تغذیه دام و طیور
مهلا سعیدی گراغانی؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ کاظم جعفری نعیمی؛ امید دیانی
چکیده
این تحقیق بهمنظور مقایسۀ تأثیر عملآوری سیلاژ ذرت و دانههای جو و ذرت بر مصرف خوراک، گوارشپذیری مواد مغذّی و فراسنجههای شکمبهای در گوسفند طراحی شد. از چهار رأس قوچ نژاد کرمانی با میانگین وزنی-1/4±2/53 کیلوگرم استفاده شد. آزمایش بهصورت چینش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین در چهار دورۀ 21 روزه اجرا شد. علوفۀ ذرت خرد ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور مقایسۀ تأثیر عملآوری سیلاژ ذرت و دانههای جو و ذرت بر مصرف خوراک، گوارشپذیری مواد مغذّی و فراسنجههای شکمبهای در گوسفند طراحی شد. از چهار رأس قوچ نژاد کرمانی با میانگین وزنی-1/4±2/53 کیلوگرم استفاده شد. آزمایش بهصورت چینش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح مربع لاتین در چهار دورۀ 21 روزه اجرا شد. علوفۀ ذرت خرد شد و بخشی از آن با دستگاه دارای غلطکهای دندانهدار عملآوری شد. سیلاژها در کیسههای نایلون از علوفۀ عملآوری شده و نشده، تهیه شدند. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از 1) جیرۀ دارای 30 درصد سیلاژ عملآوری شده همراه دانۀ جو، 2) جیرۀ دارای 30 درصد سیلاژ عملآوری شده همراه با دانۀ ذرت، 3) جیرۀ دارای سیلاژ عملآوری نشده همراه با دانۀ جو و 4) جیرۀ دارای سیلاژ عملآوری نشده همراه با دانۀ ذرت. عمل-آوری علوفه سبب افزایش pH علوفۀ سیلو شده شد، امّا نمرۀ ارزیابی حسی کاهش یافت (01/0=P). مصرف مادۀ خشک در جیرههای سیلاژ عملآوری شده بیشتر بود (92/1 در مقابل 82/1 کیلوگرم، 04/0P<). گوارشپذیری مادۀ آلی در جیرۀ دارای دانۀ ذرت و جیرۀ دارای سیلاژ عملآوری شده، بیشتر بود. هشت ساعت پس از مصرف خوراک pH شکمبه در جیرههای دارای سیلاژ عملآوریشده و غلظت نیتروژن آمونیاکی در جیرۀ دارای سیلاژ عمل آوریشده به-همراه دانۀ جو کمتر بود (05/0P<). زمان مصرف خوراک و نشخوار در جیرههای دارای سیلاژ عملآوری نشده بیشتر بود. عملآوری علوفۀ ذرت سبب افزایش مصرف مادۀ خشک و افزایش گوارشپذیری مادۀ آلی و پروتئین در گوسفندان شد. تأثیر نوع دانه در پاسخهای حیوانی کمتر از سطح عملآوری بود.
