تغذیه دام و طیور
آزاده رستمیان؛ امیرعلی صادقی؛ احمد کریمی
چکیده
در این آزمایش اثر افزودن پودر خرفه با مکمل ویتامین ایی و ال کارنی تین در جیره‌های کم پروتئین بر آسیت القایی در جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 576 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه (راس 308) به طور تصادفی به 6 تیمار: (1) جیره با پروتئین مطابق کاتالوگ سویه راس 308 (شاهد منفی)، (2) جیره با پروتئین کم (2 درصد کمتر نسبت به شاهد منفی) به عنوان شاهد، (3) جیره شاهد + 2 ...
بیشتر
در این آزمایش اثر افزودن پودر خرفه با مکمل ویتامین ایی و ال کارنی تین در جیره‌های کم پروتئین بر آسیت القایی در جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 576 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه (راس 308) به طور تصادفی به 6 تیمار: (1) جیره با پروتئین مطابق کاتالوگ سویه راس 308 (شاهد منفی)، (2) جیره با پروتئین کم (2 درصد کمتر نسبت به شاهد منفی) به عنوان شاهد، (3) جیره شاهد + 2 گرم بر کیلوگرم پودر خرفه، (4) جیره شاهد حاوی پودر خرفه + 250 میلی گرم برکیلوگرم ویتامین E ، (5) جیره شاهد حاوی پودر خرفه + 150 میلی گرم برکیلوگرم ال-کارنیتین و (6) جیره شاهد حاوی پودر خرفه + مخلوط ویتامین E و ال-کارنیتین تخصیص داده شدند. مصرف خوراک و وزن بدن پرندگان تغذیه شده با تیمار حاوی پودر خرفه، ویتامین-E و ال-کارنتین افزایش پیدا کرد (05/0< P). تیمار حاوی پودر خرفه + ویتامین E و تیمار حاوی پودر خرفه+ ال-کارنتین میزان مرگ و میر ناشی از آسیت و نسبت RV/TV را کاهش دادند (05/0< P). افزودن خرفه، ویتامین E و ال-کارنیتین به جیره فعالیت‌های ضد اکسیدانی را بهبود بخشید (05/0< P) و سطح نیتریک اکسید پلاسما و اسید اوریک را افزایش داد (05/0< P). افزودن خرفه به همراه ویتامین E و ال کارنیتین فعالیت آنزم‌های کبدی را کاهش دادند (05/0< P). در کل نتایج نشان داد که افزودن ویتامین E و ال-کارنیتین در ترکیب با پودر گیاه خرفه در جیره‌های کم پروتئین باعث ایجاد اثرات سینرژیک مفیدی برای کاهش حساسیت پرندگان به سندرم آسیت می‌شود.
ژنتیک و اصلاح نژاد دام و طیور
ارسلان برازنده
چکیده
پژوهش کنونی با هدف استفاده از فراتحلیل برای برآورد میانگین وزنی پارامترهای ژنتیکی صفات طول، قطر و درصد الیاف کرک با ادغام نتایج مطالعات پیشین جهت نیل به نتایجی با صحت بالاتر انجام گرفت. به این منظور از اطلاعات 14 مقاله مرتبط منتشر شده طی سال‌‌های 1367 تا 1400 استفاده شد. مدل فراتحلیل با اثرات تصادفی برای تخمین پارامترهای ژنتیکی، اشتباه ...
