ستاره عابدی؛ سید جواد حسینی واشان؛ سید همایون فرهنگ فر؛ سید احسان غیاثی
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره پوست انار بر عملکرد رشد، شاخصهای خونی، ریخت شناسی ژژنوم و ماندگاری گوشت جوجه گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی روغن سویا بود. تعداد 120 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار، استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 300 و 600 میلیگرم در کیلوگرم عصاره ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره پوست انار بر عملکرد رشد، شاخصهای خونی، ریخت شناسی ژژنوم و ماندگاری گوشت جوجه گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی روغن سویا بود. تعداد 120 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار، استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 300 و 600 میلیگرم در کیلوگرم عصاره پوست انار بود. عصاره پوست انار بر صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در دورههای آغازین و پایانی اثر نداشت ولی در دوره رشد سطوح 300 و 600 عصاره پوست انار باعث کاهش مصرف خوراک (از 928 به 777 گرم) و ضریب تبدیل خوراک (از 77/1 به 31/1) شدند (05/0>P). درصد وزنی سینه از 78/19 در شاهد به 59/21 در سطح 600 عصاره افزایش و درصد وزنی چربی بطنی از 93/1 در شاهد به 27/1 در سطح 600 عصاره پوست انار کاهش یافت (05/0>P). سطح 600 عصاره پوست انار باعث کاهش غلظت کلسترول (mg/dl68/183 به 15/137) و LDL (mg/dl 63/95 به 93/32) و میزان فعالیت آنزیم آسپارتات دهیدروژناز (U/l8/263 به 28/204) در مقایسه با شاهد شد. شاخص ارتفاع پرز (از 88/1026 به 12/1155) و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت (04/5 به 6/5) در سطح 600 عصاره در مقایسه با شاهد بالاتر بود. غلظت مالوندیآلدئید گوشت در 15 و 30 روز پس از کشتار با افزایش نسبت عصاره پوست انار در مقایسه با شاهد کاهش یافت. ا
مهدی کاظمی شورغین؛ سید جواد حسینی واشان؛ مسلم باشتنی؛ محسن مجتهدی
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره گیاه خرفه بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی، شاخصهای بیوشیمیایی خون و ریختشناسی روده درجوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 200 قطعه جوجه یکروزه نر سویه راس 308 درقالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و 10 قطعه در هر تکرار استفاده شد. گروههای آزمایشی شامل: شاهد منفی (بدون ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره گیاه خرفه بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی، شاخصهای بیوشیمیایی خون و ریختشناسی روده درجوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 200 قطعه جوجه یکروزه نر سویه راس 308 درقالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و 10 قطعه در هر تکرار استفاده شد. گروههای آزمایشی شامل: شاهد منفی (بدون تنش گرمایی)، چهار گروه تحت تنش گرمایی با سطوح صفر(شاهد مثبت)، 250 ،500 و 750 میلیگرم عصاره گیاه خرفه در کیلوگرم جیره تغذیه شدند. نتایج نشان داد عصاره خرفه مصرف خوراک و وزن بدن را نسبت به گروه شاهد افزایش داد(05/0>P) جوجههای تحت تنش گرمایی تغذیه شده باعصاره خرفه ضریب تبدیل خوراک پایینتری نسبت به گروه شاهد مثبت نشان دادند(05/0>P). عصاره خرفه بر وزن نسبی اجزای لاشه شامل سینه، ران، طحال، صفرا، پانکراس و چربی شکمی اثر نداشت. ولی عصاره خرفه باعث کاهش وزن نسبی قلب و کبد در مقایسه با شاهد مثبت گردید و وزن نسبی بورس در جوجههای تغذیهشده با عصاره خرفه در مقایسه با شاهد بالاتر بود(05/0>P). عصاره خرفه باعث افزایش عیار پادتن تام بر ضد گلبول قرمز گوسفندی شد. استفاده از عصاره خرفه، بر غلظت آلبومین و پروتئین تام خون جوجه گوشتی اثر نداشت ولی کمترین غلظت کلسترول، تریگلیسرید، LDLو بالاترین غلظت HDL خون در جوجههای گوشتی تغذیهشده با سطح 750 عصاره خرفه در مقایسه با شاهد بود. میزان فعالیت آنزیمهای آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز در دوره تنش گرمایی در مقایسه با شاهد مثبت کاهش یافت.
