علوم دامی - فهرست مقالات

تغذیه دام و طیور

اثر منابع مختلف عناصر روی و سلنیوم بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی، وضعیت آنتی‌اکسیدانی، پاسخ ایمنی و خصوصیات کیفی تخم‌مرغ مرغان تخمگذار تجاری در زمان اوج تولید

فاطمه اصغرزاده؛ نظر افضلی؛ سید همایون فرهنگ فر؛ محمد امیر کریمی ترشیزی

دوره 36، شماره 141 ، اسفند 1402، ، صفحه 91-104

https://doi.org/10.22092/asj.2023.360840.2278

چکیده

در این تحقیق تاثیر روی و سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک نانومینرال شده، بر خصوصیات عملکرد، خصوصیات کیفی تخم‌مرغ، وضعیت پاداکسایشی و پاسخ ایمنی مرغان تخمگذار بررسی شد. تعداد 576 قطعه مرغ تخمگذار سویه های-لاین در اوج تولید (از سن 25 تا 37 هفتگی در سه دوره چهار هفته‌ای) در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×3 با 8 تکرار و 8 پرنده در ... بیشتر در این تحقیق تاثیر روی و سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک نانومینرال شده، بر خصوصیات عملکرد، خصوصیات کیفی تخم‌مرغ، وضعیت پاداکسایشی و پاسخ ایمنی مرغان تخمگذار بررسی شد. تعداد 576 قطعه مرغ تخمگذار سویه های-لاین در اوج تولید (از سن 25 تا 37 هفتگی در سه دوره چهار هفته‌ای) در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 3×3 با 8 تکرار و 8 پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند از: ۱. جیره شاهد (بدون سلنیوم و روی)، ۲. جیره شاهد +کیلات سلنیوم، 3. جیره شاهد + کیلات روی، 4. جیره شاهد + روی سنتز شده از پروبیوتیک، 5. جیره شاهد + سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک، 6. جیره شاهد + کیلات روی + کیلات سلنیوم، 7. جیره شاهد + کیلات روی + سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک، 8. جیره شاهد + روی سنتز شده از پروبیوتیک + کیلات سلنیوم، 9. جیره شاهد + روی سنتز شده از پروبیوتیک + سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک. نتایج نشان داد استفاده از روی و سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک موجب افزایش معنی‌دار درصد تولید، میانگین وزن تخم‌مرغ و بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (05/0>P). غلظت سرمی کلسترول، تری‌گلیسرید و مالون دی‌آلدهید در مرغان دریافت کننده روی و سلنیوم پروبیوتیکی کاهش معنی‌دار و غلظت سرمی HDL و شاخص آنتی‌اکسیدانی کل افزایش معنی‌دار در مقایسه با سایر گروه‌های آزمایشی داشت (05/0>P). در نتیجه‌گیری کلی می‌توان بیان داشت که روی و سلنیوم سنتز شده از پروبیوتیک نانومینرال شده ، عملکرد مناسبتری در مرغ‌های تخم‌گذار دارد.

اثر مکمل‌های پروبیوتیکی و آنتی‌بیوتیک بر عملکرد، کیفیت تخم و لاشه، پاسخ ایمنی و اسیدیته محتویات روده کوچک بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار

محمد جواد آگاه؛ علی داد بوستانی؛ مجید هاشمی؛ عبدالحمید کریمی؛ حسین نوراللهی

دوره 35، شماره 135 ، شهریور 1401، ، صفحه 73-86

https://doi.org/10.22092/asj.2022.355634.2171

چکیده

در این پژوهش، اثر مکمل‌های پروبیوتیکی (پروتکسین® و مولتی بهسیل®) و آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین بر عملکرد، کیفیت تخم و لاشه، پاسخ ایمنی و اسیدیته محتویات روده کوچک بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار از سن 7 تا 13 هفتگی، ارزیابی شد. تعداد 240 قطعه بلدرچین تخم‌گذار در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار ... بیشتر در این پژوهش، اثر مکمل‌های پروبیوتیکی (پروتکسین® و مولتی بهسیل®) و آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین بر عملکرد، کیفیت تخم و لاشه، پاسخ ایمنی و اسیدیته محتویات روده کوچک بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار از سن 7 تا 13 هفتگی، ارزیابی شد. تعداد 240 قطعه بلدرچین تخم‌گذار در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه، بدون افزودنی(شاهد منفی)، 2) جیره پایه+50 میلی‌گرم در کیلوگرم اکسی‌تتراسایکلین (شاهد مثبت)، 3 و 4) به‌ترتیب شامل جیره پایه+50 و100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک مولتی بهسیل® و تیمارهای 5 و 6) به‌ترتیب شامل جیره پایه+50 و 100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسین® بودند. نتایج نشان دادند که جیره‌های حاوی پروبیوتیک مولتی بهسیل® و پروتکسین® در مقایسه با تیمار شاهد منفی، به‌ترتیب ضریب تبدیل غذایی (96/2 و 77/2 در برابر 05/3)، خوراک مصرفی (49/29 و 13/29 در برابر 56/30 گرم) و توده تخم تولیدی (47/10 و 66/10 در برابر 37/10 گرم) را بهبود دادند (05/0>P). استفاده از پروبیوتیک پروتکسین® هزینه خوراک مصرفی را به‌ازای یک کیلوگرم تخم بلدرچین در مقایسه با تیمار شاهد منفی کاهش داد (05/0>P). تیمار حاوی 100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسین® بیشترین ضخامت پوسته تخم را داشت (05/0>P). استفاده از پروبیوتیک تأثیر معنی‌داری بر پاسخ ایمنی و pH محتویات روده کوچک و روده‌کور بلدرچین‌های تخم‌گذار نداشت. به‌طور کلی، کاربرد پروبیوتیک در جیره بلدرچین‌های تخم‌گذار توانست با بهبود عملکرد و صفات کیفی تخم، تا حدودی توانایی رقابت با آنتی‌بیوتیک محرک رشد اکسی‌تتراسایکلین را نشان دهد.

