تغذیه دام و طیور
بهروز دستار؛ محمد طاهری؛ امید عشایری زاده؛ رضا میرشکار
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر جایگزینی کنجاله کلزای خام یا تخمیری با کنجاله سویا بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ در مرغهای مادر گوشتی بود. کنجاله کلزا برای مدت 30 روز با لاکتوباسیلوس سابتلیس و آسپرژیلوس نایجر تخمیر شد و تعداد 140 قطعه مرغ مادر گوشتی (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×2، شامل دو نوع کنجاله ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر جایگزینی کنجاله کلزای خام یا تخمیری با کنجاله سویا بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ در مرغهای مادر گوشتی بود. کنجاله کلزا برای مدت 30 روز با لاکتوباسیلوس سابتلیس و آسپرژیلوس نایجر تخمیر شد و تعداد 140 قطعه مرغ مادر گوشتی (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×2، شامل دو نوع کنجاله کلزا (خام و تخمیری) و سه سطح جایگزینی با کنجاله سویا (33، 66 و 100%) به همراه یک گروه شاهد (ذرت-سویا) با 5 تکرار به مدت 12 هفته (سه مرحله تولید) انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد مقدار pH وگلوکوزینولاتهای کنجاله کلزا پس از تخمیر میکروبی بهطور معنیداری کاهش یافت (0/05>P). کنجاله کلزای تخمیری در مقایسه با کنجاله کلزای خام تأثیر معنیداری بر وزن بدن، وزن تخممرغ، درصد تولید و ویژگیهای کیفیت پوسته تخممرغ نداشت. اثر سطح کنجاله بر وزن بدن و وزن تخممرغ معنیدار نبود، اما با افزایش سطح کنجاله کلزای خام یا تخمیری در جیره کاهش خطی معنیداری در درصد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ مشاهده شد (0/05>P). درصد تولید تخممرغ در مرغهای تغذیه شده با 100% کنجاله کلزای خام یا تخمیری بهطور معنیداری کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). بر اساس نتایج این آزمایش کنجاله کلزای خام یا تخمیری در سطح بیشتر از 66% جایگزینی با کنجاله سویا در جیره مرغهای مادر گوشتی تأثیر منفی بر عملکرد تولید و کیفیت پوسته تخممرغ دارد.
تغذیه دام و طیور
لیلا طاهرآبادی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف ذرت علوفهای بر بهبود خصوصیات تخمیر و پایداری هوازی سیلاژ بخش هوایی گیاه جروسالم آرتیچوک انجام شد. جهت تهیه سیلاژها، این گیاه با نسبت های صفر، 25، 50 و 75 درصد ذرت علوفهای در سیلوهای آزمایشگاهی با چهار تکرار سیلو شد.کمترین pH (85/3) و بیشترین غلظت اسید لاکتیک (5/48 گرم در کیلوگرم ماده خشک) در ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف ذرت علوفهای بر بهبود خصوصیات تخمیر و پایداری هوازی سیلاژ بخش هوایی گیاه جروسالم آرتیچوک انجام شد. جهت تهیه سیلاژها، این گیاه با نسبت های صفر، 25، 50 و 75 درصد ذرت علوفهای در سیلوهای آزمایشگاهی با چهار تکرار سیلو شد.کمترین pH (85/3) و بیشترین غلظت اسید لاکتیک (5/48 گرم در کیلوگرم ماده خشک) در سیلاژهای حاوی 75 درصد و پس از آن در سیلاژهای حاوی 50 درصد ذرت علوفه ای مشاهده شد. در سیلاژهای حاوی 50 و 75 درصد ذرت علوفهای کاهش غلظت اسید بوتیریک و نیتروژن آمونیاکی با افزایش جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و کاهش جمعیت کپک و مخمر همراه بود. بیشترین نسبت اسید لاکتیک به اسید استیک (2/2) در سیلاژهای حاوی 75 درصد ذرت علوفه ای مشاهده شد. سیلاژهای حاوی 50 و 75 درصد ذرت علوفه ای دارای بیشترین پروتئین خام و کربوهیدارت های محلول بود. بیشترین پایداری هوازی در سیلاژهای حاوی 50 درصد ذرت علوفه ای (584 ساعت) با عدم رشد کپک در این سیلاژها همراه بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، استفاده از 50 درصد ذرت علوفه ای در هنگام تهیه سیلاژ بخش هوایی جروسالم آرتیچوک باعث بهبود تخمیر شد. همچنین، مخلوط نمودن این دو علوفه با سطوح مختلف استفاده شده از ذرت علوفه ای باعث بهبود پایداری هوازی سیلاژها شد و بیشترین پایداری هوازی در سیلاژ حاصل از مخلوط 50:50 این دو علوفه مشاهده شد.
