ناهید محمدی؛ حسین دقیق کیا
چکیده
میتوکندریها مهمترین منبع تولید کننده ROS بوده و ویژگیهای منحصر به فرد میتوکندری مانع از ورود آنتیاکسیدانها به آن میشود. لذا، استفاده از آنتیاکسیدانهایی که بتوانند از غشای میتوکندری عبور کرده و ROSهای این قسمت را مهار نمایند، میتواند راهکار مناسبی در کاهش آسیبهای ناشی از ROS و بهبود کیفیت اسپرم و باروری باشد. هدف از پژوهش ...
بیشتر
میتوکندریها مهمترین منبع تولید کننده ROS بوده و ویژگیهای منحصر به فرد میتوکندری مانع از ورود آنتیاکسیدانها به آن میشود. لذا، استفاده از آنتیاکسیدانهایی که بتوانند از غشای میتوکندری عبور کرده و ROSهای این قسمت را مهار نمایند، میتواند راهکار مناسبی در کاهش آسیبهای ناشی از ROS و بهبود کیفیت اسپرم و باروری باشد. هدف از پژوهش حاضر استفاده از ترکیبات جفتجدا کن میتوکندری به منظور کاهش صدمات ناشی از ROS و افزایش زندهمانی اسپرم بعد از یخگشایی میباشد. استحصال منی با استفاده از روش مالش پشتی- شکمی از 14 خروس نژاد راس با 28 هفته سن انجام گرفت. بعد از ارزیابی اولیه، نمونه های منی با هم مخلوط و پس از رقیقسازی و افزودن 2-4-دینیتروفنول ( (DNPدر پنج سطح (0، 25/0، 50/0، 75/0، 1 نانومولار)، سردسازی شده و متعاقباً منجمد شدند. پس از دو ماه، نمونههای منی یخگشایی شده از نظر درصد اسپرمهای مرده و زنده، فراسنجههای حرکتی اسپرم، یکپارچگیغشای اسپرم و میزان لیپید پراکسیداسیون و مورفولوژی اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن DNP در سطح 75/0 نانومولار سبب بهبود تحرک کل، تحرک پیش-رونده، زندهمانی، یکپارچگی غشای پلاسمایی، اسپرم سالم، همچنین کاهش معنیدار غلظت MDA نسبت به گروه شاهد شد (05/0p <).
شیوا مفاخری؛ ابوالحسن صادقی پناه؛ حمید رضا بهمنی؛ صالح صالحی؛ رحمن ابن عباسی
چکیده
به منظور ارزیابی عملکرد تولیدمثلی ماده بزهای مرخز در سیستم افزایش بزغالهدهی و مقایسه با سیستم سنتی تولید بره، 90 راس ماده بز بالغ در ایستگاه دامپروری سنندج در سه گروه آزمایشی: تیمار اول- دو بار جفتدهی در سال با هورمونتراپی(سیدر + 400 واحد گنادوتروپین سرم مادیان آبستن)؛ تیماردوم- دو بار جفتدهی در سال بدون هورمون-تراپی؛تیمار ...
بیشتر
به منظور ارزیابی عملکرد تولیدمثلی ماده بزهای مرخز در سیستم افزایش بزغالهدهی و مقایسه با سیستم سنتی تولید بره، 90 راس ماده بز بالغ در ایستگاه دامپروری سنندج در سه گروه آزمایشی: تیمار اول- دو بار جفتدهی در سال با هورمونتراپی(سیدر + 400 واحد گنادوتروپین سرم مادیان آبستن)؛ تیماردوم- دو بار جفتدهی در سال بدون هورمون-تراپی؛تیمار شاهد- روش طبیعی جفتدهی یک بار در سال مورد مطالعه قرار گرفتند. دادههای نرخ آبستنی، نرخ دو یا چند قلوزایی، تعداد بزغاله متولد شده، نرخ بزغالهدهی، مجموع بزغاله متولد شده ، مجموع بزغاله از شیر گرفته شده و نرخ زندهمانی جمع آوری و با رویه GLM نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نرخ زایش و نرخ بزغالهدهی ماده بزها در تیمار اول، دوم و شاهد به ترتیب 2، 77/1 و 6/1 و به ترتیب 43/3، 6/2 و 17/2 طی 24 ماه بود که دارای تفاوت معنیداری بودند (05/0>P). مجموع بزغاله متولد شده و مجموع بزغاله از شیر گرفته شده و نرخ ازشیرگیری در طول 2 سال در تیمار اول به طور معنیداری بیشتر از تیمار دوم و شاهد بود (05/0>P). میانگین مجموع وزن بزغاله متولد شده و میانگین مجموع وزن بزغاله شیرگیریشده به ازای هر راس ماده بز در گروههای آزمایشی و شاهد به ترتیب 95/2، 62/2 و 39/2 کیلوگرم و 10، 01/8 و 67/7 کیلوگرم بود که تفاوت سه تیمار معنیدار بود(05/0>P). درآمد خالص اجرای تیمار تولیدمثلی و سه بار زایش در دو سال بهتر از تیمار شاهد بود.
