ژنتیک و اصلاح نژاد دام و طیور
محسن رحمانی؛ مصطفی محقق دولت آبادی؛ جواد حبیبی زاد
چکیده
به منظور بررسی تاثیر بیان ژن های خانواده تیروزیناز(TYR، TYRP1 و DCT) و ژن MATP بر روی ایجاد لکه های پوستی در گوسفند نژاد لری بختیاری، از مجموع تعداد 14 رأس گوسفند با رنگ پوشش سفید که دارای لکههای تیره روی پوشش خود بودند، نمونه پوست از هر دو بخش سفید و تیره تهیه و RNA کل استخراج شد. همچنین، پس از تعیین کیفیت و کمیت RNA استخراج شده، cDNA برای هر نمونه ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر بیان ژن های خانواده تیروزیناز(TYR، TYRP1 و DCT) و ژن MATP بر روی ایجاد لکه های پوستی در گوسفند نژاد لری بختیاری، از مجموع تعداد 14 رأس گوسفند با رنگ پوشش سفید که دارای لکههای تیره روی پوشش خود بودند، نمونه پوست از هر دو بخش سفید و تیره تهیه و RNA کل استخراج شد. همچنین، پس از تعیین کیفیت و کمیت RNA استخراج شده، cDNA برای هر نمونه سنتز گردید. جهت تکثیر قطعههایی از ژنهای هدف و مرجع، آغازگرهای لازم بر اساس توالیهای mRNA موجود در GenBank و نرم افزار Primer3plus طراحی شدند. تجزیه و تحلیل دادههای بیان ژن نشان داد که بیان ژنهای DCT و MATP در بافت لکهدار پوست نسبت به بافت سفید پوست تغییر معنیداری نداشت . در بین ژنهای هدف، ژن DCT با میانگین چرخه آستانه 78/35 دارای میزان بیان کمتری نسبت به ژن MATP با میانگین چرخه آستانه 68/31 در نمونههای پوست گوسفند نژاد لریبختیاری بودند. بیان ژنهای TYR و TYRP1 در هیچ یک از نمونهها از هر دو بخش پوست مشاهده نشد. بر اساس نتایج این پژوهش، سطح بیان ژنهای DCT، TYR، TYRP1 و MATP نمیتواند نقش موثری در تنظیم رنگ پوشش و ایجاد لکههای سیاه در بافت پوست گوسفندان لریبختیاری داشته باشد و به نظر میرسد ژنها یا عوامل دیگری باعث ایجاد لکه سیاه در این نژاد بوده که شناسایی آنها نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
تغذیه دام و طیور
شهریار خلیل زاده؛ ابوالفضل زارعی؛ نیما ایلا
چکیده
مطالعه حاضر با هدف تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینههای شاخهدار (ال-والین، ال-لوسین و ال-ایزولوسین) در جیرههای کم پروتئین بر روی صفات عملکردی، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی در جوجههای گوشتی انجام شد. بدین منظور از تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده یک روزه سویه راس 308 با میانگین وزن یک روزگی 47/0±75/42 گرم استفاده شد. این آزمایش به صورت ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینههای شاخهدار (ال-والین، ال-لوسین و ال-ایزولوسین) در جیرههای کم پروتئین بر روی صفات عملکردی، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی در جوجههای گوشتی انجام شد. بدین منظور از تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده یک روزه سویه راس 308 با میانگین وزن یک روزگی 47/0±75/42 گرم استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار اجرا شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح اسیدآمینههای شاخهدار (صفر، 10 و 20 درصد بالاتر از استاندارد) و دو سطح پروتئین خام (استاندارد یا 10 درصد کمتر از استاندارد) بودند. اثرات متقابل پروتئین خام و اسیدهای آمینه شاخهدار نشان داد که استفاده از 20 درصد اسیدهای آمینه شاخهدار در جیره استاندارد باعث بهبود افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با جیره کم پروتئین با اسیدهای آمینه شاخهدار استاندارد میشود. همچنین سطح 20 درصد اسیدهای آمینه شاخهدار قادر به جبران کاهش پروتئین جیره بود و افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک مشابه تیمار استاندارد بود. استفاده از 20 درصد اسیدآمینههای شاخهدار در جیره باعث افزایش درصد لاشه و ران نسبت به سطح استاندارد شد (05/0>P). سطح 20 درصد اسیدهای آمینه شاخهدار در جیره جوجههای گوشتی باعث افزایش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت در مقایسه با جیره کم پروتئین با اسیدهای آمینه شاخهدار استاندارد شد (05/0>P). به طور کلی مشخص شد که مکمل اسیدهای آمینه شاخهدار برای بهبود خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و عملکرد جوجههای گوشتی در جیرههای کمپروتئین حیاتی است.