شیرزاد محمودی؛ یونس علی علی جو؛ رسول پیرمحمدی؛ بهزاد اسدنژاد
چکیده
بهمنظور بررسی اثر استفاده از پودر دانه آنیسون همراه با جیره حاوی ذرت و جو بر عملکرد، تولید و ترکیب شیر، و برخی فراسنجههای شکمبهای میشهای قزل در دوره انتقال تعداد 28 رأس میش آبستن با میانگین سن 3 سال و میانگین وزن 3±65 کیلوگرم و 10±30 روز قبل زایش در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار گروه با هفت تکرار ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر استفاده از پودر دانه آنیسون همراه با جیره حاوی ذرت و جو بر عملکرد، تولید و ترکیب شیر، و برخی فراسنجههای شکمبهای میشهای قزل در دوره انتقال تعداد 28 رأس میش آبستن با میانگین سن 3 سال و میانگین وزن 3±65 کیلوگرم و 10±30 روز قبل زایش در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار گروه با هفت تکرار به مدت دو ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره بر پایهی ذرت، جیره بر پایهی ذرت همراه با 8 گرم پودر دانه آنیسون، جیره بر پایه جو، جیره بر پایهی جو همراه با 8 گرم پودر دانه آنیسون بود. شرایط پرورش دامها یکسان بود و میشها در دو نوبت صبح و عصر تغذیه میشدند. نتایج نشان داد که افزودن آنیسون موجب افزایش مصرف خوراک در دوره بعد از زایش شد. تولید شیر در تیمار ذرت با آنیسون و همچنین جو با آنیسون افزایش یافت و اثر متقابل نیز معنیدار شد. قابلیت هضم چربی در تیمارهای مصرف کننده ذرت بدون آنیسون و جو بدون آنیسون افزایش یافت ولی اثر متقابل معنیدار نشد. کل اسیدهای چرب فرار در مایع شکمبه تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. جمعیت پروتوزوآیی شکمبه با افزودن آنیسون در جیره، کاهش معنیداری پیدا کرد و pH شکمبه کاهش معنیداری را در تیمار مصرف کننده آنیسون و جو نشان داد. بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که افزودن آنیسون در جیره گوسفندان قزل میتواند موجب بهبود عملکرد و کاهش تعادل منفی انرژی دام در اوایل شیردهی شود.
زهرا شیروانی؛ امید دیانی؛ زهره حاج علیزاده
چکیده
بهمنظور بررسی تغذیه سطوح مختلف پیاز ضایعاتی بر گوارشپذیری مواد مغذی، اسیدهای چرب فرار، جمعیت پروتوزوآ و فراسنجههای خونی، از چهار رأس گوسفند نر کرمانی با میانگین وزنی اولیه 5/1±45 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. پس از تعیین ترکیب شیمیای پیاز ضایعاتی، این فرآورده در سطوح متفاوت براساس ماده خشک در جیره ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تغذیه سطوح مختلف پیاز ضایعاتی بر گوارشپذیری مواد مغذی، اسیدهای چرب فرار، جمعیت پروتوزوآ و فراسنجههای خونی، از چهار رأس گوسفند نر کرمانی با میانگین وزنی اولیه 5/1±45 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. پس از تعیین ترکیب شیمیای پیاز ضایعاتی، این فرآورده در سطوح متفاوت براساس ماده خشک در جیره جایگزین دانه جو شد. جیرههای آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد (بدون پیاز ضایعاتی)، 2) جیره دارای 8 درصد پیاز ضایعاتی، 3) جیره دارای 16 درصد پیاز ضایعاتی و 4) جیره دارای 24 درصد پیاز ضایعاتی بودند. مصرف ماده خشک، گوارشپذیری ماده خشک و پروتئین خام تحت تأثیر تغذیه پیاز ضایعاتی قرار نگرفت. نیتروژن مصرفی، دفعی و درصد نیتروژن ابقاء شده تغییری نکرد. همچنین فراسنجههای تخمیری شکمبه از جمله pH، نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآ با افزودن سطوح مختلف پیاز ضایعاتی در جیره گوسفندان بدون تغییر باقی ماند، لیکن غلظت اسید والریک در شکمبه با افزایش سطح پیاز کاهش پیدا کرد (05/0>p). همچنین میزان کلسترول خون گوسفندان با افزودن پیاز ضایعاتی به جیره، بهصورت خطی (05/0>p) کاهش یافت. بهطور کلی، استفاده از پیاز ضایعاتی تا سطح 24 درصد ماده خشک جیره بهجای دانه جو علایمی از وجود مسمومیت یا کمخونی (رنگ پریدگی مخاطات، تغییر رنگ مختصر ادرار، ضعف و بیحالی) در گوسفندان مشاهده نشد. بنابراین با توجه به اینکه اکثریت فراسنجههای مورد آزمایش در این تحقیق بهطور معنیداری در هنگام استفاده از پیاز در جیره تحت تاثیر قرار نگرفتند، میتوان از پیاز تا 24 درصد در جیره گوسفند استفاده کرد.
