تغذیه دام و طیور
محمدعلی قلی زاده؛ هوشنگ لطف اللهیان؛ حسین منصوری یاراحمدی؛ جعفر فخرائی؛ سید عبداله حسینی
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات افزودنیهای محرک رشد و ایمنی بر پایه گیاهان داروئی با و بدون پروبیوتیک بر عملکرد و فراسنجههای ایمنی جوجههای گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با سه نوع افزودنی (افزودنی تجاری بیوهربال، ASRI-I1 و ASRI-I2) و دو سطح پروبیوتیک گالیپرو (صفر، 200 گرم در تن)، در 6 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه جوجه (مخلوط ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات افزودنیهای محرک رشد و ایمنی بر پایه گیاهان داروئی با و بدون پروبیوتیک بر عملکرد و فراسنجههای ایمنی جوجههای گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با سه نوع افزودنی (افزودنی تجاری بیوهربال، ASRI-I1 و ASRI-I2) و دو سطح پروبیوتیک گالیپرو (صفر، 200 گرم در تن)، در 6 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه جوجه (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار انجام شد. اثر محرکهای ایمنی و پروبیوتیک بر وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد ماندگاری و شاخص تولید معنیدار نبود. درصد لاشه، درصد ران، درصد سینه، درصد پشت و گردن، درصد چربی حفره بطنی تحت تأثیر محرک ایمنی و پروبیوتیک قرار نگرفت. اثر محرکهای ایمنی گیاهی و پروبیوتیک بر پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی و ایمونوگلوبولین G و ایمونوگلوبولین M معنیدار نبود. اثر محرکهای ایمنی بر درصد هتروفیل، لنفوسیت و نسبت آنها معنیدار بود (05/0>P). در کل دوره اختلاف معنیداری در بیشتر صفات مورد بررسی در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای غذائی حاوی سه نوع متفاوت محرک ایمنی مشاهده نشد، ولی از نظر عددی اختلافات جزئی در بین آنها وجود داشت و افزودنیASRI-I1 اثرات بهتری از دیگر افزودنیها نشان داد و استفاده از آن به همراه پروبیوتیک اثرات مفید در بهبود عملکرد و پاسخهای ایمنی جوجههای گوشتی را تقویت نمود. لذا افزودنی ASRI-I1 برای بررسیهای تکمیلی و تولید نیمه صنعتی پیشنهاد میشود.
تغذیه دام و طیور
جواد واحد خوش چهره؛ سید عبداله حسینی؛ محمد چمنی؛ علی اصغر صادقی؛ امیر میمندی پور
چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر استفاده از فرم معمولی و نانوکپسوله اسانس گیاهان اسطوخدوس و کاسنی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی صورت گرفت. تعداد 1050 قطعه جوجه یکروزه (مخلوط نر و ماده به نسبت مساوی) سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر استفاده از فرم معمولی و نانوکپسوله اسانس گیاهان اسطوخدوس و کاسنی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی صورت گرفت. تعداد 1050 قطعه جوجه یکروزه (مخلوط نر و ماده به نسبت مساوی) سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه بدون افزودنی (شاهد)، 2 و 3) به ترتیب جیره پایه حاوی 100 گرم در تن اسانس کاسنی و اسطوخدوس، 4و 5) به ترتیب جیره پایه حاوی 100 گرم در تن اسانس نانوکپسوله کاسنی و اسطوخدوس، 6) جیره پایه حاوی 100 گرم در تن اسانس کاسنی و 100 گرم در تن اسانس اسطوخدوس و 7) جیره پایه حاوی 100 گرم در تن اسانس نانوکپسوله کاسنی و 100 گرم در تن اسانس نانوکپسوله اسطوخدوس بودند. در سن 42 روزگی بالاترین وزن بدن، شاخص تولید، درصد لاشه، وزن نسبی سینه و عیار آنتیبادی در پاسخ به تزریق گلبول قرمز گوسفندی، ایمنوگلوبولین G و M و نیز کمترین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در گروه تغذیه شده توامان با اسانس نانوکپسوله کاسنی و اسطوخدوس مشاهده شد (05/0P<). بر اساس نتایج، افزودن توامان 100 گرم در تن اسانس نانوکپسوله کاسنی و اسطوخدوس در جیره جوجه های گوشتی توصیه می شود.
سید عبداله حسینی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ هوشنگ لطف اللهیان؛ هدی جواهری بارفروشی؛ مهدی امیر صادقی؛ کاظم یوسفی
چکیده
آزمایشی به منظور تعیین سطح بهینه ضایعات بوجاری گندم در جیره جوجه های گوشتی سویه تجاری آرین انجام شد. یک هزار و پانصد قطعه جوجه گوشتی آرین (مخلوط دو جنس) از سن 5 تا 49 روزگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 10 تکرار و 30 قطعه پرنده در هر تکرار پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 12/5، 25، 37/5 و 50 درصد ضایعات بوجاری گندم در جیره ...
بیشتر
آزمایشی به منظور تعیین سطح بهینه ضایعات بوجاری گندم در جیره جوجه های گوشتی سویه تجاری آرین انجام شد. یک هزار و پانصد قطعه جوجه گوشتی آرین (مخلوط دو جنس) از سن 5 تا 49 روزگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 10 تکرار و 30 قطعه پرنده در هر تکرار پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 12/5، 25، 37/5 و 50 درصد ضایعات بوجاری گندم در جیره بود. ضایعات بوجاری گندم سبب کاهش هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم وزن زنده جوجه های گوشتی در سن 49 روزگی شد؛ این کاهش در سطوح 37/5 و 50 درصد به ترتیب حدود 9 و 11 درصد و نسبت به شاهد معنی دار بود. برای تعیین سطح بهینه ضایعات بوجاری گندم در جیره از روش تصمیم گیری چند شاخصی (MADM یا Multi Attribute Decision Making) استفاده شد. بر اساس نمره دهی حاصل از این روش، گروه پرندگان دریافت کننده 37/5 درصد بوجاری گندم بالاترین نمره را به دست آورده (72/92) و گروه های دریافت کننده 25، 50، 12/5 و صفر درصد بوجاری گندم به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند (72/58، 72/52، 63/98 و 17/41). در پایان، سطح بهینه استفاده از ضایعات بوجاری گندم برای رسیدن به بالاترین امتیاز مدیریتی حاصل از روش مذکور، 34/7 درصد تعیین شد.