تغذیه دام و طیور
مطلب ابراهیمی؛ میرهادی حسینی؛ حمزه قادری؛ سید علی میرقلنج
چکیده
آزمایش حاضر با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر آویشن بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و حفظ کیفیت داخلی تخممرغ در دماهای مختلف نگهداری در مرغهای تخمگذار مسن انجام شد. بدین منظور از 144 مرغ تخمگذار (Hy-line-W36) با وزن بدن مشابه (50± 1470 گرم) در سن 65 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار، 6 تکرار و 8 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای ...
بیشتر
آزمایش حاضر با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر آویشن بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ و حفظ کیفیت داخلی تخممرغ در دماهای مختلف نگهداری در مرغهای تخمگذار مسن انجام شد. بدین منظور از 144 مرغ تخمگذار (Hy-line-W36) با وزن بدن مشابه (50± 1470 گرم) در سن 65 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار، 6 تکرار و 8 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-تیمار شاهد (جیره بر پایه کنجاله سویا-ذرت بدون پودر آویشن)، 2- تیمار حاوی 25/0 درصد پودر آویشن و 3) تیمار حاوی 5/0 درصد پودر آویشن بودند. در پایان دوره آزمایش (هفته هشتم آزمایش) 6 تخممرغ از هر تکرار انتخاب و در دماهای 4 و 25 درجه سانتیگراد جهت تعیین کیفت داخلی به مدت 30 روز نگهداری شدند. نتایج نشان داد که مرغهای تخمگذار تغذیه شده با جیره حاوی 25/0 و 5/0 درصد پودر آویشن وزن تخممرغ بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0>P). توده تخممرغ و ضریب تبدیل خوراک در تیمار 5/0 درصد پودر آویشن به طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد به ترتیب بیشتر و کمتر بود (05/0>P). در دمای 25 درجه سانتیگراد، استفاده از 5/0 درصد پودر آویشن نسبت به گروه صفر درصد، ارتفاع زرده و شاخص زرده تخممرغ را بالا برد (05/0>P). به طور کلی افزودن 5/0 درصد پودر گیاه آویشن به جیره مرغهای تخمگذار مسن به دلیل بهبود وزن تخممرغ، ضریب تبدیل خوراک، کیفیت داخلی تخممرغ و حفظ کیفیت تخممرغ در طول نگهداری توصیه میگردد.
