شهاب سهرابی؛ منصور رضایی؛ اکبر یعقوبفر؛ اسداله تیموری یانسری
چکیده
چکیده:این پژوهش جهت بررسی تأثیر مکمل خوراکی گوانیدینو استیک اسید(GAA)و روش های مرسوم مدیریت تولید مثلی بر باروری گله‌های مادر گوشتی سویه تجاری راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با سه سطح گوانیدینو استیک اسید ( 0 ،0/12 ، 0/16در کیلوگرم جیره) و سه روش مدیریت تولید مثلی (فاقد اعمال روش، اسپایکینگ و اسپایکینگ داخلی) و 6 تکرار(پن) ...
بیشتر
چکیده:این پژوهش جهت بررسی تأثیر مکمل خوراکی گوانیدینو استیک اسید(GAA)و روش های مرسوم مدیریت تولید مثلی بر باروری گله‌های مادر گوشتی سویه تجاری راس308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با سه سطح گوانیدینو استیک اسید ( 0 ،0/12 ، 0/16در کیلوگرم جیره) و سه روش مدیریت تولید مثلی (فاقد اعمال روش، اسپایکینگ و اسپایکینگ داخلی) و 6 تکرار(پن) که در هر پن 8 قطعه مرغ و یک خروس قرار داده شده بود(مجموعا ً 486 پرنده) به انجام رسید. در این مدت صفات عملکردی (تولید تخم مرغ، وزن تخم‌مرغ ، وزن توده تخم‌مرغ و ضریب تبدیل غذایی) اندازهگیری و مشخص شدکه مقدار (GAA) در سطوح0/12 و 0/16 گرم در کیلوگرم جیره بر صفات ذکر شده اثرات منفی داشت(0/05>p). علاوه بر این استفاده از روش‌های مختلف مدیریت تولیدمثل نیز اثر معنی‌دار بر صفات تولیدی نداشت. اثرات متقابل سطوح متفاوت این دو عامل نیز تأثیر معنی‌دار بر صفات فوق نداشته وهمچنین سطوح مختلف عوامل مذکور و اثرات متقابل آنها بر صفات تولیدمثلی(درصد باروری و درصد تفریخ) نیز تأثیر معنی‌دار نداشت. اثر سطح 0/12 گرم در کیلوگرم (GAA) بر غلظت نیتریک اکساید معنی‌دار بوده (0/05>p ) و بالاترین غلظت نیتریک اکساید خون در این سطح مشاهده شد. بر اساس نتایج این تحقیق مشاهده شد که استفاده از سطوح متفاوت (GAA) واعمال روش های مدیریت تولیدمثل نتوانست سبب بهبود عملکرد تولیدی و تولیدمثلی در مرغ‌های مادر گوشتی شود.
مهدی خجسته کی؛ مرتضی کیخاصابر؛ سعید اسماعیل خانیان؛ نادر اسدزاده؛ محمد حسین بنابازی؛ اسحق نخزری
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی امکان استفاده از فناوری ماشین بینایی در اندازهگیری ابعاد بدنی گاوهای سیستانی انجام شد. بدین منظور، رکورد ابعاد بدن شامل طول، ارتفاع شانه، ارتفاع کپل و دور سینه 179 راس دام موجود در ایستگاه پرورش گاو سیستانی زهک، در مقاطع زمانی مختلف، با استفاده از متر نواری اندازهگیری شد. هنگام رکوردبرداری تصاویری از نمای ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی امکان استفاده از فناوری ماشین بینایی در اندازهگیری ابعاد بدنی گاوهای سیستانی انجام شد. بدین منظور، رکورد ابعاد بدن شامل طول، ارتفاع شانه، ارتفاع کپل و دور سینه 179 راس دام موجود در ایستگاه پرورش گاو سیستانی زهک، در مقاطع زمانی مختلف، با استفاده از متر نواری اندازهگیری شد. هنگام رکوردبرداری تصاویری از نمای جانبی هر یک از دام‌ها با استفاده از دوربین دیجیتال Canon و از فاصله 2 متری دام‌ها تهیه شد. پردازش و استخراج خصوصیات عددی از تصاویر با استفاده از امکانات نرم افزار متلب انجام شد. خصوصیات تصاویر دیجیتال به عنوان ورودی و ابعاد مختلف بدن گاوها به عنوان خروجی شبکه عصبی مصنوعی در مرحله آموزش و برازش مدل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که ازمجموع 22 ویژگی استخراج شده از تصاویر گاوهای سیستانی، تعداد 15 ویژگی که مهمترین آنها شامل قطر معادل، طول محور اصلی، طول محور فرعی، جعبه محاطی، مساحت قسمت محدب، مساحت ناحیه پرشده، محیط تصویر، مساحت تصویر و تعداد نقاط سفید تصویر بود با ابعاد بدن گاوها همبستگی بالا و معنی داری داشتند(p<0.01). ابعاد بدن گاوهای سیستانی شامل طول بدن، ارتفاع شانه، ارتفاع کپل و دور سینه به ترتیب با دقت 0/98، 0/97، 0/97و 0/98 درصد توسط مدل شبکه عصبی مصنوعی تخمین زده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فناوری هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای ارزیابی بیومتریک گاوهای سیستانی عمل کرده و در صرف وقت و هزینه‌های مربوطه صرفه‌جویی نماید.
