جواد معتمدی؛ حسن سلالی
چکیده
تعیین رژیم غذایی دام‌‌های چراکننده در مرتع، یکی از ملزومات اساسی مدیریت دام در مناطق مختلف آب و هوایی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رژیم غذایی گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا به عنوان مراتع معرف مناطق پراکنش گوسفند ماکویی در آذربایجان شرقی انجام شد. ابتدا از یک گلۀ 300 راسی، سه راس میش بالغ (سه ساله)، انتخاب و علامت‌‌‌گذاری ...
بیشتر
تعیین رژیم غذایی دام‌‌های چراکننده در مرتع، یکی از ملزومات اساسی مدیریت دام در مناطق مختلف آب و هوایی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رژیم غذایی گوسفند ماکویی در مراتع کوهستانی کلیدداغی جلفا به عنوان مراتع معرف مناطق پراکنش گوسفند ماکویی در آذربایجان شرقی انجام شد. ابتدا از یک گلۀ 300 راسی، سه راس میش بالغ (سه ساله)، انتخاب و علامت‌‌‌گذاری شدند. در مرحلۀ بعد با روش فیلمبرداری، مدت زمان چرا از هر گونه ثبت شد. سپس سهم هر گونه در ترکیب رژیم غذایی، از نسبت مدت زمان چرا بر روی هر گونه به مجموع زمان چرا از گونههای گیاهی محاسبه شد. بمنظور حذف اثر کم یا زیاد بودن سهم هر گونۀ گیاهی بر خوشخوراکی، بجای درصد خوشخوراکی از شاخص رجحان استفاده شد و با استناد به مقادیر آن، کلاس خوشخوراکی هر یک از گونههای گیاهی تعیین گردید. نتایج نشان داد ارجحیت غذایی دام‌‌ها در طول فصل چرا، به ترتیب شامل فورب‌ها، بوته‌ها و گراس‌ها میباشد. در طول دوره آزمایش، گونههای Carthamus oxyacantha، Tanacetum pinnatum، Silene aucheriana، Salvia hydrangea، Helichrysumrubicundum، Annualgrasses(BromustectorumوBromusrubens)، Festucaovina، Astragalus effusesوGaliumverumبه ترتیب بیشترین شاخص رجحان را داشتند. مقدار شاخص رجحان آنها، 4/1≤ میباشد و به عنوان گونههای کلاسІ در نظر گرفته شد. شاخص رجحان گونههای Serratulacoriacea، Centaureavirgata، Thymuskotschyanus، Astragalusonobrychis، Resedaaucheri، Centaureaxanthocephalaو Noaeamucronata 3/1-7/0 میباشد که به عنوان گیاهان کلاسΠ در نظر گرفته شد. گونههای Acanthophyllummucronatum، Artemisia sieberi، Agropyrontauri، Tucriumpolium، Acantholimonatropatanum، Stipabarbata وStachysinflata نسبت به دیگر گونهها، کمترین مقدار شاخص رجحان را داشتند (6/0≥) و به عنوان گونههای کلاسШ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که خوشخوراکی گونهها، متناسب با تغییر در ترکیب گیاهی، در طول فصل چرا یکسان نبود. بنابراین در نظر گرفتن کلاس یکسان خوشخوراکی برای هر یک از گونهها در مراحل مختلف رشد، صحیح نمی‌‌باشد و ضرورت دارد در شرح خدمات طرح‌‌های مرتعداری به این موضوع توجه بیشتری گردد.
سید عبداله حسینی؛ مجید سیاج؛ ابوالفضل زارعی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ علی رضا اقاشاهی؛ محمد رضا سلیمانی
چکیده
به منظور درجه بندی مزارع مرغ تخمگذار با استفاده درجه بندی واحدهای مرغداری تخمگذار با استفاده از روش مدیریتی تصمیم گیری چند شاخصه، این مزارع در استان البرز به دو گروه (ظرفیت کمتر از 30000 قطعه و ظرفیت بالاتر ار 3000 قطعه) تقسیم بندی شدند و از گروه اول تعداد 8 واحد مرغداری و از گروه دوم 10 واحد مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مزارع از طریق پرسشنامه ...
بیشتر
به منظور درجه بندی مزارع مرغ تخمگذار با استفاده درجه بندی واحدهای مرغداری تخمگذار با استفاده از روش مدیریتی تصمیم گیری چند شاخصه، این مزارع در استان البرز به دو گروه (ظرفیت کمتر از 30000 قطعه و ظرفیت بالاتر ار 3000 قطعه) تقسیم بندی شدند و از گروه اول تعداد 8 واحد مرغداری و از گروه دوم 10 واحد مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مزارع از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. برای درجه بندی واحدها از صفات عملکردی مانند خوراک مصرفی، وزن توده تخم مرغ تولیدی، درصد تلفات و قیمت تمام شده استفاده شد. جهت درجه بندی مزارع از روشهای تصمیم گیری چند شاخصه SAW استفاده گردید. مزارع با ظرفیت بالاتر و کمتر از 30000 قطعه بر اساس امتیاز به 3 گروه خیلی خوب(امتیاز بالای 90)، خوب ( امتیاز بالای 80) و متوسط( امتیاز بالای 70) طبقه بندی شدند. در پایان این سیستم درجه بندی میتواند با ایجاد رقابت در بین تولید کنندگان، سبب افزایش بهره وری و کاهش هزینههای تولید گردد. کلمات کلیدی: درجه بندی،مرغداری تخمگذار، تصمیم گیری چند شاخصه
اعظم رضایی؛ علی اسماعیلزاده
چکیده
با افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش تقاضا و ارتقای استاندارد سطح زندگی، کاربری انرژی در صنعت مرغداری رو به افزایش است. با توجه به اهمیت انرژی به عنوان نهاده‌ای مؤثر در مرغداری، تحقیق حاضر به منظور تحلیل کارایی انرژی و شاخص‌های مدیریتی واحدهای تولیدی مرغ گوشتی در منطقه آزاد ماکو انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز از 21 واحد مرغداری با تکمیل ...