سیده زهرا سروش؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ علی اله رسانی
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات استفاده از کنجاله زیتون بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ریختشناسی ایلئوم، گوارشپذیری مواد مغذی، شاخصهای خونی و وضعیت پاداکسندگی بلدرچین ژاپنی، تعداد 352 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار، چهار تکرار و 22 قطعه بلدرچین (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات استفاده از کنجاله زیتون بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ریختشناسی ایلئوم، گوارشپذیری مواد مغذی، شاخصهای خونی و وضعیت پاداکسندگی بلدرچین ژاپنی، تعداد 352 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار، چهار تکرار و 22 قطعه بلدرچین (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (صفر)، چهار، هشت و 12 درصد کنجاله زیتون بود. برای تعیین گوارشپذیری مواد مغذی، به مدت 3 روز (21-18روزگی)، فضولات پرندهها جمعآوری شد. در پایان آزمایش (سن 35 روزگی)، بطور تصادفی دو پرنده توزین، خونگیری و کشتار شدند. نتایج نشان داد کنجاله زیتون بر شاخصهای افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و صفات وزن نسبی لاشه، سینه، ران، قلب و طحال اثر نداشت، بجز وزن نسبی کبد و سنگدان که در سطح 12 درصد کنجاله زیتون بالاترین بود(05/0p <). ارتفاع پرز در پرندههای تغذیه شده با کنجاله زیتون در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0p <). گوارشپذیری پروتئین و چربیخام در سطح 12 درصد کنجاله زیتون و گوارشپذیری خاکستر و فسفر در سطح 8 درصد کنجاله زیتون نسبت به شاهد افزایش یافت (05/0p <). کنجاله زیتون باعث کاهش غلظت مالوندیآلدئید خون در مقایسه با شاهد شد ولی بر سایر شاخصهای خونی اثر نداشت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم آسپارتاتآمینوترانسفراز درتیمار شاهد و بالاترین میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دسموتاز در سطح 12 درصد کنجاله زیتون مشاهده شد(05/0p <). یافتههای حاضر پیشنهاد میکند که میتوان کنجاله زیتون را تا سطح 12 درصد در جیره بلدرچین ژاپنی بدون داشتن اثر منفی بر عملکرد پرنده اضافه نمود.
امیر جوادی فر؛ سید جواد حسینی واشان؛ محمد باقر منتظر تربتی؛ یاسمن شمشیرگران
چکیده
به منظور تعیین اثر سطوح مختلف نانو اکسید آهن بر عملکرد، شاخصهای کیفی تخم مرغ و وضعیت پاداکسایشی مرغهای تخمگذار، آزمایشی با 96 قطعه مرغ تخمگذار سویه Bovens در اوج تولید (28 هفته) در قالب طرح کاملا˝ تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. مرغها به مدت هشت هفته با جیرههای آزمایشی حاوی سطوح صفر، 50 و 100 میلیگرم ...
بیشتر
به منظور تعیین اثر سطوح مختلف نانو اکسید آهن بر عملکرد، شاخصهای کیفی تخم مرغ و وضعیت پاداکسایشی مرغهای تخمگذار، آزمایشی با 96 قطعه مرغ تخمگذار سویه Bovens در اوج تولید (28 هفته) در قالب طرح کاملا˝ تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. مرغها به مدت هشت هفته با جیرههای آزمایشی حاوی سطوح صفر، 50 و 100 میلیگرم نانواکسیدآهن بر کیلوگرم جیره تغذیه شدند. صفات عملکردی شامل درصد تخمگذاری، میانگین وزن تخممرغها، توده تخممرغ تولیدی، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک بصورت هفتهای رکوردبرداری شدند و صفات کیفی تخم مرغ (شاخص رنگ زرده، شاخص شکل تخممرغ، شاخص ارتفاع زرده، واحد هاو، و وزن نسبی سفیده، زرده)؛ صفات پوسته تخممرغ (ضخامت پوسته، مقاومت پوسته تخممرغ، وزن مخصوص تخممرغ و وزن نسبی پوسته در انتهای دورههای 28 روزه بررسی شدند و شاخصهای بیوشیمیایی خون و زرده تخممرغ در انتهای آزمایش اندازهگیری شدند. مکمل نانوآهن بر صفات عملکردی و پروتئین تام خون اثری نداشت. استفاده از مکمل نانواکسیدآهن سبب افزایش غلظت HDL خون، آهن، روی و عیار پادتن بر ضد نیوکاسل و آنفلوآنزا در مقایسه با شاهد شد و غلظت کلسترول، تری گلیسرید، LDL و ALT در مقایسه با شاهد کاهش یافت. غلظت MDA خون با افزودن نانوذرات آهن افزایش یافت. بنابراین افزودن مکمل نانواکسیدآهن میتواند باعث بهبود شاخصهای عملکرد، برخی خصوصیات کیفی تخممرغ و کاهش کلسترول و تریگلیسرید خون، و بهبود پاسخ ایمنی در مرغهای تخمگذار گردد.
