باقر حیدری صادق؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ محسن مجتهدی
چکیده
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه‌های بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه‌های بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد و پروبیوتیک لاکتوفید و باکتری انتروکوکوس فاسیوم دستگاه گوارش سبزقبا هر کدام به سه روش آشامیدنی، افشانه و توأم افشانه+ آشامیدنی در اختیار جوجه‌ها قرار گرفت. تحلیل داده‌ها نشان داد که افزودن باکتری انتروکوکوس فاسیوم و پروبیوتیک لاکتوفید باعث کاهش ضریب تبدیل و بهبود افزایش وزن بدن و غلظت پروتئین خون بلدرچین گردید. مصرف خوراک و وزن نسبی اجزای لاشه، غلظت HDL و تری گلیسرید تفاوت معنیداری نشان نداد. غلظت کلسترول و LDL خون در روش توأمان افشانه و آشامیدنی جدایه باکتری و لاکتوفید بطور معنیداری کاهش یافت (05/0 < P). شاخص‌های بافت شناسی ژژنوم شامل ارتفاع و عرض پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت نیز در مقایسه با شاهد تغییر معنیداری نمود. عیار پادتن بر ضد SRBC و IgM و جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد افزایش یافت. بنابراین استفاده از جدایه انتروکوکوس فاسیوم سبزقبا و پروبیوتیک لاکتوفید احتمالا باعث بهبود وزن بدن، کاهش کلسترول و LDL خون و افزایش عیار پادتن بر ضد SRBCو بهبود وضعیت بافت ژژنوم، و افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم می‌شود.
احد قربانی؛ محمد ابراهیم نوریان سرور؛ محمد مهدی معینی
چکیده
با هدف بررسی تأثیر مکمل روی-متیونین و سلنومتیونین بر مصرف خوراک، فراسنجه‌های تخمیر شکمبهای و جمعیت پروتوزوآ، این تحقیق در دو بخش بر روی گوسفندان انجام شد. در آزمایش اول(درون تنی)، بیست رأس قوچ سنجابی (6/5±50 کیلوگرم) به طور تصادفی به چهار تیمار شامل: 1) جیره آزمایشی شاهد و بدون افزودن روی و سلنیوم؛2) جیره پایه به علاوه 300 میلی‌گرم ...
بیشتر
با هدف بررسی تأثیر مکمل روی-متیونین و سلنومتیونین بر مصرف خوراک، فراسنجه‌های تخمیر شکمبهای و جمعیت پروتوزوآ، این تحقیق در دو بخش بر روی گوسفندان انجام شد. در آزمایش اول(درون تنی)، بیست رأس قوچ سنجابی (6/5±50 کیلوگرم) به طور تصادفی به چهار تیمار شامل: 1) جیره آزمایشی شاهد و بدون افزودن روی و سلنیوم؛2) جیره پایه به علاوه 300 میلی‌گرم سلنومتیونین در کیلوگرم ماده خشک؛ 3) جیره پایه به علاوه 400 میلی‌گرم روی-متیونین در کیلوگرم ماده خشک و 4 ) جیره پایه به علاوه 400 میلی‌گرم روی-متیونین و 300 میلی‌گرم سلنومتیونین تقسیم شدند. در آزمایش دوم، از گوسفندان گروه شاهد مایع شکمبه گرفته شد و بر اساس آزمون تولید گاز به روش برون‌تنی فراسنجه‌های تخمیر مطالعه شد در آزمایش اول، افزودن مکمل روی-متیونین و سلنومتیونین به جیره باعث کاهش انرژی قابل سوخت و ساز، قابلیت هضم ماده آلی، نیتروژن آمونیاکی و کل اسیدهای چرب زنجیر کوتاه (001/0p= ) شد، ولی ضریب تفکیک پذیری و پروتئین میکروبی در سه تیمار نسبت به شاهد بهبود یافت (001/0p= ). مکمل‌های روی و سلنیوم تأثیری بر خوراک مصرفی، انرژی قابل سوخت و ساز مصرفی و گاز متان نداشت. مصرف مکمل‌های آلی روی و سلنیوم جمعیت کل پروتوزوآیی را از طریق تغییر در جمعیت انتودینینه‌ها افزایش دادند (001/0=p). در مجموع، استفاده از مکمل روی-متیونین و سلنومتیونین تأثیر مطلوبی بر تخمیر شکمبه گوسفندان نداشت، اما سبب افزایش جمعیت پروتوزآیی شد. همچنین، در این مطالعه روش آزمایشگاهی معیار مناسبی برای ارزیابی تأثیر مکمل بر تخمیر شکمبه نبود و نمی‌توان نتایج آن را با دام زنده تعمیم داد.
محمود صحرائی؛ اباذر قنبری؛ رحمت کرمی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ اکبر یعقوبفر؛ داریوش شکوری؛ اکبر ابرغانی
چکیده
برای ارزیابی تأثیر سطوح مختلف ضایعات بوجاری گندم و کنجاله کلزا با و بدون مولتیآنزیم بر عملکرد، ویسکوزیته و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس- 308 در قالب طرح کاملاﱢ تصادفی، با 6 جیره آزمایشی دارای 4 تکرار 10 قطعه‌ای از 11 الی 46 روزگی استفاده شد. جیرهها شامل: 1) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2) جیره ...
بیشتر
برای ارزیابی تأثیر سطوح مختلف ضایعات بوجاری گندم و کنجاله کلزا با و بدون مولتیآنزیم بر عملکرد، ویسکوزیته و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، از 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس- 308 در قالب طرح کاملاﱢ تصادفی، با 6 جیره آزمایشی دارای 4 تکرار 10 قطعه‌ای از 11 الی 46 روزگی استفاده شد. جیرهها شامل: 1) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2) جیره پایه با جایگزینی 50 درصد ذرت و کنجاله سویا با ضایعات بوجاری گندم و کنجاله کلزا، 3) جیره پایه با جایگزینی 100 درصد ذرت و کنجاله سویا با ضایعات بوجاری گندم و کنجاله کلزا، 4) جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا + مولتیآنزیم، 5) جیره پایه با جایگزینی 50 درصد ذرت و کنجاله سویا با ضایعات گندم و کنجاله کلزا + مولتیآنزیم، 6) جیره پایه با جایگزینی 100 درصد ذرت و کنجاله سویا با ضایعات بوجاری گندم و کنجاله کلزا بودند. میزان مولتیآنزیم مصرفی500 گرم در تن جیره بود. بهترین ضریب تبدیل غذایی، کارآیی مصرف انرژی و پروتئین و شاخص تولید در جیرههای شماره 1، 4 و 5 حاصل شد (05/0>p). بیشترین درصد قابلیت هضم ایلئومی پروتئین خام، چربی خام، فسفر و انرژی قابل‌متابولیسم ظاهری در جیرههای 1، 3 و 5 مشاهده شد (05/0>p). به طور کلی جایگزینی ذرت و کنجاله سویای جیره پایه تا سطح 50 درصد با ضایعات بوجاری درجه یک گندم و کنجاله کلزا به همراه مولتیآنزیم اثرات سویی بر عملکرد، شاخص تولید و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی نداشت و مصرف آن از لحاظ اقتصادی نیز مفید بود.