بیشتر
با افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش تقاضا و ارتقای استاندارد سطح زندگی، کاربری انرژی در صنعت مرغداری رو به افزایش است. با توجه به اهمیت انرژی به عنوان نهاده‌ای مؤثر در مرغداری، تحقیق حاضر به منظور تحلیل کارایی انرژی و شاخص‌های مدیریتی واحدهای تولیدی مرغ گوشتی در منطقه آزاد ماکو انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز از 21 واحد مرغداری با تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری در دوره جوجه‌ریزی آبان، آذر و دی ماه 1394 جمع آوری شد. کارایی انرژی با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها با مدل‌های بازده ثابت و متغیر نسبت به مقیاس بر اساس 5 نهاده انرژی شامل جوجه، دان مصرفی، سوخت، الکتریسیته و کارگر و 2 ستانده انرژی شامل گوشت مرغ و کود مرغی محاسبه شد. بر اساس مدل بازده ثابت نسبت به مقیاس، از 21 واحد مرغداری مورد بررسی، 13 مرغداری (9/61%) دارای امتیاز کارا و 8 مرغداری (1/38%) دارای امتیاز ناکارا بوده‌اند. همچنین بر اساس مدل بازده متغیر نسبت به مقیاس، 15 واحد (42/71%) کارا و 6 واحد (57/28%) ناکارا بوده‌اند. به علاوه، بیشترین و کمترین مصرف انرژی از کل انرژی مصرف شده به ترتیب مربوط به سوخت گازوئیل (2/66 درصد) و نیروی‌کار (07/0 درصد) میباشد. همچنین، مرغداران در مصرف سوخت بیشترین میزان ناکارایی و در مصرف جوجه کمترین میزان ناکارایی را داشته‌اند. ناکارایی مصرف گازوئیل به دلیل همزمانی دوره جوجه‌ریزی مورد بررسی با دوره سرما، عدم مدیریت صحیح مصرف به ویژه در سیستم گرمایشی سالن‌ها و استفاده از گازوئیل بعنوان سوخت گرمایشی خانه‌های کارگری میباشد.
مهدی صوفی محمدی؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین اثرات منابع مختلف پودر چربی و دو منبع فسفر بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در دوره رشد و پایانی، با 120 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به صورت فاکتوریل (سه منبع مختلف چربی × دو منبع فسفر) با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. منابع چربی شامل پودر چربی با منشا گیاهی، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین اثرات منابع مختلف پودر چربی و دو منبع فسفر بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در دوره رشد و پایانی، با 120 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به صورت فاکتوریل (سه منبع مختلف چربی × دو منبع فسفر) با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. منابع چربی شامل پودر چربی با منشا گیاهی، پودر چربی خالص پالم و پودر چربی مخلوط گیاهی - حیوانی و منابع فسفر شامل دی کلسیم فسفات و اسید فسفریک بودند. میانگین خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش تحت تاثیر منابع چربی قرار نگرفت (05/0P>). دو منبع دی کلسیم فسفات و اسید فسفریک از لحاظ میانگین خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0<P). اثر متقابل منابع چربی و فسفر بر میانگین خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی معنی‌دار نبود (05/0<P). درصد لاشه آماده طبخ، سینه، ران، چربی حفره بطنی پرندگان تغذیه شده با منابع پودر چربی تفاوت معنی‌دار نداشت (05/0P>). مقایسه تیمارها از لحاظ سهم هزینه خوراک در تولید یک کیلوگرم وزن زنده در کل دوره پرورش نشان داد که جیره حاوی پودر چربی با منشا گیاهی دارای بیشترین و پودر چربی مخلوط گیاهی – حیوانی دارای کمترین هزینه خوراک می‌باشند. نتایج این آزمایش نشان داد که تفارت معنی داری از لحاط عملکرد و خصوصیات لاشه پرندگان بین منابع مختلف پودر چربی وجود نداشت.
حسن خمیس آبادی؛ قاسم پورحسابی
چکیده
ااین مطالعه با هدف تعیین اثرات استفاده از ترکیب عصاره دو گیاه دارویی نعناع فلفلی و آویشن بر عملکرد، ویژگی های لاشه و میکروفلورای دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش در 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×3 با 540 قطعه جوجه گوشتی (سویه راس) شامل 9 تیمار، 3 تکرار و 20 قطعه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت ...
بیشتر
ااین مطالعه با هدف تعیین اثرات استفاده از ترکیب عصاره دو گیاه دارویی نعناع فلفلی و آویشن بر عملکرد، ویژگی های لاشه و میکروفلورای دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش در 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×3 با 540 قطعه جوجه گوشتی (سویه راس) شامل 9 تیمار، 3 تکرار و 20 قطعه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه (شاهد) و به ترتیب جیره پایه همراه با 1/0 درصد عصاره نعناع فلفلی، 2/0 درصد عصاره نعناع فلفلی، 1/0 درصد عصاره آویشن ، 2/0 درصد عصاره آویشن ، 1/0 درصدآویشن + 1/0 درصد نعناع فلفلی ، 1/0 درصد نعناع فلفلی + 2/0 درصد آویشن ، 2/0 درصد نعناع فلفلی+ 1/0 درصد آویشن ، 2/0 درصد نعناع فلفلی + 2/0درصد آویشن بود. نتایج نشان داد اثر سطوح مختلف عصاره آویشن و نعناع فلفلی بر خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک، معنی دار نبود(05/0P>). تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی از نظر ویژگی‌های لاشه مشاهده نشد (05/0P>). سطوح مختلف آویشن و نعناع فلفلی در مقایسه با تیمار شاهد درصد تلفات را به طور معنی داری تحت تأثیر قرار داد (05/0P<). باکتری اشرشیاکلی فقط در تیمار شاهد مشاهده شد. درنتایج پژوهش حاضر استفاده از عصاره‌های نعناع فلفلی و آویشن به صورت جداگانه یا بصورت ترکیبی تأثیر معنی داری بر عملکرد رشد، ویژگی‌های لاشه و میکروفلورای دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی نداشت.
