علیرضا آقاشاهی؛ حسن فضائلی؛ علی مهدوی؛ عبدالرضا تیموری؛ مجید موافق قدیرلی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی وضعیت مدیریت تغذیه در گاوداری های نیمه صنعتی جنوب غرب تهران(اسلامشهر) انجام گرفت. پس از تهیه آمار گاوداری های فعال ، بر اساس ظرفیت واحدها به 6 طبقه شامل: واحدهای 1-30 راس، 30-60 راس، 60-100 راس، 100-130 راس، 130-200 راس و 200 راس به بالا به ترتیب تحت عنوان طبقه اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم دسته بندی شده و با استفاده از روش ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی وضعیت مدیریت تغذیه در گاوداری های نیمه صنعتی جنوب غرب تهران(اسلامشهر) انجام گرفت. پس از تهیه آمار گاوداری های فعال ، بر اساس ظرفیت واحدها به 6 طبقه شامل: واحدهای 1-30 راس، 30-60 راس، 60-100 راس، 100-130 راس، 130-200 راس و 200 راس به بالا به ترتیب تحت عنوان طبقه اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم دسته بندی شده و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی منظم حدود 20 درصد از آنها (جمعاً 130 واحد) به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع کل دام موجود در 130 واحد گاوداری های خرده پا و نیمه صنعتی منطقه 7254 راس بود، که 1500 راس دام در شروع پروژه مورد بررسی قرار گرفت. از طریق پرسشنامه و داده برداری مستقیم ماهیانه (8ماه متوالی)، وضعیت مدیریت تغذیه در واحدهای نمونه مورد بررسی قرار گرفت. میزان توازن خوراک مصرفی و مواد مغذی مورد نیاز بر اساس محاسبه تفاوت بین مقادیر توصیه شده در جداول احتیاجات غذایی و مقادیر دریافتی روزانه گاوها در هر واحد گاوداری برآورد گردید. میانگین تفاوت مواد مورد نیاز تامین شده نسبت به احتیاجات(درصد) در طبقات اول تا ششم، درکلیه ماهها به ازاء هر راس در روز برای گاوهای شیرده از نظر ماده خشک مصرفی به ترتیب طبقات برابر با 5/42، 1/18، 6/6، 8/21، 4/10، 4/17؛ پروتئین خام به ترتیب برابر با 5/36، 8/4- ، 5/23- ، 9/4- ، 4/16- ، 8/3؛ انرژی خالص شیردهی به ترتیب برابر با 4/8، 7/0- ، 1/7- ، 02/3، 02/3- ، 5/1 بود. همچنین از نظر کلسیم تفاوت ها به ترتیب طبقات برابر با 4/42، 8/19، 5/22، 4/8، 9/29، 4/13 و فسفر مصرفی به ترتیب طبقات برابر با 1/53، 1/39، 7/38، 6/43، 4/37، 2/39 بود. همانند کلسیم و فسفر، میزان دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز در تمام طبقات بالاتر از میزان مورد نیاز(توصیه شده) بود.از انجایی که عدم تطابق میزان مصرف مواد معدنی با احتیاجات از یکسو اثرات نامطلوبی بر سلامت و تولید دام می گذارد و از طرفی هزینه جیره مصرفی را بالا می برد ،توصیه می شود که سازمانهای مسول در زمینه آموزش این موارد و همینطور اصلاع رسانی به دامداران اهتمام جدی به عمل آورند.
سعید خلج زاده
چکیده
در این مطالعه اثر سن اولین زایش بر روی برخی صفات تولیدی گاوهای هلشتاین ایران جمعآوری شده طی 14 سال (1375 تا 1388) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد استفاده شامل اطلاعات شجره نامه و 24491 رکورد تولیدی دوره اول شیردهی بود که بر اساس 305 روز شیردهی و دو بار دوشش تصحیح شده بود. به منظور شناسایی عوامل ثابت و همبسته تاثیر گذار بر صفات مورد مطالعه ...
بیشتر
در این مطالعه اثر سن اولین زایش بر روی برخی صفات تولیدی گاوهای هلشتاین ایران جمعآوری شده طی 14 سال (1375 تا 1388) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد استفاده شامل اطلاعات شجره نامه و 24491 رکورد تولیدی دوره اول شیردهی بود که بر اساس 305 روز شیردهی و دو بار دوشش تصحیح شده بود. به منظور شناسایی عوامل ثابت و همبسته تاثیر گذار بر صفات مورد مطالعه از رویه مدل خطی عمومی (GLM) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل صفت سن اولین زایش اثر گله-سال-فصل زایش (HYS) به عنوان اثر ثابت و به منظور تجزیه و تحلیل صفات تولیدی اثر گله- سال- فصل زایش به عنوان اثر ثابت و سن اولین زایش به عنوان متغیر کمکی در مدل قرار گرفت. سپس با استفاده از یک مدل دام دو صفته و با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده پارامترهای ژنتیکی و مولفه های واریانس صفات مورد نظر شامل تولید شیر، درصد و مقدار چربی، درصد و مقدار پروتئین و سن اولین زایش برآورد گردید. تاثیر عوامل گله- سال-فصل زایش بر روی تمام صفات مورد مطالعه بسیار معنی دار برآورد گردید. رابطه تابعیت سن اولین زایش به عنوان یک کوواریت با تمام صفات تولیدی معنی دار بود. میانگین سن اولین زایش در این تحقیق برابر 08/25 ماه بدست آمد. در این تحقیق 29 درصد از تلیسه ها سن اولین زایش 5/24 ماه داشتند که بیشترین فراوانی مشاهده شده نیز بود. وراثت پذیری سن اولین زایش کم و برابر 093/0 محاسبه شد. روند تغییرات ژنتیکی و فنوتیپی سن اولین زایش منفی و به ترتیب برابر 015/0- و 09/0 – بدست آمد (001/0 >P). همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی صفت سن اولین زایش با صفات شیر، مقدار چربی و پروتئین منفی و با صفات درصد چربی و درصد پروتئین مثبت بدست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که کاهش سن اولین زایش می تواند باعث افزایش تولید شیر، چربی و پروتئین گاوهای شیری در دوره اول شیردهی گردد. بهترین سن اولین زایش در این تحقیق برابر 5/22 ماه (22 تا 23 ماه) بدست آمد. کاهش بیش از اندازه سن اولین زایش تاثیر منفی بر صفات تولید شیر، چربی و پروتئین میگذارد و باید از کاهش سن اولین زایش به کمتر از 22 ماه اجتناب نمود.