بیشتر
پژوهش کنونی با هدف استفاده از فراتحلیل برای برآورد میانگین وزنی پارامترهای ژنتیکی صفات طول، قطر و درصد الیاف کرک با ادغام نتایج مطالعات پیشین جهت نیل به نتایجی با صحت بالاتر انجام گرفت. به این منظور از اطلاعات 14 مقاله مرتبط منتشر شده طی سال‌‌های 1367 تا 1400 استفاده شد. مدل فراتحلیل با اثرات تصادفی برای تخمین پارامترهای ژنتیکی، اشتباه استاندارد و فاصله اطمینان 95 درصدی صفات با استفاده از بسته Metafor در نرم افزار R بکار گرفته شد. مقدار میانگین وزنی ضریب وراثت‌پذیری صفات طول، قطر و درصد الیاف کرک به ترتیب 047/0 ± 24/0، 053/0 ± 42/0 و 103/0± 60/0 محاسبه گردید. نتایج بیانگر آن است که صفات مرتبط با الیاف کرک در بزهای کرکی وراثت‌پذیری‌‌های بالا دارند و بنابراین انتخاب ژنتیکی مستقیم و گزینش افراد با شایستگی مطلوب می‌تواند باعث بهبود عملکرد این صفات گردد. بالاترین مقدار همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی بین درصد الیاف کرک و طول الیاف کرک (84/0و 54/0) و کمترین همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی بین صفت درصد الیاف کرک و صفت قطر الیاف کرک (38/0و 35/0) به دست آمد. کاهش شدید اشتباه استاندارد تخمین وراثت‌پذیری صفات در روش فراتحلیل در نتیجه تجمیع نتایج و افزایش حجم نمونه نشان دهنده افزایش صحت تخمین نتایج است. پارامترهای ژنتیکی برآورد شده می‌توانند در توسعه برنامههای اصلاحی مرتبط با بهبود صفات الیاف کرک در بزهای کرکی استفاده شود. لذا نتایج حاصل از فراتحلیل می‌تواند موجب توسعه برنامههای اصلاح‌نژادی به ویژه در نژادهایی با تعداد رکورد ناکافی، گردد.
تغذیه دام و طیور
مهدی افتخاری
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی آلودگی آب مصرفی در گاوداری‌های صنعتی استان قزوین به برخی از فلزات سنگین انجام شد. برای انجام این تحقیق با مراجعه مستقیم به 35 گله صنعتی گاو شیری تحت پوشش اتحادیه دامداران استان قزوین در شهرستان‌های مختلف استان طی دو روز متوالی، نمونه‌‌گیری آب انجام شد. در تمام گله‌های مورد بررسی منبع تامین آب چاه بود و ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی آلودگی آب مصرفی در گاوداری‌های صنعتی استان قزوین به برخی از فلزات سنگین انجام شد. برای انجام این تحقیق با مراجعه مستقیم به 35 گله صنعتی گاو شیری تحت پوشش اتحادیه دامداران استان قزوین در شهرستان‌های مختلف استان طی دو روز متوالی، نمونه‌‌گیری آب انجام شد. در تمام گله‌های مورد بررسی منبع تامین آب چاه بود و میزان فلزات سنگین شامل سرب، کادمیوم، کروم، نیکل و جیوه در آنها با دستگاه طیف سنج جرمی پلاسمای القایی اندازه‌گیری شد. سپس داده‌های حاصله در قالب طرح کاملاً تصادفی با تکرار نامساوی مورد آنالیز و بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج غلظت سرب، کادمیوم و کروم در نمونه‌های آب به ترتیب 98/0±67/0، 11/0±42/0 و 93/1±24/6 میکروگرم در لیتر بود. میانگین غلظت نیکل و جیوه نیز در آب مصرفی گاوداری‌های مورد مطالعه به ترتیب79/0±65/0 و 33/0±38/0 بود. از نظر غلظت سرب و کادمیوم بین شهرستان‌های مختلف تفاوت معنیداری وجود نداشت. میانگین غلظت کروم در نمونه-های اخذ شده از شهرستان بوئین‌زهرا به طور معنیداری بیش از سایر مناطق بود(05/0≥P). از نظر غلظت نیکل و جیوه نیز بین شهرستان‌های مختلف تفاوت معنیداری وجود نداشت. تخمین مصرف روزانه هم در مورد تمام فلزات سنگین مورد بررسی کمتر از حداقل سطوح خطرساز (015/0، 005/0، 25/0، 1/0 و 01/0 میلی گرم در لیتر به ترتیب برای سرب، کادمیوم، نیکل، کروم و جیوه) بود. در مجموع از آنجا که غلظت فلزات سنگین مورد بررسی شامل سرب، کادمیوم، نیکل، کروم و جیوه در آب مصرفی گاوداری‌های استان قزوین بسیار کمتر از حداقل سطوح خطرساز بود.
