تغذیه دام و طیور
عبدالحکیم توغدری؛ تقی قورچی؛ محمد اسدی؛ کامل عموزاده آرائی؛ مصطفی عالی پور
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله جوانه ذرت در جیره بر مصرف خوراک، فراسنجههای شکمبهای و متابولیتهای خونی برههای پرواری آتابای صورت گرفت. سی راس بره پرواری (با میانگین وزن 7/2± 32 کیلوگرم) به طور تصادفی به 3 گروه با 10 تکرار تقسیم شدند. برههای گروه کنترل با جبره بدون کنجاله جوانه ذرت تغذیه شدند. سایر ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله جوانه ذرت در جیره بر مصرف خوراک، فراسنجههای شکمبهای و متابولیتهای خونی برههای پرواری آتابای صورت گرفت. سی راس بره پرواری (با میانگین وزن 7/2± 32 کیلوگرم) به طور تصادفی به 3 گروه با 10 تکرار تقسیم شدند. برههای گروه کنترل با جبره بدون کنجاله جوانه ذرت تغذیه شدند. سایر گروهها به ترتیب با جایگزینی 50 و 100 درصدی کنجاله سویا با کنجاله جوانه ذرت در جیره به مدت 84 روز تغذیه شدند. برهها هر 14 روز وزن شدند. مقدار خوراک مصرفی و پسآخور به صورت روزانه ثبت شد. نتایج نشان داد بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری در وزن نهایی برهها و ماده خشک مصرفی وجود نداشت (05/0<P). اختلاف معنیداری در جمعیت پروتوزوآ، pH و اسیدهای چرب فرار در بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد(05/0<P). همچنین نیتروژن آمونیاکی شکمبه در زمان ناشتا و شش ساعت بعد از تغذیه صبح اختلاف معنیداری ایجاد نکرد(05/0<P). هرچند مقدار نیتروژن آمونیاکی شکمبه ۳ ساعت بعد از تغذیه صبح افزایش یافت (05/0 >P). در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری از خونی گلوگز، کلسترول، گلوبولین، نسبت آلبومین به گلوبولین مشاهده نشد (05/0<P) اما جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله جوانه ذرت سبب افزایش غلظت تریگلیسیرید، اوره، پروئین کل، لیپـوپروتئین بـا چگـالی کـم و لیپـوپروتئین بـا چگـالی خیلی کـم و کاهش لیپوپروتئین بـا چگـالی زیـاد شد (05/0 >P). بطورکلی، میتوان کنجاله جوانه ذرت را بطور کامل با کنجاله سویا، بدونآنکه در سلامت و تولید دام اختلالی ایجاد کند جایگزین نمود.
تغذیه دام و طیور
صادق سجادی؛ عبدالحکیم توغدری؛ تقی قورچی؛ محمد اسدی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با پودر بقایای کشتارگاه طیور بر عملکرد، ترکیبات شیر، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای خونی میشهای شیرده صورت گرفت. جهت اجرای این آزمایش از تعداد 24 رأس میش شیری سه شکم زایش نژاد دالاق با میانگین وزنی 7/3±36 کیلوگرم در ۴ تیمار و 6 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارها ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با پودر بقایای کشتارگاه طیور بر عملکرد، ترکیبات شیر، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای خونی میشهای شیرده صورت گرفت. جهت اجرای این آزمایش از تعداد 24 رأس میش شیری سه شکم زایش نژاد دالاق با میانگین وزنی 7/3±36 کیلوگرم در ۴ تیمار و 6 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارها شامل: تیمار شاهد (جیره بدون پودر بقایای کشتارگاه طیور)، تیمار دوم (جیره حاوی 33 درصد جایگزینی)، تیمار سوم (جیره حاوی 66 درصد جایگزینی) و تیمار چهارم (جیره حاوی 100 درصد جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور به جای کنجاله سویا) بودند. نتایج نشان داد بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری در وزن نهایی میشها، افزایش وزن روزانه، ماده خشک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، تولید شیر و رفتار مصرف خوراک وجود نداشت (05/0<P). با افزایش سطوح جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور با کنجاله سویا درصد مواد جامد غیر چربی، دانسیته و لاکتوز شیر میشها نیز افزایش یافت (05/0>P). در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری از نظر گلوگز، کلسترول، تری گلیسیرید، پروئین کل، آلبومین، گلوبولین و نسبت آلبومین به گلوبولین مشاهده نشد (05/0<P) اما غلظت نیتروژن اورهای خون تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت بطوریکه با افزایش جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور با کنجاله سویا، غلظت نیتروژن اورهای خون نیز افزایش مییابد (05/0>P). بطورکلی، میتوان پودر بقایای کشتارگاهی طیور را که یک منبع پروتئین حیوانی میباشد بطور کامل با کنجاله سویا که یکی از اقلام وارداتی خوراک دام میباشد بیآنکه در سلامت و تولید دام اختلالی ایجاد کند جایگزین نمود.