طاهره غزنوی؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ سید احسان غیاثی
چکیده
به منظور بررسی اثرتفاله هسته انارفرآوری شده با هیدروکسید کلسیم بر فراسنجههای عملکرد، صفات کیفی و کلسترول تخم مرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی خون و وضعیت ضداکسیدانی مرغهای تخمگذار در پیک تولید آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در این تحقیق از تعداد 200 قطعه مرغ تخمگذار های–لاین W-36 در مرحله پیک تولید و سن 32 هفته در قالب ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرتفاله هسته انارفرآوری شده با هیدروکسید کلسیم بر فراسنجههای عملکرد، صفات کیفی و کلسترول تخم مرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی خون و وضعیت ضداکسیدانی مرغهای تخمگذار در پیک تولید آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در این تحقیق از تعداد 200 قطعه مرغ تخمگذار های–لاین W-36 در مرحله پیک تولید و سن 32 هفته در قالب 4 تیمار با 5 تکرار و 10 قطعه مرغ در هر تکرار استفاده شد. مرغها با جیرههای آزمایشی شامل سطوح 0، 4، 7 و 10 درصد تفاله هسته انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم به مدت سه دوره 28 روزه تغذیه شدند. داد. تحلیل دادهها نشان داد که تفاله هسته انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم باعث بهبود درصد تولید، وزن تخم مرغ، توده تخم مرغ، ضریب تبدیل و مصرف خوراک مرغهای تخمگذار گردید صفات کیفی تخم مرغ نیز شامل شاخص شکل تخم مرغ، شاخص زرده و ضخامت پوسته تحت تأثیر سطح تفاله انار فرآوری شده قرار نگرفتند ولی واحد هاو سفیده تخم مرغ در مرغهای تغذیه شده با سطح 10 درصد تفاله انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم افزایش یافت. ضخامت پوسته و مقاومت پوسته تخم مرغ در گروه تغذیه شده با تفاله انار فرآوری شده افزایش یافت غلطت کلسترول زرده و خون و غلظت مالون دیآلدئید خون با افزودن تفاله هسته انار فرآوری شده کاهش یافت. بنابراین افزودن تفاله انار فرآوری شده با هیدروکسید کلسیم در جیره مرغهای تخمگذار، احتمالا باعث بهبود عملکرد، صفات کیفی پوسته تخم مرغ و کاهش کلسترول و بهبود وضعیت ضداکسیدانی مرغهای تخمگذار گردد
سعید صابری؛ هادی سریر؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
برای ارزیابی اثر سطوح مختلف تفاله زرشک بر صفات تولیدی، فراسنجههای خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 با 4 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. یک جیره پایه به عنوان شاهد و سطوح 5/2، 5 و 5/7 درصد تفاله زرشک به همراه جیره پایه (متعادل از نظر انرژی و پروتئین) ...
بیشتر
برای ارزیابی اثر سطوح مختلف تفاله زرشک بر صفات تولیدی، فراسنجههای خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی، آزمایشی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 با 4 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. یک جیره پایه به عنوان شاهد و سطوح 5/2، 5 و 5/7 درصد تفاله زرشک به همراه جیره پایه (متعادل از نظر انرژی و پروتئین) به عنوان تیمارهای آزمایشی در نظر گرفته شدند. توزین جوجهها و جمع آوری باقیمانده خوراک بصورت دورهای و در پایان سه دوره آغازین، رشد و پایانی انجام گرفت. در دوره تنش گرمایی (29 تا 42 روزگی) روزانه به مدت 7 ساعت دمای 1±37 درجه سانتیگراد اعمال شد. نتایج نشان داد سطوح مختلف تفاله زرشک بر وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل و بر وزن نسبی اجزای لاشه و اندامهای داخلی نظیر کبد، تیموس و قلب اثر معنیداری نداشت، بجز افزایش معنیدار وزن نسبی سینه و بورس فابرسیوس (05/0>P) بقیه فراسنجههای خونی یا فعالیت آنزیمهای کبدی نیز تحت تاثیر قرار نگرفتند. تفاله زرشک در سطح 5/2 درثد باعث افزیش غلظت پروتئین تام گردید و غلظت گلوکز خون تا سطح 5/7 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد (05/0>P) اما بر عیار پادتن بر ضد گلبول قرمز گوسفندی اثر نداشتند. در کل استفاده از تفاله زرشک در جیره جوجههای گوشتی با توجه به عدم ایجاد آثار منفی بر صفات تولیدی و تا حدی بهبود فراسنجههای خونی و ارتقای وضعیت ایمنی تا سقف 5/7 درصد قابل استفاده می باشد.