امیر رشیدی؛ ابراهیم میرزامحمدی
چکیده
به منظور ارزیابی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط در گاوهای هلشتاین ایران، کل کشور به چهار اقلیم سرد، نیمه سرد، معتدل و گرم تقسیم بندی شد. بدین منظور به ترتیب از 39570، 35813 و 18955 رکورد مربوط به مقدار شیر، چربی و پروتئین، جهت آزمون نتاج 35 گاو نر که در هر اقلیم حداقل دارای 50 دختر بودند استفاده شد. رکوردهای مورد استفاده طی سالهای 1370 تا 1388 توسط ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط در گاوهای هلشتاین ایران، کل کشور به چهار اقلیم سرد، نیمه سرد، معتدل و گرم تقسیم بندی شد. بدین منظور به ترتیب از 39570، 35813 و 18955 رکورد مربوط به مقدار شیر، چربی و پروتئین، جهت آزمون نتاج 35 گاو نر که در هر اقلیم حداقل دارای 50 دختر بودند استفاده شد. رکوردهای مورد استفاده طی سالهای 1370 تا 1388 توسط مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور از 775 گله جمع آوری شده بودند. ارزش اصلاحی حیوانات برای مقدار شیر، چربی و پروتئین با استفاده از مدل حیوانی دارای ویژگیBLUP و آنالیز سه صفته پیش بینی شدند. میانگین ارزش اصلاحی پیش بینی شده پدران در اقلیم سرد، نیمه سرد، معتدل و گرم به ترتیب 53/75، 74/377، 08/167 و 49/81 کیلوگرم برای مقدار شیر، 18/0- ، 42/5، 85/1 و 63/1 کیلوگرم برای مقدار چربی و 96/0، 05/8، 93/3 و 94/1 کیلوگرم برای مقدار پروتئین برآورد شد. همچنین همبستگی رتبهای مقدار شیر برای اقلیم‌های سرد- نیمه‌سرد، سرد- معتدل ، سرد-گرم، نیمه‌سرد - معتدل، نیمه‌سرد- گرم و معتدل-گرم به ترتیب 63/0، 61/0، 45/0، 87/0، 54/0 و 48/0، برای مقدارچربی به ترتیب 63/0، 69/0، 52/0، 91/0، 49/0 و 40/0 و برای مقدار پروتئین به ترتیب 61/0، 62/0، 39/0، 81/0، 48/0 و 41/0 برآورد شد. معنیدار بودن همبستگی رتبهای برآورد شده نشان میدهد، رتبه‌بندی پدرها در مناطق مختلف متفاوت است و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط در مناطق مختلف ایران وجود دارد(01/0>P).
علی محمدی؛ صادق علیجانی؛ اکبر تقی زاده؛ مهدی بهلولی
چکیده
در این تحقیق، جهت برآورد پارامترهای ژنتیکی و مقایسه چندجملهایهای لژاندر در صفات تولیدی گاوهای هلشتاین ایران از رکوردهای روزآزمون دوره شیردهی اول صفات مقدار تولید شیر، مقدار چربی، مقدار پروتئین، درصد چربی و درصد پروتئین شیر استفاده شد. این رکوردها از سالهای 1385 تا 1389 توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمعآوری شده بود. پارامترهای ...
بیشتر
در این تحقیق، جهت برآورد پارامترهای ژنتیکی و مقایسه چندجملهایهای لژاندر در صفات تولیدی گاوهای هلشتاین ایران از رکوردهای روزآزمون دوره شیردهی اول صفات مقدار تولید شیر، مقدار چربی، مقدار پروتئین، درصد چربی و درصد پروتئین شیر استفاده شد. این رکوردها از سالهای 1385 تا 1389 توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمعآوری شده بود. پارامترهای ژنتیکی با استفاده از روش حداکثر درستنمائی محدود شده (REML) و مدل رگرسیون تصادفی با چندجملهایهای لژاندر درجه 3 تا 5 برآورد گردید. با توجه به نتایج حاصل، چندجملهای لژاندر درجه 5 برای برازش اثرات محیط دائمی و ژنتیکی افزایشی صفات مقدار تولید شیر، درصدهای چربی و پروتئین و چندجملهای لژاندر درجه 4 برای صفات مقادیر چربی و پروتئین شیر پیشنهاد شد. واریانس باقیمانده برای کل دوره شیردهی همگن در نظر گرفته شد. برای صفات مورد بررسی، حداکثر میزان واریانس محیط دائمی در اوایل دوره شیردهی و حداکثر میزان واریانس ژنتیکی افزایشی در اواخر دوره شیردهی برآورد گردید. میزان واریانس فنوتیپی صفات مورد بررسی در طول دوره شیردهی یکسان نبوده و در اوایل و اواخر دوره شیردهی مقدار آن بالاتر بود. حداقل میزان وراثتپذیری صفات مورد بررسی در اوایل دوره شیردهی بود. همبستگی ژنتیکی افزایشی بین روزهای شیردهی نزدیک به هم بیش از روزهای آزمون دور از هم بود. روند ژنتیکی تولید شیر در طول 10 سال اخیر سیر صعودی را نشان داد، در حالیکه برای درصد چربی و درصد پروتئین شیر این روند کاهش یافت.
