تغذیه دام و طیور
حیدر زرقی؛ سیده زهرا موسوی؛ مسعود محمدی؛ میترا ریاسی
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی کارآیی اسیدیفایر اپتوسید بر جمعیت باکتریهای بیماریزا، عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی، غلظت کلسیم و فسفر سرم خون و هیستومورفومتری ژژنوم جوجههای گوشتی انجام شد. در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسیدیفایر اپتوسید علیه باکتریهای سالمونلا، اشرشیاکلای و کلستریدیوم ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی کارآیی اسیدیفایر اپتوسید بر جمعیت باکتریهای بیماریزا، عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی، غلظت کلسیم و فسفر سرم خون و هیستومورفومتری ژژنوم جوجههای گوشتی انجام شد. در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسیدیفایر اپتوسید علیه باکتریهای سالمونلا، اشرشیاکلای و کلستریدیوم پرفرجنس ارزیابی شد. آزمایش روی حیوان زنده (in vivo) با استفاده از 100 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه راس308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 2 تیمار شامل تغذیه با جیره شاهد (بدون اپتوسید) و تغذیه با جیره حاوی 0.1 درصد اپتوسید، 5 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. نتایج MIC و MBC نشان داد، اسیدی فایر اپتوسید علیه باکتری های سالمونلا، اشرشیاکلای و کلستریدیوم پرفرجنس موثر است. افزودن اپتوسید به جیره جوجه های گوشتی باعث کاهش معنیدار وزن 10 روزگی و مصرف خوراک روزانه در دوره آغازین (10-2 روزگی) شد. اثر افزودن اپتوسید به جیره بر شاخصهای عملکرد رشد در دوره رشد (23-11 روزگی) معنیدار نبود. در دوره پایانی (42-24 روزگی) و کل دوره آزمایش (42-2 روزگی) افزودن اپتوسید به جیره باعث بهبود میانگین وزن پایان دوره، رشد روزانه، ضریب تبدیل خوراک، شاخص تولید و عملکرد اقتصادی شد. قابلیت هضم پروتئین و ارتفاع ویلیهای روده با افزودن اپتوسید به جیره افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد، افزودن اسیدی فایر اپتوسید در سطح 0.1 درصد به جیره باعث بهبود عملکرد رشد، نمو و سلامت دستگاه گوارش جوجههای گوشتی میشود.
حسین جهانیان نجف آبادی؛ اسماعیل کاظمی
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر سطوح پودر دانه اسپند در جیره غذایی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 6 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (حاوی ذرت و کنجاله سویا) و جیرههای 2، 3 و 4 به ترتیب حاوی 02/0 درصد آنتیبیوتیک محرک رشد ویرجینیامایسین، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر سطوح پودر دانه اسپند در جیره غذایی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 18 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 6 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (حاوی ذرت و کنجاله سویا) و جیرههای 2، 3 و 4 به ترتیب حاوی 02/0 درصد آنتیبیوتیک محرک رشد ویرجینیامایسین، 25/0 و 50/0 درصد پودر دانه اسپند بودند. مصرف خوراک، وزن بدن، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در پایان هر دوره پرورش و نیز کل دوره آزمایش، اندازهگیری و تلفات بهصورت روزانه ثبت شدند. در پایان دوره آزمایش، دو قطعه پرنده از هر تکرار انتخاب، کشتار و ویژگیهای لاشه، اندامهای محوطه شکمی و وزن و طول بخشهای مختلف روده، اندازهگیری شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که در دوره رشد، پایانی و نیز کل دوره پرورش، میزان مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش وزن جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 50/0 درصد پودر دانه اسپند بهطور معنیداری کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). درصد چربی محوطه شکمی جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 50/0 درصد پودر دانه اسپند بهطور بسیار معنیداری (01/0>P) کمتر و درصد پیشمعده، سنگدان و دوازدهه آنها بهطور معنیداری (05/0>P) بیشتر از سایر تیمارها بود. بر طبق نتایج این آزمایش، به نظر میرسد که اگرچه استفاده از پودر دانه اسپند در جیره، عملکرد را کاهش میدهد ولی میتواند کیفیت و پایداری اکسیداتیو لاشه جوجههای گوشتی را از طریق کاهش درصد چربی محوطه شکمی افزایش دهد.
