تغذیه دام و طیور
سهیل یوسفی؛ منصور رضائی؛ محمد کاظمی فرد؛ بهرام شهره
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی افزودن آنزیم و پروبیوتیک در جیره حاوی سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم-کنجاله سویا انجام شد. این آزمایش با 8 تیمار و 5 تکرار و با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس- ۳۰۸ در ۲۴ روز انجام شد. تیمارها ...
بیشتر
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی افزودن آنزیم و پروبیوتیک در جیره حاوی سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم-کنجاله سویا انجام شد. این آزمایش با 8 تیمار و 5 تکرار و با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس- ۳۰۸ در ۲۴ روز انجام شد. تیمارها شامل جیره با و بدون افزودن مولتی آنزیم ناتوزیم p (صفر و۵۰۰ گرم در تن) با و بدون افزودن پروبیوتیک لاکتوفید (صفر و 200 گرم در تن) و دو سطح انرژی قابل متابولیسم (2850 و 3100 کیلوکالری در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با آزمایش فاکتوریل2×2×2 انجام شد. افزایش سطح انرژی جیره به ۳۱۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم سبب بهبود مصرف خوراک، افزایش وزن در کل دوره آزمایش شد (05/0>P). افزودن پروبیوتیک و مولتی‌آنزیم سبب افزایش ارتفاع و عرض پرز، کاهش عمق کریپت و افزایش نسبت ارتفاع به عمق کریپت در دئودنوم روده جوجه ها در ۲۴سن روزگی شد (05/0>P). افزودن پروبیوتیک سبب افزایش جمعیت لاکتوباسیل و کاهش کلی فرم شد (05/0>P).افزایش سطح انرژی جیره به ۳۱۰۰ کیلوکاری بر کیلوگرم سبب افزایش جمعیت باکتری ها (لاکتوباسل، کلی فرم و کل باکتری‌ها) شد (05/0>P). اثر متقابل مولتی‌آنزیم، پروبیوتیک و انرژی بر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش اثر معنی دار نداشت (05/0P>). بطور کلی افزودن آنزیم و پروبیوتیک به جیره با 3100 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم سبب افزایش مصرف خوراک و بهبود جمعیت میکروبی مفید شد.
مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد؛ مهدی امیر صادقی؛ مجید افشار
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثر منبع و سطح استفاده از عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد رشد سویه تجاری جوجه گوشتی کاب 500 با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجه‌ها در طول دوره پرورش در شرایط یکسان نگهداری شدند. جهت انتخاب بهترین تیمار و تصمیم‌گیری در مورد منبع و سطح عناصر منگنز، روی ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثر منبع و سطح استفاده از عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد رشد سویه تجاری جوجه گوشتی کاب 500 با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجه‌ها در طول دوره پرورش در شرایط یکسان نگهداری شدند. جهت انتخاب بهترین تیمار و تصمیم‌گیری در مورد منبع و سطح عناصر منگنز، روی و مس از روش مدیریت تصمیم‌گیری چند شاخصی استفاده شد. بر اساس رتبهبندی بدست آمده، تیمار حاوی عناصر منگنز، روی و مس به شکل آلی با منشا داخلی و تامین 100 درصد نیاز، دارای بالاترین نمرات در مقایسه با سایر گروهها بود. تیمار دارای عناصر منگنز، روی و مس به فرم آلی خارجی و 50 درصد نیاز و تیمار شاهد منفی، ضعیفترین عملکرد را نشان دادند. براساس نتایج حاصل میتوان استفاده از فرم آلی داخلی عناصر منگنز، روی و مس را به عنوان راهکاری جهت تامین نیاز جوجه‌های گوشتی به‌منظور افزایش عملکرد رشد و کاهش نیاز به واردات این عناصر به شکل آلی خارجی، توصیه نمود.
حسن نبی پور افروزی؛ نورمحمد تربتی نژاد؛ محمود شمس شرق؛ منصور رضائی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله گلوتن ذرت ( 4 و 8 درصد) بدون فرآوری و فرآوری شده با آنزیم پروتئاز (mg/L300)، در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×2 با یک جیره شاهد بر عملکرد، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه‌های گوشتی انجام شد. 200 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 با 5 تیمار، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله گلوتن ذرت ( 4 و 8 درصد) بدون فرآوری و فرآوری شده با آنزیم پروتئاز (mg/L300)، در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×2 با یک جیره شاهد بر عملکرد، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه‌های گوشتی انجام شد. 200 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 38 روز پرورش یافتند. طی دوره آزمایش مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اندازه‌گیری شد. در سن 30 و 37 روزگی، جهت بررسی ایمنی و در سن 38 روزگی، جهت تعیین برخی از فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون از ورید بال خون‌گیری به عمل آمده است. در پایان دوره آزمایش از بخش ایلئوم، جمعیت میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که جیره‌های آزمایشی حاوی 4 و 8 درصد کنجاله گلوتن ذرت فرآوری شده با آنزیم پروتئاز در اثرات متقابل و مقایسات مستقل نسبت به شاهد دارای افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی بود (05/0P<)، و همچنین، تیمار حاوی 8 درصد گلوتن ذرت فرآوری شده با آنزیم پروتئاز در اثرات متقابل و مقایسات مستقل سبب افزایش ایمنی، سوپراکسیددیسموتاز و کاهش فلور میکروبی مضر در پایان دوره شد (05/0P<). به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که فرآوری گلوتن ذرت با آنزیم پروتئاز در شرایط آزمایشگاهی و استفاده از آن در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی سبب بهبود عملکرد، ایمنی و کاهش جمعیت میکروبی مضر شد.