باقر حیدری صادق؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ محسن مجتهدی
چکیده
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد و پروبیوتیک لاکتوفید و باکتری انتروکوکوس فاسیوم دستگاه گوارش سبزقبا هر کدام به سه روش آشامیدنی، افشانه و توأم افشانه+ آشامیدنی در اختیار جوجهها قرار گرفت. تحلیل دادهها نشان داد که افزودن باکتری انتروکوکوس فاسیوم و پروبیوتیک لاکتوفید باعث کاهش ضریب تبدیل و بهبود افزایش وزن بدن و غلظت پروتئین خون بلدرچین گردید. مصرف خوراک و وزن نسبی اجزای لاشه، غلظت HDL و تری گلیسرید تفاوت معنیداری نشان نداد. غلظت کلسترول و LDL خون در روش توأمان افشانه و آشامیدنی جدایه باکتری و لاکتوفید بطور معنیداری کاهش یافت (05/0 < P). شاخصهای بافت شناسی ژژنوم شامل ارتفاع و عرض پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت نیز در مقایسه با شاهد تغییر معنیداری نمود. عیار پادتن بر ضد SRBC و IgM و جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد افزایش یافت. بنابراین استفاده از جدایه انتروکوکوس فاسیوم سبزقبا و پروبیوتیک لاکتوفید احتمالا باعث بهبود وزن بدن، کاهش کلسترول و LDL خون و افزایش عیار پادتن بر ضد SRBCو بهبود وضعیت بافت ژژنوم، و افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم میشود.
هاشم دشت بان؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان؛ هادی سریر
چکیده
هدف این تحقیق بررسی اثر پودر میوهی کهورک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون، سامانه ایمنی و ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 250 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد ...
بیشتر
هدف این تحقیق بررسی اثر پودر میوهی کهورک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون، سامانه ایمنی و ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی بود. در این آزمایش از تعداد 250 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد منفی (بدون تنش)، شاهد مثبت (تنش گرمایی) و سطوح یک، سه و پنج درصد پودر میوه کهورک بود. جهت اجرای برنامه تنش گرمایی، دمای سالن در طول دو هفته آخر آزمایش به مدت شش ساعت در روز به حدود )2±38) درجه سانتیگراد افزایش یافت. نتایج نشان داد که افزودن کهورک در شرایط تنش باعث کاهش معنیدار وزن بدن، مصرف خوراک، راندمان مصرف انرژی، راندمان مصرف پروتئین و شاخص تولید و از طرفی باعث افزایش معنیدار ضریب تبدیل خوراک گردید. تیمارهای آزمایشی تأثیری بروزن نسبی اجزای لاشه نداشت. غلظت کلسترول، LDL، گلوکز و فعالیت آنزیمهایAST،ALT ، LDH و میزان MDA پلاسمای خون با افزودن پودر میوه کهورک تحت تنش بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0>P)، ولی غلظت HDL، پروتئین تام و آلبومین سرم خون در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیداری نشان نداد. عیار پادتن بر ضد SRBC در جوجههای دریافت کننده کهورک افزایش یافت. بنابراین اگر چه پودر کهورک اثرات منفی بر عملکرد جوجههای گوشتی داشته ولی بهبود سامانه ایمنی و آنتیاکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را در پی داشت.
مهدی بارانی؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
این آزمایش جهت ارزیابی اثر شاهدانه بر عملکرد، پاسخ ایمنی، نیمرخ لیپیدی و فعالیت ضداکسیدانی پلاسما در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس308) به طور تصادفی در 5 تیمار با 5 تکرار ( 10 قطعه جوجه به ازای هر قفس) تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا فاقد شاهدانه (H0) 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه (H5) 3) جیره ...
