نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مهرداد تقی زاده ¹
• یوسف روزبهان ²
• کامران رضا یزدی ³
• رامین حبیبی ¹

¹ دانشجوی دکتری تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

² دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه تربیت مدرس

³ دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه تهران

چکیده

این تحقیق، با استفاده از 20 رأس بز نر رائینی با وزن اولیه 5/2  30 کیلوگرم با سن 18 ماه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 جیره آزمایشی و 5 تکرار برای  مطالعه اثر سطوح مختلف پروتئین عبوری بر رشد و خصوصیات لاشه بز نر رائینی به مدت 84 روز انجام گردید. میزان پروتئین عبوری جیره های 1(جیره پایه) 2 ، 3 ، 4 به ترتیب 75/2 ، 86/4 ، 91/5 و 97/6 درصد در ماده خشک و سطح انرژی قابل متابولیسم (ME) در تمام جیره ها برابر 04/10 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود. جیره پایه بزها براساس جداول AFRC (1998) تنظیم شد. بزهای تیمار 2،  3 و 4 علاوه بر جیره پایه به ترتیب روزانه 50، 75 و 100 گرم پودر ماهی دریافت نمودند. میزان خوراک مصرفی بزها روزانه اندازه گیری ودام­ها هر دوهفته یکبار توزین شدند. میانگین افزایش وزن روزانه تیمارها به ترتیب 68 ، 3/87 ، 5/99 ، 117 گرم در روز و ضریب تبدیل غذایی به ازای هر راس بز در گروه های آزمایشی به ترتیب 38/18 ، 86/13 ، 21/12 ، 56/10 بود که اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف پروتئین عبوری (پودر ماهی) نسبت به تیمار شاهد وجود داشت (05/0 > P ) اما اختلاف معنی داری برای ماده خشک مصرفی تیمارهای مختلف وجود نداشت (05/0 >P ). بعد از اتمام دوره (84 روز)، از هر تیمار 3 بز و در مجموع 12 بز ذبح شدند، که اختلاف معنی داری در وزن لاشه سرد تیمارهای مختلف مشاهده شد (05/0 > P ) اما اختلاف معنی داری برای درصد گوشت، چربی، استخوان وجود نداشت. به طور کلی افزایش پروتئین عبوری جیره سبب بهبود افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی بزها می­شود. بررسی اقتصادی نتایج نشان داد که افزایش سطح پروتئین عبوری جیره بیشتر از مقادیر توصیه شده در جداول AFRC از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست.