ارزش رجحانی گونه‌های مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا

معتمدی, جواد; سلالی, حسن

doi:10.22092/asj.2018.116041

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشیار پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

² کارشناس ارشد مرتعداری اداره منابع طبیعی و آبخیزداری جلفا، ایران

https://doi.org/10.22092/asj.2018.116041

چکیده

تعیین رژیم غذایی دام‌‌های چراکننده در مرتع، یکی از ملزومات اساسی مدیریت دام در مناطق مختلف آب و هوایی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رژیم غذایی گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا به ‌عنوان مراتع معرف مناطق پراکنش گوسفند ماکویی در آذربایجان‌ شرقی انجام شد. ابتدا از یک گلۀ 300 راسی، سه راس میش بالغ (سه ساله)، انتخاب و علامت‌‌‌گذاری شدند. در مرحلۀ بعد با روش فیلمبرداری، مدت زمان چرا از هر گونه ثبت شد. سپس سهم هر گونه در ترکیب رژیم غذایی، از نسبت مدت زمان چرا بر روی هر گونه به مجموع زمان چرا از گونه‌های گیاهی محاسبه شد. بمنظور حذف اثر کم یا زیاد بودن سهم هر گونۀ گیاهی بر خوشخوراکی، بجای درصد خوشخوراکی از شاخص رجحان استفاده شد و با استناد به مقادیر آن، کلاس خوشخوراکی هر یک از گونه‌‌‌های گیاهی تعیین گردید. نتایج نشان داد ارجحیت غذایی دام‌‌ها در طول فصل چرا، به ‌‌ترتیب شامل فورب‌ها، بوته‌ها و گراس‌ها می‌باشد. در طول دوره آزمایش، گونه‌های Carthamus oxyacantha، Tanacetum pinnatum، Silene aucheriana، Salvia hydrangea، Helichrysumrubicundum، Annualgrasses(BromustectorumوBromusrubens)، Festucaovina، Astragalus effusesوGaliumverumبه ‌ترتیب بیشترین شاخص رجحان را داشتند. مقدار شاخص رجحان آنها، 4/1≤ می‌‌باشد و به ‌عنوان گونه‌های کلاسІ در نظر گرفته شد. شاخص رجحان گونه‌های Serratulacoriacea، Centaureavirgata، Thymuskotschyanus، Astragalusonobrychis، Resedaaucheri، Centaureaxanthocephalaو Noaeamucronata 3/1-7/0 می‌باشد که به ‌عنوان گیاهان کلاسΠ در نظر گرفته شد. گونه‌های Acanthophyllummucronatum، Artemisia sieberi، Agropyrontauri، Tucriumpolium، Acantholimonatropatanum، Stipabarbata وStachysinflata نسبت به دیگر گونه‌ها، کمترین مقدار شاخص رجحان را داشتند (6/0≥) و به‌ عنوان گونه‌های کلاسШ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که خوشخوراکی گونه‌ها، متناسب با تغییر در ترکیب گیاهی، در طول فصل چرا یکسان نبود. بنابراین در نظر گرفتن کلاس یکسان خوشخوراکی برای هر یک از گونه‌‌ها در مراحل مختلف رشد، صحیح نمی‌‌باشد و ضرورت دارد در شرح خدمات طرح‌‌های مرتعداری به این موضوع توجه بیشتری گردد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

احمدی، ع.، سندگل، ع.، ساروی محسنی، م.، ارزانی، ح. و زاهدی امیری، ق.ا. (1388). بررسی رفتار چرایی و انتخاب جیره سنین مختلف گوسفند زندی (مطالعه موردی: مراتع بیابانی حوض سلطان قم). مجله مرتع، شماره 2، ص ص 245-232.

ارزانی، ح. (1390). کیفیت علوفه و نیاز روزانه دام چرا کننده در مرتع (چاپ دوم)، انتشارات دانشگاه تهران، ص. 89، 90، 140.

ارزانی، ح. و جعفری شلمزاری، م. (1392). چرای هدفمند دام نگرشی نوین به مدیریت پوشش گیاهی و ارتقای چشم انداز (چاپ اول)، انتشارات دانشگاه تهران، ص. 19، 20.

باغستانی میبدی، ن. و ارزانی، ح. (1384). مقایسۀ خوشخوراکی گونه‌های مرتعی و رفتار چرایی بز در مراتع پشتکوه استان یزد. مجلۀ منابع طبیعی ایران، شماره 4، ص ص 919- 909 .

حبیبیان، س.م.ر.، ارزانی، ح.، جوادی، س.ا. و حبیبیان، س.ح. (1389). مقایسۀ دو روش تعیین ارزش رجحانی گونه‌های مرتعی برای گوسفند در مراتع نیمه استپی استان فارس. مجلۀ مرتع، شمارۀ 2، ص ص 197- 188.

