فیزیولوژی دام و طیور
محمود صحرائی؛ نادر اسدزاده
چکیده
این مطالعه با هدف بهبود عملکرد تولیدمثلی میش‌های مغانی با استفاده از هورمون‌های گنادوتروپین سرم مادیان آبستن و هورمون آزادکنندۀ گنادوتروپین متعاقب همزمان‌سازی فحلی انجام شد. در آزمایش اول: اوایل اردیبهشت ماه 160 رأس میش انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه 40 رأسی شامل گروه‌های شاهد (گروه اول)، همزمان‌سازی با اسفنج پروژسترون(گروه ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بهبود عملکرد تولیدمثلی میش‌های مغانی با استفاده از هورمون‌های گنادوتروپین سرم مادیان آبستن و هورمون آزادکنندۀ گنادوتروپین متعاقب همزمان‌سازی فحلی انجام شد. در آزمایش اول: اوایل اردیبهشت ماه 160 رأس میش انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه 40 رأسی شامل گروه‌های شاهد (گروه اول)، همزمان‌سازی با اسفنج پروژسترون(گروه دوم )، همزمان‌سازی با اسفنج پروژسترون به اضافه تزریق 400 واحد گنادوتروپین سرم مادیان آبستن در روز اسفج برداری( گروه سوم) و همزمان‌سازی با اسفنج پروژسترون به اضافه تزریق 400 واحد گنادوتروپین سرم مادیان آبستن در روز اسفنج برداری و تزریق دو میلی لیتر وتارولین50 ساعت بعد از اسفنج برداری(گروه چهارم)، تقسیم شدند. در آزمایش دوم بره‌های متولد شده در مدت شیرخوارگی به مدت 90 روز با کنسانتره کمکی با 5/17 درصد پروتئین خام و 75/2 مگاکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم تغذیه شدند. کم‌ترین بازدهی وزن تولد بره در گروه‌های اول و گروه دوم و بیش‌ترین آن درگروه سوم حاصل شد(05/0>P). از لحاظ بازدهی وزن از شیرگیری بره‌ها، کم‌ترین میزان در گروه‌های اول و دوم و بیش‌ترین آن در گروه‌های سوم و چهارم مشاهده شد(05/0>P). به طور کلی در مقایسه با تیمار شاهد(گروه اول) در گروه چهارم 60 درصد درآمد بیش‌تری عاید دامدار شد.
فیزیولوژی دام و طیور
رضا مسعودی؛ فاطمه zarei؛ نادر اسدزاده؛ شهروز خرمی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثر غلظت‌های مختلف کوآنزیم Q10بر انجمادپذیری اسپرم بز سانن بود. به این منظور از پنج راس بز بالغ نژاد سانن استفاده شد. پس از اسپرم‌گیری بوسیله واژن مصنوعی و ارزیابی اولیه، نمونه‌های منی در رقیق‌کننده تریس حاوی سطوح مختلف کوآنزیم Q10 (0، 1/0، 1، 10 و 100 میکرومولار) رقیق‌سازی و سپس منجمد شد. فراسنجه‌های حرکتی، سلامت ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثر غلظت‌های مختلف کوآنزیم Q10بر انجمادپذیری اسپرم بز سانن بود. به این منظور از پنج راس بز بالغ نژاد سانن استفاده شد. پس از اسپرم‌گیری بوسیله واژن مصنوعی و ارزیابی اولیه، نمونه‌های منی در رقیق‌کننده تریس حاوی سطوح مختلف کوآنزیم Q10 (0، 1/0، 1، 10 و 100 میکرومولار) رقیق‌سازی و سپس منجمد شد. فراسنجه‌های حرکتی، سلامت غشاء، مورفولوژی، فعالیت میتوکندری، سلامت آکروزوم، غلظت مالوندیآلدئید و زنده‌مانی پس از فرایند انجماد و یخگشایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد استفاده از غلظت‌های 10 و 100 میکرومولار کوآنزیم Q10 به ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین اثر را بر حفظ فراسنجه‌های کیفی اسپرم در طول فرایند انجماد داشته است. به این ترتیب که بیش‌ترین میزان تحرک کل، تحرک پیشرونده، سلامت غشاء، فعالیت میتوکندری، سلامت آکروزوم و زنده‌مانی اسپرم و کم‌ترین میزان تولید مالوندیآلدهید به عنوان شاخصی از پراکسیداسیون لیپید مربوط به غلظت 10 میکرومولار کوآنزیم Q10 بود. بنابراین افزودن آنتیاکسیدان کوآنزیم Q10به رقیق‌کننده اسپرم روشی مناسب جهت حفظ فراسنجه‌های کیفی اسپرم منجمدشده بز میباشد.