مجید کلانتر نیستانکی؛ مهدی خجسته کی؛ نادر اسدزاده؛ محمد مهدی یگانه پرست
چکیده
خصوصیات رشد و پرواری تعداد 32 نفر شتر نر جوان متشکل از دو اکوتیپ کلکوهی و ترکمنی با میانگین سنی31±151 روز و میانگین وزنی 55/29±77/141 کیلوگرم به مدت 9 ماه و برای 3 دسته وزنی سبک، متوسط و سنگین مورد بررسی قرار گرفت. شترها در دامداری مستقر و با روزانه دو بار از یونجه، کاه، کنسانتره و علوفه چیده شده از مرتع تغذیه دستی شدند. مقدار خوراک مصرفی ...
بیشتر
خصوصیات رشد و پرواری تعداد 32 نفر شتر نر جوان متشکل از دو اکوتیپ کلکوهی و ترکمنی با میانگین سنی31±151 روز و میانگین وزنی 55/29±77/141 کیلوگرم به مدت 9 ماه و برای 3 دسته وزنی سبک، متوسط و سنگین مورد بررسی قرار گرفت. شترها در دامداری مستقر و با روزانه دو بار از یونجه، کاه، کنسانتره و علوفه چیده شده از مرتع تغذیه دستی شدند. مقدار خوراک مصرفی و باقی مانده شترها روزانه و وزن شترها ماهانه ثبت گردید. افزایش وزن به‌طور انفرادی درمقاطع ماهانه و کل دوره محاسبه شد. مقدار خوراک مصرفی و باقی مانده روزانه ثبت شد و برای کل دوره به‌طورگروهی به همراه ضریب تبدیل غذایی محاسبه شدند. وزن اولیه شترها به عنوان متغییر کمکی و وزن ماه‌های بعد به عنوان رکورد تکرار پذیر در مدل تجزیه و تحلیل وارد شد. میانگین حداقل مربعات صفات محاسبه شد و آزمون معنی‌داری اثرهای مؤثر بر صفات مورد مطالعه با استفاده از رویه Mixed نرم افزار SAS انجام گرفت. اثر اکوتیپ (01/0P<)، وزن اولیه و دسته‌های وزنی بر عملکرد رشد و خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی اکوتیپ‌ها معنی‌دار بود (05/0P<). میانگین خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی برای اکوتیپ کلکوهی به ترتیب برابر 01/1±83/3،11/0± 379/0 کیلوگرم و 57/1±94/9 و برای اکوتیپ ترکمنی به ترتیب برابر 05/1±31/4، 10/0±430/0 کیلوگرم و 08/1±83/9 به دست آمد. میانگین کل افزایش وزن کلکوهی 03/5±33/102 کیلوگرم و برای ترکمنی 84/8±01/116 کیلوگرم بود (05/0P<). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اکوتیپ ترکمنی عملکرد رشد و پرواری بهتری نسبت به اکوتیپ کلکوهی دارد.
