تغذیه دام و طیور
هوشنگ جعفری؛ پوریا دادور؛ صیفعلی ورمقانی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر سطح علوفۀ کنگر فرنگی جیره بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی برههای نر پرواری انجام شد. از 24 رأس برۀ نر کردی (35/2 ± 18/30 کیلوگرم وزن زنده و سن 7 ماه) در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل جیرۀ بدون کنگر فرنگی (شاهد)، جیرۀ حاوی 10 درصد کنگر فرنگی و جیرۀ حاوی 20 درصد ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر سطح علوفۀ کنگر فرنگی جیره بر عملکرد رشد، گوارشپذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی برههای نر پرواری انجام شد. از 24 رأس برۀ نر کردی (35/2 ± 18/30 کیلوگرم وزن زنده و سن 7 ماه) در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل جیرۀ بدون کنگر فرنگی (شاهد)، جیرۀ حاوی 10 درصد کنگر فرنگی و جیرۀ حاوی 20 درصد کنگر فرنگی بودند. دورۀ آزمایش 100 روز بود که 20 روز آن به دورۀ عادتپذیری و 80 روز باقیمانده به ثبت دادهها و جمعآوری نمونهها اختصاص داده شد. نتایج نشان داد که برههای تغذیه شده با جیرههای حاوی کنگر فرنگی نسبت به برههای تغذیه شده با جیرۀ شاهد دارای افزایش وزن روزانه و بازده استفاده از خوراک بیشتری بودند (05/0P<). با افزایش سطح کنگر فرنگی در جیره، گوارشپذیری مادۀ خشک (09/0P=)، مادۀ آلی (09/0P=) و پروتئین خام (10/0P=) بهطور خطی تمایل به افزایش نشان داد، در حالیکه گوارشپذیری الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی تحت تأثیر سطح کنگر فرنگی در جیره قرار نگرفت. برههای تغذیه شده با جیرههای حاوی کنگر فرنگی در مقایسه با گروه شاهد دارای غلظت نیتروژن اورهای خون کمتری بودند (05/0P<)، در حالیکه غلظت گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین، کلسترول و تریگلیسرید پلاسمای برهها توسط جیرههای آزمایشی تحت تأثیر قرار نگرفت. به طور کلی تغذیۀ علوفۀ کنگر فرنگی به برههای پرواری تا سطح 20 درصد کل جیرۀ کامل مخلوط اثر منفی بر مصرف خوراک و گوارشپذیری ظاهری مواد مغذی نداشت و باعث بهبود عملکرد رشد آنها شد.