ابراهیم بحرینی؛ محمد بوجارپور؛ سید عبداله حسینی؛ سمیه سالاری؛ هدایت الله روشنفکر
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی سویه آرین 386در دوره آغازین (1 تا 21 روزگی)، آزمایشی با استفاده از 600 قطعه جوجه گوشتی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد ترئونین بودند. ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی سویه آرین 386در دوره آغازین (1 تا 21 روزگی)، آزمایشی با استفاده از 600 قطعه جوجه گوشتی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد ترئونین بودند. جهت جلوگیری از اثرات محدودکنندگی سایر اسیدهای آمینه، سطوح سایر اسیدهای آمینه بالاتر از توصیهها تنظیم گردید. فاکتورهای اندازه‌گیری شده شامل: افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی، ایمنوگلوبولین G , M بودند. نتایج نشان داد که صفات عملکردی و پاسخهای ایمنی تحت تاثیر سطوح افزایش ترئونین قرار گرفتند. به این صورت که افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و ایمنوگلوبولین M تفاوت معنی‌داری نشان داد (P<0/05). از طرفی، پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین G تفاوت معنی‌دار نبود P>0/05)).
سیما ساورسفلی؛ شیدا ورکوهی؛ آرزو کارخانه
چکیده
در این تحقیق، پارامترهای ژنتیکی صفت تولید شیر با استفاده از 27065 رکورد روز آزمون شیر گاوهای هلشتاین شکم اول استان کرمانشاه برآورد شد. بدین منظور از رکوردهای مربوط به 3123 رأس گاو شیری متعلق به 22 گله مختلف که طی سال های 1370 تا 1392 زایش داشتند، استفاده شد. تعداد روزهای شیردهی به 305-5 روز و سن در زمان زایش به 21 تا 48 ماه محدود شد. رکوردهای شیر روز ...
بیشتر
در این تحقیق، پارامترهای ژنتیکی صفت تولید شیر با استفاده از 27065 رکورد روز آزمون شیر گاوهای هلشتاین شکم اول استان کرمانشاه برآورد شد. بدین منظور از رکوردهای مربوط به 3123 رأس گاو شیری متعلق به 22 گله مختلف که طی سال های 1370 تا 1392 زایش داشتند، استفاده شد. تعداد روزهای شیردهی به 305-5 روز و سن در زمان زایش به 21 تا 48 ماه محدود شد. رکوردهای شیر روز آزمون با استفاده از یک مدل تابعیت تصادفی، تجزیه و تحلیل ژنتیکی شدند. اثرات تصادفی ژنتیکی افزایشی و محیطی دائمی گاوها برای شکل منحنی تولید در طول دوره شیردهی توسط چندجمله‌ای‌های لژاندر و با استفاده از نرم افزار GIBBS2F90 برازش شدند. نتایج نشان داد که اثر گله، سال و ماه رکورگیری، سن حیوان در زمان زایش، فصل و سال زایش و اثر روزهای شیردهی در سطح یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین و کمترین میزان وراثت‌پذیری مربوط به ماه دهم (31/0) و ماه اول (13/0) شیردهی بود. همبستگی ژنتیکی افزایشی رکوردهای روز آزمون شیر در دامنه 562/0 تا 996/0 برآورد شد. مقدار همبستگی ژنتیکی بین ماه‌های مختلف شیردهی بستگی به میزان فاصله بین آنها دارد، به طوریکه با افزایش فواصل بین ماه‌ها، میزان همبستگی کاهش نشان می‌دهد. با توجه به وراثت‌پذیری بالاتر صفت تولید شیر در نیمه دوم شیردهی پیشنهاد می‌شود از رکوردهای این دوره برای ارزیابی حیوانات استفاده شود.
سونیا زکی زاده؛ مجید جعفری؛ علیرضا فروغی
چکیده
این تحقیق جهت بررسی مقاومت ژنتیکی نژادهای مختلف گوسفند برابر انگل کوکسیدیوز و مقایسه تاثیر مصرف داروهای ضدانگلی شیمیایی و تانن بر عملکرد بره‌های نر جایگزین انجام شد. تعداد 36 راس بره نر تک‌قلو 8-9 ماه با میانگین وزن 6 ±30 کیلوگرم از میش‌های شکم دوم نژادهای بلوچی، ایران بلک و آرمان انتخاب و برای 60 روز بررسی شدند. این تحقیق به صورت فاکتوریل ...
بیشتر
این تحقیق جهت بررسی مقاومت ژنتیکی نژادهای مختلف گوسفند برابر انگل کوکسیدیوز و مقایسه تاثیر مصرف داروهای ضدانگلی شیمیایی و تانن بر عملکرد بره‌های نر جایگزین انجام شد. تعداد 36 راس بره نر تک‌قلو 8-9 ماه با میانگین وزن 6 ±30 کیلوگرم از میش‌های شکم دوم نژادهای بلوچی، ایران بلک و آرمان انتخاب و برای 60 روز بررسی شدند. این تحقیق به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار و تکرار انجام شد. تغذیه بر مبنای استاندارد 11000 و جیره‌ها بر اساس احتیاجات NRC(1985) متوازن شدند. از روز دهم آزمایش، به مدت 3 روز به جیره اول، تانن تجاری دباغی به میزان 6/1 گرم در هر کیلوگرم وزن بدن و به جیره دوم داروی ضدکوکسیدیوز آمپرولیوم 200 به میزان 5گرم در 20 کیلوگرم وزن بدن افزوده شد. طی دوره آزمایش، میزان پارامترهای آلبومین، روتئین سرم، هموگلوبین، حجم گلبول‌های قرمز خون، تعداد تخم انگل در هر گرم مدفوع، میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد تعداد تخم انگل در هر گرم مدفوع تحت تاثیر دوره‌های زمانی آزمایش و نوع ضد انگل قرار گرفت، بطوریکه داروی شیمیایی اثر بیشتری نسبت به تانن دباغی داشت ( ). هیچکدام از صفات مورد بررسی تحت تاثیر نژاد قرار نگرفتند، اما تاثیر دوره‌های زمانی معنی‌دار بود ( ). به رغم عدم اثر معنی‌دار تانن در مقایسه با داروی شیمیایی بر عملکرد، با توجه به تاثیر مثبت آن بر کاهش سطح آلودگی به ایمریا، مصرف آن بجای ضدانگل‌های شیمیایی در سیستم‌های پرورش توصیه می‌شود.
عباس فرشاد؛ امجد فرزین چور؛ شاهو محمودی
چکیده
هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر اسیدهای چرب آلفا-لینولنیک و لینولئیک و قندهای تره هالوز و سوکروز بر روی کیفیت اسپرم بز مرخز پس از انجماد و یخ گشایی بود. جمع آوری اسپرم از تعداد چهار راس بز نر مرخز و با استفاده از مهبل مصنوعی انجام گرفت. نمونه های جمع آوری شده پس از ارزیابی اولیه و مخلوط شدن، به 11گروه مساوی تقسیم و به نسبت 1:10 با رقیق کنندة ...
