ام هانی طهماسبی؛ محمود شمس شرق؛ رضا میرشکار
چکیده
این آزمایش جهت بررسی استفاده از روغن تصفیه شده با جاذبهای مختلف در خوراک جوجه گوشتی و تاثیر آن بر عملکرد و فراسنجههای خونی انجام شد. روغن سویا در دمای 180 درجه سلسیوس به مدت 20 ساعت حرارت دید. سپس جاذبها به روغن سوخته افزوده و کیفیت روغن ارزیابی شد. حرارت، سبب افزایش عدد پراکسید، اسیدی، یدی و کربونیل روغن شد (05/0P<). تصفیه روغن سوخته ...
بیشتر
این آزمایش جهت بررسی استفاده از روغن تصفیه شده با جاذبهای مختلف در خوراک جوجه گوشتی و تاثیر آن بر عملکرد و فراسنجههای خونی انجام شد. روغن سویا در دمای 180 درجه سلسیوس به مدت 20 ساعت حرارت دید. سپس جاذبها به روغن سوخته افزوده و کیفیت روغن ارزیابی شد. حرارت، سبب افزایش عدد پراکسید، اسیدی، یدی و کربونیل روغن شد (05/0P<). تصفیه روغن سوخته با جاذبهای مختلف، کیفیت روغن را بهبود بخشید (05/0P<). سپس، امکان استفاده از روغن تصفیه شده در 480 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس308 در قالب 8 تیمار، 5 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: T1: کنترل (3 درصد روغن خام)، T2: روغن خام و ppm200 آلفاتوکوفرول، T3: 3 درصد روغن سوخته، T4: روغن سوخته و ppm200 آلفاتوکوفرول، T5: روغن سوخته تصفیه شده با سیلیکات کلسیم، T6: روغن سوخته تصفیه شده با زئولیت، T7: روغن سوخته تصفیه شده با خاکستر پوسته برنج، T8: روغن سوخته تصفیه شده با ترکیب جاذبهای معدنی. نتایج نشان داد افزودن روغن سوخته تصفیه نشده منجر به کاهش چشمگیری در وزنگیری جوجهها و افزایش معنیدار ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش گردید (05/0P<). افزودن آلفاتوکوفرول و تصفیه روغن بخشی از اثرات منفی روغن سوخته را جبران نمود(05/0P<). روغن سوخته تصفیه نشده ازکمترین غلظت پروتئین کل در مقایسه با سایر تیمارها برخوردار بود (05/0P<). این نتایج نشان داد که افزودن آلفاتوکوفرول، سلیکات کلسیم و ترکیبی از3 جاذب معدنی به روغن سوخته منجر به بهبود عملکرد رشد در کل دوره پرورش می شود.
دانیال حاجیلری؛ محمود شمس شرق؛ امید عشایری زاده
چکیده
آزمایشی بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف مواد معدنی ارگانیک و غیرارگانیک (روی، مس و منگنز) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، استخوان درشتنی و فراسنجههای خون جوجههای گوشتی انجام گردید. 224 قطعه جوجه خروس سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 42 روز پرورش یافتند. 4 تیمار آزمایشی عبارتند از: 1T) شکل غیرارگانیک روی، مس و منگنز به مقادیر 110، ...
بیشتر
آزمایشی بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف مواد معدنی ارگانیک و غیرارگانیک (روی، مس و منگنز) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، استخوان درشتنی و فراسنجههای خون جوجههای گوشتی انجام گردید. 224 قطعه جوجه خروس سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 42 روز پرورش یافتند. 4 تیمار آزمایشی عبارتند از: 1T) شکل غیرارگانیک روی، مس و منگنز به مقادیر 110، 16 و 120 میلیگرم، 2T) شکل ارگانیک روی، مس و منگنز به مقادیر 110، 16 و 120 میلیگرم ، 3T) شکل غیرارگانیک روی، مس و منگنز به مقادیر 55، 8 و60 میلیگرم، 4T) شکل ارگانیک روی، مس و منگنز به مقادیر 55، 8 و 60 میلیگرم. نتایج نشان داد که روی، مس و منگنز ارگانیک نسبت به مواد معدنی غیرارگانیک باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی میشوند (05/0>P). رطوبت و pH بستر تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. اگرچه وقوع و شدت آسیب کف پا در جوجههای تغذیه شده با مواد معدنی ارگانیک کمتر بود (تیمارهای 2 و 4). تیمارهای دوم و چهارم بیشترین مقدار روی و منگنز در استخوان درشت نی و مس در کبد را داشتند. به لحاظ فراسنجههای خون بیشترین مقدار آنزیم آلکالین فسفاتاز و کمترین مقدار کلسترول در تیمارهای دوم و چهارم بود. نتایج آزمایش نشان میدهد که مواد معدنی ارگانیک یک جایگزین مناسب برای مواد معدنی غیرارگانیک بوده و باعث بهبود عملکرد و سلامت جوجههای گوشتی میشود.