شرفعلی میرزائی؛ کیوان کرکودی؛ سعید خلج زاده
چکیده
هدف از انجام این تحقیق تعیین ارزش مغذی سه غله ی گندم، جو و ذرت با استفاده از روش های مختلف عمل آوری و تعیین ارزش تغذیه ای بخش های پروتئین آن ها با سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل پس از عمل آوری به روش های آسیاب، غلطک خشک، ورقه کردن با بخار آب و پلت می باشد.در غلات عمل آوری شده بیشترین مقدار پروتئین خام (درصد در ماده خشک) مربوط به گندم ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق تعیین ارزش مغذی سه غله ی گندم، جو و ذرت با استفاده از روش های مختلف عمل آوری و تعیین ارزش تغذیه ای بخش های پروتئین آن ها با سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل پس از عمل آوری به روش های آسیاب، غلطک خشک، ورقه کردن با بخار آب و پلت می باشد.در غلات عمل آوری شده بیشترین مقدار پروتئین خام (درصد در ماده خشک) مربوط به گندم غلطک شده (2/14)، جو غلطک شده (6/12) و ذرت پلت شده (5/9) بود. کمترین مقدار بخش Aمربوط به گندم پلت (8/0)، جو آسیاب شده (5/0) و ذرت ورقه شده با بخار (1/0)، بیشترین مقدار 1B مربوط به گندم پلت (5/6%)، جو غلطک شده (2/8%) و ذرت پلت (4/6%)، بیشترین مقدار 2B مربوط به گندم غلطک شده (7/6)، جو پلت (4/4) و ذرت پلت (5/2)، بیشترین مقدار 3B مربوط به گندم ورقه شده با بخار (5/0)، جو پلت شده (5/0) و ذرت پلت (3/0) بود. کمترین مقدار C مربوط به گندم آسیاب شده (01/0)، جو آسیاب شده (07/0) و ذرت غلطک شده (02/)0درصد از ماده خشک بود. در مجموع، با توجه به هزینه و تجهیزات مورد نیاز، در عمل آوری گندم، جو و ذرت به ترتیب روش های ورقه کردن با بخار، پلت و آسیاب کردن، پیشنهاد می شود.
وحید برادران؛ یگانه قدسی
چکیده
ارتقاء بهره‌وری در صنعت طیور به عنوان یکی از زیر بخش‌های مهم و اساسی بخش کشاورزی اهمیت ویژه‌ای دارد. مطالعه و مقایسه بهره‌وری عوامل تولید در استان‌های مختلف کشور، زمینه برنامه‌ریزی دقیق‌تر برای ارتقاء بهره‌وری را فراهم می‌کند. در این مقاله، شاخص‌های مناسب اندازه‌گیری بهره‌وری جزئی (انرژی و مواد اولیه) و کل عوامل تولید مرغ ...
بیشتر
ارتقاء بهره‌وری در صنعت طیور به عنوان یکی از زیر بخش‌های مهم و اساسی بخش کشاورزی اهمیت ویژه‌ای دارد. مطالعه و مقایسه بهره‌وری عوامل تولید در استان‌های مختلف کشور، زمینه برنامه‌ریزی دقیق‌تر برای ارتقاء بهره‌وری را فراهم می‌کند. در این مقاله، شاخص‌های مناسب اندازه‌گیری بهره‌وری جزئی (انرژی و مواد اولیه) و کل عوامل تولید مرغ گوشتی طی سالهای 79-94 (شانزده سال) تعریف و اندازه‌گیری شده است. مقایسه استان‌های کشور با شانزده مقدار بهره‌وری دشوار است. برای غلبه بر آن از خاصیت کاهش بُعد رویکرد روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. به کمک روش تحلیل عاملی، داده‌های شاخص‌های بهره‌وری هر استان طی سالهای مختلف در دو عامل خلاصه شده که در آنها اثر زمان (سال‌ها) حذف شده است. رویکرد خوشه‌بندی، استان‌های کشور را از منظر تشابه مقادیر بهره‌وری دسته‌بندی می‌کند. نتایج نشان می‌دهد استان‌های بوشهر، زنجان، سیستان و بلوچستان و کلکیلویه‌وبویراحمد در استفاده بهره‌ورانه از منابع انرژی و استان بوشهر از جنبه استفاده بهتر از مواد اولیه نمونه‌های موفق هستند. در مجموع استان تهران بالاترین بهره‌وری استفاده از منابع تولید را دارد. در پایان نیز به ارزیابی کارایی استان‌های مختلف درون هرخوشه با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها پرداخته شده است.
عزیز کرودنی؛ بهاءالدین عالم زاده؛ بهاره طاهری دزفولی؛ مرتضی چاجی؛ سیدمجید حسینی؛ ایرج لک زاده
چکیده
تریتیکاله یک غله هیبرید مشتق از تلاقی گندم با چاودار است. در مناطقی که آب و خاک به عنوان عوامل محدود کننده برای رشد گیاه باشند، از سیلاژ تریتیکاله می‌توان به عنوان جایگزین مناسبی برای سیلاژ ذرت استفاده نمود. این مطالعه به منظور بررسی اثر افزودنی میکروبی بر خصوصیات ظاهری، ترکیبات شیمیایی و آزمون گاز سیلاژ علوفه تریتیکاله، در قالب ...
بیشتر
تریتیکاله یک غله هیبرید مشتق از تلاقی گندم با چاودار است. در مناطقی که آب و خاک به عنوان عوامل محدود کننده برای رشد گیاه باشند، از سیلاژ تریتیکاله می‌توان به عنوان جایگزین مناسبی برای سیلاژ ذرت استفاده نمود. این مطالعه به منظور بررسی اثر افزودنی میکروبی بر خصوصیات ظاهری، ترکیبات شیمیایی و آزمون گاز سیلاژ علوفه تریتیکاله، در قالب یک طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار انجام شد. تیمارها شامل: سیلاژ تریتیکاله بدون تلقیح باکتری (شاهد)، سیلاژ تریتیکاله با تلقیح باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و سیلاژ تریتیکاله با تلقیح باکتری‌های انتروکوکوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس برویس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند. ماده خشک، پروتئین خام، pH، آزمون تولید گاز، نیتروژن آمونیاکی، نیتروژن کل، میزان پساب و آزمون حسی سیلاژها تعیین شد. میانگین ماده خشک، پروتئین خام، نیتروژن کل، میزان پساب، خصوصیات ظاهری، میزان گاز تولیدی در زمان 96 ساعت وفراسنجه‌های تولید گاز (B, C) در گروه‌های آزمایشی اختلاف معنی‌داری نشان ندادند (05/0P>). همچنین، میانگین pH سیلاژهایی که در تهیه آنها از افزودنی میکروبی استفاده شده بود به طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). ضایعات ماده خشک گروه آزمایشی که در آن از باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم استفاده گردید به طور معنی‌داری کمتر از گروه‌های آزمایشی دیگر بود (05/0P<). می‌توان نتیجه گرفت سیلاژهای تریتیکاله که دارای تنها باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند در مقایسه با سیلاژهای دیگر به دلیل کمتر بودن ضایعات ماده خشک بهتر بودند.