سید بابک اسدی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ محمد رضا سلیمانی
چکیده
این مطالعه برای بررسی اثرات افزودنی خوراکی ضد تنش حاوی پروبیوتیک پروتکسین، ویتامین C و بتائین در سه سویه تجاری جوجه گوشتی بر پاسخ ایمنی، برخی فراسنجه های خونی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه سینه در شرایط تنش گرمایی انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با ...
بیشتر
این مطالعه برای بررسی اثرات افزودنی خوراکی ضد تنش حاوی پروبیوتیک پروتکسین، ویتامین C و بتائین در سه سویه تجاری جوجه گوشتی بر پاسخ ایمنی، برخی فراسنجه های خونی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه سینه در شرایط تنش گرمایی انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با افزودنی و بدون افزودنی) و 3 سویه جوجه گوشتی(آربور ایکرز، راس 308 و کاب 500) با 6 تیمار، 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. پرنده ها از سن 22 تا 42 روزگی، روزانه هشت ساعت تحت تنش گرمایی با دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. علاوه بر فراسنجه های عملکرد، پاسخ ایمنی هومورال با تزریق وریدی سوسپانسیون پنج درصد گلبول قرمز خون گوسفند (SRBC)، اندازه گیری و تیتر اولیه و ثانویه آنتیبادی تعیین شدند. در سن 42 روزگی، نمونه های خون برای اندازه گیری فراسنجههای سرم شامل کل پروتئین، کلسترول، تری گلیسرید، HDL و LDL جمع آوری شدند. نسبت هتروفیل به لنفوسیت و نیز فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در سن 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفتند. در بین فراسنجه های مورد ارزیابی، تنها غلظت LDL تحت تأثیر سویه های آزمایشی قرار گرفت (p <0.05) و کمترین غلظت LDL سرم در سویه آربور ایکرز دیده شد. بطور کلی، سویه و افزودنی خوراکی به کار رفته در این آزمایش، تأثیر معنی داری بر پاسخ ایمنی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه سینه در جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی نداشتند.
حسین محب الدینی؛ امین عشایری زاده؛ وحید جزی؛ مجید طغیانی؛ اکرم شبانی؛ الهام اسدی صومعه
چکیده
به منظور بررسی اثرات هم افزایی جیره های حاوی کنجاله سویای تخمیری و پری بیوتیک مانان الیگوساکارید بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه های فیریولوژیکی جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه (بر اساس ذرت و کنجاله سویای ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات هم افزایی جیره های حاوی کنجاله سویای تخمیری و پری بیوتیک مانان الیگوساکارید بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه های فیریولوژیکی جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه (بر اساس ذرت و کنجاله سویای معمولی)، 2) جیره پایه بعلاوه پری بیوتیک، 3) جیره حاوی ذرت و کنجاله سویای تخمیری (جایگزینی کامل کنجاله سویای معمولی با کنجاله سویای تخمیری) و 4) جیره حاوی ذرت و کنجاله سویای تخمیری به علاوه پری بیوتیک بودند. نتایج این مطالعه نشان دادند که در کل دوره پرورش (سن 1 تا 42 روزگی) پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی کنجاله سویای تخمیری بعلاوه پری بیوتیک از افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل خوراک بهتری نسبت به سایر جیره های آزمایشی برخوردار بودند (05/0>P). افزایش ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در دوازدهه و تهی روده و جمعیت باکتری های مولد اسید لاکتیک و همچنین کاهش جمعیت گونه های کلی فرم و کلستریدیوم در ایلئوم و روده کور جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی پری بیوتیک، کنجاله سویای تخمیری و کنجاله سویای تخمیری بعلاوه پری بیوتیک نسبت به پرندگان گروه شاهد معنی دار بود (05/0>P). فعالیت آنزیم پروتئاز روده ای در پرندگان دریافت کننده جیره های حاوی کنجاله سویای تخمیری و کنجاله سویای تخمیری بعلاوه پری بیوتیک به طور معنی داری بیشتر از سایر پرندگان بود (05/0>P).
