نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تغذیه طیور دانشگاه زنجان
2 عضو هیات علمی دانشگاه زنجان
3 عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور
چکیده
آزمایشی به منظور تعیین مناسبترین سطح لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده جیره تا سن 49 روزگی در بوقلمونهای نر گوشتی سویه BUT- 6 انجام شد. آزمایش اول و دوم به ترتیب از سن 28-8 و 49-28روزگی هر کدام با استفاده از 160 قطعه بوقلمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار (8 سطح اسیدآمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده) در 4 تکرار و 5 قطعه پرنده در هر تکرار انجام گرفت. سطح اسیدآمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده جیره پایه آزمایش اول و دوم به ترتیب در 33/1 و 15/1 درصد تنظیم شد. برای تهیه جیرههای آزمایشی، سطوح مختلف لیزین (075/0، 15/0، 225/0 ، 3/0، 375/0 ، 45/0 ، 525/0 درصد) به جیره پایه افزوده شد. در آزمایش اول با برازش مدلهای خط شکسته، منحنی درجه دو و خط شکسته درجه دو میزان نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده به ترتیب برای افزایش وزن بدن 04/0± 56/1، 67/1 و 1/0±65/1 و برای ضریب تبدیل غذایی05/0 ±58/1، 75/1و 1/0±74/1 درصد، برآورد شد. در آزمایش دوم با برازش مدلهای خط شکسته، منحنی درجه دو و خط شکسته درجه دو میزان نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد به ترتیب برای افزایش وزن بدن 11/0 ± 47/1، 57/1 و 05/0 ±49/1 و برای ضریب تبدیل غذایی 17/0± 57/1 ، 61/1 و 08/0 ±59/1 درصد برآورد شد. در مجموع با توجه به نتایج تحقیق حاضر، نیاز لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده بوقلمونهای نر گوشتی در دوره آغازین برای افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل به ترتیب در دامنه 56/1 تا 67/1 و 58/1 تا 75/1درصد و در دوره رشد برای افزایش وزن بدن در دامنه 47/1 تا 57/1 و برای ضریب تبدیل در دامنه 57/1 تا 61/1 درصد توصیه میشود.