طاهره غزنوی؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ سید احسان غیاثی
چکیده
به منظور بررسی اثرتفاله هسته انارفرآوری شده با هیدروکسید کلسیم بر فراسنجه‌های عملکرد، صفات کیفی و کلسترول تخم مرغ و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و وضعیت ضداکسیدانی مرغهای تخمگذار در پیک تولید آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در این تحقیق از تعداد 200 قطعه مرغ تخمگذار های–لاین W-36 در مرحله پیک تولید و سن 32 هفته در قالب ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرتفاله هسته انارفرآوری شده با هیدروکسید کلسیم بر فراسنجه‌های عملکرد، صفات کیفی و کلسترول تخم مرغ و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و وضعیت ضداکسیدانی مرغهای تخمگذار در پیک تولید آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در این تحقیق از تعداد 200 قطعه مرغ تخمگذار های–لاین W-36 در مرحله پیک تولید و سن 32 هفته در قالب 4 تیمار با 5 تکرار و 10 قطعه مرغ در هر تکرار استفاده شد. مرغ‌ها با جیره‌های آزمایشی شامل سطوح 0، 4، 7 و 10 درصد تفاله هسته انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم به مدت سه دوره 28 روزه تغذیه شدند. داد. تحلیل داده‌ها نشان داد که تفاله هسته انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم باعث بهبود درصد تولید، وزن تخم مرغ، توده تخم مرغ، ضریب تبدیل و مصرف خوراک مرغهای تخمگذار گردید صفات کیفی تخم مرغ نیز شامل شاخص شکل تخم مرغ، شاخص زرده و ضخامت پوسته تحت تأثیر سطح تفاله انار فرآوری شده قرار نگرفتند ولی واحد هاو سفیده تخم مرغ در مرغهای تغذیه شده با سطح 10 درصد تفاله انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم افزایش یافت. ضخامت پوسته و مقاومت پوسته تخم مرغ در گروه تغذیه شده با تفاله انار فرآوری شده افزایش یافت غلطت کلسترول زرده و خون و غلظت مالون دی‌آلدئید خون با افزودن تفاله هسته انار فرآوری شده کاهش یافت. بنابراین افزودن تفاله انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم در جیره مرغهای تخمگذار، احتمالا باعث بهبود عملکرد، صفات کیفی پوسته تخم مرغ و کاهش کلسترول و بهبود وضعیت ضداکسیدانی مرغهای تخمگذار گردد
مریم نوبخت؛ حسن درمانی کوهی؛ مازیار محیطی اصلی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر عصاره آویشن شیرازی و چربی جیره‌ای بر عملکرد و ثبات اکسیداتیو لاشه جوجه‌های گوشتی (سویه راس 308، با نسبت مساوی نر و ماده) انجام شد. طرح مورد استفاده در آزمایش، طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بود. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به صورت دورهای و در پایان دورهای آغازین، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر عصاره آویشن شیرازی و چربی جیره‌ای بر عملکرد و ثبات اکسیداتیو لاشه جوجه‌های گوشتی (سویه راس 308، با نسبت مساوی نر و ماده) انجام شد. طرح مورد استفاده در آزمایش، طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بود. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به صورت دورهای و در پایان دورهای آغازین، رشد و پایانی اندازه‌گیری شدند. در پایان دوره آزمایش (روز 42) از گوشت ناحیه ران 2 قطعه جوجه کشتار شده نمونه‌گیری انجام و ذخیره‌سازی نمونه‌ها به مدت 45 و90 روز در دمای فریزر (20- درجه سانتی‌گراد) صورت گرفت. جهت اندازه گیری ثبات اکسیداتیو نمونه‌های گوشت ناحیه ران، از میزان مواد واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک (TBARS) استفاده شد. در تمامی دوره‌ها، جیره‌های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره‌های بدون چربی داشتند (05/0>P). با وجود عدم معنی‌داری اثر عصاره آویشن شیرازی بر عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی (05/0<P)، استفاده از آن منجر به کاهش معنی‌دار در غلظت TBARS در گوشت ران 45 و90 روز پس از ذخیره‌سازی شد (05/0P<). مکمل جیره‌ای عصاره آویشن شیرازی در کل دوره موجب افزایش معنی‌دار در غلظلت کبدی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (05/0>P) و افزایش غیر معنی‌دار در غلظلت سوپراکسید دیسموتاز شد. به عنوان نتیجه‌گیری کلی، استفاده از چربی جیره‌ای و عصاره آویشن شیرازی به ترتیب منجر به بهبود در عملکرد جوجه‌ها و کاهش میزان اکسیداسیون و افزایش کیفیت گوشت در طی ذخیره‌سازی شد.