ناهید محمدی؛ حسین دقیق کیا؛ غلامعلی مقدم؛ آرش جوانمرد؛ مایک مورفی
چکیده
یکی از دلایل اصلی کاهش زندهمانی اسپرم منجمد، تولید گونههای فعال اکسیژن میباشد (ROS). از آنجائیکه انتخاب آنتیاکسیدانها برای مهار تولید ROS به دلیل عدم توانایی آنها در نفوذ به محل اصلی تولید ROS (میتوکندری) تاکنون کارایی خوبی در برنامههای انجماد اسپرم نداشته است؛ لذا، به این منظور ما روش جدیدی را برای مهار تولید Ros در فرایند انجماد ...
بیشتر
یکی از دلایل اصلی کاهش زندهمانی اسپرم منجمد، تولید گونههای فعال اکسیژن میباشد (ROS). از آنجائیکه انتخاب آنتیاکسیدانها برای مهار تولید ROS به دلیل عدم توانایی آنها در نفوذ به محل اصلی تولید ROS (میتوکندری) تاکنون کارایی خوبی در برنامههای انجماد اسپرم نداشته است؛ لذا، به این منظور ما روش جدیدی را برای مهار تولید Ros در فرایند انجماد اسپرم خروس بررسی کردیم. در این مطالعه 14 خروس )سویه تجاری راس( با 28 هفته سن استفاده گردید. نمونههای منی پس از ارزیابی اولیه با یکدیگر مخلوط شده (Pooling) و پس از رقیقسازی و افزودن ماده MitoQ در پنج سطح (صفر، 05/0، 1/0، 2/0 و 4/0 نانومولار) منجمد گردیدند. پس از یخگشایی، شاخصهای درصد زندهمانی ، پارامترهای تحرک اسپرم ، یکپارچگیغشای اسپرم ، میزان لیپید پراکسیداسیون و مورفولوژی اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها بوسیله رویه GLM با استفاده از نرم افزار SAS(3/9) در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار انجام گرفت. برای مقایسه میانگین تیمارها از آزمون توکی استفاده شد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که افزودن MitoQ به محیط انجماد اسپرم خروس باعث کاهش قابل توجه لیپیدپراکسیداسیون و افزایش میزان زندهمانی، یکپارچگی غشای پلاسمایی و مورفولوژی اسپرم شد. نتایج حاصل نشان داد که افزودن MitoQ در سطح 1/0 نانومولار سبب بهبود تحرک کل و پیشرونده، زندهمانی، یکپارچگی غشای پلاسمایی اسپرم ها نسبت به گروه شاهد گردید؛ همچنین موجب کاهش معنیدارغلظت MDA نسبت به گروه شاهد شد (05/0p<).
مرضیه ابراهیمی؛ بنفشه فردوست؛ غلامعلی مقدم؛ مسعود ادیب مرادی؛ حسین جانمحمدی؛ صادق علیجانی؛ عباس رافت؛ آرش جوانمرد
چکیده
تغذیه درون رویانی به عنوان یک ابزار سودمند برای غلبه بر محدودیت رشد در طی رشد رویانی و پس از خروج از تخم در طیور اهلی محسوب میشود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تغذیه درون تخممرغی سطوح مختلف اسید آمینه دیال- متیونین بر مورفولوژی روده کوچک جوجههای گوشتی یکروزه راس 308 بود. در این راستا، تعداد 240 تخممرغ نطفه دار مادر ...