بیشتر
این آزمایش جهت ارزیابی اثر شاهدانه بر عملکرد، پاسخ ایمنی، نیمرخ لیپیدی و فعالیت ضداکسیدانی پلاسما در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس308) به طور تصادفی در 5 تیمار با 5 تکرار ( 10 قطعه جوجه به ازای هر قفس) تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا فاقد شاهدانه (H0) 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه (H5) 3) جیره حاوی 10 درصد شاهدانه (H10) 4) جیره حاوی 15 درصد شاهدانه (H15) 5) جیره حاوی 20 درصد شاهدانه (H20). دادهها با نرم افزارSAS9.1 و توسط رویه GLM تجزیه و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون توکی انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از شاهدانه در سطوح بالای 10 درصد در جیره، وزن بدن و میزان مصرف خوراک را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P)، اما اثر معنیداری بر ضریب تبدیل نداشت. همچنین، استفاده از شاهدانه در سطح بالای 5 درصد، میزان مالون دی آلدئید (MDA) پلاسما را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P)، اما اثر معنیداری بر پاسخ ایمنی هومورال نداشت. غلظت کلسترول کل، تری گلیسرید و HDL پلاسما تغییر نیافت، اما غلظت LDL در گروههای مکمل شده با دانه شاهدانه در مقایسه با گروه شاهد به طور معنیداری کاهش یافت(05/0>P). به طور کلی، اگرچه استفاده از شاهدانه در جیره جوجههای گوشتی در سطوح بالای 5 درصد به عنوان یک ضداکسیدان طبیعی و کاهندهLDL مفید است، اما کاربرد آن در سطوح بالای 10درصد به علت کاهش عملکرد توصیه نمیشود.
کمال افضلی؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی
چکیده
آزمایشی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ضایعات میوه کامل سنجد با و بدون آنزیم بر عملکرد رشد، سامانه ایمنی و برخی فراسنجههای بیوشیمیائی خون جوجههای گوشتی اجرا شد. تعداد 288 قطعه جوجه خروس یکروزه انتخاب و به طور تصادفی بین 8 تیمار و 4 تکرار توزیع شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمایش فاکتوریل 2×4 شامل 4 سطح سنجد (0، 75/0، ...
بیشتر
آزمایشی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ضایعات میوه کامل سنجد با و بدون آنزیم بر عملکرد رشد، سامانه ایمنی و برخی فراسنجههای بیوشیمیائی خون جوجههای گوشتی اجرا شد. تعداد 288 قطعه جوجه خروس یکروزه انتخاب و به طور تصادفی بین 8 تیمار و 4 تکرار توزیع شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمایش فاکتوریل 2×4 شامل 4 سطح سنجد (0، 75/0، 5/1 و 3% سنجد) و 2 سطح آنزیم (0 و 05/0% آنزیم) انجام شد. نتایج نشان داد سنجد بر مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک و وزن بدنی در دوره 28روزه تأثیری نداشت (05/0>P). وزن بدن نیز در سطح 3 درصد سنجد بطور معنیداری بالاتر از شاهد بود. ضریب تبدیل خوراک در 28 روزگی در جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی آنزیم بطور معنیداری کاهش یافت (05/0>P). سنجد بر راندمان مصرف پروتئین، مصرف انرژی و شاخص تولید در 28 و 42 روزگی تاثیر معنیداری نداشت بجز شاخص تولید در 42 روزگی در جوجههای تغذیه شده با سنجد افزایش پیدا کرد. آنزیم، راندمان مصرف انرژی و پروتئین را در دوره 28 روز اول بطور معنیداری بهبود بخشید (05/0P<). سنجد بر میزان کلسترول، HDL و تری گلیسرید در 28 روزگی تاثیری نداشت ولی میزان LDL و کلسترول را کاهش داد (05/0P<). میزان فعالیت آنزیمهای کبدی AST و ALT در دوره 28 و 42 روزگی کاهش یافت(05/0P<).بنابراین افزودن پودر سنجد به جیره جوجههای گوشتی، باعث بهبود وزن بدن، کاهش چربی بطنی، کلسترول، LDLو افزایش کلسیم خون میگردد.
اکبر صبور قله زو؛ نظر افضلی؛ سید محمد حسینی؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
آزمایشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ضایعات میوه عناب بر صفات عملکردی، اجزاء لاشه و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی انجام شد. 320 قطعه جوجه نر راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل2×4 شامل سطوح مولتی آنزیم ناتوزیمپلاس (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) و عناب (صفر، 25، 50 و 75 گرم در کیلوگرم) حاوی 8 تیمار و 4 تکرار به تعداد ...
بیشتر
آزمایشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ضایعات میوه عناب بر صفات عملکردی، اجزاء لاشه و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی انجام شد. 320 قطعه جوجه نر راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل2×4 شامل سطوح مولتی آنزیم ناتوزیمپلاس (صفر و 2 گرم در کیلوگرم) و عناب (صفر، 25، 50 و 75 گرم در کیلوگرم) حاوی 8 تیمار و 4 تکرار به تعداد 10پرنده در هر تکرار توزیع شدند. جوجهها تا 10 روزگی با جیره پایه تغذیه و در دوره 24-11 و 42-25 روزگی با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. در 42 روزگی، بهطور تصادفی دو قطعه جوجه از هر تکرار با وزنی نزدیک میانگین وزن تکرار انتخاب و خونگیری، کشتار، تفکیک لاشه و توزین شد. در اثرات اصلی ضایعات عناب در 24 روزگی، جوجههای تغذیه شده با سطح 25 گرم در کیلوگرم ضایعات عناب به طور معنیداری وزن بدنی و افزایش وزن بدنی پائینتری در مقایسه با شاهد نشان دادند (05/0>P). سایر فراسنجههای عملکردی مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک در 24 و 42 روزگی تحت تاثیر اثرات متقابل عناب و آنزیم قرار نگرفتند (05/0<P). وزن نسبی چربی شکمی در جوجههای تغذیه شده با ضایعات عناب به طور معنیداری کاهش یافت. وزن نسبی کبد و قلب تحت تأثیر اثرات متقابل آنزیم و عناب قرار گرفت (05/0>P). در قسمت اثرات اصلی ضایعات عناب، وزن نسبی لوزالمعده و قلب در سطح 50 گرم در کیلوگرم عناب به طور معنیداری پائینتر از سطح 25 گرم در کیلوگرم عناب بود (05/0>P). تجزیه آماری فراسنجههای خونی نشان داد، در سطح 50 گرم در کیلوگرم اثرات اصلی ضایعات عناب، میزان فعالیت آنزیمهای کبدی AST وALT بهطور معنیداری بالاتر از شاهد بود. غلظت کلسیم خون در تیمار 50 گرم در کیلوگرم عناب به طور معنیداری کمتر از تیمار 25 گرم در کیلوگرم عناب بود (05/0>P). آنزیم و عناب بر فراسنجههای خونی HDL، LDL، تریگلیسرید، کلسیم و فسفر تأثیر معنیداری نداشت (05/0<P) ولی ضایعات عناب، کلسترول خون را کاهش داد. بنابراین، افزودن ضایعات به جیرهی جوجههای گوشتی تا سطح 75 گرم در کیلوگرم بر عملکرد و فراسنجههای خونی و اجزای لاشه تأثیر قابل توجهی نخواهد داشت. به نظر میرسد در سطح 50 گرم در کیلوگرم فعالیت آنزیمهای کبدی افزایش مییابد و افزودن آنزیم به جیرههای حاوی ضایعات عناب هیچگونه اثری بر جوجههای گوشتی ندارد.