ژنتیک و اصلاح نژاد دام و طیور
ندا فرزین؛ مهلا عجم؛ ابوالقاسم سراج
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر ژنتیکی افزایشی بر صفات وزن تخم، وزن زرده و میزان اسیدهای چرب زرده و برآورد توارث‌پذیری این صفات بود. در این پژوهش، از 150 بلدرچین ژاپنی سفید (شامل 50 نر و 100ماده) به عنوان نسل مولد یا پایه (فاقد هرگونه اطلاعات شجرهای) استفاده شد. در نسل F2، 100 بلدرچین ماده در سن 5 هفتگی، به طور تصادفی انتخاب شدند و به قفس‌های تخم‌گذاری ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر ژنتیکی افزایشی بر صفات وزن تخم، وزن زرده و میزان اسیدهای چرب زرده و برآورد توارث‌پذیری این صفات بود. در این پژوهش، از 150 بلدرچین ژاپنی سفید (شامل 50 نر و 100ماده) به عنوان نسل مولد یا پایه (فاقد هرگونه اطلاعات شجرهای) استفاده شد. در نسل F2، 100 بلدرچین ماده در سن 5 هفتگی، به طور تصادفی انتخاب شدند و به قفس‌های تخم‌گذاری انتقال یافتند. صفات مورد مطالعه شامل وزن تخم، وزن زرده و میزان اسیدهای چرب زرده بود. مولفه‌های واریانس و کوواریانس و پارامترهای ژنتیکی صفات با استفاده از مدل حیوانی چند‌صفتی و نرم‌افزار Wombat برآورد گردید. وراثت‌پذیری وزن تخم و وزن زرده به ترتیب 45/0 و 38/0 محاسبه شد. این برآوردها برای اسیدهای چرب زرده از 27/0 (اسید پالمیتولئیک) تا 45/0 (اسید پالمتیک) متغیر بود. همبستگی ژنتیکی بین وزن تخم و اسیدهای چرب زرده، کم و از 01/0 (بین وزن تخم و اسید لینولئیک) تا 10/0 (بین وزن تخم و اسید استئاریک) بود. همبستگی ژنتیکی وزن زرده و مقدار اسیدهای چرب بیشتر و در دامنه‌ای از 10/0 (بین وزن زرده و اسید لینولنیک) تا 51/0 (بین وزن زرده و اسید استئاریک) بود. براساس این نتایج می‌توان پیش‌بینی کرد که انتخاب ژنتیکی در جهت افزایش وزن زرده تخم در بلدرچین، منجر به افزایش مقدار اسیدهای چرب زرده شود.
فیزیولوژی دام و طیور
امین کاظمی زاده؛ خلیل میرزاده؛ علی آقائی؛ زربخت انصاری
چکیده
این پژوهش باهدف مطالعه‌ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجبیل بر پروفیل‌های لیپیدی، هورمون‌های تیروئیدی و آنزیم‌های کبدی مرغ مسن مادر گوشتی انجام گرفت. تعداد 200 قطعه مرغ مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته به‌صورت فاکتوریل (2×4) در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 2 سطح زنجبیل (صفر و 5/1 درصد) و 4 سطح روغن کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد) به مدت 10 هفته در 8 گروه ...
