زهرا تهامی؛ بهروز دستار؛ احسان اسکوییان؛ سید رضا هاشمی
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از مکمل سلنیوم آلی و غیرآلی بر عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار، صفات کیفی و پراکسیداسیون زرده و سفیده تخم مرغ انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 300 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه های-لاین (W-36) از سن 23 تا 35 هفتگی با 5 تیمار و 6 تکرار و 10 قطعه مرغ تخم‌گذار در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از مکمل سلنیوم آلی و غیرآلی بر عملکرد مرغ‌های تخم‌گذار، صفات کیفی و پراکسیداسیون زرده و سفیده تخم مرغ انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 300 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه های-لاین (W-36) از سن 23 تا 35 هفتگی با 5 تیمار و 6 تکرار و 10 قطعه مرغ تخم‌گذار در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار یک یا شاهد (جیره پایه فاقد سلنیوم). تیمار دوم سلنیت-سدیم 5/0 (جیره پایه+ 5/0 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنیت- سدیم)، تیمار سوم سلنیت-سدیم1 (جیره پایه+ 1 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنیت- سدیم)، تیمار چهارم سلنو-متیونین5/0 (جیره پایه+ 5/0 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنو- متیونین) و تیمار پنجم سلنو-متیونین1 (جیره پایه+ 1 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنو- متیونین) بود. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی تأثیر معنی‌داری بر وزن تخم‌مرغ، توده وزنی، درصد تولید، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراکی و خصوصیات زرده و سفیده تخم‌مرغ نداشت (05/0<P). میزان پراکسیداسیون چربی‌های زرده و سفیده تخم‌مرغ در تیمار 1 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنو-متیونین نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی کمترین میزان را نشان داد (05/0>P). نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر نشان داد در بین منابع سلنیوم، 1 میلی‌گرم در کیلوگرم سلنو- متیونین به شکل موثرتری سبب کاهش پرکسیداسیون چربی‌ها و افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدانی شده است.
سحر علی آبادی؛ سید رضا هاشمی؛ داریوش داودی؛ سعید حسنی؛ سمیرا شکیبا
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر اسید اُرگانیک و نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت بر عملکرد، مورفولوژی روده، و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. تعداد 375 قطعه جوجه گوشتی از مخلوط دو جنس در 5 تیمار شامل: 1) تیمار شاهد، 2) تیمار شاهد مکمل شده با 1% زئولیت، 3) تیمار شاهد مکمل شده با 1% زئولیت پوشش داده شده با 5/0% نانوذرات ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر اسید اُرگانیک و نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت بر عملکرد، مورفولوژی روده، و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. تعداد 375 قطعه جوجه گوشتی از مخلوط دو جنس در 5 تیمار شامل: 1) تیمار شاهد، 2) تیمار شاهد مکمل شده با 1% زئولیت، 3) تیمار شاهد مکمل شده با 1% زئولیت پوشش داده شده با 5/0% نانوذرات نقره، 4) تیمار شاهد مکمل شده با 5/1 گرم اسید اُرگانیک در کیلوگرم جیره و 5) تیمار شاهد مکمل شده با 1% زئولیت پوشش داده شده با 5/0% نانوذرات نقره به علاوه 5/1 گرم اسید اُرگانیک در کیلوگرم اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی در شاخص‌های عملکرد اختلاف معنی‌داری با تیمار شاهد نداشتند (05/0< p). تغذیه جوجه‌های گوشتی با تیمار نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت موجب کاهش جمعیت کل باکتری‌های بی‌هوازی سکوم در روز 21 دوره پرورش شد(05/0>P). افزایش جمعیت لاکتوباسیل‌های ایلئوم در تمامی تیمارهای آزمایشی نسبت به تیمار شاهد در روز 42 دوره پرورش مشاهده شد و بیشترین مقدار لاکتوباسیل‌های سکوم در هر دو تیمار حاوی اسیداُرگانیک مشاهده شد (05/0>P). تغذیه جوجه‌های گوشتی با تیمار حاوی نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت موجب افزایش ارتفاع پرز، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت، مساحت پرز و ضخامت لایه ماهیچه‌ای و کاهش عمق کریپت و عرض پرز نسبت به تیمار شاهد شد (05/0>P). به طور کلی، نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت موجب افزایش لاکتوباسیل‌ها در روده شد که می‌تواند به‌عنوان محرک رشد و سلامت به‌صورت مکمل در تغذیه طیور استفاده گردد.
گلبهار آق؛ بهروز دستار؛ محمود شمس شرق؛ سید رضا هاشمی؛ رضا میرشکار
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف سیاه دانه در دو سطح پروتئین بر عملکرد، ترکیب لاشه و فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 336 قطعه جوجه یکروزه تعیین جنسیت نشده سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 با 6 تیمار (3 سطح سیاه دانه (صفر، 1 و 2 درصد) در دو سطح پروتئین (پروتئین متعادل و کم پروتئین))، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف سیاه دانه در دو سطح پروتئین بر عملکرد، ترکیب لاشه و فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 336 قطعه جوجه یکروزه تعیین جنسیت نشده سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 با 6 تیمار (3 سطح سیاه دانه (صفر، 1 و 2 درصد) در دو سطح پروتئین (پروتئین متعادل و کم پروتئین))، 4 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. جیرههای آزمایشی دارای انرژی قابل سوخت و ساز یکسان و بهجز پروتئین، حاوی حداقل مقادیر مواد مغذی توصیه شده توسط NRC (1994) بودند. نتایج نشان داد مصرف جیرههای با سطح پروتئین متعادل نسبت به جیره کم پروتئین باعث بهبود معنیدار وزن بدن شد (05/0>P). کاهش سطح پروتئین جیره سبب کاهش پروتئین مصرفی و افزایش نسبت راندمان پروتئین شد (05/0>P). کاهش سطح پروتئین جیره سبب کاهش معنیدار درصد لاشه قابل طبخ و ماهیچه سینه شد (05/0>P). غلظت آلبومین سرم با کاهش سطح پروتئین جیره بهطور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). افزودن سیاه دانه به جیره کم پروتئین سبب بهبود معنیدار وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و نسبت راندمان پروتئین شد بهگونهای که مقادیر آنها مشابه با جیره با سطح پروتئین متعادل بود (05/0>P). افزودن سیاه دانه به جیره کم پروتئین باعث افزایش درصد ماهیچه ران، سینه، قلب و سنگدان شد بطوریکه از نظر آماری مقدار آنها مشابه با جیره با سطح پروتئین متعادل بود (05/0<P). این نتایج نشان میدهد افزودن سیاه دانه به جیرههای کم پروتئین سبب بهبود عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی میشود.