ابراهیم فروغی نیا؛ حسن فضایلی
چکیده
این پژوهش به منظور تعیین ارزش غذایی و عملکرد علوفه دو رقم نیشکر زودرس و دیررس در طول دوره رشد اجرا گردید. برای هر رقم یک مزرعه انتخاب و طی مدت هفت ماه (هر ماه دو نوبت) از علوفه آنها نمونه برداری شد. نتایج نشان داد مقدار ماده خشک و قند‌های محلول با پیشرفت رشد گیاه، به صورت معنی داری (05/0 > P) افزایش یافت. میزان پروتیین خام، خاکستر، NDF وADF ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تعیین ارزش غذایی و عملکرد علوفه دو رقم نیشکر زودرس و دیررس در طول دوره رشد اجرا گردید. برای هر رقم یک مزرعه انتخاب و طی مدت هفت ماه (هر ماه دو نوبت) از علوفه آنها نمونه برداری شد. نتایج نشان داد مقدار ماده خشک و قند‌های محلول با پیشرفت رشد گیاه، به صورت معنی داری (05/0 > P) افزایش یافت. میزان پروتیین خام، خاکستر، NDF وADF با گذشت مرحله رشد گیاه، روند کاهشی داشت (05/0 > P). میزان پروتئین خام در اولین برداشت (اردیبهشت) در رقم زودرس و دیررس به ترتیب 77/9 و 80/8 درصد بود اما از ماه هفتم (آبان) در هر دو رقم، کمتر از 3 درصد بود. میزان قند محلول در اولین برداشت برای رقم زودرس و دیررس به ترتیب 48/3 و 65/3 درصد و در سیزدهمین برداشت به ترتیب 98/23 و 39/23 درصد بود. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی برای رقم زودرس در ماه‌های مهر و آبان و برای رقم دیررس در آبان بیشترین مقدار بود (05/0 > P). میزان تولید ماده خشک، ماده آلی، پروتین خام و ماده آلی قابل هضم، طی رشد گیاه، در دو رقم روند افزایشی داشت (05/0 > P). با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که زمان مناسب برداشت گیاه کامل نیشکر، به عنوان علوفه از نظر مواد مغذی قابل برداشت، آبان ماه خواهد بود، با این حال تعیین اثر چین‌های مختلف بر عملکرد و ارزش غذایی، نیاز به پژوهش دارد.
حسین نوراللهی؛ محمد جواد آگاه؛ امان اله صلح جو؛ محمدرضا هاشمی؛ مجید هاشمی
چکیده
چکیده در این پژوهش امکان گنجاندن سطوح مختلف دو رقم دانه تریتیکاله به جای ذرت در جیره و تأثیر آن بر عملکرد و صفات لاشه جوجههای گوشتی بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو رقم دانه تریتیکاله (رقم 1،ET-79-17 و رقم 2، ET-82-15) و گنجاندن سه سطح دانه تریتیکاله (20، 40 و 60 درصد) در ترکیب جیره و یک تیمار اضافی شاهد انجام ...
بیشتر
چکیده در این پژوهش امکان گنجاندن سطوح مختلف دو رقم دانه تریتیکاله به جای ذرت در جیره و تأثیر آن بر عملکرد و صفات لاشه جوجههای گوشتی بررسی شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو رقم دانه تریتیکاله (رقم 1،ET-79-17 و رقم 2، ET-82-15) و گنجاندن سه سطح دانه تریتیکاله (20، 40 و 60 درصد) در ترکیب جیره و یک تیمار اضافی شاهد انجام شد. در هر تیمار 5 تکرار و برای هر تکرار 24 قطعه جوجه در نظر گرفته شد. عملکرد جوجه‌ها در یک دوره 42 روزه اندازه گیری شده و در پایان دوره آزمایشی، 10 جوجه از هر تیمار برای بررسی ویژگی‌های لاشه، کشتار شدند. مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و وزن زنده پایانی در تیمارهای حاوی 60 درصد جایگزینی ذرت با تریتیکاله نسبت به تیمار شاهد و دیگر تیمارها کاهش معنیداری نشان دادند. جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 60 درصد دانه تریتیکاله بیشترین مقدار ویسکوزیته محتویات روده را داشتند. ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارها اختلاف معنیداری را نشان نداد. درصد ران، درصد سینه، درصد لاشه و درصد چربی محوطه شکمی در تیمارها اختلاف معنیداری نشان ندادند. نتایج نشان داد که هر یک از ارقام تریتیکاله مورد آزمایش را می‌توان بدون کاهش در عملکرد، تا 40 درصد جایگزین ذرت در جیره جوجههای گوشتی کرد. رقم تریتیکاله تأثیر معنیداری بر هیچ یک از پارامترهای اندازه‌گیری شده نداشت.
مائده فیض؛ اسداله تیموری یانسری؛ یداله چاشنیدل؛ محمد کاظمی فرد
چکیده
اثر افزودن تفاله‌ی خشک مرکبات بر کیفیت و تجزیهپذیری شکمبهای مواد مغذی شبدر برسیم سیلو شده در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار آزمایشی شامل شبدر برسیم 1) بدون افزودنی، 2) مکمل شده با 40 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال، 3) مکمل شده با 40 درصد پوست خشک نارنگی، 4) مکمل شده با 35 درصد پوست خشک نارنگی و 5 درصد جو و 5) مکمل شده با 35 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال ...
بیشتر
اثر افزودن تفاله‌ی خشک مرکبات بر کیفیت و تجزیهپذیری شکمبهای مواد مغذی شبدر برسیم سیلو شده در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار آزمایشی شامل شبدر برسیم 1) بدون افزودنی، 2) مکمل شده با 40 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال، 3) مکمل شده با 40 درصد پوست خشک نارنگی، 4) مکمل شده با 35 درصد پوست خشک نارنگی و 5 درصد جو و 5) مکمل شده با 35 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال و 5 درصد جو مورد بررسی قرار گرفت. شبدر برسیم قبل از گلدهی برداشت، در کیسه‌های پلاستیکی 100 × 50 سانتی‌متری در3 تکرار سیلو شد. پس از 35 روز سیلوها باز و اندازه‌گیری ترکیبات شیمیایی و تجزیهپذیری به روش کیسه‌های نایلونی انجام شد. اسیدیته‌ی تیمارهای 1 تا 5 به ترتیب10/4، 15/4، 25/4، 50/4 و 30/4 اندازه‌گیری شد. نمره‌ی فلیت تیمارهای یک تا 5 به ترتیب 00/81، 33/96، 00/83، 33/74 و 00/97 بود. با افزودنی‌ها، محتوای الیاف نامحلول در شوینده‌ی خنثی و پروتئین خام کاهش و محتوای ماده‌ی خشک و ماده‌ی آلی به‌طور معنیداری افزایش یافت. بخش سریع تجزیه‌ی ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده‌ی خنثی در تیمارهای 2 و 5 نسبت به تیمار شاهد کاهش و در تیمارهای 3 و 4 افزایش یافت. بخش بالقوه قابل تجزیه ماده خشک، پروتئین و الیاف نامحلول در شوینده خنثی بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیداری نداشت. نرخ تجزیهپذیری الیاف نامحلول در شوینده‌ی خنثی به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارهای مختلف با افزودن تفاله‌ی خشک مرکبات افزایش یافت. تفاله‌ی خشک مرکبات موجب بهبود کیفیت و افزایش تجزیهپذیری سیلاژ شبدر برسیم شد.