الناز صفی یاری؛ پرویز فرهومند؛ محسن دانشیار
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین سطح احتیاجات اسیدآمینه لوسین کل برای جوجه خروس‌های گوشتی سویه راس 308 انجام گرفت. تعیین احتیاجات اسیدآمینه لوسین براساس شاخص‌های عملکردی جوجه خروس‌های گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با250 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه راس 308 از سن 24 تا 39 روزگی در 5 تیمار و 5 تکرار (در هر تکرار 10 پرنده) ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین سطح احتیاجات اسیدآمینه لوسین کل برای جوجه خروس‌های گوشتی سویه راس 308 انجام گرفت. تعیین احتیاجات اسیدآمینه لوسین براساس شاخص‌های عملکردی جوجه خروس‌های گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با250 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه راس 308 از سن 24 تا 39 روزگی در 5 تیمار و 5 تکرار (در هر تکرار 10 پرنده) انجام گردید. جیره غذایی پایه حاوی ذرت، گندم و کنجاله سویا برای مقادیر کافی تمام مواد مغذی به جز اسیدآمینه لوسین بر اساس کتابچه راهنمای مدیریتی راس 308 تنظیم شد. سطوح افزایشی اسیدآمینه لوسین به جیره غذایی پایه جهت ایجاد 5 سطح اسیدآمینه لوسین در دامنه 16/1 الی 36/1 درصد تامین گردید. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و راندمان غذایی در طی دوره آزمایشی اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که مدل خطوط شکسته خطی برای برآورد احتیاجات لوسین جوجه‌های گوشتی سویه راس 308 بخوبی روی داده‌های افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی برازش داده شد و میزان لوسین مورد نیاز برای این سه صفت به ترتیب 217/1، 218/1 و 213/1 درصد جیره غذایی برآورد گردید. میانگین مقادیر شاخص خونی اسید اوریک بطور معنی‌داری تحت تاثیر افزودن اسیدآمینه لوسین قرار گرفت (01/0>p). نتایج این آزمایش نشان می‌دهد که میزان احتیاجات اسیدآمینه لوسین برای حداکثر عملکرد جوجه‌های گوشتی بین 213/1 الی218/1 متغییر میباشد و در این بازه، مقدار اسید اوریک خون در حداقل قرار دارد.
تقی قورچی؛ سیدمحمدمهدی سیدالموسوی؛ ابراهیم زینلی؛ زهره کریمی؛ آشور محمد قره باش
چکیده
به منظور بررسی توان پرواری بره ها با استفاده از چرای مستقیم علوفه جو از 21 راس بره نر نژاد آتابای (دالاق) با وزن اولیه 0.4 ±22.5 کیلوگرم در قالب یک طرح کامل تصادفی، با 3 تیمار و 7 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار اول (شاهد): استفاده از جیره پرواری، تیمار دوم: یک ماه چرا و 2 ماه جیره پروار و تیمار سوم: دو ماه چرا و یک ماه جیره پروار ...
بیشتر
به منظور بررسی توان پرواری بره ها با استفاده از چرای مستقیم علوفه جو از 21 راس بره نر نژاد آتابای (دالاق) با وزن اولیه 0.4 ±22.5 کیلوگرم در قالب یک طرح کامل تصادفی، با 3 تیمار و 7 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار اول (شاهد): استفاده از جیره پرواری، تیمار دوم: یک ماه چرا و 2 ماه جیره پروار و تیمار سوم: دو ماه چرا و یک ماه جیره پروار بودند. تاثیر تیمارها بر وزن نهایی و مصرف خوراک در طول آزمایش معنی دار نبود، با این حال میانگین افزایش وزن روزانه بره ها در ماه اول، دوم و سوم آزمایش بین تیمارها تفاوت معنی داری (0.05>P) داشت. راندمان، وزن و طول لاشه، سطح مقطع و ضخامت چربی راسته تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. همچنین بره هایی که به ترتیب یک و دو ماه تحت چرا قرار داشتند، بیشترین وزن ران را به خود اختصاص دادند و این اختلاف با بره های تغذیه شده با جیره پروار معنی دار بود (0.05>P). وزن پیش سینه + قلوه گاه نیز در تیمار یک ماه چرا نسبت به سایر تیمارها به طور معنی داری بیشتر بود (0.05>P).
اعظم میرحیدری؛ نورمحمد تربتی نژاد؛ سعید حسنی؛ پیروز شاکری
چکیده
بیوچار یک ماده غنی از کربن است که از سوختن مواد آلی در حضور کم و یا عدم حضور اکسیژن تولید می‌شود و دارای ساختار متخلخل و نواحی سطحی زیاد برای اتصال میکروب‌ها میباشد. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از جیره حاوی یک درصد بیوچار محصول فرعی پسته بر عملکرد، تولید پروتئین میکروبی و برخی از فراسنجه‌های تخمیری شکمبه و خون در بره‌های ...
بیشتر
بیوچار یک ماده غنی از کربن است که از سوختن مواد آلی در حضور کم و یا عدم حضور اکسیژن تولید می‌شود و دارای ساختار متخلخل و نواحی سطحی زیاد برای اتصال میکروب‌ها میباشد. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از جیره حاوی یک درصد بیوچار محصول فرعی پسته بر عملکرد، تولید پروتئین میکروبی و برخی از فراسنجه‌های تخمیری شکمبه و خون در بره‌های نر پرواری نژاد کرمانی انجام شد. به این منظور 12 راس بره نر با میانگین وزن اولیه 37/1±70/21 کیلوگرم به دو گروه شش راسی با میانگین وزن یکسان تقسیم شدند. بره‌ها در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به‌مدت 91 روز با جیره‌های آزمایشی شامل سطوح صفر و یک درصد بیوچار محصول فرعی پسته تغذیه شدند. خوراک مصرفی روزانه و افزایش وزن هر دو هفته یک‌بار اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد خوراک مصرفی تحت تاثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت، اما جیره حاوی بیوچار محصول فرعی پسته سبب افزایش وزن روزانه، بهبود راندمان تبدیل خوراک و افزایش تولید پروتئین میکروبی بره‌ها گردید (05/0p<). تفاوتی در pH شکمبه بره‌ها با جیره‌های آزمایشی مشاهده نشد، در حالی که نیتروژن آمونیاکی در شکمبه بره‌های با جیره حاوی بیوچار بیشتر بود (03/0=p). تفاوتی در غلظت آنزیم‌های کبدی و تری‌گلیسرید خون بره‌ها در گروه‌های آزمایشی مشاهده نشد، هرچند در بره‌های با جیره حاوی بیوچار غلظت گلوکز، نیتروژن اوره‌ای و پروتئین کل خون بیشتر بود (01/0p<). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از بیوچار محصول فرعی پسته در جیره بره‌های پرواری سبب افزایش سرعت رشد و بهبود راندمان تبدیل خوراک می‌گردد.