حیدر زرقی؛ سونیا زکی زاده؛ علی ابراهیمی متین؛ محمد رضا صلواتی
چکیده
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف پودر برگ گیاه دارویی پونه کوهی به جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد رشد، راندمان لاشه، متابولیتهای سرم خون و پاسخ ایمنی، این آزمایش با استفاده از تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی ماده (راس308) انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (سطوح صفر، 0.4، 0.8 و 1.2 درصد پودر برگ پونه کوهی در جیره)، 4 تکرار و 10 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف پودر برگ گیاه دارویی پونه کوهی به جیرههای بر پایه گندم بر عملکرد رشد، راندمان لاشه، متابولیتهای سرم خون و پاسخ ایمنی، این آزمایش با استفاده از تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی ماده (راس308) انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (سطوح صفر، 0.4، 0.8 و 1.2 درصد پودر برگ پونه کوهی در جیره)، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. شاخصهای عملکردی در دورههای سنی 18-1، 30-19، 42-31 و 42-1 روزگی محاسبه شدند. افزودن سطوح مختلف پودر برگ پونه کوهی به جیره باعث تغییر مصرف خوراک در دوره سنی 30-19 روزگی و ضریب تبدیل غذایی در دورههای سنی 42-31 و 42-1 روزگی به صورت معادله درجه دوم و معنیدار شد. جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی پودر برگ پونه کوهی در سطح 0.4 درصد مطلوبترین ضریب تبدیل غذایی را بین تیمارهای تغذیه ای داشتند. اثر افزودن سطوح مختلف پودر برگ پونه کوهی به جیره بر میزان رشد معنیدار نبود. افزودن سطوح مختلف پودر برگ پونه کوهی به جیره باعث افزایش راندمان لاشه، وزن نسبی تیموس، تیتر ایمنی اولیه ایجاد شده در پاسخ به تزریق گلبولهای قرمز گوسفندی، غلظت لیپوپروتئینها با دانسیته پایین سرم خون و کاهش وزن نسبی اندامهای گوارشی و غلظت تری گلیسرید سرم خون به طور خطی شد. نتایج این آزمایش نشان داد، افزودن پودر برگ پونه کوهی در سطح 0.4 درصد به جیرههای بر پایه گندم می-تواند باعث بهبود راندمان تبدیل غذایی، راندمان لاشه و سلامتی جوجه های گوشتی شود.
حسین جهانیان نجف آبادی؛ پویا زمانی؛ وحید ایقانی؛ کامران رضا یزدی؛ فریبرز زرافروز
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی تاثیر جیرههای تنظیم شده براساس راهنماهای پرورش جوجههای گوشتی آرین و راس بر عملکرد و ویژگیهای لاشه این دو سویه انجام شد. در این تحقیق، 640 جوجه یکروزه آرین و راس درقالب یک آزمایش فاکتوریل2×2×2 (دو سویه× دو جنس× دو جیره) بهصورت طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار، هر تکرار شامل 20 جوجه استفاده شد. نتایج ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی تاثیر جیرههای تنظیم شده براساس راهنماهای پرورش جوجههای گوشتی آرین و راس بر عملکرد و ویژگیهای لاشه این دو سویه انجام شد. در این تحقیق، 640 جوجه یکروزه آرین و راس درقالب یک آزمایش فاکتوریل2×2×2 (دو سویه× دو جنس× دو جیره) بهصورت طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار، هر تکرار شامل 20 جوجه استفاده شد. نتایج نشان داد در کل دوره آزمایش (سن 49 روزگی)، افزایش وزن و شاخص تولید جوجههای راس بهطور معنیداری (05/0P<) بیشتر و ضریب تبدیل غذایی آنها بهطور معنیداری (01/0P<) بهتر از جوجههای آرین بود. مصرف خوراک، افزایش وزن و شاخص تولید جوجههای آرین و راس تغذیه شده با جیرههای تنظیم شده براساس راهنمای پرورش آرین بهطور معنیداری (01/0P<) بالاتر از جوجههای تغذیه شده برطبق راهنمای پرورش راس بود. درصد لاشه و گوشت سینه جوجههای راس بهطور معنیداری (05/0P<) بیشتر و درصد چربی محوطه شکمی و امعا و احشا آنها بهطور معنیداری (01/0P<) کمتر از جوجههای آرین بود. مصرف انرژی و پروتئین به ازای کیلوگرم افزایش وزن بدن در کل دوره و تولید لاشه و همچنین، هزینه کل خوراک مصرفی به ازای کیلوگرم افزایش وزن و تولید لاشه در جوجههای راس بهطور معنیداری (05/0P<) پایینتر از جوجههای آرین بود ولی مجموع هزینه خوراک مصرفی و قیمت جوجه یکروزه تفاوت معنیداری نداشت. بهنظر میرسد که جوجههای راس ویژگیهای تولیدی بهتری درمقایسه با جوجههای آرین دارند اما تنظیم جیره براساس راهنمای پرورش آرین (استفاده طولانیتر از جیرههای آغازین و رشد) منجر به بهبود عملکرد جوجههای گوشتی هر دو سویه آرین و راس خواهد شد.