بیشتر
هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر اسیدهای چرب آلفا-لینولنیک و لینولئیک و قندهای تره هالوز و سوکروز بر روی کیفیت اسپرم بز مرخز پس از انجماد و یخ گشایی بود. جمع آوری اسپرم از تعداد چهار راس بز نر مرخز و با استفاده از مهبل مصنوعی انجام گرفت. نمونه های جمع آوری شده پس از ارزیابی اولیه و مخلوط شدن، به 11گروه مساوی تقسیم و به نسبت 1:10 با رقیق کنندة پایه تریس حاوی اسید های چرب رقیق شدند. ارزیابی اسپرم های یخ گشایی شده نشان داد که تیمار حاوی آلفا- لینولنیک بصورت معنی دار کیفیت اسپرم ها را بهبود بخشیده است، در صورتیکه تیمار حاوی اسید لینولئیک فقط بر صفت سلامت غشاء و اکروزم تاثیرگزار بوده است. قندهای تره هالوز و ساکارز باعث کاهش معنی دار ویژگیهای اسپرم شدند. بعلاوه ترکیب اسید آلفا- لینولنیک و تره هالوز سلامت آکروزوم و سلامت غشاء را به طور معنی داری افزایش داده، و باعث کاهش میزان جنبایی و جنبایی پیشرونده اسپرم شدند. بعلاوه تیمارهای حاوی تمامی آنتی اکسیدانها و رقیق کننده های حاوی اسید لینولئیک و قندها به طور معنی داری باعث کاهش ویژگیهای اسپرم شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن 20 میلی گرم در صد میلی لیتر اسید آلفا- لینولنیک به رقیق کننده برای تمام ویژگیهای پس از انجماد اسپرم بز مرخز سودمند بوده و در ترکیب با تره هالوز نتایج بهتری داشت.
پروانه محمدی؛ صالح طباطبایی وکیلی؛ مرتضی ممویی؛ جمال فیاضی؛ مهدی زارعی
چکیده
غشای سلول اسپرم طی فرآیندنگهداری وذخیره درمعرض انواع آسیب‌های جبران ناپذیر ناشی ازافزایش اکسیژن فعال می‌باشد.هدف ازاین مطالعه بررسی تأثیر سطوح مختلف آنتی‌اکسیدان‌های ویتامینE وسلنیوم در رقیق‌کننده تریس و زرده تخم‌مرغ برخصوصیات اسپرم قوچ نژادعربی درزمانهای مختلف نگهداری منی تحت شرایط مایع بود.برای این منظور، در فصل تولیدمثلی ...
بیشتر
غشای سلول اسپرم طی فرآیندنگهداری وذخیره درمعرض انواع آسیب‌های جبران ناپذیر ناشی ازافزایش اکسیژن فعال می‌باشد.هدف ازاین مطالعه بررسی تأثیر سطوح مختلف آنتی‌اکسیدان‌های ویتامینE وسلنیوم در رقیق‌کننده تریس و زرده تخم‌مرغ برخصوصیات اسپرم قوچ نژادعربی درزمانهای مختلف نگهداری منی تحت شرایط مایع بود.برای این منظور، در فصل تولیدمثلی به‌طور هفتگی(دو روز در هفته)ازتعداد هشت رأس قوچ نژادعربی تحت شرایط تغذیه‌ای ومدیریت یکسان اسپرم‌گیری به عمل آمده وبلافاصله منی آنهاباهم ترکیب وپس از رقیق‌سازی جهت افزودن سطوح ویتامین Eو سلنیوم آماده شد.این آزمایش در قالب طرح کاملأً تصادفی وبه صورت فاکتوریل اجراشد.تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف ویتامین E(صفر، 30 و 60 میکروگرم در میلی لیتر)،سلنیوم (صفر، دو و چهار میکروگرم در میلی لیتر) و زمان نگهداری منی (صفر، دو، چهار و هشت ساعت) تحت دمای 4درجه سانتی‌گرادبود.تأثیر تیمارهای آزمایشی بر فراسنجه های کیفی اسپرم شامل درصدتحرک پیشرونده،زنده‌مانی وناهنجاریهای مورفولوژیکی درزمانهای مختلف مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج مقایسه میانگین‌ها براساس آزمون دانکن نشان دادکه سطوح مورد مطالعه ویتامین E و سلنیوم بطور جداگانه در زمان‌های مختلف نگهداری منی باعث بهبودفراسنجه های تحرک،زنده مانی وناهنجاریهای اسپرم نشدند.بررسی اثر متقابل ویتامین Eوسلنیوم بر ویژگیهای اسپرم نشان دادکه سطح 60 میکروگرم درمیلی‌لیتر ویتامین Eو هر دوسطح سلنیوم بدون ویتامین باعث بهبود معنی دار خصوصیات کیفی اسپرم نسبت به تیمار شاهد شدند(001/0P<).در تیمارهایی که ویتامین E وسلنیوم همزمان وجود داشتند،کاهش معنی دار کیفیت اسپرمهادر مقایسه باشاهدمشاهده شد(001/0P<).به‌طورکلی،استفاده ازآنتی‌اکسیدانهای ویتامین E(60 میکرو گرم در میلی لیتر)،سلنیوم (دو میکروگرم در میلی لیتر)به تنهایی و نه درترکیب باهم دررقیق‌کننده تریس وزرده تخم مرغ منجربه بهبودکیفیت منی قوچ عربی می‌شود
مجتبی حقیقت؛ حمیدرضا خدایی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف نیاسین در سطح ثابت اسیدآمینه تریپتوفان در پولت‌های پرورش یافته روی بستر در دوره رشد (7 تا 12 هفتگی) بر فراسنجههای تولیدی و پاسخ ایمنی در نژاد لگهورن و سویه های لاین W-36 در یک واحد پرورش صنعتی انجام شد. تیمارها شامل 1- جیره غذایی که نیاسین آن 5 درصد کمتر از مقادیر توصیه شده در جدول استاندارد سویه‌ای ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف نیاسین در سطح ثابت اسیدآمینه تریپتوفان در پولت‌های پرورش یافته روی بستر در دوره رشد (7 تا 12 هفتگی) بر فراسنجههای تولیدی و پاسخ ایمنی در نژاد لگهورن و سویه های لاین W-36 در یک واحد پرورش صنعتی انجام شد. تیمارها شامل 1- جیره غذایی که نیاسین آن 5 درصد کمتر از مقادیر توصیه شده در جدول استاندارد سویه‌ای بود. تیمارهای 2، 3 و 4 به‌ترتیب شامل جیره‌های غذایی که سطح نیاسین آن برابر، 5 و 10 درصد بالاتر از مقادیر جدول استاندارد سویه‌ای بود. هر تیمار در 3 تکرار و در هر تکرار 8334 پولت در قالب یک طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. در طول دوره آزمایش خوراک مصرفی و مقدار اضافه وزن هر تکرار به‌صورت دو هفته یکبار اندازه‌گیری شد. از تعداد 10 پرنده در هر تکرار برای اندازه گیری تیتر آنتی بادی بیماری نیوکاسل خونگیری به عمل آمد. پولت‌های تغذیه شده با جیره-های حاوی سطوح 5 و 10 درصد نیاسین بالاتر از مقادیر توصیه شده جدول استاندارد سویه‌ای مقدار خوراک مصرفی کمتری داشتند (05/0P<). بالاترین و پایین‌ترین تیتر آنتی‌بادی بیماری نیوکاسل به ترتیب مربوط به پولت‌های تغذیه شده با سطوح نیاسین 5 درصد بالاتر و 5 درصد پایین‌تر از جدول استاندارد سویه‌ای بود (05/0P<). نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد اضافه کردن نیاسین به جیره پولت‌های پرورش یافته بر روی بستر در دوره رشد می تواند باعث کاهش مصرف خوراک و بهبود تیتر آنتی بادی بیماری نیوکاسل گردد.