علی مقصودی؛ اردشیر نجاتی جوارمی؛ علیرضا حسنی بافرانی؛ حمیده نوری صادق؛ مرضیه جهان؛ حجت سروری کلوتی؛ حسین خانی بندانی
چکیده
با توجه به آنکه در سال‌های اخیر جمعیت گاو سیستانی بنا به دلایل متعدد کاهش یافته است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی علل و عوامل کاهش جمعیت این نژاد و راهکارهای افزایش جمعیت و احیای مجدد آن به انجام رسید. به این منظور با استفاده از روش دلفی پرسش‌نامه‌ای تهیه شد که در آن 21 دلیل کاهش جمعیت و 18 راهکار افزایش جمعیت گاوهای سیستانی از منظر 190 ...
بیشتر
با توجه به آنکه در سال‌های اخیر جمعیت گاو سیستانی بنا به دلایل متعدد کاهش یافته است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی علل و عوامل کاهش جمعیت این نژاد و راهکارهای افزایش جمعیت و احیای مجدد آن به انجام رسید. به این منظور با استفاده از روش دلفی پرسش‌نامه‌ای تهیه شد که در آن 21 دلیل کاهش جمعیت و 18 راهکار افزایش جمعیت گاوهای سیستانی از منظر 190 نفر از پرورش‌دهندگان و کارشناسان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده پس از ویرایش با استفاده از نرم افزار Minitab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین با استفاده از آزمون ناپارامتری کروسکال-والیس پاسخ‌های دو گروه کارشناسان و بهره برداران با یکدیگر مقایسه شد. از نظر پرورش‌دهندگان، خشکسالی در سه دهه اخیر مهمترین عامل کاهش جمعیت گاو سیستانی است و از نظر هر دو گروه کم اهمیت‌ترین عامل موثر بر کاهش جمعیت، غیر اقتصادی بودن پرورش گاو سیستانی است. از نظر هر دو گروه، عوامل اقلیمی دارای بیشترین اهمیت در کاهش جمعیت گاو سیستانی هستند و تقریبا هیچ اختلاف نظری در این خصوص بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 > P). از نظر پرورش‌دهندگان، حمایت اقتصادی از پرورش-دهندگان، مهمترین راهکار برای افزایش جمعیت گاو سیستانی است، در حالی‌که کارشناسان معتقدند مهمترین راهکار احیای تالاب هامون است. به‌طورکلی نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به اقلیم متغیر و ناسازگار دشت سیستان، توجه به مسائل اقتصادی و حمایت از پرورش‌دهندگان می‌تواند تاحد زیادی مشکلات ناشی از شرایط نامساعد اقلیمی را در احیای مجدد جمعیت گاوسیستانی در منطقه جبران نماید.
افسانه میرشکار؛ غلامرضا داشاب؛ محمد رکوعی؛ راحله خانه گیر
چکیده
هدف از این مطالعه شناسایی QTLهای صفات وزن بدن روی کروموزوم 3 بلدرچین ژاپنی در قالب طرح تلاقی چهار نسلی بر پایه دی‌آلل کراس بود. بدین منظور چهار سویه Wild، A and M Texas، Italian و Tuxedo بلدرچین ژاپنی دو به دو و رفت و برگشتی تلاقی داده شده و نسل اول ایجاد شد. سپس از تلاقی پرندگان آمیخته نسل اول، نسل‌های بعدی شامل دوم، سوم و چهارم ایجاد شدند. داده‌های ...
بیشتر
هدف از این مطالعه شناسایی QTLهای صفات وزن بدن روی کروموزوم 3 بلدرچین ژاپنی در قالب طرح تلاقی چهار نسلی بر پایه دی‌آلل کراس بود. بدین منظور چهار سویه Wild، A and M Texas، Italian و Tuxedo بلدرچین ژاپنی دو به دو و رفت و برگشتی تلاقی داده شده و نسل اول ایجاد شد. سپس از تلاقی پرندگان آمیخته نسل اول، نسل‌های بعدی شامل دوم، سوم و چهارم ایجاد شدند. داده‌های فنوتیپی شامل اندازه‌گیری‌های وزن بدن از تولد تا 45 روزگی با فاصله ۵ روز در نتاج حاصل از والدین انتخابی نسل چهارم بودند. والدین نسل سوم و چهارم و کل پرندگان حاصل از والدین انتخابی نسل چهارم (369 پرنده) برای سه نشانگر ریزماهواره‌ای واقع بر کروموزوم 3 تعیین ژنوتیپ شدند. برآورد اثرات نشانگرها و مؤلفه‌های واریانس QTL با سه مدل افزایشی، غالبیت و افزایشی-غالبیت نشانگرها با رویه AI-REML نرم‌افزار GVCBLUP انجام شد. در برآورد آثار نشانگرها نقطه‌ای که بالاترین میزان آماره F را دارا بود به عنوان مکان QTL گزارش شد. نتایج این تحقیق بیانگر وجود حداقل یک مکان ژنی (QTL) با اثرات افزایشی مرتبط با صفات وزن 5، 10، 20 و 40 روزگی در ابتدای کروموزوم و برای صفات هچ، 15، 25، 30، 35 و 45 روزگی در موقعیت 38 سانتی‌مورگان کروموزوم 3 بودند. همچنین در مدل غالبیت QTLهای معنی‌دار برای اکثر صفات به جز 25 و 35 روزگی در ابتدای کروموزوم 3 قرار داشتند. درصد تغییرات بواسطه اثرات افزایشی و غالبیت نشانگرها در تظاهر فنوتیپی صفات وزن بدن در دامنه 3/1 تا 7/8 درصد قرار داشت.
