تغذیه دام و طیور
میرحسن بیرانوند؛ امین کاظمی زاده
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر سطوح مختلف چربی جیره و ویتامین E بر عملکرد رشد و فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی بود.آزمایش با تعداد 320 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایش شامل 5 گروه، 4 تکرار و تعداد 16 قطعه جوجه بلدرچین در هر تکرار انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه (شاهد)، 2) جیره پایه حاوی 2 درصد روغن ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر سطوح مختلف چربی جیره و ویتامین E بر عملکرد رشد و فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی بود.آزمایش با تعداد 320 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایش شامل 5 گروه، 4 تکرار و تعداد 16 قطعه جوجه بلدرچین در هر تکرار انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه (شاهد)، 2) جیره پایه حاوی 2 درصد روغن سویا، 3) جیرهپایه حاوی 2 درصد روغن پیه، 4) جیرهپایه حاوی 2 درصد روغن سویا و 200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E، 5) جیرهپایه حاوی 2 درصد روغن پیه و 200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E بودند. نتایج نشان داد تیمار حاوی 2 درصد روغن پیه و ویتامین E باعث افزایش در وزن پرندگان نسبت به تیمار شاهد شد (05/0>P). کمترین مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در پرندگانی که گروههای حاوی روغن سویا یا پیه به همراه ویتامین E دریافت کرده بودند مشاهد شد. درصد ماندگاری تحت تأثیر گروههای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). بالاترین میزان شاخص تولید مربوط به پرندههای تغذیه شده با سطح دو درصد روغن پیه و E بود. اثر گروههای آزمایشی بر فراسنجههای خونی شامل پروتئین کل، آلبومین، گلوکز، کلسترول، تریگلیسرید، LDL، HDL معنیدار نبود (05/0<P). در کل استفاده از دو درصد روغن پیه به همراه ویتامین E در جیره پرندگان باعث بهبود عملکرد بلدرچین شد.
میثم شهابی نژاد؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشارمنش؛ مازیار جاجرمی؛ مسلم اسدی کرم
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی اثر شکل و اندازه ذرات خوراک بر عملکرد رشد، قابلیت هضم و ریختشناسی ایلئوم روده در بلدرچین ژاپنی از سن 21 تا 35 روزگی انجام شد. این آزمایش با 480 قطعه بلدرچین ژاپنی(نر و ماده) در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 شامل سه شکل خوراک(آردی، کرامبل و پلت) با دو اندازه مختلف ذرات(ریز و درشت) در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 گروهآزمایشی ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی اثر شکل و اندازه ذرات خوراک بر عملکرد رشد، قابلیت هضم و ریختشناسی ایلئوم روده در بلدرچین ژاپنی از سن 21 تا 35 روزگی انجام شد. این آزمایش با 480 قطعه بلدرچین ژاپنی(نر و ماده) در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 شامل سه شکل خوراک(آردی، کرامبل و پلت) با دو اندازه مختلف ذرات(ریز و درشت) در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 گروهآزمایشی و 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار به اجرا در آمد. پرندگانی که خوراک پلت و کرامبل را با اندازه ذرات درشت در مقایسه با خوراک آردی با هر دو اندازه ذرات مصرف کردند، افزایش وزن بیشتری داشتند (05/0>P). مصرف خوراک پلت افزایش معنیداری نسبت به حالت آردی و کرامبل داشت(01/0>P). ضریب تبدیل در جیرههای به شکل پلت نسبت به حالت آردی و کرامبل و خوراکهای با اندازه ذرات ریز نسبت به ذرات درشت به طور معنیداری بالاتر بود(01/0>P). وزن سنگدان پرندگانی که خوراک پلت با اندازه ذرات درشت دریافت کردند، نسبت به سایر پرندگان به طور معنیداری بیشتر بود(05/0>P). طول پرز ناحیه ایلئوم در پرندگانی که از خوراک پلت و کرامبل نسبت به خوراک آردی استفاده کردند، به طور معنیداری افزایش نشان داد(01/0>P). بیشترین درصد قابلیت هضم ماده خشک و نیتروژن در خوراک آردی و همچنین در خوراکهای با اندازه ذرات درشت مشاهده گردید(05/0>P). بنابراین از خوراک کرامبل با اندازه ذرات درشت با توجه به اضافه وزن بیشتر در مقایسه با خوراک آردی و راندمان بهتر نسبت به خوراک پلت و به عنوان یک گزینه مناسب میتوان استفاده کرد.