بیشتر
تغذیه درون رویانی به عنوان یک ابزار سودمند برای غلبه بر محدودیت رشد در طی رشد رویانی و پس از خروج از تخم در طیور اهلی محسوب میشود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تغذیه درون تخممرغی سطوح مختلف اسید آمینه دیال- متیونین بر مورفولوژی روده کوچک جوجههای گوشتی یکروزه راس 308 بود. در این راستا، تعداد 240 تخممرغ نطفه دار مادر گوشتی سویه راس 308 در قالب، طرح پایه کاملا تصادفی با 8 گروه آزمایشی و 30 تخممرغ در هر تیمار استفاده شد. تیمارهای آزمایش به ترتیب شامل سطوح مختلف اسید آمینه دیال- متیونین (19/0، 38/0، 57/0، 76/0، 95/0 و 14/1 درصد) به همراه یک گروه شاهد-شم (تزریق آب استریل) و یک گروه شاهد (بدون تزریق) بودند که در روز 14 دوره جوجه کشی به مایع آمنیوتیک تزریق شدند. پس از تفریخ، جوجهها وزن کشی و کشتار شدند و شاخصهای هستومورفولوژیکی بافت روده مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان دادند تغذیه درون تخممرغی دیال- متیونین اثر معنیدار (05/0p<) بر جوجهدرآوری، وزن و وزن نسبی ژئوژنوم، وزن روده کوچک و همچنین قطر کریپت (به جز دوازدهه)، طول پرز، عمق کریپت، نسبت طول پرز به عمق کریپت و ضخامت پرز در دوازدهه، ژئوژنوم و ایلیوم داشت. این در حالی است که تیمارها اثری بر وزن جوجه و شاخصهای وزنی و طولی دوازدهه و ایلیوم نداشت (05/0p>). بر اساس نتایج این آزمایش بهترین پاسخ مورفولوژی روده در تیمار 76/0 درصد دیال- متیونین مشاهده شد.
حسین دقیق کیا؛ سپهر جعفری
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسه اثر سطوح مختلف سولفات روی بمنظور بهبود کیفیت منی قوچ طی فرآیند انجماد – یخ گشایی در خارج از فصل تولیدمثلی بود. از پنج رأس قوچ قزل هفتهای دو بار و توسط واژن مصنوعی اسپرمگیری انجام شد. نمونههای اسپرم به چهار گروه تیماری مشتمل بر: شاهد، 5/17، 35 و 5/52 میکرومول سولفات روی اختصاص داده شده و سپس فرآیند انجماد انجام ...
بیشتر
هدف از این مطالعه مقایسه اثر سطوح مختلف سولفات روی بمنظور بهبود کیفیت منی قوچ طی فرآیند انجماد – یخ گشایی در خارج از فصل تولیدمثلی بود. از پنج رأس قوچ قزل هفتهای دو بار و توسط واژن مصنوعی اسپرمگیری انجام شد. نمونههای اسپرم به چهار گروه تیماری مشتمل بر: شاهد، 5/17، 35 و 5/52 میکرومول سولفات روی اختصاص داده شده و سپس فرآیند انجماد انجام گرفت. بعد از یخگشایی نمونههای اسپرم از نظر جنبایی، مورفولوژی ومیزان مالوندیآلدهید مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده بیشترین میزان حرکت کل و پیش رونده در اسپرمهای حاوی سطح 5/17 سولفات روی بود که در مقایسه با گروه شاهد معنیدار بودند (05/0>P). اختلاف معنیداری در مورفولوژی اسپرم در گروه دریافت کننده 5/52 میکرومول سولفات روی در مقایسه با گروه شاهد وجود داشت، که سطح 5/52 باعث افزایش اسپرم غیرنرمال شده بود (05/0>P). افزودن 5/17 میکرومول از سولفات روی باعث افزایش غیرمعنیدار زندهمانی اسپرمها نسبت به گروه کنترل شد، اما افزودن 35 و 5/52 میکرومول باعث کاهش معنیدار آن شد (05/0>P). درصد تولید مالوندیآلدهید در سطح 35 از سایر گروههای تیماری و گروه شاهد کمتر بود و بین گروه 5/17 و 35 در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنیداری وجود داشت (05/0>P). بنابراین میتوان نتیجه گرفت استفاده از سطح 5/17 و 35 سولفات روی در رقیقکننده منی قوچ قزل سبب بهبود برخی فراسنجههای اسپرم بعد از فرآیند انجماد میشود.
