تغذیه دام و طیور
سمیرا عباس زاده؛ بهنام احمدی پور جونقانی؛ نصراله پیرانی؛ فریبرز خواجعلی
چکیده
در مطالعه حاضر اثر آنتی‌اکسیدانی و آنتی‌هایپرلیپیدمی داروی آتورواستاتین و ریشه گیاه شیرین‌بیان در جوجههای گوشتی پرورش یافته در ارتفاع بالا مورد بررسی گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 6 تکرار 20 پرنده در تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل، جیره پایه، تیمار 2 (جیره پایه + 20 میلی‌گرم داروی آتورواستاتین)، تیمارهای ...
بیشتر
در مطالعه حاضر اثر آنتی‌اکسیدانی و آنتی‌هایپرلیپیدمی داروی آتورواستاتین و ریشه گیاه شیرین‌بیان در جوجههای گوشتی پرورش یافته در ارتفاع بالا مورد بررسی گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 6 تکرار 20 پرنده در تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل، جیره پایه، تیمار 2 (جیره پایه + 20 میلی‌گرم داروی آتورواستاتین)، تیمارهای 3 و 4 به‌ترتیب جیره پایه + 75/3 و 5/7 گرم در کیلوگرم پودر ریشه گیاه شیرین‌بیان، می-باشد. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک (FCR) با افزودن آتورواستاتین و پودر ریشه شیرین‌بیان (5/7 گرم) بهبود قابل توجهی داشته است (05/0P<). گنجاندن آتورواستاتین و شیرین‌بیان همچنانکه بیان آنزیم‌های کلیدی لیپوژنیک کبدی استیلکوآ کربوکسیلاز (ACAC) و هیدروکسیمتیلگلوتاریلکوآنزیمآ‌ردوکتاز (HMGCR) را نسبت به شاهد کاهش داد (05/0P<)، باعث کاهش معنی‌دار چربی محوطه بطنی، وزن کبد و بطن راست نسبت به وزن زنده شد. از طرفی کاهش غلظت مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، تریآسیلگلیسرول (TAG) و لیپوپروتئینهای با چگالی کم کلسترول (LDL) و افزایش غلظت نیتریک اکساید (NO) نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). با افزایش سطح شیرین‌بیان، طول تلومر DNA کبد افزایش یافت؛ اما بین تیمار مصرف کننده آتورواستاتین و شیرین‌بیان ۵/۷ گرم در کیلوگرم تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. در کل افزودن آتورواستاتین و گیاه دارویی شیرین‌بیان باعث تعدیل لیپوژنز، افزایش پاسخ آنتی‌اکسیدانی، بهبود عملکرد قلبی-ریوی و کاهش تخریب تلومر DNA در جوجههای گوشتی تحت شرایط هایپوکسی شد. استفاده از سطح 20 میلی‌گرم آتورواستاتین و 5/7 گرم ریشه گیاه شیرین بیان در جیره باعث بهبود عملکرد و کاهش صفات مربوط به چربی در جوجههای گوشتی می‌شود.
تغذیه دام و طیور
متین رنجبر؛ فریبرز خواجعلی؛ مهران ترکی؛ فریبا رفیعی
چکیده
در آزمایش حاضر، از 336 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی (سویه راس 308) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی استفاده شد و اثرات سطوح مختلف ریشه‌چه جو به عنوان یک ماده خوراکی در تغذیه جوجههای گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل یک جیره شاهد بر پایه ذرت و کنجاله سویا و سه تیمار آزمایشی حاوی 5/1، 3 و 5/4 درصد ریشه چه جو بود. نتایج آزمایش نشان ...
بیشتر
در آزمایش حاضر، از 336 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی (سویه راس 308) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی استفاده شد و اثرات سطوح مختلف ریشه‌چه جو به عنوان یک ماده خوراکی در تغذیه جوجههای گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل یک جیره شاهد بر پایه ذرت و کنجاله سویا و سه تیمار آزمایشی حاوی 5/1، 3 و 5/4 درصد ریشه چه جو بود. نتایج آزمایش نشان داد که با افزودن ریشه‌چه جو، میزان اضافه وزن و مصرف خوراک جوجهها کاهش یافت. ضریب تبدیل خوراک افت معنی‌داری در سطوح 3 و 5/4 درصد ریشه‌چه نسبت به گروه شاهد نشان داد. استفاده از ریشه‌چه جو در سطح 5/4 درصد موجب افزایش ویسکوزیته مواد هضمی و کاهش نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ژژنوم، در مقایسه با گروه شاهد گردید. در نتیجه گیری کلی، استفاده از ریشه‌چه جو تا سطح 5/1 درصد خوراک جوجههای گوشتی امکانپذیر است و سطوح بالاتر موجب کاهش عملکرد رشد میگردد. کاهش رشد در سطوح بالای ریشه‌چه جو مرتبط با افت مصرف خوراک، افزایش ویسکوزیته مواد هضمی و کاهش نسبت طول پرز به عمق کریپت در روده کوچک (ژژنوم) می. استفاده از ریشه‌چه جو در سطح 5/4 درصد، با بالابردن معنی دار رطوبت بستر، موجب کاهش کیفیت بستر گردید.
