سیده زهرا سروش؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ علی اله رسانی
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات استفاده از کنجاله زیتون بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ریخت‌شناسی ایلئوم، گوارش‌پذیری مواد مغذی، شاخص‌های خونی و وضعیت پاداکسندگی بلدرچین ژاپنی، تعداد 352 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار، چهار تکرار و 22 قطعه بلدرچین (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات استفاده از کنجاله زیتون بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ریخت‌شناسی ایلئوم، گوارش‌پذیری مواد مغذی، شاخص‌های خونی و وضعیت پاداکسندگی بلدرچین ژاپنی، تعداد 352 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار، چهار تکرار و 22 قطعه بلدرچین (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (صفر)، چهار، هشت و 12 درصد کنجاله زیتون بود. برای تعیین گوارش‌پذیری مواد مغذی، به مدت 3 روز (21-18روزگی)، فضولات پرنده‌ها جمع‌آوری شد. در پایان آزمایش (سن 35 روزگی)، بطور تصادفی دو پرنده توزین، خونگیری و کشتار شدند. نتایج نشان داد کنجاله زیتون بر شاخص‌های افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و صفات وزن نسبی لاشه، سینه، ران، قلب و طحال اثر نداشت، بجز وزن نسبی کبد و سنگدان که در سطح 12 درصد کنجاله زیتون بالاترین بود(05/0p <). ارتفاع پرز در پرنده‌های تغذیه شده با کنجاله زیتون در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0p <). گوارش‌پذیری پروتئین و چربی‌خام در سطح 12 درصد کنجاله زیتون و گوارش‌پذیری خاکستر و فسفر در سطح 8 درصد کنجاله زیتون نسبت به شاهد افزایش یافت (05/0p <). کنجاله زیتون باعث کاهش غلظت مالون‌دی‌آلدئید خون در مقایسه با شاهد شد ولی بر سایر شاخص‌های خونی اثر نداشت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم آسپارتات‌آمینوترانسفراز درتیمار شاهد و بالاترین میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دسموتاز در سطح 12 درصد کنجاله زیتون مشاهده شد(05/0p <). یافته‌های حاضر پیشنهاد می‌کند که می‌توان کنجاله زیتون را تا سطح 12 درصد در جیره بلدرچین ژاپنی بدون داشتن اثر منفی بر عملکرد پرنده اضافه نمود.
باقر حیدری صادق؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ محسن مجتهدی
چکیده
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد و پروبیوتیک لاکتوفید و باکتری انتروکوکوس فاسیوم دستگاه گوارش سبزقبا هر کدام به سه روش آشامیدنی، افشانه و توأم افشانه+ آشامیدنی در اختیار جوجه‌ها قرار گرفت. تحلیل داده‌ها نشان داد که افزودن باکتری انتروکوکوس فاسیوم و پروبیوتیک لاکتوفید باعث کاهش ضریب تبدیل و بهبود افزایش وزن بدن و غلظت پروتئین خون بلدرچین گردید. مصرف خوراک و وزن نسبی اجزای لاشه، غلظت HDL و تری گلیسرید تفاوت معنیداری نشان نداد. غلظت کلسترول و LDL خون در روش توأمان افشانه و آشامیدنی جدایه باکتری و لاکتوفید بطور معنیداری کاهش یافت (05/0 < P). شاخص‌های بافت شناسی ژژنوم شامل ارتفاع و عرض پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت نیز در مقایسه با شاهد تغییر معنیداری نمود. عیار پادتن بر ضد SRBC و IgM و جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد افزایش یافت. بنابراین استفاده از جدایه انتروکوکوس فاسیوم سبزقبا و پروبیوتیک لاکتوفید احتمالا باعث بهبود وزن بدن، کاهش کلسترول و LDL خون و افزایش عیار پادتن بر ضد SRBCو بهبود وضعیت بافت ژژنوم، و افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم می‌شود.
هاشم دشت بان؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان؛ هادی سریر
چکیده
هدف این تحقیق بررسی اثر پودر میوه‌ی کهورک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون، سامانه ایمنی و ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 250 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد ...