فیزیولوژی دام و طیور
شیوا مفاخری؛ حمید رضا بهمنی؛ صالح صالحی
چکیده
این پژوهش با هدف مقایسه دو نوع هورمون تولید داخل و خارج و روش مرسوم در منطقه به منظور بهبود عملکرد تولیدمثلی انجام شد. در این تحقیق 75 رأس میش بالغ کردی بر اساس وزن و سن طبقه‌بندی و سپس به سه گروه آزمایش تقسیم شدند: تیمار شاهد، روش مرسوم در منطقه و تیمار دوم و سوم از 15 فروردین لغایت 31 اردیبهشت، جفت‌دهی خارج از فصل با همزمان‌سازی فحلی ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مقایسه دو نوع هورمون تولید داخل و خارج و روش مرسوم در منطقه به منظور بهبود عملکرد تولیدمثلی انجام شد. در این تحقیق 75 رأس میش بالغ کردی بر اساس وزن و سن طبقه‌بندی و سپس به سه گروه آزمایش تقسیم شدند: تیمار شاهد، روش مرسوم در منطقه و تیمار دوم و سوم از 15 فروردین لغایت 31 اردیبهشت، جفت‌دهی خارج از فصل با همزمان‌سازی فحلی و تحریک تخمک‌ریزی با استفاده از تیمار پروژسترون (سیدر) + 400 واحد eCG و تیمار پروژسترون (سیدر) + 500 واحد hCG به ترتیب انجام شد. داده‌های مربوط به نرخ آبستنی، نرخ دو یا چند قلو‌زایی، تعداد بره متولد شده، نرخ بره‌زایی، مجموع بره متولد شده ، مجموع بره از شیر گرفته شده و نرخ زنده‌مانی محاسبه شده و تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SAS انجام شد. نتایج نشان داد که همزمان‌سازی و تحریک تخمک‌ریزی در دو تیمار آزمایشی از نظر نرخ زایش، نرخ آبستنی، نرخ بره‌زایی، نرخ شیرگیری و مجموع وزن بره متولده شده و مجموع وزن بره از شیرگرفته شده عملکرد مطلوب‌تری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0p<). درآمد خالص حاصل از دوگروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود. همچنین دو نوع هورمون به لحاظ عملکرد با همدیگر تفاوت معنیداری نداشتند (05/0>p). با توجه به نتایج، مشخص شد می‌توان هورمون hCG تولید داخل را به عنوان جایگزین مناسب هورمون eCG در پیاده‌سازی روش مدیریت تولیدمثلی برای تمرکز زایش‌ها در بازه زمانی مشخصی از سال استفاده کرد.
فیزیولوژی دام و طیور
کامبیز خانی؛ شکوفه غضنفری؛ ابوذر نجفی
چکیده
در آزمایش حاضر، اثرات اسپری غلظت‌های مختلف عصاره رزماری روی تخممرغهای نطفه‌دار در روز اول انکوباسیون بر فراسنجه‌های جنینی و کیفیت جوجه‌ها در روز تفریخ بررسی شد. هفت تیمار آزمایشی شامل پنج تیمار از غلظت‌های مختلف اسیدرزمارینیک شامل 5/0، 0/1، 5/1، 0/2 و 55/2 میلی‌گرم و دو تیمار آب‌مقطر و بدون اسپری در روز اول انکوباسیون با پنج تکرار ...
بیشتر
در آزمایش حاضر، اثرات اسپری غلظت‌های مختلف عصاره رزماری روی تخممرغهای نطفه‌دار در روز اول انکوباسیون بر فراسنجه‌های جنینی و کیفیت جوجه‌ها در روز تفریخ بررسی شد. هفت تیمار آزمایشی شامل پنج تیمار از غلظت‌های مختلف اسیدرزمارینیک شامل 5/0، 0/1، 5/1، 0/2 و 55/2 میلی‌گرم و دو تیمار آب‌مقطر و بدون اسپری در روز اول انکوباسیون با پنج تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمایش شد. نتایج نشان داد وزن کیسه زرده جوجه‌های پس از هچ از تخممرغهای اسپری شده با غلظت 55/2 میلی‌گرم در میلی‌لیتر اسیدرزمارینیک در مقایسه با تیمار آب مقطر کمتر بود (05/0>P). از نظر درصد جوجه‌درآوری و مرگ و میر جنینی بین تخممرغهای بدون اسپری و اسپری شده با آب‌مقطر در مقایسه با اسپری عصاره رزماری تفاوتی وجود نداشت. استفاده از اسپری عصاره رزماری بر تخم‌مرغ باعث کاهش دمای سطح بدن جوجه‌های پس از هچ در مقایسه با تخممرغهای بدون اسپری شد (05/0P<). طول روده جوجه‌های پس از هچ از تخممرغهای اسپری شده با غلظت 5/1 میلی‌گرم اسیدرزمارینیک در مقایسه با تخممرغهای بدون اسپری و اسپری شده با آب‌مقطر بیشتر بود (05/0P<). در نهایت نتایج نشان داد که اسپری عصاره رزماری با غلظت 55/2 میلی‌گرم اسیدرزمارینیک بر تخم‌مرغ‌ها در روز اول انکوباسیون منجر به جذب بیشتر کیسه زرده در جوجه‌های پس از هچ در مقایسه با تخممرغهای اسپری شده با آب مقطر شد. همچنین، افزایش طول روده با اسپری غلظت 5/1 میلی‌گرم اسیدرزمارینیک و کاهش دمای سطح بدن جوجه‌های پس از هچ در مقایسه با تخممرغهای بدون اسپری مشاهده شد.