الیاس ابراهیمی خرم آبادی؛ محسن کاظمی؛ رضا توحیدی
چکیده
فناوری نانو بهعنوان یک راهکار نوین میتواند شرایط هضم و جذب در نشخوارکنندگان را، بهبود بخشد. از این رو، با بررسی تأثیر نانو ذرات بر شرایط تخمیر شکمبهای بهصورت فراتحلیل، میتوان به درک بهتری از نحوه کنترل تخمیر در محیط شکمبه دست یافت. پس از جستجو و انتخاب مقالات مناسب، دادههای مربوط به فراسنجههای تخمیر شکمبهای، استخراج ...
بیشتر
فناوری نانو بهعنوان یک راهکار نوین میتواند شرایط هضم و جذب در نشخوارکنندگان را، بهبود بخشد. از این رو، با بررسی تأثیر نانو ذرات بر شرایط تخمیر شکمبهای بهصورت فراتحلیل، میتوان به درک بهتری از نحوه کنترل تخمیر در محیط شکمبه دست یافت. پس از جستجو و انتخاب مقالات مناسب، دادههای مربوط به فراسنجههای تخمیر شکمبهای، استخراج گردید. بهمنظور انجام فراتحلیل از نرمافزار Comprehensive Meta-Analysis (CMA) نسخه 3 استفاده شد. از تفاوت میانگین استانداردشده و شاخص Hedges’s g برای محاسبه اندازه اثر استفاده شد. برای بررسی میزان سوگیری انتشار از نمودار قیفی و آزمونهای آماری استفاده گردید. اندازه اثر کلی بهدستآمده برای برخی از نانو ذرات بر حجم گاز، غلظت اسیدهای چرب فرار، غلظت نیتروژن آمونیاکی و قابلیت هضم ظاهری معنیدار بود. مقادیر I2 برای اندازه اثر نانو ذرات بر حجم گاز و غلظت کل اسیدهای چرب فرار، نشاندهنده وجود ناهمگنی متوسط و برای غلظت نیتروژن آمونیاکی و قابلیت هضم ظاهری، نشاندهنده وجود ناهمگنی بالا بود. استفاده از نانو ذرات میتواند بهدلیل داشتن تأثیرات مثبت بر رشد میکروبی، تحریک تجزیه الیاف، افزایش قابلیت هضم، افزایش غلظت کل اسیدهای چرب فرار، کاهش نسبت استات به پروپیونات و در نهایت کاهش تولید متان باعث بهبود فرآیند تخمیر شکمبهای شود.
ایوب عزیزی؛ زهرا امینی فرد
چکیده
این آزمایش با هدف تعیین ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیهای برگ تربچه در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. در مرحله اول، ترکیب شیمیایی برگ تربچه تعیین شد، سپس تأثیر استفاده برگ تربچه در جیره بر فراسنجههای هضم و تخمیر با استفاده از روش تولید گاز و هضم دو مرحلهای در مقایسه با یونجه و کاه گندم بررسی شد. در مرحله دوم، اثر جایگزینی سطوح صفر (شاهد)، ...
بیشتر
این آزمایش با هدف تعیین ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیهای برگ تربچه در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. در مرحله اول، ترکیب شیمیایی برگ تربچه تعیین شد، سپس تأثیر استفاده برگ تربچه در جیره بر فراسنجههای هضم و تخمیر با استفاده از روش تولید گاز و هضم دو مرحلهای در مقایسه با یونجه و کاه گندم بررسی شد. در مرحله دوم، اثر جایگزینی سطوح صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 گرم برگ تربچه در کیلوگرم ماده خشک جیره غذایی بره پرواری در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محتوای ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، لیگنین، کلسیم و فسفر برگ تربچه به ترتیب 135، 752، 178، 385، 281، 52، 5/17 و 85/2 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. با انکوباسیون برگ تربچه حجم کل گاز تولیدی و گوارشپذیری مواد مغذی به طور معنیداری بیشتر از کاه گندم بود (05/0p <) و از طرفی، عمده آنها تفاوتی با یونجه نداشت. استفاده از سطوح مختلف برگ تربچه در جیره غذایی سبب افزایش گوارشپذیری شکمبهای ماده خشک و ماده آلی شد (05/0p <). در کل، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برگ تربچه دارای ارزش تغذیهای قابل توجهی نسبت به کاه گندم است و از نظر گوارشپذیری مواد مغذی و تخمیر شکمبهای قابلیت مقایسه با یونجه را دارد. استفاده از سطح 200 گرم این پسماند در کیلوگرم ماده خشک جیره غذایی توصیه میشود.