بیشتر
هدف این تحقیق بررسی اثر پودر میوه‌ی کهورک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون، سامانه ایمنی و ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 250 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون تنش)، شاهد مثبت (تنش گرمایی) و سطوح یک، سه و پنج درصد پودر میوه کهورک بود. جهت اجرای برنامه تنش گرمایی، دمای سالن در طول دو هفته آخر آزمایش به مدت شش ساعت در روز به حدود )2±38) درجه سانتی‌گراد افزایش یافت. نتایج نشان داد که افزودن کهورک در شرایط تنش باعث کاهش معنی‌دار وزن بدن، مصرف خوراک، راندمان مصرف انرژی، راندمان مصرف پروتئین و شاخص تولید و از طرفی باعث افزایش معنی‌دار ضریب تبدیل خوراک گردید. تیمارهای آزمایشی تأثیری بروزن نسبی اجزای لاشه نداشت. غلظت کلسترول، LDL، گلوکز و فعالیت آنزیمهایAST،ALT ، LDH و میزان MDA پلاسمای خون با افزودن پودر میوه کهورک تحت تنش بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0>P)، ولی غلظت HDL، پروتئین تام و آلبومین سرم خون در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیداری نشان نداد. عیار پادتن بر ضد SRBC در جوجههای دریافت کننده کهورک افزایش یافت. بنابراین اگر چه پودر کهورک اثرات منفی بر عملکرد جوجههای گوشتی داشته ولی بهبود سامانه ایمنی و آنتی‌اکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را در پی داشت.
مهدی بارانی؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
این آزمایش جهت ارزیابی اثر شاهدانه بر عملکرد، پاسخ ایمنی، نیمرخ لیپیدی و فعالیت ضداکسیدانی پلاسما در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس308) به طور تصادفی در 5 تیمار با 5 تکرار ( 10 قطعه جوجه به ازای هر قفس) تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا فاقد شاهدانه (H0) 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه (H5) 3) جیره ...
بیشتر
این آزمایش جهت ارزیابی اثر شاهدانه بر عملکرد، پاسخ ایمنی، نیمرخ لیپیدی و فعالیت ضداکسیدانی پلاسما در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس308) به طور تصادفی در 5 تیمار با 5 تکرار ( 10 قطعه جوجه به ازای هر قفس) تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا فاقد شاهدانه (H0) 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه (H5) 3) جیره حاوی 10 درصد شاهدانه (H10) 4) جیره حاوی 15 درصد شاهدانه (H15) 5) جیره حاوی 20 درصد شاهدانه (H20). داده‌ها با نرم افزارSAS9.1 و توسط رویه GLM تجزیه و مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون توکی انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از شاهدانه در سطوح بالای 10 درصد در جیره، وزن بدن و میزان مصرف خوراک را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P)، اما اثر معنیداری بر ضریب تبدیل نداشت. همچنین، استفاده از شاهدانه در سطح بالای 5 درصد، میزان مالون دی آلدئید (MDA) پلاسما را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P)، اما اثر معنیداری بر پاسخ ایمنی هومورال نداشت. غلظت کلسترول کل، تری گلیسرید و HDL پلاسما تغییر نیافت، اما غلظت LDL در گروه‌های مکمل شده با دانه شاهدانه در مقایسه با گروه شاهد به طور معنیداری کاهش یافت(05/0>P). به طور کلی، اگرچه استفاده از شاهدانه در جیره جوجههای گوشتی در سطوح بالای 5 درصد به عنوان یک ضداکسیدان طبیعی و کاهندهLDL مفید است، اما کاربرد آن در سطوح بالای 10درصد به علت کاهش عملکرد توصیه نمی‌شود.
کمال افضلی؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی
چکیده
آزمایشی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ضایعات میوه کامل سنجد با و بدون آنزیم بر عملکرد رشد، سامانه ایمنی و برخی فراسنجههای بیوشیمیائی خون جوجههای گوشتی اجرا شد. تعداد 288 قطعه جوجه خروس یکروزه انتخاب و به طور تصادفی بین 8 تیمار و 4 تکرار توزیع شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمایش فاکتوریل 2×4 شامل 4 سطح سنجد (0، 75/0، ...
