اثر منابع متفاوت غلات بر قابلیت هضم جیره غذایی در اسب با استفاده از دو نشانگر داخلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

3 استاد، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج، ایران

چکیده

در این تحقیق، سه جیره غذایی بر روی 12 رأس اسب نژاد ترکمن با میانگین وزن 44±425 کیلوگرم و سن 8/1±6 سال، مورد آزمایش قرار گرفتند. کلیه جیره‏ها براساس 35 درصد کنسانتره و 65 درصد علوفه تنظیم شدند اما منابع غلات در جیره 1، 2 و 3 به ترتیب شامل: ذرت- یولاف، جوـ گندم و جو- یولاف بود. از دو نشانگر داخلی لیگنین و خاکستر نامحلول در اسید برای تعیین قابلیت هضم استفاده گردید. نتایج نشان دادند، قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، عصاره اتری و انرژی قابل هضم به طور معنی‏داری برای جیره‏های ذرت و یولاف افزایش پیدا کردند (05/0P<). قابلیت هضم اجزای دیواره سلولی شامل الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، سلولز و همی‎سلولز نیز برای جیره‏های ذرت- یولاف و جو- یولاف به طور معنی داری نسبت به جیره جو - گندم افزایش پیدا کرد (05/0P<). همچنین، قابلیت هضم به دست آمده با استفاده از هر دو نشانگر به جز در مورد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و سلولز در جیره اول و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، همی‏سلولز و سلولز در جیره دوم تفاوت معنی‏داری نداشتد (05/0<P). با این حال، با توجه به نرخ بازیابی خاکستر نامحلول در اسید (106 درصد) در مقابل لیگنین (91 درصد)، نشانگر خاکستر نامحلول در اسید، همبستگی بالایی با روش جمع‏آوری کل مدفوع داشت. در مجموع، جیره حاوی ذرت و یولاف سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی نسبت به دیگر جیره‏ها شد

کلیدواژه‌ها