شهاب سهرابی؛ منصور رضایی؛ اکبر یعقوبفر؛ اسداله تیموری یانسری
چکیده
چکیده:این پژوهش جهت بررسی تأثیر مکمل خوراکی گوانیدینو استیک اسید(GAA)و روش های مرسوم مدیریت تولید مثلی بر باروری گله‌های مادر گوشتی سویه تجاری راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با سه سطح گوانیدینو استیک اسید ( 0 ،0/12 ، 0/16در کیلوگرم جیره) و سه روش مدیریت تولید مثلی (فاقد اعمال روش، اسپایکینگ و اسپایکینگ داخلی) و 6 تکرار(پن) ...
بیشتر
چکیده:این پژوهش جهت بررسی تأثیر مکمل خوراکی گوانیدینو استیک اسید(GAA)و روش های مرسوم مدیریت تولید مثلی بر باروری گله‌های مادر گوشتی سویه تجاری راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با سه سطح گوانیدینو استیک اسید ( 0 ،0/12 ، 0/16در کیلوگرم جیره) و سه روش مدیریت تولید مثلی (فاقد اعمال روش، اسپایکینگ و اسپایکینگ داخلی) و 6 تکرار(پن) که در هر پن 8 قطعه مرغ و یک خروس قرار داده شده بود(مجموعا ً 486 پرنده) به انجام رسید. در این مدت صفات عملکردی (تولید تخم مرغ، وزن تخم‌مرغ ، وزن توده تخم‌مرغ و ضریب تبدیل غذایی) اندازه‌گیری و مشخص شدکه مقدار (GAA) در سطوح0/12 و 0/16 گرم در کیلوگرم جیره بر صفات ذکر شده اثرات منفی داشت(0/05>p). علاوه بر این استفاده از روش‌های مختلف مدیریت تولیدمثل نیز اثر معنی‌دار بر صفات تولیدی نداشت. اثرات متقابل سطوح متفاوت این دو عامل نیز تأثیر معنی‌دار بر صفات فوق نداشته وهمچنین سطوح مختلف عوامل مذکور و اثرات متقابل آن‌ها بر صفات تولیدمثلی(درصد باروری و درصد تفریخ) نیز تأثیر معنی‌دار نداشت. اثر سطح 0/12 گرم در کیلوگرم (GAA) بر غلظت نیتریک اکساید معنی‌دار بوده (0/05>p ) و بالاترین غلظت نیتریک اکساید خون در این سطح مشاهده شد. بر اساس نتایج این تحقیق مشاهده شد که استفاده از سطوح متفاوت (GAA) واعمال روش های مدیریت تولیدمثل نتوانست سبب بهبود عملکرد تولیدی و تولیدمثلی در مرغ‌های مادر گوشتی شود.
ناهید خانی نیا شیخ؛ اسداله تیموری یانسری؛ یداله چاشنی دل
چکیده
در این پژوهش اثر دو منبع کاه (گندم و برنج) و دو منبع نیتروژن غیرپروتئینی (اوره و نیتروزا) در سیلاژ میوه پرتقال کامل بر کیفیت سیلاژ، عملکرد رشد و برخی فراسنجه‌های خونی بره‌های نر پرواری نژاد زل بررسی شد. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار با بره‌های نر نژاد زل با میانگین سن 5/5 ماه و میانگین وزن 2±24 کیلوگرم به ...