بیشتر
آزمایشی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ضایعات میوه کامل سنجد با و بدون آنزیم بر عملکرد رشد، سامانه ایمنی و برخی فراسنجههای بیوشیمیائی خون جوجههای گوشتی اجرا شد. تعداد 288 قطعه جوجه خروس یکروزه انتخاب و به طور تصادفی بین 8 تیمار و 4 تکرار توزیع شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمایش فاکتوریل 2×4 شامل 4 سطح سنجد (0، 75/0، 5/1 و 3% سنجد) و 2 سطح آنزیم (0 و 05/0% آنزیم) انجام شد. نتایج نشان داد سنجد بر مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک و وزن بدنی در دوره 28روزه تأثیری نداشت (05/0>P). وزن بدن نیز در سطح 3 درصد سنجد بطور معنیداری بالاتر از شاهد بود. ضریب تبدیل خوراک در 28 روزگی در جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی آنزیم بطور معنیداری کاهش یافت (05/0>P). سنجد بر راندمان مصرف پروتئین، مصرف انرژی و شاخص تولید در 28 و 42 روزگی تاثیر معنیداری نداشت بجز شاخص تولید در 42 روزگی در جوجههای تغذیه شده با سنجد افزایش پیدا کرد. آنزیم، راندمان مصرف انرژی و پروتئین را در دوره 28 روز اول بطور معنیداری بهبود بخشید (05/0P<). سنجد بر میزان کلسترول، HDL و تری گلیسرید در 28 روزگی تاثیری نداشت ولی میزان LDL و کلسترول را کاهش داد (05/0P<). میزان فعالیت آنزیمهای کبدی AST و ALT در دوره 28 و 42 روزگی کاهش یافت(05/0P<).بنابراین افزودن پودر سنجد به جیره جوجههای گوشتی، باعث بهبود وزن بدن، کاهش چربی بطنی، کلسترول، LDLو افزایش کلسیم خون می‌گردد.
اکبر صبور قله زو؛ نظر افضلی؛ سید محمد حسینی؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
آزمایشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ضایعات میوه عناب بر صفات عملکردی، اجزاء لاشه و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی انجام شد. 320 قطعه جوجه نر راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل2×4 شامل سطوح مولتی آنزیم ناتوزیمپلاس (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) و عناب (صفر، 25، 50 و 75 گرم در کیلوگرم) حاوی 8 تیمار و 4 تکرار به تعداد ...
بیشتر
آزمایشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ضایعات میوه عناب بر صفات عملکردی، اجزاء لاشه و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی انجام شد. 320 قطعه جوجه نر راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل2×4 شامل سطوح مولتی آنزیم ناتوزیمپلاس (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) و عناب (صفر، 25، 50 و 75 گرم در کیلوگرم) حاوی 8 تیمار و 4 تکرار به تعداد 10پرنده در هر تکرار توزیع شدند. جوجه‌ها تا 10 روزگی با جیره پایه تغذیه و در دوره 24-11 و 42-25 روزگی با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. در 42 روزگی، بهطور تصادفی دو قطعه جوجه از هر تکرار با وزنی نزدیک میانگین وزن تکرار انتخاب و خونگیری، کشتار، تفکیک لاشه و توزین شد. در اثرات اصلی ضایعات عناب در 24 روزگی، جوجههای تغذیه شده با سطح 25 گرم در کیلوگرم ضایعات عناب به طور معنیداری وزن بدنی و افزایش وزن بدنی پائینتری در مقایسه با شاهد