تغذیه دام و طیور
تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ محبوبه شاهی؛ محمد اسدی
چکیده
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بوته پنبهدانه جایگزین کاه گندم بر عملکرد، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و فراسنجههای شکمبهای میشهای دالاق از 18 رأس میش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار استفادهشد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق بترتیب صفر، 20 و 40 درصد، بکارگیری گیاه پنبه در جیره و طول کل دوره آزمایشی 42 روز بود. ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بوته پنبهدانه جایگزین کاه گندم بر عملکرد، فعالیت آنزیمهای هیدرولیتیک و فراسنجههای شکمبهای میشهای دالاق از 18 رأس میش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار استفادهشد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق بترتیب صفر، 20 و 40 درصد، بکارگیری گیاه پنبه در جیره و طول کل دوره آزمایشی 42 روز بود. استفاده از سطوح مختلف بوته پنبه در میشها اختلاف معنیداری در عملکرد، مصرف ماده خشک و ضریب تبدیل غذایی ایجاد نکرد. تیمارهای آزمایشی تأثیری بر pH شکمبه در سه زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراک ریزی وعده صبح نداشتند. غلظت آمونیاک مایع شکمبه در جیره حاوی 40 درصد بوته پنبه به شکل معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). اختلاف معنی داری در جمعیت پروتوزوآ شکمبه در زمان ناشتا در بین تیمار های دریافت کننده سطوح مختلف بوته پنبه در جیره وجود ندارد. اما جمعیت پروتوزوآ شکمبه در زمانهای سه و شش ساعت بعداز خوراکدهی صبح در تیمار دریافتکننده 40% گیاه پنبه به شکل معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بوده-است (05/0P<). فعالیت آنزیمهای کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرارگرفت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز در هرسه بخش و کل فعالیت در میشهای تغذیه شده با جیره 40 درصد گیاه پنبه مشاهده گردید (05/0>P). با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش میتوان از بوته پنبه تا سطح 40 درصد در جیره میشهای دالاق بدون هیچگونه تاثیرمنفی بر عملکرد دام و سلامت شکمبه استفاده نمود.
راحله رجبی علی آبادی؛ تقی قورچی؛ نورمحمد تربتی نژاد؛ عبدالحکیم توغدری؛ مختار مهاجر؛ رضا طهماسبی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر شکل فیزیکی یونجه و فرآوری دانه جو بر عملکرد، فراسنجههای شکمبهای و سنتز پروتئین میکروبی در برههای پرواری نژاد دالاق از 30 رأس بره نر 2/1±5/3 ماهه با میانگین وزن زنده 1/1±17 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب فاکتوریل 3×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو با دو فاکتور شامل: شکل فیزیکی علوفه و فرآوری دانه ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر شکل فیزیکی یونجه و فرآوری دانه جو بر عملکرد، فراسنجههای شکمبهای و سنتز پروتئین میکروبی در برههای پرواری نژاد دالاق از 30 رأس بره نر 2/1±5/3 ماهه با میانگین وزن زنده 1/1±17 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب فاکتوریل 3×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو با دو فاکتور شامل: شکل فیزیکی علوفه و فرآوری دانه جودر دوره 98 روزه با 6 تیمار و 5 تکرار انجام شد و جیرههای آزمایشی شامل: 1- یونجه خرد شده با دانه کامل جو 2- یونجه خرد شده با دانه جو آسیاب شده 3- یونجه خرد شده با دانه جو پولکی 4- یونجه پلت با دانه کامل جو 5- یونجه پلت با دانه جو آسیاب شده 6- یونجه پلت با دانه جو پولکی بودند. نمونهگیری از مایع شکمبه در روز 84 در زمان 3 ساعت بعد از خوراکدهی انجام شد. از روز 70 آزمایش به مدت 6 روز حجم ادرار تولید شده توسط هر حیوان به طور روزانه ثبت شد. نتایج نشان داد که علوفه یونجه به صورت پلت در مقایسه با خرد شده باعث بالارفتن ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه و بالا رفتن مقدار پروپیونات، نیتروژن و پروتئین میکروبی و پایین آمدن مقدار استات و pH گردید و همچنین، فرآوری دانه جو به صورت پولکی و آسیاب شده در مقایسه با دانه جو کامل نیز باعث بالارفتن افزایش وزن روزانه و بالا رفتن مقدار پروپیونات، نیتروژن و پروتئین میکروبی و پایین آمدن مقدار آمونیاک و pH شد (05/0>P).