محمد جواد آگاه؛ علی داد بوستانی؛ مجید هاشمی؛ عبدالحمید کریمی؛ حسین نوراللهی
چکیده
در این پژوهش، اثر مکمل‌های پروبیوتیکی (پروتکسین® و مولتی بهسیل®) و آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین بر عملکرد، کیفیت تخم و لاشه، پاسخ ایمنی و اسیدیته محتویات روده کوچک بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار از سن 7 تا 13 هفتگی، ارزیابی شد. تعداد 240 قطعه بلدرچین تخم‌گذار در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر مکمل‌های پروبیوتیکی (پروتکسین® و مولتی بهسیل®) و آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین بر عملکرد، کیفیت تخم و لاشه، پاسخ ایمنی و اسیدیته محتویات روده کوچک بلدرچین ژاپنی تخم‌گذار از سن 7 تا 13 هفتگی، ارزیابی شد. تعداد 240 قطعه بلدرچین تخم‌گذار در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه، بدون افزودنی(شاهد منفی)، 2) جیره پایه+50 میلی‌گرم در کیلوگرم اکسی‌تتراسایکلین (شاهد مثبت)، 3 و 4) به‌ترتیب شامل جیره پایه+50 و100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک مولتی بهسیل® و تیمارهای 5 و 6) به‌ترتیب شامل جیره پایه+50 و 100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسین® بودند. نتایج نشان دادند که جیره‌های حاوی پروبیوتیک مولتی بهسیل® و پروتکسین® در مقایسه با تیمار شاهد منفی، به‌ترتیب ضریب تبدیل غذایی (96/2 و 77/2 در برابر 05/3)، خوراک مصرفی (49/29 و 13/29 در برابر 56/30 گرم) و توده تخم تولیدی (47/10 و 66/10 در برابر 37/10 گرم) را بهبود دادند (05/0>P). استفاده از پروبیوتیک پروتکسین® هزینه خوراک مصرفی را به‌ازای یک کیلوگرم تخم بلدرچین در مقایسه با تیمار شاهد منفی کاهش داد (05/0>P). تیمار حاوی 100 میلی‌گرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسین® بیشترین ضخامت پوسته تخم را داشت (05/0>P). استفاده از پروبیوتیک تأثیر معنی‌داری بر پاسخ ایمنی و pH محتویات روده کوچک و روده‌کور بلدرچین‌های تخم‌گذار نداشت. به‌طور کلی، کاربرد پروبیوتیک در جیره بلدرچین‌های تخم‌گذار توانست با بهبود عملکرد و صفات کیفی تخم، تا حدودی توانایی رقابت با آنتی‌بیوتیک محرک رشد اکسی‌تتراسایکلین را نشان دهد.
رهام رحمانی؛ قاسم لیانی
چکیده
در این مطالعه ارزیابی اقتصادی واحدهای مرغداری گوشتی در استان فارس براساس برخی از ویژگی‌های مرغداری‌ها و مدیران این واحدها، اندازهگیری و تحلیل بهره‌وری عوامل تولید و مقایسه میزان مصرف کنونی عوامل تولید با وضعیت بهینه انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی شده 86 مرغداری انتخاب و از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه ...