حسین نعیمی پور؛ محمد مهدی شریعتی؛ سعید زره داران؛ مهدی جباری نوقابی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثرات فصل و سن هنگام اولین زایش بر پارامترهای منحنی شیردهی برازش شده با تابع وود (از قبیل تداوم شیردهی، زمان اوج تولید و مقدار تولید در اوج تولید)، برای گاوهای شیری هلشتاین شکم اول ایران بود. در این مطالعه از 580980 رکورد روز آزمون 58098 رأس گاو شیری هلشتاین، متعلق به 953 گله، که طی سالهای 1391-1374 زایش داشتند استفاده ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثرات فصل و سن هنگام اولین زایش بر پارامترهای منحنی شیردهی برازش شده با تابع وود (از قبیل تداوم شیردهی، زمان اوج تولید و مقدار تولید در اوج تولید)، برای گاوهای شیری هلشتاین شکم اول ایران بود. در این مطالعه از 580980 رکورد روز آزمون 58098 رأس گاو شیری هلشتاین، متعلق به 953 گله، که طی سالهای 1391-1374 زایش داشتند استفاده گردید. آنالیز ژنتیکی پارامترهای منحنی شیردهی با روش مدل دام تک صفتی توسط نرم‌افزار تخصصی DMU انجام شد. نتایج نشان داد اثرات گله، سال و فصل زایش، سن هنگام اولین زایش و درصد ژن هلشتاین بر پارامترهای منحنی شیردهی تأثیر معنی‌دار داشتند (01/0P<). بیشترین تعداد شکل نامطلوب منحنی شیردهی در فصول بهار و تابستان و کمترین تعداد شکل نامطلوب منحنی شیردهی در فصول پائیز و زمستان مشاهده شد. وراثتپذیری پارامترهای منحنی شیردهی در دامنه کم تا متوسط (03/0 تا 26/0) برآورد گردید. روند ژنتیکی تولید شیر 305 روز و مقدار شیر جزئی از روزهای 100-5، 200-101 و 305-201 شیردهی، زمان اوج تولید و مقدار تولید در اوج شیردهی مثبت و معنی‌دار بود (05/0P<). گاوها در فصل بهار زودتر و در فصل زمستان دیرتر به اوج تولید می‌رسند و تداوم شیردهی در بهار کمترین و در زمستان بیشترین است. همچنین گاوهای جوان‌تر تداوم شیردهی بیشتری دارند و دیرتر به اوج تولید می‌رسند و شکل منحنی شیردهی نامطلوب کمتری نیز دارند. بنابراین فصل زایش مناسب و سن مطلوب هنگام اولین زایش برای گاوهای هلشتاین ایران، به-ترتیب فصل زمستان و سن 24 ماه است.
شعله قربانی؛ علی اکبر قره داغی؛ مختارعلی عباسی؛ سید اصغر نعمتی
چکیده
این مطالعه باهدف برآورد پارامترهای ژنتیکی برای ارزیابی استراتژی اصلاح نژادی برخی صفات مهم تولیدی و تولید مثلی مرغ های بومی یزد انجام شد. به این منظور اطلاعات جمع آوری شده 12 نسل(سالهای 1380-1394) مرغ های بومی ایستگاه اصلاح نژاد استان یزد مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز اطلاعات با استفاده از مدل دام چند صفته در در نرم افزارWOMBAT انجام شد و ارزش‌های ...
بیشتر
این مطالعه باهدف برآورد پارامترهای ژنتیکی برای ارزیابی استراتژی اصلاح نژادی برخی صفات مهم تولیدی و تولید مثلی مرغ های بومی یزد انجام شد. به این منظور اطلاعات جمع آوری شده 12 نسل(سالهای 1380-1394) مرغ های بومی ایستگاه اصلاح نژاد استان یزد مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز اطلاعات با استفاده از مدل دام چند صفته در در نرم افزارWOMBAT انجام شد و ارزش‌های اصلاحی همه پرنده‌ها پیش بینی شد. بیشترین و کمترین وراثتپذیری به ترتیب مربوط به صفات وزن بلوغ جنسی (02/0±58/0) و وزن اولین تخم مرغ (01/0±19/0) برآورد شد. ضرایب تابعیت میانگین ارزش اصلاحی برآورد شده بر نسل برای وزن بدن در سن یک‌روزگی، 8 هفتگی و 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی،وزن بلوغ جنسی، تعداد تخم مرغ، وزن اولین تخم مرغ و میانگین وزن تخم مرغ به ترتیب 39/0 ، 79/15، 98/25، 78/1- ، 65/26 ، 87/1 ،24/0، و 69/0 بدست آمد، که همگی معنی دار بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که برنامه اصلاح نژاد اعمال شده در مرکز اصلاح نژاد مرغ بومی یزد، ساختار ژنتیکی صفات را بهبود بخشیده است. همچنین در این تحقیق، 6 مدل حیوانی مختلف برازش و معنی داری آثار مدل ها با آزمون نسبت درستنمایی بررسی شد و نتایج آن نشان داد که صفات اقتصادی مرغهای بومی یزد، به طور معنی داری تحت تاثیراثرات مادری قرار دارند ولذا گنجاندن این اثرات در مدل ها، سبب افزایش دقت تخمین وراثت پذیری مستقیم می شود. لذا می بایست که در برنامه انتخاب در آینده، آنالیز صفات تحت انتخاب ، با مناسبترین مدل انجام شود.
کاظم یوسفی کلاریکلائی؛ سید عبداله حسینی؛ مازیار محیطی اصلی؛ حسین یوسفی کلاریکلائی؛ امیر میمندی پور
چکیده
برای انجام این آزمایش از تعداد 140 قطعه مرغ مادر آرین و 20 قطعه خروس در سن 26 هفتگی استفاده شد. آزمایش به روش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایشی و به مدت 40 هفته انجام شد. جیره‌های آزمایشی با دو سطح انرژی شامل 2740 (پیشنهادی سویه آرین) و 2540 کیلوکالری در کیلوگرم و دو سطح اسید آمینه لیزین قابل هضم شامل 54/0 و 61/0 درصد تنظیم ...