معصومه مهربان سنگ آتش؛ محمد محسن زاده؛ فائزه تجلی؛ رضا کاراژیان؛ امید صفری؛ محمد کاظم اکبری
چکیده
هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان آفلاتوکسین B1 در خوراک دام (ذرت سیلوشده، ذرت دانه‌ای، یونجه خشک، کنجاله پنبه دانه، پنبه دانه کامل، کنجاله سویا، کنجاله کانولا، جو، سبوس گندم، کنسانتره، تفاله چغندرقند و کاه گندم) گاوداریهای تحت رکوردگیری جهاد کشاورزی در سطح استان خراسان رضوی با تولید شیر خیلی بالا (بیشتر از 10000)، تولید بالا (10000-5000)، ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان آفلاتوکسین B1 در خوراک دام (ذرت سیلوشده، ذرت دانه‌ای، یونجه خشک، کنجاله پنبه دانه، پنبه دانه کامل، کنجاله سویا، کنجاله کانولا، جو، سبوس گندم، کنسانتره، تفاله چغندرقند و کاه گندم) گاوداریهای تحت رکوردگیری جهاد کشاورزی در سطح استان خراسان رضوی با تولید شیر خیلی بالا (بیشتر از 10000)، تولید بالا (10000-5000)، تولید متوسط (5000-2000) و تولید پایین (کمتر از 2000 کیلوگرم در روز) میباشد. نمونهبرداری در فصول گرم (اول خرداد تا آخر تیر) و سرد (اول آذر تا آخر دی) انجام شد. نمونه‌‌های خوراک دام در بسته‌‌های زیپ‌کیپ استریل قرار داده شد و تا زمان انجام آزمون‌ها در دمای 18- درجه سانتیگراد نگهداری شد. مقدار آفلاتوکسین B1 با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شد. نتایج تفاوت آماری معنیداری را بین واحدهای گاوداری با میزان تولید شیر خیلی بالا، بالا، متوسط و پایین، از نظر میزان آفلاتوکسین B1 سنجش شده در کنجاله‌‌های پنبه دانه و کانولا، سبوس گندم، تفاله چغندر قند و کاه نشان داد (05/0>P). همچنین میزان آفلاتوکسین B1 موجود در تمام اقلام غذایی در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود. نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که در 87/21 درصد از نمونه‌‌های خوراک کامل مورد مطالعه میزان آلودگی از حد مجاز آفلاتوکسین B1 بالاتر بود.
پریسا بیابانی؛ علی هاشمی؛ کریم مردانی؛ محمد قادرزاده؛ فاطمه پوربایرامیان
چکیده
عامل نکروز تومور آلفا(TNFα) یک سیتوکین پیش التهابی است که در تنظیم پاسخ ایمنی از جمله فعالیت ماکروفاژها و مرگ سلولی از اهمیت ویژهای برخوردار است. ژن TNFα به صورت چندشکلی است و هاپلوتیپهای آن با مقاومت یا حساسیت به انواع بیماری در ارتباط هستند. تحقیق حاضر به منظور شناسایی چند شکلی ژنTNFα در گوسفند نژاد ماکویی با استفاده از ...
بیشتر
عامل نکروز تومور آلفا(TNFα) یک سیتوکین پیش التهابی است که در تنظیم پاسخ ایمنی از جمله فعالیت ماکروفاژها و مرگ سلولی از اهمیت ویژهای برخوردار است. ژن TNFα به صورت چندشکلی است و هاپلوتیپهای آن با مقاومت یا حساسیت به انواع بیماری در ارتباط هستند. تحقیق حاضر به منظور شناسایی چند شکلی ژنTNFα در گوسفند نژاد ماکویی با استفاده از روش واکنش زنجیرهای پلی-مراز(PCR) و تفاوت فرم فضایی رشتههای منفرد (SSCP) انجام گرفت. برای این منظور از 90 رأس گوسفند ماکویی واقع در مرکز پرورش و اصلاح نژاد ماکو به طور تصادفی نمونه‌‌های خون جمعآوری شدند. DNA ژنومی از نمونه‌‌های خون استخراج شد و قطعهای با اندازه 273 جفت باز شامل قسمتی از ناحیه اگزون 4 و ناحیه غیرکد شونده ʹ3 (3ʹUTR) ژن TNFα تکثیر شد. الکتروفورز محصولات PCR براساس روش SSCP، منجر به شناسایی الگوهای نواری متفاوت در جمعیت گوسفندان مورد مطالعه شد. برای این جایگاه از ژن TNFα، سه آلل E، O و R به ترتیب با فراوانیهای 33/73، 78/17 و 89/8 درصد و سه ژنوتیپ EE، OE و RE به ترتیب با فراوانیهای 67/46، 56/35 و 77/17 درصد شناسایی شدند.
بیژن محمودی؛ مرتضی دلیری؛ رامین حبیبی
چکیده
مطالعه حاضر به منظور تجزیه و تحلیل ژنتیکی در جمعیت بزهای رائینی کرمان جهت حفاظت، برنامه ریزی پایدار و بهره برداری، که نهایتا میتواند منجر به بهبود وضعیت امرار معاش پروش دهندگان شود، انجام شده است. جمعیتهای بز ایران به عنوان یکی از ذخایر ارزشمند منابع بزهای جهان شناخته شدهاند. مطالعه تنوع ژنتیکی در جمعیت بز رائینی با استفاده از سیزده ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور تجزیه و تحلیل ژنتیکی در جمعیت بزهای رائینی کرمان جهت حفاظت، برنامه ریزی پایدار و بهره برداری، که نهایتا میتواند منجر به بهبود وضعیت امرار معاش پروش دهندگان شود، انجام شده است. جمعیتهای بز ایران به عنوان یکی از ذخایر ارزشمند منابع بزهای جهان شناخته شدهاند. مطالعه تنوع ژنتیکی در جمعیت بز رائینی با استفاده از سیزده نشانگر ریزماهواره انجام شد. در 60 بز نمونهبرداری شده، تعداد کل آللهای مشاهده شده 92 آلل با میانگین 08/7 آلل در هر جایگاه و دامنه بین 4 آلل در ریزماهواره MAF64 و 10 آلل در ریزماهواره BM121 برآورد گردید. مقادیر هتروزایگوتی مشاهده شده، محتوای اطلاعات چندشکلی، شاخص شانون و هتروزیگوتی مورد انتظار به ترتیب 808/0، 76/0، 72/1و 796/0 برآورد گردید که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بالا در این جمعیت میباشد. پنج جایگاه از سیزده جایگاه مورد مطالعه در تعادل هاردی واینبرگ بود. میانگین همخونی (Fis) برابر 016/0- بود و از 13 جایگاه فقط چهار جایگاه دارای Fis مثبت و بقیه منفی بودند. فرضیه وجود تنگنای ژنتیکی مورد آزمون قرار گرفت که نتیجه نشان از عدم وجود تنگنای ژنتیکی برای جمعیت مذکور در سالهای اخیر را تایید کرد.