بیشتر
این پژوهش باهدف مطالعه‌ی تاثیر روغن کتان و پودر زنجبیل بر پروفیل‌های لیپیدی، هورمون‌های تیروئیدی و آنزیم‌های کبدی مرغ مسن مادر گوشتی انجام گرفت. تعداد 200 قطعه مرغ مادر گوشتی راس 308 با سن 45 هفته به‌صورت فاکتوریل (2×4) در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 2 سطح زنجبیل (صفر و 5/1 درصد) و 4 سطح روغن کتان (صفر، 1، 2 و 3 درصد) به مدت 10 هفته در 8 گروه آزمایشی 5 تکرار و 5 قطعه مرغ مادر در هر تکرار انجام شد. نتایج نشان داد، مصرف زنجبیل، روغن کتان و مصرف توأم زنجبیل با روغن کتان روی تری‌گلیسیرید، کلسترول، HDL و گلوکز تاثیر معنیداری نداشت (0/05<P). در پرندگان تغذیه شده با سطح 1/5 درصد زنجبیل غلظت LDL کاهش یافت (0/05>P). افزودن سطح 1/5 درصد زنجبیل باعث کاهش آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز شد، درحالی‌که افزودن روغن کتان و همزمان روغن کتان و زنجبیل تأثیری معنیداری نسبت به سطح صفر زنجبیل و صفر روغن کتان نداشت (05/0<P). مصرف زنجبیل، روغن کتان و مصرف همزمان روغن کتان و زنجبیل باعث کاهش آنزیم آلانین آمینوترانسفراز نسبت به گروه دریافت‌کننده سطح صفر زنجبیل و صفر روغن کتان شد (0/05>P). افزودن زنجبیل و روغن کتان به جیره اثری بر هورمون‌های تیروئیدی نداشت (0/05<P). فراسنجه‌های بافت چربی و کبد تحت تاثیر روغن کتان و زنجبیل قرار نگرفت (0/05<P). براساس نتایج پژوهش حاضر، مکمل کردن جیره مرغ مادر با سطح 5/1 درصد زنجبیل و سطح 2 درصد روغن کتان با بهبود آنزیم‌های کبدی باعث حفظ سلامت کبد در مرغ‌های مادر گوشتی بعد از پیک تولید می‌شود..
زنبور عسل
مجید ملکی؛ رحیمه سپهری؛ عطااله رحیمی
چکیده
در مطالعه حاضر، تاثیر غلظت‌های مختلف اسید فرمیک (25، 35 و 45 درصد) و اسید اگزالیک (5/2، 5/3 و 5/4 درصد) به‌همراه تیمار شاهد بر روی تلفات کنه‌واروآ و زنبورها و همچنین درصد آلودگی باقیمانده کنه در کلنی‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 5 تکرار در شرایط اقلیمی استان مرکزی مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشان داد بالاترین درصد تلفات روی کنه‌ها ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، تاثیر غلظت‌های مختلف اسید فرمیک (25، 35 و 45 درصد) و اسید اگزالیک (5/2، 5/3 و 5/4 درصد) به‌همراه تیمار شاهد بر روی تلفات کنه‌واروآ و زنبورها و همچنین درصد آلودگی باقیمانده کنه در کلنی‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 5 تکرار در شرایط اقلیمی استان مرکزی مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشان داد بالاترین درصد تلفات روی کنه‌ها به ترتیب مربوط به غلظت‌های اسید فرمیک 45 درصد (13/88 درصد) و اسید اگزالیک 5/4 درصد (91/80 درصد) و کمترین میزان آلودگی باقیمانده کلنی‌ها پس از اجرای آزمایش نیز در تیمار اسید فرمیک 45 درصد (66/0 درصد) و اسید اگزالیک 5/4 درصد (06/2 درصد) مشاهده گردید. بالاترین درصد تلفات زنبوران مربوط به غلظت اسید فرمیک 45 درصد بود که این تیمار از لحاظ این صفت با بقیه تیمارها اختلاف معنی‌دار داشت. براساس نتایج بدست آمده، مطلوب‌ترین تاثیر براساس میزان درصد تلفات روی کنه‌ها و کمترین باقیمانده آلودگی در کلنی‌ها بین غلظت‌های مختلف این دو اسید در مطالعه حاضر مربوط به غلظت اسید فرمیک 45 درصد و اسید اگزالیک 5/4 درصد بود. بین این دو تیمار برتر از لحاظ میزان تلفات کنه و آلودگی باقیمانده اختلاف معنیداری مشاهده نشد. اما با توجه به تفاوت معنی‌دار میزان تلفات زنبوران در این دو تیمار و تلفات کمتر زنبوران در تیمار اسید اگزالیک 5/4 درصد و نیز صرفه‌ی اقتصادی آن برای زنبورداران، استفاده از اسید اگزالیک 5/4 درصد برای کنترل کنه‌واروآ در زنبورستان‌های با شرایط آب و هوایی و اکولوژیکی مشابه منطقه مورد بررسی در پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌گردد.
تغذیه دام و طیور
حسن فضائلی؛ رامین علیوردی نسب؛ داوود ابراهیمی میمند؛ اسماعیل باغجری؛ عباس سرمدی؛ علیرضا گلبخت
چکیده
این پژوهش به‌منظور تعیین ارزش غذایی سیلاژ خوراک کامل تفاله پرتقال انجام شد. سه جیره آزمایشی شامل: 1) سیلاژ خوراک کامل برپایه تفاله پرتقال همراه با کاه گندم و کنسانتره، 2) جیره کاملاً مخلوط بر پایه سیلاژ ذرت، کاه گندم و کنسانتره 3) جیره کاملاً مخلوط بر پایه یونجه، کاه و کنسانتره در تغذیه گوسفند نر بالغ مورد مقایسه قرار گرفت. ماده خشک ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور تعیین ارزش غذایی سیلاژ خوراک کامل تفاله پرتقال انجام شد. سه جیره آزمایشی شامل: 1) سیلاژ خوراک کامل برپایه تفاله پرتقال همراه با کاه گندم و کنسانتره، 2) جیره کاملاً مخلوط بر پایه سیلاژ ذرت، کاه گندم و کنسانتره 3) جیره کاملاً مخلوط بر پایه یونجه، کاه و کنسانتره در تغذیه گوسفند نر بالغ مورد مقایسه قرار گرفت. ماده خشک سیلاژ آزمایشی 28 تا 5/28 درصد و pH نیز 8/3 تا 9/3 بود که حاکی از کیفیت مطلوب سیلاژ بود. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم سیلاژ خوراک کامل بالاتر از دو جیره دیگر بود (05/0>p). مصرف ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی درجیره حاوی سیلاژ ذرت کاهش داشت (05/0 >p). مصرف ماده خشک قابل هضم و ماده آلی قابل هضم سیلاژ خوراک کامل بالاتر از دو جیره دیگر بود (05/0 >p). مقدارpH شکمبه در تحت تأثیر جیره غذایی قرار نگرفت، به‌جز این‌که در جیره حاوی سیلاژ ذرت در ساعت صفر پایین‌تر بود. جیره حاوی سیلاژ ذرت منتج به افزایش نیتروژن آمونیاکی شکمبه در ساعت صفر شد اما سه ساعت پس از خوراک دادن، جیره‌های حاوی سیلاژ ذرت و سیلاژ تفاله پرتقال مشابه و بالاتر از جیره بدون سیلاژ بود(05/0>p) اما در ساعت شش، بعد از خوراک‌دهی، تفاوت معنیداری بین جیره‌ها مشاهده نشد. نتایج نشان داد که می‌توان با استفاده از تفاله تر پرتقال همراه با کاه و کنسانتره، سیلاژ خوراک کامل تهیه نمود که دارای کیفیت و ارزش غذایی مناسبی باشد.
