تغذیه دام و طیور
سعید هونجانی؛ سید داود شریفی؛ رضا صادقی؛ شکوفه غضنفری
چکیده
تأثیر مصرف خوراک ضدعفونی شده با گاز ازن بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح گاز ازن (صفر، 20 و 30 قسمت در میلیون) و دو سطح چربی شامل کم (یک و نیم و دو درصد روغن گیاهی به ترتیب برای دوره‌های رشد و پایانی) و زیاد (سه و چهار درصد به ترتیب ...
بیشتر
تأثیر مصرف خوراک ضدعفونی شده با گاز ازن بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح گاز ازن (صفر، 20 و 30 قسمت در میلیون) و دو سطح چربی شامل کم (یک و نیم و دو درصد روغن گیاهی به ترتیب برای دوره‌های رشد و پایانی) و زیاد (سه و چهار درصد به ترتیب برای دوره‌های رشد و پایانی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش گروه آزمایشی، چهار تکرار و 18 قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. در سن 42 روزگی، دو قطعه پرنده از هر تکرار انتخاب و بعد از وزن‌کشی کشتار و وزن لاشه، قلب، کبد، روده کوچک و روده‌های کور به‌دقت اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان دادند که افزایش وزن جوجه‌های تغذیه شده با جیره پرچرب و بدون گازدهی، بطور معنی‌داری بالاتر از جوجه‌های تغذیه شده با جیره پرچرب و گازدهی شده با 20 قسمت در میلیون گاز ازن بود (05/0P<). وزن روده‌های کور جوجه‌های تغذیه شده با جیره‌های کم‌چرب، بالاتر از پرندگان تغذیه شده با جیره‌های پرچرب بود و پرندگان تغذیه شده با جیره‌های گاز دهی شده با 20 قسمت در میلیون گاز ازن، وزن روده‌های کور بیشتری داشتند (05/0P<). با توجه به نتایج این آزمایش، به نظر می-رسد که استفاده از گاز ازن برای ضدعفونی جیره‌های حاوی سطوح بالای چربی، بر کیفیت خوراک ثأثیر منفی دارد و موجب کاهش عملکرد جوجه‌های گوشتی می‌شود.
فیزیولوژی دام و طیور
کامبیز خانی؛ شکوفه غضنفری؛ ابوذر نجفی
چکیده
در آزمایش حاضر، اثرات اسپری غلظت‌های مختلف عصاره رزماری روی تخممرغهای نطفه‌دار در روز اول انکوباسیون بر فراسنجه‌های جنینی و کیفیت جوجه‌ها در روز تفریخ بررسی شد. هفت تیمار آزمایشی شامل پنج تیمار از غلظت‌های مختلف اسیدرزمارینیک شامل 5/0، 0/1، 5/1، 0/2 و 55/2 میلی‌گرم و دو تیمار آب‌مقطر و بدون اسپری در روز اول انکوباسیون با پنج تکرار ...
بیشتر
در آزمایش حاضر، اثرات اسپری غلظت‌های مختلف عصاره رزماری روی تخممرغهای نطفه‌دار در روز اول انکوباسیون بر فراسنجه‌های جنینی و کیفیت جوجه‌ها در روز تفریخ بررسی شد. هفت تیمار آزمایشی شامل پنج تیمار از غلظت‌های مختلف اسیدرزمارینیک شامل 5/0، 0/1، 5/1، 0/2 و 55/2 میلی‌گرم و دو تیمار آب‌مقطر و بدون اسپری در روز اول انکوباسیون با پنج تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمایش شد. نتایج نشان داد وزن کیسه زرده جوجه‌های پس از هچ از تخممرغهای اسپری شده با غلظت 55/2 میلی‌گرم در میلی‌لیتر اسیدرزمارینیک در مقایسه با تیمار آب مقطر کمتر بود (05/0>P). از نظر درصد جوجه‌درآوری و مرگ و میر جنینی بین تخممرغهای بدون اسپری و اسپری شده با آب‌مقطر در مقایسه با اسپری عصاره رزماری تفاوتی وجود نداشت. استفاده از اسپری عصاره رزماری بر تخم‌مرغ باعث کاهش دمای سطح بدن جوجه‌های پس از هچ در مقایسه با تخممرغهای بدون اسپری شد (05/0P<). طول روده جوجه‌های پس از هچ از تخممرغهای اسپری شده با غلظت 5/1 میلی‌گرم اسیدرزمارینیک در مقایسه با تخممرغهای بدون اسپری و اسپری شده با آب‌مقطر بیشتر بود (05/0P<). در نهایت نتایج نشان داد که اسپری عصاره رزماری با غلظت 55/2 میلی‌گرم اسیدرزمارینیک بر تخم‌مرغ‌ها در روز اول انکوباسیون منجر به جذب بیشتر کیسه زرده در جوجه‌های پس از هچ در مقایسه با تخممرغهای اسپری شده با آب مقطر شد. همچنین، افزایش طول روده با اسپری غلظت 5/1 میلی‌گرم اسیدرزمارینیک و کاهش دمای سطح بدن جوجه‌های پس از هچ در مقایسه با تخممرغهای بدون اسپری مشاهده شد.