بهنام احمدی پور جونقانی؛ حسین ایمانی تبار؛ فریبرز خواجعلی؛ زینب توحیدیان
چکیده
در تحقیق حاضر با تبدیل اسید آمینه دی ال متیونین به فرم نانو متیونین و تغذیه آن در جوجههای گوشتی تأثیر آن بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی و ریخت شناسی روده کوچک مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی مخلوط سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار به مدت 40 روز مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر با تبدیل اسید آمینه دی ال متیونین به فرم نانو متیونین و تغذیه آن در جوجههای گوشتی تأثیر آن بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی و ریخت شناسی روده کوچک مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی مخلوط سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار به مدت 40 روز مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (متیونین را به شکل دی ال متیونین) 2- 75 درصد دی ال متیونین گروه شاهد + 5/2 درصد نانو متیونین 3- 50 درصد دی ال متیونین گروه شاهد + 5 درصد نانو متیونین 4- 25 درصد دی ال متیونین گروه شاهد + 5/7 درصد نانو متیونین 5- 10 درصد نانو متیونین بودند. نتایج نشان داد که کاهش متیونین جیره و جایگزین کردن آن با نانو متیونین اختلاف معنی داری از نظر افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، وزن لاشه، ران، کبد و قلب، غلظت آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، اسید اوریک سرم و همچنین ارتفاع و عرض پرزها در دئودنوم و ژژنوم در بین تیمارها مشاهده نشد. اما در تیمارهایی که 5/7 و 10 درصد نانو متیونین جایگزین شده‌بود افزایش معنی‌داری در وزن سینه و ارتفاع، عرض و سطح جذب پرزهای ایلئوم نسبت به تیمار شاهد مشاهده گردید (05/0P<). براساس نتایج حاضر، کاهش 90 درصدی مکمل دی ال متیونین جیره و جایگزینی فرم نانوی متیونین تأثیر منفی بر فراسنجههای اندازه‌گیری نشان نداد. با توجه به جدید بودن موضوع نیازمند به تحقیقات گسترده‌تری در این زمینه است.
بهنام احمدی پور جونقانی؛ فریبرز خواجعلی
چکیده
در پژوهش حاضر، اثر سطوح مختلف پودر برگ گیاه دارویی گزنه بر عملکرد رشد، مورفولوژی روده کوچک و شاخص‌های در پژوهش حاضر، اثر سطوح مختلف پودر برگ گیاه دارویی گزنه بر عملکرد رشد، مورفولوژی روده کوچک و شاخص‌های مرتبط با آسیت در جوجههای گوشتی پرورش یافته در شهرکرد بررسی شد. تعداد 240 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 در قالب ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، اثر سطوح مختلف پودر برگ گیاه دارویی گزنه بر عملکرد رشد، مورفولوژی روده کوچک و شاخص‌های در پژوهش حاضر، اثر سطوح مختلف پودر برگ گیاه دارویی گزنه بر عملکرد رشد، مورفولوژی روده کوچک و شاخص‌های مرتبط با آسیت در جوجههای گوشتی پرورش یافته در شهرکرد بررسی شد. تعداد 240 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 4 تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار در یک دوره آزمایشی به مدت 42 روز مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (فاقد پودر برگ گزنه) همراه با سه سطح 5/0، 1 و 5/1 درصد پودر برگ گزنه بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن پودر برگ گزنه به جیره سبب بهبود افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی (05/0P<) شد. استفاده از پودر برگ گزنه در جیره موجب افزایش ارتفاع و عرض پرزها و افزایش سطح جذب آنها در قسمت‌های مختلف روده کوچک (دوازدهه، ژژنوم و ایلئوم) نسبت به گروه شاهد (05/0P<) گردید. همچنین تغذیه با پودر برگ گزنه در سطوح 1 و 5/1 درصد از هیپرتروفی بطن راست قلب جلوگیری نمود و افزایش بیان ژن‌های سوپراکسید دیسموتاز 1 و کاتالاز در بافت کبد جوجههای گوشتی را به همراه داشت. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان دادند که استفاده از 1 و 5/1 درصد پودر برگ گیاه دارویی گزنه می‌تواند در جلوگیری از سندرم فشار خون ریوی بالا در جوجههای گوشتی پرورش یافته در ارتفاعات سودمند باشد.