بیشتر
در این مطالعه ارزیابی اقتصادی واحدهای مرغداری گوشتی در استان فارس براساس برخی از ویژگی‌های مرغداری‌ها و مدیران این واحدها، اندازهگیری و تحلیل بهره‌وری عوامل تولید و مقایسه میزان مصرف کنونی عوامل تولید با وضعیت بهینه انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی شده 86 مرغداری انتخاب و از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه داده‌های لازم جمع‌آوری شد. براساس نتایج اثر متغیرهای هزینه دان مصرفی، جوجه یک روزه، نیروی کار، واکسن و دارو و سوخت بر میزان تولید مرغ زنده مثبت و معنی‌دار است. میانگین بهره‌وری نهاده دان مصرفی و ضریب تبدیل برای نمونه مورد بررسی به‌ترتیب معادل 51/0 و 96/1 است. به ازای هر کارگر در یک دوره‌ی تولیدی به طور متوسط22740 کیلوگرم مرغ زنده تولید می‌شود. با توجه به مقادیر بهره‌وری نهایی محاسبه شده متغیر دان مصرفی بیشتر از حد بهینه و نیروی کار کمتر از حد بهینه استفاده شده است. مقادیر میانگین، حداقل و حداکثر بهره‌وری کل عوامل تولید محاسبه شده در نمونه انتخابی به‌ترتیب معادل 35/2، 38/1 و 26/3 می‌باشد. براساس نتایج اصلاح ساختار بازار در سطح کشتارگاه‌ها، استفاده بهینه از نهاده‌های دان مصرفی و نیروی کار، کاهش دوره‌ی پرورش و افزایش تعداد دوره‌ی جوجه‌ریزی در سال می‌تواند بر بهبود عایدی تولیدکنندگان در مقایسه با هزینه‌های انجام شده و بهره‌وری عوامل تولید مؤثر واقع شده و توصیه می‌شود.
شهریار امیدی؛ مهرداد بویه؛ علیرضا صیداوی
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر استفاده از ویتامین ث و آسپیرین در شرایط عادی بر عملکرد، شاخص تولید اروپایی و واکاوی هزینه دوره پرورش بوقلمون‌های گوشتی، اجرا شد. تعداد 288 قطعه جوجه بوقلمون یک روزه نر، سویه BUT6، به صورت فاکتوریل 3×3 (سه سطح صفر، 75 و 150 میلی‌گرم در کیلوگرم آسپیرین و سه سطح صفر، 250 و 500 میلی‌گرم در کیلوگرم ویتامین ث) در قالب ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر استفاده از ویتامین ث و آسپیرین در شرایط عادی بر عملکرد، شاخص تولید اروپایی و واکاوی هزینه دوره پرورش بوقلمون‌های گوشتی، اجرا شد. تعداد 288 قطعه جوجه بوقلمون یک روزه نر، سویه BUT6، به صورت فاکتوریل 3×3 (سه سطح صفر، 75 و 150 میلی‌گرم در کیلوگرم آسپیرین و سه سطح صفر، 250 و 500 میلی‌گرم در کیلوگرم ویتامین ث) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 8 پرنده در هر تکرار، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که ویتامین ث و آسپیرین تأثیری بر وزن زنده و مصرف خوراک بوقلمون‌ها در طی 12 هفته دوره پرورش ندارد همچنین، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک بوقلمون‌ها در هفته‌های مختلف، به استثنای هفته نهم، تحت تأثیر مکمل‌سازی این افزودنی‌ها قرار نگرفت (05/0<P). در هفته نهم دوره پرورش، جوجه‌های تغذیه شده با ترکیب آسپیرین و ویتامین ث در سطوح 75 و 250، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0>P). در کل دوره پرورش، بهبودی در افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک جوجه‌های تغذیه شده با ویتامین ث و آسپیرین مشاهده نشد (05/0<P). شاخص تولید اروپایی تحت تأثیر گروه‌های آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). واکاوی اقتصادی دوره پرورش نشان داد که مکمل‌سازی ویتامین ث و آسپیرین تأثیری بر هزینه خوراک هر پرنده در کل دوره، هزینه خوراک به‌ازای هر کیلوگرم وزن زنده و بازدهی خالص ندارد. در مجموع، استفاده از ویتامین ث و آسپیرین در جیره و طی شرایط عادی پرورش بوقلمون‌های گوشتی توصیه نمی‌شود.
