یاسر منظری توکلی؛ مژگان مظهری؛ امید علی اسماعیلی پور؛ امیر موسایی
چکیده
در این پژوهش از 160 جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 به منظور مقایسه اثر تغییر هفتگی سطوح انرژی و پروتئین جیره با سیستم Ross و NRC بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار (10 پرنده در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره فرموله شده مطابق با توصیه ...
بیشتر
در این پژوهش از 160 جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 به منظور مقایسه اثر تغییر هفتگی سطوح انرژی و پروتئین جیره با سیستم Ross و NRC بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار (10 پرنده در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره فرموله شده مطابق با توصیه NRC 2) جیره فرموله شده مطابق با احتیاجات سویه راس، 3 و 4) جیره‌های فازی یک و دو با سطوح متغیر انرژی و پروتئین از هفته اول تا ششم بودند. نتایج نشان داد که کاهش انرژی و پروتئین جیره تا 14روزگی اثر معنی‌داری بر صفات عملکردی نداشت، اما در دوره رشد، پایانی و کل دوره اثر تیمارها بر صفات عملکردی معنی‌دار شد (05/0P<). در محاسبه هزینه خوراک بیشترین هزینه متعلق به سیستم NRC وکمترین هزینه متعلق به جیره فازی دو بود. بهترین افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در جوجه‌های تغذیه شده با سیستم Ross و پس از آن جوجه‌های تغذیه شده با NRC و جیره فازی یک دیده شد. اثر تیمارها بر وزن نسبی سینه، چربی بطنی و طحال معنی‌دار بود (05/0P<). اثر تیمارها بر گلوکز و کلسترول و سلول‌های خون معنی‌دار نبود. بنابراین، تغییر هفتگی جیره در صورتیکه سطح انرژی جیره در هفته ششم به کمتر از 3100 کیلوکالری بر کیلوگرم و پروتئین به کمتر از 19 درصد افت نکند، (جیره فازی یک) نه تنها منجر به افت عملکرد رشد نمی‌شود، بلکه منجر به کاهش هزینه خوراک مصرفی می‌گردد.
مهدیه ملائی نژاد؛ امیدعلی اسماعیلی پور؛ روح الله میرمحمودی؛ مژگان مظهری
چکیده
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر پونهکوهی و دارچین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه‌های گوشتی تحت تنشگرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس با پنج تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل: 1) جیره (شاهد) 2) جیره پایه + 25/0 درصد پونهکوهی 3) جیره پایه + 5/0 درصد پونهکوهی 4) جیره پایه ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر پونهکوهی و دارچین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه‌های گوشتی تحت تنشگرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس با پنج تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل: 1) جیره (شاهد) 2) جیره پایه + 25/0 درصد پونهکوهی 3) جیره پایه + 5/0 درصد پونهکوهی 4) جیره پایه + 25/0 درصد دارچین 5) جیره پایه + 5/0 درصد دارچین بودند. جوجهها تا 25 روزگی با جیره یکسان تغذیه شدند. از سن 25 روزگی جوجهها با تیمارهای غذایی تغذیه شده و تحت تنش گرمایی متناوب (روزانه 8 ساعت در دمای 2 ±0C 34 ) قرار گرفتند. با افزودن پودر پونهکوهی و دارچین در جیره جوجه‌های گوشتی خوراک مصرفی در دوره آزمایشی تحت تأثیر قرار نگرفت (05/0<P). پودر پونهکوهی و دارچین باعث افزایش وزن و کاهش تأثیر ضریب تبدیل خوراک نسبت به گروه شاهد شدند (01/0>P). در مقایسه با تیمار شاهد، جوجه‌های تغذیه شده با تیمارهای حاوی 5/0 درصد پونهکوهی و 25/0درصد و 5/0 درصد دارچین به ترتیب اضافه وزن روزانه بالاتر و بهبود در تأثیر ضریب تبدیل خوراک را نشان دادند. افزودن 5/0 درصد پونهکوهی در جیره بهطور معنی‌داری باعث افزایش آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به میزان 74 درصد نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن 5/0 درصد پودر پونهکوهی و دارچین به جیره جوجه های گوشتی میتواند منجر به بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی شده و تا اندازهای اثرات منفی تنشگرمایی را کاهش دهد.
حمید جهانی؛ مژگان مظهری؛ نعمت ضیایی؛ روح اله میرمحمودی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‌های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‌های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره پایه (شاهد)، دو گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و افزودن 02/0 درصد آنتی‌بیوتیک ویرجیناماسین و پروبیوتیک پروتکسین و سه گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و سطوح 150، 300 و 450 میلی‌گرم درکیلوگرم جیره، اسانس میخک بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی آنتی بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی‌گرم اسانس میخک وزن زنده، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، سینه و ران را به طور معنی‌دار بهبود بخشیدند (05/0P<). میانگین وزن نسبی اندام‌های ایمنی بورس و طحال و همچنین کبد، در تمامی تیمارها در مقایسه با تیمار کنترل افزایش یافت (05/0P<). پروبیوتیک و تمامی سطوح اسانس، میزان کلسترول و LDL پلاسمای خون را به طور معنی‌دار کاهش دادند (05/0P<). تمامی تیمارها بجز آنتی‌بیوتیک تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس را افزایش و تعداد باکتریهای اشرشیاکلی را کاهش دادند (05/0P<). آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی‌گرم اسانس میخک ارتفاع و عرض پرز را افزایش و عمق کریپت را کاهش دادند. تمامی تیمارها نسبت هتروفیل به لمفوسیت را بهبود بخشیدند (05/0P<). بنابراین می‌توان از پروبیوتیک و اسانس میخک تا سطح 300 میلی‌گرم به عنوان جایگیزین آنتی بیوتیک در جهت بهبود عملکرد و ایمنی جوجه‌های گوشتی استفاده کرد.
