احمد خیاط؛ حسن فضائلی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
به منظور بررسی تأثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون برّه‌های پرواری، از 72 رأس برّه ی نر عربی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 5/7 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون برّه‌های پرواری، از 72 رأس برّه ی نر عربی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 5/7 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم یکسان بود. جیره های غذایی به شکل کاملاً مخلوط تهیه شد و تا حد اشتها دو بار در روز به برّه‌ها تغذیه گردید. نتایج نشان داد که بیش ترین و کم ترین افزایش وزن روزانه به ترتیب مربوط به برّه‌های تغذیه شده با سطوح صفر و 5/1 درصد اوره بود (05/0P< ). استفاده از سطوح مختلف ملاس اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه ی برّه‌ها نداشت. اثر متقابل اوره و ملاس تأثیری بر افزایش وزن روزانه ی برّه‌ها نداشت، امّا ماده ی خشک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک، تحت تأثیر سطوح مختلف اوره یا ملاس، و اثر متقابل آنها قرار گرفت (05/0P< ). بیش ترین و کم ترین غلظت نیتروژن اوره ای خون برّه‌ها به ترتیب مربوط به جیره های غذایی حاوی 5/1 و 5/0 درصد اوره و به ترتیب 42/29 و 78/26 میلی گرم در دسی لیتربود (05/0 P<). غلظت نیتروژن اوره ای خون تحت تأثیر ملاس قرار نگرفت، امّا اثر متقابل اوره و ملاس، نیتروژن اوره ای خون را تحت تأثیر قرار داد (05/0 P<). به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده چنین می توان دریافت که با استفاده از5/1 درصد اوره به همراه 5/7 درصد ملاس در جیره ی برّه‌های پرواری می توان، هزینه ی خوراک مصرفی برای هرکیلوگرم افزایش وزن زنده را کاهش داد.
یوسف روزبهان؛ جواد رضائی؛ حسن فضائلی؛ مجتبی زاهدی‌فر؛ قاسم مقصودی نژاد
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر جایگزینی سیلاژ ذرت (CS) با سیلاژ تاج‌خروس (AS) بر افزایش وزن، تخمیر شکمبه و فراسنجه‌های خون دام، تعداد 50 رأس بره نر مغانی با میانگین وزنی 9/1±28 کیلوگرم به مدت 98 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. پنج جیره آزمایشی هم‌انرژی و هم‌پروتئین بر اساس نیازهای غذایی دام تنظیم شدند که در آنها سیلاژ ذرت ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر جایگزینی سیلاژ ذرت (CS) با سیلاژ تاج‌خروس (AS) بر افزایش وزن، تخمیر شکمبه و فراسنجه‌های خون دام، تعداد 50 رأس بره نر مغانی با میانگین وزنی 9/1±28 کیلوگرم به مدت 98 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. پنج جیره آزمایشی هم‌انرژی و هم‌پروتئین بر اساس نیازهای غذایی دام تنظیم شدند که در آنها سیلاژ ذرت با سطوح مختلف سیلاژ تاج‌خروس (بهترتیب سطوح 0، 75، 150، 225 و 300 گرم در کیلوگرم ماده خشک) جایگزین گردید. خوراکدهی به صورت آزاد و در قالب جیره کاملاً مخلوط دو بار در روز انجام شد. با جایگزین نمودن سیلاژ ذرت با سیلاژ تاج‌خروس، مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن، نسبت مولی بوتیرات در شکمبه افزایش، اما نسبت مولی ایزووالرات شکمبه، و غلظت تریگلیسریدهای خون کاهش یافت (05/0P<). نسبتهای مولی استات، پروپیونات، ایزوبوتیرات، والرات و pH شکمبه، غلظت گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، کراتینین، کلسیم، فسفر، منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر خون در بین تیمارهای آزمایشی یکسان بود. در مجموع، جایگزینی سیلاژ ذرت با سیلاژ تاج‌خروس تا سطح 300 گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره، برای بره پرواری مغانی بدون آن که اثر منفی بر رشد دام و فراسنجه‌های شیمیایی خون داشته باشد، امکانپذیر بود
