تغذیه دام و طیور
مهلا سعیدی گراغانی؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ کاظم جعفری نعیمی؛ امید دیانی
چکیده
این تحقیق به‌منظور مقایسۀ تأثیر عمل‌آوری سیلاژ ذرت و دانه‌های جو و ذرت بر مصرف خوراک، گوارش‌پذیری مواد مغذّی و فراسنجه‌های شکمبه‌ای در گوسفند طراحی شد. از چهار رأس قوچ نژاد کرمانی با میانگین وزنی-1/4±2/53 کیلوگرم استفاده شد. آزمایش به‌صورت چینش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین در چهار دورۀ 21 روزه اجرا شد. علوفۀ ذرت خرد ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور مقایسۀ تأثیر عمل‌آوری سیلاژ ذرت و دانه‌های جو و ذرت بر مصرف خوراک، گوارش‌پذیری مواد مغذّی و فراسنجه‌های شکمبه‌ای در گوسفند طراحی شد. از چهار رأس قوچ نژاد کرمانی با میانگین وزنی-1/4±2/53 کیلوگرم استفاده شد. آزمایش به‌صورت چینش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین در چهار دورۀ 21 روزه اجرا شد. علوفۀ ذرت خرد شد و بخشی از آن با دستگاه دارای غلطک‌های دندانه‌دار عمل‌آوری شد. سیلاژها در کیسه‌های نایلون از علوفۀ عمل‌آوری شده و نشده، تهیه شدند. جیره‌های آزمایشی عبارت بودند از 1) جیرۀ دارای 30 درصد سیلاژ عمل‌آوری شده همراه دانۀ جو، 2) جیرۀ دارای 30 درصد سیلاژ عمل‌آوری شده همراه با دانۀ ذرت، 3) جیرۀ دارای سیلاژ عمل‌آوری نشده همراه با دانۀ جو و 4) جیرۀ دارای سیلاژ عمل‌آوری نشده همراه با دانۀ ذرت. عمل-آوری علوفه سبب افزایش pH علوفۀ سیلو شده شد، امّا نمرۀ ارزیابی حسی کاهش یافت (01/0=P). مصرف مادۀ خشک در جیره‌های سیلاژ عمل‌آوری شده بیشتر بود (92/1 در مقابل 82/1 کیلوگرم، 04/0P<). گوارش‌پذیری مادۀ آلی در جیرۀ دارای دانۀ ذرت و جیرۀ دارای سیلاژ عمل‌آوری شده، بیشتر بود. هشت ساعت پس از مصرف خوراک pH شکمبه در جیره‌های دارای سیلاژ عمل‌آوری‌شده و غلظت نیتروژن آمونیاکی در جیرۀ دارای سیلاژ عمل آوری‌شده به-همراه دانۀ جو کم‌تر بود (05/0P<). زمان مصرف خوراک و نشخوار در جیره‌های دارای سیلاژ عمل‌آوری نشده بیشتر بود. عمل‌آوری علوفۀ ذرت سبب افزایش مصرف مادۀ خشک و افزایش گوارش‌پذیری مادۀ آلی و پروتئین در گوسفندان شد. تأثیر نوع دانه در پاسخ‌‌های حیوانی کم‌تر از سطح عمل‌آوری بود.
رضا آقایی پور؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ رضا طهماسبی؛ امید دیانی
چکیده
به منظور مقایسه تاثیر سیلاژهای ذرت، سورگوم و ارزن بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذّی، و فراسنجه‌های شکمبه‌ای از شش راس بز رائینی نر دو ساله با میانگین وزن 5/6±37 در یک طرح مربع لاتین 3×3 در دو تکرار استفاده شد. مصرف ماده خشک و دیگر مواد مغذّی در جیره سیلاژ ذرت بیشتر از دو جیره آزمایشی دیگر بود و در جیره دارای سیلاژ سورگوم بیش از ارزن ...
بیشتر
به منظور مقایسه تاثیر سیلاژهای ذرت، سورگوم و ارزن بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذّی، و فراسنجه‌های شکمبه‌ای از شش راس بز رائینی نر دو ساله با میانگین وزن 5/6±37 در یک طرح مربع لاتین 3×3 در دو تکرار استفاده شد. مصرف ماده خشک و دیگر مواد مغذّی در جیره سیلاژ ذرت بیشتر از دو جیره آزمایشی دیگر بود و در جیره دارای سیلاژ سورگوم بیش از ارزن بود (05/0P<). قابلیت هضم ماده آلی در سیلاژ ذرت بیش از سیلاژ ارزن بود (05/0P<). در ساعت‌های دو، چهار، شش و هشت ساعت بعد از مصرف خوراک، غلظت نیتروژن آمونیاکی در جیره سیلاژ ذرت بیش از جیره دارای سیلاژ ارزن بود (05/0P<)، امّا بین جیره‌های دارای سیلاژهای ذرت و سورگوم تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. هشت ساعت بعد از مصرف خوراک، pH شکمبه‌ای در جیره سیلاژ سورگوم کم‌تر از دو جیره آزمایشی دیگر بود (05/0P<). جمعیت پروتوزوای هولوتریش، سلولایتیک، انتودینیوم و کل پروتوزوآء در جیره دارای سیلاژ ذرت بیش از جیره دارای سیلاژ سورگوم و در جیره دارای سیلاژ سورگوم بیش از جیره دارای سیلاژ ارزن بود (05/0P<). نوع سیلاژها در جیره‌های آزمایشی بر تولید پروتئین میکروبی در شکمبه تاثیر معنی‌داری نداشتند. تولید اسید والریک و ایزووالریک در جیره دارای سیلاژ ارزن بیشتر از جیره دارای سیلاژ سورگوم بود (05/0P<). نتایج آزمایش نشان دهنده کیفیت مناسب‌تر سیلاژ ذرت بود، اما کمبود آب و خشکسالی‌های اخیر کاشت علوفه‌های با مصرف کم‌تر آب را ناگزیر می‌کند.