فیزیولوژی دام و طیور
امین کاظمی زاده؛ خلیل میرزاده؛ علی آقائی؛ زربخت انصاری
چکیده
این پژوهش باهدف مطالعه‌ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجبیل بر پروفیل‌های لیپیدی، هورمون‌های تیروئیدی و آنزیم‌های کبدی مرغ مسن مادر گوشتی انجام گرفت. تعداد 200 قطعه مرغ مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته به‌صورت فاکتوریل (2×4) در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 2 سطح زنجبیل (صفر و 5/1 درصد) و 4 سطح روغن کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد) به مدت 10 هفته در 8 گروه ...
بیشتر
این پژوهش باهدف مطالعه‌ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجبیل بر پروفیل‌های لیپیدی، هورمون‌های تیروئیدی و آنزیم‌های کبدی مرغ مسن مادر گوشتی انجام گرفت. تعداد 200 قطعه مرغ مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته به‌صورت فاکتوریل (2×4) در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 2 سطح زنجبیل (صفر و 5/1 درصد) و 4 سطح روغن کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد) به مدت 10 هفته در 8 گروه آزمایشی 5 تکرار و 5 قطعه مرغ مادر در هر تکرار انجام شد. نتایج نشان داد، مصرف زنجبیل، روغن کتان و مصرف توأم زنجبیل با روغن کتان روی تری‌گلیسیرید، کلسترول، HDL و گلوکز تاثیر معنیداری نداشت (0/05<P). در پرندگان تغذیه شده با سطح 1/5 درصد زنجبیل غلظت LDL کاهش یافت (0/05>P). افزودن سطح 1/5 درصد زنجبیل باعث کاهش آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز شد، درحالی‌که افزودن روغن کتان و همزمان روغن کتان و زنجبیل تأثیری معنیداری نسبت به سطح صفر زنجبیل و صفر روغن کتان نداشت (05/0<P). مصرف زنجبیل، روغن کتان و مصرف همزمان روغن کتان و زنجبیل باعث کاهش آنزیم آلانین آمینوترانسفراز نسبت به گروه دریافت‌کننده سطح صفر زنجبیل و صفر روغن کتان شد (0/05>P). افزودن زنجبیل و روغن کتان به جیره اثری بر هورمون‌های تیروئیدی نداشت (0/05<P). فراسنجه‌های بافت چربی و کبد تحت تاثیر روغن کتان و زنجبیل قرار نگرفت (0/05<P). براساس نتایج پژوهش حاضر، مکمل کردن جیره مرغ مادر با سطح 5/1 درصد زنجبیل و سطح 2 درصد روغن کتان با بهبود آنزیم‌های کبدی باعث حفظ سلامت کبد در مرغ‌های مادر گوشتی بعد از پیک تولید می‌شود..
فیزیولوژی دام و طیور
رحمت ابابکری؛ امید دیانی؛ امین خضری؛ عباسعلی ناصریان
چکیده
هدف از انجام مطالعه، بررسی اثرات متقابل بین پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای (RUP) و نوع دانه کتان در جیره-های فلاشینگ میش‌ها بر عملکرد تولیدمثلی و فعالیت‌های تخمدانی بود. در این مطالعه 72 راس میش بلوچی دو تا سه ساله با تیمارهای آزمایشی تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1: شاهد بدون دانه کتان + 20 درصد RUP، 2: شاهد بدون دانه کتان + 40 درصد RUP، ...