ژنتیک و اصلاح نژاد دام و طیور
رمضانعلی عزیزی؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ حسین مرادی؛ حسین محمدی؛ حسینعلی قاسمی
چکیده
به‌منظور بهره‌گیری از نتایج تحقیقات مرتبط با مطالعات پویش کل ژنومی (GWAS) و استفاده از آن در جهت ترسیم شبکه‌های تنظیم ژنی، مطالعات جدیدی در حال انجام می‌باشد که مبنای آن استفاده از الگوریتم‌های ماتریس AWM است (Reverter و Fortes، 2013). در مطالعه حاضر، شبکه‌های ژنی از طریق الگوریتم‌های ماتریسAWM -PCIT و ارتباط SNPها با فنوتیپ‌های تولید و ترکیبات ...
بیشتر
به‌منظور بهره‌گیری از نتایج تحقیقات مرتبط با مطالعات پویش کل ژنومی (GWAS) و استفاده از آن در جهت ترسیم شبکه‌های تنظیم ژنی، مطالعات جدیدی در حال انجام می‌باشد که مبنای آن استفاده از الگوریتم‌های ماتریس AWM است (Reverter و Fortes، 2013). در مطالعه حاضر، شبکه‌های ژنی از طریق الگوریتم‌های ماتریسAWM -PCIT و ارتباط SNPها با فنوتیپ‌های تولید و ترکیبات شیر گوسفند ترسیم شد. بدین منظور از داده‌های تولید و ترکیبات شیر 469 رأس میش نژاد Valle del Belice و اطلاعات ژنوتیپی 37228 SNP استفاده شد. داده‌های فنوتیپی شامل 5328 رکورد روز آزمایش برای 6 صفت تولید شیر (مقدار تولید، میزان و درصد چربی، میزان و درصد پروتئین و تعداد سلول‌های بدنی شیر) بود و شبکه تنظیم ژنی با استفاده از برنامه cytoscape رسم شد. نتایج نشان داد که استفاده از الگوریتم‌های AWM-PCIT از بین ژن‌های شناسایی موجود، که در ارتباط مستقیم و غیرمستقیم با صفات مرتبط با شیر بودند ژن‌های OSBPL3، ERBB4، VGLL4، BAZ1A، DDX25، CDH23، ITSN2، DPY30، FAT3 و CAPN10 شناسایی شدند. نتایج مطالعه حاضر و سایر مطالعات نشان داد که فرآیند پیچیده تولید و ترکیبات شیر تحت تأثیر شبکه تنظیم ژنی بیش از 10 ژن مهم و ارتباط با تعداد زیادی از ژن‌های دیگرقرار دارد و با توجه به تأیید نتایج حاصل از مطالعه قبلی در زمینه‌ی پویش ژنومی صفات تولید و ترکیبات شیر، و شناسایی مناطق ژنومی جدید مرتبط با این صفات، استفاده از یافته‌های این تحقیق، می‌تواند در انتخاب ژنتیکی گوسفند مفید باشد.