سید بابک اسدی؛ علیرضا آقاشاهی؛ جعفر فخرائی؛ سید عبداله حسینی؛ حسین منصوری یاراحمدی
چکیده
این مطالعه بمنظور بررسی کارایی افزودن جاذبهای سموم ASRI1 و ASRI2 زیستیار باکتریایی بر عملکرد رشد، ایمنی، جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای آلوده شده با آفلاتوکسین انجام شد. تعداد 420 جوجهی یک روزه با وزن اولیهی 3±42 گرم به 7 گروه آزمایشی با 5 تکرار اختصاص یافتند و در هر تکرار 12 پرنده قرار گرفت. گروههای آزمایشی ...
بیشتر
این مطالعه بمنظور بررسی کارایی افزودن جاذبهای سموم ASRI1 و ASRI2 زیستیار باکتریایی بر عملکرد رشد، ایمنی، جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای آلوده شده با آفلاتوکسین انجام شد. تعداد 420 جوجهی یک روزه با وزن اولیهی 3±42 گرم به 7 گروه آزمایشی با 5 تکرار اختصاص یافتند و در هر تکرار 12 پرنده قرار گرفت. گروههای آزمایشی شامل:1) شاهد منفی (فاقد آفلاتوکسین)، 2)شاهد مثبت (حاوی آفلاتوکسین)، 3)شاهد مثبت+ زیستیار باکتریایی، 4) شاهد مثبت + ASRI1، 5) شاهد مثبت + ASRI2، 6) شاهد مثبت + زیستیار باکتریایی +ASRI1 و 7) شاهد مثبت+ زیستیار باکتریایی + ASRI2 بود. صفات عملکردی، سطح جذب و جمعیت میکروبی روده، شاخص ایمنی، درصد ماندگاری اندازه گیری، ثبت و بهعنوان شاخصهایی برای مقایسهی گروهها و انتخاب بهترین گروه با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس نمرهدهی حاصل از این روش، گروههای 1، 7، 6، 5، 3، 4 و2 به ترتیب نمرات 9415/0، 6264/0، 5674/0، 5118/0، 4171/0، 2244/0و 0221/0 را به دست آوردند. براساس روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی، افزایش وزن و شاخص تولید بیشترین نقش را داشتند و بهترین پاسخ در جوجههای آلوده در گروه توأم از زیستیار باکتریایی و جاذب سموم (ASRI2) مشاهده شد. بنابراین، در هنگام آلودگی جیرهها به آفلاتوکسین، استفاده توأم از زیستیار باکتریایی و جاذب سموم (ASRI2) بهعنوان راهکاری برای بهبود صفات تولیدی و عملکردی جوجههای گوشتی، توصیه میشود.
امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی
چکیده
محدودیت منابع خوراکی در سطح جهان و کشور ما، توجه به استفاده از خوراکهای جایگزین را افزایش داده است. پرورش حشرات یکی از شیوههای پیشنهاد شده به منظور ارتقای امنیت غذایی برای انسان و حیوانات است. حشرات به سرعت رشد کرده و تکثیر می شوند و به دلیل خونسرد بودن، ضریب تبدیل غذایی مناسبی دارند. آنها همچنین قادرند پسماندهای کشاورزی را به ...
بیشتر
محدودیت منابع خوراکی در سطح جهان و کشور ما، توجه به استفاده از خوراکهای جایگزین را افزایش داده است. پرورش حشرات یکی از شیوههای پیشنهاد شده به منظور ارتقای امنیت غذایی برای انسان و حیوانات است. حشرات به سرعت رشد کرده و تکثیر می شوند و به دلیل خونسرد بودن، ضریب تبدیل غذایی مناسبی دارند. آنها همچنین قادرند پسماندهای کشاورزی را به زیستتودهای با ارزش انرژی و پروتئین مناسب تبدیل نمایند. این مقاله بر معرفی برخی حشرات مورد استفاده در تغذیه طیور (شامل جیرجیرک، میلورم، لارو مگس سرباز سیاه، لارو مگس خانگی، ملخ) و کرم خاکی تمرکز یافته، در ادامه یافتههای یافتههای متخصصین تغذیه طیور درباره آنها مرور شده و در انتها به چالشهای مربوط به ترویج استفاده از حشرات در صنعت طیور اشاره شده است. نتایج پژوهش ها نشانگر سطوح مناسب پروتئین خام (بین 42/1 تا 63/3 درصد) و انرژی قابل متابولسیم (بین 3298 تا 3833 کیلوکالری در کیلوگرم) در حشرات یا لارو مورد بررسی و امکانپذیر بودن استفاده از آن در خوراک طیور (بهطور معمول 5 درصد جیره) بود. برخی نکات که در خصوص چالشهای پرورش و استفاده از حشرات باید مورد توجه ویژه قرارگیرند شامل تدوین دستورالعمل قانونی برای صدور مجوز پرورش و مصرف حشرات، انتخاب گونه حشره ایمن و مناسب، نوع بستر پرورش و تغذیه، میزان کیتین موجود در اسکلت خارجی و همچنین بازاریابی مناسب و فرهنگسازی در بین پرورشدهندگان و مصرفکنندگان گوشت طیور هستند.
مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد؛ مهدی امیر صادقی؛ مجید افشار
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثر منبع و سطح استفاده از عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد رشد سویه تجاری جوجه گوشتی کاب 500 با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجهها در طول دوره پرورش در شرایط یکسان نگهداری شدند. جهت انتخاب بهترین تیمار و تصمیمگیری در مورد منبع و سطح عناصر منگنز، روی ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثر منبع و سطح استفاده از عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد رشد سویه تجاری جوجه گوشتی کاب 500 با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجهها در طول دوره پرورش در شرایط یکسان نگهداری شدند. جهت انتخاب بهترین تیمار و تصمیمگیری در مورد منبع و سطح عناصر منگنز، روی و مس از روش مدیریت تصمیمگیری چند شاخصی استفاده شد. بر اساس رتبهبندی بدست آمده، تیمار حاوی عناصر منگنز، روی و مس به شکل آلی با منشا داخلی و تامین 100 درصد نیاز، دارای بالاترین نمرات در مقایسه با سایر گروهها بود. تیمار دارای عناصر منگنز، روی و مس به فرم آلی خارجی و 50 درصد نیاز و تیمار شاهد منفی، ضعیفترین عملکرد را نشان دادند. براساس نتایج حاصل میتوان استفاده از فرم آلی داخلی عناصر منگنز، روی و مس را به عنوان راهکاری جهت تامین نیاز جوجههای گوشتی بهمنظور افزایش عملکرد رشد و کاهش نیاز به واردات این عناصر به شکل آلی خارجی، توصیه نمود.