متین نداف فهمیده؛ نوید قوی حسین زاده؛ محمد گلشنی
چکیده
هدف از این پژوهش برآورد پارامترهای ژنتیکی مرتبط با طول عمر و اوزان بدن و تجزیه و تحلیل طول عمر در بره‌های بومی استان گیلان بود. اطلاعات مورد استفاده شامل اطلاعات کامل شجره، جنس بره، سال، ماه و روز تولد و حذف بره، سن میش (مادر) در زمان زایش، نوع تولد بره، وزن تولد، وزن 3 و 6 ماهگی بودند. به منظور بررسی ارتباط ژنتیکی میان طول عمر و اوزان ...
بیشتر
هدف از این پژوهش برآورد پارامترهای ژنتیکی مرتبط با طول عمر و اوزان بدن و تجزیه و تحلیل طول عمر در بره‌های بومی استان گیلان بود. اطلاعات مورد استفاده شامل اطلاعات کامل شجره، جنس بره، سال، ماه و روز تولد و حذف بره، سن میش (مادر) در زمان زایش، نوع تولد بره، وزن تولد، وزن 3 و 6 ماهگی بودند. به منظور بررسی ارتباط ژنتیکی میان طول عمر و اوزان بدن از مدل دوصفته خطی-خطی و الگوریتم AIREML نرم افزار WOMBAT استفاده شد. این مدل‌ها شامل اثر عوامل ثابت سال و ماه تولد بره، جنس بره، نوع تولد، سن مادر و متغیر کمکی وزن تولد برهها به‌صورت خطی بودند. وراثت پذیری مستقیم طول عمر برهها در مدل خطی در حد کم و برابر با 03/0 و نیز وراثت پذیری مستقیم صفات وزن تولد، وزن 3 ماهگی و وزن 6 ماهگی، به ترتیب برابر 13/0، 022/0 و 097/0 برآورد شدند. همبستگی ژنتیکی مستقیم صفات طول عمر- وزن تولد، طول عمر- وزن 3 ماهگی و طول عمر- وزن 6 ماهگی به‌ترتیب برابر 81/0-، 91/0و 9/0- برآورد شدند. همبستگی‌های منفی نشان می‌دهند که بره‌های متولد شده با وزن بالاتر و همچنین بره‌های سنگین‌تر در سن 6 ماهگی، به دلیل حذف از گله طول عمر بالایی نخواهند داشت .با توجه به وراثت‌پذیری کم طول عمر به منظور بهبود طول عمر برهها از تولد تا یک‌سالگی می‌توان با بهبود شرایط محیطی و مدیریتی و با انتخاب غیرمستقیم از طریق صفات هم‌بسته با این صفت، میزان زندهمانی بره‌های بومی استان گیلان را افزایش داد.
صیفعلی ورمقانی؛ محمد اکبری قرایی؛ کبری میرزایی؛ کامران طاهرپور؛ علی خطیب جو
چکیده
این تحقیق به منظور مقایسه عملکرد و خصوصیات لاشه پنج‌سویه‌تجاری جوجه‌گوشتی در ایران(آربورایکرز،آرین،راس308، کاب‌و‌هوبارد) اجراء شد. ابتدا از گله‌های مادر‌گوشتی 31 تا 33 هفته این سویه‌های تجاری تخم‌مرغ نطفه‌دار همزمان هچ‌و‌تعداد 260 قطعه جوجه‌گوشتی یک‌روزه در قالب طرح کاملا‌تصادفی با‌پنج تیمار،چهار تکرار و 13 قطعه جوجه ...
بیشتر
این تحقیق به منظور مقایسه عملکرد و خصوصیات لاشه پنج‌سویه‌تجاری جوجه‌گوشتی در ایران(آربورایکرز،آرین،راس308، کاب‌و‌هوبارد) اجراء شد. ابتدا از گله‌های مادر‌گوشتی 31 تا 33 هفته این سویه‌های تجاری تخم‌مرغ نطفه‌دار همزمان هچ‌و‌تعداد 260 قطعه جوجه‌گوشتی یک‌روزه در قالب طرح کاملا‌تصادفی با‌پنج تیمار،چهار تکرار و 13 قطعه جوجه یک‌روزه در هر تکرار به مدت 42 روز مورد مطالعه قرار‌گرفت. سویه‌های مختلف آزمایشی اثر معنیداری بر مقدار مصرف خوراک داشتند، به طوری که سویه هوبارد با مصرف 10/77 گرم کمترین و سویه‌های راس و آربورایکرز با مصرف 38/83 و 15/84 گرم به ازاء هر پرنده در روز به‌ترتیب بالاترین مصرف خوراک را داشتند(05/0>P). اختلاف میانگین افزایش وزن‌روزانه و ضریب‌تبدیل‌غذایی بین سویه‌ها معنیدار نبود. تیمارهای آزمایشی تأثیری بر وزن‌نسبی لاشه،سنگدان،کبد، چربی‌محوطه‌شکمی، بورس‌فابریسیوس و طحال در 21 و 42 روزگی نداشتند. اثر سویه‌های آزمایشی بر وزن نسبی قسمت‌های مختلف لاشه در 21 و 42 روزگی معنیدار بود(05/0>P)، بیشترین و کمترین وزن نسبی بالها در 21 روزگی به ترتیب مربوط به سویه‌های آرین‌و‌آربورایکرز(001/0>P)، و در 42 روزگی بالاترین‌و‌کمترین وزن نسبی سینه مربوط به سویه‌های راس و آرین بود(05/0>P). سویه‌های آزمایشی تاثیر معنیداری برpH پس از مرگ، 24 و 48 ساعت پس از کشتار،رنگ‌سنجی و ظرفیت نگهداری آب‌گوشت سینه‌و‌ران نداشتند. به‌طور کلی افزایش‌وزن، ضریب‌تبدیل و‌خصوصیات لاشه در بین این پنج سویه‌جوجه‌گوشتی اختلاف معنیداری نداشتند، لذا در شرایط مدیریتی و تغذیه‌ای مشابه با این آزمایش، عملکرد این سویه‌ها تقریباً مشابه بوده و واحدهای صنعتی جوجه‌گوشتی با توجه به قیمت و وضع موجود در بازار، هر یک از این سویه‌ها را می‌توانند پرورش دهند.
ویدا دولتی؛ نعمت هدایت ایوریق؛ سعید نیک بین؛ رضا بهمرام؛ بهرام فتحی؛ رضا سید شریفی
چکیده
ژن گیرنده پرولاکتین به دلیل نقش حیاتی در انتقال علائم هورمون لاکتوژن به پروموتر پروتئین شیر از مهمترین ژن های کاندیدای مؤثر در تولید شیر شناخته شده است. تحقیق حاضر با هدف توالی‌یابی اگزون 9 ژن گیرنده پرولاکتین در بز خلخالی و آنالیز بیوانفورماتیک این ژن در حیوانات اهلی انجام شده است. جهت آنالیزهای بیوانفورماتیک و مقایسه گونه‌ای، ...