سید حسین شجاعی؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف اسید بوتیریک گلیسرید و پریبیوتیک بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و لیپیدهای سرم خون مرغهای تخمگذار آزمایشی به صورت فاکتوریل 2×4 شامل چهار سطح اسید بوتیریک گلیسرید (0، 15/0، 30/0، 45/0) و دو سطح پریبیوتیک (0، 15/0) در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخمگذار سویهی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف اسید بوتیریک گلیسرید و پریبیوتیک بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و لیپیدهای سرم خون مرغهای تخمگذار آزمایشی به صورت فاکتوریل 2×4 شامل چهار سطح اسید بوتیریک گلیسرید (0، 15/0، 30/0، 45/0) و دو سطح پریبیوتیک (0، 15/0) در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخمگذار سویهی های-لاین (36W-) از سن 33 تا 47 هفتگی در 8 تیمار با 3 تکرار (با 8 قطعه مرغ در هر تکرار) انجام گردید. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تغذیه مرغهای تخمگذار با مکمل پریبیوتیک باعث افزایش درصد تولید تخم مرغ، وزن تودهی تخم مرغ و کاهش ضریب تبدیل خوراک گردید (05/0 P<) و بالاترین درصد تخم مرغ تولیدی و توده تخم مرغ تولیدی در جیره حاوی 15/0 درصد اسید + 15/0 درصد پریبیوتیک و پایین ترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار حاوی 15/0 درصد پریبیوتیک + 30/0 درصد اسید مشاهده شد. وزن تخم مرغ تولیدی ومصرف خوراک روزانه تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). افزودنیهای مورد استفاده در این تحقیق تاثیر معنیداری بر صفات کیفی تخم مرغ نداشتند (05/0 <P ). سطح کلسترول، تریگلیسرید، LDLو HDL سرم خون تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0 <P). بنابراین افزودن سطح 15/0 پری بیوتیک به تنهایی یا سطح 15/0 اسیدبوتیریک گلیسرید و پریبیوتیک همزمان به جیره مرغهای تخمگذار، بدون تأثیر بر فراسنجههایکیفی تخم مرغ و لیپیدی سرم خون باعث بهبود عملکرد آنها خواهد شد
سید جواد حسینی واشان؛ ابوالقاسم گلیان؛ اکبر یعقوبفر
چکیده
این آزمایش، تأثیر افزودن پودر زردچوبه، تفاله گوجهفرنگی و روغنهای کانولا، سویا و پیه حیوانی بر غلظت لیپیدهای خونی، فراسنجههای خون شناسی و وضعیت ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بررسی نمود. به این منظور، تعداد 504 قطعه جوجه یکروزه سویه راس در 12 تیمار، 3 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شد. این آزمایش بهصورت ...
بیشتر
این آزمایش، تأثیر افزودن پودر زردچوبه، تفاله گوجهفرنگی و روغنهای کانولا، سویا و پیه حیوانی بر غلظت لیپیدهای خونی، فراسنجههای خون شناسی و وضعیت ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی را بررسی نمود. به این منظور، تعداد 504 قطعه جوجه یکروزه سویه راس در 12 تیمار، 3 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شد. این آزمایش بهصورت فاکتوریل 2×2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه نوع چربی (سویا، کانولا و پیه حیوانی)، دو سطح پودر زردچوبه (4/0 و 8/0درصد) و دو سطح تفاله گوجهفرنگی (3 و 5 درصد) اجرا شد. در دوره تنش گرمایی (42-29 روزگی) روزانه به مدت 5 ساعت دمای 33 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی حداقل 50 درصد اعمال شد. در روزهای 28 و 42، دو جوجه از هر قفس خونگیری، پلاسما و همولیزات نمونه های خون تهیه گردید. در جوجههای تغذیه شده با روغن کانولا و سویا غلظت کلسترول در شرائط تنش و LDL -C در 28 روزگی و بعد از تنش کاهش و HDL-C افزایش یافت. زردچوبه نیز میزان HDL-C را افزایش و LDL -C را کاهش داد (05/0>P) ولی تفاله گوجه تأثیری بر میزان چربیهای خونی نداشت (05/0<P). درصد هموگلوبین و هماتوکریت در جوجههای تغذیه شده با روغن کانولا نسبت به پیه افزایش یافت و نسبت هتروفیل به لمفوسیت نیز تحت تاثیر مصرف کانولا، در 28 روزگی پائینتر بود. زردچوبه و تفاله گوجه در جوجههای تحت تنش نسبت هتروفیل به لمفوسیت را کاهش داد(05/0>P). فعالیت آنزیمهای ALP، AST و ALT در جوجههای تغذیه شده با روغن کانولا در شرائط تنش گرمایی حداقل مقدار را نشان داد. سطح 5 درصد تفاله گوجه فعالیت آنزیم ALT را در 28 روزگی و ALP را در جوجههای تحت تنش گرمایی کاهش داد(05/0>P). در جوجههای تغذیه شده با روغن کانولا و زردچوبه بیشترین فعالیت آنزیم GPx و کمترین شاخص TBARS مشاهده شد(05/0>P). بنابراین مکمل نمودن روغن کانولا به همراه ضداکسیدانهای آلی به کاهش کلسترول وفعالیت آنزیمهای کبدی و بهبود وضعیت ضداکسیدانی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی منجر خواهد شد.