مهدی خجسته کی؛ محمد یگانه پرست؛ مجید کلانتر نیستانکی؛ حسن صادقی پناه
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی امکان استفاده از فناوری بینایی ماشین برای تخمین وزن جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 600 قطعه جوجه سویه راس در شرایط استاندارد برای یک دوره 42روزه پرورش یافت. در فواصل زمانی مشخص(7 روز یکبار)، 60 قطعه جوجه از مجموع 600 قطعه به تصادف انتخاب و با ترازوی مناسب وزن کشی شد. در روز وزن کشی همزمان از جوجه ها تصاویر دیجیتال تهیه ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی امکان استفاده از فناوری بینایی ماشین برای تخمین وزن جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 600 قطعه جوجه سویه راس در شرایط استاندارد برای یک دوره 42روزه پرورش یافت. در فواصل زمانی مشخص(7 روز یکبار)، 60 قطعه جوجه از مجموع 600 قطعه به تصادف انتخاب و با ترازوی مناسب وزن کشی شد. در روز وزن کشی همزمان از جوجه ها تصاویر دیجیتال تهیه شد(بصورت انفرادی و در گروه های 2، 3 و 4 تایی). تصاویر دیجیتال جوجه ها ابتدا پیش پردازش اولیه شده و تبدیلات لازم روی عکس ها انجام و با طراحی الگوریتم مناسب خصوصیات مورد نیاز از تصاویر استخراج گردید. از این خصوصیات برای طراحی مدل شبکه عصبی جهت تخمین وزن جوجه ها استفاده شد. ضریب همبستگی بین ویژگی های استخراج شده از تصاویر شامل طول محور اصلی، طول محور فرعی ، جعبه محاطی، مساحت قسمت محدب،مساحت ناحیه پرشده، محیط تصویرو مساحت تصویر با وزن زنده جوجه ها به ترتیب 92/0، 93/0، 53/0، 99/0، 99/0، 94/0و 99/0 برآوردشد(01/0p<). شبکه عصبی پرسپترون چند لایه که با الگوریتم پس انتشار خطا آموزش دید، با تعداد 22 نرون در لایه ورودی، 20 نرون در لایه میانی و یک نرون در لایه خروجی بالاترین دقت (99%) را در تخمین وزن زنده جوجه های گوشتی در مقاطع مختلف زمانی ارائه داد. نتایج بررسی حاضر نشان داد که امکان استفاده از پردازش تصاویر و شبکه عصبی مصنوعی به عنوان یک ابزار مناسب و کارآمد برای تخمین وزن جوجههای گوشتی در طول دوره پرورش وجود دارد.
حسن خمیس آبادی؛ قاسم پورحسابی
چکیده
ااین مطالعه با هدف تعیین اثرات استفاده از ترکیب عصاره دو گیاه دارویی نعناع فلفلی و آویشن بر عملکرد، ویژگی های لاشه و میکروفلورای دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش در 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×3 با 540 قطعه جوجه گوشتی (سویه راس) شامل 9 تیمار، 3 تکرار و 20 قطعه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت ...
بیشتر
ااین مطالعه با هدف تعیین اثرات استفاده از ترکیب عصاره دو گیاه دارویی نعناع فلفلی و آویشن بر عملکرد، ویژگی های لاشه و میکروفلورای دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش در 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×3 با 540 قطعه جوجه گوشتی (سویه راس) شامل 9 تیمار، 3 تکرار و 20 قطعه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه (شاهد) و به ترتیب جیره پایه همراه با 1/0 درصد عصاره نعناع فلفلی، 2/0 درصد عصاره نعناع فلفلی، 1/0 درصد عصاره آویشن ، 2/0 درصد عصاره آویشن ، 1/0 درصدآویشن + 1/0 درصد نعناع فلفلی ، 1/0 درصد نعناع فلفلی + 2/0 درصد آویشن ، 2/0 درصد نعناع فلفلی+ 1/0 درصد آویشن ، 2/0 درصد نعناع فلفلی + 2/0درصد آویشن بود. نتایج نشان داد اثر سطوح مختلف عصاره آویشن و نعناع فلفلی بر خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک، معنی دار نبود(05/0P>). تفاوت معنیداری بین تیمارهای آزمایشی از نظر ویژگیهای لاشه مشاهده نشد (05/0P>). سطوح مختلف آویشن و نعناع فلفلی در مقایسه با تیمار شاهد درصد تلفات را به طور معنی داری تحت تأثیر قرار داد (05/0P<). باکتری اشرشیاکلی فقط در تیمار شاهد مشاهده شد. درنتایج پژوهش حاضر استفاده از عصارههای نعناع فلفلی و آویشن به صورت جداگانه یا بصورت ترکیبی تأثیر معنی داری بر عملکرد رشد، ویژگیهای لاشه و میکروفلورای دستگاه گوارش جوجههای گوشتی نداشت.