حسن نبی پور افروزی؛ نورمحمد تربتی نژاد؛ محمود شمس شرق؛ منصور رضائی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله گلوتن ذرت ( 4 و 8 درصد) بدون فرآوری و فرآوری شده با آنزیم پروتئاز (mg/L300)، در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×2 با یک جیره شاهد بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی انجام شد. 200 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 با 5 تیمار، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله گلوتن ذرت ( 4 و 8 درصد) بدون فرآوری و فرآوری شده با آنزیم پروتئاز (mg/L300)، در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×2 با یک جیره شاهد بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی انجام شد. 200 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 38 روز پرورش یافتند. طی دوره آزمایش مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اندازهگیری شد. در سن 30 و 37 روزگی، جهت بررسی ایمنی و در سن 38 روزگی، جهت تعیین برخی از فراسنجههای بیوشیمیایی خون از ورید بال خونگیری به عمل آمده است. در پایان دوره آزمایش از بخش ایلئوم، جمعیت میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که جیرههای آزمایشی حاوی 4 و 8 درصد کنجاله گلوتن ذرت فرآوری شده با آنزیم پروتئاز در اثرات متقابل و مقایسات مستقل نسبت به شاهد دارای افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی بود (05/0P<)، و همچنین، تیمار حاوی 8 درصد گلوتن ذرت فرآوری شده با آنزیم پروتئاز در اثرات متقابل و مقایسات مستقل سبب افزایش ایمنی، سوپراکسیددیسموتاز و کاهش فلور میکروبی مضر در پایان دوره شد (05/0P<). به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که فرآوری گلوتن ذرت با آنزیم پروتئاز در شرایط آزمایشگاهی و استفاده از آن در جیره غذایی جوجههای گوشتی سبب بهبود عملکرد، ایمنی و کاهش جمعیت میکروبی مضر شد.
آیدا مظاهری؛ محمود شمس شرق؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده
چکیده
مصرف کنجالهی کنجد در خوراک طیور بدلیل داشتن فاکتور ضدتغذیهای اسید فایتیک و عدم ترشح فیتاز در دستگاه گوارش، محدود میباشد. بدین منظور میتوان از مکملهای آنزیمی یا میکروارگانیسمها برای تجزیه فیتات استفاده نمود. هدف از این آزمایش، مقایسه اثر کنجاله کنجد خام و فرآوریشده به روش تخمیر حالت جامد بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ...