ناصر محمودنیا؛ بهروز دستار؛ جواد بیات کوهسار؛ امید عشایری زاده
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثرات تغذیهای هسته خرمای تخمیر شده بر عملکرد، صفات لاشهو جمعیت میکروبی دستگاه گوارش در جوجههای گوشتی بود. این آزمایش بهصورت فاکتوریل 4×2 با یک تیمار شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 540 قطعه جوجه یک روزه در 9 تیمار و 5 تکرار (12 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ذرت – سویا (شاهد)، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثرات تغذیهای هسته خرمای تخمیر شده بر عملکرد، صفات لاشهو جمعیت میکروبی دستگاه گوارش در جوجههای گوشتی بود. این آزمایش بهصورت فاکتوریل 4×2 با یک تیمار شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 540 قطعه جوجه یک روزه در 9 تیمار و 5 تکرار (12 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ذرت – سویا (شاهد)، جیرههای حاوی 2، 4 ،6 و 8 درصد هسته خرمای خام و2، 4،6 و 8 درصد هسته خرمای تخمیر شده بود. فرآیند تخمیر موجب کاهش فیبرخام و افزایش پروتئین خام گردید (05/0p<). تغذیه هسته خرمای تخمیری باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود افزایش وزن در دوره پایانی (42-25 روزگی) شد (05/0p<). در همین دوره افزایش وزن در سطح 8 درصد هسته خرمای تخمیری (1474 گرم در برابر 1336 گرم) بهطور معنیداری (05/0p<) بیشتر از تیمار شاهد بود. هزینه خوراک مصرفی در جیره حاوی خوراک تخمیری بیشتر از جیره هسته خام بود (05/0p<). چربی محوطه بطنی و وزن سنگدان در تیمارهای حاوی هسته خرمای تخمیری نسبت به تیمارهای حاوی هسته خرمای خام کاهش یافت (05/0p<). جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک و کلی فرم در ایلئوم جوجههای تغذیه شده با هسته خرمای تخمیری در مقایسه با هسته خرمای خام بطور معنیداری بترتیب بیشتر و کمتر بودند(05/0p<). نتایج این مطالعه نشان داد که تخمیر هسته خرما در سطح 8 درصد موجب بهبود عملکرد جوجه گوشتیدر دوره پایانی پرورش میگردد.
ایوب عزیزی؛ افروز شریفی؛ حسن فضائلی
چکیده
در پژوهش حاضر یک ترکیب آهسته رهش اوره تولید شد و اثرات آن روی فراسنجههای تولید گاز، تخمیر، ناپدید شدن مواد مغذی و فعالیت آنزیمهای میکروبی شکمبه گوسفند در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. از چهار تیمار آزمایشی شامل جیره شاهد (کنترل)، و مکمل نمودن جیره شاهد با اوره، اوره آهسته رهش و اًپتیژن استفاده گردید. نتایج نشان داد که در عمده زمانهای ...
بیشتر
در پژوهش حاضر یک ترکیب آهسته رهش اوره تولید شد و اثرات آن روی فراسنجههای تولید گاز، تخمیر، ناپدید شدن مواد مغذی و فعالیت آنزیمهای میکروبی شکمبه گوسفند در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. از چهار تیمار آزمایشی شامل جیره شاهد (کنترل)، و مکمل نمودن جیره شاهد با اوره، اوره آهسته رهش و اًپتیژن استفاده گردید. نتایج نشان داد که در عمده زمانهای انکوباسیون، بیشترین میزان غلظت آمونیاک شکمبه در جیره غذایی مکمل شده با اوره و کمترین میزان در جیره شاهد مشاهده گردید (05/0P<). هرچند، در همه زمانهای انکوباسیون اختلاف قابل توجهی بین تیمار مکمل شده با اوره آهسته رهش و اُپتیژن وجود نداشت (05/0P>). پس از 96 ساعت انکوباسیون، جیرههای آزمایشی تأثیری بر کل گاز تولیدی، ضرایب b و c و pH شکمبه نداشتند (05/0P>). بیشترین میزان ناپدید شدن ماده خشک و ماده آلی، تخمین انرژی قابل متابولیسم، اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیر، سنتز پروتئین میکروبی و فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز در جیره شاهد و کمترین میزان آنها در جیره مکمل شده با اوره به دست آمد (05/0P<). بیشترین میزان فعالیت تجزیه کاغذ صافی با تغذیه جیره حاوی اوره آهسته رهش و کمترین میزان آن در جیره حاوی اوره مشاهده گردید (05/0P<). بیشترین میزان فعالیت پروتئازی شکمبه در جیره مکمل شده با اوره بوده، و کمترین میزان آن در جیره شاهد به دست آمد (05/0P<). در کل، استفاده از مکمل اوره آهسته رهش در شرایط آزمایشگاهی در مقایسه با اوره سبب بهبود گوارشپذیری ماده خشک و ماده آلی، سنتز پروتئین میکروبی و فعالیت عمده آنزیمهای فیبرولایتیک شکمبه گردید.