راضیه ساقی؛ حیدر زرقی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر سیر به جیره بر عملکرد رشد، وزن نسبی اجزای لاشه و متابولیتهای سرم خون بلدرچین ژاپنی انجام شد. به این منظور، تعداد 100 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی نر 21 روزه به طور تصادفی به یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار شامل؛ جیره فاقد پودر سیر (شاهد)، جیرههای حاوی 5/0، یک ، 5/1 و دو درصد پودر سیر با ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر سیر به جیره بر عملکرد رشد، وزن نسبی اجزای لاشه و متابولیتهای سرم خون بلدرچین ژاپنی انجام شد. به این منظور، تعداد 100 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی نر 21 روزه به طور تصادفی به یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار شامل؛ جیره فاقد پودر سیر (شاهد)، جیرههای حاوی 5/0، یک ، 5/1 و دو درصد پودر سیر با چهار تکرار و پنج قطعه در هر تکرار تخصیص داده شدند. پرندگان به مدت 21 روز با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. دسترسی بلدرچینها به آب و خوراک به صورت آزاد بود. افزودن پودر سیر بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی بلدرچینها تأثیر معنیدار نداشت. اثر افزودن سطوح پودر سیر به جیره بر راندمان لاشه، چربی حفره بطنی، کلسترول کل و لیپوپروتئین با دانسیته پایین معنیدار بود (05/0P<). پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی یک درصد پودر سیر بالاترین راندمان لاشه را داشتند و اختلاف با پرندگان تغذیه شده با جیره فاقد پودر سیر معنیدار بود (05/0P<). با افزایش سطح پودر سیر در جیره مصرفی میزان کلسترول کل و لیپوپروتئینهای سرم خون به طور خطی کاهش یافت. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد افزودن پودر سیر در سطح یک درصد تأثیر مثبت در بهبود راندمان لاشه پرنده و کاهش متابولیتهای نامطلوب (چربی بد) سرم خون دارد.
هاجر ابراهیمی؛ حسن درمانی کوهی؛ مازیار محیطی
چکیده
به منظور بررسی اثر نسبتهای متفاوت چربی غیراشباع (روغن سویا) به چربی اشباع (چربی پالم) و اسانس الکلی آویشن شیرازی (ZMEO) بر عملکرد، میکروفلورای روده و ثبات اکسیداتیو گوشت بلدرچینهای ژاپنی، تعداد 600 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه بهصورت مخلوطی از دو جنس نر و ماده در یک طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 به 6 گروه آزمایشی، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر نسبتهای متفاوت چربی غیراشباع (روغن سویا) به چربی اشباع (چربی پالم) و اسانس الکلی آویشن شیرازی (ZMEO) بر عملکرد، میکروفلورای روده و ثبات اکسیداتیو گوشت بلدرچینهای ژاپنی، تعداد 600 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه بهصورت مخلوطی از دو جنس نر و ماده در یک طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 به 6 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 20 قطعه بلدرچین در هر تکرار در یک دوره آزمایشی 42 روزه اختصاص یافتند. فاکتورها شامل نسبتهای متفاوت چربی غیراشباع به اشباع 100 به 0، 75 به 25 و50 به 50 و دو سطح ZMEO (صفر و 03/0 درصد از جیره) بودند. جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی ZMEO، مصرف خوراک کمتر، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک بهتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0p <). علیرغم کاهش معنیدار (05/0p <) در چربی شکمی، تأثیر ZMEO بر وزن نسبی سایر اجزای لاشه و اندامهای درونی معنیدار نبود (05/0p>). کمترین و بیشترین شمار اشریشیاکلای و لاکتوباسیلوس متعلق به گروه مکمل شده با ZMEO بود (05/0p <). استفاده از ZMEO منجر به کاهش معنیداری در غلظتTBARS گوشت سینه شد (05/0p <). نسبتهای متفاوت چربی غیراشباع به چربی اشباع تأثیر معنیداری بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و همچنین کیفیت گوشت سینه نداشت (05/0p>). استفاده از نسبتهای متفاوت چربی غیراشباع به اشباع به همراه 03/0 درصد ZMEO منجر به افزایش وزن بدن و جمعیت لاکتوباسیلوس و همچنین کاهش چربی حفره بطنی و غلظت TBARS گوشت سینه شد (05/0p <).
سمیرا میرشکار؛ محمود شمس شرق؛ بهروز دستار؛ آیدا مظاهری
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کنجاله کنجد مکمل شده با فیتاز بر عملکرد، صفات لاشه و استخوان درشت نی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2، شامل دو سطح آنزیم فیتاز (صفر و 1/0 گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح جایگزینی کنجاله کنجد (صفر، 25 و50 درصد) انجام گرفت. تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی به 6 تیمار آزمایشی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کنجاله کنجد مکمل شده با فیتاز بر عملکرد، صفات لاشه و استخوان درشت نی بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2، شامل دو سطح آنزیم فیتاز (صفر و 1/0 گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح جایگزینی کنجاله کنجد (صفر، 25 و50 درصد) انجام گرفت. تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار با 15 بلدرچین اختصاص داده شد. نتایج نشان داد، سطوح مختلف کنجاله کنجد و آنزیم فیتاز و اثر متقابل آنها بر افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت. درصد کبد در تیمار تغذیه شده با سطح 25 درصد کنجاله کنجد افزایش یافت(p <0/05). وزن، وزن نسبی، حجم، درصد کلسیم و فسفر استخوان درشت نی در بلدرچین های تغذیه شده با سطح 50 درصد کنجاله کنجد به صورت معنی دار بالاتر بود(p <0/05). افزودن آنزیم فیتاز منجر به افزایش درصد طحال، چگالی، درصد خاکستر، درصدکلسیم و فسفر استخوان درشت نی شد(p <0/05). تیمار حاوی 50 درصد کنجاله کنجد مکمل شده با آنزیم فیتاز از درصد ران بیشتری در مقایسه با تیمار فاقد کنجاله کنجد و بدون آنزیم فیتاز برخوردار بود(p <0/05). درصد فسفر استخوان درشت نی، در تیمارهای حاوی 25 و 50 درصد کنجاله کنجد با آنزیم فیتاز نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (p <0/05). بر اساس نتایج این آزمایش می توان از سطح 25 و 50 درصد کنجاله کنجد در جیره بلدرچین ژاپنی، بدون اثر منفی بر عملکرد، صفات لاشه و استخوان درشت نی استفاده نمود.