تأثیر شکل فیزیکی خوراک و نوع پروبیوتیک بر عملکرد، خصوصیات لاشه و اسیدیته محتویات دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی

محمد جواد آگاه؛ علی داد بوستانی؛ مجید هاشمی؛ مظاهر صفدریان؛ محمدرضا هاشمی؛ حسن صالح

دوره 33، شماره 129 ، اسفند 1399، ، صفحه 101-112

https://doi.org/10.22092/asj.2019.126980.1951

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شکل فیزیکی خوراک و نوع پروبیوتیک بر عملکرد، خصوصیات لاشه و اسیدیته محتویات روده کوچک و سکوم جوجه‌های گوشتی (از سن 1 تا 42 روزگی) انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 از مخلوط دو جنس در 24 واحد آزمایش و 6 تیمار با 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. آزمایش به صورت چند عاملی 3×2 در قالب طرح کاملاً ... بیشتر پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شکل فیزیکی خوراک و نوع پروبیوتیک بر عملکرد، خصوصیات لاشه و اسیدیته محتویات روده کوچک و سکوم جوجه‌های گوشتی (از سن 1 تا 42 روزگی) انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 از مخلوط دو جنس در 24 واحد آزمایش و 6 تیمار با 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. آزمایش به صورت چند عاملی 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو شکل خوراک (آردی و پلت) و سه حالت استفاده از پروبیوتیک (بدون پروبیوتیک، پروبیوتیک پروتکسین و پروبیوتیک مولتی بهسیل) اجرا شد. نتایج نشان داد جیره‌های پلت شده باعث افزایش معنی‌دار خوراک مصرفی، افزایش وزن جوجه‌ها و بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره‌های پرورشی آغازین، رشدی و کل دوره شدند (01/0>P). استفاده از پروتکسین در مقایسه با جیره بدون پروبیوتیک باعث افزایش معنی‌دار اضافه وزن (31/56 دربرابر 78/53 گرم/پرنده/روز) و بهبود ضریب تبدیل (61/1 در برابر 73/1) جوجه‌ها شد (05/0>P). در مقایسه با جیره بدون پروبیوتیک، کاربرد پروبیوتیک‌های پروتکسین و مولتی بهسیل در جیره باعث افزایش معنی‌دار درصد سینه به ترتیب (62/22 و 5/21 در برابر 63/20) و کاهش معنی‌دار pH دئودنوم (57/5 و 59/5 در برابر 83/5)، ژژنوم (95/5 و 92/5 در برابر 16/6) و ایلئوم (58/6 و 91/6 در برابر 98/6) شد(05/0>P). نتیجه نهایی این که کاربرد پروبیوتیک در خوراک‌های پلت شده منجر به بهبود عملکرد پرورشی جوجه‌های گوشتی در مقایسه با خوراک آردی شد. از این لحاظ پروبیوتیک پروتکسین در مقایسه با پروبیوتیک مولتی بهسیل راندمان بالاتری را نشان داد.

‌تاثیر استفاده از مخلوط باکتری‌های پروبیوتیکی به‌صورت مایع یا خشک انجمادی بر عملکرد رشد، متابولیت‌های خونی و فراسنجه های تخمیری شکمبه‌ای گوساله‌های شیرخوار

جواد پایمرد؛ جواد بیات کوهسار؛ فرزاد قنبری؛ شهریار مقصودلو

دوره 33، شماره 126 ، خرداد 1399، ، صفحه 41-58

https://doi.org/10.22092/asj.2019.123906.1794

چکیده

به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از مخلوط باکتری‌های پروبیوتیکی به‌صورت مایع یا خشک انجمادی بر مصرف خوراک، افزایش وزن، شاخص‌های رشد اسکلتی و فراسنجه‌های خونی، از 24 رأس گوساله ماده هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. گوساله‌ها پس از تولد به‌‌طور تصادفی به یکی از سه تیمار: 1) شاهد (بدون افزودنی)، 2) گوسالههای دریافت کننده پروبیوتیک ... بیشتر به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از مخلوط باکتری‌های پروبیوتیکی به‌صورت مایع یا خشک انجمادی بر مصرف خوراک، افزایش وزن، شاخص‌های رشد اسکلتی و فراسنجه‌های خونی، از 24 رأس گوساله ماده هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. گوساله‌ها پس از تولد به‌‌طور تصادفی به یکی از سه تیمار: 1) شاهد (بدون افزودنی)، 2) گوسالههای دریافت کننده پروبیوتیک به شکل مایع و 3) گوسالههای دریافتکننده پروبیوتیک به شکل جامد اختصاص داده شدند. تعیین ماده خشک مصرفی و ثبت نمره مدفوع به‌صورت روزانه، وزن‌‌کشی و شاخص‌های رشد اسکلتی به‌صورت هفتگی و نمونه‌گیری خون در سنین 21، 42 و 70 روز‌گی انجام شد. مایع شکمبه 4 ساعت پس از تغذیه صبح در روزهای 30، 60 و70 آزمایش جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از نظر میانگین روزهای از شیرگیری و شاخص‌های رشد اسکلتی اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (05/0P>). استفاده از پروبیوتیک مایع و جامد تاثیر معنی‌داری بر وزن بدن اولیه، وزن از شیرگیری و وزن نهایی نداشت (05/0P>). هیچ اختلافی بین تیمارها از نظر pH و غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه در طی دوره آزمایش مشاهده نشد (05/0P>). استفاده از پروبیوتیک به شکل مایع و پودری تاثیر معنی‌داری‌ بر فراسنجه‌های خونی (گلوکز، تری‌گلیسرید، پروتئین کل، بتاهیدروکسی بوتیرات و آلبومین) نداشت (05/0P>). به‌طور کلی عدم پاسخ قابل انتظاردر نتیجه استفاده از پروبیوتیک به دو شکل مایع و یا پودری بر عملکرد گوساله‌های شیرخوار را می‌توان احتمالاً به‌خاطر شرایط خوب بهداشتی و مدیریتی در پرورش گوساله‌های شیرخوار نسبت داد.