بیشتر
برای انجام این آزمایش از تعداد 140 قطعه مرغ مادر آرین و 20 قطعه خروس در سن 26 هفتگی استفاده شد. آزمایش به روش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایشی و به مدت 40 هفته انجام شد. جیره‌های آزمایشی با دو سطح انرژی شامل 2740 (پیشنهادی سویه آرین) و 2540 کیلوکالری در کیلوگرم و دو سطح اسید آمینه لیزین قابل هضم شامل 54/0 و 61/0 درصد تنظیم شد. سطح انرژی جیره تأثیری بر تولید تخم‌مرغ، وزن تخم‌مرغ و ضریب تبدیل خوراک نداشت، اما مرغ‌هایی که جیره با سطح انرژی پایین‌تر دریافت کردند افزایش وزن روزانه کمتری داشتند (05/ 0> p). افزایش سطح لیزین جیره سبب افزایش وزن تخم مرغ به میزان 5/1 درصد شد ( 74/62 در مقابل 63/68؛ 05/ 0> p). اما درصد تولید تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه این مرغ‌ها تغییری نکرد. جیره‌های با سطح انرژی معمول نسبت به جیره با انرژی کمتر درصد جوجه درآوری از کل تخم‌مرغ‌ها ( 39/65 در مقابل 40/73؛ 05/0> p) و همچنین از تخم مرغهای بارور ( 27/73 در مقابل 91/ 88؛ 001/0> p) کمتری داشت. همچنین کاهش سطح انرژی جیره سبب افزایش باروری ( 62/50 در مقابل 05/ 80؛ 001/0> p) و افزایش تعداد جوجه درجه یک ( 38/75 در مقابل 26/92؛ 001/0> p) گردید. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از سطح کمتر انرژی و لیزین در جیره دوره تولید مرغ مادر گوشتی سویه آرین سبب بهبود عملکرد تولید مثلی می‌شود.
داود زحمتکش؛ مقداد جهانی مقدم
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با منبع نیتروژن غیر پروتئینی آهسته رهش در گاوهای شیری بر تولید شیر، ترکیب شیر و پیامدهای اقتصادی آن بود. بدین منظور، 44 رأس گاو شیرده با میانگین روزهای شیردهی 39±193 و میانگین تعداد زایش 1/4±1/3 به‌صورت تصادفی به دو تیمار آزمایشی (جیره شاهد (جیره حاوی کنجاله سویا) و جیره حاوی نیتروژن ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با منبع نیتروژن غیر پروتئینی آهسته رهش در گاوهای شیری بر تولید شیر، ترکیب شیر و پیامدهای اقتصادی آن بود. بدین منظور، 44 رأس گاو شیرده با میانگین روزهای شیردهی 39±193 و میانگین تعداد زایش 1/4±1/3 به‌صورت تصادفی به دو تیمار آزمایشی (جیره شاهد (جیره حاوی کنجاله سویا) و جیره حاوی نیتروژن غیر پروتئینی آهسته رهش (حاوی 0/75 درصد ماده خشک جیره منبع نیتروژن غیر پروتئینی آهسته رهش)) اختصاص یافتند. جیره‌ها به‌صورت کاملاً مخلوط شده و در حد اشتها خورانده شدند. تولید شیر، ترکیبات شیر و نیتروژن اوره‌ای خون اندازه گیری گردیدند. تولید شیر، درصد چربی، درصد پروتئین، تعداد سلول های بدنی شیر و نیتروژن اوره ای خون بین دو تیمار تفاوت معنی‌داری نداشتند (0/05<P). سود مازاد بر هزینه خوراک در تیمار حاوی نیتروژن غیر پروتئینی آهسته رهش در مقایسه با تیمار شاهد به‌صورت معنی داری بالاتر بود (0/01>P). شبیه سازی اقتصادی، با استفاده از پاسخ تولید شیر مشاهده شده، نشان داد که تغییر در درآمد مازاد بر هزینه خوراک در تکمیل بخش باقی مانده با سبوس گندم بالاترین بود. تحت شرایط این پژوهش، جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با منبع نیتروژن غیر پروتئینی آهسته رهش منجر به بهبود پیامدهای اقتصادی شد.
عاطفه خاوری؛ مهدی خدایی مطلق؛ حمیدرضا مومنی
چکیده
اسپرم مورد استفاده در مطالعه حاضر از اپیدیدیم بیضه‌های قوچ‌های فراهانی کشتار شده جمع‌آوری و به چهار گروه تقسیم شد. در هر نمونه، 106× 5 اسپرم وجود داشت. تیمارهای آزمایشی شامل اسپرم‌های لحظه صفر، اسپرم‌های لحظه 180 دقیقه (شاهد)، اسپرم‌های تیمار شده با کلرید کادمیوم (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه و اسپرم‌های تیمار شده با سیلیمارین ...
