محسن علینژاد؛ ایمان حاج خدادادی؛ حسینعلی قاسمی؛ مهدی خجسته کی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی سطوح مختلف جایگزینی کنجاله کنجد و آنزیم بر برخی مولفههای عملکردی، تولید تخم، هماتولوژی و کیفیت تخم در بلدرچینهای تخمگذار صورت گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 600 عدد بلدرچین تخمگذار با 5 تیمار و 4 تکرار (30 بلدرچین در هر تکرار) صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی سطوح مختلف جایگزینی کنجاله کنجد و آنزیم بر برخی مولفههای عملکردی، تولید تخم، هماتولوژی و کیفیت تخم در بلدرچینهای تخمگذار صورت گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 600 عدد بلدرچین تخمگذار با 5 تیمار و 4 تکرار (30 بلدرچین در هر تکرار) صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه بدون افزودنی(کنترل)، کنجاله کنجد 10 درصد ، کنجاله کنجد 10 درصد با 5/0 گرم در کیلوگرم آنزیم تجاری، کنجاله کنجد 20 درصد، کنجاله کنجد 20 درصد با 5/0 گرم در کیلوگرم آنزیم تجاری بودند. درصد تولید، مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند (05/0P<)، ولی ضریب تبدیل، وزن تخم مرغ تحت تاثیر قرار نگرفتند(05/0P>). مولفههای مربوط به میزان کلسترول خون، سطح تریگلیسیرید و لیپوپروتئینهای با دانسیتههای مختلف در خون و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز تحت تاثیر تیمارهای مختلف آزمایشی قرار نگرفت . اثر تیمارهای مختلف آزمایشی بر صفات ارتفاع پرز، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و مساحت پرز معنی دار بود. در مورد ارتفاع پرز، بالاترین ارتفاع پرز را تیمار کنترل و تیمارهای حاوی آنزیم، و کمترین ارتفاع پرز را تیمار حاوی 20 درصد کنجاله کنجد داشت. نشان داده شد امکان جایگزینی کنجاله سویا بوسیله کنجاله کنجد تا سطح 10 درصد جیره بلدرچینهای تخمگذار بدون هیچ تاثیر نامطلوبی بر صفات تولیدی و کیفیت تخم بلدرچین وجود دارد.
زهرا حاجیان؛ ایمان حاج خدادادی؛ حسینعلی قاسمی؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی
چکیده
اﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ و ﻣﺘﯿﻮﻧﯿﻦ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجههای خونی بلدرچین ماده به صورت طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 اجرا شد. این طرح شامل دو سطح ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ (توصیه NRC و ده درﺻﺪ ﮐﻤﺘﺮ و سه سطح متیونین (توصیه شدهی NRC، ده درصد کمتر و ده درصد بیشتر) بود. ...
بیشتر
اﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ و ﻣﺘﯿﻮﻧﯿﻦ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجههای خونی بلدرچین ماده به صورت طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 اجرا شد. این طرح شامل دو سطح ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ (توصیه NRC و ده درﺻﺪ ﮐﻤﺘﺮ و سه سطح متیونین (توصیه شدهی NRC، ده درصد کمتر و ده درصد بیشتر) بود. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ 360 بلدرچین چهارده روز مورد استفاده قرار گرفت که ﺷﺎﻣﻞ شش تیمار و چهار ﺗﮑﺮار و ﻫﺮ ﺗﮑﺮار ﺷﺎﻣل 15 ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮﺟﻪ ﺑﻠﺪرﭼﯿﻦ ماده ﺑﻮد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل پروتئین و متیونین بر وزن بدن در28 و 35 روزگی معنی دار بوده که مطابق آن تیمار سه بالاترین وزن بدن و تیمار چهار کمترین وزن بدن را داشته است (05/0>P). اثر پروتئین بر ضریب تبدیل خوراک کل معنیدار بود (05/0<P)، به صورتی که بالاترین ضریب تبدیل مربوط به پروتئین سطح 90درصد بود در حالی که بهترین ضریب تبدیل مربوط به پروتئین 100درصد بود. اثر متیونین بر ضریب تبدیل خوراک کل معنیدار بود (05/0<P)، به صورتی که بهترین ضریب تبدیل مربوط به متیونین 110درصد بود. اثر متقابل سطوح پروتئین و متیونین بر مساحت پرز، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و ارتفاع پرز ژژنوم بلدرچین ژاپنی ماده معنی دار بود (05/0>P). با توجه به اینکه در مورد صفات عملکردی و صفات بافت شناسی دئودنوم و ژژنوم بهترین عملکرد در تیمار 100درصد پروتئین خام همراه با 110 درصد متیونین مشاهده شد،میتواند توصیهای برای افزایش سطح متیونین به میزان 110 درصد NRC 1994 در بلدرچینهای ژاپنی ماده باشد.