سید بابک اسدی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ محمد رضا سلیمانی
چکیده
این مطالعه برای بررسی اثرات افزودنی خوراکی ضد تنش حاوی پروبیوتیک پروتکسین، ویتامین C و بتائین در سه سویه تجاری جوجه گوشتی بر پاسخ ایمنی، برخی فراسنجه های خونی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه سینه در شرایط تنش گرمایی انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با ...
بیشتر
این مطالعه برای بررسی اثرات افزودنی خوراکی ضد تنش حاوی پروبیوتیک پروتکسین، ویتامین C و بتائین در سه سویه تجاری جوجه گوشتی بر پاسخ ایمنی، برخی فراسنجه های خونی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه سینه در شرایط تنش گرمایی انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با افزودنی و بدون افزودنی) و 3 سویه جوجه گوشتی(آربور ایکرز، راس 308 و کاب 500) با 6 تیمار، 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. پرنده ها از سن 22 تا 42 روزگی، روزانه هشت ساعت تحت تنش گرمایی با دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. علاوه بر فراسنجه های عملکرد، پاسخ ایمنی هومورال با تزریق وریدی سوسپانسیون پنج درصد گلبول قرمز خون گوسفند (SRBC)، اندازه گیری و تیتر اولیه و ثانویه آنتیبادی تعیین شدند. در سن 42 روزگی، نمونه های خون برای اندازه گیری فراسنجههای سرم شامل کل پروتئین، کلسترول، تری گلیسرید، HDL و LDL جمع آوری شدند. نسبت هتروفیل به لنفوسیت و نیز فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در سن 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفتند. در بین فراسنجه های مورد ارزیابی، تنها غلظت LDL تحت تأثیر سویه های آزمایشی قرار گرفت (p <0.05) و کمترین غلظت LDL سرم در سویه آربور ایکرز دیده شد. بطور کلی، سویه و افزودنی خوراکی به کار رفته در این آزمایش، تأثیر معنی داری بر پاسخ ایمنی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه سینه در جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی نداشتند.
عبدالرضا محسنی قره چیق؛ جعفر فخرایی؛ سید عبداله حسینی؛ حسین منصوری یاراحمدی؛ هوشنگ لطف الهیان
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی کارآیی افزودن محرکهای رشد گیاهی معرفی شده توسط مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور ( ASRI1 و ASRI2)، و مشابه وارداتی آنها (Optifeed) پریبیوتیک به جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده کوچک جوجههای گوشتی بود. تعداد 875 قطعه جوجه گوشتی یک-روزه سویه راس- 308 به صورت مخلوط نر و ماده به 6 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 25 پرنده در هر ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی کارآیی افزودن محرکهای رشد گیاهی معرفی شده توسط مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور ( ASRI1 و ASRI2)، و مشابه وارداتی آنها (Optifeed) پریبیوتیک به جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده کوچک جوجههای گوشتی بود. تعداد 875 قطعه جوجه گوشتی یک-روزه سویه راس- 308 به صورت مخلوط نر و ماده به 6 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 25 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شد. جیره مورد استفاده به صورت مرحله ای در 3 مقطع 0 تا 10 روزگی، 11 تا 24 روزگی و 25 تا 42 روزگی با توجه به احتیاجات نژادی سویه راس تنظیم شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل2×3 با سه نوع محرک رشد (ASRI1، ASRI2 و وارداتی) و دو سطح پریبیوتیک Optifeed (صفر و 1 کیلوگرم در تن) انجام شد. نتایج نشان داد که اثر محرکهای رشد گیاهی و پریبیوتیک بر مقادیر خوراک مصرفی، وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در دورههای مختلف پرورشی معنیدار نبود (05/0< p). اثر محرکهای رشد بر خصوصیات لاشه معنیدار نبود ولی پریبیوتیک سبب کاهش درصد لاشه شد (05/0>p). طول و وزن نسبی روده و خصوصیات ریختشناسی روده تحت تأثیر نوع محرکهای رشد و پریبیوتیک قرار نگرفت (05/0< p). بر اساس نتایج این تحقیق، محرکهای رشد داخلی تولید شده در مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور قابلیت جایگزینی با محصول خارجی را دارند.
مجید توکلی؛ فرید شریعتمداری؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیرحسین علیزاده قمصری
چکیده
ذرت و فرآورده های جانبی آن از مهمترین محصولاتی هستند که در تغذیه دام و طیور برای تأمین انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف جرم ذرت (حاوی روغن زیاد) بر عملکرد و شاخص های ایمنی جوجه های گوشتی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 30 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی از سن 14 تا 42 روزگی انجام ...
بیشتر
ذرت و فرآورده های جانبی آن از مهمترین محصولاتی هستند که در تغذیه دام و طیور برای تأمین انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف جرم ذرت (حاوی روغن زیاد) بر عملکرد و شاخص های ایمنی جوجه های گوشتی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 30 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی از سن 14 تا 42 روزگی انجام شد. گروه های آزمایشی شامل پرندگان دریافت کننده سطوح صفر (شاهد)، 5، 10، 15 و 20 درصد جرم ذرت بود. در سنین 21 و 28 روزگی بالاترین وزن زنده در گروه دریافت کننده 10 درصد جرم ذرت مشاهده شد (0.05>P). در سن42 روزگی، اثر سطح جرم ذرت بر وزن زنده، شاخص تولید و هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم وزن زنده معنی دار بود (0.05>P). کمترین شاخص تولید در گروه دریافت کننده 20 درصد جرم ذرت مشاهده شد (0.05>P). بین گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری در مقدار خوراک مصرفی و شاخص های ریخت شناختی روده از جمله طول پرز، ضخامت پرز، عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت مشاهده نشد. همچنین اثر سطوح مختلف جرم ذرت بر تیتر آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفندی (SRBC)، ایمونوگلوبولین G، ایمونوگلوبولین M و شمارش تفریقی گلبول های سفید خون معنیدار نبود. بر اساس نتیجه به دست آمده درباره هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم وزن زنده، می توان از جرم ذرت تا سطح 10 درصد جیره در دوره 15 تا 42 روزگی جوجه های گوشتی استفاده کرد.