حسین مرادقلی؛ غلامرضا داشاب؛ مهدی وفای واله
چکیده
گاو سیستانی نژاد گوشتی و از ذخایر ژنتیکی با‌ارزش کشور است که از لحاظ تولید گوشت، کمیت و کیفیت لاشه و بازده غذایی مناسب است. در پژوهش حاضر به منظور بررسی چندشکلی ژن TFAM (Mitochondrial transcription factor A) با استفاده از PCR-RFLP، از 150 رأس گاو سیستانی به صورت تصادفی و انفرادی خونگیری ...
بیشتر
گاو سیستانی نژاد گوشتی و از ذخایر ژنتیکی با‌ارزش کشور است که از لحاظ تولید گوشت، کمیت و کیفیت لاشه و بازده غذایی مناسب است. در پژوهش حاضر به منظور بررسی چندشکلی ژن TFAM (Mitochondrial transcription factor A) با استفاده از PCR-RFLP، از 150 رأس گاو سیستانی به صورت تصادفی و انفرادی خونگیری از ورید گردنی انجام گرفت. سپس نمونه‌‌های خون دام‌ها با روش شستشوی نمکی بهینه شده استخراج وکیفیت آنها با الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد بررسی گردید. ناحیه پروموتور جایگاه TFAM به طول bp801 با روشPCR تکثیر و محصول PCR توسط آنزیمBsuRI برش داده شد. محصولات هضم شده توسط الکتروفورز با ژل آگارز 3 درصد و رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید نمایان‌سازی گردید. با توجه به این که آنزیم برشی مذکور در قطعه تکثیر شده دارای چندین سایت برشی می‌باشد، نتایج الگوی هضمی در حیوانات هموزیگوت (AA) سه باند با اندازه 152، 187 و 462 جفت باز، در حیوانات هموزیگوت (CC) چهار باند با اندازه 83، 104، 152 و 462 جفت باز و نهایتاً در حیوانات هتروزیگوت (AC) پنچ باند با اندازه‌های 83، 104، 152، 187 و 462 جفت باز مشاهده گردید. داده‌های آماری با استفاده نرم افزار POPGENE3.2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جمعیت در جایگاه TFAM انحراف از تعادل هاردی- واینبرگ را نشان داد(05/0>P). شاخص شانون(I)، شاخص نئی، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب، 69، 49، 37، 50 درصد محاسبه شد. در مطالعه حاضر ارتباط معنی‌داری بین ژنوتیپ‌های گاو سیستانی در جایگاه ژنTFAM با صفات رشد مشاهده نشد.
راحله رجبی علی آبادی؛ رضا طهماسبی؛ امید دیانی؛ امین خضری
چکیده
هدف از این مطالعه تاثیر افزودن خرمای ضایعاتی بر ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ یونجه و قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجههای شکمبه‌ای گوسفند بود. از 4 راس گوسفند نر نژاد کرمانی با میانگین سن 2 سال و وزن 2±47 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. برای تهیه سیلاژ، یونجه با درصد‌های 0، 5، 10 و 15 درصد خرمای ضایعاتی مخلوط و ...
بیشتر
هدف از این مطالعه تاثیر افزودن خرمای ضایعاتی بر ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ یونجه و قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجههای شکمبه‌ای گوسفند بود. از 4 راس گوسفند نر نژاد کرمانی با میانگین سن 2 سال و وزن 2±47 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. برای تهیه سیلاژ، یونجه با درصد‌های 0، 5، 10 و 15 درصد خرمای ضایعاتی مخلوط و به مدت 45 روز در بشکه هایی با گنجایش 40 لیتر سیلوگردید. از سیلاژها به میزان 30 درصد در جیره‌های آزمایشی: 1) جیره شاهد (سیلاژ یونجه بدون خرمای ضایعاتی) 2) جیره دارای سیلاژ یونجه با 5 درصد خرمای ضایعاتی، 3) جیره دارای سیلاژ یونجه با 10 درصد خرمای ضایعاتی و 4) جیره دارای سیلاژ یونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی استفاده شد. افزودن خرمای ضایعاتی به یونجه هنگام سیلو کردن سبب افزایش ماده خشک و انرژی، کاهش الیاف نامحلول در شوینده خنثی و خاکستر شد (05/0>P) و تاثیر معنی‌داری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و الیاف نا محلول در شوینده خنثی جیره‌های آزمایشی داشت. بالاترین قابلیت هضم ماده خشک مربوط به جیره-ی شاهد و کمترین مقدار مربوط به جیره دارای سیلاژ یونجه با 5 درصد خرمای ضایعاتی بود. همچنین با سیلاژ یونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی، نیتروژن آمونیاکی تولید شده در شکمبه گوسفندان به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P). در مجموع استفاده از خرمای ضایعاتی سبب بهبود کیفیت سیلاژ یونجه گردید و به دلیل کاهش تولید آمونیاک شکمبه و دفع آن به محیط زیست اثر مثبت دارد.
علی امامی؛ مهدی گنج خانلو؛ محمد حسن فتحی نسری؛ لادن رشیدی؛ ابوالفضل زالی؛ مجتبی زاهدی فر؛ محمد شریفی
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر تغذیه آنتی‌اکسیدان طبیعی و مصنوعی بر عملکرد و وضعیت آنتی‌اکسیدانی بزغاله‌های پرواری انجام گرفت. تعداد 32 رأس بزغاله نر نژاد مهابادی 5 تا 6 ماهه با میانگین وزن اولیه 8/1±5/16 کیلوگرم، به طور تصادفی با یکی از جیره‌های آزمایشی شامل: 1- شاهد، 2- حاوی 15 درصد تفاله دانه انار، 3- حاوی 400 میلی‌گرم درکیلوگرم ویتامین ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر تغذیه آنتی‌اکسیدان طبیعی و مصنوعی بر عملکرد و وضعیت آنتی‌اکسیدانی بزغاله‌های پرواری انجام گرفت. تعداد 32 رأس بزغاله نر نژاد مهابادی 5 تا 6 ماهه با میانگین وزن اولیه 8/1±5/16 کیلوگرم، به طور تصادفی با یکی از جیره‌های آزمایشی شامل: 1- شاهد، 2- حاوی 15 درصد تفاله دانه انار، 3- حاوی 400 میلی‌گرم درکیلوگرم ویتامین ای و 4- حاوی 15 درصد تفاله دانه انار + 400 میلی‌گرم درکیلوگرم ویتامین ای (بر حسب ماده خشک) به صورت انفرادی و به مدت 84 روز تغذیه شدند. افزودن ویتامین ای و تفاله دانه انار به جیره تغییری در عملکرد و ماده خشک مصرفی بزغاله‌ها ایجاد نکرد (05/0<P). میزان اکسیداسیون چربی در عضله راسته خام و پخته بزغاله‌های تغذیه شده با جیره حاوی تفاله دانه انار و جیره حاوی ویتامین ای به طور معنی‌داری نسبت به بزغاله‌های تغذیه شده با جیره شاهد کاهش یافت و بیشترین کاهش مربوط به بزغاله‌های تغذیه شده با جیره حاوی تفاله دانه انار + ویتامین ای بود (05/0 >P). افزودن تفاله دانه انار، ویتامین ای و تفاله دانه انار + ویتامین ای به جیره باعث افزایش (05/0P<) ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و متعاقباً کاهش (05/0P<) میزان مالون دی‌آلدهید پلاسما، کبد و عضله راسته نسبت به جیره شاهد شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تفاله دانه انار را می‌توان به عنوان یک منبع آنتی‌اکسیدان طبیعی به جای آنتی‌اکسیدان‌های صنعتی در جیره نشخوارکنندگان به کار برد.
