محمد اسدی؛ امیرداور فروزنده شهرکی؛ مهدی بهرامی یکدانگی؛ داوود اکبری؛ الهام کاظمی اسفه
چکیده
در این مطالعه از 200 راس گاو شیری نژاد هلشتاین در 4 بهاربند فری استال در قالب یک طرح کاملاً تصادفی استفاده گردید. تعداد 60 راس (30 راس از هر گروه) دام‌های انتخاب شده با ویژگی‌های یکسان (فاصله از زایش 15 ± 180، میانگین تولید شیر 5 ± 49، میانگین دفعات زایش 5/0± 95/2) جهت انجام نمونه‌گیری خون و شیر مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
در این مطالعه از 200 راس گاو شیری نژاد هلشتاین در 4 بهاربند فری استال در قالب یک طرح کاملاً تصادفی استفاده گردید. تعداد 60 راس (30 راس از هر گروه) دام‌های انتخاب شده با ویژگی‌های یکسان (فاصله از زایش 15 ± 180، میانگین تولید شیر 5 ± 49، میانگین دفعات زایش 5/0± 95/2) جهت انجام نمونه‌گیری خون و شیر مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد بر پایه سیلاژ ذرت و جیره آزمایشی (جایگزینی 5 درصد از سیلاژ ذرت با سیلاژ قصیل جو بر اساس ماده خشک) می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که در صورت جایگزینی سیلاژ قصیل جو در سطح 5 درصد (ماده خشک) با سیلاژ ذرت به طوری که سایر مواد مغذی در جیره تغییرات محسوسی نداشته باشند، تأثیر معنی‌داری بر تولید و ترکیبات شیر نداشت ولی باعث کاهش معنی‌دار (05/0 p<) مصرف خوراک در گروه آزمایشی که سیلاژ قصیل جو دریافت کرده بودند شد. علاوه بر این جیره‌های آزمایشی باعث افزایش معنی‌دار نیتروژن اورهای خون در مقایسه با جیره شاهد شدند. جایگزین کردن سیلاژ قصیل جو در سطح 5 درصد با سیلاژ ذرت همچنین باعث افزایش معنی‌دار درصد اسیدپروپیونیک مایع شکمبه شد و بر سایر فراسنجه‌های شکمبه‌ای تأثیر نداشت. سیلاژ قصیل جو همچنین باعث افزایش گوارش‌پذیری ظاهری ماده خشک، پروتئین و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که جایگزین کردن سیلاژ قصیل جو با سیلاژ ذرت تأثیر منفی بر عملکرد تولیدی نداشت.
مهسا هدایتی سیچانی؛ امیر داور فروزنده؛ پیروز شاکری
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف یک بیوچار معدنی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی جیره و فراسنجه‌های خونی گوساله‌های هلشتاین انجام شد. برای این منظور از 27 رأس گوساله‌ی ماده هلشتاین از شیر گرفته شده با میانگین وزن اولیه 45/9±663/67 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 9 تکرار به مدت 49 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف یک بیوچار معدنی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی جیره و فراسنجه‌های خونی گوساله‌های هلشتاین انجام شد. برای این منظور از 27 رأس گوساله‌ی ماده هلشتاین از شیر گرفته شده با میانگین وزن اولیه 45/9±663/67 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 9 تکرار به مدت 49 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی حاوی 83/32 درصد علوفه و 17/67 درصد کنسانتره بودند و کنسانتره مورد استفاده در جیره 1 (شاهد)، 2 و 3 به‌ترتیب حاوی صفر، 35/0 و 70/0 درصد بیوچار معدنی بود. مصرف خوراک روزانه و افزایش وزن در پایان هر هفته از آزمایش اندازه‌گیری شد. غلظت برخی از فراسنجه‌های خون در روز 48 آزمایش تعیین شد. نتایج نشان داد که کل افزایش وزن گوساله‌ها در دوره آزمایش، وزن بدن گوساله‌ها در پایان آزمایش و افزایش وزن روزانه گوساله‌ها در طول دوره آزمایش تحت جیره‌ها قرار نگرفت. میانگین مصرف خوراک روزانه گوساله‌ها در کل دوره در گروه‌های آزمایشی یکسان بود (37/0=P). قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) در جیره‌های حاوی بیوچار در مقایسه با جیره شاهد بیشتر بود (01/0>P). همچنین افزودن بیوچار به جیره گوساله‌ها تأثیری بر غلظت نیتروژن اورهای، پروتئین کل، تری گلیسیرید و لیپوپروتئین‌های با چگالی کم در خون نداشت. به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از بیوچار معدنی مذکور در جیره گوساله‌ها سبب بهبود بازده تبدیل خوراک، افزایش قابلیت هضم و کاهش کلسترول خون گوساله‌ها گردید.
محمد رضا اسعدی؛ امیر داور فروزنده؛ پیروز شاکری
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از علوفه یونجه، بی‌کربنات سدیم و استفاده توام آن‌ها در جیره آغازین گوساله‌های شیرخوار بر عملکرد رشد، برخی از متابولیت‌های خون، قابلیت هضم جیره، امتیاز مدفوع و اندازه‌های بدنی گوساله‌ها انجام شد. به این منظور 40 رأس گوساله هلشتاین با میانگین وزن 2/2±6/42 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از علوفه یونجه، بی‌کربنات سدیم و استفاده توام آن‌ها در جیره آغازین گوساله‌های شیرخوار بر عملکرد رشد، برخی از متابولیت‌های خون، قابلیت هضم جیره، امتیاز مدفوع و اندازه‌های بدنی گوساله‌ها انجام شد. به این منظور 40 رأس گوساله هلشتاین با میانگین وزن 2/2±6/42 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 10 تکرار استفاده شد. گوساله‌ها پس از وزن‌کشی در 10 روزگی به مدت 60 روز به‌طور تصادفی با یکی از 4 جیره آزمایشی شامل: 1) جیره آغازین (شاهد) 2) جیره آغازین+15درصد یونجه 3) جیره آغازین+1درصد بی‌کربنات سدیم 4) جیره آغازین+15درصد یونجه+1درصد بی‌کربنات سدیم تغذیه شدند. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه و وزن نهایی گوساله‌ها با جیره حاوی یونجه + بی‌کربنات سدیم کمتر از سایر گروه‌ها بود (02/0>P)، با‌وجودی‌که مصرف خوراک آغازین روزانه جیره‌های آزمایشی یکسان بود. کمترین راندمان تبدیل خوراک با جیره حاوی یونجه بود که با جیره حاوی یونجه + بی‌کربنات سدیم تفاوت معنی‌داری داشت (05/0>P). امتیاز مدفوع، متابولیت‌های خون در روزهای 35 و 65 آزمایش، اندازه‌های بدن در روزهای 10 و 65 آزمایش تحت تاثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت هضم ماده خشک در جیره‌های حاوی یونجه کمتر از جیره شاهد بود (02/0=P)، در حالی که قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام و دیواره سلولی تحت تاثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت. بر اساس نتایج این آزمایش استفاده از یونجه در سطح 15 درصد می‌تواند در بهبود راندمان تبدیل خوراک موثر باشد، اما بی‌کربنات سدیم به‌میزان یک درصد تاثیر مطلوبی بر هیچ‌یک از فراسنجه‌های عملکردی نداشت.