ابراهیم بحرینی؛ محمد بوجارپور؛ سید عبداله حسینی؛ سمیه سالاری؛ هدایت الله روشنفکر؛ امیرحسین علیزاده قمصری
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین ترئونین مورد نیاز جوجههای گوشتی سویه آرین 386 در دوره پایانی (22 تا 42 روزگی) با استفاده از پاسخهای عملکرد، ایمنی و فراسنجههای خونی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 سطح ترئونین (66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و16/1 درصد)، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام شد. تعیین نیاز با استفاده از روش خط شکسته صورت گرفت. میانگین ...
بیشتر
این مطالعه به منظور تعیین ترئونین مورد نیاز جوجههای گوشتی سویه آرین 386 در دوره پایانی (22 تا 42 روزگی) با استفاده از پاسخهای عملکرد، ایمنی و فراسنجههای خونی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 سطح ترئونین (66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و16/1 درصد)، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام شد. تعیین نیاز با استفاده از روش خط شکسته صورت گرفت. میانگین خوراک مصرفی روزانه در دوره 22 تا 42 روزگی تحت تأثیر سطح ترئونین جیره قرار نگرفت. میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراکی در گروه 66/0 درصد ترئونین نسبت به سایر گروهها بهترتیب کمتر و بیشتر بود. غلظت گلوکز، کلسترول، تریگلیسرید، کلسیم، فسفر، آلبومین، پروتئین کل، LDL وگلوبولین سرم تحت تأثیر سطوح مختلف ترئونین قرار نگرفت. غلظت اسید اوریک سرم در پرندگان دریافتکننده 96/0 درصد ترئونین نسبت به سایر گروهها کاهش و سطح HDL سرم در پرندگان مصرفکننده 66/0 و 76/0 درصد تروئونین افزایش یافت. تعداد گلبولهای سفید و قرمز خون، درصد هماتوکریت، هتروفیل، لنفوسیت، نسبت هتروفیل به لنفوسیت، تیتر آنتیبادی شامل ایمونوگلوبولین G، ایمونوگلوبولین M و آنتیبادی کل در پاسخ به تزریق SRBC تحت تأثیر سطوح مختلف ترئونین قرار نگرفت. با در نظرگرفتن اسید اوریک و HDL سرم، مقدار ترئونین مورد نیاز در دوره پایانی به ترتیب 058/1 و 995/0 درصد برآورد شد. بهطور کلی، دامنه بین 9/0 تا 1 درصد بهعنوان مقدار مورد نیاز ترئونین در جوجههای گوشتی آرین 386 در دوره پایانی (22 تا 42 روزگی) توصیه میشود.
سید بابک اسدی؛ جعفر فخرائی؛ عبداله حسینی؛ حسین منصوری یاراحمدی؛ علیرضا آقاشاهی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی کارایی افزودن توکسین بایندرهای ®ASRI1 و ®ASRI2 و پروبیوتیک به جیره بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های آلوده شده با آفلاتوکسین بود. تعداد 420 قطعه جوجه راس 308 یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به 7 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی کارایی افزودن توکسین بایندرهای ®ASRI1 و ®ASRI2 و پروبیوتیک به جیره بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های آلوده شده با آفلاتوکسین بود. تعداد 420 قطعه جوجه راس 308 یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی به 7 تیمار، 5 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی 1) جیره های غیرآلوده به آفلاتوکسین یا شاهد منفی، 2) جیره-های آلوده با آفلاتوکسین یا شاهد مثبت، 3) جیره های شاهد مثبت حاوی توکسین بایندر ®ASRI1، 4) جیره های شاهد مثبت حاوی توکسین بایندر®ASRI2، 5) جیره های شاهد مثبت حاوی پروبیوتیک، 6) جیره های شاهد مثبت حاوی پروبیوتیک و توکسین بایندر ®ASRI1 و 7) جیره های شاهد مثبت حاوی پروبیوتیک و توکسین بایندر®ASRI2، بودند. عملکرد بصورت دوره ای، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه در سنین 28 و 42 روزگی و جمعیت میکروبی روده در سن 42 روزگی، ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند وزن بدن در دوره های رشد و پایانی در گروه شاهد منفی در مقایسه با شاهد مثبت بطور معنی داری (05/0p <) بیشتر و ضریب تبدیل غذایی بطور معنی داری (05/0p <) پایینتر بود. جمعیت باکتریهای مضر و غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه گروه شاهد مثبت مقایسه با شاهد منفی بطور معنی داری بیشتر بود (01/0p <). افزودن توکسین بایندرهای تجاری و پروبیوتیک به ویژه ترکیب هر دو اثرات آفلاتوکسین بر عملکرد، غلظت آفلاتوکسین کبد و ماهیچه و جمعیت میکروبی روده را به صورت معنی داری (05/0p <) کاهش داد.