محسن صحرایی بلوردی؛ رسول پیرمحمدی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از اسانس رزماری بر قابلیت هضم خوراک، فرآسنجه های خونی و شکمبه گوسفندان نژاد قزل انجام شد. برای انجام آزمایش از 4 راس گوسفند نر با میانگین وزن 2± 46 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین 4×4 استفاده شد. تیمارها شامل جیره پایه (شاهد) به علاوه سه جیره حاوی 100، 200 و 400 میلی گرم اسانس رزماری در روز بود. ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تاثیر استفاده از اسانس رزماری بر قابلیت هضم خوراک، فرآسنجه های خونی و شکمبه گوسفندان نژاد قزل انجام شد. برای انجام آزمایش از 4 راس گوسفند نر با میانگین وزن 2± 46 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین 4×4 استفاده شد. تیمارها شامل جیره پایه (شاهد) به علاوه سه جیره حاوی 100، 200 و 400 میلی گرم اسانس رزماری در روز بود. آزمایش در 4 دوره 21 روزه شامل 14 روز به عنوان دوره عادت پذیری و 7 روز نمونه برداری انجام شد. قابلیت هضم خوراک به روش جمع آوری مدفوع تعیین گردید. مایع شکمبه گوسفندان در زمان های صفر ، 2، 4 و 6 ساعت پس از خوراک دهی در روز بیستم نمونه برداری جمع آوری و مقادیر pH، نیتروژن آمونیاکی و کل اسیدهای چرب فرار آن اندازه گیری شد. روز پایانی نمونه برداری در زمان های صفر و 4 ساعت پس از خوراک دهی از سیاهرگ گردنی وداج گوسفندان خون گیری به عمل آمد و میزان گلوکز، اوره، پروتئین کل و کراتینین آنها اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که دز 100 میلی گرم اسانس در مقایسه با تیمار شاهد و دز 200 میلی گرم اسانس سبب کاهش کل اسیدهای چرب فرار شکمبه شد (05/0<P). غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه تیمار شاهد در تمامی زمانهای نمونه برداری بالاتر از تیمار دوم و همچنین تیمار سوم نیز بالاتر از تیمار دوم و چهارم بود (05/0<P). در 4 ساعت پس از مصرف خوراک غلظت کراتینین پلاسما در تیمار شاهد بالاتر از تیمار چهارم بود (05/0<P). به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که دز 200 میلی گرم در روز اسانس رزماری ممکن است تاثیر مثبت بر هضم خوراک و تخمیر شکمبه گوسفندان داشته باشد. هرچند آزمایشات بیشتری در این زمینه باید انجام گیرد.
علیرضا آقاشاهی؛ مهدی امانی؛ سید داود شریفی؛ احمد افضل زاده
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثرات بنتونیت پر تورم و کم تورم فرآوری نشده و فرآوری شده باسولفات مس بر عملکرد و صفات لاشه جوجههای گوشتی با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری آرین در قالب طرح کاملأ تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 قطعه درهر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: ا- جیره بر پایه ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثرات بنتونیت پر تورم و کم تورم فرآوری نشده و فرآوری شده باسولفات مس بر عملکرد و صفات لاشه جوجههای گوشتی با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری آرین در قالب طرح کاملأ تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 قطعه درهر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: ا- جیره بر پایه ذرت و سویا(شاهد)، 2- جیره حاوی یک درصد بنتونیت پر تورم؛ 3- جیره حاوی یک درصد بنتونیت پر تورم فرآوری شده؛ 4- جیره حاوی یک درصد بنتونیت کم تورم و 5- جیره حاوی یک درصد بنتونیت کم تورم فرآوری شده. مصرف خوراک و افزایش وزن به طور هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در کل دوره پرورش، جوجههائی که با جیره حاوی بنتونیت پر تورم تغذیه شدند در مقایسه باسایر تیمارها، افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل بالاتری داشتند. به علاوه شاخص تولید دراین پرندگان در مقایسه با پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی بنتونیت پرتورم فرآوری شده کمتر بود (05/0P<). استفاده از بنتونیت پر تورم فرآوری شده در جیره، وزن نسبی دستگاه گوارش وکبد را در مقایسه با تیمار شاهدکاهش داد(05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد که بنتونیت پرتورم فرآوری شده به کمک سولفات مس، اثرات مطلوب تری در مقایسه با نوع فرآوری نشده آن بر عملکرد، کاهش تلفات و بهبود شاخص تولید در جوجههای گوشتی دارد. به نظر میرسد که استفاده از بنتونیت پر تورم فرآوری شده در جیره به خصوص وقتی خوراک به سموم قارچی آلوده است، مناسب تر از انواع کم تورم آن باشد.
علی اصغر ساکی؛ مجتبی حقیقت
چکیده
در این پژوهش به منظور بررسی مواد تغییر دهنده‌ی فشار خون بر القاء آسیت و شاخصهای استرس کبد از 108 قطعه جوجه‌ی یک روزه‌ی ماده و 108 قطعه جوجه‌ی یک روزه‌ی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (2×3) با 6 تیمار و 3 تکرار و تعداد 12 پرنده در هر تکرار استفاده شد. فاکتورها شامل جنسیت (ماده و نر) و افزودنی جیره در سه نوع (شاهد، ...
بیشتر
در این پژوهش به منظور بررسی مواد تغییر دهنده‌ی فشار خون بر القاء آسیت و شاخصهای استرس کبد از 108 قطعه جوجه‌ی یک روزه‌ی ماده و 108 قطعه جوجه‌ی یک روزه‌ی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (2×3) با 6 تیمار و 3 تکرار و تعداد 12 پرنده در هر تکرار استفاده شد. فاکتورها شامل جنسیت (ماده و نر) و افزودنی جیره در سه نوع (شاهد، لوتیروکسین و آتنولول) در سطح 45 پی‌پی‌ام در جیره‌ی پایه بودند که از سن 21 روزگی تا 49 روزگی به جیره‌ی اصلی اضافه شدند. در سنین 42 و 49 روزگی از هر تکرار از طریق ورید بال از دو پرنده خونگیری به عمل آمد و میزان فعالیت آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز و آسپاراتات آمینوترانسفراز، آلبومین و پروتئین کل سرم و مایع آسیت اندازه‌گیری شد. در طول دوره‌ی پرورش میزان تلفات ناشی از آسیت مشخص گردید. در سن 42 روزگی از هر تکرار 2 پرنده و در سن 49 روزگی همه‌ی پرندگان کشتار شدند و وزن نسبی طحال، کبد و قلب به صورت نسبی بر حسب وزن زنده مشخص گردید. همچنین میزان شیوع آسیت با استفاده از نسبت وزنی بطن راست به کل بطنها در 42 و 48 روزگی مشخص گردید. نتایج این پژوهش نشان داد افزودن لوتیروکسین به جیره میزان فعالیت آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز و آسپاراتات آمینوترانسفراز کبدی را افزایش داده است امّا میزان آلبومین و پروتئین سرم را کاهش داده است. همچنین افزودن لوتیروکسین سبب کاهش وزن نسبی طحال شده است امّا وزن قلب و کبد را افزایش داده است. استفاده از آتنولول تلفات ناشی از آن را کاهش داد امّا استفاده از لوتیروکسین در جیره تلفات سیت را در دوره رشد و کل دوره افزایش داد. نتایج این پژوهش نشان داد میتوان با استفاده از آتنولول در جیره تلفات آسیت را کاهش داد و همچنین به جای القای آسیت از طریق کاهش دمای دوران پرورش (برای پژوهش روی آسیت) از لوتیروکسین در جیره استفاده کرد.