صفورا شه روان؛ تقی قورچی؛ بهروز دستار؛ عبدالحکیم توغدری؛ مختار مهاجر
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر سطوح مختلف عصاره آویشن بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در برهها و بزغالههای پرواری بود. برای این منظور ۱۵ راًس بزغاله ۳ ماهه با میانگین وزن اولیه ۲/۱± ۳/۱۷ کیلوگرم و ۱۵ راًس بره ۳ ماهه از نژاد دالاق با میانگین وزن اولیه ۵/۱± ۴/۲۱ کیلوگرم بهطور تصادفی با یکی از ۳ جیره: ۱) بدون عصاره آویشن، ۲) ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر سطوح مختلف عصاره آویشن بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در برهها و بزغالههای پرواری بود. برای این منظور ۱۵ راًس بزغاله ۳ ماهه با میانگین وزن اولیه ۲/۱± ۳/۱۷ کیلوگرم و ۱۵ راًس بره ۳ ماهه از نژاد دالاق با میانگین وزن اولیه ۵/۱± ۴/۲۱ کیلوگرم بهطور تصادفی با یکی از ۳ جیره: ۱) بدون عصاره آویشن، ۲) ۲۵۰ میلیلیتر عصاره آویشن، ۳) ۵۰۰ میلیلیتر عصاره آویشن به مدت ۸۴ روز و بهصورت انفرادی تغذیه شدند. نتایج آزمایش نشان داد سطوح مختلف عصاره آویشن اثر معنیداری بر افزایش وزن روزانه و خوراک مصرفی در کل دوره در هر دو گونه داشت، بهنحویکه در دامهای تغذیه شده با ۲۵۰ میلیلیتر عصاره آویشن نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. و تیمار حاوی ۵۰۰ میلیلیتر عصاره آویشن کمترین افزایش وزن، وزن نهایی و خوراک مصرفی را در کل دوره پرورش داشت. همچنین برهها نسبت به بزغالهها بهطور معنیداری افزایش وزن بهتر و مصرف خوراک بیشتری داشتند . همچنین عصاره آویشن قابلیت هضم ماده آلی و NDF را کاهش و قابلیت هضم ماده خشک را افزایش داد. در کل نتایج نشان داد بهترین سطح استفاده از عصاره آویشن در جیره برهها و بزغالههای پرواری ۲۵۰ میلیلیتر بود و در این سطح بهترین عملکرد رشد بهدست آمد. همچنین برهها نسبت به بزغالهها بیشتر تحت تاثیر عصاره آویشن قرار گرفتند.