تغذیه دام و طیور
حسین مرادقلی؛ کمال شجاعیان؛ قاسم جلیلوند؛ فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ محمود قزاقی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات جایگزینی سطوح مختلف خارشتر (Alhaghi maurorum L) بر عملکرد و فراسنجه‌های ایمنی و سلامت شترمرغ‌های 9 تا 15 هفته بود، لذا پودر خارشتر در سطوح صفر، 20، 40، 60، 80 و 100 درصد با پودر یونجه جیره پایه جایگزین شد. به‌منظور انجام آزمایش، تعداد 36 قطعه شترمرغ با سن 9-هفتگی، از بین شترمرغ‌های پژوهشکده دام‌های خاص دانشگاه زابل در ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات جایگزینی سطوح مختلف خارشتر (Alhaghi maurorum L) بر عملکرد و فراسنجه‌های ایمنی و سلامت شترمرغ‌های 9 تا 15 هفته بود، لذا پودر خارشتر در سطوح صفر، 20، 40، 60، 80 و 100 درصد با پودر یونجه جیره پایه جایگزین شد. به‌منظور انجام آزمایش، تعداد 36 قطعه شترمرغ با سن 9-هفتگی، از بین شترمرغ‌های پژوهشکده دام‌های خاص دانشگاه زابل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 گروه آزمایشی و 6 قطعه شترمرغ در هر تیمار به مدت 6 هفته مورداستفاده قرار گرفت، سپس پارامترهای خون به‌صورت خودکار اندازه‌گیری و داده‌ها با استفاده از آزمون Duncan و نرم‌افزار SAS تحلیل شد. نتایج نشان داد، سطوح مختلف درصد جایگزینی یونجه با گیاه خارشتر تأثیر معنیداری بر خوراک مصرفی هفته دوم و سوم ندارد (05/0≤P). درصورتی‌که اثر گروه‌های آزمایشی بر میانگین افزایش وزن معنی‌دار بود (05/0≥P). بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، ضریب تبدیل غذایی در بین تمام تیمارها آزمایشی معنی‌دار بود (05/0P≤). اعمال تیمارهای آزمایشی بر روی آلبومین سرم خون 32 درصد و بر روی پروتئین تام سرم خون 16 درصد نسبت به شاهد کاهش نشان داد (05/0≥P). با توجه به نتایج این پژوهش، مصرف گیاه خارشتر به‌صورت جایگزین به‌منظور تأمین بخش فیبر جیره غذایی و بهبود ارتقاء سلامت شترمرغ قابل توصیه است.
تغذیه دام و طیور
صالح صالحی؛ امیر علی صادقی؛ احمد کریمی
چکیده
در این مطالعه اثر کومبوچای ملاس در آب آشامیدنی، بر عملکرد، ریخت‌شناسی روده و جمعیت میکروبی روده کور تعداد 320 قطعه جوجه‌گوشتی نر سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصــادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 16 قطعه جوجه در هر تکرار، در دوره‌های آغازین (10-1 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (42-25 روزگی) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل آب حاوی: 1) بدون کومبوچا، ...
بیشتر
در این مطالعه اثر کومبوچای ملاس در آب آشامیدنی، بر عملکرد، ریخت‌شناسی روده و جمعیت میکروبی روده کور تعداد 320 قطعه جوجه‌گوشتی نر سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصــادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 16 قطعه جوجه در هر تکرار، در دوره‌های آغازین (10-1 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (42-25 روزگی) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل آب حاوی: 1) بدون کومبوچا، 2) کومبوچا 15 در هزار و 3 در هزار به ترتیب در دوره آغازین و رشد، 3) کومبوچا 15 در هزار، 3 در هزار و 3 در هزار سه روز در هفته به‌ترتیب در دوره آغازین، رشد و پایانی، 4) کومبوچا 15 در هزار در دوره آغازین و 3 در هزار سه روز در هفته در دوره رشد و پایانی و 5) کومبوچا 15 در هزار در دوره آغازین و رشد و 3 در هزار سه روز در هفته در دوره پایانی، بود. تیمارهای‌آزمایشی متوسط افزایش وزن روزانه بیشتری از گروه شاهد داشتند (05/0>P). در دوره‌های پایانی و کل دوره، غیر از تیمار 2 آزمایش، کومبوچای ملاس موجب کاهش و بهبود معنی‌دار ضریب تبدیل خوراک شد (05/0>P). در میزان ارتفاع و عرض‌پرز در ژژنوم و ایلئوم، تیمار 5 افزایش معنی‌دار نسبت به سایرگروه‌ها داشت (05/0>P). مصرف کومبوچای ملاس باعث افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش شمارش کلی میکروبی در روده کور شد (05/0>P). در نتیجه، کومبوچا 15 در هزار در دوره‌های آغازین و رشد و 3 در هزار سه روز در هفته در دوره پایانی، می‌تواند باعث بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی شود.