بیشتر
مصرف کنجالهی کنجد در خوراک طیور بدلیل داشتن فاکتور ضدتغذیهای اسید فایتیک و عدم ترشح فیتاز در دستگاه گوارش، محدود میباشد. بدین منظور میتوان از مکملهای آنزیمی یا میکروارگانیسمها برای تجزیه فیتات استفاده نمود. هدف از این آزمایش، مقایسه اثر کنجاله کنجد خام و فرآوریشده به روش تخمیر حالت جامد بر عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده جوجههای گوشتی بود. تخمیر کنجاله کنجد با مایع حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم در نسبت ۱ به ۱/۲ انجام شد. پس از ۲۵ روز تخمیر، مقدار اسید فایتیک از 39/17 به 26/5 میکرومول در گرم کنجاله کاهش یافت. تعداد 315 قطعه جوجه گوشتی راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 7 تیمار آزمایشی با 3 تکرار اختصاص یافت. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 25، 50 و 75 درصد کنجاله کنجد خام یا تخمیری با کنجاله سویا (تیمار شاهد) در جیره بودند. نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از سطوح 25 و 50 درصدکنجاله کنجد تخمیری، مشابه با تیمار شاهد، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی جوجههای گوشتی را نسبت به کنجاله کنجد خام بهبود داد (05/0>P). چربی محوطه بطنی در تیمارهای 50 و 75 درصد کنجاله کنجد تخمیری نسبت به سایر تیمارها کمتر بود (05/0>P). ارتفاع پرزهای دئودنوم و ژوژنوم در تیمارهای 25 و50 درصد کنجاله کنجد تخمیری نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (05/0>P). با توجه به تشابه نتایج تیمارهای شاهد و 50 درصد کنجاله کنجد تخمیری در افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک، استفاده از کنجاله کنجدی تخمیری تا سطح 50 درصد جایگزینی با کنجاله سویا در جیره پیشنهاد میگردد.
خدیجه طیبی؛ بهروز دستار؛ محمود شمس شرق؛ فرشید اشراقی
چکیده
اثر نوع بیان انرژی و الگوی اسیدآمینه کل، بر عملکرد رشد، اجزای لاشه و کیفیت بستر جوجههـای گوشـتی سـویهی تجـاری راس- 308 با استفاده از شش تیمار، سه تکرار و تعداد 10 قطعه جوجهی گوشتی (مخلوط دو جنس) در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع انرژی قابل متابولیسم (AMEn و TMEn) و سه نوع ...
بیشتر
اثر نوع بیان انرژی و الگوی اسیدآمینه کل، بر عملکرد رشد، اجزای لاشه و کیفیت بستر جوجههـای گوشـتی سـویهی تجـاری راس- 308 با استفاده از شش تیمار، سه تکرار و تعداد 10 قطعه جوجهی گوشتی (مخلوط دو جنس) در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو نوع انرژی قابل متابولیسم (AMEn و TMEn) و سه نوع الگوی اسید آمینه (NRC، ایوانیک و آجینوموتو) در دورههای آغازین (10-1 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (42-25 روزگی) بودند. استفاده از انرژی ظاهری تصحیح شده بر اساس ازت در جیرهنویسی سبب افزایش نسبی مقادیر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی در دورهی رشد (24-11 روزگی) و کل دورهی پرورش (42-1 روزگی) شد. در کل دورهی پرورش (42-1 روزگی) نوع بیان انرژی بر ضریب تبدیل غذایی، نسبت راندمان انرژی و پروتئین، شاخص تولید اروپایی، اجزای لاشه و کیفیت بستر تأثیر معنیدار نداشت (05/0<P). استفاده از الگوهای اسیدآمینهی ان آر سی و ایوانیک نسبت به آجینوموتو به طور معنیداری سبب بهبود ضریب تبدیل غذایی و افزایش نسبت راندمان انرژی و پروتئین و همچنین بهبود شاخص تولید اروپایی در کل دورهی پرورش شد (05/0P<). بر اساس نتایج این آزمایش، به نظر میرسد الگوی اسیدآمینهی ان آر سی و ایوانیک در شرایط این آزمایش نسبت به آجینوموتو سبب بهبود عملکرد تولیدی جوجههای گوشتی میشوند.