نشان دادند (05/0>P). سایر فراسنجههای عملکردی مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک در 24 و 42 روزگی تحت تاثیر اثرات متقابل عناب و آنزیم قرار نگرفتند (05/0<P). وزن نسبی چربی شکمی در جوجههای تغذیه شده با ضایعات عناب به طور معنیداری کاهش یافت. وزن نسبی کبد و قلب تحت تأثیر اثرات متقابل آنزیم و عناب قرار گرفت (05/0>P). در قسمت اثرات اصلی ضایعات عناب، وزن نسبی لوزالمعده و قلب در سطح 50 گرم در کیلوگرم عناب به طور معنیداری پائینتر از سطح 25 گرم در کیلوگرم عناب بود (05/0>P). تجزیه آماری فراسنجههای خونی نشان داد، در سطح 50 گرم در کیلوگرم اثرات اصلی ضایعات عناب، میزان فعالیت آنزیمهای کبدی AST وALT بهطور معنیداری بالاتر از شاهد بود. غلظت کلسیم خون در تیمار 50 گرم در کیلوگرم عناب به طور معنیداری کمتر از تیمار 25 گرم در کیلوگرم عناب بود (05/0>P). آنزیم و عناب بر فراسنجههای خونی HDL، LDL، تریگلیسرید، کلسیم و فسفر تأثیر معنیداری نداشت (05/0<P) ولی ضایعات عناب، کلسترول خون را کاهش داد. بنابراین، افزودن ضایعات به جیره‌ی جوجههای گوشتی تا سطح 75 گرم در کیلوگرم بر عملکرد و فراسنجههای خونی و اجزای لاشه تأثیر قابل توجهی نخواهد داشت. به نظر میرسد در سطح 50 گرم در کیلوگرم فعالیت آنزیمهای کبدی افزایش می‌یابد و افزودن آنزیم به جیرههای حاوی ضایعات عناب هیچ‌گونه اثری بر جوجههای گوشتی ندارد.
محسن افتاده؛ مسلم باشتنی؛ نظر افضلی؛ همایون فرهنگ فر؛ محمد رضا اصغری
چکیده
این آزمایش بر روی 192 قطعه مرغ تخمگذار های لاین سفید، در سن 38 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×4 با 8 تیمار و 3 تکرار، هر تکرار با 8 مرغ و طی مدت 84 روز انجام گرفت. جیرههای غذایی دارای سطوح صفر، 10 ، 15 و 20 درصد سبوس گندم فاقد آنزیم (صفر درصد) و با آنزیم (05/0 درصد) بودند. آنزیم مورد استفاده، آنزیم چند منظوره روابیواکسل ...
بیشتر
این آزمایش بر روی 192 قطعه مرغ تخمگذار های لاین سفید، در سن 38 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×4 با 8 تیمار و 3 تکرار، هر تکرار با 8 مرغ و طی مدت 84 روز انجام گرفت. جیرههای غذایی دارای سطوح صفر، 10 ، 15 و 20 درصد سبوس گندم فاقد آنزیم (صفر درصد) و با آنزیم (05/0 درصد) بودند. آنزیم مورد استفاده، آنزیم چند منظوره روابیواکسل حاوی زایلاناز 2200 واحد بر گرم، بتاگلوکاناز 200 واحد بر گرم، سلولاز 100 واحد بر گرم و پکتیناز 100 واحد بر گرم بود. نتایج نشان دادند، جیره حاوی 10 درصد سبوس گندم بیشترین درصد تولید تخممرغ و جیره حاوی 20 درصد سبوس گندم کمترین درصد تولید را به خود اختصاص دادند (05/0P<). همچنین بالارفتن سطح سبوس گندم به 20 درصد سبب کاهش مصرف خوراک روزانه گردید (05/0P<). میانگین وزن تخممرغها، وزن توده تخممرغ و ضریب تبدیل خوراک، تحت تأثیر سطوح سبوس گندم و آنزیم قرار نگرفتند. افزون بر آن، صفات کیفی تخممرغ از جمله شاخص‌های مربوط به شکل تخممرغ، کیفیت سفیده (واحد هاو)، رنگ زرده، درصد وزن زرده، سفیده و ضخامت پوسته نیز تحت تأثیر سطح سبوس گندم و آنزیم قرار نگرفتند. بر اساس نتایج این آزمایش، سطح مناسب مصرف سبوس گندم در جیره مرغ تخم گذار، 10 درصد بود.
