محیا کولیوند؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
چهار علف مرتعی بابونه، گزنه، کنگر وحشی و کاسنی زرد، هر کدام به نسبت 15 درصد با علف یولاف (خوراک پایه) مخلوط گردیدند و قابلیت هضم آن ها و نیز قابلیت تولید گاز به روش آزمایشگاهی تعیین گردید. نتایج نشان دادند که بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی (694 و 700 گرم در کیلوگرم ماده خشک) با افزودن بابونه به دست آمد. پتانسیل کاهش تولید گاز ...
بیشتر
چهار علف مرتعی بابونه، گزنه، کنگر وحشی و کاسنی زرد، هر کدام به نسبت 15 درصد با علف یولاف (خوراک پایه) مخلوط گردیدند و قابلیت هضم آن ها و نیز قابلیت تولید گاز به روش آزمایشگاهی تعیین گردید. نتایج نشان دادند که بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی (694 و 700 گرم در کیلوگرم ماده خشک) با افزودن بابونه به دست آمد. پتانسیل کاهش تولید گاز متان (MRP) بین 01/13 تا 9/24% متغیر بود که بیشترین کاهش مربوط به جیره حاوی گیاه بابونه بود (99/24%). بر اساس نتایــج این آزمایش می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از گیاه بابونه می تواند اثر مثبتی بر قابلیت هضم وکاهش گاز متان داشته باشد
احمد خیاط؛ حسن فضائلی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
به منظور بررسی تأثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون برّه‌های پرواری، از 72 رأس برّه ی نر عربی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 5/7 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون برّه‌های پرواری، از 72 رأس برّه ی نر عربی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 5/7 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم یکسان بود. جیره های غذایی به شکل کاملاً مخلوط تهیه شد و تا حد اشتها دو بار در روز به برّه‌ها تغذیه گردید. نتایج نشان داد که بیش ترین و کم ترین افزایش وزن روزانه به ترتیب مربوط به برّه‌های تغذیه شده با سطوح صفر و 5/1 درصد اوره بود (05/0P< ). استفاده از سطوح مختلف ملاس اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه ی برّه‌ها نداشت. اثر متقابل اوره و ملاس تأثیری بر افزایش وزن روزانه ی برّه‌ها نداشت، امّا ماده ی خشک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک، تحت تأثیر سطوح مختلف اوره یا ملاس، و اثر متقابل آن‌ها قرار گرفت (05/0P< ). بیش ترین و کم ترین غلظت نیتروژن اوره ای خون برّه‌ها به ترتیب مربوط به جیره های غذایی حاوی 5/1 و 5/0 درصد اوره و به ترتیب 42/29 و 78/26 میلی گرم در دسی لیتربود (05/0 P<). غلظت نیتروژن اوره ای خون تحت تأثیر ملاس قرار نگرفت، امّا اثر متقابل اوره و ملاس، نیتروژن اوره ای خون را تحت تأثیر قرار داد (05/0 P<). به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده چنین می توان دریافت که با استفاده از5/1 درصد اوره به همراه 5/7 درصد ملاس در جیره ی برّه‌های پرواری می توان، هزینه ی خوراک مصرفی برای هرکیلوگرم افزایش وزن زنده را کاهش داد.
