نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• شادیه اسعدی ¹
• سیدعلی میرقلنج ²
• محسن دانشیار ³
• علی هاشمی ⁴
• سینا پیوستگان ⁵
• حامد خلیل وندی بهروزیار ⁶

¹ دانشجوی دکتری تخصصی تغذیه طیور، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران،

² دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

³ گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه

⁴ گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

⁵ استادیار گروه علوم دامی دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه ارومیه

⁶ گروه علوم دامی دانشگاه ارومیه

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مکمل سازی جلبک اسپیرولینا در جیره‌های حاوی سطوح مختلف روغن ماهی بر عملکرد، پارامترهای آنتی‌اکسیدانی خون و کبد و فراسنجه‌های لیپیدی سرم در مرغ‌های تخم‌گذار انجام شد. بدین منظور از تعداد 288 قطعه مرغ تخم‌گذار (Hy-line-W36، سن 70 هفتگی) در قالب طرح فاکتوریل 2 × 3 ، با 6 تکرار و 8 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌های حاوی 3 سطح روغن ماهی (صفر، 5/1 و 3 درصد جیره) و 2 سطح ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس (صفر و 5 گرم در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که مرغ‌های تیمار 5/1 و 3 درصد روغن ماهی و 5 گرم اسپیرولینا بیشترین وزن و توده تخم‌مرغ را داشتند که به‌طور معنی‌دار از تیمار شاهد بیشتر بود (05/0>P). جیره‌های حاوی 3 درصد روغن ماهی باعث کاهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز کبد و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل سرم شدند که استفاده از 5 گرم اسپیرولینا پارمترهای مذکور را افزایش داد (05/0>P). اثر متقابل اسپیرولینا و روغن ماهی اثرات هم‌افزایی بر غلظت تری‌گلیسرید و LDL داشتند و سطح 5/1 و 3 درصد روغن ماهی همراه با 5 گرم اسپیرولینا غلظت تری‌گلیسرید و LDL را به طور معنی‌دار کاهش دادند. به‌طور کلی، براساس نتایج بدست آمده استفاده از 5/1 و 3 درصد روغن ماهی در تغذیه مرغ‌های تخم‌گذار به منظور بهبود عملکرد حیوان ضمن کاهش فراسنجه‌های لیپیدی سرم توصیه می‌شود اما برای جلوگیری از اکسیداسیون لیپیدی استفاده از اسپیرولینا به عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی ضرورت دارد.

کلیدواژه‌ها

• اسپیرولینا
• روغن ماهی
• کبد
• مالون‌دی‌آلدئید
• مرغ تخم‌گذار

موضوعات

• تغذیه دام و طیور