اکرم شبانی؛ فتح اله بلداجی؛ بهروز دستار؛ تقی قورچی؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر ضایعات ماهی تخمیری در تغذیه جوجه‌های گوشتی بر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجههای خون انجام شد. تخمیر هر کیلوگرم ضایعات ماهی با 15 درصد ملاس و 5 درصد کشت آغازگر (حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و قارچ آسپرژیلوس اوریزا) صورت پذیرفت. پس از 15 روز تخمیر، pH و جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک به ترتیب ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر ضایعات ماهی تخمیری در تغذیه جوجه‌های گوشتی بر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجههای خون انجام شد. تخمیر هر کیلوگرم ضایعات ماهی با 15 درصد ملاس و 5 درصد کشت آغازگر (حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و قارچ آسپرژیلوس اوریزا) صورت پذیرفت. پس از 15 روز تخمیر، pH و جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک به ترتیب از 12/6 و 99/6 در ضایعات ماهی به 91/3 و 88/11 در ضایعات ماهی تخمیری تغییر یافت. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 12 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 0، 3، 6، 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بود. نتایج آزمایش نشان داد که جایگزینی سطوح مختلف ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیره‌های غذایی جوجه‌های گوشتی سبب کاهش pH چینه‌دان و ایلئوم در مقایسه با گروه شاهد شد. تغذیه ضایعات ماهی تخمیری در سنین 22-11 روزگی و 42-23 روزگی سبب افزایش جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک در چینه‌دان و کاهش کلی‌فرم‌ها در ایلئوم جوجه‌های گوشتی شد. در سن 42-23 روزگی، مقدار کلسترول کل، تری‌گلیسرید، VLDL و LDL سرم خون در تیمارهای حاوی ضایعات ماهی تخمیری نسبت به تیمار شاهد به طور معنیداری کاهش یافت. نتایج نشان داد که جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با ضایعات ماهی تخمیری در جیره غذایی سبب تضمین بهداشت و سلامت عمومی جوجه‌های گوشتی از طریق بهبود تعادل جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و کاهش کلسترول خون می‌شود.
اکرم شبانی؛ فتح اله بلداجی؛ بهروز دستار؛ تقی قورچی؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر جیره‌های حاوی ضایعات ماهی تخمیری بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار (12 قطعه جوجه در هر تکرار) اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 0، 3، 6، 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر جیره‌های حاوی ضایعات ماهی تخمیری بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار (12 قطعه جوجه در هر تکرار) اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 0، 3، 6، 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بود. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش وزن 10-1 روزگی در جوجه‌های تغذیه شده با جیره‌های حاوی 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری نسبت به جوجه‌های تغذیه شده با جیره شاهد بیشتر بود (05/0>P). در 22-11 روزگی و 42-23 روزگی، جایگزینی سطوح مختلف ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیره‌های غذایی جوجه‌های گوشتی سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). مصرف خوراک در هیچ یک از دورههای مختلف پرورش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. وزن کبد در تیمار شاهد به طور معنیداری کمتر از تیمارهای حاوی ضایعات ماهی تخمیری بود (05/0>P). نتایج نشان داد که جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با ضایعات ماهی تخمیری در جیره غذایی سبب بهبود عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی می‌شود.
امین عشایری زاده؛ بهروز دستار؛ محمود شمس شرق؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر کاهش جمعیت سالمونلا در جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 10 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد مثبت (چالش یافته با سالمونلا) و تیمارهای ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر کاهش جمعیت سالمونلا در جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 10 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد مثبت (چالش یافته با سالمونلا) و تیمارهای حاوی 50 و یا 100 درصد جایگزینی کنجاله کلزای خام و یا تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بودند. جوجه‌های تمامی گروهها به جز شاهد منفی در پایان روز سوم پرورش، با سالمونلا تیفیموریوم از راه دهان چالش داده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که 7 و 14 روز پس از چالش، درصد آلودگی در تیمارهای کنجاله کلزای تخمیری کمتر از تیمار شاهد مثبت و تیمارهای کنجاله کلزای خام بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در تیمار شاهد مثبت و تیمار 50 درصد کنجاله کلزای تخمیری تفاوت قابل ملاحظهای با سایر تیمارهای چالش یافته داشت (05/0>P). بنابراین، با توجه به نتایج مثبت تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر سلامت و عملکرد جوجه‌های گوشتی چالش یافته با سالمونلا میتوان این منبع پروتئینی فرآوری شده را به عنوان یک استراتژی جدید برای کنترل آلودگیهای سالمونلایی مدنظر قرار داد.
امیررضا صفائی؛ نورمحمد تربتی نژاد؛ هرمز منصوری؛ سعید زره داران
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی اثرات بیولوژیکی مصرف سطوح مختلف تفاله انگور بر فراسنجههای رشد و متابولیتهای خونی برههای پرواری افشاری بود. برای این منظور، از تفاله انگور سیاه یکی از کارخانههای آبمیوهگیری استفاده شد. تفالهها به آزمایشگاه موسسه تحقیقات علوم دامی کشور منتقل و در فضای مسقف، با تهویه مناسب خشک شدند. سپس ترکیبات ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی اثرات بیولوژیکی مصرف سطوح مختلف تفاله انگور بر فراسنجههای رشد و متابولیتهای خونی برههای پرواری افشاری بود. برای این منظور، از تفاله انگور سیاه یکی از کارخانههای آبمیوهگیری استفاده شد. تفالهها به آزمایشگاه موسسه تحقیقات علوم دامی کشور منتقل و در فضای مسقف، با تهویه مناسب خشک شدند. سپس ترکیبات شیمیایی تفاله انگور اندازهگیری شد. برای بررسی عملکرد پروار، از 30 راس بره نر افشاری تغذیه شده با سطوح صفر، 20، 40، 60 و80 درصد تفاله خشک انگور به جای یونجه (بهمدت 90 روز) در طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. فراسنجههای عملکردی شامل افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تعیین شدند. متابولیتهای خونی شامل گلوکز، نیتروژنکل و نیتروژن اورهای پلاسمای خون، در هر 28 روز یکبار اندازهگیری شدند. پروتئینخام، دیواره سلولی و ترکیبات فنلی تفالهانگور بهترتیب 3/8، 8/57 و 8/5 درصدماده خشک شدند. خوراک مصرفی روزانه (گرم در ماده خشک)، میزان افزایش وزن روزانه(گرم) و ضریب تبدیل خوراک برههای آزمایشی تغذیه شده با مصرف 40 درصد تفاله انگور (تیمار بهینه) بهترتیب 6/1675، 1/218 و 7/7 بودند که با تیمارهای دیگر تفاوت معنیداری داشتند (05/0P<). درمجموع، مناسبترین عملکرد متناسب با ضریب تبدیل خوراک برههای پرواری، در تیمار آزمایشی 40 درصد تفاله انگور بهدست آمد. بهنظر میرسد استفاده مناسب از تفاله انگور در خوراک برههای پرواری، باعث افزایش سرعت رشد و کاهش ضریب تبدیل خوراک میگردد. همچنین مصرف بهینه تفاله انگور میتواند باعث افزایش تولید و نیز کاهش هزینه خوراک شود.