تأثیر افزودن توکسین بایندر و پروبیوتیک در جیره های آلوده به آفلاتوکسین بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی

سید بابک اسدی؛ جعفر فخرائی؛ عبداله حسینی؛ حسین منصوری یاراحمدی؛ علیرضا آقاشاهی

دوره 33، شماره 126 ، خرداد 1399، ، صفحه 117-128

https://doi.org/10.22092/asj.2019.123557.1782

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی کارایی افزودن توکسین بایندرهای ®ASRI1 و ®ASRI2 و پروبیوتیک به جیره بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های آلوده شده با آفلاتوکسین بود. تعداد 420 قطعه جوجه راس 308 یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به 7 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای ... بیشتر هدف پژوهش حاضر، بررسی کارایی افزودن توکسین بایندرهای ®ASRI1 و ®ASRI2 و پروبیوتیک به جیره بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های آلوده شده با آفلاتوکسین بود. تعداد 420 قطعه جوجه راس 308 یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به 7 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی 1) جیره های غیرآلوده به آفلاتوکسین یا شاهد منفی، 2) جیره-های آلوده با آفلاتوکسین یا شاهد مثبت، 3) جیره های شاهد مثبت حاوی توکسین بایندر ®ASRI1، 4) جیره های شاهد مثبت حاوی توکسین بایندر®ASRI2، 5) جیره های شاهد مثبت حاوی پروبیوتیک، 6) جیره های شاهد مثبت حاوی پروبیوتیک و توکسین بایندر ®ASRI1 و 7) جیره های شاهد مثبت حاوی پروبیوتیک و توکسین بایندر®ASRI2، بودند. عملکرد بصورت دوره ای، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه در سنین 28 و 42 روزگی و جمعیت میکروبی روده در سن 42 روزگی، ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند وزن بدن در دوره های رشد و پایانی در گروه شاهد منفی در مقایسه با شاهد مثبت بطور معنی داری (05/0p <) بیشتر و ضریب تبدیل غذایی بطور معنی داری (05/0p <) پایینتر بود. جمعیت باکتریهای مضر و غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه گروه شاهد مثبت مقایسه با شاهد منفی بطور معنی داری بیشتر بود (01/0p <). افزودن توکسین بایندرهای تجاری و پروبیوتیک به ویژه ترکیب هر دو اثرات آفلاتوکسین بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده را به صورت معنی داری (05/0p <) کاهش داد.

بررسی ایمنی زیستی باکتری‌های جنس باسیلوس جداشده ازروده مرغ‌های گوشتی و زنبور عسل به عنوان پروبیوتیک به کمک شناسایی ژن‌های تهدیدگر و آزمون‌های بیوشیمیایی

نازنین رضوانیان؛ ناهید مژگانی؛ نرگس واسجی

دوره 32، شماره 125 ، اسفند 1398، ، صفحه 167-184

https://doi.org/10.22092/asj.2019.122323.1724

چکیده

تعدادی از گونه های باسیلوس به عنوان پروبیوتیک موثر و مفید شناخته شده اند. ولیکن بعضی از گونه‌های باسیلوس دارای ژن‌های ویرولانسی می‌باشند که عامل اصلی بیماری‌ بوده پس باید قبل از استفاده بعنوان پروبیوتیک از نظر ایمنی بررسی شوند. تاکنون هیچ مطالعه‌ای بر روی ژن‌های ویرولانس باسیلوس‌های که بعنوان پروبیوتیک شناسایی شده اند در ایران ... بیشتر تعدادی از گونه های باسیلوس به عنوان پروبیوتیک موثر و مفید شناخته شده اند. ولیکن بعضی از گونه‌های باسیلوس دارای ژن‌های ویرولانسی می‌باشند که عامل اصلی بیماری‌ بوده پس باید قبل از استفاده بعنوان پروبیوتیک از نظر ایمنی بررسی شوند. تاکنون هیچ مطالعه‌ای بر روی ژن‌های ویرولانس باسیلوس‌های که بعنوان پروبیوتیک شناسایی شده اند در ایران صورت نگرفته است. اهداف این تحقیق ارزیابی ایمنی زیستی سویه‌های باسیلوس حاصل از نمونه های مرغ گوشتی (باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس لشنی فورمیس) و زنبور عسل (باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس مگاتریوم) می‌باشد. در ابتدا جدایه‌های با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شدند. تمامی جدایه ها از نظر خواص پروبیوتیکی از جمله مقاومت در برابر اسید و صفرا، فعالیت ضد میکروبی در برابر استرپتوکوکوس آگالاکتیه، انترکوکوس فکالیس، استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس اریژنوسه، سالمونلا تیفی موریوم، لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کولای و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، مورد ارزیابی قرارگرفتند. فعالیت همولیتیک، DNase، لسیتیناز، لیپاز، ژلاتیناز و کوآگولاز نیز مطالعه شدند. در نهایت حضور یا عدم حضور ژن‌های ویرولانسی به روش مولکولی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تمامی گونه های باسیلوس مورد مطالعه تحمل قابل توجهی را نسبت به اسید و نمک صفرا نشان دادند و به آنتی بیوتیک‌های ذکر شده حساس بودند. 7 سویه بتاهمولیتیک و لسیتیناز مثبت و یکی از سویه‌هاDNase مثبت بود. ژن ویرولانسی cytK در جهار وLipA در دو جدایه مشاهده شد. در میان 11 جدایه ها ، تنها دو نمونه جدا شده از دستگاه گوارش مرغ گوشتی فاقد ژن‌های ویرولانس بوده و بعنوان پروبیوتیک ایمن دسته بندی گردیدند.

