محمد حسین نعمتی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن داروی آهسته رهش نیتروگلیسیرین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و هورمونی جوجههای گوشتی تحت شرایط القای آسیت انجام شد. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر در سن هفت روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- گروه شاهد مثبت ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن داروی آهسته رهش نیتروگلیسیرین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و هورمونی جوجههای گوشتی تحت شرایط القای آسیت انجام شد. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر در سن هفت روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- گروه شاهد مثبت (بدون القاء آسیت و بدون افزودن داروی نیتروگلیسیرین) 2- گروه شاهد منفی (القاء آسیت بدون افزودن داروی نیتروگلیسیرین، تیمارهای 3، 4 و 5 به ترتیب شامل القاء آسیت به همراه 5، 10 و 20 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از داروی نیتروگلیسیرین بودند. برای القای تنش سرمایی، از سن 15 تا 42 روزگی، دمای سالن در حد 15 درجه سانتیگراد، ثابت نگه داشته شد. نتایج نشان داد که خوراک مصرفی و وزن بدن در دوره رشدی و پایانی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت لیکن استفاده از داروی نیتروگلیسیرین به میزان 20 میلی‌گرم در کیلوگرم منجر به بهبود معنیدار ضریب تبدیل غذایی در دوره پایانی و کل دوره شد. کارایی مصرف انرژی و پروتئین و همچنین شاخص تولید با مصرف 20 میلی‌گرم داروی نیتروگلیسیرین نسبت به گروه شاهد منفی به طور معنیدار بهبود یافت که قابل قیاس با گروه کنترل مثبت بود. غلظت گلوکز خون در نتیجه تنش افزایش معنیدار نشان داد. سطح هورمون T3 و نسبت T3/T4 در نتیجه تنش افزایش نشان داد و استفاده از داروی نیتروگلیسیرین منجر به کاهش آن شد.
محمد حسین نعمتی؛ سید سعید موسوی؛ صیفعلی ورمقانی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن داروی آهسته رهش نیتروگلیسرین بر جلوگیری از بروز سندرم آسیت در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر در سن هفت روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- گروه شاهد مثبت (بدون القاء آسیت و بدون افزودن ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن داروی آهسته رهش نیتروگلیسرین بر جلوگیری از بروز سندرم آسیت در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی نر در سن هفت روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار، مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- گروه شاهد مثبت (بدون القاء آسیت و بدون افزودن داروی نیتروگلیسیرین) 2- گروه شاهد منفی (القاء آسیت بدون افزودن داروی نیتروگلیسیرین، تیمارهای 3، 4 و 5 به ترتیب شامل القاء آسیت به همراه 5، 10 و 20 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره از داروی نیتروگلیسیرین بودند. برای القای تنش سرمایی، از سن 15 تا 42 روزگی، دمای سالن در حد 15 درجه سانتیگراد، ثابت نگه داشته شد. پاسخ‌های ایمنی خونی و سلولی و همچنین غلظت آنزیم‌های سرم خون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که تنش سرمایی منجر به کاهش معنیدار وزن نسبی طحال و تیموس شد (05/0>P) ولی اثری بر وزن نسبی غده بورس فابریسیوس نداشت. استفاده از داروی نیتروگلیسیرین منجر به افزایش معنیدار وزن نسبی طحال و تیموس شد (05/0>P). پاسخ ایمنوگلوبولین M و حساسیت بازوفیلی پوستی در نتیجه تنش سرمایی، کاهش و استفاده از نیتروگلیسیرین بطور معنی‌داری آنها را افزایش داد (05/0>P). غلظت آنزیم‌های آسپارتات آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز در نتیجه تنش سرمایی، افزایش یافت و استفاده از غلظت 20 میلی‌گرم در کیلوگرم نیتروگلیسیرین در جیره، مقادیر آنها را بطور معنی‌داری کاهش داد (05/0>P). شاخص پراکسیداسیون لیپید در نتیجه استفاده از نیتروگلیسیرین بطور متمایل به معنی‌داری (06/0=P) بهبود یافت.
محمد حسین نعمتی؛ سید عبداله حسینی؛ وحید قاسملو؛ امیر میمندی پور
چکیده
به منظور بررسی اثر پودر زردچوبه، دارچین، پروبیوتیک و آنتی‌بیوتیک بر عملکرد رشد، فراسنجه-های خونی و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی در دوره‌ی آغازین، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد، 2- جیره‌ی حاوی 150 میلی‌گرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک آویلامایسین، 3- جیره‌ی حاوی 100 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پودر زردچوبه، دارچین، پروبیوتیک و آنتی‌بیوتیک بر عملکرد رشد، فراسنجه-های خونی و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی در دوره‌ی آغازین، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد، 2- جیره‌ی حاوی 150 میلی‌گرم در کیلوگرم آنتی‌بیوتیک آویلامایسین، 3- جیره‌ی حاوی 100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروتکسین، 4و5 - جیره‌ی پایه حاوی 5 و 5/7 گرم در کیلوگرم پودر زردچوبه، 6 و7- جیره‌ی پایه حاوی 5 و 5/7 گرم در کیلوگرم پودر دارچین بود. نتایج نشان داد که وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفت (05/0p>). پروتئین‌کل، آلبومین، کلسترول و تری‌گلیسرید پلاسما تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند (05/0>p). تیمار شاهد پایین‌ترین سطح آنزیم آلکالین‌فسفاتاز را داشت که با تیمارهای دیگر اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). بالاترین سطح کلسیم و فسفر در تیمار پروبیوتیک و کمترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>p). استفاده از افزودنی‌های مختلف تاثیری بر عیار آنتی بادی علیه گلبول قرمز گوسفندی نداشت (05/0<p). به‌طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از افزودنی‌ها بیشترین تاثیر خود را بر فراسنجه‌های خونی در دوره‌ی آغازین اعمال می‌نمایند و در این تحقیق، تیمار پروبیوتیک اثرات مثبت بیشتری نسبت به سایر افزودنی‌ها بر فراسنجه‌های خونی داشت.
