تغذیه دام و طیور
انور آموزمهر؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده؛ رضا میرشکار؛ رضا عبدالهی
چکیده
برای انجام این آزمایش تعداد 450 قطعه نیمچه مادر گوشتی(راس 308)، با 6 تیمار و 5 تکرار و 15 پرنده در هر تکرار در 30 واحد آزمایشی توزیع شدند. آزمایش بهصورت فاکتوریل 2 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 شکل خوراک (آردی، کرامبل و پلت) و 2 سطح غلظت مواد مغذی (جیره استاندارد و جیره رقیقشده به مقدار 90% استاندارد) در دوره رشد (7 تا 19 هفتگی) و دوره پیشتولید ...
بیشتر
برای انجام این آزمایش تعداد 450 قطعه نیمچه مادر گوشتی(راس 308)، با 6 تیمار و 5 تکرار و 15 پرنده در هر تکرار در 30 واحد آزمایشی توزیع شدند. آزمایش بهصورت فاکتوریل 2 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 شکل خوراک (آردی، کرامبل و پلت) و 2 سطح غلظت مواد مغذی (جیره استاندارد و جیره رقیقشده به مقدار 90% استاندارد) در دوره رشد (7 تا 19 هفتگی) و دوره پیشتولید (19 هفتگی تا شوک نوری) انجام شد. نتایج نشان داد در دوره رشد شکل خوراک در جیره رقیقشده تأثیری بر وزن نیمچهها نداشت. در حالیکه استفاده از خوراک پلت در مقایسه با خوراک آردی در جیره استاندارد سبب افزایش معنیدار وزن بدن شد (05/0 P <). در دوره پیشتولید استفاده از خوراکهای پلت و کرامبل در مقایسه با خوراک آردی سبب افزایش معنیدار وزن بدن و رقیقسازی جیره سبب کاهش معنیدار وزن بدن نیمچههای مادر شد (05/0 P <). شکل خوراک و غلظت مواد مغذی تأثیر معنیدار بر ریختشناسی پرزهای ژژنوم نداشتند (05/0 P >). استفاده از خوراک پلت در مقایسه با خوراک آردی سبب افزایش ضخامت بخش کرانیودورسال ضخیم ماهیچههای پشتی سنگدان نیمچهها شد (05/0 P <). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از جیره پلت یا کرامبل حاوی سطوح مواد مغذی توصیه شده کنترل وزن در گلههای مادر گوشتی را به دلیل افزایش وزن بیشتر میتواند با مشکل مواجه کند ولی رقیقسازی جیره به مقدار 90 درصد مقدار مواد مغذی توصیه شده تا حدود زیادی در کنترل وزن موثر است.
تغذیه دام و طیور
بهروز دستار؛ محمد طاهری؛ امید عشایری زاده؛ رضا میرشکار
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر جایگزینی کنجاله کلزای خام یا تخمیری با کنجاله سویا بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ در مرغهای مادر گوشتی بود. کنجاله کلزا برای مدت 30 روز با لاکتوباسیلوس سابتلیس و آسپرژیلوس نایجر تخمیر شد و تعداد 140 قطعه مرغ مادر گوشتی (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×2، شامل دو نوع کنجاله ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر جایگزینی کنجاله کلزای خام یا تخمیری با کنجاله سویا بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ در مرغهای مادر گوشتی بود. کنجاله کلزا برای مدت 30 روز با لاکتوباسیلوس سابتلیس و آسپرژیلوس نایجر تخمیر شد و تعداد 140 قطعه مرغ مادر گوشتی (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×2، شامل دو نوع کنجاله کلزا (خام و تخمیری) و سه سطح جایگزینی با کنجاله سویا (33، 66 و 100%) به همراه یک گروه شاهد (ذرت-سویا) با 5 تکرار به مدت 12 هفته (سه مرحله تولید) انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد مقدار pH وگلوکوزینولاتهای کنجاله کلزا پس از تخمیر میکروبی بهطور معنیداری کاهش یافت (0/05>P). کنجاله کلزای تخمیری در مقایسه با کنجاله کلزای خام تأثیر معنیداری بر وزن بدن، وزن تخممرغ، درصد تولید و ویژگیهای کیفیت پوسته تخممرغ نداشت. اثر سطح کنجاله بر وزن بدن و وزن تخممرغ معنیدار نبود، اما با افزایش سطح کنجاله کلزای خام یا تخمیری در جیره کاهش خطی معنیداری در درصد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ مشاهده شد (0/05>P). درصد تولید تخممرغ در مرغهای تغذیه شده با 100% کنجاله کلزای خام یا تخمیری بهطور معنیداری کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). بر اساس نتایج این آزمایش کنجاله کلزای خام یا تخمیری در سطح بیشتر از 66% جایگزینی با کنجاله سویا در جیره مرغهای مادر گوشتی تأثیر منفی بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ دارد.
کاظم یوسفی کلاریکلائی؛ سید عبداله حسینی؛ مازیار محیطی اصلی؛ حسین یوسفی کلاریکلائی؛ امیر میمندی پور
چکیده
برای انجام این آزمایش از تعداد 140 قطعه مرغ مادر آرین و 20 قطعه خروس در سن 26 هفتگی استفاده شد. آزمایش به روش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایشی و به مدت 40 هفته انجام شد. جیرههای آزمایشی با دو سطح انرژی شامل 2740 (پیشنهادی سویه آرین) و 2540 کیلوکالری در کیلوگرم و دو سطح اسید آمینه لیزین قابل هضم شامل 54/0 و 61/0 درصد تنظیم ...
بیشتر
برای انجام این آزمایش از تعداد 140 قطعه مرغ مادر آرین و 20 قطعه خروس در سن 26 هفتگی استفاده شد. آزمایش به روش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایشی و به مدت 40 هفته انجام شد. جیرههای آزمایشی با دو سطح انرژی شامل 2740 (پیشنهادی سویه آرین) و 2540 کیلوکالری در کیلوگرم و دو سطح اسید آمینه لیزین قابل هضم شامل 54/0 و 61/0 درصد تنظیم شد. سطح انرژی جیره تأثیری بر تولید تخممرغ، وزن تخممرغ و ضریب تبدیل خوراک نداشت، اما مرغهایی که جیره با سطح انرژی پایینتر دریافت کردند افزایش وزن روزانه کمتری داشتند (05/ 0> p). افزایش سطح لیزین جیره سبب افزایش وزن تخم مرغ به میزان 5/1 درصد شد ( 74/62 در مقابل 63/68؛ 05/ 0> p). اما درصد تولید تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه این مرغها تغییری نکرد. جیرههای با سطح انرژی معمول نسبت به جیره با انرژی کمتر درصد جوجه درآوری از کل تخممرغها ( 39/65 در مقابل 40/73؛ 05/0> p) و همچنین از تخم مرغهای بارور ( 27/73 در مقابل 91/ 88؛ 001/0> p) کمتری داشت. همچنین کاهش سطح انرژی جیره سبب افزایش باروری ( 62/50 در مقابل 05/ 80؛ 001/0> p) و افزایش تعداد جوجه درجه یک ( 38/75 در مقابل 26/92؛ 001/0> p) گردید. نتایج نشان میدهد که استفاده از سطح کمتر انرژی و لیزین در جیره دوره تولید مرغ مادر گوشتی سویه آرین سبب بهبود عملکرد تولید مثلی میشود.