جمشید احسانی نیا؛ نوید قوی حسین زاده؛ عبدالاحد شادپرور
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی ناهمگنی اجزای واریانس مقدار پروتئین شیر در سه شکم زایش اول گاوهای هلشتاین ایران با استفاده از رکوردهای جمع‌آوری شده توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی طی سال‌های 1362 تا 1392بود. مجموعه داده‌ها به ترتیب شامل 141670، 115395 و 82529 رکورد در دوره‌های شیردهی اول، دوم و سوم بودند. داده‌ها با استفاده از روش دومارتن ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، بررسی ناهمگنی اجزای واریانس مقدار پروتئین شیر در سه شکم زایش اول گاوهای هلشتاین ایران با استفاده از رکوردهای جمع‌آوری شده توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی طی سال‌های 1362 تا 1392بود. مجموعه داده‌ها به ترتیب شامل 141670، 115395 و 82529 رکورد در دوره‌های شیردهی اول، دوم و سوم بودند. داده‌ها با استفاده از روش دومارتن به سه دسته مدیترانه‌ای، خشک بیابانی و مرطوب دسته‌بندی شدند. ناهمگنی واریانس‌ها با آزمون بارتلت بررسی شد. نتایج آزمون بارتلت قبل از تبدیل داده‌ها در سه دوره شیردهی معنی‌دار (0001/0p<) بود که بیانگر ناهمگن بودن واریانس‌ها در هر سه منطقه آب و هوایی می‌باشد. به منظور کاهش یا رفع احتمالی ناهمگنی واریانس‌ها از روش‌های تبدیل لگاریتمی، جذری و باکس-کاکس استفاده شد که روش تبدیل جذری در دوره شیردهی سوم منجر به همگن شدن واریانس‌ها شد. پارامترهای ژنتیکی، وراثت‌پذیری و اجزای واریانس با استفاده از نرم افزار VCE برآورد شدند. مدل شامل اثرات ژنتیکی افزایشی حیوان، گله-سال-فصل و سن زایش بود. برآوردهای وراثت‌پذیری قبل از تبدیل بین 19/0-15/0 و پس از تبدیل بین 20/0-12/0 تغییر کرد. تبدیل جذری باعث شد به ترتیب 88/6 و 66/42% گاوهای نر و ماده ممتاز از فهرست معمولی خارج شوند. نتایج این مطالعه نشان داد که اجزای واریانس مقدار پروتئین شیر در گاوهای هلشتاین ناهمگن است. بنابراین پیشنهاد می‌شود اثر ناهمگنی واریانس در زمان ارزیابی ژنتیکی و انتخاب گاوهای نر و ماده برتر در نظر گرفته شود.
حمید جهانی؛ مژگان مظهری؛ نعمت ضیایی؛ روح اله میرمحمودی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجههای خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‌های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجههای خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‌های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره پایه (شاهد)، دو گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و افزودن 02/0 درصد آنتی‌بیوتیک ویرجیناماسین و پروبیوتیک پروتکسین و سه گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و سطوح 150، 300 و 450 میلی‌گرم درکیلوگرم جیره، اسانس میخک بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی آنتی بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی‌گرم اسانس میخک وزن زنده، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، سینه و ران را به طور معنی‌دار بهبود بخشیدند (05/0P<). میانگین وزن نسبی اندام‌های ایمنی بورس و طحال و همچنین کبد، در تمامی تیمارها در مقایسه با تیمار کنترل افزایش یافت (05/0P<). پروبیوتیک و تمامی سطوح اسانس، میزان کلسترول و LDL پلاسمای خون را به طور معنی‌دار کاهش دادند (05/0P<). تمامی تیمارها بجز آنتی‌بیوتیک تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس را افزایش و تعداد باکتریهای اشرشیاکلی را کاهش دادند (05/0P<). آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی‌گرم اسانس میخک ارتفاع و عرض پرز را افزایش و عمق کریپت را کاهش دادند. تمامی تیمارها نسبت هتروفیل به لمفوسیت را بهبود بخشیدند (05/0P<). بنابراین می‌توان از پروبیوتیک و اسانس میخک تا سطح 300 میلی‌گرم به عنوان جایگیزین آنتی بیوتیک در جهت بهبود عملکرد و ایمنی جوجه‌های گوشتی استفاده کرد.
نواب قبادی؛ حمیدرضا همتی متین
چکیده
اثرات تزریق داخل تخم‌مرغی کلسیم (Ca) و فسفر (P) به همراه ویتامین D (VitD) بر درصد جوجه‌درآوری، ویژگیهای استخوان و عملکرد جوجه‌های گوشتی پس از تفریخ، در دو آزمایش بررسی شد. در آزمایش اول، تعداد 1080 عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار (سویه‌ی راس) به‌طور تصادفی به 9 گروه آزمایشی اختصاص داده شد. تیمارها شامل 1- کنترل مثبت (تزریق سرم فیزیولوژیک)، 2- کنترل ...
بیشتر
اثرات تزریق داخل تخم‌مرغی کلسیم (Ca) و فسفر (P) به همراه ویتامین D (VitD) بر درصد جوجه‌درآوری، ویژگیهای استخوان و عملکرد جوجه‌های گوشتی پس از تفریخ، در دو آزمایش بررسی شد. در آزمایش اول، تعداد 1080 عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار (سویه‌ی راس) به‌طور تصادفی به 9 گروه آزمایشی اختصاص داده شد. تیمارها شامل 1- کنترل مثبت (تزریق سرم فیزیولوژیک)، 2- کنترل منفی (بدون تزریق محلول)، 3- تزریق محلول Ca، 4- تزریق محلول P، 5- تزریق محلول VitD، 6- تزریق محلول Ca×P، 7- تزریق محلول Ca×VitD، 8- تزریق محلول P×VitD و 9- تزریق محلول Ca×P×VitD بودند. پس از تفریخ، تعداد 80 قطعه جوجه گوشتی از تیمارهای دوره انکوباسیون انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی (4 تکرار با 20 قطعه پرنده) به مدت 6 هفته پرورش یافتند. درصد جوجه‌درآوری با تزریق داخل تخم‌مرغی Ca×P×VitD افزایش یافت (P<0.05). فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز جوجه‌های گوشتی در 1 و 42 روزگی با تزریق داخل تخم‌مرغی Ca×P×VitD در مقایسه با سایر تیمارها بیشتر بود (P<0.05). قدرت شکنندگی استخوان جوجه‌های گوشتی در 1 و 42 روزگی با تزریق داخل تخم‌مرغی Ca×P، Ca×VitD و Ca×P×VitD در مقایسه با سایر تیمارها بیشتر بود (P<0.05). غلظت Ca استخوان جوجه‌های گوشتی در 1 و 21 روزگی با تزریق داخل تخم‌مرغی Ca×VitD و Ca×P×VitD نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (P<0.05). نتایج به دست آمده پیشنهاد می‌کند که تزریق داخل تخم‌مرغی Ca، P و VitD در روز اول انکوباسیون میتواند رشد و بلوغ سلول‌های استخوان را تسریع کند، با این حال تزریق ترکیبی مواد مغذی نسبت به تزریق منفرد آنها موثرتر بود.
