نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• امیررضا صفائی ¹
• حسن فضائلی ²
• علیرضا آقاشاهی ³
• مهدی امیرصادقی ⁴

¹ عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور

² عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور

³ موسسه تحقیقات علوم دامی کشور

⁴ مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

چکیده

علوفه‌های آزمایشی به مؤسسه تحقیقات علوم دامی منتقل و ترکیبات شیمیایی، تولیدگاز حاصل از تخمیر شکمبه‌ای (در بین زمان‌های 2 الی 96 ساعت تخمیر)،گوارش پذیری دو مرحله‌ای و گاز متان آنها، اندازه‌گیری شدند. همچنین انرژی قابل متابولسیم و ارزش نسبی علوفه‌ای بدست آمد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار1:خارشتر کشت شده با بذر و آبیاری شده با آب شیرین در حد معمولی، تیمار2:خارشتر کشت شده با بذر و آبیاری شده با آب شیرین و اعمال اثر خشکی، تیمار3: خارشتر کشت شده با بذر و آبیاری شده با آب لب شور در حد معمولی، تیمار4: خارشتر کشت شده با بذر و آبیاری شده با آب شور و اعمال اثر، تیمار5: خارشتر کشت شده با بذر و آبیاری شده با آب شور در حد معمولی و نیز تیمار6:خارشتر کشت شده با بذر و آبیاری شده با آب شور و اعمال اثر خشکی، بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پروتئین‌خام به‌ترتیب در تیمار۳ (7/10 درصدماده‌خشک) و کمترین مقدار در تیمار۲ (5/8 درصدماده‌خشک) مشاهده شد. بیشترین مقدار تولید گاز(طی 24 ساعت تخمیر)، در تیمار6 (1/36 میلی‌لیتر) و کمترین مقدار را در تیمار۱ (8/30 میلی‌لیتر) بود. همچنین، بیشترین مقدار انرژی قابل متابولیسم (7/7 مگاژول‌برکیلوگرم) و قابلیت‌هضم ماده‌آلی (2/59 درصدماده-خشک) در تیمار۶ ، مشاهده شد. درمجموع ازنظر ارزش غذایی، تیمار ۳ بالاترین و تیمار ۶ پایین‌ترین مقدار را دارد. کشت خارشتر با آب لب‌شور (تیمار3)، برای تأمین بهتر نیازهای دام‌ها، امکان‌پذیر می‌باشد و باعث کاهش هزینه‌های خوراک آنها در مناطق بیابانی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• ارزش غذایی
• علوفه خارشتر
• تنش شوری و خشکی آبیاری
• تغذیه دام

موضوعات

• تغذیه دام و طیور