بیشتر
ژن گیرنده پرولاکتین به دلیل نقش حیاتی در انتقال علائم هورمون لاکتوژن به پروموتر پروتئین شیر از مهمترین ژن های کاندیدای مؤثر در تولید شیر شناخته شده است. تحقیق حاضر با هدف توالی‌یابی اگزون 9 ژن گیرنده پرولاکتین در بز خلخالی و آنالیز بیوانفورماتیک این ژن در حیوانات اهلی انجام شده است. جهت آنالیزهای بیوانفورماتیک و مقایسه گونه‌ای، از توالی‌های ژنومی گونه‌های مختلف حیوانات اهلی استفاده شد جهش مشاهده شده در جمعیت بزهای خلخالی باعث تغییر نوکلئوتید A به G در جایگاه اگزون 9 ژن گیرنده پرولاکتین گردید که منجر به تغییر کدون ATG به GTG (به ترتیب کدکننده اسیدآمینه متیونین و والین ) می‌شود. . نتایج مربوط به مقایسه گونه های مزرعه‌ای 28 چند-شکلی را نشان داد که منجر به ایجاد 10 هاپلوتیپ مختلف با تنوع هاپلوتیپی 84/0 در گونه‌های مورد مطالعه شد. تنوع نوکلئوتیدی و میانگین تفاوت نوکلئوتیدی(k) در بین گونه‌ها نیز به ترتیب برابر 044/0 و 65/10 برآورد گردید. آنالیز تنوع ژنتیکی نشان داد گونه گوسفند بیشترین تنوع را نسبت به دیگر گونه-های مورد بررسی دارد. همچنین، بررسی فاصله ژنتیکی بین گونه‌ها و آنالیز شبکه‌ای نشان داد که گونه گوسفند در مقایسه با گونه‌های دیگر به گونه بز نزدیکتر است و بز خلخالی با کاپراهیرکوس در یک شاخه قرار گرفت.
خبات خیرآبادی؛ یحیی محمدی
چکیده
به منظور توصیف تغییرات منحنی رشد گوسفند نژاد عربی، برخی مدل‌های آماری (از قبیل وان برتالانفی، گومپرتز، برودی، لجستیک و ریچاردز) مقایسه شدند. بدین منظور از 7008 رکورد وزن بدن (از تولد تا سن 300 روزگی) که به‌صورت روزانه از 1752 رأس طی سال‌های 1374 تا 1388 جمع‌آوری شده بود استفاده گردید. نکویی برازش هر یک از این مدل‌ها با استفاده از معیارهای ضریب ...
بیشتر
به منظور توصیف تغییرات منحنی رشد گوسفند نژاد عربی، برخی مدل‌های آماری (از قبیل وان برتالانفی، گومپرتز، برودی، لجستیک و ریچاردز) مقایسه شدند. بدین منظور از 7008 رکورد وزن بدن (از تولد تا سن 300 روزگی) که به‌صورت روزانه از 1752 رأس طی سال‌های 1374 تا 1388 جمع‌آوری شده بود استفاده گردید. نکویی برازش هر یک از این مدل‌ها با استفاده از معیارهای ضریب تبیین تصحیح شده، معیار اطلاعات آکایک، میانگین توان دوم خطا و انحراف از مشاهده تعیین گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مدل رشد برودی با داشتن بالاترین دقت (9778/0= R2Adj) و کمترین خطا (22/11=MSE و 000/0=Bias) بهتر از دیگر مدل‌های آماری منحنی رشد همه فاکتورهای محیطی مؤثر بر وزن بدن گوسفند عربی را توصیف کرده و به دنبال آن به ترتیب مدل‌های رشد وان برتالانفی، گومپرتز، ریچاردز و لجستیک قرار گرفتند. تابع برودی نشان داد که تفاوت منحنی رشد بین کلاسه‌های مختلف هریک از فاکتورهای محیطی جنس (نر یا ماده) و تیپ تولد (تک‌قلو یا دو قلو) در امتداد سن روند افزایشی دارد. بعد از انتخاب بهترین تابع توصیف، به عنوان هدف دوم پژوهش حاضر، پارامترهای رشد آن با استفاده از مدل مختلط غیرخطی (NLMIXED) نیز برآورد گردید. همه معیارهای ارزیابی مدل نشان دادند که سازگاری مدل مختلط برودی با داده‌ها بیشتر از مدل ثابت آن بوده و نرها نسبت به ماده‌ها تنوع درون‌گروهی بیشتری (19/44 کیلوگرم در مقابل 22/27 کیلوگرم) دارند.
قاسم پورحسابی؛ شهاب قاضی؛ برومند چهارآئین؛ سید عبداله حسینی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثرات استفاده از اسانس گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و سولفات روی (ZnSo4) در جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون در جوجههای گوشتی و بررسی اثرات ضد باکتریایی اسانس آویشن انجام شد. در بخش آزمایشگاهی، اثرات ضد باکتریایی سطوح ppm 0، 100، 200، 300 و 400 اسانس آویشن به روش انتشار ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثرات استفاده از اسانس گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و سولفات روی (ZnSo4) در جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون در جوجههای گوشتی و بررسی اثرات ضد باکتریایی اسانس آویشن انجام شد. در بخش آزمایشگاهی، اثرات ضد باکتریایی سطوح ppm 0، 100، 200، 300 و 400 اسانس آویشن به روش انتشار از دیسک و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسانس آویشن در سطح ppm 400 تأثیر بازدارنده بر رشد باکتری‌های اشریشیاکولی و کلستریدیوم پرفرینژنز داشت. در آزمایش روی جوجههای گوشتی، از تعداد 200 قطعه جوجه نر یک روزه سویه تجاری راس-308 در یک آزمایش فاکتوریل (2×2) شامل دو سطح اسانس آویشن (صفر و 400 mg/kg) و دو سطح سولفات روی (صفر و 300 mg/kg) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقدار مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایش در گروه‌های مختلف آزمایشی نسبت به شاهد تفاوت معنیداری نداشتند (05/0P>). علاوه بر این، فراسنجه-های بیوشیمیایی سرم خون (به جز LDL)، عیار پادتن سرم خون، درصد وزن لاشه، سینه، ران، کبد، طحال، بورس فابریسیوس و سنگدان تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P>). به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از اسانس آویشن (400 mg/kg) و سولفات روی (300 mg/kg) در جیره غذایی جوجههای گوشتی در سطوح مذکور تأثیر مثبت بر صفات مورد اندازه‌گیری نداشت.
محسن باقری؛ محمدعلی طالبی؛ ابوالحسن صادقی پناه
چکیده
در این آزمایش اثر استفاده از چربی در جیره فلاشینگ بر نرخ آبستنی و برهزایی میشهای لری بختیاری مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 300 رأس میش سالم و غیرآبستن، با سن 2 تا 7 سال، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به سه گروه 100 رأسی برای دریافت سه جیره به شرح ذیل تقسیم شدند. گروه اول(شاهد): بدون فلاشینگ(تیمار 1)، گروه دوم: 250 گرم دانه جو به ازای هر میش(تیمار ...