محمدرضا زبده؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ بهروز بهرام نژاد
چکیده
به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) از 16 رقم گندم ایران قبل و بعد از فرآوری در دو آزمایش استفاده شد. در آزمایش اول تعداد 330 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس (سن 10-7 روزگی) و در آزمایش دوم تعداد 198 قطعه (سن 24-21 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. اندازهگیری AMEn به روش جمع آوری فضولات و با استفاده از نشانگر ...
بیشتر
به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) از 16 رقم گندم ایران قبل و بعد از فرآوری در دو آزمایش استفاده شد. در آزمایش اول تعداد 330 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس (سن 10-7 روزگی) و در آزمایش دوم تعداد 198 قطعه (سن 24-21 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. اندازهگیری AMEn به روش جمع آوری فضولات و با استفاده از نشانگر در دو سن 10 و 24 روزگی انجام شد. بر اساس نتایج بهدست آمده، میانگین نسبت بهبود قبل و بعد تخمیر ترکیبات شیمیایی 16 رقم گندم شامل ماده خشک، پروتئین خام، الیاف خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، نشاسته، کربوهیدرات های غیر نشاسته ای کل، محلول، نامحلول، چربی خام، خاکستر، ترکیب غیر فیبری و عصاره عاری از ازت به ترتیب 48/2+، 61/0+، 79/0+، 09/0+، 10/5-، 97/12-، 50/2-، 38/0-، 12/2-، 41/0-، 79/0+، 11/4+ و 73/0+ درصد به دست آمد. میانگین AMEn ارقام گندمهای تخمیر نشده در دو سن 10 و 24 روزگی بر حسب as fed به ترتیب برابر 2560 و 2944 کیلوکالری در کیلوگرم و برای ارقام گندمهای تخمیر شده به ترتیب برابر 2770 و 3141 کیلوکالری در کیلوگرم به دست آمد. نتایج آنالیز نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ AMEn چه قبل از تخمیر و چه بعد از تخمیر و همچنین بین AMEn در سن 10 و 24 روزگی اختلاف معنی دار وجود دارد (01/0 > P) و در اثر فرآوری و همچنین افزایش سن جوجهها، میزان AMEn افزایش مییابد.
وحید قاسملو؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیر میمندی پور
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات پروبیوتیک، آنتی بیوتیک، روغن اسانس گیاه دارویی پونه و روغن اسانس کپسوله شدهی پونه بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی آرین انجام گردید. تعداد 625 قطعه جوجهی گوشتی سویهی آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل:1- ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات پروبیوتیک، آنتی بیوتیک، روغن اسانس گیاه دارویی پونه و روغن اسانس کپسوله شدهی پونه بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی آرین انجام گردید. تعداد 625 قطعه جوجهی گوشتی سویهی آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل:1- تیمار شاهد بدون افزودنی،2 -تیمار شاهد+ پروبیوتیک(1/0 گرم در کیلوگرم پروتکسین)،3- تیمار شاهد + آنتی بیوتیک(15/0گرم در کیلوگرم آویلامایسین)، 4- تیمار شاهد + روغن اسانس پونه(2/0 گرم در کیلوگرم) و 5- تیمار شاهد + روغن اسانس کپسوله پونه(1 گرم در کیلوگرم) بودند. نتایج نشان دادند