تغذیه دام و طیور
مهدی نظرپور؛ محسن حاجی پور؛ پروین شورنگ
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثرات استفاده از کنجاله کلزا و گندم پرتوتابی شده با الکترون بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی، تیتر آنتیبادی و ریختشناسی روده در جوجههای گوشتی انجام شد. در این تحقیق تعداد 300 قطعه جوجه یکروزه گوشتی (مخلوط نر و ماده) سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 4 تیمار آزمایشی با پنج تکرار و در هر تکرار با 15 جوجه ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثرات استفاده از کنجاله کلزا و گندم پرتوتابی شده با الکترون بر عملکرد، برخی فراسنجههای خونی، تیتر آنتیبادی و ریختشناسی روده در جوجههای گوشتی انجام شد. در این تحقیق تعداد 300 قطعه جوجه یکروزه گوشتی (مخلوط نر و ماده) سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به 4 تیمار آزمایشی با پنج تکرار و در هر تکرار با 15 جوجه اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایش شامل گروه شاهد (فاقد کنجاله کلزا و گندم) و تیمارهای حاوی کنجاله کلزا و گندم با دز پرتوتابی 10، 20 و 30 کیلوگری بودند. نتایج نشان داد که در وزن بدن در دوره رشد، گروه شاهد نسبت به سایر تیمارها دارای بالاترین وزن بدن بود (05/0>P). در کل دوره، گروه شاهد و تیمار با دز پرتوتابی 30 کیلوگری دارای بالاترین وزن بدن بودند (05/0>P). در خوراک مصرفی در دوره رشد و کل دوره، گروه شاهد و تیمار با دز پرتوتابی 30 کیلوگری دارای بالاترین مقدار بود (05/0>P). در ضریب تبدیل غذایی، گروه شاهد نسب به سایر تیمارها در دوره پایانی و کل دوره دارای کمترین مقدار بود (05/0>P). تیمار با دز پرتوتابی 30 کیلوگری نسبت به سایر تیمارها دارای بیشترین طول پرز و ضخامت لایه بود (05/0>P). در صفات لاشه، گروه شاهد و تیمار با دز پرتوتابی 30 کیلوگری نسبت به سایر تیمارها دارای بیشترین درصد سینه و رانها بودند (05/0>P). نتایج کلی تحقیق حاضر نشان داد که پرتودهی کنجاله کلزا و گندم با دز 30 کیلوگری سبب بهبود صفات عملکرد رشد و ریختشناسی ژژنوم شد.
تغذیه دام و طیور
افروز شریفی؛ عزیز کردونی؛ علیرضا آقاشاهی؛ بهاره طاهری دزفولی؛ مریم اثنی عشری
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی ارزش غذایی، فراسنجههای تولید گاز، تخمیر و گوارشپذیری مواد مغذی سیلاژ بقایای حاصل از برداشت نیشکر عملآوری شده با اوره و گاز آمونیاک در تغذیه نشخوارکنندگان در شرایط برونتنی و درونتنی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره کامل مخلوط حاوی 20 درصد سیلاژ بقایای مزرعه نیشکر بدون ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی ارزش غذایی، فراسنجههای تولید گاز، تخمیر و گوارشپذیری مواد مغذی سیلاژ بقایای حاصل از برداشت نیشکر عملآوری شده با اوره و گاز آمونیاک در تغذیه نشخوارکنندگان در شرایط برونتنی و درونتنی در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره کامل مخلوط حاوی 20 درصد سیلاژ بقایای مزرعه نیشکر بدون مواد افزودنی (تیمار شاهد)، 2) تیمار شاهد همراه با افزودن 3 درصد اوره به کنسانتره (کنترل مثبت)، 3) جیره کامل مخلوط حاوی بقایای مزرعه نیشکر سیلو شده با 5 درصد اوره پودر شده و 4) جیره کامل مخلوط حاوی بقایای مزرعه نیشکر سیلو شده با 3 درصد گاز آمونیاک بودند. نتایج حاصل از آزمایش درونتنی نشان داد که مصرف پروتئین خام در جیره حاوی سیلاژ بقایای نیشکر فرآوری شده با گاز آمونیاک به طور معنیداری بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0P<). گوارشپذیری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و NDF در جیره حاوی بقایای نیشکر فرآوری شده با گاز آمونیاک به طور معنیداری بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0>P). با عملآوری بقایای حاصل از برداشت نیشکر با منابع مختلف NPN، غلظت فراسنجههای خونی شامل اوره، نیتروژن اورهای و پروتئین تام افزایش یافت (05/0>P). در کل، نتایج حاصل از مطالعات آزمایشات نشان داد که سیلو کردن بقایای پس از برداشت نیشکر با گاز آمونیاک سبب بهبود ارزش غذایی آن از طریق افزایش فراسنجههای تولید گاز و تخمیر و گوارشپذیری مواد مغذی سیلاژ شد.