حشمتی، ع.ع.، عسکری زاده، د. و فروزه، م.ر. (1392). رژیم غذایی گوسفند دالاق در مراتع قشلاقی شرق استان گلستان (مطالعه موردی: مراتع گمیشان). نشریه مرتع و آبخیزداری، شماره 2، ص ص 249-237.

رئوفی‌راد، و.، ابراهیمی، ع.، ارزانی، ح. و شجاعی اسعدیه، ز. (1392). بررسی رابطۀ بین خوشخوراکی و کیفیت علوفۀ برخی گیاهان مرتعی (مطالعۀ موردی: مراتع کرسنک استان چهار محال و بختیاری). نشریۀ مرتع و آبخیزداری، شماره 1، ص ص 120- 111.

شهبازیان، ر. و عرفانزاده، ر. (1392). بررسی رفتار چرایی و انتخاب جیرۀ غذایی بز نژاد مرغز استان کردستان (مطالعۀ موردی: مراتع شهرستان قروه)، نشریۀ علوم دامی، شماره 101، ص ص 61-52.

طهماسبی، پ. و ابراهیمی، ع.ا. (1391). رابطه گیاه و حیوان (چاپ اول)، انتشارات دانشگاه شهرکرد، ص. 138، 139.

معتمدی، جواد. (1390). ارائه مدل برآورد ظرفیت چرایی کوتاه مدت و بلند مدت برای تعادل دام و مرتع. پایان نامه دکترا، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران.

معتمدی، ج. و علیزاده، آ. (1394). اکوفیزیولوژی گراسلندها و اکولوژی چرا (چاپ اول)، انتشارات دانشگاه ارومیه، ص. 309، 310.

معتمدی، ج.، عبدالعلیزاده، ز. و شیدای کرکج، ا. (1395). روشهای میدانی و آزمایشگاهی در پژوهش گراسلندها و تولیدات دامی (چاپ اول)، انتشارات دانشگاه ارومیه، ص. 401، 402، 403.

Altmann, J. (1974). Observational study of behaviour: sampling methods. Behaviour, 49: 227-267.

Beck, J.L., Peek, J.M. and Strand, E.K. (2006). Estimates of elk summer range nutritional carrying capacity constrained by probabilities of habitat selection. Journal of Wildlife Management, 70: 283-294.

Ebrahimi, A., Milotic, T. and Hoffmann, M. (2010). A herbivore grazing capacity model accounting for spatio-temporal environmental variation: A too for a more sustainable nature conservation and rangeland management. Ecological Modelling, 221:900-910.

Ganskopp, D. and Bohnert, D. (2006). Do pasture-scale nutritional patterns affect cattle distribution on rangelands?. Rangeland Ecology Management, 59:189-196.

Holechek, J.L., Pieper, R.D. and Herbel, C.H. (2005). Range management (principles and practices). (5^nd ed.). Prentice Hall, Englewood Cliff, 587pp.

Jacobs, J. (1974). Quantitative measurement of food selection. A modification of the forage ratio and Ivlev's electivity index. Oecologia, 14: 413-417.

Karen, J.E., Sue, J.M. and W. Richard, J.D. (2006). Karoo Veld: Ecology and Management (1^nd ed.). Briza publication, Pretoria, South Africa, 231pp.

Ngwa, A.T., Pone, D.K. and Mafeni, J.M. (2000). Feed selection and dietary preferences of forage by small ruminants grazing natural pastures in the sahelian zone of Cameroon. Journal of Animal Feed Science and Technology, 88: 253-266.

Richardson, F.D., Hahn, B.D. and Schoeman, S.J. (2000). Modeling nutrient utilization by livestock grazing semi-arid rangeland. In: McNamara, j.p., France, j. & Beever, D. eds., Modelling nutrient utilization in farm animals (pp: 263-280). CABI, Wallingford, UK.

Rosiere, R.E., Beck, R.F. and Wallace, J.D. (1975). Cattle diets on semidesert grassland: Botanical composition, Journal of Range Management. 28(2):89-93.

Stoddart, L.A., Smith, A.D. and Box, T.W. (1975). Range management. 3^nd ed. , McGraw-Hill Book Company, New York, 532pp.

Vallentine, J.F. (2001). Grazing management. 2^nd ed. San Diego, Academic Press, 678pp.

ارزش رجحانی گونه‌های مرتعی برای گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا

مراجع

مراجع

دوره 30، شماره 117اسفند 1396صفحه 3-16

دوره 30، شماره 117
اسفند 1396
صفحه 3-16