محمود صحرائی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ اباذر قنبری؛ رحمت کرمی؛ سید عبدالله حسینی؛ اکبر ابرغانی؛ مهدی بهلولی
چکیده
برای ارزیابی شاخصهای مدیریتی در واحدهای پرورش دهنده جوجه گوشتی استان اردبیل از تکمیل پرسشنامه در 71 واحد پرورش جوجه‌گوشتی فعال استفاده گردید. انتخاب واحدهای مذکور با نمونه-گیری طبقه‌بندی شده تصادفی به روش انتساب متناسب انجام شد. شهرستان‌های اردبیل و بیله‌سوار به ترتیب بیشترین و کمترین واحدهای پرورش جوجه گوشتی را دارا هستند. میانگین ...
بیشتر
برای ارزیابی شاخصهای مدیریتی در واحدهای پرورش دهنده جوجه گوشتی استان اردبیل از تکمیل پرسشنامه در 71 واحد پرورش جوجه‌گوشتی فعال استفاده گردید. انتخاب واحدهای مذکور با نمونه-گیری طبقه‌بندی شده تصادفی به روش انتساب متناسب انجام شد. شهرستان‌های اردبیل و بیله‌سوار به ترتیب بیشترین و کمترین واحدهای پرورش جوجه گوشتی را دارا هستند. میانگین مدت پرورش در واحدهای مذکور 20/49 روز، ضریب تبدیل غذایی 17/2، شاخص کارآیی تولید 08/243، وزن نهایی 72/2 کیلوگرم و میانگین تلفات 42/5 درصد بود. بیش از نیمی(2/55 درصد) از واحدهای مورد مطالعه از جیره‌های غذایی به شکل آردی و قریب یک سوم(60/27 درصد) آنها از شکل پلت( خرد شده به صورت کرامبل) در هفته اول و آردی در بقیه دوره پرورش استفاده می‌کنند. اثرات شکل فیزیکی خوراک بر درصد تلفات و شاخص کارآیی تولید در واحدهای مورد مطالعه معنی‌دار نبود، 75/32 درصد واحدهای پرورش جوجه گوشتی مورد مطالعه از جیره‌های غذایی با نسبت انرژی به پروتئین خام، مطابق استاندارد کتابچه سویه مورد پرورش(غالباً سویه تجاری راس- 308)، 70/20 درصد بیشتر از استاندارد و 55/46 درصد کمتر از استاندارد استفاده می-کنند. بیشترین شاخص کارآیی تولید در گروه تغذیه شده با جیره‌های دارای نسبت انرژی به پروتئین خام مطابق استاندارد کتابچه و کمترین آن در گروه دارای کمتر از استاندارد کتابچه مشاهده گردید( 0014/0p=). همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای طول دوره پرورش، وزن کشتار، ضریب تبدیل غذایی و درصد تلفات اثرات معنی‌داری بر شاخص کارآیی تولید دارند(0001/0p<). بنابراین برای دستیابی به عملکرد مطلوب در پرورش مرغ گوشتی توجه به مدیریت تغذیه بایستی در اولویت قرار گیرد.
علیرضا برسلانی؛ وحید رضائی پور
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطح پروتئین جیره و مقادیر مختلف کنجاله کنجد مکمل شده با آنزیم فیتاز بر صفات عملکرد، لاشه و فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی انجام گرفت. تعداد 360 قطعه جوجه مخلوط بلدرچین ژاپنی یک‌روزه بین 36 واحد آزمایشی تقسیم شدند. یک طرح کامل تصادفی با قالب فاکتوریل 2×3×2 شامل دو سطح پروتئین جیره (24 و 20 درصد)، سه سطح ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطح پروتئین جیره و مقادیر مختلف کنجاله کنجد مکمل شده با آنزیم فیتاز بر صفات عملکرد، لاشه و فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی انجام گرفت. تعداد 360 قطعه جوجه مخلوط بلدرچین ژاپنی یک‌روزه بین 36 واحد آزمایشی تقسیم شدند. یک طرح کامل تصادفی با قالب فاکتوریل 2×3×2 شامل دو سطح پروتئین جیره (24 و 20 درصد)، سه سطح کنجاله کنجد (صفر، 12 و 24 درصد) با و بدون مکمل آنزیمی فیتاز با 12 تیمار، 3 تکرار و 120 قطعه جوجه در هر تکرار در دوره سنی 8 تا 42 روزگی انجام گرفت. کاهش سطح پروتئین جیره به طور معنی‌داری سبب بهبود نسبت راندمان پروتئین مصرفی، کاهش مصرف خوراک و میزان اسید اوریک خون شد (05/0P<). مصرف کنجاله کنجد باعث کاهش مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی و کاهش کلسترول خون گردید (05/0P<). افزودن آنزیم فیتاز به جیره‌های مصرفی اثر معنی‌داری بر عملکرد، فراسنجههای خونی و ویژگیهای لاشه نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد در تنظیم جیره بلدرچین می‌توان از جیره‌های کم پروتئین و کنجاله کنجد تا سطح 24 درصد بدون بروز اثر منفی بر عملکرد، لاشه و فراسنجههای خونی استفاده کرد همچنین این نوع جیره‌ها باعث بهبود غلظت متابولیت‌های بیوشیمیایی خون مثل اسید اوریک و کلسترول میشوند. استفاده از سطح پایین پروتئین و سطح بالای کنجاله کنجد در جیره اثر منفی بر عملکرد، صفات لاشه یا فراسنجههای خونی پرندگان ایجاد نکرد.
محمدحسین بناءبازی؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ ایخیده ایمیومورین؛ مصطفی قادری زفره ای؛ سید رضا میرایی آشتیانی
چکیده
چندشکلی‌های تک نوکلئوتیدی ( SNP) امروزه به مهم‌ترین و کارآمدترین ابزار به نژادی تبدیل شده‌اند. مطالعات پویش کل ژنوم و انتخاب ژنومی دو کاربرد مهم در اصلاح نژاد دام هستند که هر دو مبتنی بر تعیین ژنوتیپ تعداد بسیار زیادی از این جایگاهها هستند. بدین منظور آرایه های با تراکم بالا از این نشانگرها در صنعت گاو شیری ارایه شده اند. از آنجاییکه ...