ایوب شیری قزقاپان؛ شکوفه غضنفری؛ شیرین هنربخش
چکیده
در مطالعه حاضر تأثیر اسانس نعناع فلفلی (PEO) و آرتیفایر در جیره‌های کم انرژی بر شاخص تولید، هزینه خوراک مصرفی، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و ماندگاری گوشت جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با روش فاکتوریل 2×2 و مقایسه با تیمار شاهد (5 تیمار) و 4 تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای ...
بیشتر
در مطالعه حاضر تأثیر اسانس نعناع فلفلی (PEO) و آرتیفایر در جیره‌های کم انرژی بر شاخص تولید، هزینه خوراک مصرفی، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و ماندگاری گوشت جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با روش فاکتوریل 2×2 و مقایسه با تیمار شاهد (5 تیمار) و 4 تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1. تیمار شاهد و تیمارهای حاوی جیره‌های کم انرژی (150 کیلوکالری بر کیلوگرم کمتر از جیره شاهد) مکمل شده با 2. بدون افزودنی3. 150 ppm PEO 4. 300 ppm آرتیفایر و 5. 150 + PEO ppm 300 ppm آرتیفایر بودند. نتایج نشان داد که در بین جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های کم انرژی استفاده از PEO+ آرتیفایر در جیره باعث افزایش وزن بدن (05/0P<)، شاخص تولید (11/0P=) وکاهش قیمت خوراک مصرفی(05/0P<) درکل دوره پرورش شد. تفاوتی بین پرندگان تغذیه شده با جیره شاهد با پرندگان تغذیه شده با جیره کم انرژی حاوی PEO + آرتیفایر در وزن بدن، شاخص تولید، درصد ماندگاری و هزینه خوراک مصرفی مشاهده نشد. همچنین پرندگان تغذیه شده با جیره‌های کم انرژی حاوی PEO + آرتیفایر نسبت به تیمار شاهد دارای کلسترول، لیپوپروتئین با چگالی پایین، تری‌گلیسرید سرم خون و مالون‌دی‌آلدئید گوشت کمتر و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام بیشتر بودند. در نهایت، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده هم‌زمان از 150 ppm PEO + 300 ppm آرتیفایر در جیره‌های کم انرژی جوجه‌های گوشتی درمقایسه با جیره شاهد عملکرد و هزینه خوراک جوجه‌های گوشتی مشابه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و ماندگاری گوشت بهتری داشتند.
شکوفه غضنفری؛ شهرزاد احمدی؛ احمد افضل زاده؛ شیرین هنربخش
چکیده
تاثیر نوع و سختی آب بر عملکرد، صفات ایمنی و بیوشیمیایی خون، جمعیت میکروبی روده، کیفیت گوشت و استخوان با استفاده از 192 قطعه جوجه‌ی گوشتی نر به صورت آزمایش فاکتوریل 2×2 با چهار تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل نوع آب آشامیدنی (آب مغناطیسی شده و آب مغناطیسی نشده) و سختی آب (معمولی-850 و سخت-2000 ppm) بودند. نتایج نشان داد ...