بیشتر
در این آزمایش اثر استفاده از چربی در جیره فلاشینگ بر نرخ آبستنی و برهزایی میشهای لری بختیاری مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 300 رأس میش سالم و غیرآبستن، با سن 2 تا 7 سال، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به سه گروه 100 رأسی برای دریافت سه جیره به شرح ذیل تقسیم شدند. گروه اول(شاهد): بدون فلاشینگ(تیمار 1)، گروه دوم: 250 گرم دانه جو به ازای هر میش(تیمار 2) و گروه سوم: 144/5گرم دانه جو بعلاوه 50 گرم چربی مکمل به ازای هر میش(تیمار3). مکملها از دو هفته قبل تا سه هفته پس از رها سازی قوچها، به میشها داده شد. نرخ آبستنی در دوره های مختلف فحلی، نرخ آبستنی کل، نرخ برهزایی و دوقلوزایی اندازه گیری شد. نرخ آبستنی در میشهای تیمار 3 در دوره اول بالاتر از دو تیمار دیگر و در دوره دوم بالاتر از تیمار 1 بود (0/05>P). باوجود تفاوت بین تیمارها از نظر میزان آبستنی کل، تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود (0/05<p). کمترین میزان آبستنی به ترتیب مربوط به میشهای با نمرات 2/5 و 4/5 وضعیت بدنی بود (0/05>P). نرخ برهزایی و نرخ دوقلوزایی در میشهای تیمار 3 نسبت به میشهای تیمار 1 بالاتر بود (0/05>P). در تجزیه ناپیوسته نیز تعداد بره متولد شده به ازای هر رأس میش در معرض آمیزش در تیمار حاوی چربی به طور معنیداری بالاتربود (0/05>P). بین تیمارها از نظر زندهمانی برهها در تولد اختلاف آماری معنیداری (0/05<p) مشاهده نشد. به طور کلی، استفاده از چربی در جیره فلاشینگ میشهای لری بختیاری باعث افزایش نرخ برهزایی شد.
عباسعلی ناصریان؛ حسن علمی؛ عبدالمنصور طهماسبی؛ نیما فرزانه
چکیده
تاثیر افزودن دانه های کتان و کلزا بر پاسخ های عملکردی، قابلیت هضم مواد مغذی، برخی فراسنجه های خونی و شکمبه ای میش های نژاد کردی در اواخر آبستنی و در قالب یک طرح کاملا تصادفی بررسی شد. 36 راس میش کردی به طور تصادفی به یکی از چهار تیمار آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارها شامل: جیره بدون دانه روغنی، جیره حاوی 6 درصد دانه کلزا ،جیره حاوی 6 درصد ...
بیشتر
تاثیر افزودن دانه های کتان و کلزا بر پاسخ های عملکردی، قابلیت هضم مواد مغذی، برخی فراسنجه های خونی و شکمبه ای میش های نژاد کردی در اواخر آبستنی و در قالب یک طرح کاملا تصادفی بررسی شد. 36 راس میش کردی به طور تصادفی به یکی از چهار تیمار آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارها شامل: جیره بدون دانه روغنی، جیره حاوی 6 درصد دانه کلزا ،جیره حاوی 6 درصد دانه کتان و یا مخلوط 3 درصد دانه کتان و 3 درصد دانه کلزا (ماده خشک) بودند. افزودن دانه های روغنی بر مصرف ماده خشک، وزن بدن میش ها، و همچنین قابلیت هضم مواد مغذی در کل دستگاه گوارش، تاثیر معنی داری نداشت. با این حال قابلیت هضم چربی در تیمارهای حاوی دانه کلزا بهبود یافت (05/0P<). دانه کتان سبب افزایش غلظت گلوکز، کلسترول و انسولین خون شد اما نیتروژن آمونیاکی شکمبه و نیتروژن اوره ای خون را کاهش داد (05/0P<). استفاده از منبع چربی در جیره فرایندهای ساخت هپاتیکی کلسترول را افزایش داده و سبب افزایش کلسترول خون می شود. به طور کلی نتیجه گرفته می شود که افزودن دانه های روغنی کتان، کلزا یا مخلوط این دو بدون تاثیر منفی بر تخمیر شکمبه، سبب بهبود برخی فراسنجه های خونی در اواخر دوره آبستنی میش ها می شود.
امید اسدی قدیم؛ علی نوبخت
چکیده
این آزمایش جهت بررسی اثرات گیاهان دارویی یونجه و خارشتر و آنزیم بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه‌های خونی جوجههای گوشتی صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل (5×2) شامل (جیره بدون گیاه، 2 و 4 درصد از یونجه و خارشتر) و دو سطح آنزیم (صفر و 025/0 درصد) با تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی سویه راس- 308 در 10 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 11 تا ...
بیشتر
این آزمایش جهت بررسی اثرات گیاهان دارویی یونجه و خارشتر و آنزیم بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه‌های خونی جوجههای گوشتی صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل (5×2) شامل (جیره بدون گیاه، 2 و 4 درصد از یونجه و خارشتر) و دو سطح آنزیم (صفر و 025/0 درصد) با تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی سویه راس- 308 در 10 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 11 تا 42 روزگی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. یونجه و خارشتر موجب افزایش مقدار خوراک مصرفی و افزایش ضریب تبدیل خوراک شد، هر چند 4 درصد خارشتر وزن نهایی را بهبود داد (05/0>P). بیشتر از 2 درصد یونجه موجب افزایش هزینه خوراک شد (05/0>P). آنزیم با یونجه و خارشتر ضمن اینکه افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را بهبود داد، موجب گردید بیشترین وزن نهایی و شاخص تولید با 4 درصد خارشتر به دست آید (05/0>P). آنزیم وزن روزانه و وزن نهایی را افزایش و ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید را بهبود داد (05/0>P). خارشتر درصد ران را افزایش داد (05/0>P). خارشتر موجب افزایش تریگلیسرید و HDL خون شد (05/0>P). 4 درصد خارشتر با آنزیم سطوح تریگلیسرید و VLDL خون را افزایش داد (05/0>P). آنزیم در جیره سطح تریگلیسرید و VLDL خون را کاهش داد (05/0>P). به طور کلی بیش از 2 یونجه و خارشتر اثرات سوئی بر عملکرد جوجههای گوشتی دارد، در حالی که افزودن آنزیم به جیرهها ضمن برطرف نمودن این محدودیت، موجب گردید بیشترین کارآیی با 4 درصد خارشتر به دست آید.
زهره مزدوری؛ محمد قادرزاده
چکیده
در این مطالعه به منظور درک بهتر شبکه تنظیمی درگیر درشروع شیردهی در بافت پستان گاو شیری، در ابتدا ژن های با بیان بالا با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌های RNA-Seq در سه حالت زیر شناسایی گردید: حالت اول) مقایسه بافت پستان گاو شیری در 35 روز قبل از زایمان با 3 روز بعد از زایمان ، حالت دوم) مقایسه بافت پستان گاو شیری در 7 روز قبل از زایمان با 3 ...
