حمید امانلو؛ شیوا ارشادی؛ بهنام رستمی؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ احمد یاری خسروشاهی
چکیده
ابتلا به مایکوباکتریوم پاراتوبرکلوزیس (عامل بیماری یون) یکی از عوامل موثر در کاهش تولید شیر در گلههای شیری است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر مخمر SCAY_3PLUS بر کاهش علایم و کنترل بیماری یون، توان تولیدی و متابولیتهای خونی گاوهای مبتلا به یون بود. بیست رأس گاو شیری چند شکم زایش مبتلا به بیماری یون با میانگین روزهای شیردهی 24±129 به ...
بیشتر
ابتلا به مایکوباکتریوم پاراتوبرکلوزیس (عامل بیماری یون) یکی از عوامل موثر در کاهش تولید شیر در گلههای شیری است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر مخمر SCAY_3PLUS بر کاهش علایم و کنترل بیماری یون، توان تولیدی و متابولیتهای خونی گاوهای مبتلا به یون بود. بیست رأس گاو شیری چند شکم زایش مبتلا به بیماری یون با میانگین روزهای شیردهی 24±129 به دو تیمار آزمایشی اختصاص یافتند. ده رأس از گاوهای تحت آزمون به مدت 20 روز مخمر را به صورت سرک دریافت کردند؛ در حالی که به گاوهای گروه کنترل هیچ مخمری ارائه نشد. ماده خشک مصرفی، تولید شیر و ترکیبات آن و تغییرات امتیاز وضعیت بدنی تحت تأثیر تیمار آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). افزودن مخمر به جیره در طول دوره آزمایش منجر به بهبود قوام مدفوع شد (05/0p <). درجه حرارت راستروده، غلظت کلسترول، آلبومین، گلوبولین، تری گلیسیرید و β- هیدروکسی بوتیرات تحت تأثیر تیمار قرار نگرفت (05/0P>). تغییرات تیتر آنتیبادی برای گاوهای تغذیه شده با مخمر در مقایسه با تیمار کنترل تمایل به کاهش داشت (6/53- در مقابل 74/19- درصد؛ 08/0 = P). در مجموع خوراندن مخمر به گاوهای مبتلا به یون منجر به بهبود قوام مدفوع و کاهش تغییرات تیتر آنتی بادی شد.
مینا کوشش؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشارمنش؛ هادی توکلی
چکیده
این آزمایش با200 قطعه جوجه نر گوشتی سویه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5گروه آزمایشی با 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار تقسیم بندی شدند. گروه ها شامل : 1) شاهد (جیره پایه)، 2) جیره پایه + 600 میلیگرم در کیلوگرم آنتی-بیوتیک فلاووفسفولیپول، 3) جیره پایه + 5 گرم ژل آلوئهورا در هر لیتر آب آشامیدنی، 4) جیره پایه + 10 گرم ژل آلوئهورا در هر لیتر آب ...
بیشتر
این آزمایش با200 قطعه جوجه نر گوشتی سویه (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5گروه آزمایشی با 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار تقسیم بندی شدند. گروه ها شامل : 1) شاهد (جیره پایه)، 2) جیره پایه + 600 میلیگرم در کیلوگرم آنتی-بیوتیک فلاووفسفولیپول، 3) جیره پایه + 5 گرم ژل آلوئهورا در هر لیتر آب آشامیدنی، 4) جیره پایه + 10 گرم ژل آلوئهورا در هر لیتر آب آشامیدنی، و 5) جیره پایه + 15 گرم ژل آلوئه ورا در هر لیتر آب آشامیدنی بودند. درکل دوره آزمایش، استفاده از گروههای آزمایشی تاثیر معنیداری بر افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید جوجههای گوشتی نداشت (05/0< p). ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ایلئوم (باکتریهای اشرشیا کلی و لاکتو باسیل) نیز تحت تاثیر گروههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0< p). فراسنجههای خونی شامل کلسترول، تری گلیسرید، لیپو پروتئین با چگالی زیاد، لیپو پروتئین با چگالی کم، آلبومین و آلکالین فسفاتاز نیز تحت تاثیرگروههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0< p)، فقط گلوکز سرم خون در جوجههایی که از سطح 15 گرم در لیترآلوئهورا مصرف کرده بودند، به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد (05/0>P). در مورد گلبولهای سفید، میزان هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت در گروههای حاوی آلوئهورا افزایش یافت (01/0< p). به طور کلی، به نظر میرسد استفاده از ژل آلوئهورا تاثیر قابل توجه بر شاخصهای عملکردی نداشته باشد و برای استفاده از آن در جیره جوجههای گوشتی، آزمایشهای بیشتری باید انجام شود.
