غلامحسین ایراجیان؛ حمید امانلو؛ اسدا... تیموری یانسری؛ حمیدرضا میرزایی ا لموتی؛ هرمز منصوری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر اندازه ذرات دو نوع علوفه بر فراسنجه‌های شکمبه میش‌های شیرده نژاد سنگسری، آزمایشی با 10 رأس میش فیستوله‌دار بالغ در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 جیره و 6 تکرار به مدت 30 روز انجام شد. جیره‌های آزمایشی شامل 1) یونجه بلند- سیلاژ ذرت بلند، 2) یونجه متوسط- سیلاژ ذرت بلند، 3) یونجه متوسط- سیلاژ ذرت ریز، 4) یونجه ریز- سیلاژ ذرت ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر اندازه ذرات دو نوع علوفه بر فراسنجه‌های شکمبه میش‌های شیرده نژاد سنگسری، آزمایشی با 10 رأس میش فیستوله‌دار بالغ در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 جیره و 6 تکرار به مدت 30 روز انجام شد. جیره‌های آزمایشی شامل 1) یونجه بلند- سیلاژ ذرت بلند، 2) یونجه متوسط- سیلاژ ذرت بلند، 3) یونجه متوسط- سیلاژ ذرت ریز، 4) یونجه ریز- سیلاژ ذرت بلند و 5) یونجه ریز- سیلاژ ذرت ریز بودند. محتویات شکمبه در 3، 5/7 و 12 ساعت بعد از مصرف خوراک با دست تخلیه گردید و کل محتویات شکمبه به دو بخش فاز جامد و مایع تقسیم شد.نسبت مواد خوراکی و ترکیبات شیمیایی جیره‌های آزمایشی یکسان و تفاوت آن‌ها در اندازه ذرات منابع علوفه بود. مقادیر pef>8 با کاهش اندازه ذرات به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. همچنین با ریز کردن اندازه ذرات مقدار pef>1.18 در یونجه و سیلاژ ذرت کاهش یافت. میانگین هندسی ذرات با کاهش اندازه ذرات به‌طور معنی‌داری کاهش یافت ولی انحراف استاندارد میانگین هندسی تمایل به معنی داری داشت. مصرف الیاف نامحلول در شوینده خنثی تحت تأثیر اندازه ذرات علوفه ها قرار نگرفت. میانگین هندسی اندازه ذرات جامد در شکمبه در ساعات مختلف بعد از تغذیه تفاوت معنی داری را نشان نداد. با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد ذرات فاز قابل عبور از شکمبه تمایل به افزایش داشت. فعالیت خوردن و زمان کل جویدن تحت تأثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت اما همان‌طور که انتظار می‌رفت با کاهش اندازه ذرات زمان نشخوار به صورت معنی داری کاهش یافت.