استفاده از روغن اسانسی کپسوله شدهی پونه بر وزن پرنده، خوراک مصرفی، درصد ماندگاری و شاخص تولید اثر معنی داری نداشت(05/0<P). مقایسه میانگینهای درصد لاشه و درصد ران معنی دار نبود(05/0P>) ولی میانگینهای درصد سینه تمایل به معنیداری نشان داد(07/0P=). عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی(07/0P=) وایمنوگلوبولینG(09/0P=) تمایل به معنیداری داشتند، ولی سطح ایمنوگلوبولین Mمعنی دار نبود(05/0P>). استفاده ازتیمارهای پروبیوتیک، آنتی بیوتیک، روغن اسانس گیاه دارویی پونه و روغن اسانس کپسوله شدهی پونه تاثیر معنی داری بر سطح گلبولهای سفید خون نداشتند(05/0<P). به طور کلی براساس نتایج تحقیق حاضر، روغن اسانس کپسوله شدهی پونه بر صفات عملکردی، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی تاثیر معنیدار نداشت. با توجه به پایداری و استفاده آسانتر شکل کپسوله شده روغن اسانس پونه، تحقیقات تکمیلی دیگری میتواند اثرات سودمندی آن را مشخص نماید
سلیمه یزدانی؛ زربخت انصاری؛ حمید دلدار؛ سید علی جعفرپور؛ سارا بهشتی
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی استفاده از سطوح مختلف ژل آلوئهورا و آنتیبیوتیک نئومایسین بر عملکرد، ویژگیهای لاشه، کیفیت گوشت و بعضی فراسنجه های خونی جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی نر راس (308)، در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی استفاده از سطوح مختلف ژل آلوئهورا و آنتیبیوتیک نئومایسین بر عملکرد، ویژگیهای لاشه، کیفیت گوشت و بعضی فراسنجه های خونی جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 180 قطعه جوجه گوشتی نر راس (308)، در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد (بدون افزودنی)، سطوح مختلف 5/1، 2، 5/2 درصد ژل آلوئهورا و آنتیبیوتیک نئومایسین (2/0 گرم در کیلوگرم جیره) بودند. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، برخی از خصوصیات لاشه، فراسنجههای خونی و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی گوشت اندازه گیری شدند.در دوره پایانی و کل دوره به ترتیب، جوجههایی که تیمارهای2 ، 5/2 و 2 درصد ژل آلوئهورا دریافت کرده بودند کمترین مصرف خوراک و در دوره رشد، بیشترین افزایش وزن را از خود نشان دادند. همچنین، ضریب تبدیل در دوره پایانی و کل دوره در تیمار 2 درصد ژل کاهش معنیداری داشت (05/0>P). بیشترین مقدار وزن نسبی قلب مربوط به تیمار 5/1 درصد ژل بود. در شش هفتگی، تیمارهای نئومایسین، 2 و 5/2 درصد ژل، کمترین غلظت کلسترول پلاسما و LDLرا داشتند (05/0>P). بیشترین ماده خشک در بافت عضله سینه مربوط به تیمار 2 درصد ژل و بیشترین پروتئین مربوط به تیمارهای مکمل شده با ژل آلوئهورا و نئومایسین بود (05/0>P). افزودن 5/2 درصد ژل آلوئهورا به جیره به طور معنیداری ماده خشک و چربی ران را افزایش داد (05/0>P). تیمار 5/1 درصد ژل آلوئهورا دارای بیشترین سختی بافت ران و تیمار 5/2 درصد ژل دارای بیشترین بههمپیوستگی و الاستیسیته بود (05/0>P). بر اساس نتایج آزمایش حاضر، اگرچه افزودن ژل آلوئهورا به جیره جوجههای گوشتی تاثیر مثبتی بر ویژگی فیزیکی گوشت نداشت ولی موجب بهبود کیفیت شیمیایی گوشت و صفات عملکردی شد.