بیشتر
چندشکلی‌های تک نوکلئوتیدی ( SNP) امروزه به مهم‌ترین و کارآمدترین ابزار به نژادی تبدیل شده‌اند. مطالعات پویش کل ژنوم و انتخاب ژنومی دو کاربرد مهم در اصلاح نژاد دام هستند که هر دو مبتنی بر تعیین ژنوتیپ تعداد بسیار زیادی از این جایگاهها هستند. بدین منظور آرایه های با تراکم بالا از این نشانگرها در صنعت گاو شیری ارایه شده اند. از آنجاییکه ترانسکریپتوم تنها حاصل رونویسی بخشهایی از ژنوم است که رمزگر بوده و در نهایت به یک فرآورده پروتئینی ترجمه و بیان می شوند، احتمالا SNP های موجود در این مناطق نیز بهتر می توانند ارزش اصلاحی ژنومی را برآورد کنند. بر اساس این فرضیه، با استفاده از بسته نرم افزاری samtools، فهرستی از SNPها بر روی توالی ترانسکریپتوم نمونه ای از جمعیت گاو ماده هلشتاین آمریکا کشف و سهم آنها در توجیه واریانس ژنتیکی صفت باقیمانده مصرف خوراک ((RFI در جمعیتی از تلیسه های هلشتاین استرالیایی ارزیابی شد. این ترانسکریپتوم با همردیفی و مکان یابی خوانش های RNA-Seq بر روی ژنوم مرجع گاو تشکیل شد. در مجموع، یک فهرست شامل 53478 نشانگر SNP بر روی توالی ترانسکریپتوم جمعیت مورد مطالعه کشف شد که بیشتر آنها در طراحی آرایه‌های SNP ایلومینا در نظر گرفته نشده‌اند. فهرست یافت شده با آرایه با تراکم بالا ایلومینا تنها 6336 نشانگر مشترک داشت. این فهرست مشترک نتوانست سهم بیشتری از واریانس ژنتیکی صفت باقیمانده مصرف خوراک را توجیه نماید. پیشنهاد می شود جایگاههای کشف شده در پیش بینی‌های مبتنی بر توالی کل ژنوم به کار برده شوند تا بهتر ارزیابی گردند.
علیرضا شهدادی؛ داوودعلی ساقی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر برآورد روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی صفات وزن بدن در سنین مختلف در گوسفندان کردی شمال خراسان بود. برای انجام این مطالعه از رکوردهای مربوط به صفات رشد 5144 رأس بره حاصل از 161 رأس قوچ و 1982 رأس میش استفاده گردید. صفات مورد بررسی شامل وزن‌های تولد (5069 رکورد)، 3 (3968 رکورد)، 6 (3519 رکورد)، 9 (2840 رکورد) و 12 (2595 رکورد) ماهگی بودند ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر برآورد روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی صفات وزن بدن در سنین مختلف در گوسفندان کردی شمال خراسان بود. برای انجام این مطالعه از رکوردهای مربوط به صفات رشد 5144 رأس بره حاصل از 161 رأس قوچ و 1982 رأس میش استفاده گردید. صفات مورد بررسی شامل وزن‌های تولد (5069 رکورد)، 3 (3968 رکورد)، 6 (3519 رکورد)، 9 (2840 رکورد) و 12 (2595 رکورد) ماهگی بودند که طی سال‌های 1375 تا 1392 در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند کردی واقع در شهرستان شیروان استان خراسان شمالی جمع‌آوری شده بودند. مؤلفه‌های واریانس و پارامترهای ژنتیکی صفات با استفاده از روش حداکثر درست‌نمایی محدود شده و برازش 6 مدل حیوانی مختلف با استفاده از نرم‌افزار WOMBAT برآوردید گردید. تعیین مناسبترین مدل برای هر صفت با استفاده از مقادیر لگاریتم حداکثر درست‌نمایی صورت گرفت. ارزشهای اصلاحی حیوانات با روش معادلات مدل‌های مختلط با استفاده از بهترین مدل دام تک صفتی برآورد گردید. روند ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی به ترتیب از طریق تابعیت میانگین ارزش اصلاحی، میانگین فنوتیپی و تفاوت میانگین ارزش اصلاحی از میانگین فنوتیپی بر سال تولد برآورد شدند. وراثت‌پذیری مستقیم وزن‌های تولد، 3، 6، 9 و 12 ماهگی به ترتیب 03/0±10/0، 03/0±28/0، 04/0±32/0، 03/0±22/0 و 04/0±20/0 برآورد گردید. روند ژنتیکی مستقیم برای صفات وزن تولد، 3، 6، 9 و 12 ماهگی به ترتیب 25/0±13/4، 91/5±01/117، 78/5±24/148، 83/5±01/110 و 89/6±21/122 گرم در سال و روند فنوتیپی به ترتیب 47/7-، 32/126-، 21/490-، 69/493- و 48/599- گرم در سال برآورد شد. ب
علیرضا آقاشاهی؛ اسحاق کردنژاد؛ حسن فضایلی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین شرایط مناسب تهیه سیلاژ مخلوط باگاس نیشکر و برگ و طوقه چغندر قند بود. بدین منظور آزمایشی قالب طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل با 27 تیمار و 4 تکرار جمعا با 108 واحد آزمایشی انجام گرفت. تیمار ها شامل شامل 3 سطح ماده خشک (25، 35 و 45 درصد) مخلوط باگاس و برگ و طوقه چغندرقند 3 سطح اوره (صفر، 1 و 2 درصد) و 3 سطح ملاس (صفر، ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین شرایط مناسب تهیه سیلاژ مخلوط باگاس نیشکر و برگ و طوقه چغندر قند بود. بدین منظور آزمایشی قالب طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل با 27 تیمار و 4 تکرار جمعا با 108 واحد آزمایشی انجام گرفت. تیمار ها شامل شامل 3 سطح ماده خشک (25، 35 و 45 درصد) مخلوط باگاس و برگ و طوقه چغندرقند 3 سطح اوره (صفر، 1 و 2 درصد) و 3 سطح ملاس (صفر، 5 و 10 درصد) بود. مواد آماده شده مربوط به هر واحد آزمایشی درسطل پلاستیکی با ظرفیت 8 لیتر سیلو شد و پس از گذشت 60 روز، سیلوها باز شد و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش درصد ماده خشک سیلاژ از 25 به 35 درصد، شاخص رنگ و بوی سیلاژ نمره بهتری را به خود اختصاص داد. افزایش سطح ملاس باعث کاهش pH و افزایش نمره ارزیابی ظاهری در سیلاژها شد اما با افزایش سطوح اوره، pH سیلاژها افزایش و نمره ارزیابی سیلاژها کاهش یافت. بنابراین چنین می توان دریافت که جهت تهیه سیلاژ مناسب از مخلوط برگ و طوقه چغندرقند و باگاس نیشکر تامین سطح 35 درصد ماده خشک و نیز استفاده از 10 درصد ملاس و یک درصد اوره مناسب باشد.
مرتضی رضائی؛ مجتبی زاهدی فر؛ علی مصطفی طهرانی؛ حسین غلامی
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین تاثیر سطوح مختلف مولتی‌آنزیم ناتوزایم پلاس شامل مقادیر صفر، 5/0 و 75/0 گرم آنزیم در هر کیلوگرم علوفه خشک یونجه به عنوان سه گروه آزمایشی بر تخمیرپذیری، قابلیت هضم و تجزیه‌پذیری علوفه یونجه در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی انجام شد. تخمیرپذیری نمونه‌ها با اندازه-گیری آزمایشگاهی گاز با روش استاندارد انجام ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین تاثیر سطوح مختلف مولتی‌آنزیم ناتوزایم پلاس شامل مقادیر صفر، 5/0 و 75/0 گرم آنزیم در هر کیلوگرم علوفه خشک یونجه به عنوان سه گروه آزمایشی بر تخمیرپذیری، قابلیت هضم و تجزیه‌پذیری علوفه یونجه در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی انجام شد. تخمیرپذیری نمونه‌ها با اندازه-گیری آزمایشگاهی گاز با روش استاندارد انجام شد. برای اندازه‌گیری تجزیه‌پذیری ماده خشک ، فیبر نامحلول در شوینده خنثی(NDF) و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی(ADF) یونجه در شکمبه از طریق روش کیسه‌های نایلونی (in situ ) از 3 راس گاو نر اخته فیستولا شده نژاد تالشی استفاده شد. قابلیت هضم ماده آلی، ماده خشک، NDF و ADF در تیمارهای مختلف با روش جمع‌آوری کل مدفوع بر روی 4 راس گوسفند نر بالغ نژاد شال اندازه‌گیری شد. نتایج آزمایشات تخمیرپذیری نشان دادکه استفاده از آنزیم اثری بر میانگین تولید گاز در تیمارهای آزمایشی نداشت. میزان تجریه‌پذیری ماده خشک، NDF وADF در بین تیمارهای آزمایشی در تمام زمان های انکوباسیون دارای اختلاف معنی داری بود به طوریکه با افزایش مقدار مصرف آنزیم، تجزیه‌پذیری ماده خشک و NDFوADF نیز افزایش یافت (05/0P<). نتایج آزمایشات قابلیت هضم نشان داد که استفاده از آنزیم در سطح 75/0 گرم آنزیم در هر کیلوگرم علوفه خشک یونجه سبب افزایش معنی دار قابلیت هضم ماده آلی، ماده خشک، NDF و ADF شد(05/0 P<). درمجموع نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از مولتی‌آنزیم مورد آزمایش در سطح 75/0 گرم آنزیم به ازای هر کیلوگرم یونجه مصرفی سبب بهبود قابلیت تجزیه‌پذیری و قابلیت هضم علف خشک یونجه شده است.