محسن رجب زاده نسوان؛ بهروز دستار؛ تقی قورچی؛ امید عشایری زاده؛ مرتضی خمیری
چکیده
به منظور مقایسه تاثیر افزودن تفاله گوجه فرنگی در جیره جوجههای گوشتی، دو نوع تفاله گوجه فرنگی خام و تخمیر شده هر کدام در چهار سطح (5، 10، 15 و 20 درصد) به صورت آزمایش فاکتوریل 2×4 در قالب طرح کاملا تصادفی و یک گروه آزمایشی شاهد با 9 گروه آزمایشی و 3 تکرار استفاده و تاثیر آنها بر عملکرد، فراسنجههای خونی و ریخت شناسی پرزهای ایلئوم جوجهها ...
بیشتر
به منظور مقایسه تاثیر افزودن تفاله گوجه فرنگی در جیره جوجههای گوشتی، دو نوع تفاله گوجه فرنگی خام و تخمیر شده هر کدام در چهار سطح (5، 10، 15 و 20 درصد) به صورت آزمایش فاکتوریل 2×4 در قالب طرح کاملا تصادفی و یک گروه آزمایشی شاهد با 9 گروه آزمایشی و 3 تکرار استفاده و تاثیر آنها بر عملکرد، فراسنجههای خونی و ریخت شناسی پرزهای ایلئوم جوجهها بررسی شد. نتایج نشان داد تغذیه جوجههای گوشتی با تفاله گوجه فرنگی تخمیری سبب بهبود افزایش وزن نسبت به تفاله گوجه فرنگی خام و گروه شاهد گردید (05/0>P). خوراک مصرفی جوجههای تغذیه شده با تفاله گوجه فرنگی تخمیری تفاوت معنیداری با تفاله گوجه فرنگی خام نداشت. ضریب تبدیل غذایی جوجههای تغذیه شده با تفاله گوجه فرنگی تخمیری بهتر بود (05/0>P). بیشترین افزایش وزن و خوراک مصرفی در سطح 15 درصد تفاله گوجه فرنگی تخمیری مشاهده گردید (05/0>P). تغذیه جوجههای گوشتی با تفاله گوجه فرنگی تخمیری به طور معنیداری باعث کاهش کلسترول، تریگلیسرید، لیپو پروتئین با چگالی پایین، لیپو پروتئین با چگالی خیلی پایین و افزایش لیپو پروتئین با چگالی بالا گردید (05/0>P). نسبت طول پرز به عمق کریپت و طول پرز ایلئوم در جوجههای تغذیه شده با تفاله گوجه فرنگی تخمیری نسبت به تفاله گوجه فرنگی خام و گروه شاهد بالاتر بود (05/0>P). استفاده از تفاله گوجه فرنگی تخمیری باعث کاهش کلسترول، بهبود عملکرد و سلامت جوجههای گوشتی نسبت به تفاله گوجه فرنگی خام شد، در نتیجه امکان استفاده از آن تا سطح 15 درصد در جیره غذایی جوجه-های گوشتی وجود دارد.
آیدا مظاهری؛ محمود شمس شرق؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده
چکیده
مصرف کنجالهی کنجد در خوراک طیور بدلیل داشتن فاکتور ضدتغذیهای اسید فایتیک و عدم ترشح فیتاز در دستگاه گوارش، محدود میباشد. بدین منظور میتوان از مکملهای آنزیمی یا میکروارگانیسمها برای تجزیه فیتات استفاده نمود. هدف از این آزمایش، مقایسه اثر کنجاله کنجد خام و فرآوریشده به روش تخمیر حالت جامد بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ...