بیشتر
در این پژوهش اثر دو منبع کاه (گندم و برنج) و دو منبع نیتروژن غیرپروتئینی (اوره و نیتروزا) در سیلاژ میوه پرتقال کامل بر کیفیت سیلاژ، عملکرد رشد و برخی فراسنجه‌های خونی بره‌های نر پرواری نژاد زل بررسی شد. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار با بره‌های نر نژاد زل با میانگین سن 5/5 ماه و میانگین وزن 2±24 کیلوگرم به مدت 75 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل؛1) 6/84 درصد پرتقال + 5/14 درصد کاه گندم + 9/0درصد نیتروزا، 2) 6/84 درصد پرتقال + 5/14 درصد کاه گندم + 9/0 درصد اوره، 3) 6/84 درصد پرتقال + 5/14 درصد کاه برنج+ 9/0 درصد اوره و 4) 6/84 درصد پرتقال+ 5/14 درصد کاه برنج+ 9/0 درصد نیتروزا بودند. افزودن کاه گندم به سیلاژ پرتقال محتوای ماده خشک، خاکستر خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی را به طور معنی‌داری افزایش و ماده آلی خوراک را کاهش داد (05/0>P). افزودن اوره، مقدار پروتئین خام، چربی خام و pH سیلاژ را به طورمعنی‌داری افزایش و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و کربوهیدرات غیر الیافی را کاهش داد (05/0>P). نتایج عملکرد رشد نشان داد که وزن پایان پروار، بالاترین و کمترین افزایش وزن روزانه به ترتیب در تیمار 1 و 3 مشاهده شد (05/0>P). نتایج پژوهش نشان داد افزودن کاه گندم به همراه اوره سبب بهبود کیفیت شیمیایی سیلاژ شد. همچنین مقایسه دو منبع کاه و نیتروژن غیرپروتئینی نشان داد که عملکرد رشد بره‌های آزمایشی دارای نتایج یکسانی بود.
یداله چاشنی دل؛ میلاد قدیری؛ اسداله تیموری یانسری
چکیده
هدف از این آزمایش بررسی سطوح مختلف پوست انار بر تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی و تجزیهپذیری شکمبهای، جمعیت پروتوزوآ، فراسنجه‌های تخمیر شکمبه و در گوسفند زل بود. در این مطالعه از 3 رأس میش دارای فیستولا شکمبه ای نژاد زل با میانگین وزن10/2±40 کیلوگرم و سن تقریبی 24 ماه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل ...
بیشتر
هدف از این آزمایش بررسی سطوح مختلف پوست انار بر تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی و تجزیهپذیری شکمبهای، جمعیت پروتوزوآ، فراسنجه‌های تخمیر شکمبه و در گوسفند زل بود. در این مطالعه از 3 رأس میش دارای فیستولا شکمبه ای نژاد زل با میانگین وزن10/2±40 کیلوگرم و سن تقریبی 24 ماه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی، استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون پوست انار) و تیمارهای حاوی سطوح 5، 10 و 15 درصد پوست انار بودند. تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی نشان داد که مقدار بخش تندتجزیه، کندتجزیه و بالقوه قابل‌تجزیه در تیمار شاهد نسبت به سایر تیمارها به طور معنی‌داری بیشتر بود (05/0>P). نتایج تجزیهپذیری پروتئین خام بخش تندتجزیه، کندتجزیه و بالقوه قابل‌تجزیه در تیمار شاهد و تیمار حاوی 5 درصد پوست انار نسبت به سایر تیمارها به طور معنی‌داری بالاتر بود (05/0>P). بالاترین میزان کل گاز تولید شده در 96 ساعت، انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی در جیره شاهد مشاهده گردید و بین جیره‌های آزمایشی نیز تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0>P). به‌طور کلی نتایج نشان داد که مصرف پوست انار تا سطح 5 درصد در جیره باعث ایجاد کمترین اثرات منفی روی فراسنجه‌های شکمبهای مانند تجزیهپذیری مواد مغذی و جمعیت پروتوزوآ شد.