بیشتر
تاثیر نوع و سختی آب بر عملکرد، صفات ایمنی و بیوشیمیایی خون، جمعیت میکروبی روده، کیفیت گوشت و استخوان با استفاده از 192 قطعه جوجه‌ی گوشتی نر به صورت آزمایش فاکتوریل 2×2 با چهار تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل نوع آب آشامیدنی (آب مغناطیسی شده و آب مغناطیسی نشده) و سختی آب (معمولی-850 و سخت-2000 ppm) بودند. نتایج نشان داد که در کل دوره، پرندگان دریافت کننده آب معمولی مغناطیسی شده تمایل به افزایش وزن بیشتری نسبت به سایر پرندگان دریافت کننده سایر تیمارها نشان دادند (09/0=P). پرندگان دریافت کننده آب معمولی مغناطیسی شده و مغناطیسی نشده نسبت به پرندگان دریافت کننده آب سخت مغناطیسی شده مصرف خوراک بیشتری داشتند. پرندگان دریافت کننده آب سخت مصرف آب کمتری داشتند (05/0>P). پرندگان مصرف کننده آب مغناطیسی میزان کلسترول خون بیشتر و شاخص هتروفیل به لنفوسیت کمتری نسبت به پرندگان دریافت کننده آب مغناطیسی نشده داشتند(01/0>P). پرندگان دریافت کننده آب سخت و آب مغناطیسی شده انرژی کمتری برای شکستن استخوان نسبت به پرندگان دریافت کننده آب معمولی و آب مغناطیسی نشده داشتند. مغناطیسی کردن آب سخت باعث افزایش جمعیت لاکتوباسیل‌ها در ایلئوم نسبت به پرندگان دریافت کننده آب سخت مغناطیسی نشده ایجاد کرد(001/0>P). سختی آب باعث افزایش ظرفیت نگهداری آب و کاهش میزان اکسیداسیون درگوشت شد. گوشت ران پرندگان دریافت‌کننده آب مغناطیسی شده غلظت مالون‌دی‌آلدئید کمتری داشتند(01/0P<). در نهایت، مغناطیسی کردن آب سخت باعث افزایش جمعیت لاکتوباسیل ایلئوم روده، بهبود کیفیت گوشت و کاهش استحکام استخوان و مصرف خوراک بدون تاثیر بر ضریب تبدیل خوراک شد.
مسلم گراوند؛ سید داود شریفی؛ اکبر یعقوبفر؛ شکوفه غضنفری؛ سید عبداله حسینی
چکیده
این آزمایش، به منظور بررسی اثرات سطوح اسانس شیرین‌بیان بر عملکرد، کیفیت گوشت و پایداری آن به اکسیداسیون، با استفاده از 625 قطعه جوجه گوشتی آرین ، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار اجرا شد. تیمارها شامل جیره پایه (گروه شاهد)، آنتی بیوتیک آویلامایسین (150 میلی‌گرم در کیلوگرم)، پروبیوتیک(100 میلی‌گرم ...
بیشتر
این آزمایش، به منظور بررسی اثرات سطوح اسانس شیرین‌بیان بر عملکرد، کیفیت گوشت و پایداری آن به اکسیداسیون، با استفاده از 625 قطعه جوجه گوشتی آرین ، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار اجرا شد. تیمارها شامل جیره پایه (گروه شاهد)، آنتی بیوتیک آویلامایسین (150 میلی‌گرم در کیلوگرم)، پروبیوتیک(100 میلی‌گرم در کیلوگرم)، و دو سطح اسانس شیرین‌بیان(200 و 400میلی‌گرم در کیلوگرم) بودند. همه جیره‌ها در طول دوره از انرژی و پروتئین یکسانی برخوردار بودند. استفاده از اسانس شیرین‌بیان به میزان200 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره، افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل را به طور معنی‌داری افزایش داد (05/0p<). در زمان صدوپنجاه دقیقه بعد از القاء اکسیداسیون، کمترین و بیشترین میزان تولید مالونیل آلدهید به ترتیب در گوشت پرندگان شاهد و پرندگانی که سطح 400 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس شیرین‌بیان را دریافت کردند مشاهده شد(05/0P <). اثر تیمارهای آزمایشی بر ظرفیت نگهداری آب در گوشت ران معنی‌داری نبود. نتایج این پژوهش نشان داد، اضافه کردن 200 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس شیرین‌بیان در جیره می‌تواند ضمن بهبود مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا، پایداری گوشت را در برابر اکسیداسیون افزایش دهد.