آزاده نهاردانی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری
چکیده
بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف ضایعات پرتقال بر مصرفخوراک، قابلیتهضم موادمغذی، رفتار نشخوار، آنزیمهای سلولیتیک شکمبه و فراسنجههای خونی در میشهای دالاق، از 12راس میش 1-5/1 سال غیرآبستن با میانگین وزن 9/0±33 کیلوگرم استفاده شد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار انجام گرفت.تیمارها شامل1- شاهد (بدون ضایعات ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف ضایعات پرتقال بر مصرفخوراک، قابلیتهضم موادمغذی، رفتار نشخوار، آنزیمهای سلولیتیک شکمبه و فراسنجههای خونی در میشهای دالاق، از 12راس میش 1-5/1 سال غیرآبستن با میانگین وزن 9/0±33 کیلوگرم استفاده شد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار انجام گرفت.تیمارها شامل1- شاهد (بدون ضایعات پرتقال)، 2-تیمار حاوی 10 درصد ضایعات پرتقال، و 3- تیمار حاوی20 درصد ضایعات پرتقال بود. طول دوره آزمایش 44 روز شامل 14 روزعادتپذیری و 30 روزدوره آزمایش و نمونهبرداری بود. نمونههای مدفوع در روزهای 25تا 27 بهمدت سه روز از سه راس میش از هر تیمار بهمنظور تعیین قابلیتهضم موادمغذی جمعآوری گردید. در روز 20 دوره آزمایش فعالیتهای مربوط به رفتار نشخوارمیشها به مدت 24 ساعت برآورد گردید. خونگیری در آخر دوره قبل از خوراکدهی صبح به منظور اندازهگیری فراسنجههای خونی انجام شد. نمونهگیری از مایع شکمبه در روز 30 دوره برای اندازهگیری فعالیت سلولیتیک شکمبه ، pH و جمعیت پروتوزوآ انجام گرفت. تعیین pH بلافاصله بعداز نمونهگیری انجام شد. اضافه کردن ضایعات پرتقال در مقایسه با جیره شاهد باعث افزایش جمعیت پروتوزوآ، زمان استراحت، آنزیم خارج سلولی میکروکریستالین و کل آنزیم میکروکریستالین و کاهش زمان مصرف خوراک، زمان نشخوار، زمان جویدن (خوردن+نشخوار)، قابلیتهضم ماده-خشک ، مادهآلی شد(05/0>P). با توجه به نتایج ذکر شده، میتوان از ضایعات پرتقال تا سطح 20 درصد در جیره میشها بدون تاثیر منفی برعملکرد استفاده کرد.
عبدالحکیم توغدری؛ تقی قورچی؛ محمد اسدی؛ رضا کمالی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعیت میکروبی، فراسنجههای شکمبهای و خونی و ابقای نیتروژن در میشهای دالاق از 20 رأس میش 3 شکم زایش با میانگین وزن 7/3±36 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل: تیمار اول (بدون سبوس ذرت)، تیمار دوم (حاوی 7 درصد سبوس ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعیت میکروبی، فراسنجههای شکمبهای و خونی و ابقای نیتروژن در میشهای دالاق از 20 رأس میش 3 شکم زایش با میانگین وزن 7/3±36 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل: تیمار اول (بدون سبوس ذرت)، تیمار دوم (حاوی 7 درصد سبوس ذرت)، تیمار سوم (حاوی 14درصد سبوس ذرت) و تیمار چهارم (حاوی 21 درصد سبوس ذرت) بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت در میشها اثر معنیداری بر جمعیت پروتوزوا و جمعیت میکروبی شکمبه نداشت (05/0< p). تیمارهای آزمایشی تأثیری برpH شکمبه در زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراک دهی وعده صبح نداشت (05/0< p). غلظت آمونیاک مایع شکمبه در جیره حاوی 14 درصد سبوس ذرت به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0p <). در بین میشهای مصرفکننده سطوح مختلف سبوس ذرت، اختلاف معنیداری از نظر فراسنجههای خونی گلوگز، کلسترول، تریگلیسیرید، اوره، پروتئینکل، آلبومین وگلوبولین مشاهده نشد (05/0< p)، همچنین، تفاوت معنیداری در بین تیمارهای مختلف از نظر نیتروژن مصرفی، نیتروژن دفعی ادرار، نیتروژن دفعی مدفوع و ابقا ظاهری نیتروژن وجود نداشت (05/0< p). به طور کلی سبوس ذرت را می توان تا 21 درصد جیره گوسفند بدون هیچگونه اثر منفی استفاده کرد
سمیه فروزان؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ بهرام پارسا
چکیده
استفاده از بقایای محصولات زراعی در خوراک برههای پرواری در کشورهای مختلف بعنوان موضوعی مهم مطرح میباشد. با توجه به وسعت بالای کشت بالای گوجهفرنگی ،هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سطوح مختلف علوفه گوجهفرنگی بر عملکرد برههای دالاق میباشد از این رو از 16 بره نژاد دالاق با متوسط وزن اولیه 2/4 ± 5/26 در 4 تیمار در قالب طرح کاملا ...