اثرات افزودنی حاوی پروبیوتیک، ویتامین C و بتائین در شرایط تنش گرمایی بر عملکرد سه سویه تجاری جوجه‌ گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم‌گیری چند شاخصی

بابک اسدی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد رضا سلیمانی؛ امیر حسین علیزاده قمصری؛ رامین علیوردی نسب

دوره 32، شماره 124 ، آذر 1398، ، صفحه 91-100

https://doi.org/10.22092/asj.2018.122469.1733

چکیده

این مطالعه به منظور بررسی اثرات افزودنی‌ حاوی پروبیوتیک پروتکسین (100 گرم/ تن)، ویتامین C (300 میلی‌گرم/ کیلوگرم) و بتائین (یک کیلوگرم/ تن) در سه سویه تجاری جوجه گوشتی (آربورایکرز، راس 308 و کاب 500) بر عملکرد رشد در شرایط تنش گرمایی انجام گرفت. این مطالعه به شکل فاکتوریل 3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با و بدون افزودنی) و 3 سویه جوجه گوشتی ... بیشتر این مطالعه به منظور بررسی اثرات افزودنی‌ حاوی پروبیوتیک پروتکسین (100 گرم/ تن)، ویتامین C (300 میلی‌گرم/ کیلوگرم) و بتائین (یک کیلوگرم/ تن) در سه سویه تجاری جوجه گوشتی (آربورایکرز، راس 308 و کاب 500) بر عملکرد رشد در شرایط تنش گرمایی انجام گرفت. این مطالعه به شکل فاکتوریل 3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با و بدون افزودنی) و 3 سویه جوجه گوشتی با 6 تیمار، 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجه‌ها تا سن 21 روزگی که در شرایط دمایی عادی (23 درجه سانتی‌گراد) قرار داشتند. از سن 21 روزگی روزانه هشت ساعت با دمای 37 درجه سانتی‌گراد تحت تنش گرمایی قرار گرفتند. جهت انتخاب بهترین سویه و تصمیم‌گیری در مورد استفاده از این افزودنی در شرایط تنش گرمایی از روش مدیریت تصمیم‌گیری چند شاخصی استفاده شد. بر اساس نمره‌دهی حاصل از این روش سه سویه راس، کاب و آربورایکرز، تحت تنش گرمایی که با افزودنی تغذیه شده بودند به ترتیب نمرات 8587/0، 7595/0 و6884/0 را به دست آوردند. در زمان عدم استفاده از افزودنی و وجود تنش ضعیفترین عملکرد به ترتیب مربوط به سویه آربورایکرز، کاب و راس بود. بر اساس نتایج به دست آمده می‌توان استفاده از افزودنی حاوی پروبیوتیک، ویتامین C و بتائین را به عنوان راه‌کاری جهت کاهش اثرات منفی تنش گرمایی بر عملکرد سویه‌های تجاری جوجه گوشتی توصیه نمود.

اثرات فرم خوراک، پروبیوتیک و آنزیم در جیره‌های بر پایه تریتیکاله بر عملکرد، جمعیت میکروبی، ویسکوزیته، pH محتویات هضمی و ریخت شناسی روده جوجه‌های گوشتی

سید مجید حسینی؛ سید ناصر موسوی؛ سید عبداله حسینی

دوره 32، شماره 123 ، شهریور 1398، ، صفحه 271-284

https://doi.org/10.22092/asj.2018.121605.1687

چکیده

در این پژوهش اثرات فرم خوراک، پروبیوتیک و آنزیم بر عملکرد، جمعیت میکروبی، ویسکوزیته، ریخت شناسی روده و pH اندام‌های گوارشی جوجه‌های گوشتی در جیره بر پایه تریتیکاله مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 جیره آزمایشی بر اساس فرم خوراک (پلت یا آردی) با یا بدون پروبیوتیک بر پایه باسیلوس(0/03% جیره) و آنزیم کربوهیدراز(0/05% جیره) به صورت فاکتوریل 2×2×2 ... بیشتر در این پژوهش اثرات فرم خوراک، پروبیوتیک و آنزیم بر عملکرد، جمعیت میکروبی، ویسکوزیته، ریخت شناسی روده و pH اندام‌های گوارشی جوجه‌های گوشتی در جیره بر پایه تریتیکاله مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 جیره آزمایشی بر اساس فرم خوراک (پلت یا آردی) با یا بدون پروبیوتیک بر پایه باسیلوس(0/03% جیره) و آنزیم کربوهیدراز(0/05% جیره) به صورت فاکتوریل 2×2×2 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی (عامل بلوک طول سالن) با 4 تکرار برای هر تیمار به مدت 42 روز انجام گرفت. افزایش وزن جوجه‌های تغذیه شده با جیره‌های پلت بیشتر از جوجه‌های تغذیه شده با جیره آردی بود. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش وزن در دوره آغازین مربوط به جیره پلت حاوی آنزیم و پروبیوتیک بود، اما در کل دوره تفاوت‌ها قابل توجه نبود. همچنین خوراک پلت حاوی پروبیوتیک و خوراک پلت حاوی پروبیوتیک و آنزیم به ترتیب کمترین ضریب تبدیل خوراک را در دوره آغازین و رشد داشتند. جمعیت میکروبی روده، pH اندام‌های گوارشی و مورفولوژی روده‌ای تحت تأثیر افزودن تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند اما فرم خوراک اثر معنی‌داری بر ویسکوزیته‌ی ایلئوم داشت. به طور کلی، استفاده از جیره پلت بر پایه تریتیکاله همراه با افزودن آنزیم و پروبیوتیک به مقدار قابل توجهی عملکرد رشد در دوره آغازین و ویسکوزیته روده در پایان دوره را بهبود بخشید اما اثر قابل توجهی بر عملکرد رشد پایان دوره نداشت.

بررسی تاثیر عصاره گیاه آنیسون(Pimpinella anisum L.) و گلپر(Heracleum persicum) در مقایسه با اکسی‌تتراسایکلین و پروبیوتیک پریمالاک بر پاسخ ایمنی، جمعیت میکروبی ایلئوم و خصوصیات مورفولوژیکی تهی‌روده جوجه‌های گوشتی

مجید همتی؛ جعفر فخرایی؛ اکبر یعقوبفر؛ حسین منصوری یاراحمدی

دوره 31، شماره 121 ، اسفند 1397، ، صفحه 27-38

https://doi.org/10.22092/asj.2018.115546.1538

چکیده

هدف از این آزمایش تعیین اثرات عصاره‌های گیاهان آنیسون و گلپر(mg/kg 200) در مقایسه با آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین(mg/kg 200) و پروبیوتیک پریمالاک(mg/kg 100)بر پاسخ ایمنی، جمعیت میکروبی ایلئوم و خصوصیات مورفولوژیکی تهی‌روده جوجه‌های گوشتی بود. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار آزمایشی اختصاص داده شدند. ... بیشتر هدف از این آزمایش تعیین اثرات عصاره‌های گیاهان آنیسون و گلپر(mg/kg 200) در مقایسه با آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین(mg/kg 200) و پروبیوتیک پریمالاک(mg/kg 100)بر پاسخ ایمنی، جمعیت میکروبی ایلئوم و خصوصیات مورفولوژیکی تهی‌روده جوجه‌های گوشتی بود. تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به پنج تیمار آزمایشی اختصاص داده شدند. هر تیمار شامل 4 تکرار و هر تکرار دارای 20 قطعه جوجه یک روزه بود. ارزیابی پاسخ ایمنی جوجه‌ها به کمک تزریق سوسپانسیون 5 درصد گلبول قرمز گوسفند(SRBC)، بررسی جمعیت میکروبی روده با برداشتن محتویات ایلئوم پرنده‌ها و بررسی خصوصیات مورفولوژیکی روده با بریدن قسمت میانی تهی‌روده پس از کشتار صورت گرفت. نتایج این مطالعه نشان دادند که تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی‌داری بر عیار آنتی‌بادی علیه SRBC نداشتند. فراوانی هتروفیل‌ها و نسبت هتروفیل به لنفوسیت، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی عصاره گیاهان آنیسون و گلپر کاهش معنی‌داری نشان دادند(05/0>P). جمعیت کل باکتری‌های هوازی، اشریشیاکلی و کلی‌فرم‌ها تحت تاثیر عصاره گیاه گلپر کاهش معنی‌داری داشتند(05/0>P). کلیه تیمارهای حاوی افزودنی در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش معنی‌داری در ارتفاع پرزهای تهی‌روده شدند(05/0>P). نسبت طول پرز به عمق کریپت در پرزهای تهی‌روده توسط تیمارهای حاوی عصاره گیاه آنیسون و گلپر به طور معنی‌داری افزایش یافت(05/0>P). به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان دادند که استفاده از عصاره گیاه آنیسون و گلپر به میزان 200 میلی‌گرم در هر کیلوگرم جیره ممکن است باعث بهبود پاسخ ایمنی، کاهش جمعیت میکروبی مضر ایلئوم و بهبود خصوصیات مورفولوژیکی تهی‌روده جوجه های گوشتی شود.

بررسی بی ضرری انتروکوک های پروبیوتیکی بومی جدا شده از محصولات شیری و شیر انسان با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی

مهزاد خطیبی؛ نرگس واسجی؛ بهزاد صالحی؛ ناهید مژگانی

دوره 31، شماره 120 ، آذر 1397، ، صفحه 89-102

https://doi.org/10.22092/asj.2017.114810.1498

چکیده

هدف از این مطالعه، تعیین بی ضرری و ایمنی گونه های انتروکوک جدا شده از شیر بز، پنیر سنتی و نمونه های شیر مادر بود. نمونه های انتروکوکوس جدا شده به وسیله ویژگی های فنوتیپی و تعیین توالی 16srRNA تا سطح جنس شناسایی شدند و خواص پروبیوتیکی آن ها، زنده مانی در شرایط اسیدی و حضور در درصدهای مختلف نمک صفراوی در زمان های مختلف بررسی گردید. فعالیت ... بیشتر هدف از این مطالعه، تعیین بی ضرری و ایمنی گونه های انتروکوک جدا شده از شیر بز، پنیر سنتی و نمونه های شیر مادر بود. نمونه های انتروکوکوس جدا شده به وسیله ویژگی های فنوتیپی و تعیین توالی 16srRNA تا سطح جنس شناسایی شدند و خواص پروبیوتیکی آن ها، زنده مانی در شرایط اسیدی و حضور در درصدهای مختلف نمک صفراوی در زمان های مختلف بررسی گردید. فعالیت ضد میکروبی این باکتری ها بر علیه باکتری های بیماری زا و مقاومت آن‌ها نسبت به انواع آنتی بیوتیک ها نیز ارزیابی شد. جهت بررسی بی ضرری انتروکوکوک های شناسایی شده، حضور یا عدم حضور تعدادی از ژن های ویرولانس(asa1, hyl, esp, agg, gelE, cylA, cylB, cylM, efaAfm, efaAfs) و مقاومت به ونکومایسین (vanA, vanH, vanR , vanY ) با استفاده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی سنجیده شد. مقاومت فنوتیپی انتروکوک های انتخاب شده در برابر لیپاز، DNase و همولیز گلبول های قرمز نیز تعیین گردید. نتایج این تحقیق خصوصیات پروبیوتیکی بعضی از این گونه ها را مشخص کرد. 4 جدایه تحمل اسید و نمک صفرا را نشان دادند و اثرات ضد میکروبی چشمگیری داشتند. تمامی سویه های انتروکوکوس فاسیوم جدا شده از شیر مادر فاقد ژن های ویرولانس بودند. در آزمایشات فنوتیپی ویرولانس در سویه ها، همه سویه ها از نظر فعالیت همولیزی آلفاهمولیتیک بودند. همه سویه ها به تتراسایکلین، سفالوتین، آموکسی سیلین، سفازولین و داکسی سایکلین حساسیت نشان دادند و همه آن ها به جز سویه TA00154، نسبت به نالیدیکسیک اسید و تری متوپریم سولفامتاکسازول، مقاوم بودند.

تحلیل منحنی رشد جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های حاوی پروبیوتیک تجاری (بایوپول®)

سید امین کاظمی؛ حامد احمدی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی

دوره 31، شماره 119 ، شهریور 1397، ، صفحه 183-190

https://doi.org/10.22092/asj.2017.111110.1477

چکیده

این آزمایش به‌منظور بررسی اثر تغذیه‌ی پروبیوتیک تولید داخل کشور با نام (بایوپول®) بر پارامترهای منحنی رشد جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. در این راه توان برازش و پیش‌بینی سه مدل گمپرتز، لجستیک و ریچاردز برای بیان منحنی رشد جوجه‌ها مقایسه گردید. از 280 قطعه جوجه‌ گوشتی یک روزه سویه‌ی راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار ... بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی اثر تغذیه‌ی پروبیوتیک تولید داخل کشور با نام (بایوپول®) بر پارامترهای منحنی رشد جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. در این راه توان برازش و پیش‌بینی سه مدل گمپرتز، لجستیک و ریچاردز برای بیان منحنی رشد جوجه‌ها مقایسه گردید. از 280 قطعه جوجه‌ گوشتی یک روزه سویه‌ی راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (هر تکرار شامل 14 قطعه پرنده از دو جنس نر و ماده به تعداد مساوی) استفاده شد. تیمارهای جیره‌ای به ترتیب حاوی 0، 100، 200 و 300 گرم در تن پروبیوتیک بایوپول بود. داده‌های هفتگی وزن بدن جوجه‌ها از ۰ تا ۴۲ روزگی ثبت گردید و سپس بر روی سه مدل رشد برازش داده شد. جهت مقایسه توان پیش‌بینی این توابع در تشریح رشد جوجه‌ها، شاخص‌های نکویی برازش مانند مقدار ضریب تبیین (R2)، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین انحراف از مشاهده (Bias) و آزمون F استاندارد به کارگرفته شد. نتایج مقایسه شاخص‌های توان پیش‌بینی نشان دادکه در مدل ریچاردز نسبت به دو مدل دیگر مقدار ضریب تبیین دارای ارزش بالاتر (9998/0)، خطای جذر میانگین مربعات کمتر (16/9 گرم) و میانگین انحراف از مشاهده کمتر (52/0 گرم) بود و بهترین همسان‌سازی را با مقادیر مشاهده‌شده داشت. از طرف دیگر نتایج حاصل از مقایسه دوبه‌دو مدل‌ها توسط آزمون F استاندارد نشان داد که مدل ریچاردز دقت بیشتری در پیش‌بینی رشد جوجه‌های گوشتی داشت. در کل نتایج نشان داد که سطح 200 گرم پروبیوتیک در خوراک جوجه گوشتی باعث دستیابی به بهترین پاسخ و بهبود در نرخ رشد پرنده می‌شود.

اثرات استفاده از دو نوع برنامه محدودیت غذایی با و بدون پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخم و هزینه تولید در بلدرچین‌های تخم‌‌گذار ژاپنی

تورج غلامی؛ علی نوبخت

دوره 31، شماره 118 ، خرداد 1397، ، صفحه 185-194

https://doi.org/10.22092/asj.2017.109691.1409

چکیده

هدف از این آزمایش، بررسی اثرات استفاده از دو نوع برنامه محدودیت غذایی با و بدون پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخم و هزینه تولید در بلدرچین‌های تخم‌‌گذار ژاپنی در اوایل تخم‌گذاری بود. تعداد 288 قطعه بلدرچین از سن 6 تا 14 هفتگی در 6 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه در هر تکرار به‌صورت فاکتوریل (2×3) شامل 3 نوع جیره (جیره بر اساس توصیه NRC سال 1994، ... بیشتر هدف از این آزمایش، بررسی اثرات استفاده از دو نوع برنامه محدودیت غذایی با و بدون پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخم و هزینه تولید در بلدرچین‌های تخم‌‌گذار ژاپنی در اوایل تخم‌گذاری بود. تعداد 288 قطعه بلدرچین از سن 6 تا 14 هفتگی در 6 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه در هر تکرار به‌صورت فاکتوریل (2×3) شامل 3 نوع جیره (جیره بر اساس توصیه NRC سال 1994، جیره با محدودیت زمانی 7 ساعت تغذیه و 1 ساعت عدم تغذیه، جیره با 5 درصد مواد مغذی کمتر از توصیه NRC سال 1994) و دو سطح از پروبیوتیک پروتکسین (صفر و 005/0 درصد در هر کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. اعمال محدودیت زمانی موجب افزایش میانگین وزن تخم‌‌ شد (05/0P<). ولی اعمال محدودیت مواد مغذی موجب کاهش درصد تولید، تولید توده‌‌ای، بالا رفتن ضریب تبدیل غذایی و افزایش هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم از تولید تخم شده و ضخامت پوسته تخم نیز کاهش یافت (01/0P<) لیکن شاخص رنگ زرده و درصد پوسته افزایش یافت (05/0P<). پروبیوتیک موجب کاهش مقدار خوراک مصرفی شد (05/0P<). در اثرات متقابل نوع برنامه تغذیه‌‌ای و پروبیوتیک، کاهش 5 درصدی مواد مغذی موجب کاهش ضخامت پوسته تخم‌‌ها شد (05/0P<) و استفاده از پروبیوتیک نتوانست از این کاهش جلوگیری نماید. به طور کلی در بلدرچین‌‌های تخم‌‌گذار ژاپنی کاهش 5 درصدی مواد مغذی جیره نسبت به پیشنهاد NRC سال 1994، موجب کاهش عملکرد شده و توصیه نمی‌‌گردد، لیکن با اعمال 7 ساعت تغذیه و یک ساعت محدودیت تغذیه‌‌ای وزن تخم‌‌ها افزایش می‌یابد.

مقایسه اثر اسانس میخک، آنتی‌بیوتیک ویرجینامایسین و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه‏های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‏های گوشتی

حمید جهانی؛ مژگان مظهری؛ نعمت ضیایی؛ روح اله میرمحمودی

دوره 30، شماره 114 ، خرداد 1396، ، صفحه 113-128

https://doi.org/10.22092/asj.2017.111316

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‏بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه‏های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‏های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه‌ نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره ... بیشتر این پژوهش با هدف بررسی اثر آنتی‏بیوتیک ویرجینامایسین، اسانس میخک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد، فراسنجه‏های خونی، جمعیت میکروبی و بافت شناسی روده کوچک جوجه‏های گوشتی انجام شد. برای این منظور240 قطعه جوجه‌ نر گوشتی سویه راس 308 در 40 واحد آزمایش با 6 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه-ای در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. تیمارها شامل: جیره پایه (شاهد)، دو گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و افزودن 02/0 درصد آنتی‌بیوتیک ویرجیناماسین و پروبیوتیک پروتکسین و سه گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره شاهد و سطوح 150، 300 و 450 میلی‌گرم درکیلوگرم جیره، اسانس میخک بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای حاوی آنتی بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی‌گرم اسانس میخک وزن زنده، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، سینه و ران را به طور معنی‌دار بهبود بخشیدند (05/0P<). میانگین وزن نسبی اندام‌های ایمنی بورس و طحال و همچنین کبد، در تمامی تیمارها در مقایسه با تیمار کنترل افزایش یافت (05/0P<). پروبیوتیک و تمامی سطوح اسانس، میزان کلسترول و LDL پلاسمای خون را به طور معنی‌دار کاهش دادند (05/0P<). تمامی تیمارها بجز آنتی‌بیوتیک تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس را افزایش و تعداد باکتریهای اشرشیاکلی را کاهش دادند (05/0P<). آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک و سطوح 150 و 300 میلی‌گرم اسانس میخک ارتفاع و عرض پرز را افزایش و عمق کریپت را کاهش دادند. تمامی تیمارها نسبت هتروفیل به لمفوسیت را بهبود بخشیدند (05/0P<). بنابراین می‌توان از پروبیوتیک و اسانس میخک تا سطح 300 میلی‎گرم به عنوان جایگیزین آنتی بیوتیک در جهت بهبود عملکرد و ایمنی جوجه‌های گوشتی استفاده کرد.