ابوذر نجف زاده؛ حسن درمانی کوهی؛ نوید قوی حسین زاده؛ محمد روستایی علی مهر؛ منیر پور قاسمی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثر آلتیمیت اسید و عصاره کاسنی بر عملکرد، تیتر نیوکاسل و وزن ارگانهای لنفوئیدی جوجههای گوشتی انجام شد. برای این منظور، از 330 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده یکروزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. فاکتورهای استفاده شده شامل 3 سطح آلتیمیت اسید (0، 5/0 و 1 میلی لیتر در یک لیتر ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثر آلتیمیت اسید و عصاره کاسنی بر عملکرد، تیتر نیوکاسل و وزن ارگانهای لنفوئیدی جوجههای گوشتی انجام شد. برای این منظور، از 330 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده یکروزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. فاکتورهای استفاده شده شامل 3 سطح آلتیمیت اسید (0، 5/0 و 1 میلی لیتر در یک لیتر آب) و 2 سطح عصاره کاسنی (0 و 2 میلی لیتر در یک لیتر آب) بودند. عیار آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل با روش HI تعیین شد. در پایان دوره از هر تکرار 2 جوجه (نزدیک به میانگین تکرار) انتخاب شدند و پس از کشتار نسبت وزن طحال، بورس و تیموس جوجهها به وزن زنده سنجیده شد. نتایج نشان دادند که استفاده از آلتیمیت اسید باعث کاهش مصرف خوراک روزانه و افزایش وزن جوجهها شد(05/0P<)، ولی تاثیری بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. تیمار دریافت کننده عصاره کاسنی افزایش وزن بیشتری در مقایسه با تیمار شاهد داشت (05/0P<) ولی تفاوت مصرف خوراک روزانه و ضریب تبدیل آن در مقایسه با تیمار شاهد معنیدار نبود. تیمارهای دریافت کننده آلتیمیت اسید تفاوت معنیداری با تیمار شاهد از نظر وزن طحال، بورس و تیموس نداشتند. استفاده از عصاره کاسنی باعث افزایش معنیدار تیموس جوجهها شد(05/0P<)، ولی بر وزن طحال و بورس آنها تاثیر معنیداری نداشت. اثراصلی و اثر متقابل آلتیمیت اسید و عصاره کاسنی بر تیتر آنتیبادی علیه واکسن نیوکاسل بهصورت معنیداری بیشتر از تیمار شاهد بود. نتایج این تحقیق نشان دادند که استفاده از عصاره کاسنی در جیره تاثیر مثبت معنیداری بر عملکرد رشدی جوجههای گوشتی داشت ولی آلتیمیت اسید اثر منفی و کاهشی از خود بر عملکرد رشدی جوجهها نشان داد. همچنین مصرف عصاره کاسنی و آلتیمیت اسید موجب تقویت سیستم ایمنی هومورال شد
مختار فتحی؛ تیمور تنها
چکیده
آزمایشی با240قطعه جوجه گوشتی نر(راس 308) برای بررسی تاثیر مکمل ال-آرژنین بر وضعیت آنتیاکسیدانی و عملکرد جوجه هایگوشتی درگیر با آسیت انجام شد. جوجهها، به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجهها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند. 3 تیمار آزمایشی ...
بیشتر
آزمایشی با240قطعه جوجه گوشتی نر(راس 308) برای بررسی تاثیر مکمل ال-آرژنین بر وضعیت آنتیاکسیدانی و عملکرد جوجه هایگوشتی درگیر با آسیت انجام شد. جوجهها، به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجهها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد، که با جیره غذایی پایه حاوی 3/1% ال-آرژنین تغذیه شدند 2- تیمار 15/0% ال-آرژنین در آب آشامیدنی که به همراه جیره پایه تغذیه شدند 3- تیمار 3/0% ال-آرژنین در آب آشامیدنی که به همراه جیره پایه تغذیه شدند.اندازهگیری فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسیددیسموتاز(SOD) خون و کبد، هم چنین سطوح مالوندیآلدئید (MDA) پلاسما و کبد نیز در روزهای 21 و 42 اندازه گیری شدند. در 42 روزگی ،2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطنها) محاسبه شد.تلفات به صورت روزانه ثبت گردید و جوجههای تلف شده، برای بررسی دلیل مرگ، تشریح شدند.افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی و از هفته سوم اندازهگیری شدند. نتایج عملکرد نشان دادند، جوجههای تیمار 3/0% ال-آرژنین در مقایسه با سایر تیمارها، دارای بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک درکل دوره بودند. نتایج آزمایشات خونی نیز نشان دادند، در روز 42،جوجه های تیمار 3/0% ال-آرژنین دارای کمترین MDA پلاسمایی بودند. هم چنین فعالیت آنزیم GPX پلاسما در جوجههای تیمار 3/0% ال-آرژنین ، به طور معنیداری بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی و سطح MDA کبد به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>).هم چنین، کمترین نسبت شاخص آسیتی در روز 42 و میزان تلفات ناشی از آسیت در کل دوره نیز در جوجههای تیمار 3/0% ال-آرژنین مشاهده شد. به طورکلی میتوان نتیجهگیری کرد که تجویز 3/0% ال-آرژنین در آب آشامیدنی میتواند با بهبود وضعیت آنتیاکسیدانی در جوجههای گوشتی عملکرد را بهبود داده و تلفات آسیتی را کاهش دهد.
