TY - JOUR ID - 116573 TI - مقایسه اثر تغذیه فازی با تغییر سطوح انرژی و پروتئین جیره با سیستم Ross و NRC بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی JO - علوم دامی JA - ASJ LA - fa SN - 2588-6436 AU - منظری توکلی, یاسر AU - مظهری, مژگان AU - اسماعیلی پور, امید علی AU - موسایی, امیر AD - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه جیرفت AD - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه جیرفت. AD - دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه جیرفت AD - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه جیرفت Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 31 IS - 118 SP - 45 EP - 60 KW - انرژی KW - پروتئین KW - تغذیه فازی KW - جوجه گوشتی KW - عملکرد رشد DO - 10.22092/asj.2017.109339.1388 N2 - در این پژوهش از 160 جوجه گوشتی نر یک‏‏‏روزه سویه راس 308 به منظور مقایسه اثر تغییر هفتگی سطوح انرژی و پروتئین جیره با سیستم Ross و NRC بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار (10 پرنده در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره فرموله شده مطابق با توصیه NRC 2) جیره فرموله شده مطابق با احتیاجات سویه راس، 3 و 4) جیره‌های فازی یک و دو با سطوح متغیر انرژی و پروتئین از هفته اول تا ششم بودند. نتایج نشان داد که کاهش انرژی و پروتئین جیره تا 14روزگی اثر معنی‌داری بر صفات عملکردی نداشت، اما در دوره رشد، پایانی و کل دوره اثر تیمارها بر صفات عملکردی معنی‌دار شد (05/0P<). در محاسبه هزینه خوراک بیشترین هزینه متعلق به سیستم NRC وکمترین هزینه متعلق به جیره فازی دو بود. بهترین افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در جوجه‌های تغذیه شده با سیستم Ross و پس از آن جوجه‌های تغذیه شده با NRC و جیره فازی یک دیده شد. اثر تیمارها بر وزن نسبی سینه، چربی بطنی و طحال معنی‌دار بود (05/0P<). اثر تیمارها بر گلوکز و کلسترول و سلول‌های خون معنی‌دار نبود. بنابراین، تغییر هفتگی جیره در صورتیکه سطح انرژی جیره در هفته ششم به کمتر از 3100 کیلوکالری بر کیلوگرم و پروتئین به کمتر از 19 درصد افت نکند، (جیره فازی یک) نه تنها منجر به افت عملکرد رشد نمی‌شود، بلکه منجر به کاهش هزینه خوراک مصرفی می‌گردد. UR - https://asj.areeo.ac.ir/article_116573.html L1 - https://asj.areeo.ac.ir/article_116573_7e5b0dd76662e88f5770824c1f311679.pdf ER -