مریم شیبانی؛ مهرداد معمار؛ سیما نصری
چکیده
بهمنظور حفاظت اسپرم و کاهش صدمات ناشی از انجماد، ترکیباتی نظیر لسیتین سویا در انجماد اسپرم گونههای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. انجماد پیاپی اسپرم در دامها کمتر مورد توجه بوده است که در صورت نیاز برای اسپرم نژادهای کمیاب، این فرایند میتواند ارزشمند باشد. به منظور بررسی تاثیر لسیتین و گلیسرول بر کیفت اسپرم در انجماد و ...
بیشتر
بهمنظور حفاظت اسپرم و کاهش صدمات ناشی از انجماد، ترکیباتی نظیر لسیتین سویا در انجماد اسپرم گونههای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. انجماد پیاپی اسپرم در دامها کمتر مورد توجه بوده است که در صورت نیاز برای اسپرم نژادهای کمیاب، این فرایند میتواند ارزشمند باشد. به منظور بررسی تاثیر لسیتین و گلیسرول بر کیفت اسپرم در انجماد و یخگشایی پیاپی، نمونههای منجمد اسپرم گاو پس از یخگشایی و حذف رقیقکنندهی قبلی، با رقیق کننده جدید بر پایه بافر تریس و با غلظتهای مختلف گلیسرول (3، 5 و 7 درصد) و لسیتین سویا (1 و 2 درصد) دوباره منجمد شدند. پس از دو هفته نمونههای اسپرم یخگشایی شده و ویژگیهای اسپرم بلافاصله پس از یخگشایی و تا دو ساعت پس از نگهداری در دمای 40 درجه سانتیگراد ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی 5 درصد گلیسرول و یک درصد لسیتین (G5L1) و 3 درصد گلیسرول و 2 درصد لسیتین (G3L2) به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد جنبایی، زندهمانی و یکپارچگی غشا اسپرم بلافاصله بعد از یخگشایی و یک ساعت بعد از نگهداری در دمای 40 درجه سانتیگراد بودند. درصد اسپرمهای جنبا و زنده در تیمار G5L1 پس از 2 ساعت نگهداری در دمای 40 درجه سانتیگراد به طور معنیداری (P<0.05) بیشتر از شاهد بود اما از لحاظ یکپارچگی غشا اسپرم با شاهد تفاوت معنیداری نداشت (P>0.05). بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از 5 درصد گلیسرول و 1 درصد لسیتین میتواند باعث بهبود ویژگیهای اسپرم در انجماد و یخگشایی پیاپی شود .
محمود صحرائی؛ حسن صادقی پناه؛ نادر اسدزاده؛ اباذر قنبری
چکیده
این آزمایش به منظور بهبود عملکرد تولیدی میش مغانی با بهرهگیری از روشهای مدیریت تولید مثل و تغذیه در شرایط مرتع در خارج از فصل تولید مثل انجام گردید. برای انجام این پروژه در یک گله 400 راسی، میشهای داشتی مورد نظر در قالب گروه 1(همزمانسازی و هورمونتراپی+ تغذیه کمکی) به تعداد 202 راس به عنوان گروه آزمایشی و گروه 2 یا همان گروه شاهد(بدون ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بهبود عملکرد تولیدی میش مغانی با بهرهگیری از روشهای مدیریت تولید مثل و تغذیه در شرایط مرتع در خارج از فصل تولید مثل انجام گردید. برای انجام این پروژه در یک گله 400 راسی، میشهای داشتی مورد نظر در قالب گروه 1(همزمانسازی و هورمونتراپی+ تغذیه کمکی) به تعداد 202 راس به عنوان گروه آزمایشی و گروه 2 یا همان گروه شاهد(بدون همزمانسازی و بدون تغذیه کمکی) به تعداد 160 راس انتخاب شدند. در گروه آزمایشی میشها از تغذیه کمکی قبل جفتگیری به مدت 4 هفته و تغذیه تکمیلی با کنسانتره در 5/1 ماه آخر آبستنی استفاده کردند. در طول اجرای پروژه صفات تولیدی و تولید مثلی میشها و بررسیهای اقتصادی در هر دو گروه شاهد و آزمایشی انجام گردید و برای آنالیز آماری دادههای کمی از رویه T-test و صفات کیفی از روش جدول فراونی و کای اسکور استفاده گردید. نتایج نشان داد که درصد زایش میشها،درصد دوقلوزایی، بازدهی وزن تولد بره و وزن از شیرگیری در گروه آزمایشی نسبت به شاهد بیشتر است(05/0 p<). لیکن از نظر درصد زادآوری گله، تفاوت آماری فاحشی مابین دو روش وجود داشت بهطوریکه 21/104 درصد زادآوری در گروه آزمایشی در مقایسه با 64/48 درصد در گروه شاهد مشاهده گردید(05/0 p<). به طورکلی در خارج از فصل تولید مثل، در میش مغانی استفاده از تیمار همزمانسازی فحلی و تغذیه کمکی دارای بالاترین بهره اقتصادی نسبت به گروه شاهد است.