مختار فتحی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف ال-آرژنین بر عملکرد رشد، تلفات و برخی فراسنجههای خونی در جوجههایگوشتی درگیر با آسیت بود. در این پژوهش، تعداد240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر سویه راس به مدت 6 هفته به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجهها در دمای سرد ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف ال-آرژنین بر عملکرد رشد، تلفات و برخی فراسنجههای خونی در جوجههایگوشتی درگیر با آسیت بود. در این پژوهش، تعداد240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر سویه راس به مدت 6 هفته به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجهها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند به طوریکه دمای سالن در روز 21 به 15 درجه سانتیگراد رسید و این دما تا روز آخر آزمایش بین 15-10 درجه سانتیگراد ثابت نگه داشته شد. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: تیمار 0% آرژنین (شاهد)، تیمار 15/0% آرژنین و تیمار 3/0% آرژنین در آب آشامیدنی. اندازهگیری فراسنجههای خونی اوره، اسیداوریک، تریگلیسرید، کلسترول، لیپیوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) و هورمونهای تیروئیدی ترییدوتیرونین (T3) و تیروکسین(T4) در روزهای 21 و 42 اندازه گیری شدند. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نیز از هفته سوم اندازهگیری شدند. در روز 42 آزمایش، از هر قفس 2جوجه به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطن) محاسبه گردید. تلفات به صورت روزانه ثبت و جوجههای تلف شده، برای تعیین مرگ آسیتی، تشریح شدند. نتایج نشان دادند، جوجههای تیمار3/0% آرژنین در مقایسه با سایر تیمارها، دارای بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک در دورهآزمایشی بودند. همچنین، در روز 42، مکمل 3/0% آرژنین، غلظتهای پلاسمایی هورمونهایT3 و T4 را افزایش ولی غلظتهای اوره، تریگلیسرید، کلسترول و HDL را کاهش داد. علاوه بر این، آرژنین در روز 21، سبب افزایش غلظت اسیداوریک پلاسما شد. کمترین شاخص آسیتی و تلفات ناشی از آسیت در کل دوره نیز در جوجههای تیمار 3/0% آرژنین مشاهده شد. بهطور کلی از این تحقیق میتوان نتیجهگیری نمود که مکمل سازی 3/0% آرژنین به آب آشامیدنی جوجههای گوشتی درگیر با آسیت میتواند به طور معنیداری سبب بهبود عملکرد و کاهش تلفات گردد
مختار فتحی
چکیده
در این پژوهش، تعداد240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجهها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد، که با جیره غذایی پایه تغذیه شدند (فاقد مکمل کوانزیم کیو10)، 2- تیمار 20میلی گرم در کیلوگرم ...
بیشتر
در این پژوهش، تعداد240 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس به طور کاملاً تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجهها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: 1- شاهد، که با جیره غذایی پایه تغذیه شدند (فاقد مکمل کوانزیم کیو10)، 2- تیمار 20میلی گرم در کیلوگرم کوانزیم کیو10 و 3- تیمار 40میلی گرم در کیلوگرم کوانزیم کیو10 همراه جیره پایه. اندازهگیری فراسنجههای خونی در روزهای 21 و 42 انجام شد. در 42 روزگی،2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطن) محاسبه گردید. مرگ و میر به صورت روزانه ثبت و جوجههای تلف شده، برای بررسی دلیل مرگ، تشریح شدند. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک از هفته سوم اندازه گیری شدند. نتایج عملکرد نشان دادند، جوجههای تیمار40 میلی گرم کوانزیم کیو10 ،در مقایسه با سایر تیمارها، دارای کمترین ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایشی بودند. نتایج فراسنجههای خونی نشان دادند، در روز42، مکمل40میلی گرم کوانزیمکیو10 ، به طورمعنیداری، غلظت هورمون ترییدوتیرونین(T3)پلاسما را افزایش، اماگلبول قرمز، اوره و تریگلیسریدخون را کاهش داد (05/0P<). علاوه بر این، تیمار 40میلی گرم کوانزیمکیو10 در هر دو دوره 21 و 42 روزگی، به طور معنیداری سبب افزایش HDL وکاهش کلسترول خون شد. کمترین شاخص آسیتی و مرگومیر ناشی از آسیت در کل دوره نیز در جوجههای تیمار40 میلی گرم کوانزیم کیو10 ، مشاهده شد(05/0P<). به طورکلی میتوان نتیجهگیری کرد، مکمل سازی 40 میلی گرم کوانزیم کیو 10،سبب بهبود عملکرد و کاهش مرگومیرآسیتی در جوجهگوشتی درگیر با آسیت میشود