خدیجه براهیمی؛ غلامرضا داشاب؛ هادی فرجی آروق؛ علی مقصودی؛ محمد رکوعی
چکیده
صفات رشد در پرندگان گوشتی از صفات مهم اقتصادی در برنامههای اصلاح نژادی هستند. بخش قابل توجهی از عملکرد رشد در پرندگان نتیجه اثر ترکیبی ژنها است، که بهرهگیری از این اثرات ترکیبی نیازمند طراحی یک سیستم مطلوب جفتگیری جهت استفاده از قابلیت ترکیبی عام و خاص ژنها میباشد. این مطالعه با هدف پیشبینی مؤلفههای واریانس و فراسنجههای ...
بیشتر
صفات رشد در پرندگان گوشتی از صفات مهم اقتصادی در برنامههای اصلاح نژادی هستند. بخش قابل توجهی از عملکرد رشد در پرندگان نتیجه اثر ترکیبی ژنها است، که بهرهگیری از این اثرات ترکیبی نیازمند طراحی یک سیستم مطلوب جفتگیری جهت استفاده از قابلیت ترکیبی عام و خاص ژنها میباشد. این مطالعه با هدف پیشبینی مؤلفههای واریانس و فراسنجههای ژنتیکی صفات وزن بدن در جمعیت آمیخته حاصل ازتلاقی دی آلل کراس چهار سویه بلدرچین با استفاده از مدلهایی شامل اثرات ژنتیکی افزایشی مستقیم و اثرات ژنتیکی غیرافزایشی انجام شد. برآورد مؤلفههای واریانس برای صفات وزن شامل وزن هچ، وزنهای ۵، ۱۰، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 روزگی با مدل دام تک-صفتی مبتنی بر نمونهگیری گیبس انجام گرفت. نمونهگیری گیبس با ۱۵۰۰۰۰۰ سیکل، دور سوخته ۱۵۰۰۰۰ و فواصل ۱۰۰ انجام شد. وراثت-پذیری صفات فوق به ترتیب 655/۰، 276/۰، 201/۰، 022/۰، 053/۰، 04/۰، 129/۰، 087/۰، 417/۰ و 046/۰ برآورد شدند. در صفات وزن مربوط به سنین اولیه رشد، سهم اثرات ژنتیکی مستقیم کم بود و با افزایش سن پرنده به سهم واریانس افزایشی پرنده افزوده شد. افزودن اثرات ژنتیکی غیرافزایشی شامل غلبه و اپیستاتیک در مدل باعث کاهش واریانس خطا و افزایش دقت برآوردهای واریانس ژنتیک افزایشی گردید.
زینال همتی؛ محسن دانشیار؛ پرویز فرهومند
چکیده
این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات اسید فولیک (صفر، 4 و 8 میلی گرم در هر کیلوگرم) و پیریدوکسین (صفر، 3 و 6 میلیگرم در هر کیلوگرم) بر عملکرد و محتوای 5-متیل تتراهیدروفولات در زرده تخم بلدرچینهای ژاپنی با استفاده از 360 قطعه بلدرچین تخم گذار در سن 6 هفتگی، به مدت 42 روز بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 انجام شد. نتایج ...
بیشتر
این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات اسید فولیک (صفر، 4 و 8 میلی گرم در هر کیلوگرم) و پیریدوکسین (صفر، 3 و 6 میلیگرم در هر کیلوگرم) بر عملکرد و محتوای 5-متیل تتراهیدروفولات در زرده تخم بلدرچینهای ژاپنی با استفاده از 360 قطعه بلدرچین تخم گذار در سن 6 هفتگی، به مدت 42 روز بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 انجام شد. نتایج نشان داد که مکملسازی سطوح مختلف اسید فولیک و پریدوکسین به جیرههای بلدرچینهای تخمگذار ژاپنی تاثیر معنیداری بر مصرف خوراک، تعداد تخم تولیدی، ضریب تبدیل خوراک، وزن محتویات تخم، درصد زرده، درصد سفیده و واحد هاو تخمهای تولیدی نداشت (05/0 < p). محتوای 5- متیل تترا هیدرو فولات زرده تحت تاثیر مکملسازی اسید فولیک قرار گرفت و مقدار آن از 809 میکرو گرم در هر 100 گرم زرده برای تیمار شاهد به ترتیب به 841 و 1165 میکروگرم در هر 100 گرم زرده تخم تیمارهای حاوی 4 و 8 میلی گرم اسید فولیک در هر کیلوگرم جیره افزایش یافت. به طور کلی مکملسازی اسید فولیک و پیریدوکسین به جیرههای بلدرچینهای تخمگذار ژاپنی تاثیر معنی داری بر عملکرد نداشت ولی مصرف 8 میلیگرم در کیلوگرم اسید فولیک منجر به افزایش محتوای 5- متیل تتراهیدروفولات زرده گردید.