بیشتر
مصرف کنجالهی کنجد در خوراک طیور بدلیل داشتن فاکتور ضدتغذیهای اسید فایتیک و عدم ترشح فیتاز در دستگاه گوارش، محدود میباشد. بدین منظور میتوان از مکملهای آنزیمی یا میکروارگانیسمها برای تجزیه فیتات استفاده نمود. هدف از این آزمایش، مقایسه اثر کنجاله کنجد خام و فرآوریشده به روش تخمیر حالت جامد بر عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده جوجههای گوشتی بود. تخمیر کنجاله کنجد با مایع حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم در نسبت ۱ به ۱/۲ انجام شد. پس از ۲۵ روز تخمیر، مقدار اسید فایتیک از 39/17 به 26/5 میکرومول در گرم کنجاله کاهش یافت. تعداد 315 قطعه جوجه گوشتی راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 7 تیمار آزمایشی با 3 تکرار اختصاص یافت. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 25، 50 و 75 درصد کنجاله کنجد خام یا تخمیری با کنجاله سویا (تیمار شاهد) در جیره بودند. نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از سطوح 25 و 50 درصدکنجاله کنجد تخمیری، مشابه با تیمار شاهد، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی جوجههای گوشتی را نسبت به کنجاله کنجد خام بهبود داد (05/0>P). چربی محوطه بطنی در تیمارهای 50 و 75 درصد کنجاله کنجد تخمیری نسبت به سایر تیمارها کمتر بود (05/0>P). ارتفاع پرزهای دئودنوم و ژوژنوم در تیمارهای 25 و50 درصد کنجاله کنجد تخمیری نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (05/0>P). با توجه به تشابه نتایج تیمارهای شاهد و 50 درصد کنجاله کنجد تخمیری در افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک، استفاده از کنجاله کنجدی تخمیری تا سطح 50 درصد جایگزینی با کنجاله سویا در جیره پیشنهاد میگردد.
محمد مهدی محقی؛ عبدالمنصور طهماسبی؛ رضا ولی زاده؛ عباسعلی ناصریان؛ محسن کاظمی؛ آمنه اسکندری تربقان
چکیده
این آزمایش با هدف مطالعه اثر استفاده از سطوح مختلف ساپونین خالص(Loba Chemie Ltd.) بر قابلیت هضم، فراسنجههای تخمیری، جمعیت پروتوزوآی شکمبهای و فراسنجههای خونی در گوسفندان نر بلوچی انجام شد. از 4 رأس گوسفند نر بلوچی با میانگین وزن زنده 2/2±3/40 کیلوگرم و دارای فیستولای شکمبهای در قالب طرح چرخشی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-جیره ...
بیشتر
این آزمایش با هدف مطالعه اثر استفاده از سطوح مختلف ساپونین خالص(Loba Chemie Ltd.) بر قابلیت هضم، فراسنجههای تخمیری، جمعیت پروتوزوآی شکمبهای و فراسنجههای خونی در گوسفندان نر بلوچی انجام شد. از 4 رأس گوسفند نر بلوچی با میانگین وزن زنده 2/2±3/40 کیلوگرم و دارای فیستولای شکمبهای در قالب طرح چرخشی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-جیره پایه (شاهد)، 2-جیره پایه + 75 میلیگرم ساپونین در هرکیلوگرم ماده خشک جیره، 3-جیره پایه + 150 میلیگرم ساپونین و 4-جیره پایه + 300 میلیگرم ساپونین بودند. ساپونین، تأثیری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی (ADF وNDF) جیره نداشت (05/0P>). غلظت استات، پروپیونات، بوتیرات، والرات و نیز pH مایع شکمبه تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>)، اما سطح 300 میلیگرم ساپونین باعث افزایش کل اسیدهای چرب فرار در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). با افزایش ساپونین در جیره، میانگین غلظت نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآ کاهش یافت (05/0>P). همچنین میانگین سطح تریگلیسیرید خون با افزایش ساپونین در جیره، کاهش یافت (05/0>p) ولی سطح کلسترول، لیپوپروتئینهای با چگالی کم یا زیاد (LDL و HDL) تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>). هرچند استفاده از ساپونین تا سطح 300 میلیگرم در جیره گوسفندان در کوتاه مدت، اثر سوئی بر سلامت دام نداشت، اما در میان فراسنجههای مورد مطالعه، غلظت نیتروژن آمونیاکی، کل اسیدهای چرب فرار، تریگلیسرید، و شمار پروتوزوآی شکمبهای تحت تأثیر مصرف ساپونین قرار گرفت. با این وجود برای اثبات اثرات مفید ساپونین بر عملکرد دام، نیاز به مطالعات بیشتر میباشد.
