نرگس واسجی؛ سید عبداله حسینی؛ ناهید مژگانی
چکیده
در مطالعه حاضر، قارچهای بومی تولید کننده فیتاز از خاک و دیگر نمونههای محیطی(شامل خاک اطراف ریشه گیاهان تیره لگومینوز، فضولات گاو و بز، بستر مرغ، ورمی کمپوست، خاک معدن فسفر معدنی، آب فاضلاب، گیاهان و میوههای آلوده شده به قارچ و نمونههای قارچی تهیه شده از موسسه رازی(کنترل)، جداسازی وابتدا بر روی محیطسابورو دکستروز آگار به مدت ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، قارچهای بومی تولید کننده فیتاز از خاک و دیگر نمونههای محیطی(شامل خاک اطراف ریشه گیاهان تیره لگومینوز، فضولات گاو و بز، بستر مرغ، ورمی کمپوست، خاک معدن فسفر معدنی، آب فاضلاب، گیاهان و میوههای آلوده شده به قارچ و نمونههای قارچی تهیه شده از موسسه رازی(کنترل)، جداسازی وابتدا بر روی محیطسابورو دکستروز آگار به مدت 5 روز در انکوباتور و در دمای 28 درجه سانتیگراد، گرمخانه گذاری شدند. سپس بهمنظور شناسایی و جداسازی قارچهایی که توانایی تولید آنزیم فیتاز را داشتند، از محیط کشت غربالگری فیتاز (PSM) استفاده گردید. خصوصیات مورفولوژیکی سویههای قارچی با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نمونههایی که تولید هاله شفاف کرده بودند برای سنجش میزان فعالیت آنزیمی فیتاز بر مبنای آزاد شدن یک نانومول فسفر در مدت یک دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس میزان تولید آنزیم و مقدار بیومس تولیدی، تعدادی از گونه ها انتخاب شدند. بهترین محیط غربالگری و حداکثر فعالیت آنزیمی در5/5 pH= و در دمای 30 درجه سانتیگراد ثبت گردید. در پایان برای شناسایی کامل سویههای قارچ، روش توالی یابی با دستگاه ژنتیک آنالایزر مورد استفاده قرار گرفت. قارچهای فوزاریم اگزیسپروم با 11/130 واحد آنزیمی و آسپرژیلوس نایجر با 27/125 واحد آنزیمی با بیشترین مقدار تولید فیتاز شناسایی و محدوده روز پنجم تا هفتم برای مرحله استخراج و خالصسازی به عنوان بهترین زمان معرفی شدند. نتایج حاصل از بررسیهای مورفولوژیکی کاملا منطبق با نتایج شناسایی مولکولی بودند
سمیرا میرشکار؛ محمود شمس شرق؛ بهروز دستار؛ آیدا مظاهری
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کنجاله کنجد مکمل شده با فیتاز بر عملکرد، صفات لاشه و استخوان درشت نی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2، شامل دو سطح آنزیم فیتاز (صفر و 1/0 گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح جایگزینی کنجاله کنجد (صفر، 25 و50 درصد) انجام گرفت. تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی به 6 تیمار آزمایشی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کنجاله کنجد مکمل شده با فیتاز بر عملکرد، صفات لاشه و استخوان درشت نی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2، شامل دو سطح آنزیم فیتاز (صفر و 1/0 گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح جایگزینی کنجاله کنجد (صفر، 25 و50 درصد) انجام گرفت. تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 15 بلدرچین اختصاص داده شد. نتایج نشان داد، سطوح مختلف کنجاله کنجد و آنزیم فیتاز و اثر متقابل آنها بر افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت. درصد کبد در تیمار تغذیه شده با سطح 25 درصد کنجاله کنجد افزایش یافت(p <0/05). وزن، وزن نسبی، حجم، درصد کلسیم و فسفر استخوان درشت نی در بلدرچین های تغذیه شده با سطح 50 درصد کنجاله کنجد به صورت معنی دار بالاتر بود(p <0/05). افزودن آنزیم فیتاز منجر به افزایش درصد طحال، چگالی، درصد خاکستر، درصدکلسیم و فسفر استخوان درشت نی شد(p <0/05). تیمار حاوی 50 درصد کنجاله کنجد مکمل شده با آنزیم فیتاز از درصد ران بیشتری در مقایسه با تیمار فاقد کنجاله کنجد و بدون آنزیم فیتاز برخوردار بود(p <0/05). درصد فسفر استخوان درشت نی، در تیمارهای حاوی 25 و 50 درصد کنجاله کنجد با آنزیم فیتاز نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (p <0/05). بر اساس نتایج این آزمایش می توان از سطح 25 و 50 درصد کنجاله کنجد در جیره بلدرچین ژاپنی، بدون اثر منفی بر عملکرد، صفات لاشه و استخوان درشت نی استفاده نمود.
نسیبه محمدباقری؛ رامین نجفی
چکیده
مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات مکملسازی سرکه، آنزیم فیتاز و اثرات متقابل آنها بر عملکرد، چربیهای خون، سیستم ایمنی و برخی ویژگیهای لاشه جوجههای گوشتی انجام شد. برای این منظور، تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی، با چهار تیمارآزمایشی، پنج تکرار و 12 قطعه جوجه ...
بیشتر
مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات مکملسازی سرکه، آنزیم فیتاز و اثرات متقابل آنها بر عملکرد، چربیهای خون، سیستم ایمنی و برخی ویژگیهای لاشه جوجههای گوشتی انجام شد. برای این منظور، تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی، با چهار تیمارآزمایشی، پنج تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار تا 42 روزگی پرورش داده شدند. جیرههای آزمایشی حاوی سرکه انگور( صفر و 2 درصد) و آنزیم فیتاز (صفر و 500 واحد فعال آنزیم در هر کیلوگرم از جیره) بودند. نتایج نشان دادند که استفاده از سطح دو درصد سرکه در تمامی دورههای آزمایشی منجر به افزایش معنیدار مصرف خوراک و افزایش وزن بدن شد (05/0˂(p. همچنین استفاده از سرکه در دو هفته اول پرورش، ضریب تبدیل خوراک را افزایش داد (05/0˂ (p در حالی که در همین دوره زمانی، آنزیم فیتاز باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (05/0˂.(p سرکه باعث کاهش سطوح کلسترول، تریگلیسرید، LDL و VLDL سرم شد (05/0˂.(p همچنین ترکیب سرکه و آنزیم فیتاز سطح تریگلیسرید و VLDL سرم را کاهش دادند (05/0˂(p در حالی که آنزیم فیتاز به تنهایی تأثیری بر چربیهای خون نداشت (05/0˃.(p سرکه همچنین منجر به افزایش وزن نسبی بورس و طحال شد (05/0˂(p و افزودن آنزیم فیتاز نیز وزن نسبی بورس را افزایش داد (05/0˂(p. آنزیم فیتاز باعث افزایش میزان چربی محوطه بطنی گردید (05/0 ˂ (pدر حالی که سرکه تأثیر معنیداری بر خصوصیات لاشه نداشت (05/0˃(p. در کل، نتایج نشان دادند که استفاده از سطح دو درصد سرکه در جیره منجر به بهبود پارامترهای رشدی و کاهش چربیهای مضر سرم خونی جوجههای گوشتی گردید.