علی محمد حسینی؛ فرشید خیری؛ مرتضی کرمی؛ یاسر رحیمیان
چکیده
به منظور بررسی اثر استفاده از سطوح مکمل فسفولیپیدی و نوع روغن برعملکرد و فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی انجام شد. در این تحقیق از270 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت روزگی در قالب طرح کاملأ تصادفی به صورت فاکتوریل 3×3 با 9 تیمار و3 تکرار و 10 قطعه در هر واحد آزمایشی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل ترکیب سه سطح مکمل فسفولیپیدی(صفر، 1/0 و 2/0درصد)وسه ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر استفاده از سطوح مکمل فسفولیپیدی و نوع روغن برعملکرد و فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی انجام شد. در این تحقیق از270 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن هفت روزگی در قالب طرح کاملأ تصادفی به صورت فاکتوریل 3×3 با 9 تیمار و3 تکرار و 10 قطعه در هر واحد آزمایشی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل ترکیب سه سطح مکمل فسفولیپیدی(صفر، 1/0 و 2/0درصد)وسه نوع روغن(کلزا، طیور و مخلوط روغن های کلزا و طیور) به میزان دو درصد بود. خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر نوع روغن قرار نگرفت. استفاده از روغن طیور و کلزا به همراه فسفولیپید وزن و میزان خوراک مصرفی بلدرچین ها را کاهش و ضریب تبدیل خوراک را افزایش داد(05/0p<). استفاده از روغن طیوربدون مکمل فسفولیپید و با (1/0) درصد مکمل فسفولیپید وزن سینه و ران را در بلدرچین ها به طور معنی دار افزایش داد(05/0p<). استفاده از روغن طیور در جیره همراه با مکمل فسفولیپیدی تأثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی داشت، به طوری که غلظت HDL را افزایش داد، اما در مورد کلسترول و تری گلیسرید استفاده از روغن طیور با فسفو لیپید تفاوت معنی داری با تیمار روغن طیور بدون فسفولیپید نداشت. یشترین میزان نوتروفیل ها مربوط به تیمار دریافت کننده ی روغن کلزا به همراه سطح 1/0 درصد مکمل فسفولیپید بود. در کل استفاده از روغن طیور به همراه مکمل فسفولیپیدی در جیره موجب بهبود خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی و هماتولوژیکی را در جهت مثبت تحت تأثیر قرار داد.
نوشین قهرمانی؛ علی هاشمی؛ مختار غفاری؛ قربان الیاسی زرینقبایی
چکیده
بلدرچین دارای خصوصیات مناسب مانند رشد سریع و کیفیت بالای گوشت میباشد. در تحقیق حاضر، چندشکلی ناحیه اگزون 2 از ژن هورمون رشد 1(GH) و ارتباط آن با صفات رشد در بلدرچین ژاپنی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، از 150 قطعه بلدرچین ژاپنی نمونههای خون جمع آوری شد و به دنبال آن DNA ژنومی مطابق پروتکل پروناز استخراج گردید. سپس واکنش زنجیرهای پلیمراز ...
بیشتر
بلدرچین دارای خصوصیات مناسب مانند رشد سریع و کیفیت بالای گوشت میباشد. در تحقیق حاضر، چندشکلی ناحیه اگزون 2 از ژن هورمون رشد 1(GH) و ارتباط آن با صفات رشد در بلدرچین ژاپنی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، از 150 قطعه بلدرچین ژاپنی نمونههای خون جمع آوری شد و به دنبال آن DNA ژنومی مطابق پروتکل پروناز استخراج گردید. سپس واکنش زنجیرهای پلیمراز 1(PCR) جهت تکثیر قطعه 162جفت بازی ژن GH انجام گرفت. روش تفاوت فرم فضایی رشتههای منفرد 3(SSCP) جهت تعیین الگوهای ژنوتیپی نمونهها بکار برده شد. نتایج SSCP چهار الگوی متفاوت ژنوتیپی و چند شکلی در ناحیه اگزون 2 از ژن GH را نشان داد. فراوانی چهار الگوی ژنوتیپی 1، 2 ،3 و 4 در این پژوهش به ترتیب برابر با 64/11، 75/15، 67/37 و 94/34 درصد برآورد گردید. تجزیه و تحلیل ارتباط صفت وزن بدن و الگوهای ژنوتیپی با استفاده از نرمافزار SAS انجام شد. نتایج نشان داد که بین الگوهای ژنوتیپی مشاهده شده با وزن بدن در هیچ دوره پرورشی ارتباط معنیداری وجود ندارد. در ارتباط با تأثیر جنس بر صفت وزن بدن نیز در 60 روزگی (سن بلوغ) اختلاف معنیداری وجود داشت (05/0P≤). با توجه به تعداد الگوهای ژنوتیپی، ناحیه مورد مطالعه در بلدرچین ژاپنی از تنوع بالای برخوردار می باشد.
