تغذیه دام و طیور
پیام پناهی مقدم؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ ناصر ماهری سیس؛ حبیب اقدم شهریار؛ ابوالفضل آقاجانزاده گلشنی؛ ابوالفضل قربانی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی استفاده از مولتیآنزیم بر عملکرد، قابلیت هضم، جمعیت میکروبی روده، ویسکوزیته و pH دستگاه گوارش مرغهای مادر گوشتی60-45 هفتگی میباشد. برای این منظور، تعداد 260 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (13 مرغ و یک خروس در هر تکرار) مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی استفاده از مولتیآنزیم بر عملکرد، قابلیت هضم، جمعیت میکروبی روده، ویسکوزیته و pH دستگاه گوارش مرغهای مادر گوشتی60-45 هفتگی میباشد. برای این منظور، تعداد 260 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (13 مرغ و یک خروس در هر تکرار) مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد مثبت (جیره پایه با انرژی و فسفر استاندارد و بدون مولتیآنزیم)، 2) گروه شاهد منفی (جیره پایه که از نظر انرژی 5 درصد و فسفر 50 درصد کمتر از استاندارد بود)، 3) گروه شاهد منفی حاوی یک گرم در کیلوگرم مولتیآنزیم و 4) گروه شاهد مثبت حاوی یک گرم در کیلوگرم مولتیآنزیم بودند. نتایج نشان داد که گروه شاهد منفی باعث کاهش معنیداری درصد تخمگذاری و وزن تخممرغ نسبت به گروه شاهد مثبت شد. استفاده از مولتیآنزیم در جیره شاهد منفی، پارامترهای یادشده را بهبود بخشید به طوریکه تفاوت معنیداری با تیمار شاهد مثبت نداشت. جیره شاهد مثبت حاوی مولتیآنزیم باعث افزایش قابلیت هضم ماده خشک، کلسیم و فسفر نسبت به سایر تیمارها شد (05/0>P). جیره شاهد منفی حاوی مولتیآنزیم ویسکوزیته محتویات ژژنوم را نسبت به تیمار شاهد منفی کاهش داد (05/0>P). به طور کلی تغذیه مرغهای مادر گوشتی با جیره 5 درصد انرژی و 50 درصد فسفر کمتر از استاندارد باعث کاهش عملکرد، قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و فسفر و افزایش ویسکوزیته محتویات روده شد که با افزودن مولتیآنزیم پارامترهای یادشده بهبود یافت.
بهرام افشار حمیدی؛ ناصر ماهری سیس؛ ابولحسن صادقی پناه؛ سیامک عصری رضایی؛ ابوالفضل قربانی
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی رابطه امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش (BCSc) با عملکرد تولیدمثلی گاومیشهای شیرده بر روی 43 راس گاومیش شیرده مرکز پرورش و اصلاح نژاد گاومیش شمالغرب کشور در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمایش فاکتوریل 43 انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل اثر 4 سطح امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش، که بر اساس اندازهگیری ضخامت چربی زیر ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی رابطه امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش (BCSc) با عملکرد تولیدمثلی گاومیشهای شیرده بر روی 43 راس گاومیش شیرده مرکز پرورش و اصلاح نژاد گاومیش شمالغرب کشور در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمایش فاکتوریل 43 انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل اثر 4 سطح امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش، که بر اساس اندازهگیری ضخامت چربی زیر جلدی با استفاده از دستگاه اولتراسوند تعیین گردید و اثر تعداد زایش بود. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش و تعداد زایش در گاومیشهای شیری وزن تولد گوسالهها نیز بطور خطی افزایش داشت (05/0>P). کمترین زمان بروز اولین فحلی پس از زایش در گاومیشهای با BCSc 99/2-5/2 مشاهده گردید، اثر تعداد زایش بر زمان اولین فحلی پس از زایش معنیدار نبود (05/0>P). درصد آبستنی در اولین تلقیح در گاومیشهای با BCSc 49/3-3 و دو تا پنج شکم زایش نسبت به سایر گروهها بیشتر بود. با افزایش BCSc در گاومیشهای شیری تعداد روزهای باز و فاصله بین دو زایش بطور خطی افزایش داشت. اثر امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش و تعداد زایش بر تعداد دفعات تلقیح منجر به آبستنی معنیدار نبود (05/0>P). راندمان تولیدمثلی با افزایش تعداد زایش افزایش معنیداری نشان داد، در این مطالعه راندمان تولیدمثلی گاومیشهای شیری تحت تاثیر امتیاز وضعیت بدنی زمان زایش قرار نگرفت (05/0>P). د