محمد حسین نعمتی؛ نواب اوصانلو؛ علی نوبخت
چکیده
به منظور بررسی اثر تغذیه دانه تریتیکاله خام و عملآوری شده بر عملکرد جوجههای گوشتی، تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار انتخاب شدند. گروه‌های آزمایشی شامل 1-گروه شاهد بر پایه ذرت- کنجاله سویا، 2- گروه حاوی تریتیکاله خام (به میزان 80 درصد بخش غلهای جیره)، 3- گروه حاوی تریتیکاله عملآوری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تغذیه دانه تریتیکاله خام و عملآوری شده بر عملکرد جوجههای گوشتی، تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار انتخاب شدند. گروه‌های آزمایشی شامل 1-گروه شاهد بر پایه ذرت- کنجاله سویا، 2- گروه حاوی تریتیکاله خام (به میزان 80 درصد بخش غلهای جیره)، 3- گروه حاوی تریتیکاله عملآوری شده با آب 40 درجه سانتیگراد (به میزان 80 درصد بخش غلهای جیره)، 4- گروه حاوی تریتیکاله عملآوری شده با اسید استیک یک درصد (به میزان 80 درصد بخش غلهای جیره)، 5- گروه حاوی تریتیکاله عملآوری شده با آنزیم (به میزان 80 درصد بخش غلهای جیره). میانگین افزایش وزن کل دوره پرورشی بین تیمارهای مختلف آزمایشی تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0> p)، بهطوری که گروه دریافت کننده دانه تریتیکاله عملآوری شده با آب و تیمار شاهد بیشترین و گروه تغذیه شده با دانه تریتیکاله خام، کمترین میانگین افزایش وزن را در کل دوره پرورشی داشتند. روشهای مختلف عملآوری دانه تریتیکاله تأثیر معنیدار بر صفات لاشه نداشتند (05/0p>). میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند(05/0p>). وزن نسبی و طول قسمت‌های مختلف روده تحت تاثیر استفاده از دانه تریتیکاله خام و عملآوری شده قرار نگرفت، لیکن استفاده از دانه تریتیکاله خام سبب کاهش ارتفاع پرزها و افزایش عرض پرزها گردید (05/0> p). استفاده از دانه تریتیکاله عملآوری شده با اسید و تریتیکاله خام منجر به کاهش معنیدار شاخص تولید شد(05/0> p). به طور کلی، عملآوری دانه تریتیکاله با آب ارزش تغذیهای آن را بهبود داده و میتوان تا 80 درصد سهم غلات را در جیره جوجههای گوشتی با دانه تریتیکاله خیسانده شده در آب جایگزین کرد.
محمد حسین نعمتی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمد حسین شهیر؛ محمد طاهر هرکی نژاد؛ سید عبداله حسینی
چکیده
به منظور بررسی نقش آنتی اکسیدانی ویتامین E و کوآنزیم Q10 بر عملکرد و شاخص های آسیت در شرایط تنش سرمایی در جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنترل مثبت (شرایط عادی پرورش و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 2- کنترل منفی (تنش سرمایی و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 3، 4 و5 به ترتیب ...
بیشتر
به منظور بررسی نقش آنتی اکسیدانی ویتامین E و کوآنزیم Q10 بر عملکرد و شاخص های آسیت در شرایط تنش سرمایی در جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنترل مثبت (شرایط عادی پرورش و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 2- کنترل منفی (تنش سرمایی و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 3، 4 و5 به ترتیب تنش سرمایی با مکمل ویتامین (mg/kg 150 جیره) E ، (mg/kg40 جیره) Q10 و ( mg/kg150) E+ (mg/kg 40 جیره) Q10 بود. دمای سالن برای تیمارهای تحت تنش سرمایی از روز 15 دوره پرورش به تدریج کاهش یافت تا اینکه در روز 21 به oC15 رسید و تا پایان دوره پرورش ثابت نگه داشته شد. نتایج نشان داد بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار از نظر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی وجود داشت (05/0p<)، به طوری که تیمار کنترل منفی از افزایش وزن زنده پایین تر و ضریب تبدیل بالاتر برخوردار بود و تیمارهای آنتی اکسیدانی تحت شرایط تنش سرمایی با گروه کنترل مثبت تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p>). از نظر خوراک مصرفی تفاوت آماری در کل دوره مشاهده نشد (05/0p>)، لیکن گروه کنترل منفی از میزان خوراک مصرفی بالاتری برخوردار بود. شاخص های آسیت نظیر وزن قلب، نسبت وزن بطن راست به وزن کل بطنها، شمارش گلبولهای قرمز، هماتوکریت، T3/T4 به طور معنی دار در گروه کنترل منفی افزایش یافت(05/0p<). استفاده از آنتی اکسیدانها در شرایط تنش سرمایی این فراسنجه ها را بهبود بخشید. همچنین در گروه کنترل منفی افزایش وزن کبد و T3 مشاهده گردید که از نظر آماری معنی دار نبودند(05/0p>). در کل استفاده از مواد آنتی اکسیدانی ویتامین E و کوآنزیم Q10 تحت شرایط تنش سرمایی باعث بهبود عملکرد و شاخصهای مرتبط با آسیت در جوجه های گوشتی شد..