بهریه شاهی؛ رسول پیرمحمدی؛ عبدالرحمان امینی
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثرات سطوح مختلف اسانس لیموترش بر قابلیت هضم خوراک به روش آنکوم و فراسنجههای شکمبهای گوسالههای نر هلشتاین بود. به این منظور چهار رأس گوساله نر هلشتاین فیستولهگذاری شده (میانگین وزن بدن،20±650 کیلوگرم) برای پنج دورهی 17 روزه و در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی به صورت چرخشی به 5 جیره آزمایشی شامل جیره ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثرات سطوح مختلف اسانس لیموترش بر قابلیت هضم خوراک به روش آنکوم و فراسنجههای شکمبهای گوسالههای نر هلشتاین بود. به این منظور چهار رأس گوساله نر هلشتاین فیستولهگذاری شده (میانگین وزن بدن،20±650 کیلوگرم) برای پنج دورهی 17 روزه و در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی به صورت چرخشی به 5 جیره آزمایشی شامل جیره پایه بدون مواد افزودنی (شاهد)، جیره پایه + 300 میلیگرم موننسین، جیره پایه + 600، 800 و 1000 میلیگرم اسانس لیموترش در روز اختصاص داده شده بود. سطح 800 میلیگرم در روز اسانس لیموترش، میزان قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی را کاهش داد، ولی سایر سطوح اسانس لیموترش بیتأثیر بودند (05/0P>). سطوح 600 و 1000 میلیگرم اسانس لیموترش درجیره، غلظت نیتروژن آمونیاکی (04/0(p = و سطح 1000 میلیگرم نسبت استات به پروپیونات در شکمبه را کاهش دادند (001/0= p). اما تیمارهای آزمایشی بر تعداد پروتوزوآ و میزان pH مایع شکمبه بی تاثیر بود. به واسطه بهبود تغییرات برخی فراسنجههای شکمبهای در این آزمایش میتوان نتیجه گرفت که جیرههای حاوی اسانس لیموترش در مقایسه با جیرههای حاوی موننسین عملکرد مناسبتری داشتند. اما با این وجود، انجام مطالعات بیشتر در زمینه تأثیر اسانس لیموترش روی عملکرد گوساله پرواری خصوصاً در بازههای زمانی مرسوم برای پرورش این حیوانات ضروری به نظر میرسد.
پیروز شاکری؛ مرتضی حسینی غفاری؛ حسن فضائلی
چکیده
این مقاله با هدف گردآوری و جمعبندی نتایج مطالعات انجام شده در رابطه با تاثیر مصرف محصول فرعی پسته در جیره بر تخمیرات شکمبهای، سنتز پروتئین میکروبی، کنترل متان و جنبههای مختلف فیزیولوژیک نشخوارکنندگان تهیه شده است. نتایج نشان میدهد که در بیشتر آزمایشات غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه با استفاده از محصول فرعی پسته در جیره کاهش ...
بیشتر
این مقاله با هدف گردآوری و جمعبندی نتایج مطالعات انجام شده در رابطه با تاثیر مصرف محصول فرعی پسته در جیره بر تخمیرات شکمبهای، سنتز پروتئین میکروبی، کنترل متان و جنبههای مختلف فیزیولوژیک نشخوارکنندگان تهیه شده است. نتایج نشان میدهد که در بیشتر آزمایشات غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه با استفاده از محصول فرعی پسته در جیره کاهش یافته است، هرچند با جیرههای حاوی محصول فرعی پسته سنتز پروتئین میکروبی نسبت به گروههای شاهد کمتر بوده است. با افزایش نسبت محصول فرعی پسته در جیرههای آزمایشی، غلظت کل اسیدهای چرب فرار کاهش یافته است، که در برخی از آزمایشات با کاهش جمعیت کل باکتریهای شکمبه نیز همراه بوده است. نتایج برخی از مطالعات نشان میدهد که استفاده از محصول فرعی پسته میتواند راهکاری مفید برای افزایش CLA در شیر بزهای سانن باشد. همچنین استفاده از این محصول در کاهش تولید متان موثر بوده است. بهطور کلی، استفاده از سطوح مختلف محصول فرعی پسته در جیره دامهای مختلف نشان داده است که تاثیر نامطلوبی بر متابولیتهای خونی، فراسنجههای هماتولوژی، فعالیت کلیهها و کبد نداشته است.