مریم اعلائی؛ محمد حسین شهیر؛ مرتضی ممویی؛ سمیه سالاری
چکیده
در این تحقیق اثر عادتدهی گرمایی و محدودیت غذایی اوائل پرورش بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی مداوم مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب در قالب طرح کامل تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2× 2 با 4 تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز به مورد اجرا گذاشته شد. ...
بیشتر
در این تحقیق اثر عادتدهی گرمایی و محدودیت غذایی اوائل پرورش بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی در شرایط تنش گرمایی مداوم مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب در قالب طرح کامل تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2× 2 با 4 تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز به مورد اجرا گذاشته شد. تیمارها شامل گروه 1- عادتدهی گرمایی و محدودیت غذایی، 2- عادتدهی گرمایی، 3- محدودیت غذای و 4- شاهد بودند. عادتدهی گرمایی در روز 3 (دردمای2± 38 درجه سانتیگراد) و محدودیت غذایی از روز 7 تا 14 (از ساعت 10 تا 17) اعمال شد. در اواسط (26 روزگی) و انتهای دوره (40 روزگی) پرورش، نمونه خون جهت سنجش فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد عادتدهی گرمایی باعث بهبود افزایش وزن در دوره رشد در شرایط تنش گرمایی نسبت به تیمار شاهد میشود (05/0>p). اعمال محدودیت غذایی تاثیر معنیداری بر میزان کاهش مصرف خوراک، افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره آغازین داشت (05/0>p) . در 26 روزگی، عادتدهی گرمایی باعث افزایش معنیدار تری گلیسرید شد. اثر متقابل بین تیمارها باعث افزایش کلسترول سرم خون در تیمار دارای محدودیت خوراک در این دوره گردید (05/0>p). همچنین در 40 روزگی، عادتدهی گرمایی باعث افزایش معنیدار فسفر شد(05/0>p). تاثیر عادتدهی گرمایی، محدودیت غذایی و اثرات متقابل آنها بر میزان گلوکز سرم خون و کل پروتئین معنیدار نبود (05/0<p).درمجموع، عادتدهی گرمایی در سه روزگی باعث بهبود افزایش وزن جوجههای گوشتی در پایان دوره پرورش شد.
محمد حسین نعمتی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمد حسین شهیر؛ محمد طاهر هرکی نژاد؛ سید عبداله حسینی
چکیده
به منظور بررسی نقش آنتی اکسیدانی ویتامین E و کوآنزیم Q10 بر عملکرد و شاخص های آسیت در شرایط تنش سرمایی در جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنترل مثبت (شرایط عادی پرورش و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 2- کنترل منفی (تنش سرمایی و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 3، 4 و5 به ترتیب ...
بیشتر
به منظور بررسی نقش آنتی اکسیدانی ویتامین E و کوآنزیم Q10 بر عملکرد و شاخص های آسیت در شرایط تنش سرمایی در جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنترل مثبت (شرایط عادی پرورش و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 2- کنترل منفی (تنش سرمایی و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 3، 4 و5 به ترتیب تنش سرمایی با مکمل ویتامین (mg/kg 150 جیره) E ، (mg/kg40 جیره) Q10 و ( mg/kg150) E+ (mg/kg 40 جیره) Q10 بود. دمای سالن برای تیمارهای تحت تنش سرمایی از روز 15 دوره پرورش به تدریج کاهش یافت تا اینکه در روز 21 به oC15 رسید و تا پایان دوره پرورش ثابت نگه داشته شد. نتایج نشان داد بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار از نظر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی وجود داشت (05/0p<)، به طوری که تیمار کنترل منفی از افزایش وزن زنده پایین تر و ضریب تبدیل بالاتر برخوردار بود و تیمارهای آنتی اکسیدانی تحت شرایط تنش سرمایی با گروه کنترل مثبت تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p>). از نظر خوراک مصرفی تفاوت آماری در کل دوره مشاهده نشد (05/0p>)، لیکن گروه کنترل منفی از میزان خوراک مصرفی بالاتری برخوردار بود. شاخص های آسیت نظیر وزن قلب، نسبت وزن بطن راست به وزن کل بطنها، شمارش گلبولهای قرمز، هماتوکریت، T3/T4 به طور معنی دار در گروه کنترل منفی افزایش یافت(05/0p<). استفاده از آنتی اکسیدانها در شرایط تنش سرمایی این فراسنجه ها را بهبود بخشید. همچنین در گروه کنترل منفی افزایش وزن کبد و T3 مشاهده گردید که از نظر آماری معنی دار نبودند(05/0p>). در کل استفاده از مواد آنتی اکسیدانی ویتامین E و کوآنزیم Q10 تحت شرایط تنش سرمایی باعث بهبود عملکرد و شاخصهای مرتبط با آسیت در جوجه های گوشتی شد..
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح تفاله خشک سیب با و بدون آنزیم بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، کلسترول زرده، لیپیدهای سرم خون و قیمت جیره مرغهای تخمگذار لگهورن سویه های–لاین(36 W-) از سن 35-47 هفتگی انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×4 شامل تفاله خشک سیب در چهار سـطح 0، 6، 12 و 18 درصد جیره و آنزیم با ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح تفاله خشک سیب با و بدون آنزیم بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، کلسترول زرده، لیپیدهای سرم خون و قیمت جیره مرغهای تخمگذار لگهورن سویه های–لاین(36 W-) از سن 35-47 هفتگی انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×4 شامل تفاله خشک سیب در چهار سـطح 0، 6، 12 و 18 درصد جیره و آنزیم با دو سـطح 0، و 05/0 درصد جیره اجرا شد. 192 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن به طور تصادفی در 24 واحد آزمایشی با 8 تیمار، 3 تکرار و تعداد 8 قطعه مرغ در هر تکرار توزیع و به مدت 12 هفته با جیرههای آزمایشی و دو هفته با جیره پیش آزمایش تغذیه شدند. نتایج نشان داد که صفات عملکردی تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت (05/0 <P). واحد هاو و کیفیت پوسته تخم مرغ در مرغهای تغذیه شده با سطح 12% تفاله سیب درمقایسه با شاهد بالاتر بود (05/0P>). جیرههای آزمایشی تاثیری بر سایر فراسنجه های کیفی تخم مرغ مانند درصد سفیده و زرده، شاخص زرده، میزان کلسترول زرده و لیپیدهای سرم خونی نداشتند (05/ <P ). سطوح افزودنی آنزیم بر هیچیک از فراسنجه های مورد مطالعه تاثیر نداشت (05/ <P). از نظر اقتصادی، با افزایش سطح تفاله سیب در جیره، قیمت جیره کاهش یافت. بنابراین جایگزینی تفاله سیب با بخشی از ذرت جیره و آنزیم در جیره مرغهای تخمگذار بدون تاثیر منفی بر صفات عملکردی، کلسترول زرده و لیپیدهای سرم خونی، باعث بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ و کاهش قیمت جیره خواهد شد.
مجتبی محسن‌زاده؛ علی نوبخت؛ علیرضا صفامهر
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی و مقایسه‌ی اثر استفاده از سطوح متفاوت پروتئین خام و پروبیوتیک (پروتکسین) در جیره‌ی غذایی بر عملکرد، صفات کیفی تخم‌مرغ، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی مرغهای تخمگذار انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل (4×2) شامل دو سطح پروتئین خام جیره (بر اساس توصیه‌ی NRC و 10 درصدکمتر ازتوصیه)، و 4 سطح ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی و مقایسه‌ی اثر استفاده از سطوح متفاوت پروتئین خام و پروبیوتیک (پروتکسین) در جیره‌ی غذایی بر عملکرد، صفات کیفی تخم‌مرغ، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی مرغهای تخمگذار انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل (4×2) شامل دو سطح پروتئین خام جیره (بر اساس توصیه‌ی NRC و 10 درصدکمتر ازتوصیه)، و 4 سطح پروبیوتیک (صفر، 025/ ، 05/0 و 075/ درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 جیره‌ی آزمایشی با سه تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار جمعاً 288 قطعه مرغ تخمگذار سویه‌ی های- لاین (W36) در سن 42 هفتگی به مدت 12 هفته اجراء شد. اثرات متقابل استفاده از سطوح متفاوت پروتئین خام و پروبیوتیک در جیرههای آزمایشی دارای اثرات معنیداری بر روی عملکرد، وزن مخصوص تخم‌مرغ و سطح هموگلوبین خون مرغهای تخمگذار بود (05/0>p). کاهش 10 درصدی پروتئین خام جیره نسبت به توصیه‌ی NRC باعث کاهش 11 درصدی در تولید تخم‌مرغ، تولید توده‌ای و خوراک مصرفی و افزایش ضریب تبدیل غذایی گردید. استفاده از پروبیوتیک در جیره‌ی مرغ‌ها به صورت معنیداری موجب کاهش مقدار خوراک مصرفی شد (05/0>p). در رابطه با اثرات متقابل پروتئین و پروتکسین جیره، استفاده از پروبیوتیک نتوانست از کاهش عملکرد ناشی از 10 درصد پروتئین خام کمتر از توصیه‌ی NRC جلوگیری نماید و استفاده از آن در جیرههای حاوی پروتئین خام مطابق NRC اثرات مثبتی بر عملکرد مرغ‌ها نداشت (05/0p>). استفاده از سطوح مختلف پروبیوتیک اثرات معنیداری بر وزن مخصوص و درصد پوسته‌ی تخم‌مرغ‌ها داشت (05/0>p). با استفاده از پروبیوتیک وزن مخصوص تخم‌مرغ افزایش یافت در حالی که استفاده‌ی 075/0 درصدی از پروبیوتیک به صورت معنیداری درصد پوسته را کاهش داد (05/0>p). همچنین استفاده از پروبیوتیک در جیره‌ها باعث افزایش معنیدار درصد هموگلوبین خون شد که این معنیداری در اثرات متقابل پروتئین خام و پروبیوتیک جیره نیز مشاهده گردید (05/0>p). سطوح مختلف پروتئین خام و پروبیوتیک و اثرات متقابل آنها اثر معنیداری بر پارامترهای بیوشیمیایی خون نداشت.
کامیار اورامی؛ علی نوبخت
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه بر عملکرد، صفات لاشه و مورفولوژی روده‌ی جوجههای گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه‌ی راس- 308 در 4 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به مدت 42 روز مورد استفاده قرار گرفتند. گروههای آزمایشی عبارت ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه بر عملکرد، صفات لاشه و مورفولوژی روده‌ی جوجههای گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه‌ی راس- 308 در 4 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به مدت 42 روز مورد استفاده قرار گرفتند. گروههای آزمایشی عبارت بودند از 1) گروه شاهد (بدون استفاده از دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه) و در گروههای 2 تا 4 مقدار استفاده از دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه 5/0، 1 و 5/1 گرم در کیلوگرم خوراک بود. استفاده از سطوح مختلف دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه دارای اثرات معنیداری بر عملکرد، صفات لاشه و مورفولوژی روده‌ی جوجههای گوشتی بود (05/0p<). بهترین نتیجه با استفاده از 5/1 گرم در کیلوگرم از دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه به دست آمد. سطوح مختلف دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه اثرات معنیداری بر اندازه‌ی کبد، طحال و بورس فابریسیوس نداشت (05/0p>). نتیجه‌‌گیری میشود که در جوجههای گوشتی استفاده از 5/1 گرم در کیلوگرم دیواره‌‌ی سلولی ساکارومایسیس سرویسیه میتواند موجب بهبود عملکرد، صفات لاشه و مورفولوژی روده‌ی جوجه‌‌ها شود.
رامین حبیبی؛ بیژن محمودی؛ امیرمنصور وطن خواه؛ قاسم جلیلوند
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف اسانسهای افسنطین و زیره سبز بر وضعیت آنتیاکسیدانی، سطح پراکسیداسیون لیپید و متابولیتهای سرم خون جوجههای گوشتی و به مدت 42 روز انجام گردید. بدین منظور 336 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در 7 گروه آزمایشی با 4 تکرار اختصاص یافتند. گروههای آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت – ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف اسانسهای افسنطین و زیره سبز بر وضعیت آنتیاکسیدانی، سطح پراکسیداسیون لیپید و متابولیتهای سرم خون جوجههای گوشتی و به مدت 42 روز انجام گردید. بدین منظور 336 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در 7 گروه آزمایشی با 4 تکرار اختصاص یافتند. گروههای آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت – سویا به عنوان گروه شاهد و گروههای حاوی سطوح 100، 200 و 300 قسمت در میلیون اسانسهای افسنطین و زیره سبز بودند. در انتهای آزمایش از هر تکرار دو قطعه جوجه به تصادف انتخاب و برای اندازه گیری فراسنجههای آنتیاکسیدانی و متابولیتهای سرم، خونگیری و کشتار گردیدند. ترکیبات اصلی اسانسهای افسنطین و زیره با استفاده از دستگاه GC-MS به ترتیب بتا-پینن(2/24 درصد) و گاما ترپینن (24/26 درصد) شناسایی شدند. نتایج نشان داد که افزودن 200 و 300 قسمت در میلیون اسانس افسنطین و 300 قسمت در میلیون اسانس زیره سبز، باعث افزایش معنیدار فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در کبد و کلیه در مقایسه با گروه شاهد گردیدند (05/0P<). تیمار حاوی 200 قسمت در میلیون اسانس زیره نیز فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز را در کلیه بطور معنیداری افزایش داده بود (05/0P<). پرندگان دریافت کننده200 و 300 قسمت در میلیون اسانس زیره سبز و 300 قسمت در میلیون اسانس افسنطین فعالیت سوپراکسیددیسموتاز بالاتری نسبت به گروه شاهد در کبد داشتند (05/0P<). تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی از لحاظ فعالیت کاتالاز کبد و کلیه و سوپراکسیددیسموتاز کلیه وجود نداشت (05/0P>). استفاده از 300 قسمت در میلیون اسانسهای افسنطین و زیره سبز ظرفیت آنتی آکسیدانی کل را در سرم نسبت به گروه شاهد بطور معنیداری افزایش داده بود (05/0P<). مکمل کردن جیره با اسانسهای افسنطین و زیره سبز سطح مالون دیآلدئید را در کبد، کلیه و سرم و همچنین سطح کلسترول و LDL سرم را بطور معنیداری کاهش و سطح HDL را در سرم نسبت به گروه شاهد افزایش داده بودند (05/0P<)، ولی روی سایر متابولیتهای سرم تاثیر معنیداری نداشتند. در کل نتایج نشان دادند که افزودن اسانس های افسنطین و زیره سبز به جیره باعث تقویت سیستم آنتیاکسیدانی بدن، افزایش سطح HDL و کاهش کلسترول و LDLدر سرم جوجههای گوشتی گردید.
حامد محمدی؛ زربخت انصاری پیرسرائی
چکیده
به منظور تعیین اثر تزریق تستوسترون و هورمون رشد بر عملکرد مرغ تخمگذار و کیفیت تخم‌مرغ، آزمایشی به صورت یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار و 10 مرغ تخمگذار تجاری از نژاد های‌لاین W-36 در هر تکرار در سن 73 هفتگی (اواخر دوره تولید) اجرا شد. تیمارهای آزمایشی به شرح زیر بودند: تیمار اول (شاهد): تزریق 1 میلیلیتر آب مقطر، تیمار دوم: تزریق ...
بیشتر
به منظور تعیین اثر تزریق تستوسترون و هورمون رشد بر عملکرد مرغ تخمگذار و کیفیت تخم‌مرغ، آزمایشی به صورت یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار و 10 مرغ تخمگذار تجاری از نژاد های‌لاین W-36 در هر تکرار در سن 73 هفتگی (اواخر دوره تولید) اجرا شد. تیمارهای آزمایشی به شرح زیر بودند: تیمار اول (شاهد): تزریق 1 میلیلیتر آب مقطر، تیمار دوم: تزریق 500 میکروگرم تستوسترون و 50 میکروگرم هورمون رشد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، تیمار سوم: تزریق 500 میکروگرم تستوسترون و 100 میکروگرم هورمون رشد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و تیمار چهارم: تزریق 500 میکروگرم تستوسترون و 150 میکروگرم هورمون رشد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن. طی هفته های دوم و سوم بعد از تزریق عملکرد تولید و همچنین شاخصهای کیفیت تخم‌مرغ اندازه گیری شدند. نرخ تخمک‌گذاری، تولید توده‌ای تخم‌مرغ و میزان مصرف خوراک افزایش معنیداری در تیمار 3 نسبت به گروه شاهد نشان دادند. ضریب تبدیل خوراک نیز در تیمار 4 به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود. ارتفاع سفیده، وزن پوسته، چگالی پوسته و میزان وزن پوسته به ازای سطح تخم‌مرغ نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری در تیمار 3 نشان دادند. ارتفاع زرده در تیمار 2 به طور معنیداری کمتر از سایر تیمارها بود. نیروی شکستن پوسته در همه مرغهایی که هورمون دریافت کرده بودند به طور معنیداری نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تزریق تستوسترون و هورمون رشد میتواند برخی از شاخصهای کیفیت تخم‌مرغ و عملکرد مرغ تخمگذار را بهبود بخشد.
علیرضا اخواست؛ محسن دانشیار
چکیده
از 220 جوجه نر یکروزه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار برای بررسی اثرات سطوح مختلف 15/0، 3/0 و 6/0 درصد عصاره رزماری همراه با نیترات (4/27 میلی گرم در لیتر نیترات سدیم) در آب آشامیدنی بر رشد، برخی فراسنجههای خونی و خصوصیات لاشه استفاده شد. تفاوتی بین مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی تیمارهای مختلف در کل ...
بیشتر
از 220 جوجه نر یکروزه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار برای بررسی اثرات سطوح مختلف 15/0، 3/0 و 6/0 درصد عصاره رزماری همراه با نیترات (4/27 میلی گرم در لیتر نیترات سدیم) در آب آشامیدنی بر رشد، برخی فراسنجههای خونی و خصوصیات لاشه استفاده شد. تفاوتی بین مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی تیمارهای مختلف در کل دوره آزمایشی مشاهده نشد (05/0P>). نیترات باعث افزایش ضریب تبدیل خوراک گردید اما عصاره رزماری، اثرات منفی نیترات بر ضریب تبدیل را برطرف کرد (05/0P<). عصاره رزماری یا نیترات اثری بر فعالیت آلانین آمینو ترانسفراز نداشتند (05/0P>) ولی نیترات باعث افزایش فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز شد (05/0P<). سطوح 3/0 و 6/0 درصد عصاره رزماری، کلسترول HDLخون جوجههای دریافت کننده نیترات را کاهش داد (05/0P<). میزان گلوکز خون تحت تاثیر نیترات کاهش یافت (05/0P<) و این کاهش توسط هر سه سطح عصاره رزماری تشدید شد (05/0P<). بالاترین سطح رزماری منجر به کاهش وزن کبد گردید (05/0P<). بطور کلی عصاره رزماری از طریق اثرات آنتی اکسیدانیباعث رفع آسیبهای کبدی و ششی و در نتیجه کاهش وزن کبد و شش و همچنین کاهش فعالیت آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز در جوجههای تحت تیمار نیترات میشود و به دنبال آن ضریب تبدیل خوراک را بهبود میدهد.
فاطمه سارانی؛ حمیدرضا میرزایی؛ مصطفی یوسف الهی؛ کاوه اکبرزاده؛ محمد صالحی دیندارلو
چکیده
تعیین مقدار اسیدهای آمینه مواد خوراکی بعلت آنالیزهای شیمیایی و صرف زمان در آزمایشگاه گران و وقت گیر است. در روشهای آزمایشگاهی کنونی روش هضمی1 NIRS به طور گستردهای برای این هدف استفاده میشود. ولی این روش دارای محدودیتهای تکنیکی است. بنابراین یافتن روشی مناسب برای تخمین میزان اسیدهای آمینه دارای اهمیت میباشد. شبکه عصبی ...
بیشتر
تعیین مقدار اسیدهای آمینه مواد خوراکی بعلت آنالیزهای شیمیایی و صرف زمان در آزمایشگاه گران و وقت گیر است. در روشهای آزمایشگاهی کنونی روش هضمی1 NIRS به طور گستردهای برای این هدف استفاده میشود. ولی این روش دارای محدودیتهای تکنیکی است. بنابراین یافتن روشی مناسب برای تخمین میزان اسیدهای آمینه دارای اهمیت میباشد. شبکه عصبی مصنوعی (ANN) میتواند انعکاس بهتر و دقیقتری را از رابطه میان ترکیبات تجزیه تقریبی خوراک و مقدار یک ماده مغذی خاص در آن خوراک ارائه کند. از اینرو مطالعهای جهت تخمین میزان اسیدهای آمینه دانه ذرت و گندم با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون خطی چندگانه (MLR) انجام شد. در مدلعصبی بکار رفته در این تحقیق، متغیرهای ورودی شامل میزان پروتئین خام، چربی خام، الیاف خام، فسفر و خاکستر و متغیر خروجی شامل پروفیل اسیدهای آمینه مربوط به ترکیب این دو نوع ماده خوراکی بود. نتایج نشان داد که بین اسیدهای آمینه در ذرت و گندم و ترکیبات شیمیایی آن ارتباط قابل توجهی وجود دارد. همچنین ارزیابی آماری نشان داد که مدل ANN در مقایسه با MLR دارای قدرت تخمین بیشتری برای برآورد میزان هریک از اسیدهای آمینه ضروری بود. با استفاده از نتایج این تحقیق توصیه میشود که شبکههای عصبی مصنوعی را میتوان به عنوان روش محاسباتی با دقت و صحت کافی برای مدل سازی، پیش بینی و برآورد مواد مغذی ترکیب مواد خوراکی مورد استفاده در طیور به کار برد.
حسن فضائلی
چکیده
طی دهههای اخیر، در بعضی از نقاط جهان در خصوص تولید علوفه با روش هیدروپونیک تجربیاتی به دست آمده است. در این روش اغلب از دانه جو جهت تولید علف تازه استفاده می شود به نحوی که طی مدت 7 الی 10 روز از زمان کشت، رویان دانه فعال شده و ضمن ریشه دوانی، ممکن است ارتفاع گیاه سبز شده تا حدود20 سانتیمتر برسد. در نگاه اول به نظر میرسد که از هر کیـلو ...
بیشتر
طی دهههای اخیر، در بعضی از نقاط جهان در خصوص تولید علوفه با روش هیدروپونیک تجربیاتی به دست آمده است. در این روش اغلب از دانه جو جهت تولید علف تازه استفاده می شود به نحوی که طی مدت 7 الی 10 روز از زمان کشت، رویان دانه فعال شده و ضمن ریشه دوانی، ممکن است ارتفاع گیاه سبز شده تا حدود20 سانتیمتر برسد. در نگاه اول به نظر میرسد که از هر کیـلو گرم بذر (طی مدت کوتاه 7 تا 10 روز) می توان چندین کیلوگرم علوفه تازه تولید نمود، اما این واقعیت که چه سهمی از علف تازه تولیدی را آب و چه سهمی را مواد مغذی تشکیل می دهد مورد توجه دقیق قرار نمی گیرد. آن چه که، در تولید علوفه حائز اهمیت است میزان خالص مواد مغذی قابل هضم و جذب درعلوفه تولیدی می باشد. طی فرایند جوانه زنی و رشد اولیه گیاه، سهم قابل توجهی از مواد غذایی ذخیره شده در بذر، جهت فرآیند سبز شدن، به مصرف می رسد و محصول به دست آمده مجموعه ای از ریشه و سبزینه و دانه نیمه تخلیه شده خواهد بود که بخش اصلی آن را آب تشکیل می دهد به نحوی که اگر کل این علوفه تولید شده خشک شود وزن آن کمتر از دانه مصرف شده در ابتدای کشت خواهد بود. تا کنون در مورد راندمان تولید علوفه و نیز ارزش غذایی علوفه هیدروپونیک مطالب متناقضی منتشر شده است اما بررسی دقیق و تحلیل مقالات علمی حاکی از آن است که نه تنها توازن مواد مغذی اصلی و به ویژه انرژی در این سیستم منفی بوده و مصرف علوفه تولیدی در جیره غذایی دام ها برتری خاصی را نشان نداده است بلکه هزینه تغذیه دام هارا افزایش داده است. خطر آلودگی های قارچی علوفه هیدروپونیک و مسمومیت زایی برای دام ها و محصولات تولیدی آن ها از دیگرمشکلات این سیستم می باشد. بنا براین با توجه به موارد ذکر شده در این فرایند، مصرف نهاده و هزینه در این راستا قابل توجیه نخواهد بود.