ناصر پورعباسعلی عمران؛ کمال شجاعیان؛ قاسم جلیلوند؛ محمد کاظمی فرد
چکیده
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سلنیوم آلی بر عملکرد، ویژگیهای کیفی تخم و برخی از آنزیمهای آنتیاکسیدانی در بلدرچین ژاپنی، از 240 قطعه بلدرچین ژاپنی مولد با سن 8 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار و 16 قطعه (12 قطعه ماده و 4 قطعه نر) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد، 2) جیره شاهد + ppm3/0 سلنیت سدیم، 3) جیره شاهد + ppm2/0 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سلنیوم آلی بر عملکرد، ویژگیهای کیفی تخم و برخی از آنزیمهای آنتیاکسیدانی در بلدرچین ژاپنی، از 240 قطعه بلدرچین ژاپنی مولد با سن 8 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار و 16 قطعه (12 قطعه ماده و 4 قطعه نر) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد، 2) جیره شاهد + ppm3/0 سلنیت سدیم، 3) جیره شاهد + ppm2/0 سلنیوم آلی (Sel- Plex)، 4) جیره شاهد + ppm4/0 سلنیوم آلی و 5) جیره شاهد + ppm6/0 سلنیوم آلی میباشند. نتایج آزمایش بیانگر اقزایش وزن بالاتر تیمار حاوی 4/0 میلیگرم بر کیلوگرم سلنیوم آلی در مقایسه با سایر تیمارها میباشد(05/0P<). مکمل کردن جیره با سلنیوم اثر معنیداری بر مصرف خوراک، راندمان خوراک، شاخص (شکل، آلبومین و زرده)، درصد زرده، رنگ زرده، وزن لاشه، قلب و سایر اجزای دستگاه گوارش نشان نداد. افزودن 4/0 میلیگرم در کیلوگرم سلنیوم آلی به جیره شاهد سبب افزایش معنیدار در ضخامت پوسته، واحد هاو، وزن تخم، درصد تولید تخم، درصد باروری و جوجه درآوری در مقایسه با سایر تیمارها گردید (05/0P<). بالاترین وزن کبد و چربی شکمی در تیمار شاهد مشاهده شد. همچنین افزودن سلنیوم به جیره شاهد سبب افزایش میزان فعالیت برخی از آنزیمهای آنتیاکسیدانی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0P<). طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مکمل کردن سلنیوم در سطح 4/0 میلیگرم در کیلوگرم سبب بهبود وزن بدن، تولید تخم، درصد باروری و جوجهدرآوری و برخی از آنزیمهای آنتیاکسیدانی اندازهگیری شده در این آزمایش گردید.
باقر حیدری صادق؛ سید جواد حسینی واشان؛ نظر افضلی؛ محسن مجتهدی
چکیده
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
هدف این آزمایش بررسی افزودن جدایه باکتری انتروکوکوس فاسیوم مجرای گوارش سبزقبا و پروبیوتیک تجاری لاکتوفید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای بیوشیمیائی خون و ریخت شناسی روده و جمعیت میکروبی روده بلدرچین ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 385 جوجه یک روزه بطور تصادفی در 35 پن و 7 تیمار و در قالب طرح کاملا تصادفی توزیع شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد و پروبیوتیک لاکتوفید و باکتری انتروکوکوس فاسیوم دستگاه گوارش سبزقبا هر کدام به سه روش آشامیدنی، افشانه و توأم افشانه+ آشامیدنی در اختیار جوجهها قرار گرفت. تحلیل دادهها نشان داد که افزودن باکتری انتروکوکوس فاسیوم و پروبیوتیک لاکتوفید باعث کاهش ضریب تبدیل و بهبود افزایش وزن بدن و غلظت پروتئین خون بلدرچین گردید. مصرف خوراک و وزن نسبی اجزای لاشه، غلظت HDL و تری گلیسرید تفاوت معنیداری نشان نداد. غلظت کلسترول و LDL خون در روش توأمان افشانه و آشامیدنی جدایه باکتری و لاکتوفید بطور معنیداری کاهش یافت (05/0 < P). شاخصهای بافت شناسی ژژنوم شامل ارتفاع و عرض پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت نیز در مقایسه با شاهد تغییر معنیداری نمود. عیار پادتن بر ضد SRBC و IgM و جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد افزایش یافت. بنابراین استفاده از جدایه انتروکوکوس فاسیوم سبزقبا و پروبیوتیک لاکتوفید احتمالا باعث بهبود وزن بدن، کاهش کلسترول و LDL خون و افزایش عیار پادتن بر ضد SRBCو بهبود وضعیت بافت ژژنوم، و افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس ژژنوم میشود.
محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی و لیزین در جیره بر عملکرد بلدرچین ژاپنی در دوره رشد، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در یک آزمایش فاکتوریل 6×2، با دو سطح انرژی قابل سوختوساز (2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و شش سطح لیزین (1/1، 2/1، 3/1، 4/1، 5/1 و 6/1 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی و لیزین در جیره بر عملکرد بلدرچین ژاپنی در دوره رشد، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در یک آزمایش فاکتوریل 6×2، با دو سطح انرژی قابل سوختوساز (2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و شش سطح لیزین (1/1، 2/1، 3/1، 4/1، 5/1 و 6/1 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن بهطور هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره (35 روزگی) از هر واحد آزمایشی چهار قطعه پرنده (از هر دو جنس) انتخاب و جهت بررسی صفات لاشه کشتار شدند. نتایج نشان داد که افزایش میزان لیزین جیره، تاتثر معنیداری بر میزان افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل، بازده لاشه و عضله سینه داشت (05/0>P). بیشترین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل به ترتیب با تغذیه جیرههای حاوی 4/1 و 5/1 درصد لیزین مشاهده شد (05/0>P). اثر بر هم کنش انرژی × لیزین جیره بر بازده لاشه معنیدار بود (05/0>P). بهطوریکه پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 4/1 درصد لیزین بیشترین بازده لاشه را داشتند. با توجه به نتایج این آزمایش، جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 4/1 درصد لیزین برای دوره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه میشود.
حمیدرضا طاهری؛ محمد عباسی
چکیده
در این تحقیق، اثر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام جیرهی غذایی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی(Coturnix coturnix japonica) طی دوره پایانی (29 تا 49 روزگی) بررسی شد. از 900 قطعه بلدرچین ژاپنی نر 28 روزه، در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 [سه سطح انرژی قابل متابولیسم (2900، 3050 و 3200 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام جیرهی غذایی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی(Coturnix coturnix japonica) طی دوره پایانی (29 تا 49 روزگی) بررسی شد. از 900 قطعه بلدرچین ژاپنی نر 28 روزه، در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 [سه سطح انرژی قابل متابولیسم (2900، 3050 و 3200 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (6/21، 24 و 4/26 درصد)] به صورت طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار و 20 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در پایان دوره، از هر واحد آزمایشی دو قطعه پرنده انتخاب و پس از خونگیری (برای اندازهگیری تریگلیسرید، کلسترول کل، LDL و اسید اوریک) جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار شدند. بهترین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک با مصرف جیرههای حاوی 3200 کیلوکالری انرژی در کیلوگرم جیره مشاهده شد (05/0P<). اثر سطوح مختلف پروتئین خام جیره بر عملکرد بلدرچینهای مورد آزمایش معنیدار نبود (05/0<P). سطوح مختلف انرژی و پروتئین و اثر متقابل آنها بر نسبت وزن کبد به کل بدن تأثیر معنیداری داشتند. به طوری که سطوح بالاتر انرژی و پروتئین نسبت وزن کبد به وزن بدن را کاهش دادند (05/0P<). کلسترول و LDL خون، با مصرف جیره حاوی 3200 کیلوکالری انرژی در کیلوگرم جیره کاهش معنی داری یافتند (05/0P<). بر اساس نتایج این مطالعه، میتوان سطح 3200 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در کیلوگرم جیره و 6/21 درصد پروتئین خام را برای تغذیه بلدرچین ژاپنی در طی دورهی پایانی پیشنهاد نمود
فیروز صمدی؛ مسیب امیری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پودر چویر و ویتامین E بر عملکرد، کیفیت گوشت و برخی فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی، از 320 قطعه بلدرچین یک روزه در چهار تیمار شامل جیره پایه (شاهد)، جیره پایه مکمل شده با سطوح 5/1 و 3 درصد پودر چویر و جیره پایه مکمل شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E با چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پودر چویر و ویتامین E بر عملکرد، کیفیت گوشت و برخی فراسنجههای خونی بلدرچین ژاپنی، از 320 قطعه بلدرچین یک روزه در چهار تیمار شامل جیره پایه (شاهد)، جیره پایه مکمل شده با سطوح 5/1 و 3 درصد پودر چویر و جیره پایه مکمل شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E با چهار تکرار و 20 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. نتایج نشان دادند که استفاده از پودر چویر، مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه را در سن 21 روزگی کاهش داد (05/0P<)، اما تاثیری بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. استفاده از ویتامین E، مصرف خوراک را در سن 21 روزگی کاهش داد، اما منجر به بهبود ضریب تبدیل خوراک در سنین 21 و 42 روزگی شد(05/0P<). در بازه زمانی 90 روزگی، غلظت مالوندیآلدئید گوشت ران تحت تاثیر تیمارهای 3 درصد پودر چویر و ویتامین E و نیز در گوشت سینه تحت تاثیر تیمار ویتامین E، بهطور معنیداری کاهش یافت(05/0P<). ظرفیت نگهداری آب گوشت ران در پرندگان تیمار شده با ویتامین E بیشتر بود)05/0>(P. به علاوه، در بازه زمانی 90 روزگی درصد رطوبت گوشت سینه تحت تاثیر سطوح مختلف پودر چویر افزایش یافت )05/0>(P. بین تیمارهای آزمایشی از نظر مقدار pH و فراسنجههای خونی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. به طورکلی، این مطالعه نشان داد که استفاده از پودر چویر(5/1 و 3 درصد) و یا ویتامین E (200 میلیگرم در کیلوگرم) در جیره بلدرچین ژاپنی تاثیر منفی بر پارامترهای عملکردی در کل دوره پرورش ندارد، اما ممکن است سبب بهبود کیفیت گوشت در دوره نگهداری طولانی مدت در فریزر شود.