بیشتر
در این مطالعه به منظور درک بهتر شبکه تنظیمی درگیر درشروع شیردهی در بافت پستان گاو شیری، در ابتدا ژن های با بیان بالا با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌های RNA-Seq در سه حالت زیر شناسایی گردید: حالت اول) مقایسه بافت پستان گاو شیری در 35 روز قبل از زایمان با 3 روز بعد از زایمان ، حالت دوم) مقایسه بافت پستان گاو شیری در 7 روز قبل از زایمان با 3 روز بعد از زایمان، حالت سوم) مقایسه بافت پستان گاو شیری در 7 و 35 روز قبل از زایمان. به منظور بررسی گروه‌های کارکردی ژن-های معنادار با بیان بالا در سه حالت مختلف ذکر شده، از نرم-افزار DAVID استفاده شد. تنها عبارات معنادار(05/0 >P ) مربوط به مراحل بیولوژیکی در نظر گرفته شد. سپس توالی پروموتری این ژن‌ها جهت شناسایی فاکتورهای رونویسی کاندید درگیر در این مکانسیم استخراج شد. نتایج تجزیه و تحلیل پروموتری با استفاده از نرم‌افزار Genomatix منجر به شناسایی 24 فاکتور رونویسی کاندید جدید احتمالی مؤثر در مراحل تنظیمی شروع شیردهی گردید. افزون بر این، برای ترسیم شبکه‌های ژنی مرتبط با فاکتورهای رونویسی شناسایی شده در شروع شیردهی از نرم افزار STRING استفاده شد. با توجه نتایج بدست آمده از این پژوهش، 24 فاکتور رونویسی جدید شناسایی شدند که دارای پتانسیل مناسبی برای بررسی بیشتر در سطح آزمایشگاهی می-باشند و می‌توانند اطلاعات جدیدی را در درک بهتر شبکه‌ی تنظیمی مؤثر در شروع شیردهی در بافت پستان گاو شیری فراهم کنند.
محمدرضا زبده؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ بهروز بهرام نژاد
چکیده
به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) از 16 رقم گندم ایران قبل و بعد از فرآوری در دو آزمایش استفاده شد. در آزمایش اول تعداد 330 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس (سن 10-7 روزگی) و در آزمایش دوم تعداد 198 قطعه (سن 24-21 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. اندازه‌گیری AMEn به روش جمع آوری فضولات و با استفاده از نشانگر ...
بیشتر
به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) از 16 رقم گندم ایران قبل و بعد از فرآوری در دو آزمایش استفاده شد. در آزمایش اول تعداد 330 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس (سن 10-7 روزگی) و در آزمایش دوم تعداد 198 قطعه (سن 24-21 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. اندازه‌گیری AMEn به روش جمع آوری فضولات و با استفاده از نشانگر در دو سن 10 و 24 روزگی انجام شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، میانگین نسبت بهبود قبل و بعد تخمیر ترکیبات شیمیایی 16 رقم گندم شامل ماده خشک، پروتئین خام، الیاف خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، نشاسته، کربوهیدرات های غیر نشاسته ای کل، محلول، نامحلول، چربی خام، خاکستر، ترکیب غیر فیبری و عصاره عاری از ازت به ترتیب 48/2+، 61/0+، 79/0+، 09/0+، 10/5-، 97/12-، 50/2-، 38/0-، 12/2-، 41/0-، 79/0+، 11/4+ و 73/0+ درصد به دست آمد. میانگین AMEn ارقام گندم‌های تخمیر نشده در دو سن 10 و 24 روزگی بر حسب as fed به ترتیب برابر 2560 و 2944 کیلوکالری در کیلوگرم و برای ارقام گندم‌های تخمیر شده به ترتیب برابر 2770 و 3141 کیلوکالری در کیلوگرم به دست آمد. نتایج آنالیز نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ AMEn چه قبل از تخمیر و چه بعد از تخمیر و همچنین بین AMEn در سن 10 و 24 روزگی اختلاف معنی دار وجود دارد (01/0 > P) و در اثر فرآوری و همچنین افزایش سن جوجه‌ها، میزان AMEn افزایش می‌یابد.
مهدیه ملائی نژاد؛ امیدعلی اسماعیلی پور؛ روح الله میرمحمودی؛ مژگان مظهری
چکیده
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر پونهکوهی و دارچین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجههای گوشتی تحت تنشگرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس با پنج تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل: 1) جیره (شاهد) 2) جیره پایه + 25/0 درصد پونهکوهی 3) جیره پایه + 5/0 درصد پونهکوهی 4) جیره پایه ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر پونهکوهی و دارچین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجههای گوشتی تحت تنشگرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس با پنج تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل: 1) جیره (شاهد) 2) جیره پایه + 25/0 درصد پونهکوهی 3) جیره پایه + 5/0 درصد پونهکوهی 4) جیره پایه + 25/0 درصد دارچین 5) جیره پایه + 5/0 درصد دارچین بودند. جوجه‌ها تا 25 روزگی با جیره یکسان تغذیه شدند. از سن 25 روزگی جوجه‌ها با تیمارهای غذایی تغذیه شده و تحت تنش گرمایی متناوب (روزانه 8 ساعت در دمای 2 ±0C 34 ) قرار گرفتند. با افزودن پودر پونهکوهی و دارچین در جیره جوجههای گوشتی خوراک مصرفی در دوره آزمایشی تحت تأثیر قرار نگرفت (05/0<P). پودر پونهکوهی و دارچین باعث افزایش وزن و کاهش تأثیر ضریب تبدیل خوراک نسبت به گروه شاهد شدند (01/0>P). در مقایسه با تیمار شاهد، جوجههای تغذیه شده با تیمارهای حاوی 5/0 درصد پونهکوهی و 25/0درصد و 5/0 درصد دارچین به ترتیب اضافه وزن روزانه بالاتر و بهبود در تأثیر ضریب تبدیل خوراک را نشان دادند. افزودن 5/0 درصد پونهکوهی در جیره به‌طور معنیداری باعث افزایش آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به میزان 74 درصد نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن 5/0 درصد پودر پونهکوهی و دارچین به جیره جوجه های گوشتی می‌تواند منجر به بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی شده و تا اندازهای اثرات منفی تنشگرمایی را کاهش دهد.
صالح طباطبائی وکیلی؛ رقیه زیدی؛ مرتضی مموئی؛ خلیل میرزاده
چکیده
گلوتامین یک اسیدآمینه با خاصیت آنتی‌اکسیدانی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف گلوتامین بر خصوصیات منی قوچ عربی تحت شرایط مایع بود. اسپرمگیری از 8 رأس قوچ عربی به طور هفتگی برای 8 هفته انجام و منی آنها با هم مخلوط شد. منی مخلوط و رقیق شده به 5 قسمت تقسیم و سطوح گلوتامین (صفر یا شاهد، 25، 50، 75 و 100 میلی‌مول) را دریافت ...