زهرا یوسفی؛ ایوب عزیزی؛ امیر فدایی فر؛ علی کیانی؛ افروز شریفی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف آب به جیره کاملاً مخلوط بر عملکرد رشد، مصرف خوراک، گوارش‌پذیری مواد مغذی و رفتارشناسی تغذیه‌ای بره‌های پرواری بود. در این پژوهش از تعداد 28 رأس بره پرواری با میانگین سن 6±120 روز و میانگین وزن زنده 4/3 ± 4/33 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 7 تکرار استفاده شد. جیره‌های ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف آب به جیره کاملاً مخلوط بر عملکرد رشد، مصرف خوراک، گوارش‌پذیری مواد مغذی و رفتارشناسی تغذیه‌ای بره‌های پرواری بود. در این پژوهش از تعداد 28 رأس بره پرواری با میانگین سن 6±120 روز و میانگین وزن زنده 4/3 ± 4/33 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 7 تکرار استفاده شد. جیره‌های آزمایشی با سطوح 10 (شاهد)، 20، 30 و 40 درصد رطوبت به مدت 56 روز به دامهاتغذیه شدند. نتایج نشان داد میزان ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و NDF مصرفی با افزایش سطح رطوبت جیره تا 30 درصد به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). افزایش وزن کل و افزایش وزن روزانه دام‌ها با افزایش درصد رطوبت جیره تا سطح 30 درصد به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). با افزایش سطح رطوبت جیره رفتار نشخوار کردن و جویدن به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). با افزایش رطوبت جیره تا سطح 30 درصد گوارش‌پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). در کل، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افزایش رطوبت جیره غذایی تا سطح 30 درصد ماده خشک، سبب بهبود مصرف خوراک، عملکرد رشد و بهبود گوارش‌پذیری بره‌های پرواری شد.
محمد یگانه پرست؛ مجید کلانتر نیستانکی؛ حسن فضائلی؛ علیرضا آقاشاهی؛ مهدی خجسته کی؛ سیدسعید صادق زاده؛ امیر کدخدایی
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر افزودن سطوح صفر، 10 درصد و 15 درصد کاه گندم و استفاده یا عدم استفاده از افزودنی میکروبی لاکتوباسیلوس بوخنری بر کیفیت سیلاژ چغندرعلوفه‌ای در کیسه‌های پلی‌اتیلنی، در قالب طرح آماری فاکتوریل 2×3 انجام شد. برای هر تیمار 4 کیسه و در کل تعداد 24 کیسه 25 کیلوگرمی سیلاژ چغندر علوفه‌ای با ترکیب مختلف بعد از آماده ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر افزودن سطوح صفر، 10 درصد و 15 درصد کاه گندم و استفاده یا عدم استفاده از افزودنی میکروبی لاکتوباسیلوس بوخنری بر کیفیت سیلاژ چغندرعلوفه‌ای در کیسه‌های پلی‌اتیلنی، در قالب طرح آماری فاکتوریل 2×3 انجام شد. برای هر تیمار 4 کیسه و در کل تعداد 24 کیسه 25 کیلوگرمی سیلاژ چغندر علوفه‌ای با ترکیب مختلف بعد از آماده سازی به انبار با دمای اتاق منتقل و بعد از 75 روز تمامی کیسهها باز شدند و بلافاصله pH، دما و کیفیت ظاهری آنها بررسی شد. یک نمونه از هر کیسه به آزمایشگاه ارسال و ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر، NDF، ADF و ازت آمونیاکی آنها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد افزودن سطوح 10 و 15% کاه گندم سبب بهبود کیفیت سیلاژ و کاهش pH نسبت به شاهد شد (01/0P<). افزودن کاه گندم تأثیر معنی‌داری بر ترکیبات شیمیایی و پایداری سیلاژ (دما و pH) در هنگام بازکردن داشت (01/0P<). افزودن کاه گندم سبب کاهش اتلاف شیرابه و افزایش کیفیت سیلاژ شد (01/0P<). در کل مناسبترین ترکیب سیلاژ مخلوط شاهد+ 15% کاه گندم بود که از کیفیت بالاتر و ماندگاری بیشتری برخوردار بود.
