تغذیه دام و طیور
تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ محبوبه شاهی؛ محمد اسدی
چکیده
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بوته پنبهدانه جایگزین کاه گندم بر عملکرد، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و فراسنجههای شکمبهای میشهای دالاق از 18 رأس میش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار استفادهشد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق بترتیب صفر، 20 و 40 درصد، بکارگیری گیاه پنبه در جیره و طول کل دوره آزمایشی 42 روز بود. ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بوته پنبهدانه جایگزین کاه گندم بر عملکرد، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و فراسنجههای شکمبهای میشهای دالاق از 18 رأس میش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار استفادهشد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق بترتیب صفر، 20 و 40 درصد، بکارگیری گیاه پنبه در جیره و طول کل دوره آزمایشی 42 روز بود. استفاده از سطوح مختلف بوته پنبه در میشها اختلاف معنیداری در عملکرد، مصرف ماده خشک و ضریب تبدیل غذایی ایجاد نکرد. تیمارهای آزمایشی تأثیری بر pH شکمبه در سه زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراک ریزی وعده صبح نداشتند. غلظت آمونیاک مایع شکمبه در جیره حاوی 40 درصد بوته پنبه به شکل معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). اختلاف معنی داری در جمعیت پروتوزوآ شکمبه در زمان ناشتا در بین تیمار های دریافت کننده سطوح مختلف بوته پنبه در جیره وجود ندارد. اما جمعیت پروتوزوآ شکمبه در زمانهای سه و شش ساعت بعداز خوراکدهی صبح در تیمار دریافتکننده 40% گیاه پنبه به شکل معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بوده-است (05/0P<). فعالیت آنزیمهای کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرارگرفت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز در هرسه بخش و کل فعالیت در میشهای تغذیه شده با جیره 40 درصد گیاه پنبه مشاهده گردید (05/0>P). با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش میتوان از بوته پنبه تا سطح 40 درصد در جیره میشهای دالاق بدون هیچگونه تاثیرمنفی بر عملکرد دام و سلامت شکمبه استفاده نمود.
عبدالحکیم توغدری؛ تقی قورچی؛ محمد اسدی؛ رضا کمالی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعیت میکروبی، فراسنجههای شکمبهای و خونی و ابقای نیتروژن در میشهای دالاق از 20 رأس میش 3 شکم زایش با میانگین وزن 7/3±36 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل: تیمار اول (بدون سبوس ذرت)، تیمار دوم (حاوی 7 درصد سبوس ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعیت میکروبی، فراسنجههای شکمبهای و خونی و ابقای نیتروژن در میشهای دالاق از 20 رأس میش 3 شکم زایش با میانگین وزن 7/3±36 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل: تیمار اول (بدون سبوس ذرت)، تیمار دوم (حاوی 7 درصد سبوس ذرت)، تیمار سوم (حاوی 14درصد سبوس ذرت) و تیمار چهارم (حاوی 21 درصد سبوس ذرت) بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت در میشها اثر معنیداری بر جمعیت پروتوزوا و جمعیت میکروبی شکمبه نداشت (05/0< p). تیمارهای آزمایشی تأثیری برpH شکمبه در زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراک دهی وعده صبح نداشت (05/0< p). غلظت آمونیاک مایع شکمبه در جیره حاوی 14 درصد سبوس ذرت به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0p <). در بین میشهای مصرفکننده سطوح مختلف سبوس ذرت، اختلاف معنیداری از نظر فراسنجههای خونی گلوگز، کلسترول، تریگلیسیرید، اوره، پروتئینکل، آلبومین وگلوبولین مشاهده نشد (05/0< p)، همچنین، تفاوت معنیداری در بین تیمارهای مختلف از نظر نیتروژن مصرفی، نیتروژن دفعی ادرار، نیتروژن دفعی مدفوع و ابقا ظاهری نیتروژن وجود نداشت (05/0< p). به طور کلی سبوس ذرت را می توان تا 21 درصد جیره گوسفند بدون هیچگونه اثر منفی استفاده کرد