ایمان حاج خدادادی؛ حسینعلی قاسمی؛ مهدی کاظمی بنچناری؛ مهدی خدایی مطلق
چکیده
در این تحقیق اثر آنزیم گریندازیم-پی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف در جیره های حاوی جو در شترمرغهای اهلی آفریقایی در سنین 10 و 12 ماهگی مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه ، جیره پایه همراه با آنزیم به مقدار 5/0 گرم در کیلوگرم. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 4ماه انجام شد. مقایسه میانگینها، با کمک ...
بیشتر
در این تحقیق اثر آنزیم گریندازیم-پی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف در جیره های حاوی جو در شترمرغهای اهلی آفریقایی در سنین 10 و 12 ماهگی مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه ، جیره پایه همراه با آنزیم به مقدار 5/0 گرم در کیلوگرم. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 4ماه انجام شد. مقایسه میانگینها، با کمک آزمون مقایسه میانگینهای دانکن صورت پذیرفت. در مجموع 16 جوجه شتر مرغ در این آزمایش مورد استفاده قرار گرفت (8 پرنده برای هر تیمار). پرنده ها بر اساس وزن بدن در 8 ماهگی به واحدهای آزمایشی تخصیص یافتند بطوریکه وزن اولیه بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت(05/0>P). اثرآنزیم بر صفات رشد مثل افزایش وزن روزانه، افزایش وزن کل دوره، وزن پایانی و ضریب تبدیل معنی دار بود(05/0>P). تفاوت معنی داری در میانگین مصرف خوراک بین تیمارهای با آنزیم و تیمار بدون آنزیم وجود دارد(05/0>P). آنزیم بطور معنی داری منجر به افزایش مصرف ماده خشک گردیده است(05/0>P). اثر سن پرنده در مصرف خوراک و ماده خشک مصرفی معنی دار بود(05/0>P). باستفاده از آنزیم گریندازیم-پی به میزان 5/0 گرم در کیلوگرم جیره منجر به افزایش عملکرد رشد مثل افزایش وزن، وزن پایانی و بهبود قابلیت هضم ظاهری در اکثر فراسنجه ها مثل ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام گردید.
محمد رضا بناکار مقدم؛ ایمان حاج خدادادی؛ حسینعلی قاسمی؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی
چکیده
در این تحقیق از 176 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. 4 تیمار آزمایش شامل منابع مختلف منگنز از جمله منبع منگنز آلی(100 پی پی ام-معادل منگنز کیلات شده با اسید آمینه)، منگنز معدنی(100 پی پی ام معادل از اکسید منگنز)، و مخلوطی از منگنز آلی و معدنی(50 معادل از هر دو فرم)، بودند. درهر تیمار آزمایشی 4 تکرار وهر تکرار ...
بیشتر
در این تحقیق از 176 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. 4 تیمار آزمایش شامل منابع مختلف منگنز از جمله منبع منگنز آلی(100 پی پی ام-معادل منگنز کیلات شده با اسید آمینه)، منگنز معدنی(100 پی پی ام معادل از اکسید منگنز)، و مخلوطی از منگنز آلی و معدنی(50 معادل از هر دو فرم)، بودند. درهر تیمار آزمایشی 4 تکرار وهر تکرار شامل12 جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در نظر گرفته شد. وزن بدن در پایان آزمایش در تیمارهای حاوی منگنز آلی (تیمار آلی و مخلوط آلی- معدنی) به طور معنیداری از سایر تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد و منگنز معدنی بالاتر بود(05/0p <). بازده خوراک کل دوره بین تیمار شاهد و تیمار منگنز آلی دارای تفاوت معنیداری بود (05/0p <)، بدترین و بهترین بازده خوراک به ترتیب مربوط به تیمار منگنز آلی و تیمار شاهد بود. د تیمارهای آزمایشی مختلف بر تعداد گلبولهای قرمز و گلبولهای سفید خون اثر معنیداری نداشتند(05/0P>). صفات مرتبط با استخوان نیز فراسنجه هایی مثل وزن کل، طول کل پا، خاکستر استخوان شانک و منگنز موجود در آن بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری وجود داشت و در اغلب این صفات تیمار کنترل پائینترین مقدار را داشت. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، در شرایط پرورش دمایی تابستان مکمل کردن جیره با 100 پی پی ام منگنز آلی مازاد میتواند تاثیر مثبتی بر بسیاری از فراسنجه های تولیدی و عملکردی داشته باشد.