تغذیه دام و طیور
غلامرضا زابلی؛ عنایت رحمت نژاد؛ ابراهیم شهرکی
چکیده
پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اثرات سینبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، جمعیت میکروبی و ریختسنجی روده کوچک مرغهای تخمگذار در شرایط تنش مزمن گرمایی و برآورد نقطه بهینه مصرف آن با استفاده از مدلسازی خط شکسته انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و نه قطعه مرغ در هرتکرار انجام شد. تیمارها ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اثرات سینبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخممرغ، جمعیت میکروبی و ریختسنجی روده کوچک مرغهای تخمگذار در شرایط تنش مزمن گرمایی و برآورد نقطه بهینه مصرف آن با استفاده از مدلسازی خط شکسته انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و نه قطعه مرغ در هرتکرار انجام شد. تیمارها شامل سطوح صفر(شاهد) 5/0، 1 و 5/1 گرم در کیلوگرم سینبیوتیک بود که به جیره پایه اضافه شد. یافتهها نشان داد که افزودن سین-بیوتیک، درصد تخمگذاری، توده تخممرغ و وزن تخممرغ را در 42-44 هفتگی و 44-46 هفتگی افزایش داد )05/0(p<. همچنین توده تخم مرغ و درصد تخمگذاری در همه گروههای دریافتکننده سینبیوتیک در مقایسه با شاهد، در کل دوره بیشتر بود05/0(p<. کمترین و بیشترین مقدار توده تخممرغ در کل دوره مربوط به گروه شاهد و گروه دریافتکننده 5/0 گرم سینبیوتیک بود(به ترتیب 88/45 و 6/49). شمار سالمونلا در گروههای 5/0، 1 و 5/1 گرم سینبیوتیک در مقایسه با شاهد کمتر شد )05/0(p<. برآورد سطح بهینه در جیره بر اساس مدلسازی خط شکسته خطی و درجه دو برای درصد تخمگذاری به ترتیب 93/0 و 05/1 گرم سینبیوتیک در کیلوگرم جیره بود. در مجموع، استفاده از سین-بیوتیک باعث بهبود وزن تخم مرغ، شاخص تولید و درصد تخمگذاری همراه با کاهش جمعیت سالمونلا شد و مقدار یک گرم در کیلوگرم برای شرایط تنش گرما توصیه میگردد.
تغذیه دام و طیور
حسین محب الدینی
چکیده
تأثیر جایگزینی کنجاله پنبهدانه پرتوتابی و یا تخمیر شده با کنجاله سویا در جیره بر عملکرد و ریختشناسی روده جوجههای گوشتی با استفاده از 384 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 8 تکرار انجام شد. گروه-های آزمایشی شامل جایگزینی سطوح صفر و 50 درصد کنجاله پنبهدانه خام، پرتوتابی شده و یا تخمیر شده با کنجاله سویا ...
بیشتر
تأثیر جایگزینی کنجاله پنبهدانه پرتوتابی و یا تخمیر شده با کنجاله سویا در جیره بر عملکرد و ریختشناسی روده جوجههای گوشتی با استفاده از 384 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 8 تکرار انجام شد. گروه-های آزمایشی شامل جایگزینی سطوح صفر و 50 درصد کنجاله پنبهدانه خام، پرتوتابی شده و یا تخمیر شده با کنجاله سویا در جیره بود. نتایج نشان داد جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره شاهد و جیره حاوی کنجاله پنبهدانه تخمیر شده در مقایسه با پرندگان سایر گروهها از افزایش وزن بهتر و ضریب تبدیل خوراک پایینتر برخوردار بودند (05/0>P). ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در دئودنوم و ژژنوم پرندگان تغذیه شده با جیرههای حاوی کنجاله پنبهدانه تخمیر شده در مقایسه با جیرههای کنجاله پنبهدانه خام و کنجاله پنبهدانه پرتوتابی شده بهطور معنیداری بهبود یافت (05/0>P). ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در دئودنوم و ژژنوم جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای حاوی کنجاله پنبهدانه پرتوتابی شده به طور معنیداری بیشتر از جیره کنجاله پنبهدانه خام بود (05/0>P). براساس یافتههای این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که روش تخمیر میکروبی در مقایسه با روش پرتوتابی راهکار موثرتری برای بهبود ارزش تغذیهای کنجاله پنبه-دانه میباشد. همچنین، استفاده از کنجاله پنبهدانه تخمیر شده در جیره جوجههای گوشتی علاوه بر بهبود شاخصهای عملکرد رشد سبب ارتقاء سلامت دستگاه گوارش پرندگان میشود.