کامبیز اعزازی؛ حبیب اقدم شهریار؛ یحیی ابراهیم نژاد
چکیده
آزمایشی برای مطالعه تاثیر دانهی گیاه خرفه بر عملکرد، صفات کیفی تخم و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون بلدرچینهای ژاپنی مولد با 192 قطعه بلدرچین تخمگذار در سن هشت هفتهای در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت دو ماه انجام شد. گروههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 1، 2 و 3 درصد دانهی خرفه بودند. هر روز تخمهای ...
بیشتر
آزمایشی برای مطالعه تاثیر دانهی گیاه خرفه بر عملکرد، صفات کیفی تخم و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون بلدرچینهای ژاپنی مولد با 192 قطعه بلدرچین تخمگذار در سن هشت هفتهای در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت دو ماه انجام شد. گروههای آزمایشی شامل سطوح صفر، 1، 2 و 3 درصد دانهی خرفه بودند. هر روز تخمهای حاصله از هر تیمار جمعآوری، شمارش و محاسبه شده و در پایان آزمایش به طور تصادفی چهار عدد تخم نزدیک به میانگین هر واحد آزمایشی جهت بررسی کیفیت تخم (درصد زرده، سفیده، پوسته، ضخامت پوسته، شاخص کیفیت داخلی تخم و رنگ زرده) انتخاب شدند. همچنین در پایان آزمایش، از هر واحد آزمایشی دو قطعه بلدرچین برای ارزیابی فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون انتخاب شدند. نتایج نشان دادند، تغذیه بلدرچینها با دانهی خرفه در مقایسه با گروه شاهد باعث افزایش تولید تخم شد (05/0p<) و این افزایش در مقدار دو درصد دانهی خرفه بیشتر از سایر گروههای آزمایشی بود. اثر تغذیه با دانهی خرفه تأثیر معنیداری بر خوراک مصرفی نداشت اما ضریب تبدیل غذایی را بهبود بخشید(05/0p<). همچنین، تغذیهی دانهی خرفه به طور معنیداری صفات کیفی تخم بلدرچین (ارتفاع سفیده و شاخص کیفیت داخلی تخم) را تغییر داد (05/0p<). به علاوه، تغذیه دانهی خرفه کل فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون (گلوکز، تریگلیسرید، کلسترول، آلبومین، پروتئین کل، HDL، اسید اوریک و پرواکسیداسیون چربی) را تحت تأثیر قرار داد (05/0p<). نتایج این مطالعه نشان دادند که تغذیه تا 3 درصد از دانهی خرفه در جیره، تأثیر معنیداری بر تولید، عملکرد، صفات کیفی و برخی از فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون بلدرچینهای ژاپنی مولد دارد.
میلاد منافی؛ هما آراک؛ مهدی هدایتی
چکیده
به منظور بررسی اثر حضور سطوح مختلف آفلاتوکسینB1 در جیره بر عملکرد بلدرچین ژاپنی، 450 قطعه بلدرچین یک روزه، طی آزمایشی با 5 تکرار (15 قطعه در هر تکرار) در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمارها شامل پنج سطح آفلاتوکسین B1 در جیره (50، 100،200، 500، 1000 میکروگرم در کیلوگرم) همراه با یک گروه شاهد (فاقد آفلاتوکسین B1) بودند. در سن 28 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر حضور سطوح مختلف آفلاتوکسینB1 در جیره بر عملکرد بلدرچین ژاپنی، 450 قطعه بلدرچین یک روزه، طی آزمایشی با 5 تکرار (15 قطعه در هر تکرار) در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمارها شامل پنج سطح آفلاتوکسین B1 در جیره (50، 100،200، 500، 1000 میکروگرم در کیلوگرم) همراه با یک گروه شاهد (فاقد آفلاتوکسین B1) بودند. در سن 28 روزگی، از هر واحد آزمایشی 2 جوجه پس از خونگیری کشتار و وزن اندامهای داخلی به صورت جداگانه توزین گردیدند. وجود آفلاتوکسین B1در جیره به طور معنیداری سبب کاهش مصرف خوراک و کاهش وزن بدن در سن 28 روزگی شد (01/0≥ p). در پایان هفته چهارم، با افزایش سطوح آفلاتوکسین B1در جیرههای غذایی، وزن کبد و سنگدان به ترتیب افزایش و کاهش معنیداری را نشان داد(01/0≥ p). جیرههای آلوده به آفلاتوکسین B1 تاثیر معنیداری را بر فراسنجههای خونی پرندگان تغذیه شده با آن نشان دادند به طوری که با افزایش سطوح آفلاتوکسین B1 سطوح پروتئین تام و گلوکز خون کاهش یافت. به طور کلی نتایج به دست آمده از این بررسی نشان میدهند که حضور آفلاتوکسینB1 در جیره غذایی بلدرچین، موجب ایجاد اثرات نامطلوبی در فراسنجههای خونی، وزن اندامهای احشایی و در نتیجه عملکرد پرنده شده و اهمیت تاکید بر کنترل آلودگی درجیره غذایی طیور (بلدرچین) را دو چندان میکند
