احمد خیاط؛ حسن فضائلی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
به منظور بررسی تأثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون برّه‌های پرواری، از 72 رأس برّه ی نر عربی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 5/7 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون برّه‌های پرواری، از 72 رأس برّه ی نر عربی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 5/7 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم یکسان بود. جیره های غذایی به شکل کاملاً مخلوط تهیه شد و تا حد اشتها دو بار در روز به برّه‌ها تغذیه گردید. نتایج نشان داد که بیش ترین و کم ترین افزایش وزن روزانه به ترتیب مربوط به برّه‌های تغذیه شده با سطوح صفر و 5/1 درصد اوره بود (05/0P< ). استفاده از سطوح مختلف ملاس اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه ی برّه‌ها نداشت. اثر متقابل اوره و ملاس تأثیری بر افزایش وزن روزانه ی برّه‌ها نداشت، امّا ماده ی خشک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک، تحت تأثیر سطوح مختلف اوره یا ملاس، و اثر متقابل آن‌ها قرار گرفت (05/0P< ). بیش ترین و کم ترین غلظت نیتروژن اوره ای خون برّه‌ها به ترتیب مربوط به جیره های غذایی حاوی 5/1 و 5/0 درصد اوره و به ترتیب 42/29 و 78/26 میلی گرم در دسی لیتربود (05/0 P<). غلظت نیتروژن اوره ای خون تحت تأثیر ملاس قرار نگرفت، امّا اثر متقابل اوره و ملاس، نیتروژن اوره ای خون را تحت تأثیر قرار داد (05/0 P<). به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده چنین می توان دریافت که با استفاده از5/1 درصد اوره به همراه 5/7 درصد ملاس در جیره ی برّه‌های پرواری می توان، هزینه ی خوراک مصرفی برای هرکیلوگرم افزایش وزن زنده را کاهش داد.