تغذیه دام و طیور
مهرداد موحدنسب؛ هومن ایزدی شوراب؛ حسن هوشمند؛ عبدالمنصور طهماسبی
چکیده
در این پژوهش اثرات سطوح افزایشی پودر دانه اسپند بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی جنس نر سویه راس-308 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، تعداد320 قطعه جوجه یک روزه در 4 تیمار، هر تیمار با 8 تکرار 10 قطعهای بهمدت 42 روز دوره آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. دانه گیاه ...
بیشتر
در این پژوهش اثرات سطوح افزایشی پودر دانه اسپند بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و پاسخ ایمنی همورال جوجههای گوشتی جنس نر سویه راس-308 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، تعداد320 قطعه جوجه یک روزه در 4 تیمار، هر تیمار با 8 تکرار 10 قطعهای بهمدت 42 روز دوره آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. دانه گیاه اسپند در سطوح 0، 3/0، 6/0 و 9/0 درصد جیره جوجهها از دوره آغازین تا پایانی استفاده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن پودر دانه اسپند به جیره، باعث کاهش نرخ رشد، کاهش مقدار خوراک مصرفی، افزایش ضریب تبدیل خوراک و کاهش راندمان لاشه شد در حالی که همچنین اکثر وزن اندامهای درونی لاشه نیز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. افزودن پودر دانه اسپند به جیره جوجهها در هیچ کدام از سطوح، تأثیر معنیداری بر فراسنجههای بیوشیمیایی خون، بهجز افزایش غلظت گلوکز در تیمار 9/0 نسبت یه گروه شاهد (05/0>p)، نداشته است. استفاده ازسطوح مختلف پودر دانه اسپند در جیره، اثر معنیداری بر شاخصهای سیستم ایمنی همورال نداشت (05/0<p). نتیجه نهایی این که، دانه اسپند بهدلیل عوامل ضدتغذیهای و آلکالوئیدهای موجود، نمیتواند بهعنوان یک ماده افزودنی مغذی به منظور رفع نیاز، برای حفظ و ارتقا سلامت حیوان درنظر گرفته شود. بنابراین، برای استفاده بهینه از این دانه باید تدابیر خنثیسازی این مواد ضدتغذیهای صورت گیرد و آزمایشهای تکمیلی لازم بر روی حیوانات دیگر از جمله جوندگانی مانند رت و پرندگانی مانند بلدرچین انجام شود.
تغذیه دام و طیور
حسن خمیس آبادی؛ نادر پاپی؛ حمید تیموری
چکیده
این پژوهش، با هدف تأثیر استفاده از سیلاژ قصیل جو و قصیل تریتیکاله در مقایسه با سیلاژ ذرت علوفهای بر عملکرد پروار، فراسنجههای خونی و گوارشپذیری مواد مغذی در برههای پرواری انجام شد. به همین منظور، تعداد 27 رأس برۀ نر افشاری شیرگیری شده سه تا چهار ماهه با میانگین وزن زنده 7/1 ± 8/20 کیلوگرم به طور تصادفی به سه گروه همگن تقسیم شدند. ...