نرگس واسجی؛ سید عبداله حسینی؛ ناهید مژگانی
چکیده
در مطالعه حاضر، قارچهای بومی تولید کننده فیتاز از خاک و دیگر نمونههای محیطی(شامل خاک اطراف ریشه گیاهان تیره لگومینوز، فضولات گاو و بز، بستر مرغ، ورمی کمپوست، خاک معدن فسفر معدنی، آب فاضلاب، گیاهان و میوههای آلوده شده به قارچ و نمونههای قارچی تهیه شده از موسسه رازی(کنترل)، جداسازی وابتدا بر روی محیطسابورو دکستروز آگار به مدت ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، قارچهای بومی تولید کننده فیتاز از خاک و دیگر نمونههای محیطی(شامل خاک اطراف ریشه گیاهان تیره لگومینوز، فضولات گاو و بز، بستر مرغ، ورمی کمپوست، خاک معدن فسفر معدنی، آب فاضلاب، گیاهان و میوههای آلوده شده به قارچ و نمونههای قارچی تهیه شده از موسسه رازی(کنترل)، جداسازی وابتدا بر روی محیطسابورو دکستروز آگار به مدت 5 روز در انکوباتور و در دمای 28 درجه سانتیگراد، گرمخانه گذاری شدند. سپس بهمنظور شناسایی و جداسازی قارچهایی که توانایی تولید آنزیم فیتاز را داشتند، از محیط کشت غربالگری فیتاز (PSM) استفاده گردید. خصوصیات مورفولوژیکی سویههای قارچی با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نمونههایی که تولید هاله شفاف کرده بودند برای سنجش میزان فعالیت آنزیمی فیتاز بر مبنای آزاد شدن یک نانومول فسفر در مدت یک دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس میزان تولید آنزیم و مقدار بیومس تولیدی، تعدادی از گونه ها انتخاب شدند. بهترین محیط غربالگری و حداکثر فعالیت آنزیمی در5/5 pH= و در دمای 30 درجه سانتیگراد ثبت گردید. در پایان برای شناسایی کامل سویههای قارچ، روش توالی یابی با دستگاه ژنتیک آنالایزر مورد استفاده قرار گرفت. قارچهای فوزاریم اگزیسپروم با 11/130 واحد آنزیمی و آسپرژیلوس نایجر با 27/125 واحد آنزیمی با بیشترین مقدار تولید فیتاز شناسایی و محدوده روز پنجم تا هفتم برای مرحله استخراج و خالصسازی به عنوان بهترین زمان معرفی شدند. نتایج حاصل از بررسیهای مورفولوژیکی کاملا منطبق با نتایج شناسایی مولکولی بودند
هوشنگ لطف الهیان؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ سید عبداله حسینی؛ اکبر یعقوبفر؛ علیرضا آقاشاهی
چکیده
این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات استفاده از سطوح مختلف محرک رشد گیاهی اورکس® بر عملکرد و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. محلول اورکس® ترکیبی از عصاره الکلی رزماری، برنجاسپ، علف سرفه، شکوفه گیلاس و جلبک قهوه ای بود. تعداد 600 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر ...
بیشتر
این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات استفاده از سطوح مختلف محرک رشد گیاهی اورکس® بر عملکرد و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. محلول اورکس® ترکیبی از عصاره الکلی رزماری، برنجاسپ، علف سرفه، شکوفه گیلاس و جلبک قهوه ای بود. تعداد 600 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار، استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) گروه دریافت کننده آب آشامیدنی فاقد افزودنی (شاهد)، 2) گروه دریافت کننده آب آشامیدنی دارای محلول اورکس® با نسبت حجمی 1 به 30، 3) گروه دریافت کننده آب آشامیدنی دارای محلول اورکس® با نسبت حجمی 1 به 60 و 4) گروه دریافت کننده آب آشامیدنی دارای محلول تجاری بیوهربال® با نسبت حجمی 1 به 1000 بودند. صفات عملکرد به صورت هفتگی اندازه گیری شدند. پاسخ های ایمنی سلولی و خونی با استفاده از تزریق فیتوهماگلوتینین فسفاتی (PHAP) و سوسپانسیون گلبول قرمز خون گوسفند (SRBC) به ترتیب در سنین 15 و 35 روزگی، ارزیابی شدند. برای انتخاب بهترین تیمار و تصمیم گیری در مورد استفاده از محرک رشد گیاهی اورکس®، از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی، استفاده شد. بر اساس نمره دهی حاصل از این روش، تیمارهای 1 تا 4 به ترتیب نمرات 0/1305، 0/7418، 0/8278 و 0/6421 را به دست آوردند. بر طبق نتایج به دست آمده، استفاده از محرک رشد گیاهی اورکس® در آب آشامیدنی، به عنوان راه کاری برای بهبود صفات تولیدی و ایمنی جوجه های گوشتی، توصیه می شود.
بابک اسدی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد رضا سلیمانی؛ امیر حسین علیزاده قمصری؛ رامین علیوردی نسب
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی اثرات افزودنی حاوی پروبیوتیک پروتکسین (100 گرم/ تن)، ویتامین C (300 میلیگرم/ کیلوگرم) و بتائین (یک کیلوگرم/ تن) در سه سویه تجاری جوجه گوشتی (آربورایکرز، راس 308 و کاب 500) بر عملکرد رشد در شرایط تنش گرمایی انجام گرفت. این مطالعه به شکل فاکتوریل 3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با و بدون افزودنی) و 3 سویه جوجه گوشتی ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی اثرات افزودنی حاوی پروبیوتیک پروتکسین (100 گرم/ تن)، ویتامین C (300 میلیگرم/ کیلوگرم) و بتائین (یک کیلوگرم/ تن) در سه سویه تجاری جوجه گوشتی (آربورایکرز، راس 308 و کاب 500) بر عملکرد رشد در شرایط تنش گرمایی انجام گرفت. این مطالعه به شکل فاکتوریل 3×2، شامل 2 سطح از افزودنی مورد نظر (با و بدون افزودنی) و 3 سویه جوجه گوشتی با 6 تیمار، 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجهها تا سن 21 روزگی که در شرایط دمایی عادی (23 درجه سانتیگراد) قرار داشتند. از سن 21 روزگی روزانه هشت ساعت با دمای 37 درجه سانتیگراد تحت تنش گرمایی قرار گرفتند. جهت انتخاب بهترین سویه و تصمیمگیری در مورد استفاده از این افزودنی در شرایط تنش گرمایی از روش مدیریت تصمیمگیری چند شاخصی استفاده شد. بر اساس نمرهدهی حاصل از این روش سه سویه راس، کاب و آربورایکرز، تحت تنش گرمایی که با افزودنی تغذیه شده بودند به ترتیب نمرات 8587/0، 7595/0 و6884/0 را به دست آوردند. در زمان عدم استفاده از افزودنی و وجود تنش ضعیفترین عملکرد به ترتیب مربوط به سویه آربورایکرز، کاب و راس بود. بر اساس نتایج به دست آمده میتوان استفاده از افزودنی حاوی پروبیوتیک، ویتامین C و بتائین را به عنوان راهکاری جهت کاهش اثرات منفی تنش گرمایی بر عملکرد سویههای تجاری جوجه گوشتی توصیه نمود.
سید مجید حسینی؛ سید ناصر موسوی؛ سید عبداله حسینی
چکیده
در این پژوهش اثرات فرم خوراک، پروبیوتیک و آنزیم بر عملکرد، جمعیت میکروبی، ویسکوزیته، ریخت شناسی روده و pH اندامهای گوارشی جوجههای گوشتی در جیره بر پایه تریتیکاله مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 جیره آزمایشی بر اساس فرم خوراک (پلت یا آردی) با یا بدون پروبیوتیک بر پایه باسیلوس(0/03% جیره) و آنزیم کربوهیدراز(0/05% جیره) به صورت فاکتوریل 2×2×2 ...