بیشتر
اسپرم مورد استفاده در مطالعه حاضر از اپیدیدیم بیضه‌های قوچ‌های فراهانی کشتار شده جمع‌آوری و به چهار گروه تقسیم شد. در هر نمونه، 106× 5 اسپرم وجود داشت. تیمارهای آزمایشی شامل اسپرم‌های لحظه صفر، اسپرم‌های لحظه 180 دقیقه (شاهد)، اسپرم‌های تیمار شده با کلرید کادمیوم (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه و اسپرم‌های تیمار شده با سیلیمارین (5 میکرومولار) همراه با کلرید کادمیوم (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه بودند. برای بررسی جنبه‌های مورفولوژیکی آپوپتوز در هسته اسپرم از رنگ‌آمیزیDiff-Quick استفاده گردید. همچنین برای برآورد شکست DNA از رنگ‌آمیزی اکریدین اورنژ و تست SCD استفاده شد. آنالیز داده‌ها از طریق روش تجزیه واریانس یک طرفه صورت گرفت. مقایسه میانگین تیمارها با استفاده از آزمون توکی در سطح خطای 05/0 انجام شد. در این پژوهش، قطر هسته اسپرم در گروه تیمار شده با کلرید کادمیوم نسبت به گروه شاهد به طور معنی‌داری (05/0P<) کاهش یافت. استفاده از سیلیمارین همراه با کلرید کادمیوم توانست کاهش قطر هسته اسپرم را نسبت به گروه تیمار شده با کلرید کادمیوم به طور معنی‌داری جبران کند. همچنین نتایج نشان دادند که درصد شکست DNA در گروه تیمار شده با کلرید کادمیوم در مقایسه با گروه شاهد (001/0>P) و گروه تیمار شده با سیلیمارین همره با کلرید کادمیوم (01/0>P) به طور معنی‌داری افزایش یافت
شیدا صمدی؛ فرید شریعتمداری؛ محسن شرفی
چکیده
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر نوع منبع چربی و نوع افزودنی خوراکی ، بر عملکرد تولیدی، خصوصیات کیفی تخم‌مرغ و سطح پراکسیداسیون چربی‌های زرده انجام شد. به همین منظور تعداد 108 قطعه مرغ تخمگذار های‌لاین سویه 36W- در دومین دوره تخم‌گذاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 مورد استفاده قرار گرفتند. فاکتورهای مورد مطالعه ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر نوع منبع چربی و نوع افزودنی خوراکی ، بر عملکرد تولیدی، خصوصیات کیفی تخم‌مرغ و سطح پراکسیداسیون چربی‌های زرده انجام شد. به همین منظور تعداد 108 قطعه مرغ تخمگذار های‌لاین سویه 36W- در دومین دوره تخم‌گذاری در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 مورد استفاده قرار گرفتند. فاکتورهای مورد مطالعه شامل دو منبع چربی(روغن گیاهی سوخته رستوران و آمیزه‌ای تجاری از اسیدهای چرب غیراشباع محافظت شده با کلسیم) وسه نوع افزودنی خوراکی(بدون افزودنی، آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین و مکمل گیاهی بیوهربال) بودند. دوره 70 روزه آزمایش پس از یک دوره عادت‌دهی10روزه آغاز گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، نوع چربی جیره بر درصد تولید، توده تخم‌مرغ و مصرف خوراک تأثیر معنی‌داری داشته است(05/0P<)، به‌طوری که بیشترین پاسخ مربوط به تیمار حاوی روغن سوخته بوده است. استفاده از مکمل گیاهی افزایش خوراک مصرفی را در مقایسه با دو دیگر افزودنی به دنبال داشت. منبع چربی نتوانست درصد و استحکام پوسته تخم‌مرغ را تحت تاثیر قرار دهد(05/0P>). مرغهای دریافت کننده روغن سوخته تخم مرغ های با پوسته ضخیم‌تری تولید کردند(05/0P<). هیچ‌گونه اثر اصلی و متقابل معنی‌داری بر خصوصیات سفیده مشاهده نشد(05/0P>). تیمارهای حاوی روغن سوخته باعث افزایش شاخص رنگ زرده شد(05/0P<). اثر معنی‌داری در میزان سطح مالون دی آلدئید نمونه‌های زرده درتخم‌مرغ‌های تازه وجود نداشت(05/0P>). تحت شرایط القا کننده اکسیداسیون بالاترین میزان اکسیداسیون مربوط به تیمارهای حاوی پودر چربی بود(05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد مصرف چربی رستورانی بر کلیت عملکرد تولیدی طیور و گیاهان دارویی بر ماندگاری تخم مرغ تأثیر بهتری داشتند.
محمد مهدی محقی؛ عبدالمنصور طهماسبی؛ رضا ولی زاده؛ عباسعلی ناصریان؛ محسن کاظمی؛ آمنه اسکندری تربقان
چکیده
این آزمایش با هدف مطالعه اثر استفاده از سطوح مختلف ساپونین خالص(Loba Chemie Ltd.) بر قابلیت هضم، فراسنجه‌های تخمیری، جمعیت پروتوزوآی شکمبه‌ای و فراسنجه‌های خونی در گوسفندان نر بلوچی انجام شد. از 4 رأس گوسفند نر بلوچی با میانگین وزن زنده 2/2±3/40 کیلوگرم و دارای فیستولای شکمبه‌ای در قالب طرح چرخشی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-جیره ...
بیشتر
این آزمایش با هدف مطالعه اثر استفاده از سطوح مختلف ساپونین خالص(Loba Chemie Ltd.) بر قابلیت هضم، فراسنجه‌های تخمیری، جمعیت پروتوزوآی شکمبه‌ای و فراسنجه‌های خونی در گوسفندان نر بلوچی انجام شد. از 4 رأس گوسفند نر بلوچی با میانگین وزن زنده 2/2±3/40 کیلوگرم و دارای فیستولای شکمبه‌ای در قالب طرح چرخشی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-جیره پایه (شاهد)، 2-جیره پایه + 75 میلی‌گرم ساپونین در هرکیلوگرم ماده خشک جیره، 3-جیره پایه + 150 میلی‌گرم ساپونین و 4-جیره پایه + 300 میلی‌گرم ساپونین بودند. ساپونین، تأثیری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی (ADF وNDF) جیره نداشت (05/0P>). غلظت استات، پروپیونات، بوتیرات، والرات و نیز pH مایع شکمبه تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>)، اما سطح 300 میلی‌گرم ساپونین باعث افزایش کل اسیدهای چرب فرار در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). با افزایش ساپونین در جیره، میانگین غلظت نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآ کاهش یافت (05/0>P). همچنین میانگین سطح تری‌گلیسیرید خون با افزایش ساپونین در جیره، کاهش یافت (05/0>p) ولی سطح کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی کم یا زیاد (LDL و HDL) تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>). هرچند استفاده از ساپونین تا سطح 300 میلی‌گرم در جیره گوسفندان در کوتاه مدت، اثر سوئی بر سلامت دام نداشت، اما در میان فراسنجه‌های مورد مطالعه، غلظت نیتروژن آمونیاکی، کل اسیدهای چرب فرار، تری‌گلیسرید، و شمار پروتوزوآی شکمبه‌ای تحت تأثیر مصرف ساپونین قرار گرفت. با این وجود برای اثبات اثرات مفید ساپونین بر عملکرد دام، نیاز به مطالعات بیشتر میباشد.