بیشتر
استفاده از بقایای محصولات زراعی در خوراک برههای پرواری در کشورهای مختلف بعنوان موضوعی مهم مطرح میباشد. با توجه به وسعت بالای کشت بالای گوجهفرنگی ،هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سطوح مختلف علوفه گوجهفرنگی بر عملکرد برههای دالاق میباشد از این رو از 16 بره نژاد دالاق با متوسط وزن اولیه 2/4 ± 5/26 در 4 تیمار در قالب طرح کاملا تصادفیاستفاده شد. بوته گوجه-فرنگی در سه سطح 7، 14 و 21 درصد جایگزین یونجه به همراه گروه شاهد تیمارهای آزمایشی را تشکیل دادند. جیره روزانه طی دو وعده در ساعات 8 و 16در اختیار برهها قرار گرفته و در پایان بقایای خوراک جمع و وزنکشی شدند. برای اندازهگیری روند رشد،هر 14 روز یکبار برهها وزنکشی شدند. و در پایان دوره آنالیز مدفوع به منظور اندازهگیری قابلیت هضم و نمونه گیری از خون جهت متابولیتهای خونی انجام شد. عملکرد برهها تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت(05/0>P).تیمار 21درصد با 181 گرم کمترین افزایش وزن روزانه و بیشترین ضریب تبدیل خوراک را داشتند ولی بین دو تیمار 7 و 14 درصد با تیمار شاهد تفاوت معنیداری مشاهده نشد. استفاده از بوته گوجهفرنگی به جاییونجه(بیش از 20 درصد) به ترتیب سبب افزایش 12 میلیگرم بر دسیلیتر ازت اورهای خون و 6 میلیگرم کاهش کلسترول خون گردید ولی بین تیمارهای آزمایشی به لحاظ قابلیت هضم تفاوت معنیداری مشاهده نشد. استفاده علوفه گوجه-فرنگی در سطح 14 درصد در عملکرد نهایی بره پروار به لحاظ اقتصادی مفیدبوده و میتواند از این طریق ضمن کاهش هزینههای پرورش وکاهش مشکلات زیستی به منابع مفید خوراکی تبدیل شود.
محمد اسدی؛ عبدالحکیم توغدری؛ تقی قورچی؛ شهریار کارگر
چکیده
بهمنظور بررسی تاثیر شکل فیزیکی کنسانتره و نوع بافر جیره بر فراسنجههای شکمبهای، خونی و سنتز پروتئین میکروبی در برههای پرواری نژاد دالاق از 28 رأس بره نر 5 ماهه با میانگین وزن 7/2±28 استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل 2×2 بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو نوع بافر و دو شکل فیزیکی کنسانتره به مدت 98 روز اجرا شد. تیمارها شامل 1- کنسانتره ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تاثیر شکل فیزیکی کنسانتره و نوع بافر جیره بر فراسنجههای شکمبهای، خونی و سنتز پروتئین میکروبی در برههای پرواری نژاد دالاق از 28 رأس بره نر 5 ماهه با میانگین وزن 7/2±28 استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل 2×2 بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو نوع بافر و دو شکل فیزیکی کنسانتره به مدت 98 روز اجرا شد. تیمارها شامل 1- کنسانتره پلت شده + سسکوئی کربنات سدیم، 2- کنسانتره پلت شده + بیکربنات سدیم، 3- کنسانتره آردی + سسکوئی کربنات سدیم و 4- کنسانتره آردی + بیکربنات سدیم بودند. نمونه گیری از مایع شکمبه و خون گیری در روزهای 42 و 84 انجام شد. در روز 70 آزمایش جهت نمونه گیری و جمع آوری ادرار 3 رأس بره از هر تیمار به قفسهای متابولیکی منتقل شدند. نتایج نشان داد که pH شکمبه در سه ساعت بعد از تغذیه در تیمار کنسانتره آردی و بافر سسکوئی کربنات سدیم بیش از سایر تیمارها بود (05/0P<). تیمارهای آزمایشی هیچگونه تاثیری بر غلظت آمونیاک شکمبه، تعداد پروتوزوا و جمعیت میکروبی نداشتند (05/0<P). در بین دامهای مصرف کننده کنسانتره پلت و آردی و بافرهای مختلف، اختلاف معنیداری از نظر غلظت مواد معدنی خون بجز کلسیم مشاهده نشد بطوریکه کلسیم خون در تیمارهای پلت بعلاوه سدیم بیکربنات و آردی بعلاوه سسکوئی بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0<P). مشتقات پورینی و کل دفع و جذب مشتقات پورینی از ادرار و میزان پروتئین میکروبی سنتز شده در شکمبه به طور معنیداری در تیمار کنسانتره پلت و بافر بیکربنات سدیم افزایش یافت (05/0P<).