بیشتر
این پژوهش، با هدف تأثیر استفاده از سیلاژ قصیل جو و قصیل تریتیکاله در مقایسه با سیلاژ ذرت علوفهای بر عملکرد پروار، فراسنجههای خونی و گوارشپذیری مواد مغذی در برههای پرواری انجام شد. به همین منظور، تعداد 27 رأس برۀ نر افشاری شیرگیری شده سه تا چهار ماهه با میانگین وزن زنده 7/1 ± 8/20 کیلوگرم به طور تصادفی به سه گروه همگن تقسیم شدند. سه فرمول جیرۀ غذایی با انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام مشابه، بر پایه سیلاژهای ذرت، قصیل جو و قصیل تریتیکاله تهیه گردید. هرکدام از جیرهها به طور تصادفی به یکی از گروههای آزمایشی اختصاص داده شد و دامها به مدت 84 روز با این جیرهها تغذیه شدند. نتایج نشان داد افزایش وزن روزانه گروه آزمایشی تغذیه شده با جیرۀ حاوی سیلاژ ذرت (239 گرم) به طور معنیداری از گروه تغذیه شده با جیرۀ حاوی سیلاژ قصیل جو (167 گرم) بیشتر بود (05/0>P). بیشترین مقدار مادۀ خشک مصرفی روزانه در گروه تغذیه شده با جیرۀ حاوی سیلاژ ذرت (1639 گرم) و کمترین مقدار آن در گروه تغذیه شده با جیرۀ حاوی سیلاژ قصیل جو (868 گرم) مشاهده شد (05/0>P). ضریب تبدیل خوراک در گروه تغذیه شده با جیرۀ حاوی قصیل جو و قصیل تریتیکاله (8/5) با اختلاف معنیدار، بهتر از گروه تغذیه شده با جیرۀ حاوی سیلاژ ذرت (9/6) بود (05/0>P). درمجموع میتوان نتیجه گرفت که از سیلاز قصیل تریتیکاله میتوان به عنوان جایگزین سیلاژ ذرت در جیرۀ برههای نر پرواری استفاده نمود.
مدیریت پرورش دام و طیور
فاطمه بحری بیناباج؛ بهروز سرجوقی؛ فریبا فریور؛ زهرا تراز
چکیده
این تحقیق بهمنظور بررسی اثرشرایط نگهداری تخم بلدرچین ژاپنی بر کیفیت تخم، درصد جوجهدرآوری، و کیفیت جوجههای هچ شده انجام شد. تعداد 480 عدد تخم بلدرچین در قالب طرح کاملا ًتصادفی به روش فاکتوریل 2×6 با دو سطح دمای ذخیرهسازی (دمای اتاق، 25درجه سانتیگراد و دمای سردتر از اتاق، 15 درجه سانتیگراد) و 6 دوره مختلف ذخیرهسازی (صفر، 4، 8، ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور بررسی اثرشرایط نگهداری تخم بلدرچین ژاپنی بر کیفیت تخم، درصد جوجهدرآوری، و کیفیت جوجههای هچ شده انجام شد. تعداد 480 عدد تخم بلدرچین در قالب طرح کاملا ًتصادفی به روش فاکتوریل 2×6 با دو سطح دمای ذخیرهسازی (دمای اتاق، 25درجه سانتیگراد و دمای سردتر از اتاق، 15 درجه سانتیگراد) و 6 دوره مختلف ذخیرهسازی (صفر، 4، 8، 12، 16 و 20 روز) مورداستفاده قرار گرفتند. بعد از اتمام دوره ذخیرهسازی تعداد 15 تخم از هر تیمار به لحاظ صفات کیفیت داخلی و خارجی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد 25 تخم از هر تیمار به مدت 15 روز درشرایط استاندارد انکوباسیون در شرایط ستر و به مدت 3 روز در شرایط هچر قرار گرفتند. در پایان دورۀ جوجهکشی، درصد جوجهدرآوری محاسبه شد. جوجه بلدرچینها بهصورت انفرادی توزین و طول بدن و طول ساق آنها نیز اندازهگیری شد و کیفیت جوجه بلدرچینها براساس سیستم امتیازدهی تونا ارزیابی گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش طول دوره و دمای ذخیرهسازی، وزن تخمهاکاهش یافت (01/0>P). همچنین با افزایش طول دوره ذخیرهسازی وزن سفیده، شاخص زرده، شاخص سفیده و واحد هاو کاهش و وزن زرده افزایش یافت (01/0>P). با افزایش طول دوره ذخیرهسازی (01/0>P) و دمای ذخیرهسازی (05/0>P) درصد جوجهدرآوری تخم بلدرچین ژاپنی کاهش یافت. بهطورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که افزایش مدتزمان و دمای نگهداری باعث کاهش کیفیت داخلی و خارجی تخم، قابلیت جوجهدرآوری و کیفیت جوجههای یک روزه بلدرچین میگردد.
