علی محمد حسینی؛ فرشید خیری؛ مرتضی کرمی؛ یاسر رحیمیان
چکیده
به منظور بررسی اثر استفاده از سطوح مکمل فسفولیپیدی و نوع روغن برعملکرد و فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی انجام شد. در این تحقیق از270 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت روزگی در قالب طرح کاملأ تصادفی به صورت فاکتوریل 3×3 با 9 تیمار و3 تکرار و 10 قطعه در هر واحد آزمایشی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل ترکیب سه سطح مکمل فسفولیپیدی(صفر، 1/0 و 2/0درصد)وسه ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر استفاده از سطوح مکمل فسفولیپیدی و نوع روغن برعملکرد و فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی انجام شد. در این تحقیق از270 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت روزگی در قالب طرح کاملأ تصادفی به صورت فاکتوریل 3×3 با 9 تیمار و3 تکرار و 10 قطعه در هر واحد آزمایشی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل ترکیب سه سطح مکمل فسفولیپیدی(صفر، 1/0 و 2/0درصد)وسه نوع روغن(کلزا، طیور و مخلوط روغن های کلزا و طیور) به میزان دو درصد بود. خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر نوع روغن قرار نگرفت. استفاده از روغن طیور و کلزا به همراه فسفولیپید وزن و میزان خوراک مصرفی بلدرچین ها را کاهش و ضریب تبدیل خوراک را افزایش داد(05/0p<). استفاده از روغن طیوربدون مکمل فسفولیپید و با (1/0) درصد مکمل فسفولیپید وزن سینه و ران را در بلدرچین ها به طور معنی دار افزایش داد(05/0p<). استفاده از روغن طیور در جیره همراه با مکمل فسفولیپیدی تأثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی داشت، به طوری که غلظت HDL را افزایش داد، اما در مورد کلسترول و تری گلیسرید استفاده از روغن طیور با فسفو لیپید تفاوت معنی داری با تیمار روغن طیور بدون فسفولیپید نداشت. یشترین میزان نوتروفیل ها مربوط به تیمار دریافت کننده ی روغن کلزا به همراه سطح 1/0 درصد مکمل فسفولیپید بود. در کل استفاده از روغن طیور به همراه مکمل فسفولیپیدی در جیره موجب بهبود خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی و هماتولوژیکی را در جهت مثبت تحت تأثیر قرار داد.
محسن باقری؛ مرتضی کرمی
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین اثر استفاده ازویتامین ای در جیره فلاشینگ برعملکرد تولیدمثلی میشهای لری بختیاری انجام شد. دویست رأس میش سالم و غیر شیرده لری بختیاری در دو سامانه روستایی و عشایری (در هر سامانه یک گله و 100 رأس میش درهر گله) با میانگین وزن 57/5 کیلوگرم و سن 2 تا 7 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. میشهای هر گله به طور تصادفی به دو گروه مساوی ...
بیشتر
این مطالعه با هدف تعیین اثر استفاده ازویتامین ای در جیره فلاشینگ برعملکرد تولیدمثلی میشهای لری بختیاری انجام شد. دویست رأس میش سالم و غیر شیرده لری بختیاری در دو سامانه روستایی و عشایری (در هر سامانه یک گله و 100 رأس میش درهر گله) با میانگین وزن 57/5 کیلوگرم و سن 2 تا 7 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. میشهای هر گله به طور تصادفی به دو گروه مساوی برای دریافت یکی از دو جیره ذیل تقسیم شدند: جیره پایه بعلاوه 250 گرم دانه جو (به عنوان گروه شاهد (F)) و جیره پایه بعلاوه 250 گرم دانه جو بعلاوه 500 واحد ویتامین ای (تیمار FE). رژیم غذایی از دو هفته قبل از قوچ اندازی شروع وتا سه هفته پس از آن ادامه یافت. داده های مربوط به وزن و نمره وضعیت بدنی میشها قبل از جفتگیری، نرخ آبستنی، نرخ برهزایی و زادآوری جمع آوری و با رویه GLM نرم افزار SAS مورد تجزیه آماری قرار گرفتند. نرخ آبستنی، نرخ برهزایی و نرخ زادآوری کل تحت تأثیر تیمار قرار نگرفت هر چند که از نظر عددی مقدار این صفات در تیمار FE بالاتر بود. نرخ آبستنی در 21 روز اول جفتگیریها و نرخ برهزایی در 21 روز اول زایشها به طور معنیداری (0/01>P) در تیمار FE بالاتر از شاهد بود. نرخ زادآوری در 21 روز ابتدایی زایشها تحت تأثیر تیمار قرار نگرفت. نمره وضعیت بدنی میش تنها بر نرخ آبستنی کل اثر معنیدار داشت (0/05>P). استفاده از ویتامین ای در جیره فلاشینگ تاثیری بر عملکرد تولیدمثلی میشهای لری بختیاری ندارد.