علی مهماندوئی؛ محمود شمس شرق؛ سعید حسنی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر ویتامین E و سلنیوم آلی به صورت تزریق داخل تخم مرغ و مکمل با جیرههای غذایی بر عملکرد، درصد زندهمانی و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی، در قالب دو آزمایش، به طوری که در آزمایش اول با استفاده از 800 تخم مرغ نطفهدار در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار (تیمار1: کنترل، تیمار2: حاوی محلول نمکی، تیمار 3، 4 و 5 به ترتیب حاوی سلنیوم، ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر ویتامین E و سلنیوم آلی به صورت تزریق داخل تخم مرغ و مکمل با جیرههای غذایی بر عملکرد، درصد زندهمانی و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی، در قالب دو آزمایش، به طوری که در آزمایش اول با استفاده از 800 تخم مرغ نطفهدار در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار (تیمار1: کنترل، تیمار2: حاوی محلول نمکی، تیمار 3، 4 و 5 به ترتیب حاوی سلنیوم، ویتامین E و سلنیوم و ویتامین E) و 4 تکرار و 40 عدد تخم مرغ در هر تکرار و در آزمایش دوم بصورت طرح کاملاً تصادفی، با 10 تیمار (جوجههای آزمایش اول هر کدام با دو نوع جیره سطوح توصیه شده و بیشتر از توصیه شده سلنیوم و ویتامین E) و 3 تکرار و 15 قطعه جوجه که جمعاً 450 قطعه جوجه حاصل از آزمایش اول اختصاص داده شد. در آزمایش اول نتایج حاصله نشان داد که تزریق داخل تخم مرغی ویتامین E و سلنیوم تأثیری بر درصد زندهمانی تخم مرغها نداشت. در ارتباط با آزمایش دوم نتایج نشان داد، که افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی جوجهها تحت تأثیر سطوح مختلف سلنیوم و ویتامین E قرار نگرفتند. نتایج نشان داد که میزان مالون دیآلدئید (شاخص TBARS) و مدت زمان نگهداری در فریزر اختلاف آماری معنیداری را در بین تیمارهای مختلف ایجاد کرد (05/0>P). به طوری که با افزایش مدت زمان نگهداری گوشت ظرفیت نگهداری آب و میزان مالون دیآلدئید (شاخص TBARS) افزایش یافت (05/0>P).
رضا پرور؛ تقی قورچی؛ محمود شمس شرق
چکیده
ارزیابی اقتصادی عملکرد برههای پرواری تغذیه شده با منابع مختلف روغن براساس مدل تاپسیس با 35 راس بره نر در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. ارزیابی با 8 معیار شامل وزن اولیه، وزن نهایی، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، وزن لاشه، ضریب تبدیل غذایی، قیمت خوراک مصرفی و هزینه افزایش وزن زنده و 7 تیمار شامل جیرههای 1) شاهد (بدون افزودن ...
بیشتر
ارزیابی اقتصادی عملکرد برههای پرواری تغذیه شده با منابع مختلف روغن براساس مدل تاپسیس با 35 راس بره نر در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. ارزیابی با 8 معیار شامل وزن اولیه، وزن نهایی، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، وزن لاشه، ضریب تبدیل غذایی، قیمت خوراک مصرفی و هزینه افزایش وزن زنده و 7 تیمار شامل جیرههای 1) شاهد (بدون افزودن روغن)، 2) 3 درصد روغن ماهی، 3) 3 درصد روغن کلزا، 4) 3 درصد روغن سویا، 5) 5/1 درصد روغن ماهی + 5/1 درصد روغن کلزا، 6) 5/1 درصد روغن ماهی + 5/1 درصد روغن سویا و 7) 5/1 درصد روغن کلزا + 5/1 درصد روغن سویا انجام شد. جیره با روغن کلزا بالاترین رتبه و جیرههای شاهد، 3 درصد روغن سویا و مخلوط روغن ماهی و کلزا در رتبههای بعدی قرار داشتند. جیرههای با روغن ماهی، با مخلوط روغن ماهی و روغن سویا و با روغن کلزا و روغن سویا کمترین رتبه داشتند. وزن اولیه، ماده خشک مصرفی و وزن لاشه به ترتیب بیشترین تأثیر اقتصادی را بر پرواربندی داشتند. نتایج نشان داد که افزودن 3 درصد روغن کلزا به جیره برههای پرواری بالاترین بازده اقتصادی را داشت، در حالیکه مخلوط روغنهای ماهی و سویا و مخلوط روغنهای کلزا و سویا کمترین بازده اقتصادی را داشتند و افزودن این روغنها به صورت مخلوط با هم (ترکیب دوتایی به نسبت مساوی) به جیره برههای پرواری توصیه نمیشود. بنابراین، استفاده از روغنهای کلزا و سویا به میزان 3 درصد در جیره برههای پرواری پیشنهاد میگردد.