ایوب عزیزی؛ طاهره محمدآبادی؛ حسین معتمدی؛ مرتضی چاجی؛ حسن فضایلی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر انتقال باکتریهای باسیلوس لیچنیفورمیس، آکروباکتریوم اینترمدیوم و میکروباکتریوم پالادیکولا جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما به روش برونتنی بود. هر سوبسترای تلقیح شده با ایزوله‌های باکتریایی گرمخانه‌گذاری شد و با تیمار ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر انتقال باکتریهای باسیلوس لیچنیفورمیس، آکروباکتریوم اینترمدیوم و میکروباکتریوم پالادیکولا جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما به روش برونتنی بود. هر سوبسترای تلقیح شده با ایزوله‌های باکتریایی گرمخانه‌گذاری شد و با تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتریایی) مقایسه گردید. فراسنجههای تولید گاز، قابلیت هضم شکمبه‌ای ماده خشک و ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم، ضریب تفکیک، pH و قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده خشک، ماده آلی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (به روش دو مرحله‌ای) در همه تیمارهای آزمایشی مشابه بود (05/0<P). تلقیح گونه‌های باکتریایی به شیرابه شکمبه به طور قابل ملاحظه‌ای سبب افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی در هر دو سوبسترا شد (05/0>P)، به طوری که بیشترین و کمترین میزان آن به ترتیب در تیمار تلقیح شده با گونه آکروباکتریوم و تیمار شاهد مشاهده گردید. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تلقیح باکتریهای تجزیهکننده لیگنوسلولز جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه تأثیری بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما نداشت، هرچند آنها سبب افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی شدند.
هاشم دشت بان؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان؛ هادی سریر
چکیده
هدف این تحقیق بررسی اثر پودر میوه‌ی کهورک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون، سامانه ایمنی و ضداکسیدانی جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 250 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد ...
بیشتر
هدف این تحقیق بررسی اثر پودر میوه‌ی کهورک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون، سامانه ایمنی و ضداکسیدانی جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 250 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون تنش)، شاهد مثبت (تنش گرمایی) و سطوح یک، سه و پنج درصد پودر میوه کهورک بود. جهت اجرای برنامه تنش گرمایی، دمای سالن در طول دو هفته آخر آزمایش به مدت شش ساعت در روز به حدود )2±38) درجه سانتی‌گراد افزایش یافت. نتایج نشان داد که افزودن کهورک در شرایط تنش باعث کاهش معنی‌دار وزن بدن، مصرف خوراک، راندمان مصرف انرژی، راندمان مصرف پروتئین و شاخص تولید و از طرفی باعث افزایش معنی‌دار ضریب تبدیل خوراک گردید. تیمارهای آزمایشی تأثیری بروزن نسبی اجزای لاشه نداشت. غلظت کلسترول، LDL، گلوکز و فعالیت آنزیم‌هایAST،ALT ، LDH و میزان MDA پلاسمای خون با افزودن پودر میوه کهورک تحت تنش به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P)، ولی غلظت HDL، پروتئین تام و آلبومین سرم خون در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی‌داری نشان نداد. عیار پادتن بر ضد SRBC در جوجه‌های دریافت کننده کهورک افزایش یافت. بنابراین اگر چه پودر کهورک اثرات منفی بر عملکرد جوجه‌های گوشتی داشته ولی بهبود سامانه ایمنی و آنتی‌اکسیدانی جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی را در پی داشت.
محمد رضا اسعدی؛ امیر داور فروزنده؛ پیروز شاکری
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از علوفه یونجه، بی‌کربنات سدیم و استفاده توام آنها در جیره آغازین گوساله‌های شیرخوار بر عملکرد رشد، برخی از متابولیت‌های خون، قابلیت هضم جیره، امتیاز مدفوع و اندازه‌های بدنی گوساله‌ها انجام شد. به این منظور 40 رأس گوساله هلشتاین با میانگین وزن 2/2±6/42 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از علوفه یونجه، بی‌کربنات سدیم و استفاده توام آنها در جیره آغازین گوساله‌های شیرخوار بر عملکرد رشد، برخی از متابولیت‌های خون، قابلیت هضم جیره، امتیاز مدفوع و اندازه‌های بدنی گوساله‌ها انجام شد. به این منظور 40 رأس گوساله هلشتاین با میانگین وزن 2/2±6/42 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 10 تکرار استفاده شد. گوساله‌ها پس از وزن‌کشی در 10 روزگی به مدت 60 روز به‌طور تصادفی با یکی از 4 جیره آزمایشی شامل: 1) جیره آغازین (شاهد) 2) جیره آغازین+15درصد یونجه 3) جیره آغازین+1درصد بی‌کربنات سدیم 4) جیره آغازین+15درصد یونجه+1درصد بی‌کربنات سدیم تغذیه شدند. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه و وزن نهایی گوساله‌ها با جیره حاوی یونجه + بی‌کربنات سدیم کمتر از سایر گروه‌ها بود (02/0>P)، با‌وجودی‌که مصرف خوراک آغازین روزانه جیره‌های آزمایشی یکسان بود. کمترین راندمان تبدیل خوراک با جیره حاوی یونجه بود که با جیره حاوی یونجه + بی‌کربنات سدیم تفاوت معنی‌داری داشت (05/0>P). امتیاز مدفوع، متابولیت‌های خون در روزهای 35 و 65 آزمایش، اندازه‌های بدن در روزهای 10 و 65 آزمایش تحت تاثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت هضم ماده خشک در جیره‌های حاوی یونجه کمتر از جیره شاهد بود (02/0=P)، در حالی که قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام و دیواره سلولی تحت تاثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت. بر اساس نتایج این آزمایش استفاده از یونجه در سطح 15 درصد میتواند در بهبود راندمان تبدیل خوراک موثر باشد، اما بی‌کربنات سدیم به‌میزان یک درصد تاثیر مطلوبی بر هیچ‌یک از فراسنجههای عملکردی نداشت.