تغذیه دام و طیور
شهاب قاضی؛ اکبر یعقوبفر؛ وجیهه نیکوفرد
چکیده
آزمایش به منظور تأثیر جیره های مکمل شده با اسیدهای آمینه کریستاله بر سودمندی نسبی اقتصادی در عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو جیره آزمایشی (کیفیت بالا و پایین پروتئین) و چهار سطح اسیدهای آمینه کریستاله (سطح نیاز (توصیه شده)، ...
بیشتر
آزمایش به منظور تأثیر جیره های مکمل شده با اسیدهای آمینه کریستاله بر سودمندی نسبی اقتصادی در عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس)، در یک آزمایش فاکتوریل 4×2 با دو جیره آزمایشی (کیفیت بالا و پایین پروتئین) و چهار سطح اسیدهای آمینه کریستاله (سطح نیاز (توصیه شده)، بدون اسیدهای آمینه کریستاله مکمل شده، (سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز) در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با هشت تیمار، شش تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیاز (توصیه شده)، به جیرههای حاوی کنجاله کلزا و گندم (منبع پروتئین با کیفیت پایین) سبب افزایش عملکرد (0001/0P<) شد. با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح بالاتر از نیاز پرنده بهخصوص در جیرههای غذایی با کیفیت بالا مانند (کنجاله سویا و ذرت) تأثیری بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد و قابل توصیه نمیباشد. همچنین از لحاظ سودمندی نسبی اقتصادی بیشترین هزینه خوراک مصرفی، هزینه خوراک مصرفی نسبت به وزن زنده بدن و سود ناخالص مربوط به تیمار های آزمایشی مکمل شده با اسیدهای آمینه کریستاله است.
زنبور عسل
حمیدرضا کرمی؛ رحیمه سپهری؛ غلامحسین طهماسبی؛ مصطفی ملایی
چکیده
در پژوهش حاضر، تأثیر یک ترکیب گیاهی شامل اسانسهای آویشن، نعناع، مرزه و اسید اگزالیک، با نام تیموگزال، برکنترل کنهواروا و مقایسه آن با کنهکشهای شیمیایی آپیستان و بایوارول (بهعنوان کنترل مثبت) و شاهد (بهعنوان کنترل منفی) بررسی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار انجام شد. قبل از اجرای آزمایش، اندازهگیری ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، تأثیر یک ترکیب گیاهی شامل اسانسهای آویشن، نعناع، مرزه و اسید اگزالیک، با نام تیموگزال، برکنترل کنهواروا و مقایسه آن با کنهکشهای شیمیایی آپیستان و بایوارول (بهعنوان کنترل مثبت) و شاهد (بهعنوان کنترل منفی) بررسی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار انجام شد. قبل از اجرای آزمایش، اندازهگیری آلودگی اولیه کلنیها انجام و بهعنوان صفت همبسته در آنالیز دادهها لحاظ گردید. میزان تلفات کنه و زنبوران در سه مرحله در طول دوره آزمایش و نیز میزان آلودگی باقیمانده در کلنیها پس از اجرای آزمایش برآورد شد. تجزیه کوواریانس دادهها با استفاده از رویه Mixed و مقایسات میانگینها بهروش توکی در نرمافزار آماری SAS (V.9.4) انجام شد. نتایج حاصله، تلفات 40/82 درصدی کنهواروا را در تیمار تیموگزال نشان داد که ضمن داشتن تفاوت معنیدار با تیمار شاهد (01/0=α)، با تیمارهای آپیستان و بایوارول تفاوت معنیداری نداشت. میزان تلفات زنبوران کارگر در تیمار تیموگزال بسیار کم (1/0 درصد) و تفاوت معنیداری با شاهد (07/0 درصد) نداشت. تلفات کارگران در تیمار آپیستان ( 14/0 درصد) بهطور معنیداری بالاتر از تیمار تیموگزال و شاهد بود. میزان آلودگی باقیمانده در تیمار تیموگزال (9/0 درصد) بطور معنی داری کمتر از تیمار شاهد (51/4 درصد) بود ولی با دو تیمار آپیستان و بایوارول تفاوت معنیداری نداشت. با توجه به تاثیر 82 درصدی تیموگزال در کنترل کنه واروا و نیز به دلیل طبیعی بودن، نداشتن محدودیت زمان مصرف (بدلیل نداشتن اثرات سوء در تولیدات کلنی) و نیز تلفات کمتر در زنبوران، میتواند جایگزین مناسبی برای کنهکشهای شیمیایی شود.