محمد مرادی؛ یداله چاشنی دل؛ اسداله تیموری یانسری؛ عیسی دیرنده
چکیده
به منظور بررسی تأثیر استفاده از جیره‌های با سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر pH شکمبه، تولید نیتروژن آمونیاکی، قابلیت هضم مواد مغذی و دفع مشتقات پورینی آزمایشی طراحی شد. شش تیمار آزمایشی در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده در زمان در شش دوره زمانی به شش رأس دام اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل؛ تیمار شاهد، تیمار با سطح انرژی بالا با ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر استفاده از جیره‌های با سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر pH شکمبه، تولید نیتروژن آمونیاکی، قابلیت هضم مواد مغذی و دفع مشتقات پورینی آزمایشی طراحی شد. شش تیمار آزمایشی در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده در زمان در شش دوره زمانی به شش رأس دام اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل؛ تیمار شاهد، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه جو، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه جو و تصحیح شده بر اساس میزان پپتید، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه ذرت، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه ذرت تصحیح شده بر اساس میزان پپتید و تیمار با سطح بالای پروتئین با افزایش سطح کنجاله سویا. نتایج نشان داد اثرات تیمارهای آزمایشی بر میزان pH و نیتروژن آمونیاکی آزاد شده در شکمبه، سه ساعت بعد از مصرف خوراک معنی‌دار بود (05/0p<). ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم چربی و ماده آلی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0p>). تیمار با سطح پروتئین بالا و تیمار شاهد بطور معنی‌داری میزان پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی بیشتری مصرف کرده بودند (05/0p<). قابلیت هضم مواد مغذی با اضافه شدن منابع انرژی و پروتئین بهبود یافت. میزان دفع مشتقات پورینی در تیمار با سطح بالای پروتئین بطور معنی‌داری بیشتر از سایر گروه‌ها بود (05/0p<). مکمل‌سازی جیره‌ها با منابع کربوهیدراته و پروتئینی با کمترین اثرات نامطلوب بر دستگاه گوارش توصیه می شود
مائده فیض؛ اسداله تیموری یانسری؛ یداله چاشنیدل؛ محمد کاظمی فرد
چکیده
اثر افزودن تفاله‌ی خشک مرکبات بر کیفیت و تجزیهپذیری شکمبهای مواد مغذی شبدر برسیم سیلو شده در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار آزمایشی شامل شبدر برسیم 1) بدون افزودنی، 2) مکمل شده با 40 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال، 3) مکمل شده با 40 درصد پوست خشک نارنگی، 4) مکمل شده با 35 درصد پوست خشک نارنگی و 5 درصد جو و 5) مکمل شده با 35 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال ...
بیشتر
اثر افزودن تفاله‌ی خشک مرکبات بر کیفیت و تجزیهپذیری شکمبهای مواد مغذی شبدر برسیم سیلو شده در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار آزمایشی شامل شبدر برسیم 1) بدون افزودنی، 2) مکمل شده با 40 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال، 3) مکمل شده با 40 درصد پوست خشک نارنگی، 4) مکمل شده با 35 درصد پوست خشک نارنگی و 5 درصد جو و 5) مکمل شده با 35 درصد تفاله‌ی خشک پرتقال و 5 درصد جو مورد بررسی قرار گرفت. شبدر برسیم قبل از گلدهی برداشت، در کیسه‌های پلاستیکی 100 × 50 سانتی‌متری در3 تکرار سیلو شد. پس از 35 روز سیلوها باز و اندازه‌گیری ترکیبات شیمیایی و تجزیهپذیری به روش کیسه‌های نایلونی انجام شد. اسیدیته‌ی تیمارهای 1 تا 5 به ترتیب10/4، 15/4، 25/4، 50/4 و 30/4 اندازه‌گیری شد. نمره‌ی فلیت تیمارهای یک تا 5 به ترتیب 00/81، 33/96، 00/83، 33/74 و 00/97 بود. با افزودنی‌ها، محتوای الیاف نامحلول در شوینده‌ی خنثی و پروتئین خام کاهش و محتوای ماده‌ی خشک و ماده‌ی آلی به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. بخش سریع تجزیه‌ی ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده‌ی خنثی در تیمارهای 2 و 5 نسبت به تیمار شاهد کاهش و در تیمارهای 3 و 4 افزایش یافت. بخش بالقوه قابل تجزیه ماده خشک، پروتئین و الیاف نامحلول در شوینده خنثی بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی‌داری نداشت. نرخ تجزیهپذیری الیاف نامحلول در شوینده‌ی خنثی به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارهای مختلف با افزودن تفاله‌ی خشک مرکبات افزایش یافت. تفاله‌ی خشک مرکبات موجب بهبود کیفیت و افزایش تجزیهپذیری سیلاژ شبدر برسیم شد.