بیشتر
گلوتامین یک اسیدآمینه با خاصیت آنتی‌اکسیدانی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف گلوتامین بر خصوصیات منی قوچ عربی تحت شرایط مایع بود. اسپرمگیری از 8 رأس قوچ عربی به طور هفتگی برای 8 هفته انجام و منی آنها با هم مخلوط شد. منی مخلوط و رقیق شده به 5 قسمت تقسیم و سطوح گلوتامین (صفر یا شاهد، 25، 50، 75 و 100 میلی‌مول) را دریافت نمودند. در شرایط نگهداری بصورت مایع تحت دمایC °5 و در زمان‌های مختلف (یک، 24، 48، 72 و 96 ساعت)، فراسنجه‌های کیفی منی مورد بررسی قرار گرفت. سطوح گلوتامین تأثیری بر کیفیت منی در ساعت اول نگهداری نداشت (05/0<P). تحرک اسپرم طی 24 و 48 ساعت از ذخیره تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما زندهمانی اسپرم در تیمار شاهد کمتر از تیمار حاوی 25 میلی مول گلوتامین بود (05/0>P). پس از 72 ساعت، کمترین میزان تحرک و زندهمانی اسپرم (بجز گلوتامین 100) مربوط به تیمار شاهد بود. بعد از 96 ساعت، فقط اسپرم های حاوی 25 و 50 میلی مول گلوتامین نسبت به تیمار شاهد تحرک و زندهمانی بالاتری داشتند (05/0>P). در زمان 24 ساعت، تمام سطوح گلوتامین موجب کاهش میزان ناهنجاری‌های اسپرم شدند. با گذشت زمان، سطوح پایین‌تر گلوتامین (25 و 50) موجب کاهش میزان ناهنجاری‌ها و بهبود سلامت غشای پلاسمایی اسپرم شد (05/0>P). pH منی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<P). بطور کلی، استفاده از گلوتامین بخصوص سطوح 25 و 50 میلی‌مول آن باعث بهبود معنیدار فراسنجه‌های کیفی اسپرم قوچ عربی بدون تأثیر بر pH منی در زمان نگهداری شد.
حسین ایراندوست؛ حمید محمدزاده
چکیده
جهت بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب مصرفی دام و طیور در استان اصفهان، در تیر ماه سال 1393 از تعداد 114 حلقه چاه از شهرستانهای مختلف استان اصفهان نمونه برداری شد. به طور متوسط غلظت مواد جامد محلول (TDS) در کل استان برابر با 1/876 میلی‌گرم در لیتر و متوسط هدایت الکتریکی (EC) آن 8/1373 میکروموس بر سانتیمتر بود که وضعیت مطلوبی را نشان داد. کمترین غلظت ...
بیشتر
جهت بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب مصرفی دام و طیور در استان اصفهان، در تیر ماه سال 1393 از تعداد 114 حلقه چاه از شهرستانهای مختلف استان اصفهان نمونه برداری شد. به طور متوسط غلظت مواد جامد محلول (TDS) در کل استان برابر با 1/876 میلی‌گرم در لیتر و متوسط هدایت الکتریکی (EC) آن 8/1373 میکروموس بر سانتیمتر بود که وضعیت مطلوبی را نشان داد. کمترین غلظت TDS و EC در آب شهرستانهای سمیرم، فریدن و زرین‌شهر و بیشترین میزان آنها مربوط به شهرستان نائین بود (05/0>P). غلظت سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سختی، سولفات، نیترات و نیتریت در آبهای استان پائین‌تر از حداکثر مقدار استاندارد بودند. سمیرم و نائین به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار کلسیم، منیزیم و سختی آب را داشتند (05/0>P). غلظت نیترات در آب شهرستان نجف آباد از بقیه شهرستان‌ها بالاتر بود (05/0>P). سختی کل همبستگی مثبتی با غلظت کلسیم، منیزیم، نمک‌های سولفاته، TDS و EC آب داشت. میزان TDS و EC آب همبستگی بسیار بالای مثبتی با غلظت سدیم و نمک‌های سولفاته و همبستگی متوسطی با غلظت کلسیم و منیزیم آب داشتند. نتایج نشان داد که اختلاف زیادی بین مناطق مختلف استان اصفهان در کیفیت آب وجود داشته اما آبهای استان به طور میانگین کیفیت قابل قبولی جهت شرب دام و طیور دارند. شهرستان سمیرم و شهرستان نائین به ترتیب بهترین و نامناسب ترین کیفیت آب شرب دام و طیور را به خود اختصاص دادند. غلظت برخی مواد شیمیایی آب مانند TDS، EC، سدیم و سولفات باید همواره در این استان مورد آزمون واقع شود.
ایوب عزیزی؛ نادر پاپی؛ افروز شریفی؛ آرش آذرفر؛ علی کیانی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر تعذیه سطوح صفر (شاهد)، 50 و 100 گرم خیساب مایع ذرت در کیلوگرم ماده خشک جیره) بر فعالیت آنزیم‌های هیدرولیتیک شکمبه شامل کربوکسی متیل سلولاز، میکروکریستالین سلولاز، فعالیت تجزیه کاغذ صافی، آلفا آمیلاز و پروتئاز در بخش‌های مختلف شیرابه شکمبه (شامل بخش جامد، خارج سلولی و درون سلولی) و ابقای نیتروژن انجام گرفت. ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر تعذیه سطوح صفر (شاهد)، 50 و 100 گرم خیساب مایع ذرت در کیلوگرم ماده خشک جیره) بر فعالیت آنزیم‌های هیدرولیتیک شکمبه شامل کربوکسی متیل سلولاز، میکروکریستالین سلولاز، فعالیت تجزیه کاغذ صافی، آلفا آمیلاز و پروتئاز در بخش‌های مختلف شیرابه شکمبه (شامل بخش جامد، خارج سلولی و درون سلولی) و ابقای نیتروژن انجام گرفت. از 27 رأس بره نر مغانی در قالب طرح کاملاً تصادفی و 9 رأس بره در هر تیمار استفاده گردید. فعالیت کربوکسی متیل سلولاز در بخش جامد، خارج سلولی و کل (مجموع هر سه بخش جامد، خارج سلولی و داخل سلولی) شیرابه با افزایش میزان خیساب ذرت در جیره به طور خطی کاهش یافت (05/0>P). با افزایش میزان خیساب ذرت فعالیت آنزیمی میکروکریستالین سلولاز و فعالیت آنزیم‌های تجزیه کننده کاغذ صافی در بخش جامد و کل شیرابه شکمبه کاهش یافت (05/0>P). فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در همه بخش‌های شیرابه شکمبه تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). فعالیت آنزیم پروتئاز در بخش‌های شیرابه شکمبه به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). همه دام‌ها در توازن مثبت نیتروژن بودند، اما با افزایش میزان خیساب مایع ذرت در جیره ابقاء نیتروژن به طور خطی کاهش نشان داد (05/0>P). در کل، استفاده از خیساب ذرت در جیره سبب کاهش فعالیت آنزیم‌های فیبرولایتیک شکمبه و ابقاء نیتروژن و افزایش فعالیت پروتئاز شد. هرچند، تحلیل اقتصادی داده‌های عملکردی نشان داد که استفاده از این پسماند تا سطح 5 درصد ماده خشک جیره، با کاهش دادن هزینه تمام شده جیره مصرفی کاهش عملکرد رشد دام‌ها را توجیه می‌نماید.
میلاد منافی؛ مهدی هدایتی؛ سعید خلجی؛ فاطمه محبی
چکیده
این مطالعه با هدف مقایسه جیرههای حاوی مکمل محرک رشد گیاهی با آنتیبیوتیک فلاوومایسین بر روی 180 قطعه بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار در 3 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 12 قطعه بلدرچین در هر تکرار با روش تغذیه آزاد، از 37 تا 42 هفتگی انجام پذیرفت. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از: گروه شاهد (با جیره پایه)، گروه دوم با جیره پایه به همراه 05/0 درصد آنتیبیوتیک ...