فیزیولوژی دام و طیور
فاطمه زارعی؛ نادر اسدزاده؛ حسین دقیق کیا؛ علی غلامی کرکان؛ محمد عزیزی؛ محمد حیدری؛ شهروز خرمی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثر افزودن غلظتهای مختلف آنتیاکسیدان هدفمند میتوکندریایی میتوتمپو (Mito-TEMPO) به رقیقکننده حاوی لستین سویا بر قابلیت سردسازی و انجماد منی بز بود. به این منظور از پنج رأس بز بالغ نژاد سانن استفاده شد. پس از اسپرمگیری بهوسیله واژن مصنوعی و ارزیابی اولیه به منظور حذف اثرات فردی، نمونههای منی مخلوط شدند. در ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثر افزودن غلظتهای مختلف آنتیاکسیدان هدفمند میتوکندریایی میتوتمپو (Mito-TEMPO) به رقیقکننده حاوی لستین سویا بر قابلیت سردسازی و انجماد منی بز بود. به این منظور از پنج رأس بز بالغ نژاد سانن استفاده شد. پس از اسپرمگیری بهوسیله واژن مصنوعی و ارزیابی اولیه به منظور حذف اثرات فردی، نمونههای منی مخلوط شدند. در آزمایش اول، نمونه منی به رقیقکننده حاوی سطوح مختلف میتوتمپو (0، 1، 10، 100 و 1000 میکرومولار) افزوده و در دمای چهار درجه سانتیگراد به مدت 60 ساعت ذخیره شد. سپس فراسنجههای کیفی اسپرم شامل جنبایی، جنبایی پیشرونده، زندهمانی و سلامت غشا پلاسمایی اسپرم در زمانهای 0، 30 و 60 ساعت ارزیابی شد. در آزمایشدوم، نمونه منی به رقیقکننده حاوی سطوح مختلف میتوتمپو (0، 1، 10، 100 و 1000 میکرومولار) افزوده و منجمد شد. ارزیابی میکروسکوپی اسپرم پس از انجماد-یخگشایی انجام شده و فراسنجههای کیفی اسپرم شامل فراسنجههای حرکتی، مورفولوژی غیر طبیعی، سلامت غشا پلاسمایی و سلامت آکروزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج فرایند سردسازی اسپرم نشان داد در زمان صفر تفاوتی بین تیمارها وجود نداشته است. در زمانهای 30 و 60 ساعت سردسازی و همچنین پس از انجماد استفاده از غلظتهای 10 و 100 میکرومولار میتوتمپو سبب حفظ بهتر جنبایی کل، جنبایی پیشرونده، سلامت غشا و زنده مانی اسپرم بز شد. در نتیجه استفاده از آنتیاکسیدان هدفمند میتوکندریایی میتوتمپو میتواند راهکاری مؤثر برای حفظ کیفیت اسپرم بز برای ذخیره سازی کوتاه مدت و بلند مدت آن باشد.