بیشتر
هدف از انجام مطالعه، بررسی اثرات متقابل بین پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبه‌ای (RUP) و نوع دانه کتان در جیره-های فلاشینگ میش‌ها بر عملکرد تولیدمثلی و فعالیت‌های تخمدانی بود. در این مطالعه 72 راس میش بلوچی دو تا سه ساله با تیمارهای آزمایشی تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1: شاهد بدون دانه کتان + 20 درصد RUP، 2: شاهد بدون دانه کتان + 40 درصد RUP، 3: 10 درصد دانه کتان سالم + 20 درصد RUP، 4: 10 درصد دانه کتان سالم + 40 درصد RUP، 5: 10 درصد دانه کتان اکسترودشده + 20 درصد RUP و 6: 10 درصد دانه کتان اکسترودشده + 40 درصد RUP بود. ماده خشک مصرفی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. نوع دانه کتان در 24 ساعت پیش از سیدربرداری سبب افزایش غلظت گلوکز، کلسترول و استروژن و 24 ساعت پس از سیدربرداری سبب افزایش غلظت گلوکز و استروژن و کاهش غلظت اوره خون میش‌ها شد (05/0>P). در 24 ساعت پس از سیدربرداری، افزایش سطحRUP به 40 درصد سبب افزایش غلظت گلوکز و استروژن و کاهش غلظت اوره خون میش‌ها شد (05/0>P). جیره‌های دارای کتان اکسترودشده در هشت روز پس از قوچ‌اندازی بالاترین غلظت پروژسترون و نهایتا نرخ بره‌دهی بالاتری در مقایسه با جیره‌های شاهد داشتند (05/0>P). در نهایت، استفاده از دانه کتان (به‌ویژه، اکسترودشده) به‌میزان 10 درصد ماده خشک به‌همراه 40 درصد RUP در جیره‌فلاشینگ، به‌طور سودمندی غلظت متابولیت‌ها و هورمون‌های مرتبط با عملکرد تولید مثلی به‌ویژه گلوکز، کلسترول، پروژسترون و استروژن را افزایش داده و درنتیجه عملکرد تولیدمثلی دام را بهبود می‌بخشد.
فیزیولوژی دام و طیور
ابوالفضل صالحی زاده؛ مهدی خدایی مطلق؛ ایمان حاج خدادادی؛ کوروش غلامی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر شرایط مختلف دسترسی به آب بر عملکرد، شاخص‌های خونی و سطح اسید اوریک در بافت کلیه مرغ‌های تخمگذار تجاری سویه بوونز در اواسط دوره تولید، آزمایشی در طرح کاملاً تصادفی از 216 مرغ تخمگذار شامل 4 تیمار و هر تیمارمشتمل بر 9 تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی 1) 3 نیپل به ازای هر واحد با فشار تنظیم شده ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر شرایط مختلف دسترسی به آب بر عملکرد، شاخص‌های خونی و سطح اسید اوریک در بافت کلیه مرغ‌های تخمگذار تجاری سویه بوونز در اواسط دوره تولید، آزمایشی در طرح کاملاً تصادفی از 216 مرغ تخمگذار شامل 4 تیمار و هر تیمارمشتمل بر 9 تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد.تیمارهای آزمایشی 1) 3 نیپل به ازای هر واحد با فشار تنظیم شده توسط رگولاتور، 2) 2 نیپل به ازای هر واحد با فشار تنظیم شده توسط رگولاتور، 3) 3 نیپل به ازای هر واحد با فشار تنظیم شده توسط فلاش تانک و 4) 2 نیپل به ازای هر واحد با فشار تنظیم شده توسط فلاش تانک بودند. نتایج نشان دادند درصد تولید تخم مرغ بین تیمارهای آزمایشی، تفاوت معنیداری نداشت (05/0P>) امّا اثر دوره آزمایش بر درصد تولید ، معنیدار بود (05/0>P). اثر تیمارهای آزمایشی و دوره بر مصرف خوراک، ضریب تبدیل ، وزن و توده تخم‌مرغ، معنیدار نبود. تیمارهای آزمایشی بر صفات بافتشناسی کلیه شامل قطر گلومرول، تعداد گلومرول، تعداد لولههای پروکسیمال، تعداد لولههای دیستال و تعداد لولههای جمعآوری مجاری ادرار، تاثیر معنیداری نداشتند. همچنین غلظت گلوکز، HDL و میزان فعالیت آنزیم آلانین آمینوترانسفراز خون تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. اگرچه تاثیر معنیداری از نظر صفات عملکرد، مشاهده نشد ولی با توجه به بهبود صفات کیفی تخم مرغ شامل افزایش وزن پوسته و کاهش غلظت کلسترول، تری‌گلیسرید، اسید اوریک سرم خون و نسبت هتروفیل به لنفوسیت، استفاده از سه نیپل به ازای هر واحد با فشار تنظیم شده توسط رگولاتور، توصیه می‌شود.