بیشتر
این مطالعه با هدف مقایسه جیرههای حاوی مکمل محرک رشد گیاهی با آنتیبیوتیک فلاوومایسین بر روی 180 قطعه بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار در 3 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 12 قطعه بلدرچین در هر تکرار با روش تغذیه آزاد، از 37 تا 42 هفتگی انجام پذیرفت. گروه‌های آزمایشی عبارت بودند از: گروه شاهد (با جیره پایه)، گروه دوم با جیره پایه به همراه 05/0 درصد آنتیبیوتیک فلاوومایسین و گروه سوم با 1/0 درصد جیره محرک رشد گیاهی. نتایج نشان داد که مصرف این مکمل گیاهی در کاهش مصرف خوراک، بهبود ضریب تبدیل خوراک و افزایش وزن تخم با گروه شاهد و آنتی بیوتیک محرک رشد دارای تفاوت معنیداری بوده است (05/0P≤). همچنین در افزایش میزان لیپوپروتئین با چگالی زیاد، کاهش میزان تریگلیسرید، کاهش آنزیم‌های کبدی در سرم خون، کاهش جمعیت میکروبی روده کور، افزایش ارتفاع ویلی روده و بهبود شاخص روده‌ایی در گروه آزمایشی سوم نسبت به دو گروه آزمایشی دیگر تفاوت معنیداری مشاهده شده است (05/0P≤). در نتیجه، بر اساس یافته‌های این مطالعه می‌توان بیان نمود که مصرف این نوع ترکیبات گیاهی با عنوان محرک گیاهی در بهبود عملکرد، سلامت دستگاه گوارش و بهبود خصوصیات بیوشیمیایی خون بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار مؤثر بوده و می‌تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد پیشنهاد داده شود.
محمود وطن خواه؛ مرتضی کیخاصابر؛ مختارعلی عباسی؛ حسن بانه؛ سعید اسماعیل خانیان
چکیده
به منظور بررسی عملکرد تولیدی گاوداری های سنتی کوچک از رکوردهای تعداد 429 واحد گاوداری در 44 روستای شهرستان زابل شامل 1728 راس گاو مولد طی بهار 1394 تا بهار 1395 استفاده شده است. متوسط کل شیر تولیدی و فروخته شده روزانه هر واحد به ترتیب 66/13 و 82/7 کیلوگرم و متوسط تولید شیر روزانه هر راس گاو 24/7 کیلوگرم بود. میانگین کل عملکرد صفات تولید مثلی و تلفات ...
بیشتر
به منظور بررسی عملکرد تولیدی گاوداری های سنتی کوچک از رکوردهای تعداد 429 واحد گاوداری در 44 روستای شهرستان زابل شامل 1728 راس گاو مولد طی بهار 1394 تا بهار 1395 استفاده شده است. متوسط کل شیر تولیدی و فروخته شده روزانه هر واحد به ترتیب 66/13 و 82/7 کیلوگرم و متوسط تولید شیر روزانه هر راس گاو 24/7 کیلوگرم بود. میانگین کل عملکرد صفات تولید مثلی و تلفات به صورت 71/28 ماه برای سن در اولین گوساله زائی، 17/14 ماه برای فاصله گوساله زائی، 66/232 روز برای طول دوره شیردهی، 76/7% برای تلفات گوساله ها تا سن یک سالگی و 35/1% برای تلفات گاو بالغ بودند. میانگین خوراک مصرفی روزانه هر راس گاو 36/13 کیلوگرم با نسبت کنسانتره 33/29 درصد برآورد شد. میانگین کل هزینه خوراک روزانه هر راس گاو و درآمد حاصل از فروش شیر روزانه هر واحد به ترتیب 83 و 90 هزار ریال و ارزش شیر تولیدی به هزینه خوراک روزانه هر گاو، نسبت خوراک مصرفی به متوسط تولید شیر روزانه و نسبت قیمت شیر به هزینه هر واحد خوراک نیز به ترتیب 48/95%، 20/2 و 97/1 بدست آمد. میانگین اندازه کل گله 76/8 راس بترتیب شامل 57/30% گاو شیرده،20/16% گاو خشک، 95/11% گوساله ماده شیرخوار، 79/11% گوساله نر شیرخوار، 18/10% گوساله نر در حال رشد، 03/10% گوساله ماده در حال رشد، 76/5% گاو نر بالغ و 52/3% تلیسه آبستن بود. برای اغلب صفات مورد بررسی تنوع قابل ملاحظه ای بین فصول، نژاد، سیستم پرورش و اندازه گله های مختلف مشاهده شد.
رحمان حاجی علیزاده ولیلو؛ آرش جوانمرد؛ نادر اسدزاده
چکیده
برای ارزیابی ارتباط بین چندشکلی پنج جایگاه ریزماهواره واقع بر کروموزم شماره شش با صفت چندقلوزایی بز نژاد کشمیر، تعداد 65 رأس بز ماده به‌طور تصادفی از گله 600 رأسی انتخاب و عواملی همچون اطلاعات شجره، اثرات ثابت رکورد‌برداری شده همچون سن مادر، تعداد شکم زایش به همراه تعداد فرزند در هر زایش،اطلاعات تغذیه‌ای و اطلاعات آزمایشات فیزیولوژی ...
بیشتر
برای ارزیابی ارتباط بین چندشکلی پنج جایگاه ریزماهواره واقع بر کروموزم شماره شش با صفت چندقلوزایی بز نژاد کشمیر، تعداد 65 رأس بز ماده به‌طور تصادفی از گله 600 رأسی انتخاب و عواملی همچون اطلاعات شجره، اثرات ثابت رکورد‌برداری شده همچون سن مادر، تعداد شکم زایش به همراه تعداد فرزند در هر زایش،اطلاعات تغذیه‌ای و اطلاعات آزمایشات فیزیولوژی تولیدمثل مانند سابقه استفاده از هورمون، به‌همراه صفت هدف چندقلوزایی ثبت شد. خون‌گیری از ورید وداجی و استخراج DNA انجام شد. برنامه تکثیر انفرادی جایگاه‌ها در روی ژل اکریلامید الکتروفورز و تجزیه و تحلیل شد. وجود چندشکلی در چهار جایگاه را تأیید کرد و جایگاه BM4621 الگوی مونومورف را نشان داد. رابطهی آماری چند شکلی جایگاه‌های مورد مطالعه با صفت تعداد نتاج در اولین سال زایش معنیدار بود (01/0>p). میانگین تعداد بزغالهی متولد شده از بزهای حاوی ژنوتیپهای 180/180و180/188 برای جایگاه BM1329، ژنوتیپهای 112/110 و 112/112برای جایگاه OarAE101 ، ژنوتیپهای 108/106 و 108/108برای جایگاه BMP143 و در نهایت ژنوتیپ 200/200 برای جایگاه BMP143 بالاتر از سایر ژنوتیپهای بود (01/0>p). روابط آماری معنیدار شناسایی شده در این مطالعه می‌تواند به منظور بهبود راندمان تولیدمثلی بر مبنای انتخاب به کمک نشانگر و همچنین در فرایند غربال‌گری برای شناسایی بزهای ماده چندقلوزا به کار گرفته شود.