امین عشایری زاده؛ بهروز دستار؛ محمود شمس شرق؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر کاهش جمعیت سالمونلا در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 10 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد مثبت (چالش یافته با سالمونلا) و تیمارهای ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر کاهش جمعیت سالمونلا در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 10 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد مثبت (چالش یافته با سالمونلا) و تیمارهای حاوی 50 و یا 100 درصد جایگزینی کنجاله کلزای خام و یا تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بودند. جوجههای تمامی گروهها به جز شاهد منفی در پایان روز سوم پرورش، با سالمونلا تیفیموریوم از راه دهان چالش داده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که 7 و 14 روز پس از چالش، درصد آلودگی در تیمارهای کنجاله کلزای تخمیری کمتر از تیمار شاهد مثبت و تیمارهای کنجاله کلزای خام بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در تیمار شاهد مثبت و تیمار 50 درصد کنجاله کلزای تخمیری تفاوت قابل ملاحظهای با سایر تیمارهای چالش یافته داشت (05/0>P). بنابراین، با توجه به نتایج مثبت تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر سلامت و عملکرد جوجههای گوشتی چالش یافته با سالمونلا میتوان این منبع پروتئینی فرآوری شده را به عنوان یک استراتژی جدید برای کنترل آلودگیهای سالمونلایی مدنظر قرار داد.
بهمن پریزادیان کاوان؛ محمود شمس شرق؛ سعید حسنی؛ یوسف مصطفی لو
چکیده
به منظور بررسی اثرات تیمارهای مختلف بر عملکرد جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین، تعداد 512 قطعه جوجه خروس گوشتی بهطور تصادفی به 8 گروه آزمایشی با 64 قطعه جوجه تقسیم شدند. جوجهها از سن 7 الی 42 روزگی پرورش داده شدند. تیمارها شامل جیره غیرآلوده به آفلاتوکسین، جیره آلوده و بدون کلینوپتیلولیت و جیرههای ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات تیمارهای مختلف بر عملکرد جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین، تعداد 512 قطعه جوجه خروس گوشتی بهطور تصادفی به 8 گروه آزمایشی با 64 قطعه جوجه تقسیم شدند. جوجهها از سن 7 الی 42 روزگی پرورش داده شدند. تیمارها شامل جیره غیرآلوده به آفلاتوکسین، جیره آلوده و بدون کلینوپتیلولیت و جیرههای آلوده مکمل شده با کلینوپتیلولیت بود. در دوره رشد و کل دوره پرورش، جوجههای تغذیه شده با جیرههای غیرآلوده به آفلاتوکسین بیشترین نسبت راندمان پروتئین و انرژی را نشان دادند و کمترین نسبت راندمان پروتئین و انرژی در پرندگان تغذیه شده با جیرههای آلوده به آفلاتوکسین و بدون زئولیت بود. استفاده از کلینوپتیلولیت به مقدار 3 درصد با اندازه ذرات 1 تا 2 میلیمتر در جیرههای آلوده به آفلاتوکسین، در مقایسه با جیره آلوده به آفلاتوکسین و بدون زئولیت، سبب بهبود نسبت راندمان پروتئین و انرژی شد (05/0P<). آلودگی خوراک به آفلاتوکسین سبب افزایش درصد وزن نسبی کبد شد (05/0P<). بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای آسپارتات ترانسآمیناز و آلکالین فسفاتاز در خون جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره آلوده به آفلاتوکسین و کمترین میزان فعالیت آسپارتات ترانسآمیناز و آلکالین فسفاتاز در خون جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره غیرآلوده به آفلاتوکسین مشاهده شد. استفاده از کلینوپتیلولیت از افزایش میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز ایجاد شده در اثر آلودگی خوراک به آفلاتوکسین ممانعت کرد (05/0P<). بهطور کلی میتوان نتیجهگیری کرد که مکملسازی جیره آلوده به آفلاتوکسین با کلینوپتیلولیت، اثرات مثبتی بر نسبت راندمان انرژی و پروتئین و میزان فعالیت آنزیمهای خون جوجههای گوشتی دارد