جلال سالاری؛ فاطمه صاحبی اعلاء؛ مجید کلانتر؛ مریم صاحبی اعلا
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پودر سیر بر فراسنجههای عملکردی، خونی و تخم در بلدرچین ژاپنی تخمگذار، آزمایشی روی بلدرچین تخمگذار 8 هفته با 3 تیمار، 4 تکرار و 20 بلدرچین در هر تکرار به مدت 9 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد (جیره پایه و بدون پودر سیر)، تیمار 2 (5/2 درصد پودر سیر) و تیمار 3 (5 درصد پودر سیر) بودند. وزن بدن در ابتدا و انتهای ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پودر سیر بر فراسنجههای عملکردی، خونی و تخم در بلدرچین ژاپنی تخمگذار، آزمایشی روی بلدرچین تخمگذار 8 هفته با 3 تیمار، 4 تکرار و 20 بلدرچین در هر تکرار به مدت 9 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد (جیره پایه و بدون پودر سیر)، تیمار 2 (5/2 درصد پودر سیر) و تیمار 3 (5 درصد پودر سیر) بودند. وزن بدن در ابتدا و انتهای دوره، مصرف خوراک، درصد تولید و ویژگیهای تخم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0<p). از بین فراسنجههای اندازهگیری شده کلسترول زرده، تریگلیسرید و اسیداوریک خون در تیمار 3 به طور معنیداری از گروه شاهد پائینتر بود (05/0>p). 1HDL خون نیز در تیمار 3 به طور معنیداری بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0>p). نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن 5% پودر سیر به جیره بلدرچینهای ژاپنی باعث بهبود فراسنجههای خونی و کاهش کلسترول زرده بدون تأثیر منفی بر عملکرد و ویژگیهای تخم شد
انوشیروان جعفرزاده؛ حسن درمانی کوهی؛ نوید قوی حسین زاده؛ محمد روستایی علی مهر
چکیده
این آزمایش، با تعداد 700 جوجه بلدرچین ژاپنی به منظور بررسی اثر مکملسازی سطوح مختلف پودر ژل آلوئهورا (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد از جیره) بر عملکرد، وزن اندامهای گوارشی و میکروفلور روده جوجههای گوشتی در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 35 پرنده (بهصورت مخلوط نر و ماده) در هر تکرار به مدت 6 هفته (1 الی 42 روزگی) انجام شد. ...
بیشتر
این آزمایش، با تعداد 700 جوجه بلدرچین ژاپنی به منظور بررسی اثر مکملسازی سطوح مختلف پودر ژل آلوئهورا (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد از جیره) بر عملکرد، وزن اندامهای گوارشی و میکروفلور روده جوجههای گوشتی در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 35 پرنده (بهصورت مخلوط نر و ماده) در هر تکرار به مدت 6 هفته (1 الی 42 روزگی) انجام شد. خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک جوجه بلدرچین به صورت دورهای (آغازین: 1 تا 21 روزگی، رشد: 22 تا 42 روزگی و کل دوره پرورش: 1 تا 42 روزگی) مورد بررسی قرار گرفت. میکروفلور رودهای با استفاده از کشت محتویات ایلیوم در محیطهای ائوزین متیلن بلو، MRS Agar و نوترینت آگار در پایان دوره پرورش بررسی شد. خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک جوجه بلدرچینها در دورههای مختلف تحت تأثیر سطوح مصرفی پودر ژل آلوئهورا قرار نگرفتند (05/0<P). با وجود تفاوت مشاهده شده در مورد وزن نسبی دئودنوم بین تیمار شاهد در مقایسه با تیمارهای 1/0 و 2/0 درصد پودر ژل آلوئهورا (05/0P<)، وزن ژژنوم و ایلیوم در بین تیمارها تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0<P). با افزایش سطح مصرف پودر ژل آلوئهورا، تعداد باکتریهای لاکتوباسیلوس افزایش یافت به طوری که تفاوت بین تیمار 3/0 درصد پودر ژل آلوئهورا با تیمار شاهد در این خصوص معنیدار بود (05/0P<). تعداد باکتریهای اشرشیاکلی با افزایش سطح مصرف آلوئه ورا کمتر شد هرچند تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود (05/0<P). بنابراین و با توجه به مؤثر بودن پودر ژل آلوئه ورا در ارتقاء میکروفلور مفید رودهای و نیز کاهش تعداد میکروبهای مضر، استفاده از این ترکیب فایتوبیوتیکی جهت کنترل تعادل میکروبی دستگاه گوارش و ارتقاء سلامت جوجه بلدرچین ها توصیه میشود