محمدرضا زبده؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ بهروز بهرام نژاد
چکیده
به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) از 16 رقم گندم ایران قبل و بعد از فرآوری در دو آزمایش استفاده شد. در آزمایش اول تعداد 330 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس (سن 10-7 روزگی) و در آزمایش دوم تعداد 198 قطعه (سن 24-21 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. اندازهگیری AMEn به روش جمع آوری فضولات و با استفاده از نشانگر ...
بیشتر
به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) از 16 رقم گندم ایران قبل و بعد از فرآوری در دو آزمایش استفاده شد. در آزمایش اول تعداد 330 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس (سن 10-7 روزگی) و در آزمایش دوم تعداد 198 قطعه (سن 24-21 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. اندازهگیری AMEn به روش جمع آوری فضولات و با استفاده از نشانگر در دو سن 10 و 24 روزگی انجام شد. بر اساس نتایج بهدست آمده، میانگین نسبت بهبود قبل و بعد تخمیر ترکیبات شیمیایی 16 رقم گندم شامل ماده خشک، پروتئین خام، الیاف خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، نشاسته، کربوهیدرات های غیر نشاسته ای کل، محلول، نامحلول، چربی خام، خاکستر، ترکیب غیر فیبری و عصاره عاری از ازت به ترتیب 48/2+، 61/0+، 79/0+، 09/0+، 10/5-، 97/12-، 50/2-، 38/0-، 12/2-، 41/0-، 79/0+، 11/4+ و 73/0+ درصد به دست آمد. میانگین AMEn ارقام گندمهای تخمیر نشده در دو سن 10 و 24 روزگی بر حسب as fed به ترتیب برابر 2560 و 2944 کیلوکالری در کیلوگرم و برای ارقام گندمهای تخمیر شده به ترتیب برابر 2770 و 3141 کیلوکالری در کیلوگرم به دست آمد. نتایج آنالیز نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ AMEn چه قبل از تخمیر و چه بعد از تخمیر و همچنین بین AMEn در سن 10 و 24 روزگی اختلاف معنی دار وجود دارد (01/0 > P) و در اثر فرآوری و همچنین افزایش سن جوجهها، میزان AMEn افزایش مییابد.
اکرم شبانی؛ فتح اله بلداجی؛ بهروز دستار؛ تقی قورچی؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر ضایعات ماهی تخمیری در تغذیه جوجههای گوشتی بر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجههای خون انجام شد. تخمیر هر کیلوگرم ضایعات ماهی با 15 درصد ملاس و 5 درصد کشت آغازگر (حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و قارچ آسپرژیلوس اوریزا) صورت پذیرفت. پس از 15 روز تخمیر، pH و جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک به ترتیب ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر ضایعات ماهی تخمیری در تغذیه جوجههای گوشتی بر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجههای خون انجام شد. تخمیر هر کیلوگرم ضایعات ماهی با 15 درصد ملاس و 5 درصد کشت آغازگر (حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و قارچ آسپرژیلوس اوریزا) صورت پذیرفت. پس از 15 روز تخمیر، pH و جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک به ترتیب از 12/6 و 99/6 در ضایعات ماهی به 91/3 و 88/11 در ضایعات ماهی تخمیری تغییر یافت. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 12 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 0، 3، 6، 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بود. نتایج آزمایش نشان داد که جایگزینی سطوح مختلف ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیرههای غذایی جوجههای گوشتی سبب کاهش pH چینهدان و ایلئوم در مقایسه با گروه شاهد شد. تغذیه ضایعات ماهی تخمیری در سنین 22-11 روزگی و 42-23 روزگی سبب افزایش جمعیت باکتریهای اسید لاکتیک در چینهدان و کاهش کلیفرمها در ایلئوم جوجههای گوشتی شد. در سن 42-23 روزگی، مقدار کلسترول کل، تریگلیسرید، VLDL و LDL سرم خون در تیمارهای حاوی ضایعات ماهی تخمیری نسبت به تیمار شاهد به طور معنیداری کاهش یافت. نتایج نشان داد که جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با ضایعات ماهی تخمیری در جیره غذایی سبب تضمین بهداشت و سلامت عمومی جوجههای گوشتی از طریق بهبود تعادل جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و کاهش کلسترول خون میشود.
اکرم شبانی؛ فتح اله بلداجی؛ بهروز دستار؛ تقی قورچی؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر جیرههای حاوی ضایعات ماهی تخمیری بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار (12 قطعه جوجه در هر تکرار) اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 0، 3، 6، 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر جیرههای حاوی ضایعات ماهی تخمیری بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار (12 قطعه جوجه در هر تکرار) اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی 0، 3، 6، 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بود. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش وزن 10-1 روزگی در جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی 9 و 12 درصد ضایعات ماهی تخمیری نسبت به جوجههای تغذیه شده با جیره شاهد بیشتر بود (05/0>P). در 22-11 روزگی و 42-23 روزگی، جایگزینی سطوح مختلف ضایعات ماهی تخمیری با کنجاله سویا در جیرههای غذایی جوجههای گوشتی سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). مصرف خوراک در هیچ یک از دورههای مختلف پرورش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. وزن کبد در تیمار شاهد به طور معنیداری کمتر از تیمارهای حاوی ضایعات ماهی تخمیری بود (05/0>P). نتایج نشان داد که جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با ضایعات ماهی تخمیری در جیره غذایی سبب بهبود عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی میشود.
امین عشایری زاده؛ بهروز دستار؛ محمود شمس شرق؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر کاهش جمعیت سالمونلا در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 10 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد مثبت (چالش یافته با سالمونلا) و تیمارهای ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر کاهش جمعیت سالمونلا در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 10 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون چالش با سالمونلا)، شاهد مثبت (چالش یافته با سالمونلا) و تیمارهای حاوی 50 و یا 100 درصد جایگزینی کنجاله کلزای خام و یا تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بودند. جوجههای تمامی گروهها به جز شاهد منفی در پایان روز سوم پرورش، با سالمونلا تیفیموریوم از راه دهان چالش داده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که 7 و 14 روز پس از چالش، درصد آلودگی در تیمارهای کنجاله کلزای تخمیری کمتر از تیمار شاهد مثبت و تیمارهای کنجاله کلزای خام بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در تیمار شاهد مثبت و تیمار 50 درصد کنجاله کلزای تخمیری تفاوت قابل ملاحظهای با سایر تیمارهای چالش یافته داشت (05/0>P). بنابراین، با توجه به نتایج مثبت تغذیه کنجاله کلزای تخمیری بر سلامت و عملکرد جوجههای گوشتی چالش یافته با سالمونلا میتوان این منبع پروتئینی فرآوری شده را به عنوان یک استراتژی جدید برای کنترل آلودگیهای سالمونلایی مدنظر قرار داد.
امین عشایری زاده؛ بهروز دستار؛ محمود شمس شرق؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ سعید زره داران
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی کاهش گلوکوزینولاتها در کنجاله کلزا به روش تخمیر حالت جامد و اثرات آن بر عملکرد و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش انجام شد. تخمیر کنجاله کلزا با کشت مخلوط مایع حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، باسیلوس سابتیلیس و آسپرژیلوس نایجر در نسبت 1 به 2/1 انجام شد. پس از 25 روز تخمیر، مقدار گلوکوزینولاتها از 21/12 به 93/3 میکرومول ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی کاهش گلوکوزینولاتها در کنجاله کلزا به روش تخمیر حالت جامد و اثرات آن بر عملکرد و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش انجام شد. تخمیر کنجاله کلزا با کشت مخلوط مایع حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، باسیلوس سابتیلیس و آسپرژیلوس نایجر در نسبت 1 به 2/1 انجام شد. پس از 25 روز تخمیر، مقدار گلوکوزینولاتها از 21/12 به 93/3 میکرومول در گرم کنجاله کاهش یافت. تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 15 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل جایگزینی صفر، 50 و 100 درصد کنجاله کلزای خام و یا تخمیری با کنجاله سویا در جیره غذایی بودند. نتایج آزمایش نشان دادند که کنجاله کلزای تخمیری در مقایسه با کنجاله کلزای خام در جیره سبب بهبود عملکرد جوجههای گوشتی شد(05/0>P) و حتی عملکرد گروه تغذیه شده با جیره حاوی 50 درصد کنجاله کلزای تخمیری مشابه با گروه تغذیه شده با جیره شاهد بود. چربی محوطه بطنی در تیمارهای حاوی کنجاله کلزای تخمیری نسبت به سایر تیمارها به طور معنیداری کمتر بود (05/0>P). جمعیت باکتریهای اسید لاکتیکی در چینهدان جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای حاوی کنجاله کلزای تخمیری به طور معنیداری بیشتر ولی جمعیت کلیفرمها به طور معنیداری کمتر از سایر گروهها بود (05/0>P). نتایج نشان دادند که استفاده از کنجاله کلزای تخمیری در مقایسه با کنجاله کلزای خام سبب بهبود عملکرد و تعادل فلور میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی میشود و در نتیجه امکان استفاده از کنجاله کلزای تخمیری به عنوان یک منبع پروتئینی جایگزین برای کنجاله سویا در جیره غذایی جوجههای گوشتی وجود دارد.
مجتبی فلاح؛ بهروز دستار؛ فرزانه گنجی؛ امین عشایری زاده
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر کنجاله سویای تخمیر شده با آسپرژیلوس اوریزا و سطح پروتئین جیره بر عملکرد و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 شامل 2 شکل کنجاله سویا (معمولی و تخمیری) و 2 سطح پروتئین (پروتئین بالا و پایین) انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 به 4 تیمار آزمایشی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر کنجاله سویای تخمیر شده با آسپرژیلوس اوریزا و سطح پروتئین جیره بر عملکرد و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 شامل 2 شکل کنجاله سویا (معمولی و تخمیری) و 2 سطح پروتئین (پروتئین بالا و پایین) انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 به 4 تیمار آزمایشی با 5 تکرار و هر تکرار با 12 جوجه اختصاص داده شد. نتایج آزمایش نشان دادند که جایگزینی کنجاله سویای تخمیری با کنجاله سویای معمولی در جیره سبب کاهش مصرف خوراک شد (05/0>P) اما تأثیر معنیداری بر افزایش وزن جوجههای گوشتی در دوره پایانی پرورش نداشت (05/0<P). درصد چربی محوطه بطنی به صورت معنیداری در جیرههای با پروتئین پایین نسبت به جیرههای با پروتئین بالا بیشتر بود (05/0>P). جمعیت باکتریهای اسید لاکتیکی در چینهدان جوجههای تغذیه شده با کنجاله سویای تخمیری به طور معنیداری بالاتر از جوجههای تغذیه شده با کنجاله سویای معمولی بود (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان دادند که جایگزینی کنجاله سویای تخمیری با کنجاله سویای معمولی در جیره بدون تأثیر منفی چشمگیر بر عملکرد رشد سبب بهبود تعادل جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجههای گوشتی میشود.
مهدی افتخاری؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ مهدی گنج خانلو
چکیده
جهت بررسی اثر منبع انرژی و مکمل کروم متیونین بر عملکرد و تولید شیر گاوهای هلشتاین، تعداد 32 راس گاو چند بار زایش نموده نژاد هلشتاین در طول دوره انتقال مورد آزمون قرار گرفتند. گاوها با جیره کاملا مخلوط از 28 روز قبل از زایش تا 28 روز پس از زایش تغذیه گردیدند. این مطالعه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت آرایه فاکتوریل2×2(دو ...
بیشتر
جهت بررسی اثر منبع انرژی و مکمل کروم متیونین بر عملکرد و تولید شیر گاوهای هلشتاین، تعداد 32 راس گاو چند بار زایش نموده نژاد هلشتاین در طول دوره انتقال مورد آزمون قرار گرفتند. گاوها با جیره کاملا مخلوط از 28 روز قبل از زایش تا 28 روز پس از زایش تغذیه گردیدند. این مطالعه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت آرایه فاکتوریل2×2(دو منبع انرژی و دوسطح مکمل کروم) اجرا گردید. منابع انرژی قبل از زایش شامل روغن ماهی و غله و پس از زایش شامل پودر چربی پالم و روغن ماهی بودند. مکمل کروم متیونین در سطح صفر یا 08/0 میلی گرم کروم به ازای هرکیلوگرم از وزن متابولیکی بدن، تغذیه گردید. نتایج نشان دادند که در دوره قبل از زایش استفاده از روغن ماهی اثری روی ماده خشک مصرفی نداشت ولی استفاده از مکمل کروم متیونین در این دوره سبب افزایش معنیدار ماده خشک مصرفی گردید(05/0P<). پس از زایش استفاده از روغن ماهی تمایل به کاهش ماده خشک مصرفی داشت (1/0P<). در دوره پس از زایش ماده خشک مصرفی تحت تاثیر استفاده از مکمل کروم متیونین به طور معنی داری افزایش یافت (05/0P<). شیر تولیدی گاوها تحت تاثیر نوع تیمارها قرار نگرفت. به جز درصد چربی شیر که تحت تاثیر استفاده از روغن ماهی کاهش معنی داری پیدا کرد (05/0P<)، سایر ترکیبات شیر تحت تاثیر نوع تیمارها قرار نگرفتند. استفاده از مکمل کروم اثری روی فراسنجه های شکمبهای نداشت و روغن ماهی باعث کاهش غلظت استات و بوتیرات شد (05/0P<). نتایج حاصل از این آزمایش اثر متقابلی بین کروم و منبع انرژی نشان ندادند.