علی محمد هوشمندی؛ محمد بوجارپور؛ اکبر یعقوبفر؛ سمیه سالاری؛ حسن رکنی
چکیده
آزمایشی با روش فاکتوریل 2×2×3 با قالب کاملاً تصادفی در 12 تیمار ، 3 تکرار و 27 قطعه جوجه در هر تکرار برای بررسی تأثیر شکل خوراک، رقم جو و مکمل آنزیمی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 اجرا شد. عامل‌های اصلی و سطوح هر عامل شامل رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، شکل خوراک (آردی و ...
بیشتر
آزمایشی با روش فاکتوریل 2×2×3 با قالب کاملاً تصادفی در 12 تیمار ، 3 تکرار و 27 قطعه جوجه در هر تکرار برای بررسی تأثیر شکل خوراک، رقم جو و مکمل آنزیمی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 اجرا شد. عامل‌های اصلی و سطوح هر عامل شامل رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، شکل خوراک (آردی و پلت) و سطح آنزیم (صفر و 05/0گرم در کیلوگرم) بودند. بر اساس نتایج حاصله در کل دوره پرورش، مقدار مصرف خوراک و سرعت رشد تحت تأثیر اثرات اصلی و اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (05/0> P). اثرات اصلی (به استثنای رقم) و اثرات متقابل شاخص کارآیی تولید را تحت تأثیر قرار_دادند (05/0> P). پلت نمودن جیره و استفاده از آنزیم، عملکرد و درصد وزن نسبی کبد و صفرا را به طور معنی داری بهبود داد (05/0> P). عیار پادتن تولیدی علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ایمنوگلوبولین نوعIgM تحت تأثیر اثرات اصلی و اثرات متقابل بین عوامل قرار نگرفت، اما غلظت ایمنوگلوبولین نوع IgG با افزودن آنزیم به جیره‌ها بطور معنی‌داری افزایش یافت (05/0> P). نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از جو رقم ریحانه به شکل پلت و همراه با آنزیم بدون اثر منفی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی قابل توصیه است.
حسین عمرانی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ علی اکبر مسعودی؛ علیرضا احسانی
چکیده
درک کنترل ژنتیکی صفات رشد یکی از مهم‌ترین اهداف اصلاح نژادی در پرورش طیور است. به‌منظور یافتن وراثت پذیری ژنومی صفات رشد، از تراشه تجاری SNP ژنوم مرغ در جمعیت F2 حاصل از تلاقی دوطرفه مرغ بومی آذربایجان و لاین B سویه گوشتی آرین استفاده گردید. وراثت‌پذیری ژنومی با استفاده از روش آماری بهترین پیش بینی نااریب خطی ژنومی (GBLUP) برای صفات یک، ...
بیشتر
درک کنترل ژنتیکی صفات رشد یکی از مهم‌ترین اهداف اصلاح نژادی در پرورش طیور است. به‌منظور یافتن وراثت پذیری ژنومی صفات رشد، از تراشه تجاری SNP ژنوم مرغ در جمعیت F2 حاصل از تلاقی دوطرفه مرغ بومی آذربایجان و لاین B سویه گوشتی آرین استفاده گردید. وراثت‌پذیری ژنومی با استفاده از روش آماری بهترین پیش بینی نااریب خطی ژنومی (GBLUP) برای صفات یک، سه، پنج، هفت و نه هفتگی وزن بدن و طول شانک برآورد گردید. به منظور بررسی ارتباط بین حداقل فراوانی آللی SNP ها (MAF) و میزان وراثت‌پذیری برآورد شده برای صفت رشد هفت هفتگی، SNP ها به پنج گروه MAF تقسیم گردید (1/0-0، 2/0-1/0، 3/0-2/0، 4/0-3/0، 5/0-4/0). همچنین برای برآورد وراثت‌پذیری ژنومی در هر گروه، پنج مدل مطابق با ماتریس روابط خویشاوندی ژنومی داخل هر گروه استفاده گردید. وراثت‌پذیری ژنومی برآورد شده برای وزن‌های هفتگی از 43/0 در هفته اول تا 27/0 در هفته نهم و برای صفات هفتگی شانک از 46/0 در هفته اول تا 12/0 در هفته نهم برآورد گردید. مقدار همبستگی ژنومی به‌دست‌آمده برای دو صفت در طی این هفته‌ها نشان‌دهنده همبستگی ژنومی بالا برای این دوصفت است. مقدار وراثت‌پذیری برای پنج گروه MAF به ترتیب 15/0، 30/0، 17/0، 26/0 و 27/0 به دست آمد. در این تحقیق بیشترین مقدار وراثت‌پذیری برآورد شده مربوط به گروه فراوانی 2/0-1/0 است. وراثت پذیری ژنومی یافت شده در این تحقیق درک بهتری از کنترل ژنتیکی صفات رشد را نشان می دهد. استفاده از این یافته‌ها میتواند باعث تسریع در پیشرفت ژنتیکی برنامه‌های اصلاح نژادی شود.
هما آراک؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی
چکیده
به منظور ارزیابی کارایی اسانس مرزه خوزستانی و جاذب سم پلی ذورب 120 قطعه بلدرچین 51 روزه، طی آزمایشی با چهار تکرار (هر تکرار 2 قطعه نر و 3 قطعه ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند.گروه‌های آزمایشی عبارتند از: یک- شاهد منفی (جیره بدون آفلاتوکسین)، دو- شاهد مثبت ( جیره آلوده به 5/2 میلی‌گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین)، سه- جیره ...
بیشتر
به منظور ارزیابی کارایی اسانس مرزه خوزستانی و جاذب سم پلی ذورب 120 قطعه بلدرچین 51 روزه، طی آزمایشی با چهار تکرار (هر تکرار 2 قطعه نر و 3 قطعه ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند.گروه‌های آزمایشی عبارتند از: یک- شاهد منفی (جیره بدون آفلاتوکسین)، دو- شاهد مثبت ( جیره آلوده به 5/2 میلی‌گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین)، سه- جیره آلوده +300 میکروگرم بر کیلوگرم اسانس مرزه، چهار- جیره آلوده + 600 میکروگرم بر کیلوگرم اسانس مرزه، پنج- جیره آلوده + 900میکروگرم بر کیلوگرم اسانس مرزه، شش- جیره آلوده + 5/2 گرم در کیلوگرم جاذب سم پلی ذورب با چهار تکرار (هر تکرار پنج پرنده) در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. آزمایش اول شش هفته به طول انجامید. نتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار تیمارهای آزمایشی بر وزن نسبی تخمدان ، بیضه‌ها، حجم و میزان کف تولید شده غده کلواک می‌باشد (01/0p≤). میزان باروری و جوجه درآوری تخم‌ها به طور معنی‌داری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی واقع شد (05/0p≤). در آزمایش دوم عملکرد نتاج بدست آمده از گروه های آزمایشی یک، دو و سه به مدت 5 هفته با دریافت جیره شاهد مورد بررسی قرار گرفت. بررسی عملکرد نتاج بدست آمده از پرندگان تغذیه شده با تیمارهای آزمایشی نشان دهنده تفاوت معنی‌دار در ضریب تبدیل غذایی می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از اسانس مرزه در سطح 300 و600 میکروگرم بر کیلوگرم و جاذب پلی‌ذورب میتواند سبب تخفیف عوارض سوء ناشی از مسمومیت با آفلاتوکسین در بلدرچین‌های مولد گردد.