عاطفه خاوری؛ مهدی خدایی مطلق؛ حمیدرضا مومنی
چکیده
اسپرم مورد استفاده در مطالعه حاضر از اپیدیدیم بیضههای قوچهای فراهانی کشتار شده جمعآوری و به چهار گروه تقسیم شد. در هر نمونه، 106× 5 اسپرم وجود داشت. تیمارهای آزمایشی شامل اسپرمهای لحظه صفر، اسپرمهای لحظه 180 دقیقه (شاهد)، اسپرمهای تیمار شده با کلرید کادمیوم (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه و اسپرمهای تیمار شده با سیلیمارین ...
بیشتر
اسپرم مورد استفاده در مطالعه حاضر از اپیدیدیم بیضههای قوچهای فراهانی کشتار شده جمعآوری و به چهار گروه تقسیم شد. در هر نمونه، 106× 5 اسپرم وجود داشت. تیمارهای آزمایشی شامل اسپرمهای لحظه صفر، اسپرمهای لحظه 180 دقیقه (شاهد)، اسپرمهای تیمار شده با کلرید کادمیوم (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه و اسپرمهای تیمار شده با سیلیمارین (5 میکرومولار) همراه با کلرید کادمیوم (10 میکرومولار) به مدت 180 دقیقه بودند. برای بررسی جنبههای مورفولوژیکی آپوپتوز در هسته اسپرم از رنگآمیزیDiff-Quick استفاده گردید. همچنین برای برآورد شکست DNA از رنگآمیزی اکریدین اورنژ و تست SCD استفاده شد. آنالیز دادهها از طریق روش تجزیه واریانس یک طرفه صورت گرفت. مقایسه میانگین تیمارها با استفاده از آزمون توکی در سطح خطای 05/0 انجام شد. در این پژوهش، قطر هسته اسپرم در گروه تیمار شده با کلرید کادمیوم نسبت به گروه شاهد به طور معنیداری (05/0P<) کاهش یافت. استفاده از سیلیمارین همراه با کلرید کادمیوم توانست کاهش قطر هسته اسپرم را نسبت به گروه تیمار شده با کلرید کادمیوم به طور معنیداری جبران کند. همچنین نتایج نشان دادند که درصد شکست DNA در گروه تیمار شده با کلرید کادمیوم در مقایسه با گروه شاهد (001/0>P) و گروه تیمار شده با سیلیمارین همره با کلرید کادمیوم (01/0>P) به طور معنیداری افزایش یافت
حمید رضا ناییجیان؛ حسن صادقی پناه؛ رضا مسعودی
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی اثر آنتی اکسیدانی غلظتهای مختلف زرده تخم مرغ (5، 10، 15 و 20 درصد) و لستین (1، 5/1 و 2درصد) بر فراسنجههای اسپرم بز مرخز پس از فرآیند انجماد- یخ گشایی انجام شد. نمونههای منی توسط واژن مصنوعی از 4 راس بز نر بالغ، هفته ای 2 بار جمع آوری شد. نمونههای منی رقیق شده در معرض بخار ازت منجمد و در تانک حاوی ازت مایع ذخیره شد و سپس ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی اثر آنتی اکسیدانی غلظتهای مختلف زرده تخم مرغ (5، 10، 15 و 20 درصد) و لستین (1، 5/1 و 2درصد) بر فراسنجههای اسپرم بز مرخز پس از فرآیند انجماد- یخ گشایی انجام شد. نمونههای منی توسط واژن مصنوعی از 4 راس بز نر بالغ، هفته ای 2 بار جمع آوری شد. نمونههای منی رقیق شده در معرض بخار ازت منجمد و در تانک حاوی ازت مایع ذخیره شد و سپس یخ گشایی پایوتهای حاوی اسپرم در آب گرم 37 درجه سانتیگراد انجام شد. تحرک کل و تحرک پیشرونده