اثرات گیاهان دارویی، پروبیوتیک و آنتی‌بیوتیک بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه‌های خون جوجه‌های گوشتی

علیرضا صفامهر؛ مظفر باقری؛ علی نوبخت

دوره 29، شماره 111 ، شهریور 1395، ، صفحه 45-54

https://doi.org/10.22092/asj.2016.106922

چکیده

این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات پودر سه گیاه داروئی (آویشن، کاسنی و پونه کوهی)، آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه‌های خون در جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 360 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس-308 (مخلوط نر و ماده) در شش گروه آزمایشی با سه تکرار (20 قطعه در هر تکرار) شامل جیره پایه (شاهد) ... بیشتر این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات پودر سه گیاه داروئی (آویشن، کاسنی و پونه کوهی)، آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجه‌های خون در جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 360 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس-308 (مخلوط نر و ماده) در شش گروه آزمایشی با سه تکرار (20 قطعه در هر تکرار) شامل جیره پایه (شاهد) و جیره پایه بعلاوه ppm 20 ویرجینامایسین، ppm 50 پروبیوتیک (پروتکسین)، 5/1 درصد آویشن، 5/1 درصد کاسنی و 5/1 درصد پونه انجام شد. میانگین افزایش وزن روزانه در کل دوره در جیره حاوی آنتی‌بیوتیک افزایش و در جیره حاوی پونه کاهش معنی‌داری داشتند (05/0>P). افزایش وزن گروه تغذیه شده با جیره حاوی کاسنی در کل دوره تفاوت معنی‌داری با شاهد، آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک نداشت. تغذیه جیره‌های حاوی آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک، کاسنی و آویشن بر مصرف خوراک تأثیر معنی‌داری نداشت، در حالی که خوراک مصرفی با تغذیه جیره حاوی پونه کاهش یافت (05/0>P). تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی‌داری بر ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی چربی داخل بطنی، کبد و درصد ران نداشتند. در حالی که با افزودن پونه درصد لاشه کاهش معنی‌داری داشت (05/0>P). سطح گلوکز سرم خون، تری گلیسرید، هتروفیل و لنفوسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت به طور معنی‌داری تحت تأثیر هیچ یک از جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت. نتایج نشان داد که گیاهان دارویی کاسنی و آویشن اثرات مثبتی در مقایسه با جیره‌های حاوی آنتی‌بیوتیک و پروبیوتیک بر عملکرد و متابولیت‌های خونی در جوجه گوشتی نداشت.

بررسی اثر سینبیوتیکی پریمالاک و فرماکتو بر عملکرد، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، ریخت ‌سنجی مخاط روده و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی

کاظم علیجان زاده فیروزی؛ میرداریوش شکوری

دوره 29، شماره 111 ، شهریور 1395، ، صفحه 177-190

https://doi.org/10.22092/asj.2016.106967

چکیده

به منظور بررسی اثرات پروبیوتیک پریمالاک و پری‌بیوتیک فرماکتو به تنهایی و یا توأمان بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، ریخت‌سنجی مخاط روده و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، آزمایشی با استفاده از 256 قطعه جوجه گوشتی سویه تجارتی راس‌-‌308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. چهار تیمار آنتی‎بیوتیک آویلامایسین (شاهد)، پریمالاک، ... بیشتر به منظور بررسی اثرات پروبیوتیک پریمالاک و پری‌بیوتیک فرماکتو به تنهایی و یا توأمان بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، ریخت‌سنجی مخاط روده و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، آزمایشی با استفاده از 256 قطعه جوجه گوشتی سویه تجارتی راس‌-‌308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. چهار تیمار آنتی‎بیوتیک آویلامایسین (شاهد)، پریمالاک، فرماکتو و مخلوط پریمالاک و فرماکتو در چهار تکرار به جیره‌های پایه افزوده شده و به مدت 42 روز به جوجه‌ها تغذیه شد. استفاده از پریمالاک و فرماکتو با کاهش مصرف خوراک (01/0P<) موجب کاهش وزن جوجه‌ها شد (001/0P<). ضریب تبدیل غذایی در اثر مصرف جیره‌های حاوی پریمالاک بدتر شد (05/0P<). pH محتویات سنگدان و سکوم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت هضم ایلئومی انرژی توسط تیمارهای آزمایشی کاهش نشان داد (05/0P<). کاهش ارتفاع پرز ژژنوم در اثر پریمالاک و فرماکتو و افزایش عمق کریپت آن در اثر همه تیمارها مشاهده شد (01/0P<). استفاده از پریمالاک و فرماکتو و ترکیب این ‎دو باعث کاهش کلسترول و کلسترول LDL (001/0P<) و مصرف این افزودنی‌ها به تنهایی موجب افزایش کلسترول HDLسرم خون جوجه‎های گوشتی شد (05/0P<). به‌طور کلی استفاده از پریمالاک و فرماکتو و یا ترکیب آنها در جیره، به جز کاهش سطح کلسترول سرم خون نتوانستند در مقایسه با آویلامایسین اثرات مشابهی بر عملکرد جوجه‌ها نشان دهند. از این‌رو نمی‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند جایگزین خوبی برای این آنتی‌‌‌بیوتیک‌ محرک رشد مطرح شوند. به علاوه بین پریمالاک و فرماکتو ویژگی سینبیوتیکی مشاهده نشد.

دوره 37 (1403)

دوره 36 (1402)

دوره 35 (1401)

دوره 34 (1400)

دوره 33 (1399)

دوره 32 (1398)

دوره 31 (1397)

دوره 30 (1396)

دوره 29 (1395)

دوره 28 (1394)

دوره 27 (1393)

کلیدواژه‌ها = پروبیوتیک

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده