محمد رکوعی
چکیده
وزن تولد اولین صفت قابل رکوردبرداری بعد از تولد حیوان است که بر صفات رشد، تولیدی، تولیدمثل، آسانزایی مادر و عملکرد آتی خود دام موثر است. در این بررسی، از اطلاعات 355582 رکورد وزن تولد گاوهای هلشتاین تحت پوشش مرکز اصلاح نژاد دام کشور، که طی سالهای 1367 تا 1389 جمع آوری شده، استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تابع درستنمائی برای مقایسه ...
بیشتر
وزن تولد اولین صفت قابل رکوردبرداری بعد از تولد حیوان است که بر صفات رشد، تولیدی، تولیدمثل، آسانزایی مادر و عملکرد آتی خود دام موثر است. در این بررسی، از اطلاعات 355582 رکورد وزن تولد گاوهای هلشتاین تحت پوشش مرکز اصلاح نژاد دام کشور، که طی سالهای 1367 تا 1389 جمع آوری شده، استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تابع درستنمائی برای مقایسه بین مدلهای 1 تا 5 با مدل 6 اختلاف کاملا معنیداری را نشان داد (001/0P<). توان آزمون تابع درستنمائی برای مقایسههای انجام شده بیشتر از 999/0 برآورد گردید و مدل 6 بهترین مدل شناخته شد. وراثتپذیری مستقیم، مادری و وراثتپذیری کل برای بهترین مدل برازش شده به ترتیب 269/0، 08/0 و 22/0 برآورد گردید. همچنین همبستگی ژنتیکی بین آثار ژنتیکی مستقیم و مادری 38/0- برآورد شد. روند ژنتیکی صفت وزن تولد افزایش نامنظمی را تا سال 1382 نشان داد (003/0 ± 016/0 کیلوگرم) و بعد از سال 1382 روند کاهشی داشت. نتایج حاصل از بررسی روند ژنتیکی نشان داد که از دیدگاه اصلاح نژاد، صفت وزن تولد تا کنون در گلههای گاو شیری مورد توجه قرار نگرفته است. همچنین نتایج حاصل از برآورد وراثتپذیری صفت وزن تولد بیانگر آن بود که امکان پیشرفت ژنتیکی این صفت در جمعیت گاوهای هلشتاین به کمک انتخاب فراهم میشود و صفت وزن تولد نیز میتواند به عنوان معیار اصلاح نژادی در برنامههای اصلاح نژادی مورد توجه قرار گیرد.
محمد رضا عبادی
چکیده
سورگوم یکی از منابع غذایی انرژی زا در در جیره‌ی طیور محسوب می شود که به دلیل تنوع در ارقام موجود؛ مقدار انرژی قابل متابولیسم یکی از شاخص های مهم در تعیین کیفیت آن است. اطلاعات مربوط به تعیین TMEn، غالبا با استفاده از آزمایش‌های زیستی امکان‌پذیر است که مستلزم صرف هزینه و زمان می-باشند. به همین دلیل تخمین TMEnاز طریق ترکیبات شیمیایی دانه ...
بیشتر
سورگوم یکی از منابع غذایی انرژی زا در در جیره‌ی طیور محسوب می شود که به دلیل تنوع در ارقام موجود؛ مقدار انرژی قابل متابولیسم یکی از شاخص های مهم در تعیین کیفیت آن است. اطلاعات مربوط به تعیین TMEn، غالبا با استفاده از آزمایش‌های زیستی امکان‌پذیر است که مستلزم صرف هزینه و زمان می-باشند. به همین دلیل تخمین TMEnاز طریق ترکیبات شیمیایی دانه از اهمیت بالایی برخوردار است. این تخمین‌ها غالبا از طریق رگرسیون خطی چندگانه 1(MLR) صورت گرفته‌اند. شبکه‌های عصبی مصنوعی 2(ANN) یکی از روشهایی است که به طور گسترده در کشاورزی و تغذیه طیور مورد استفاده قرار می‌گیرد.به همین دلیل در این مطالعه، یک مدل برمبنای MLR و مدل دیگر بر اساس ANN به منظور تخمین میزان TMEn دانه‌ی سورگوم ارائه شده است. ورودی‌های بکاررفته در هر دو مدل شامل: دیواره سلولی بدون همی‌سلولز (ADF) و مقدار ترکیبات فنلی دانه سورگوم بودند. عملکرد مدل‌ها با استفاده از ضریب تبیین (R2)، میانگین مربعات خطا و اریب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بین ترکیبات فنلی و ADF با TMEn همبستگی وجود دارد. همچنین ANN در مقایسه باMLR، در پیش‌بینی دارای دقت بالاتری بود (84/0 R2=در برابر56 /0R2= برای داده‌های آزمون و 83/0R2= در مقابل47 /0R2= برای داده‌های تست). به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که می توان با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی و به کار گیری ADF و ترکیبات فنلی مقدار انرژی قابل متابولیسم دانه ی سورگوم را تخمین زده و تعیین نمود.
یاشار آزاد وطن؛ علی نوبخت
چکیده
در تحقیقی اثرات استفاده از سطوح مختلف گیاه پونه و پروتئین خام جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و متابولیت‌های خونی مرغ‌های تخمگذار ارزیابی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (3×3) شامل سه سطح از پودر گیاه پونه (صفر، 1 و 2 درصد) و سه سطح پروتئین خام جیره (مطابق NRC، 10 و 20% کمتر ازNRC )، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه مرغ ...
بیشتر
در تحقیقی اثرات استفاده از سطوح مختلف گیاه پونه و پروتئین خام جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و متابولیت‌های خونی مرغ‌های تخمگذار ارزیابی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (3×3) شامل سه سطح از پودر گیاه پونه (صفر، 1 و 2 درصد) و سه سطح پروتئین خام جیره (مطابق NRC، 10 و 20% کمتر ازNRC )، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار در مجموع با 432 قطعه مرغ تخمگذار سویة های- لاین W36 از سن 25 تا 37 هفتگی انجام شد. درصد تولید تخممرغ، تولید تودهای و خوراک مصرفی در جیره‌های حاوی پونه کاهش یافت که این کاهش در عملکرد با جیره‌های حاوی سطوح پروتئین خام کمتر از توصیۀ NRC نیز مشاهده شد (05/0>P). در اثرات متقابل سطوح پونه و پروتئین خام جیره، بهترین عملکرد با جیرۀ بدون پونه و سطح پروتئین خام مطابق توصیۀNRC به دست آمد. استفاده از پونه و کاهش سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش درصد تولید تخممرغ، تولید تودهای، خوراک مصرفی و افزایش ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>P). استفاده از پونه و کاهش سطح پروتئین جیره موجب افزایش استحکام پوسته و واحد هاو شد. جیرة حاوی 2 درصد پونه باعث کاهش اسید اوریک خون و کاهش 10 درصدی پروتئین خام جیره، سطح پروتئین تام خون را کاهش داد. استفاده از 10 درصد پروتئین خام کمتر موجب افزایش درصد هتروفیل‌ها و کاهش درصد لنفوسیت‌ها شد. به طور کلی استفاده از پونه و نیز کاهش پروتئین خام جیره‌ها اثرات سوئی بر عملکرد مرغ‌های تخمگذار دارد.
ابراهیم قاسمی؛ غلامرضا قربانی خراجی؛ محمد خوروش
چکیده
در این مطالعه اثرات جایگزینی کاه گندم بدون فرآوری یا سیلاژ کاه گندم (فرآوری شده با سود، ملاس و دانه گندم) به جای بخشی از علوفه جیره بر عملکرد گاوهای شیرده بررسی شد. تعداد 9 راس ﮔﺎو هلشتاین اواﺳﻂ ﺷﯿﺮدﻫﯽ در قالب ﻃﺮح ﻣﺮﺑﻊ ﻻﺗﯿﻦ 3×3 تکرار شده به جیره‌های 1) شاهد (20 درصد ﯾﻮﻧﺠﻪ و 20 درصد ﺳﯿﻼژ ذرت)، 2) حاوی ﮐﺎه گندم (13 درصد ...
بیشتر
در این مطالعه اثرات جایگزینی کاه گندم بدون فرآوری یا سیلاژ کاه گندم (فرآوری شده با سود، ملاس و دانه گندم) به جای بخشی از علوفه جیره بر عملکرد گاوهای شیرده بررسی شد. تعداد 9 راس ﮔﺎو هلشتاین اواﺳﻂ ﺷﯿﺮدﻫﯽ در قالب ﻃﺮح ﻣﺮﺑﻊ ﻻﺗﯿﻦ 3×3 تکرار شده به جیره‌های 1) شاهد (20 درصد ﯾﻮﻧﺠﻪ و 20 درصد ﺳﯿﻼژ ذرت)، 2) حاوی ﮐﺎه گندم (13 درصد ﯾﻮﻧﺠﻪ، 13 درصد ﺳﯿﻼژ ذرت و 13 درصد کاه گندم بدون فرآوری) و 3) حاوی سیلاژ کاه گندم (13 درصد ﯾﻮﻧﺠﻪ، 13 درصد ﺳﯿﻼژ ذرت و 3/14 درصد سیلاژ کاه گندم) اختصاص یافتند. ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻫﻀﻢ ظاهری ماده خشک ﺟﯿﺮه ﺷﺎﻫﺪ و جیره حاوی سیلاژ ﮐﺎه (به ترتیب 0/74 و 4/73 درصد) ﻣﺸﺎﺑﻪ، ولی ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺟﯿﺮه ﺣﺎوی ﮐﺎه گندم (7/65 درصد) ﺑﻮد (01/0>P). ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﯿﺮ در گاوهای مصرف کننده ﺟﯿﺮه ﺷﺎﻫﺪ بالاتر از گروه تغذیه شده با جیره‌های حاوی ﮐﺎه گندم و سیلاژ کاه (به ترتیب 8/37، 9/32 و 4/34 کیلوگرم در روز) ﺑﻮد (01/0>P). میزان شیر تصحیح‌شده براساس چربی ﺑﯿﻦ دو گروه مصرف کننده ﺟﯿﺮه ﺷﺎﻫﺪ و جیره حاوی سیلاژ ﮐﺎه ﯾﮑﺴﺎن ﺑﻮد (05/0<P). درﺻﺪ ﭼﺮﺑﯽ شیر در ﮔﺎوﻫﺎی تغذیه شده با جیره حاوی سیلاژ ﮐﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﯿﺮه ﺷﺎﻫﺪ بیشتر بود (05/0>P). در مجموع، جایگزینی بخشی از علوفه جیره با استفاده از سیلاژ کاه گندم فرآوری شده (13 درصد ماده خشک جیره) تاثیری بر افزایش قابلیت هضم جیره و تولید شیر تصحیح‌شده نسبت به جیره شاهد نداشت، اما باعث بهبود این صفات نسبت به جیره حاوی کاه گندم شد.
زینب فیروزی فرد؛ اردشیر شیخ احمدی؛ امجد فرزین پور
چکیده
به منظور بررسی افزودن ویتامین E اضافه بر نیاز بر عملکرد، کیفیت تخم و برخی فراسنجه‌های خونی در بلدرچین‌های مولد در شرایط آلودگی کوتاه مدت با دی‌اکسید تیتانیوم پوشش‌دار شده با نانو نقره، 96 قطعه بلدرچین تخمگذار (سن20 هفته) برای مدت 4 هفته به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و 4 پرنده در هر تکرار (3 قطعه ماده و یک قطعه نر)، اختصاص داده شدند. تیمارها ...
بیشتر
به منظور بررسی افزودن ویتامین E اضافه بر نیاز بر عملکرد، کیفیت تخم و برخی فراسنجه‌های خونی در بلدرچین‌های مولد در شرایط آلودگی کوتاه مدت با دی‌اکسید تیتانیوم پوشش‌دار شده با نانو نقره، 96 قطعه بلدرچین تخمگذار (سن20 هفته) برای مدت 4 هفته به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار و 4 پرنده در هر تکرار (3 قطعه ماده و یک قطعه نر)، اختصاص داده شدند. تیمارها شامل ویتامین E (0 و 400 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره) و دی‌اکسید تیتانیوم پوشش‌دار شده با نانو نقره (0، 500 و 1000 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره) بودند. تولید تخم، میانگین وزن تخم برای هر پرنده و ضریب تبدیل وزن تخم در طول دوره آزمایش برای هر پن محاسبه گردید. همچنین کیفیت تخم‌های تولیدی اندازهگیری گردید. داده‌های به دست آمده به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نانو ذره موجب افزایش درصد تولید تخم گردید (05/0>P). اما بر سایر فراسنجه‌های تولیدی و همچنین بر فراسنجه‌های کیفیت تاثیر معنیداری نداشت (05/0<P). همچنین غلظت گلوکز، اسیداوریک، تری‌گلسیرید و پروتئین کل تفاوت معنیداری با گروه شاهد نداشت (05/0<P). هرچند که اثر متقابل نانو ذره و ویتامین E معنی‌دار نگردید. اما غلظت پلاسمایی تری-گلیسرید و اسید اوریک در پرنده‌هایی که ویتامین E به جیره آنها افزوده شده بود به ترتیب تمایل به کاهش (08/0P=) و افزایش (09/0P=) داشت. باتوجه به عدم مشاهده تغییرات منفی در بلدرچین‌های تغذیه شده با نانو ذره؛ بنابراین عدم تاثیر افزودن ویتامین E اضافی در این پرنده‌ها بر فراسنجه‌های اندازهگیری شده منطقی می-باشد.
عبداله کاویان؛ محمد پاسندی
چکیده
خردل علوفه ای با نام علمی Brassica juncea(L) گیاهی است یک ساله که از یک تا 2 متر رشد میکند. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ملاس بر کیفیت و ارزش غذایی گیاه خردل علوفه ای از سه سطح صفر، 3 و 6 درصد ملاس در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار استفاده شد. گیاه خردل علوفه ای خرد شده در قطعات 2 سانتیمتری در سطل های 10 کیلویی فشرده و ذخیره گردید. بعد از 45 روز ویژگی ...
بیشتر
خردل علوفه ای با نام علمی Brassica juncea(L) گیاهی است یک ساله که از یک تا 2 متر رشد میکند. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ملاس بر کیفیت و ارزش غذایی گیاه خردل علوفه ای از سه سطح صفر، 3 و 6 درصد ملاس در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار استفاده شد. گیاه خردل علوفه ای خرد شده در قطعات 2 سانتیمتری در سطل های 10 کیلویی فشرده و ذخیره گردید. بعد از 45 روز ویژگی ظاهری ( رنگ، بو و ساختمان سیلاژ) ، ترکیبات شیمیایی (ماده خشک، پروتیین خام، الیاف خام، دیواره سلولی بدون همی سلولزو خاکستر خام) و نیز قابلیت هضم آزمایشگاهی مواد سیلویی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که کیفیت سیلاژ بر اساس Flieg Point در هر سه تیمار در حد قابل قبولی می باشد. افزودن ملاس اثر معنی داری روی pH سیلاژ نداشت. با افزودن ملاس مقدار ازت امونیاکی سیلاژ کاهش و مقدارکربوهیدرات های محلول سیلاژ افزایش یافت(05/0>P). اثر افزودن ملاس روی مقدار ماده خشک، پروتئین خام، الیاف خام، ماده آلی و دیواره سلولی بدون همی سلولز(ADF) معنی دار نبود. قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، ماده آلی(OMD) و ماده آلی در ماده خشک(DOMD) با افزودن ملاس افزایش یافت(05/0>P). بیشترین قابلیت هضم ماده خشک(7/64) و ماده آلی(11/60) در تیمار 3 مشاهده شد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان می دهد که گیاه خردل علوفه ای را می توان بدون ماده افزودنی ملاس سیلو نمود، اما باافزودن ملاس در سطح 6 درصد، کیفیت و ارزش غذایی سیلاژ بهبود می یابد.
داودعلی ساقی
چکیده
به منظور بررسی اثر عوامل ژنتیکی و غیر ژنتیکی موثر بر صفات طول عمر و زنده‌مانی در بره های کردی از رکوردهای جمع‌آوری شده توسط ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفندکردی شیروان طی سال-های 91-69 که شامل 7469 حیوان حاصل از187 پدر و 2258 مادر بودند، استفاده شد. عوامل ثابت جنس بره، نوع تولد، ماه تولد، سن مادر، سال تولد و متغیر کمی وزن تولد بر صفات مورد ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر عوامل ژنتیکی و غیر ژنتیکی موثر بر صفات طول عمر و زنده‌مانی در بره های کردی از رکوردهای جمع‌آوری شده توسط ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفندکردی شیروان طی سال-های 91-69 که شامل 7469 حیوان حاصل از187 پدر و 2258 مادر بودند، استفاده شد. عوامل ثابت جنس بره، نوع تولد، ماه تولد، سن مادر، سال تولد و متغیر کمی وزن تولد بر صفات مورد بررسی تاثیر معنی داری داشتند (01/0>P). میزان وراثت پذیری طول عمر بره ها، حاصل از مدل های خطی مختلف در حد پایین بین 01/0 تا 06/0 برآورد شد. نتایج آزمون نسبت درستنمایی نشان داد که مدل3 که افزون بر اثر تصادفی ژنتیک افزایشی حیوان دارای دو اثر تصادفی مادری نیز می باشد برای برآورد مولفه های واریانس و پارامترهای ژنتیکی صفت طول عمر از تولد تا یک سالگی مناسب می باشد. میزان وراثت پذیری مستقیم زنده مانی بره ها، حاصل از مدل های خطی مختلف در دامنه بین صفر تا 046/0 برآورد گردید. آزمون نسبت درستنمایی نشان داد که برای برآورد مولفه های واریانس و پارامترهای ژنتیکی زنده مانی بره ها از تولد تا یک سالگی، مدل1 مناسب ترین مدل می باشد. مقادیر وراثت پذیری لگاریتمی، وراثت پذیری اولیه و وراثت پذیری موثر حاصل از مدل پدری برای زنده مانی از تولد تا یک سالگی بره های کردی به ترتیب در دامنه (04/0 تا 09/0)، (21/0 تا 41/0) و (07/0 تا 16/0) برآورد گردید که بیشترین میزان آنها مربوط به زنده مانی در سن 2 ماهگی مشاهده شد.
محمدرضا جمالی؛ محمدرضا قربانی؛ احمد طاطار؛ سمیه سالاری؛ مرتضی چاجی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر استفاده از عصاره گیاه خرفه بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، سیستم ایمنی و خصوصیات کمی تخمدان مرغان تخمگذار لگهورن سویه تجاری های-لاین (W36)، آزمایشی با 120 قطعه مرغ تخمگذار، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و شش قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه ذرت-سویا) ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر استفاده از عصاره گیاه خرفه بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، سیستم ایمنی و خصوصیات کمی تخمدان مرغان تخمگذار لگهورن سویه تجاری های-لاین (W36)، آزمایشی با 120 قطعه مرغ تخمگذار، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و شش قطعه مرغ در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (جیره پایه ذرت-سویا) و سطوح 1/0، 2/0 و 3/0 درصد عصاره خرفه به همراه جیره پایه بودند. نتایج نشان داد که صفات عملکردی مرغان تخمگذار تحت‌تأثیر سطوح مختلف عصاره خرفه قرار نگرفت. از بین خصوصیات کیفی تخممرغ، صفات واحد هاو، ضخامت پوسته و درصدزرده تحت‌تأثیر تیمارها قرار نگرفتند، اما استحکام پوسته، درصد پوسته و رنگ‌زرده تخممرغ به‌طور معنیداری با افزایش سطح عصاره در جیره بهبود یافتند (05/0>P). استحکام پوسته در سطح 3/0 درصد بیشترین مقدار بود (02/2 کیلوگرم/سانتی مترمربع). پاسخ آنتی‌بادی اولیه علیه سوسپانسیون گلبول-های قرمز گوسفندی تحت‌تأثیر تیمارهای مختلف آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P)، اما پاسخ آنتی‌بادی ثانویه در سطخ 1/0 درصد در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی‌دار (31 درصد) نشان داد (05/0>P). در این آزمایش، وزن تخمدان، تعداد فولیکول زرد بزرگ و وزن بزرگترین فولیکول به‌طور معنیداری با مصرف سطوح مختلف عصاره خرفه افزایش یافتند (05/0>P). با توجه به نتایج به‌دست آمده در این آزمایش، به نظر می‌رسد استفاده از عصاره خرفه در سطح 1/0 درصد در تغذیه مرغان تخمگذار میتواند سبب بهبود پاسخ ایمنی ثانویه و برخی خصوصیات کیفی تخممرغ شود.
حمید رضا سیدآبادی؛ سید عبدااله حسینی؛ محمد احمدی
چکیده
به منظور بررسی اثر عوامل مدیریت تغذیه در مزارع پرورش جوجه گوشتی، از 20 درصد مزارع فعال استان گلستان، اطلاعات خام در قالب پرسشنامه جمع‌آوری شد. در این تحقیق خوراک مصرفی، میانگین وزن زنده در زمان کشتار، ضریب تبدیل غذایی و درصد زنده‌مانی مورد بررسی قرار گرفت. شاخص عملکرد برای هر واحد مرغداری محاسبه و بر این اساس مزارع به چهار گروه ضعیــف ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر عوامل مدیریت تغذیه در مزارع پرورش جوجه گوشتی، از 20 درصد مزارع فعال استان گلستان، اطلاعات خام در قالب پرسشنامه جمع‌آوری شد. در این تحقیق خوراک مصرفی، میانگین وزن زنده در زمان کشتار، ضریب تبدیل غذایی و درصد زنده‌مانی مورد بررسی قرار گرفت. شاخص عملکرد برای هر واحد مرغداری محاسبه و بر این اساس مزارع به چهار گروه ضعیــف (25 ± 200) متــوســط (25 ± 250)، خوب (25 ± 300) و عالی (25 ± 350) تقسیم‌بندی شدند. به منظور تعیین اثر عوامل مدیریتی بر شاخص‌های عملکردی از سیستم تصمیم‌گیری چند شاخصه(MCDM) استفاده و از مدل مجموع ساده وزنی SAW، عوامل عمده موثر بر ارزیابی علل مدیریتی موثر بر اختلاف ایجاد شده بین چهار گروه و میزان سهم این عوامل در ایجاد اختلاف مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که گروه‌های متوسط و عالی به ترتیب با 52/75، 535/59 درصد، بیشترین استفاده را از نهاده‌های مدیریت تغذیه در جهت بهبود تولید برده‌اند. در بین عوامل مدیریت تغذیه، استفاده از دان پلت، سیستم دانخوری و تعداد جیره با 07/57 , 04/29 و 36/7 درصد، بیشترین سهم را در ایجاد اختلاف بین گروه‌ها داشتند. لذا می‌توان توصیه کرد در شرایط آب و هوایی استان گلستان، استفاده از دان پلت و سیستم‌های دانخوری جدید میتواند در بهبود عملکرد مزارع نقش کلیدی داشته باشد.
مهدی خجسته کی؛ مختار علی عباسی؛ عباس اکبری شریف؛ امیر محمد حسنی
چکیده
این پژوهش به منظور ارائه روشی برای تخمین وزن بره‌های گوسفند زندی با استفاده از پردازش تصاویر دیجیتال انجام شد. اطلاعات مورد استفاده در این پژوهش از 115 راس بره در مرکز پرورش گوسفند زندی تهران(خجیر) بدست آمد. در ابتدا بره های نوزاد با ترازو وزن کشی شده و سپس با استفاده از دوربین دیجیتال، عکسهای متعددی از نمای جانبی برهها و از ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارائه روشی برای تخمین وزن بره‌های گوسفند زندی با استفاده از پردازش تصاویر دیجیتال انجام شد. اطلاعات مورد استفاده در این پژوهش از 115 راس بره در مرکز پرورش گوسفند زندی تهران(خجیر) بدست آمد. در ابتدا بره های نوزاد با ترازو وزن کشی شده و سپس با استفاده از دوربین دیجیتال، عکسهای متعددی از نمای جانبی برهها و از فاصله ثابت ثبت شد. با استفاده از ابزارهای پردازش تصویر نرم افزار Matlab ویژگیهای شکل شناسی مرتبط با مساحت جانبی بدن برهها از روی تصاویر دیجیتال استخراج شد. بر اساس ویژگی های استخراج شده از تصاویر دیجیتال، شبکه عصبی مصنوعی مناسب برای تخمین وزن بره ها طراحی گردید. دقت شبکه عصبی طراحی شده برای تخمین وزن بره ها در مرحله آموزش 94/96 درصد بود. همبستگی بین وزن واقعی بره ها و وزن های تخمین زده شده توسط شبکه عصبی مصنوعی حدود 11/90 درصد بدست آمد(01/0 > P). نتایج این مطالعه نشان داد، امکان استفاده از روش هوش مصنوعی برای تعیین وزن گوسفند وجود دارد و این کار می تواند باعث افزایش سهولت و کاهش هزینه های رکوردگیری شده و به توسعه اتوماسیون گوسفندداری کمک کند.
میلاد منافی؛ مهدی هدایتی
چکیده
در این آزمایش، مقایسه اثرات عصاره‌های اتانولی آویشن و رزماری بر خصوصیات عملکردی، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، ریخت شناسی روده کوچک در جوجههای گوشتی مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس مزمن انجام شد. بدین منظور، از 300 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی استفاده شد، در قالب 4 گروه آزمایشی شامل: گروه آزمایشی اول، شاهد منفی: ...
بیشتر
در این آزمایش، مقایسه اثرات عصاره‌های اتانولی آویشن و رزماری بر خصوصیات عملکردی، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، ریخت شناسی روده کوچک در جوجههای گوشتی مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس مزمن انجام شد. بدین منظور، از 300 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی استفاده شد، در قالب 4 گروه آزمایشی شامل: گروه آزمایشی اول، شاهد منفی: (جیره پایه بدون آفلاتوکسینB1)؛ گروه آزمایشی دوم، شاهد مثبت (جیره پایه آلوده با آفلاتوکسین B1 به میزان 600 میکروگرم بر کیلوگرم؛ گروه آزمایشی سوم، شاهد منفی همراه با افزودنی‌های گیاهی (جیره پایه همراه با مخلوطی از عصاره‌های اتانولی آویشن و رزماری، هر کدام به میزان500 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و گروه آزمایشی چهارم، شاهد مثبت همراه با افزودنی های گیاهی (جیره پایه آلوده با آفلاتوکسین B1 به میزان 600 میکروگرم بر کیلوگرم به همراه مخلوط عصاره‌های آویشن و رزماری، هر کدام به میزان 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم). برای هر گروه آزمایشی از 5 تکرار و در هر تکرار 15 قطعه جوجه گوشتی استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی مشخص کرد به کارگیری مخلوط عصاره‌های آویشن و رزماری با غلظت 1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم در جوجههای مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس مزمن به طور معنیداری در افزایش وزن جوجه‌ها، کاهش ضریب تبدیل غذایی، کاهش تلفات، افزایش ارتفاع ویلی‌ها و کاهش تعداد سلول‌های گابلت روده باریک نسبت به گروه آزمایشی دریافت کننده سم اثر گذار بوده و در کاهش آنزیم‌های کبدی (ALT، GGT، ALP) و لیپوپروتئین با چگالی کم و افزایش لیپوپروتئین با چگالی بالا در سرم خون، به طور معنیداری موثر است (05/0P≤).
سید مهدی کریم زاده؛ منصور رضایی؛ اسدالله تیموری
چکیده
در این آزمایش برای اولین بار در ایران با طراحی، ساخت و استفاده از دستگاه فعالیت سنج خودکار جویدن، برای سنجش رفتار تغذیه‌ای دام مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 راس گاو هلشتاین مشابه با توجه به مرحله تولید، وزن، سن، نژاد و سلامت، در قالب طرح چرخشی 2×2 و در دو دوره آزمایش 21 روزه استفاده شد. شیوه به‌دست آوردن فعالیت جویدن به روش چشمی و دستگاه ...
بیشتر
در این آزمایش برای اولین بار در ایران با طراحی، ساخت و استفاده از دستگاه فعالیت سنج خودکار جویدن، برای سنجش رفتار تغذیه‌ای دام مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 راس گاو هلشتاین مشابه با توجه به مرحله تولید، وزن، سن، نژاد و سلامت، در قالب طرح چرخشی 2×2 و در دو دوره آزمایش 21 روزه استفاده شد. شیوه به‌دست آوردن فعالیت جویدن به روش چشمی و دستگاه ثبت خودکار جویدن معنی‌دار نبود و بالا بودن سطوح معنیداری آن نشان دهنده صحت کارکرد دستگاه است. میزان جابهجایی حرکات فک در زمان مصرف خوراک، با افزایش اندازه ذرات علوفه یونجه خشک، کاهش پیدا کرد. تعداد حرکات فک در یک دقیقه مصرف خوراک در بین دو تیمار تغذیه‌ای از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (1302/0=P). میزان جابجایی فک حیوان در یک ثانیه در زمان مصرف خوراک با افزایش اندازه ذرات یونجه خوراک کاهش پیدا کرد. میزان جابهجایی فک در هر بار باز و بسته شدن فک در زمان مصرف خوراک با افزایش اندازه ذرات علوفه جیره، کاهش پیدا کرد. تعداد جوش در هر ثانیه برای جیره حاوی ذرات کوتاهتر یونجه خشک 36/1 و برای ذرات درشتتر یونجه خشک 33/1 بار بود که به لحاظ آماری تفاوت معنیداری نداشتند (1491/0=P).
پیروز شاکری؛ مرتضی حسینی غفاری؛ حسن فضائلی
چکیده
محصول فرعی پسته از مهمترین محصولات فرعی کشور است. این محصول شامل پوست نرم رویی، دُم خوشه‌ها، برگ‌ها، سرشاخه‌ها و مقداری پسته‌های پوک و نیمه مغز است. مطالعاتی برای فرآوری، نگهداری و استفاده در تغذیه دام‌ها انجام شده است، با این‌حال هنوز زمینه مناسبی برای ورود کامل محصول به خوراک دام میسر نشده است. این مقاله با‌هدف جمع‌بندی نتایج ...
بیشتر
محصول فرعی پسته از مهمترین محصولات فرعی کشور است. این محصول شامل پوست نرم رویی، دُم خوشه‌ها، برگ‌ها، سرشاخه‌ها و مقداری پسته‌های پوک و نیمه مغز است. مطالعاتی برای فرآوری، نگهداری و استفاده در تغذیه دام‌ها انجام شده است، با این‌حال هنوز زمینه مناسبی برای ورود کامل محصول به خوراک دام میسر نشده است. این مقاله با‌هدف جمع‌بندی نتایج حاصل از مطالعات برای عمل‌آوری، نگهداری، ترکیبات شیمیایی، تعیین سطوح مناسب مصرف در دام‌های مختلف و بررسی تاثیر آن بر عملکرد رشد و قابلیت هضم تهیه شده است. تولید این محصول نسبت به پسته خشک حدود 6/1 برابر می‌باشد. خشک کردن محصول در برابرآفتاب مشروط به پهن شدن در لایه‌های 5 سانتیمتری و زیر و رو کردن مرتب میتواند روش مناسبی برای نگهداری باشد. خشک کردن با دستگاه در صورتی که رطوبت به خوبی خارج شود و محصول تحت آسیب حرارتی قرار نگیرد، توصیه شده است. سیلوکردن بدون افزودنی روش مناسبی برای نگهداری محصول می‌باشد، ضمن اینکه افزودن 5/1 درصد ملاس و حداکثر 5/0 درصد اوره در افزایش کیفیت آن موثر است. میانگین ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی‌سلولز، ترکیبات فنلی و کل تانن در محصول خشک به‌ترتیب 91/93، 84/83، 81/11، 27/30، 12/22، 38/10 و 16/6 درصد تعیین شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک این محصول بین 50/56-00/52 درصد تعیین گردید. نتایج مطالعات نشان می‌دهد که می‌توان از آن به‌عنوان بخشی از جیره گاوهای شیری تا 10 درصد، گاوهای گوشتی تا 12 درصد و گوسفند و بز تا 25 درصد ماده خشک جیره استفاده نمود.
مجید صادقیان؛ سید کمال الدین علامه؛ بابک بحرینی نژاد
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی فیزیکی و شیمیایی سیلاژ علوفه‌کنگر فرنگی (Cynara scolymus) در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار شامل تیمار شاهد (علوفه)، تیمار دو (علوفه و 5% ملاس )، تیمار سه (علوفه و 10 % ملاس )، تیمار چهار (علوفه و1% اوره )، تیمار پنج (علوفه و 5% ملاس و 1% اوره)، تیمار شش (علوفه و2% اوره) و تیمار هفت (علوفه و 5% ملاس و 2 % اوره) به مدت دو ماه به اجرا ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی فیزیکی و شیمیایی سیلاژ علوفه‌کنگر فرنگی (Cynara scolymus) در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار شامل تیمار شاهد (علوفه)، تیمار دو (علوفه و 5% ملاس )، تیمار سه (علوفه و 10 % ملاس )، تیمار چهار (علوفه و1% اوره )، تیمار پنج (علوفه و 5% ملاس و 1% اوره)، تیمار شش (علوفه و2% اوره) و تیمار هفت (علوفه و 5% ملاس و 2 % اوره) به مدت دو ماه به اجرا در آمد. اندازهگیری ترکیبات شیمیایی پس از سیلوکردن نشان داد که ماده خشک تیمارهای 4، 5 و 7 به‌طور معنیداری پایین‌‌تر از سایر تیمارهای آزمایشی بود (P<0.05). به‌طور معنیداری میزان پروتئین خام بالاتری در تیمارهای حاوی 1 و 2 درصد اوره نسبت به سایر تیمارها (صفر درصد اوره) مشاهده شد (P<0.05). همچنین، میزان دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز در تیمار شاهد به‌طور معنیداری نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (P<0.05). نتایج ارزشیابی فیزیکی نشان داد، تیمارهای شاهد و 4 به طور معنی داری ازکیفیت ظاهری بالاتر و همچنین بیشترین مقدار انرژی در تیمار4 نسبت به سایر تیمارها برخوردار بودند (05/0P<). میزان کل اسیدهای چرب فرار به طورمعنی‌داری در تیمارهای 3 و 5 بیشتر از شاهد بود (05/0P<). تفاوت معنیداری از نظر pH در میان تیمارها مشاهده نشد و تیمارهای 6 و 7 به طور معنیداری بالاترین ازت آمونیاکی را نشان دادند (05/0P<). بنابراین، افزودن اوره و ملاس باعث افزایش ارزش غذایی سیلاژ کنگرفرنگی و همچنین بهبود خصوصیات فیزیکی آن می‌گردد.
مهدی بارانی؛ نظر افضلی؛ سید جواد حسینی واشان
چکیده
این آزمایش جهت ارزیابی اثر شاهدانه بر عملکرد، پاسخ ایمنی، نیمرخ لیپیدی و فعالیت ضداکسیدانی پلاسما در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس308) به طور تصادفی در 5 تیمار با 5 تکرار ( 10 قطعه جوجه به ازای هر قفس) تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا فاقد شاهدانه (H0) 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه (H5) 3) جیره ...
بیشتر
این آزمایش جهت ارزیابی اثر شاهدانه بر عملکرد، پاسخ ایمنی، نیمرخ لیپیدی و فعالیت ضداکسیدانی پلاسما در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس308) به طور تصادفی در 5 تیمار با 5 تکرار ( 10 قطعه جوجه به ازای هر قفس) تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: 1) جیره شاهد یا فاقد شاهدانه (H0) 2) جیره حاوی 5 درصد شاهدانه (H5) 3) جیره حاوی 10 درصد شاهدانه (H10) 4) جیره حاوی 15 درصد شاهدانه (H15) 5) جیره حاوی 20 درصد شاهدانه (H20). داده‌ها با نرم افزارSAS9.1 و توسط رویه GLM تجزیه و مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون توکی انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از شاهدانه در سطوح بالای 10 درصد در جیره، وزن بدن و میزان مصرف خوراک را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P)، اما اثر معنیداری بر ضریب تبدیل نداشت. همچنین، استفاده از شاهدانه در سطح بالای 5 درصد، میزان مالون دی آلدئید (MDA) پلاسما را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P)، اما اثر معنیداری بر پاسخ ایمنی هومورال نداشت. غلظت کلسترول کل، تری گلیسرید و HDL پلاسما تغییر نیافت، اما غلظت LDL در گروه‌های مکمل شده با دانه شاهدانه در مقایسه با گروه شاهد به طور معنیداری کاهش یافت(05/0>P). به طور کلی، اگرچه استفاده از شاهدانه در جیره جوجههای گوشتی در سطوح بالای 5 درصد به عنوان یک ضداکسیدان طبیعی و کاهندهLDL مفید است، اما کاربرد آن در سطوح بالای 10درصد به علت کاهش عملکرد توصیه نمی‌شود.
هوشنگ لطف الهیان؛ سید عبدا. حسینی
چکیده
به منظور تعیین نیاز اسید آمینه لیزین جوجههای گوشتی آرین 386 در دوره پایانی (42-28 روزگی) با استفاده از ارزیابی پاسخهای عملکردی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش سطح لیزین کل(76/0، 86/0، 96/0، 06/1، 16/1 و 26/1درصد جیره)، شش تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار در سن 42-28 روزگی انجام شد. در طول دوره آزمایش، ...
بیشتر
به منظور تعیین نیاز اسید آمینه لیزین جوجههای گوشتی آرین 386 در دوره پایانی (42-28 روزگی) با استفاده از ارزیابی پاسخهای عملکردی، آزمایشی با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش سطح لیزین کل(76/0، 86/0، 96/0، 06/1، 16/1 و 26/1درصد جیره)، شش تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار در سن 42-28 روزگی انجام شد. در طول دوره آزمایش، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر سطوح لیزین قرار گرفت(05/0>p)، بالاترین میانگین افزایش وزن روزانه و بهترین ضریب تبدیل غذائی مربوط به تیمار 96/0 درصد لیزین کل در جیره بود ولی میانگین خوراک مصرفی روزانه و درصد ماندگاری تحت تأثیر سطوح مختلف لیزین قرار نگرفت. نیاز لیزین در دوره پایانی با استفاده از روش خط شکسته و معادله درجه دوم برای افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک برازش شد. نیاز لیزین کل در این دوره با استفاده از روش خط شکسته برای افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل به ترتیب 87/0 و 90/0 درصد تعیین گردید، با توجه به اینکه بیشترین افزایش وزن روزانه، بهترین ضریب تبدیل غذائی و بالاترین درصد ماندگاری جوجههای گوشتی آرین با جیره غذائی حاوی 96/0 درصد لیزین کل بدست آمد و نیاز برآورد شده با استفاده از روش خط شکسته نیز با در نظر گرفتن ضریب اطمینان به این عدد نزدیک می باشد، لذا نیاز لیزین کل جوجههای گوشتی آرین در دوره پایانی (42-28 روزگی) 96/0 توصیه می گردد.
مجتبی وفایی نیا؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ حسن شیرزادی؛ عبدالله اکبریان؛ سعید خلجی
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی جیرۀ غذایی در دوران پرورش بر عملکرد و صفات تولیدی مرغ‌های تخمگذار در دورۀ تولید آزمایشی انجام شد. تعداد 196 قطعه جوجه تخمگذار یکروزه به‌طور تصادفی به 7 تیمار (Kcal ME/kg3000- 2900- 2800- 2700- 2600- 2500- 2400)، با 4 تکرار و 7 پرنده به ازای هر تکرار اختصاص داده شد. سطح انرژی Kcal ME/kg 2800 به‌عنوان گروه شاهد در نظر گرفته ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی جیرۀ غذایی در دوران پرورش بر عملکرد و صفات تولیدی مرغ‌های تخمگذار در دورۀ تولید آزمایشی انجام شد. تعداد 196 قطعه جوجه تخمگذار یکروزه به‌طور تصادفی به 7 تیمار (Kcal ME/kg3000- 2900- 2800- 2700- 2600- 2500- 2400)، با 4 تکرار و 7 پرنده به ازای هر تکرار اختصاص داده شد. سطح انرژی Kcal ME/kg 2800 به‌عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تغذیه سطوح مختلف انرژی تأثیر معنیداری بر خوراک مصرفی و افزایش وزن پرنده‌ها نداشت. اگرچه با کاهش سطح انرژی جیره غذایی ضریب تبدیل خوراک به تخم مرغ افزایش یافت، اما این کاهش انرژی تا سطح Kcal ME/kg 2400 نسبت به گروه شاهد تفاوت معنیداری نداشت. کاهش سطح انرژی جیرۀ غذایی تا Kcal ME/kg 2500 در مقایسه با تیمار شاهد تأثیر معنیداری بر خوراک مصرفی به ازای هر دوجین تخممرغ و تعداد تخممرغ تولیدی هر مرغ در کل دوره تولید نداشت. همچنین رقیق‌کردن انرژی متابولیسمی جیره تا سطح 2600 و 2700 کیلوکالری در کیلوگرم به‌ترتیب تأثیری روی تولید تخممرغ و سن شروع تخمگذاری نداشت (05/0P>). به‌عنوان نتیجه‌گیری تغذیه تیمار حاوی سطح انرژی Kcal ME/kg 3000 علاوه بر بهبود عملکرد و صفات تولیدی، در مقایسه با سایر تیمارها سبب افزایش میانگین وزن هر تخممرغ شد (05/0P<). افزون بر این استفاده از این سطح انرژی در مقایسه با تیمار شاهد سبب کاهش هزینة تغذیه برای تولید هر کیلوگرم تخممرغ شد (25/7 درصد). بنابراین توصیه میشود که جهت دستیابی به یک عملکرد مطلوب از این سطح انرژی در دوران پرورش استفاده شود.
نادر اسدزاده؛ منوچهر سوری؛ محمد مهدی معینی؛ حسن صادقی پناه
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر افزودن روغن سویا به عنوان منبع اسیدچرب امگا-6 و روغن هیدروژنه پالم به عنوان منبع چربی اشباع به جیره فلاشینگ بر بازده تلقیح مصنوعی میشهای شال بود. تعداد 111 رأس میش شال بر اساس جیره غذایی به سه گروه آزمایشی: 1- شاهد (C)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ بدون مکمل چربی 2- پودر چربی پالم (PHO)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر افزودن روغن سویا به عنوان منبع اسیدچرب امگا-6 و روغن هیدروژنه پالم به عنوان منبع چربی اشباع به جیره فلاشینگ بر بازده تلقیح مصنوعی میشهای شال بود. تعداد 111 رأس میش شال بر اساس جیره غذایی به سه گروه آزمایشی: 1- شاهد (C)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ بدون مکمل چربی 2- پودر چربی پالم (PHO)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ دارای 5/3 درصد پودر چربی پالم و 3- روغن سویا (SO)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ دارای 5/3 درصد روغن سویا تقسیم شدند. همزمانسازی فحلی با استفاده از اسفنج پروژسترون انجام شد. نرخ بروز فحلی ثبت و 48 ساعت پس از اسفنجبرداری، تلقیح مصنوعی با روش لاپاراسکوپیک انجام شد. دوازده روز پس از تلقیح، قوچ‌های بارور وارد گله شدند. تعداد و وزن بره‌های متولد و از شیرگرفته ثبت شدند. روغن سویا باعث افزایش نرخ چندقلوزایی نسبت به پودر چربی پالم و افزایش نرخ زادآوری و بره‌زایی نسبت به هر دو گروه دیگر شد و به تبع آنها نرخ بره‌گیری نیز در میشهای دریافت کننده روغن سویا به طور معنیداری نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود. در میش‌هایی که پودر چربی پالم دریافت کردند، نرخ زنده‌مانی بره از زمان تولد تا سن نود روزگی نسبت به گروه شاهد به طور معنیداری کمتر بود. در برنامههای تلقیح مصنوعی و نیز جفت‌گیری طبیعی همزمان شده، گنجاندن روغن سویا در جیره فلاشینگ میتواند بازده تولیدمثل را بهبود دهد. همچنین توصیه میشود از به‌کار بردن پودر چربی پالم در جیره فلاشینگ گوسفند اجتناب شود.
محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی و لیزین در جیره بر عملکرد بلدرچین ژاپنی در دوره رشد، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در یک آزمایش فاکتوریل 6×2، با دو سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و شش سطح لیزین (1/1، 2/1، 3/1، 4/1، 5/1 و 6/1 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی و لیزین در جیره بر عملکرد بلدرچین ژاپنی در دوره رشد، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در یک آزمایش فاکتوریل 6×2، با دو سطح انرژی قابل سوخت‌وساز (2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و شش سطح لیزین (1/1، 2/1، 3/1، 4/1، 5/1 و 6/1 درصد جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن به‌طور هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره (35 روزگی) از هر واحد آزمایشی چهار قطعه پرنده (از هر دو جنس) انتخاب و جهت بررسی صفات لاشه کشتار شدند. نتایج نشان داد که افزایش میزان لیزین جیره، تاتثر معنیداری بر میزان افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل، بازده لاشه و عضله سینه داشت (05/0>P). بیشترین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل به ترتیب با تغذیه جیره‌های حاوی 4/1 و 5/1 درصد لیزین مشاهده شد (05/0>P). اثر بر هم کنش انرژی × لیزین جیره بر بازده لاشه معنی‌دار بود (05/0>P). به‌طوری‌که پرندگان تغذیه‌شده با جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 4/1 درصد لیزین بیشترین بازده لاشه را داشتند. با توجه به نتایج این آزمایش، جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم و 4/1 درصد لیزین برای دوره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه میشود.