اسپرم با کمک سامانه آنالیز رایانهای اسپرم اندازهگیری شد. سلامت غشا، درصد اسپرمهای زنده، مورفولوژی اسپرمها و غلظت مالوندیآلدهاید بعد از فرآیند یخگشایی اندازهگیری شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که رقیقکننده حاوی 15 درصد زرده و 5/1 درصد لستین موجب بهبود در میزان تحرک، تحرک پیشرونده و اسپرمهای زنده نسبت به سایر سطوحها شد (05/0P<). سطوح مختلف زرده تخم مرغ و لستین اثر معنی داری روی سلامت غشاء، مورفولوژی، مالوندیآلدهاید و حالت اکروزومی اسپرمها نداشتند (05/0P>). مطابق با نتایج این پژوهش به نظر میرسد که استفاده از 15 درصد زرده در رقیق کنندههای بر پایه حیوانی و 5/1 درصد لستین در رقیق کنندههای بر پایه گیاهی بز مرخز باعث بهبود معنیدار فراسنجه های اسپرم از جمله تحرک و درصد اسپرمهای زنده میشود.
صالح طباطبائی وکیلی؛ رقیه زیدی؛ مرتضی مموئی؛ خلیل میرزاده
چکیده
گلوتامین یک اسیدآمینه با خاصیت آنتیاکسیدانی میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف گلوتامین بر خصوصیات منی قوچ عربی تحت شرایط مایع بود. اسپرمگیری از 8 رأس قوچ عربی به طور هفتگی برای 8 هفته انجام و منی آنها با هم مخلوط شد. منی مخلوط و رقیق شده به 5 قسمت تقسیم و سطوح گلوتامین (صفر یا شاهد، 25، 50، 75 و 100 میلیمول) را دریافت ...
بیشتر
گلوتامین یک اسیدآمینه با خاصیت آنتیاکسیدانی میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف گلوتامین بر خصوصیات منی قوچ عربی تحت شرایط مایع بود. اسپرمگیری از 8 رأس قوچ عربی به طور هفتگی برای 8 هفته انجام و منی آنها با هم مخلوط شد. منی مخلوط و رقیق شده به 5 قسمت تقسیم و سطوح گلوتامین (صفر یا شاهد، 25، 50، 75 و 100 میلیمول) را دریافت نمودند. در شرایط نگهداری بصورت مایع تحت دمایC °5 و در زمانهای مختلف (یک، 24، 48، 72 و 96 ساعت)، فراسنجههای کیفی منی مورد بررسی قرار گرفت. سطوح گلوتامین تأثیری بر کیفیت منی در ساعت اول نگهداری نداشت (05/0<P). تحرک اسپرم طی 24 و 48 ساعت از ذخیره تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما زندهمانی اسپرم در تیمار شاهد کمتر از تیمار حاوی 25 میلی مول گلوتامین بود (05/0>P). پس از 72 ساعت، کمترین میزان تحرک و زندهمانی اسپرم (بجز گلوتامین 100) مربوط به تیمار شاهد بود. بعد از 96 ساعت، فقط اسپرم های حاوی 25 و 50 میلی مول گلوتامین نسبت به تیمار شاهد تحرک و زندهمانی بالاتری داشتند (05/0>P). در زمان 24 ساعت، تمام سطوح گلوتامین موجب کاهش میزان ناهنجاریهای اسپرم شدند. با گذشت زمان، سطوح پایینتر گلوتامین (25 و 50) موجب کاهش میزان ناهنجاریها و بهبود سلامت غشای پلاسمایی اسپرم شد (05/0>P). pH منی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<P). بطور کلی، استفاده از گلوتامین بخصوص سطوح 25 و 50 میلیمول آن باعث بهبود معنیدار فراسنجههای کیفی اسپرم قوچ عربی بدون تأثیر بر pH منی در زمان نگهداری شد.