بیشتر
در این پژوهش اثرات فرم خوراک، پروبیوتیک و آنزیم بر عملکرد، جمعیت میکروبی، ویسکوزیته، ریخت شناسی روده و pH اندامهای گوارشی جوجههای گوشتی در جیره بر پایه تریتیکاله مورد ارزیابی قرار گرفت. 8 جیره آزمایشی بر اساس فرم خوراک (پلت یا آردی) با یا بدون پروبیوتیک بر پایه باسیلوس(0/03% جیره) و آنزیم کربوهیدراز(0/05% جیره) به صورت فاکتوریل 2×2×2 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی (عامل بلوک طول سالن) با 4 تکرار برای هر تیمار به مدت 42 روز انجام گرفت. افزایش وزن جوجههای تغذیه شده با جیرههای پلت بیشتر از جوجههای تغذیه شده با جیره آردی بود. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش وزن در دوره آغازین مربوط به جیره پلت حاوی آنزیم و پروبیوتیک بود، اما در کل دوره تفاوتها قابل توجه نبود. همچنین خوراک پلت حاوی پروبیوتیک و خوراک پلت حاوی پروبیوتیک و آنزیم به ترتیب کمترین ضریب تبدیل خوراک را در دوره آغازین و رشد داشتند. جمعیت میکروبی روده، pH اندامهای گوارشی و مورفولوژی رودهای تحت تأثیر افزودن تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند اما فرم خوراک اثر معنیداری بر ویسکوزیتهی ایلئوم داشت. به طور کلی، استفاده از جیره پلت بر پایه تریتیکاله همراه با افزودن آنزیم و پروبیوتیک به مقدار قابل توجهی عملکرد رشد در دوره آغازین و ویسکوزیته روده در پایان دوره را بهبود بخشید اما اثر قابل توجهی بر عملکرد رشد پایان دوره نداشت.
سید عبداله حسینی؛ علیرضا شریفی؛ حسین نوروزیان؛ مهدی امیر صادقی؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ رضا سلیمانی
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی اثرات منابع مختلف عنصر روی بر عملکرد، سیستم ایمنی و کیفیت لاشه جوجههای گوشتی انجام شد. به این منظور، تعداد 785 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه آرین به طور تصادفی در 35 واحد آزمایشی (25 قطعه در هر واحد آزمایشی) توزیع شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت فاکتوریل 3×2 شامل دو نوع منبع عنصر روی (سولفات ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی اثرات منابع مختلف عنصر روی بر عملکرد، سیستم ایمنی و کیفیت لاشه جوجههای گوشتی انجام شد. به این منظور، تعداد 785 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه آرین به طور تصادفی در 35 واحد آزمایشی (25 قطعه در هر واحد آزمایشی) توزیع شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت فاکتوریل 3×2 شامل دو نوع منبع عنصر روی (سولفات روی و روی- گلایسین) و سه سطح مختلف روی (40، 80 و 120 میلیگرم در کیلوگرم) در مقایسه با تیمار کنترل (فاقد مکمل روی) اجرا شد. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن بدن در سنین 7، 14، 21، 28 و 35 روزگی معنیدار بود (05/0P<)؛ ولی تفاوت معنیداری در خوراک مصرفی بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (05/0P>). پاسخهای ایمنی شامل تیتر آنتی-بادی علیه تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC)، ایمنوگلوبولینهای M و G، تیتر آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل و همچنین درصد هتروفیل، لنفوسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت از نظر آماری تحت تأثیر سطوح و منابع مختلف عنصر روی قرار نگرفت. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، استفاده از عنصر روی معدنی نسبت فرم آلی (روی- گلایسین) تفاوت معنیداری در شاخصهای عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخهای ایمنی جوجه های گوشتی ایجاد نکرد.
مسلم گراوند؛ سید داود شریفی؛ اکبر یعقوبفر؛ شکوفه غضنفری؛ سید عبداله حسینی
چکیده
این آزمایش، به منظور بررسی اثرات سطوح اسانس شیرینبیان بر عملکرد، کیفیت گوشت و پایداری آن به اکسیداسیون، با استفاده از 625 قطعه جوجه گوشتی آرین ، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار اجرا شد. تیمارها شامل جیره پایه (گروه شاهد)، آنتی بیوتیک آویلامایسین (150 میلیگرم در کیلوگرم)، پروبیوتیک(100 میلیگرم ...
بیشتر
این آزمایش، به منظور بررسی اثرات سطوح اسانس شیرینبیان بر عملکرد، کیفیت گوشت و پایداری آن به اکسیداسیون، با استفاده از 625 قطعه جوجه گوشتی آرین ، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 25 قطعه پرنده در هر تکرار اجرا شد. تیمارها شامل جیره پایه (گروه شاهد)، آنتی بیوتیک آویلامایسین (150 میلیگرم در کیلوگرم)، پروبیوتیک(100 میلیگرم در کیلوگرم)، و دو سطح اسانس شیرینبیان(200 و 400میلیگرم در کیلوگرم) بودند. همه جیرهها در طول دوره از انرژی و پروتئین یکسانی برخوردار بودند. استفاده از اسانس شیرینبیان به میزان200 میلیگرم در کیلوگرم جیره، افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل را به طور معنیداری افزایش داد (05/0p<). در زمان صدوپنجاه دقیقه بعد از القاء اکسیداسیون، کمترین و بیشترین میزان تولید مالونیل آلدهید به ترتیب در گوشت پرندگان شاهد و پرندگانی که سطح 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس شیرینبیان را دریافت کردند مشاهده شد(05/0P <). اثر تیمارهای آزمایشی بر ظرفیت نگهداری آب در گوشت ران معنیداری نبود. نتایج این پژوهش نشان داد، اضافه کردن 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس شیرینبیان در جیره میتواند ضمن بهبود مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا، پایداری گوشت را در برابر اکسیداسیون افزایش دهد.
سید عبداله حسینی؛ مجید سیاج؛ ابوالفضل زارعی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ علی رضا اقاشاهی؛ محمد رضا سلیمانی
چکیده
به منظور درجه بندی مزارع مرغ تخمگذار با استفاده درجه بندی واحدهای مرغداری تخمگذار با استفاده از روش مدیریتی تصمیم گیری چند شاخصه، این مزارع در استان البرز به دو گروه (ظرفیت کمتر از 30000 قطعه و ظرفیت بالاتر ار 3000 قطعه) تقسیم بندی شدند و از گروه اول تعداد 8 واحد مرغداری و از گروه دوم 10 واحد مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مزارع از طریق پرسشنامه ...
بیشتر
به منظور درجه بندی مزارع مرغ تخمگذار با استفاده درجه بندی واحدهای مرغداری تخمگذار با استفاده از روش مدیریتی تصمیم گیری چند شاخصه، این مزارع در استان البرز به دو گروه (ظرفیت کمتر از 30000 قطعه و ظرفیت بالاتر ار 3000 قطعه) تقسیم بندی شدند و از گروه اول تعداد 8 واحد مرغداری و از گروه دوم 10 واحد مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مزارع از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. برای درجه بندی واحدها از صفات عملکردی مانند خوراک مصرفی، وزن توده تخم مرغ تولیدی، درصد تلفات و قیمت تمام شده استفاده شد. جهت درجه بندی مزارع از روشهای تصمیم گیری چند شاخصه SAW استفاده گردید. مزارع با ظرفیت بالاتر و کمتر از 30000 قطعه بر اساس امتیاز به 3 گروه خیلی خوب(امتیاز بالای 90)، خوب ( امتیاز بالای 80) و متوسط( امتیاز بالای 70) طبقه بندی شدند. در پایان این سیستم درجه بندی میتواند با ایجاد رقابت در بین تولید کنندگان، سبب افزایش بهره وری و کاهش هزینههای تولید گردد. کلمات کلیدی: درجه بندی،مرغداری تخمگذار، تصمیم گیری چند شاخصه
قاسم پورحسابی؛ شهاب قاضی؛ برومند چهارآئین؛ سید عبداله حسینی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثرات استفاده از اسانس گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و سولفات روی (ZnSo4) در جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون در جوجههای گوشتی و بررسی اثرات ضد باکتریایی اسانس آویشن انجام شد. در بخش آزمایشگاهی، اثرات ضد باکتریایی سطوح ppm 0، 100، 200، 300 و 400 اسانس آویشن به روش انتشار ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثرات استفاده از اسانس گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و سولفات روی (ZnSo4) در جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون در جوجههای گوشتی و بررسی اثرات ضد باکتریایی اسانس آویشن انجام شد. در بخش آزمایشگاهی، اثرات ضد باکتریایی سطوح ppm 0، 100، 200، 300 و 400 اسانس آویشن به روش انتشار از دیسک و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسانس آویشن در سطح ppm 400 تأثیر بازدارنده بر رشد باکتریهای اشریشیاکولی و کلستریدیوم پرفرینژنز داشت. در آزمایش روی جوجههای گوشتی، از تعداد 200 قطعه جوجه نر یک روزه سویه تجاری راس-308 در یک آزمایش فاکتوریل (2×2) شامل دو سطح اسانس آویشن (صفر و 400 mg/kg) و دو سطح سولفات روی (صفر و 300 mg/kg) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقدار مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایش در گروههای مختلف آزمایشی نسبت به شاهد تفاوت معنیداری نداشتند (05/0P>). علاوه بر این، فراسنجه-های بیوشیمیایی سرم خون (به جز LDL)، عیار پادتن سرم خون، درصد وزن لاشه، سینه، ران، کبد، طحال، بورس فابریسیوس و سنگدان تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P>). به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از اسانس آویشن (400 mg/kg) و سولفات روی (300 mg/kg) در جیره غذایی جوجههای گوشتی در سطوح مذکور تأثیر مثبت بر صفات مورد اندازهگیری نداشت.
ابراهیم بحرینی؛ محمد بوجارپور؛ سید عبداله حسینی؛ سمیه سالاری؛ هدایت الله روشنفکر
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی سویه آرین 386در دوره آغازین (1 تا 21 روزگی)، آزمایشی با استفاده از 600 قطعه جوجه گوشتی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد ترئونین بودند. ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی سویه آرین 386در دوره آغازین (1 تا 21 روزگی)، آزمایشی با استفاده از 600 قطعه جوجه گوشتی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد ترئونین بودند. جهت جلوگیری از اثرات محدودکنندگی سایر اسیدهای آمینه، سطوح سایر اسیدهای آمینه بالاتر از توصیهها تنظیم گردید. فاکتورهای اندازهگیری شده شامل: افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی، ایمنوگلوبولین G , M بودند. نتایج نشان داد که صفات عملکردی و پاسخهای ایمنی تحت تاثیر سطوح افزایش ترئونین قرار گرفتند. به این صورت که افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و ایمنوگلوبولین M تفاوت معنیداری نشان داد (P<0/05). از طرفی، پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین G تفاوت معنیدار نبود P>0/05)).
محمد حسین نعمتی؛ سید عبداله حسینی؛ وحید قاسملو؛ امیر میمندی پور
چکیده
به منظور بررسی اثر پودر زردچوبه، دارچین، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک بر عملکرد رشد، فراسنجه-های خونی و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی در دورهی آغازین، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد، 2- جیرهی حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین، 3- جیرهی حاوی 100 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پودر زردچوبه، دارچین، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک بر عملکرد رشد، فراسنجه-های خونی و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی در دورهی آغازین، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد، 2- جیرهی حاوی 150 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین، 3- جیرهی حاوی 100 میلیگرم در کیلوگرم پروتکسین، 4و5 - جیرهی پایه حاوی 5 و 5/7 گرم در کیلوگرم پودر زردچوبه، 6 و7- جیرهی پایه حاوی 5 و 5/7 گرم در کیلوگرم پودر دارچین بود. نتایج نشان داد که وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفت (05/0p>). پروتئینکل، آلبومین، کلسترول و تریگلیسرید پلاسما تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند (05/0>p). تیمار شاهد پایینترین سطح آنزیم آلکالینفسفاتاز را داشت که با تیمارهای دیگر اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). بالاترین سطح کلسیم و فسفر در تیمار پروبیوتیک و کمترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>p). استفاده از افزودنیهای مختلف تاثیری بر عیار آنتی بادی علیه گلبول قرمز گوسفندی نداشت (05/0<p). بهطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از افزودنیها بیشترین تاثیر خود را بر فراسنجههای خونی در دورهی آغازین اعمال مینمایند و در این تحقیق، تیمار پروبیوتیک اثرات مثبت بیشتری نسبت به سایر افزودنیها بر فراسنجههای خونی داشت.
وحید قاسملو؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ امیر میمندی پور
چکیده
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات پروبیوتیک، آنتی بیوتیک، روغن اسانس گیاه دارویی پونه و روغن اسانس کپسوله شدهی پونه بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی آرین انجام گردید. تعداد 625 قطعه جوجهی گوشتی سویهی آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل:1- ...
بیشتر
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات پروبیوتیک، آنتی بیوتیک، روغن اسانس گیاه دارویی پونه و روغن اسانس کپسوله شدهی پونه بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی آرین انجام گردید. تعداد 625 قطعه جوجهی گوشتی سویهی آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل:1- تیمار شاهد بدون افزودنی،2 -تیمار شاهد+ پروبیوتیک(1/0 گرم در کیلوگرم پروتکسین)،3- تیمار شاهد + آنتی بیوتیک(15/0گرم در کیلوگرم آویلامایسین)، 4- تیمار شاهد + روغن اسانس پونه(2/0 گرم در کیلوگرم) و 5- تیمار شاهد + روغن اسانس کپسوله پونه(1 گرم در کیلوگرم) بودند. نتایج نشان دادند استفاده از روغن اسانسی کپسوله شدهی پونه بر وزن پرنده، خوراک مصرفی، درصد ماندگاری و شاخص تولید اثر معنی داری نداشت(05/0<P). مقایسه میانگینهای درصد لاشه و درصد ران معنی دار نبود(05/0P>) ولی میانگینهای درصد سینه تمایل به معنیداری نشان داد(07/0P=). عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی(07/0P=) وایمنوگلوبولینG(09/0P=) تمایل به معنیداری داشتند، ولی سطح ایمنوگلوبولین Mمعنی دار نبود(05/0P>). استفاده ازتیمارهای پروبیوتیک، آنتی بیوتیک، روغن اسانس گیاه دارویی پونه و روغن اسانس کپسوله شدهی پونه تاثیر معنی داری بر سطح گلبولهای سفید خون نداشتند(05/0<P). به طور کلی براساس نتایج تحقیق حاضر، روغن اسانس کپسوله شدهی پونه بر صفات عملکردی، خصوصیات لاشه و ایمنی جوجههای گوشتی تاثیر معنیدار نداشت. با توجه به پایداری و استفاده آسانتر شکل کپسوله شده روغن اسانس پونه، تحقیقات تکمیلی دیگری میتواند اثرات سودمندی آن را مشخص نماید
حسین جوزدانی؛ سید عبداله حسینی؛ هوشنگ لطف الهیان
چکیده
به منظور تعیین نیاز متیونین جوجههای گوشتی آرین در دوره آغازین، آزمایشی با استفاده از 700 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 38/0، 43/0، 48/0، 53/0، 58/0، 63/0و 68/0درصد متیونین بود. جهت جلوگیری از اثرات محدود کنندگی سایر آمینواسیدها، سطوح سایر اسیدهای آمینه ...
بیشتر
به منظور تعیین نیاز متیونین جوجههای گوشتی آرین در دوره آغازین، آزمایشی با استفاده از 700 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 38/0، 43/0، 48/0، 53/0، 58/0، 63/0و 68/0درصد متیونین بود. جهت جلوگیری از اثرات محدود کنندگی سایر آمینواسیدها، سطوح سایر اسیدهای آمینه بالاتر از توصیهها تنظیم گردید. برای تعیین نیاز از معادلات خط شکسته استفاده شد. وزن زنده در سنین 7 و 14 روزگی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در دورههای 7-1 و14-1 روزگی تحت تاثیر سطوح مختلف متیونین قرار گرفتند(05/0>P). مدل خط شکسته تنها برای ضریب تبدیل غذایی در سن 7 روزگی برازش شد. نیاز متیونین برای این دوره 51/0 درصد و متیونین مورد نیاز جهت حداکثر رشد 558/0 درصد جیره برآورد گردید. در کل بر اساس نتایج آزمایش، استفاده از 55/0 درصد متیونین برای مرحله 14-0 روزگی جوجههای آرین قابل توصیه است.
سید عبداله حسینی؛ مجید همدیه؛ هوشنگ لطف الهیان
چکیده
به منظور بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی بر فراسنجههای خونی و فراسنجههای مرتبط با آسیت در جوجههای گوشتی سویه آرین، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجهی یک روزه، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (شامل:1- تیمار شاهد با جیره پایه 2- جیره پایه + 100 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک 3- جیره پایه + 150 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی بر فراسنجههای خونی و فراسنجههای مرتبط با آسیت در جوجههای گوشتی سویه آرین، آزمایشی با استفاده از 500 قطعه جوجهی یک روزه، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (شامل:1- تیمار شاهد با جیره پایه 2- جیره پایه + 100 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک 3- جیره پایه + 150 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین 4- جیره پایه + 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس آویشن شیرازی و 5- جیره پایه + 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس آویشن شیرازی)، در چهار تکرار و 25 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. در سن 35 روزگی، جهت بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی بر فراسنجههای خونی و فراسنجههای مرتبط با آسیت در هر واحد آزمایشی از دو قطعه جوجه خونگیری شد. نتایج نشان دادند که اسانس آویشن شیرازی تأثیر معنیداری بر فراسنجههای خونی شامل کلسترول تریگلیسرید، HDL، LDL، کلسیم، فسفر، پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین ندارد(05/0<p). همچنین روی فراسنجههای مرتبط با آسیت شامل تعداد گلبولهای قرمز، درصد هماتوکریت و مقادیر هورمونهای T3 و T4 و وزن قلب، تأثیر معنیداری نداشت(05/0<p). امّا اسانس آویشن شیرازی در سطوح200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم به طور معنیداری نسبت RV/TV را در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد (01/0 p<). در سن 42 روزگی از هر گروه آزمایشی جوجههایی به طور تصادفی انتخاب و جهت بررسی آسیت ذبح گردیدند. در پایان بر اساس نتایج این تحقیق، نسبت RV/TV که شاخصی قابل اطمینان برای آسیت میباشد، با استفاده از سطوح 200 و 400 میلی گرم اسانس آویشن شیرازی در کیلوگرم جیره، بهبود یافت که این امر می تواند در کاهش تلفات ناشی از ناهنجاری آسیت موثر باشد.